ကျမ ခင်မင်းဆက် ဟာ သူရိန်ဆိုတဲ့ကောင်လေးနဲ့ အတူနေထိုင်မိတယ် ကာမယာဥ်ကျော အတူမျောမိကြတယ် ဆာငံရည်သောက်မိသလို သောက်လေသောက်လေ ငတ်မပြေ လူငယ်သလောက် လိုးနိုင်တယ် ကိုယ်သားအရွယ်လောက် လိုးချင်းကို ပထမဆုံးခံလိုက်ရတာပဲ ကျောင်းတက်တုန်းကလည်း ရွယ်တူရည်းစား တောင်မရှိခဲ့ ကျမအပျိုစင်ကိုတော့ ဦးက ခူးစွတ်သွား ခဲ့တာ ခုတော တခြားနိုင်ငံတခုမှာ ချာတိပ်လေးက ကျမ စောက်ပတ်ကို လိုးသွားတယ်လေ ဒါကိုကျမကပဲ နှစ်သက်မိတယ် သူလီးကြီးကလည်း ဘူငယ်သလောက် ထွားလိုက်ထာ နောက်ပြီးတော့ အားစိုက်မှုကလည်း အရမ်းသန်တယ် ဒီတော့ ကျမလည်း စွဲလန်းမိတာပေါ့လေ ဒါပေမဲ့ကျမတို့ဟာ သင်ခန်းစာ တွေကိုကြိုးစားသင်ယူခဲ့ပါတယ် စင်ကာပူမှာ တစ်လလောက် ကြာတော့ မြန်မာပြည်ကို ပြန်ရတော့မယ်လေ ဒီတော့ သူနဲ့က ခွဲရတော့မယ်လေ ဒါပေမဲ့ သူလည်းပြန်ရမှာပဲလေ မပြန်ခင်နောက်ဆုံးညမှာတော့ ညနေလောက်မှာ သူနဲ့ စားသောက်ဆိုင် တစ်ခုမှာ အတူစားသောက်ကျတယ် သူကဘီယာသောက်ပြီး ကျမကတော့ ဝိုင်သောက်တယ် စားသောက်ပြီးတော့ ဟော်တယ်ကို ပြန်တယ် သူရိန်က ကျမအခန်းထဲထိ လိုက်လာတယ်လေ။
"မမဆက်ကို ကျနော် မခွဲနိုင်ဘူးဗျာ"
"မမလည်း မင်းကို သံယောစဥ် ရှိပါတယ်" မောင်မိဘတွေနဲ့တွေ့ရင် ခလေးကို မုန့်ပေးကြိုက်တယ် ပြောမှာစိုးတယ်ကွယ်"
"အိုဗျာ ကျနော်ကကို တကယ်ချစ်တာလို့ ပြောလိုက်မှာပေါ့ ဘယ်သူ့မှ ဂရုမစိုက်ဘူး"
"အင်းပါ မောင်စကား ကြားတော့ မ ကျေနပ်မိပါတယ်ရှင်"
"ဒါဆို ရန်ကုန်ရောက်ရင် မ ကျနော်နဲ့ မန်းလေးထိ လိုက်ခဲ့လေ ကျနော်မာမီ နဲ့ တီလေး ကို ဖွင့်ပြောလိုက်မယ်"
"အင်းပါမောင်ရယ် မလည်းမောင့်ကို မခွဲနိုင်အောင် ချစ်နေမိပြီကွယ်"
သူရိန်က ကျမကို ဖက်တွယ်ပြီး ကျမ နှုတ်ခမ်းကို စုပ်နေတော့ ကျမလည်း သူကို ပြန်ဖက်တယ် အနမ်းတွေက တဖြေးဖြေနဲ့ ကြမ်းတမ်းလာတယ် ကာမရမ္မက်စိတ်ဟာ ပြန်လည်နိုးကြားလာတော့ ကျမ အဝတ်စားတွေဟာ ကိုယ်ပေါ်မရှိတော့ဘူးသူရိန်လက်က ကျမဖင်ဆုပ်နယ် ဖြစ်ညစ်တော့ ကျမလည်း ရှေ့ကို ကော့မိတော့ သူ့လီးကြီးက တောင်နေပြီး ကျမစောက်ပတ် တည့်တည့်ကြီးကို ဆောင့်မိတာပေါ့ ကျမလည်း သူ့လီးကြီးကို ဆုပ်ကိုင်လိုက်တယ်။
"မောင်လီးကြီးကလည်း မာနေတာပဲ"
"အဲတာ မမကို လိုးချင်လို့လေ"
.
ကျမလည်း သူ့လီးကြီးကို ရှေ့တိုးနောက်ငင် လုပ်ပေးလိုက်တော့ သူရိန်က
"မမ အရမ်းကောင်းတာပဲ စုပ်ပေးဗျာ"
ကျမလည်း ဒူးတုတ်ထိုင်လိုက်ပြီး တောင်နေတဲ့ သူ့လီးကြီး ဒစ်ပေါ်အောင်ဖြဲလိုက်ပြီး ကျမရဲ့ နှုတ်ခမ်း နဲ့ ဒစ်ထိပ်ကို စုပ်လိုက်တယ် လီးကလည်း ပိုမာလာတယ် သံချောင်းလိုမာနေတာ လီးကလည်း ပိုကြီးလာသလိုပကျမ အကြည့်တွေက လီးတန်ကြီးဆီက မခွာတော့။ ဒါကိုသိသော သူရိန်ကလဲ ခါးကိုကော့၍ပင် ပြထားသလိုဘောင်းဘီ ကိုလည်း လျှော့ချလိုက်တယ် လီးတန်ကြီးအောက်မှ အုကြီးမှာ မဲနက်နေပြီး အရည်ပြားများ လှိုင်းထကာ လုံးတစ်နေသည်။
"ကျွန်တော်မမကို ချစ်တယ် မမရယ်" ကျွန်တော့်လီးလဲ မမကိုကြည့်ပြီး လိုးချင်နေပြီ..."
"ရင်တွေ တုံတယ် ... မောင်မောင်ရယ်"
သူရိန် လက်များက မာတောင်နေသော နို့သီးလေးများအား မနာအောင်ညှစ်လိုက် လှိမ့်လိုက်နှင့် ၀င်းဝါသော ဗိုက်သားလေးမှာ မီးရောင် လှချင်တိုင်းလှနေသည်။ သူရိန်သည် လက်တစ်ဖက်ဖြင့် စောက်ပတ်ကို ပွတ်နေရာ ကျမမှာ မျက်စိစုံမှိတ်ရင်း သူရိန်ပွတ်နေသော အတွေ့ကို ခံစားနေမိတော့သည်။
သူ့လက်က ရှည်သွယ်သော ပေါင်တံတစ်လျှောက် အထက်အောက် ပွတ်သပ်နေသည်။ ကျန်လက်တစ်ဖက်က နို့အုံကို ဆုတ်လိုက်ပွတ်လိုက် နို့သီများအား လှိမ့်ခြေလိုက်နှင့် ပေါင်တံမှ လက်ကလဲ ဆီးစပ်သို့ ရောက်လာသည်။ ဆီးစပ်အောက်ရှိ အမွှေးများကို အသာဖွနေသည့်အတွက် ကျမမှာ မနေတတ်တော့ဘူး
"မောင် တို့ မနေတတ်တောဘူးကွာ"
ကျမက မောင်၏ လီးတန်ကြီးကို ကြည့်မိသည်။ ထိပ်ပြဲသွား၍ ပေါ်လာသော ဒစ်ကြီးမှာ နီရဲပြီး အပေါက်၌ အရေကြည်လေး စိုနေတယ်မောင်ဟာ ကျမရဲ့အမွှေးလေးများ ဖုံးနေသော စောက်ပတ်ကို လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် နှုတ်ခမ်းသားများအား ဖြဲလိုက်သည်။ ကျမကလည်း မောင်၏ လီးကြီးအားဆုတ်ပေးနေတယ် နောက် မောင်က ကျမ ပေါင်ကြား ဒူးတုတ်ဝင်လိုက်တယ် သူ လီးကြီး ဖြင့်ကျမစောက်ပတ်ထဲ သွင်းချလိုက်တယ် တစ်ချက်ဆောင့်လိုက် နဲနဲမြုပ်၀င်သွားလိုက်နှင့် တစ်ရစ်ရစ် ၀င်နသေော လီးအား စောက်ပတ်ဖြင့် ညှစ်ရင်း ကျမမှာကော့တက်လာမိတယ်။ပေါင်တံသွယ်သွယ်ပြည့်ပြည့် မောင်ကျောပေါ်သို့ လှမ်းချိတ်လိုက်သည်။ လက်တစ်ဖက်က လုံးတစ်နေသော ဂွေးဥအတွဲအား ဆုတ်နယ်တယ်။
" ဗျစ် ... အမလေး ... ."
မျက်လုံးလေးများ မှိတ်၍ ကျသွားသည်။
ဗျစ် ... ဗျစ် ... အား ... ကျွတ် ... ကျွတ် ... အင်း
မောင် လည်ပင်းအား ဖက်ရင်း ပြုံးလိုက်သည်။ တဆုံး၀င်သွားပြီဖြစ်သော လီးတန်ကြီးက ခဏငြိမ်၍နေလေသည်။ စောက်ပတ် အောက်နှုတ်ခမ်းစပ်လေးထဲ ပြည့်ကြတ်နေတာပေါ့ အလိုးမခံရတာလည်း ကြာပြီလေထိုစဉ်မှာပင် မောင်သည် ကျမ၏ စောက်ခေါင်းအတွင်းမှ လီးတန်ကြီးကို ညင်သာစွာ ဆွဲထုတ်လိုက်သည်။ တစ်ချက်ခြင်း မှန်မှန်ဆောင့်တိုင်း ကျမလည် ခါးလေးကို ကော့ပေးနေသည်။
"ကောင်းလိုက်တာ မရယ် "
ကျမကို ကြည့်ကြည့်ပြီး သူ့လီးကြီးက လိုးချင်လို တောင်နေတာ တဇတ်ဇတ်နဲ့...ကျမလည်းပြုံးရင်း ကျောပြင်ကို သိုင်း၍ဖက်လိုက်သည်။ မောင်လည်း ကျမခါးအားဆွဲရင်း ဆောင့်ချက်ပြင်းပြင်းဖြင့် ဆောင့်နေသည်။ လီးကြီးမှာ တုတ်ပြီးရှည်သောကြောင့် ဆောင့်တိုင်း ဆောင့်တိုင်း သားအိမ်၀ကို သွားပြီးထောက်ရာ ကျမမှာ ဒီလောက် ကောင်းကောင်းမခံဘူးဟု တွေးရင်း အားရပါးရ ကော့ပေးလေသည်။ဆောင့်ချက်များ သွက်လာသည်နှင့် အမျှ ကျမမှာတဆက်ဆက်တုန်ကာ မိမိကိုဖက်ရင်း ငြိမ်ကျသွားသော ကျမကိုကြည့်ပြီး ပြီးသွားကြောင်း မောင် သိလိုက်သည်။
ကျမကပြီးသွားသော်လည်း မောင်က ဆောင့်ချက်ကိုမရပ်ဘဲ မှန်မှန်ဆောင့်နေရာ ကျမ စောက်ပတ်အတွင်း၌ သစ်ဆန်းသော အရသာတစ်ခုကို ခံစားမိတယ်
စောက်ပတ်အတွင်းမှ လီးမချွတ်သေးဘဲ အနေအထားဖြင့် နီ မောင်မောင်၏လီးတန်ရှည်ရှည်တုတ်တုတ်ကြီးမှာ
ကြပ်ကြပ်ကြီး၀င်နေပုံကို တွေ့ရသည်။မိမိမှာ တစ်ခါပြီးသွားသော်လည်း မောင်မှာ မပြီးသေးဘဲ လီးကြီးက စောက်ခေါင်းတွင်းတွင် တဆတ်ဆတ် ထောင်နေသည်။ နို့နှစ်လုံးကို ဖြေးလေးစွာဖြင့်ပင် ပွတ်ထုတ်လိုက် နို့သီးလေးများ ဆွဲလိုက် မိမိ၏ စောက်ပတ်အတွင်းသို့ လီးကြီး ရဲ့အရသာတစ်မျိုး ခံစားနေရလေသည်။
" မကို စွဲမိပြီဗျာ.".
အားပါးတရ နို့အုံကိုနယ်ရင်း မောင်က ချွဲနေတော့ မျက်စောင်းတစ်ချက်ထိုးလိုက်တယ် စောက်ပတ်ကလည်းမနာတော့ပဲ စောက်ရည်များကလဲ ရွှဲနေသည်။ တဆတ်ဆတ် တောင်နေသာ လီးက သားအိမ်ကို လာထောက်ရာ မျက်တက်တက်နှင့် တစ်မျိုးကောင်းနေသည်။
မောင်က အး ဇကောဝိုင်းသလို ခါးကိုနွဲ့၍ လုပ်ပေးနေရာ စောက်ခေါင်းထဲတွင် ပြည့်သိပ်နေသော လီးကြောင့် ကျမ တစ်ခါပြီးချင်သလို ဖြစ်နေသည်။ ကျမမှာခံပြီးရင်း ခံလို့ကောင်းရင်းနှင့် စိတ်ထဲတွင် ဆန္ဒရမ္မက်တွေတက်ကြွလာပြီးသူ့ကို တင်းဖက်ပြီး နောက်တခါ ထပ်ပြီးလိုက်တယ် မောင်လည်း နောက်ထပ် အချက် ၃၀လောက်ဆောင့်ပြီး ကျမစောက်ပတ်ထဲ အရေတွေ ပန်းချလိုက်တယ် ကျမစောက်ပတ်ကလည်း သူ့လီးက အရည်တွေ ကို ပန်းချလိုက်တယ်။
ကျမတို့ နှစ်ယောက်ဟာ စင်ကာပူကနေ ရန်ကုန်ရောက်လာတော့ ခနနားလိုက်တယ် ရန်ကုန်မှာ နရက်နား အုံးမလို့ပဲ မောင်က ရန်ကုန်ကနေ မန်းလေး လေယာဥ်လက်မှတ်ရလို့ ခရီးကို ဆက်ခဲ့ရတယ် ပင်းပန်းလို့ မောင့်ပခုန်းပေါ်မှီပြီး မှိန်းနေရတယ် လေယာဥ်ပေါ် သိတ်မစီးလိုက်ရဘူး မန်းလေးမြေ ခြေချရပြန်ပြီ မောင်က အိမ်ကို ဖုန်းမဆက်ပဲ စပရိုက် လုပ်ချင်လို့ ကျမလက်ကို ဆွဲပြီး တီလေးနဲ့ မာမီ ကို ပြမလို့တဲ့ ကျမလည်း မောင်ခေါ်တဲ့နောက်ကို လိုက်လာခဲ့တယ် ။
"ဟင် "ဒီအိမ်ကို မြင်လိုက်တော့ ခေါင်းကို ရိပ်ခနဲ ဖြစ်သွား မိတယ် ဒါ ဦးရဲ့ အိမ်ပါ့လား
"မမ လာလေ ဘာလုပ်နေတာလည်း" ကျမလက်ကို ဆွဲခေါ်ပြီးအဲအချိန်မှာ အခန်းထဲ က အသံတခု ကြားလိုက်တယ်။
မမသိမ့် တို့က ဒီအခြေနေထိတောင် ရောက်သွားပါ့လား"
"ဟင်ရွှေဇင်"
"မမရွှေဇင်"
အပိုင်း (၂၁)
ဇာတ်သိမ်း
"မာမီ"
"သား"ဟင် မမခင်မင်းဆက်"
"ရွှေဇင် ဒါ နင့်သား "ကျမခေါင်းက ရိပ်ခနဲ ဖြစ်မိတယ် ကျမလည်း ရွှေဇင်ကြည့်တဲ့နေရာ ကြည့်လိုက်တော့ သိမ့်သိမ့်နဲ့ သားက ခုတင်ပေါ်မှာ စောင်တွေ ဖုံးထားမြင်မိလိုက်တော့
"သား "
"မေမေ" ဟင် ဒီကို လိုက်လာတယ် "
"ခင်မင်း ဒါနင် နင့်သားလား"
"အေး အဲတာ ငါ့သား.နင် ငါ့အဖေကို ယူခဲ့တယ် ခုငါ့သားကို လည်း နင် နင်"
ကျမစကားတွေ ဆုံးအောင်မပြောနိုင်ဘူး ရှင် ဘေးနားမှ သူရိန်က ကျမအနားလာပြီး ကျမကို လာတွဲတယ်ကျမလည်း သတိလစ်သွားတယ်။
ကျမ သိမ့်သိမ့်ထွန်း ဟာ ဆက်နိုင်ထွန်း နဲ့ အတူနေခဲ့တာတွေဟာ ဒုတိယ ရင်ခုန်သံ လို့တောင် ပြောရမလိုပဲ ဒီကောင်လေးမျက်နာဟာ ကိုကိုနဲ့ ခပ်ဆင်ဆင် သူမိဘတွေ အကြောင်း ကို မမေးမိခဲ့ဘူးလေ ရွှေဇင်နယ် ပြန်သွားပြီး သိတ်မကြာခင် သူနဲ့ လိုးဖြစ်ကြတယ် နေ့ရောညပါ မနားတန်းပေါ့ ဒီနေ့ကျမှ သူနဲ့လိုးနေတုန်း ရွှေဇင်နဲ့ အရင်မိတယ် ပြောလို့ သိတ်မကြာခင် ခင်မင်းဆက် က ကျမ ကိုကြည့်ပြီး သူ့သားနဲ့ ခုတင်ပေါ်မှာ အတူနေတာမြင်ပြီး သူသတိလစ်သွားတယ်။
ကျမလည်း ခင်မင်အနား ကို သွားဖို့ အဝတ်စားတွေဝတ် ဆက်နိုင်လည်း အဝတ်စားဝတ်ပြီးသူအမေစီသွားတယ် ခနနေတော့ ရွှေဇင်က ဖုန်းဆက်ထားတယ် ထင်တယ် လူနာတင်ကားရောက်လာပြီး လူနာကို ခေါ်သွားတယ် ။
ဆေးရုံပေါ်ရောက်တော့ ဆက်ဆက်သတိရလာတယ် ကျမနဲ့ ရွှေဇင်နဲ့ မျက်နာမြင်တော့ ငိုချင်ချင် ဆက်နိုင်ထွန်း က သူအမေကို အားပေးစကားပြောနေတယ် သူရိန်နဲ့ ရွှေဇင်က လည်း ဆက်ဆက်ကို အားပေးစကားပြောနေတာပေါ့ ဆက်ဆက်လည်း ကျမမြင်ပြီး စိတ်လျော့ပြီး
"သိမ့်သိမ့် လာပါ ငါစိတ်လျော့ထားပါတယ်"ခက်ထာက ငါလည်း သူရိန်နဲ့"
"ဆက်ပြောလေ ဆက်ဆက်"
"စင်ကာပူမှာ ချစ်သူတွေ ဖြစ်ကြတယ်"
"ဟယ် ဟင် ဗျာ"
ဆက်နိုင်ရယ် သိမ့်သိမ့်ရယ် ရွှေဇင်ရယ် အံသြကြတာပေါ့ ကျမနဲ့သူရိန်ကတော့ မအံသြပါဘူး ရွှေဇင်ကလည်း
"ကျမနဲ့ ဆက်နိုင်နဲ့လည်း "ဟို ဟို"
"ငါနာလည်တယ် ရွှေဇင်"ငါ့သားကလည်း တကယ်ပဲ"
အဲအချိန် ဆရာဝန်ကြီး ကရောက်လာတော့ စကားဆဲသွားတယ် ဆရာဝန်ကြီး ဘာမှ မဖစ်ပါဘူး နေကောင်းသွားမှာပါ ပြောလိုက်တယ် တညအိပ်ပြီး မနက်ကျဆေးရုံက ဆင်းလိုက်တယ် သိမ့်သိမ့်တို့တိုက်ကိုပဲ ခေါ်လာကြတယ် ဆိုဖာပေါ် ထိုင်နေကြတယ် လူကစုံလင်ကြတယ်။
ကျမအဖေဆုံးတော့ ရောက်ပါတယ် သားကိုလည်း အသိမပေးလိုက်ဘူး ဦးဆုံးတာတော့ မသိလိုက်ပါဘူး ကျမလည်း တကယ်တော့ ဆွေမျိုးအရင်ကြီးမှ မဟုတ်တော့ တစိမ်းတွေ ပဲလေ ကျမနဲ့ သူရိန်ချစ်ကြိုက်ထာ တားမဲ့သူက မရှိပါဘူး ကျမသား ဆက်နိုင်က သိမ့်သိမ့်ကော ရွှေဇင်ကော လိုးထားတယ် ယူမယ်ဆိုတော့ နှစ်ယောက်လုံးယူဖို့တော့ မဖစ်နိုင်ဘူးလေ ဘယ်သူ့ကို ရွေးမလည်း ဆိုတော့ ခက်နေပြီ
ကျနော်ဆက်နိုင်ထွန်း အခက်တွေ့တာပဲ မမရွှေဇင်က ကျနော်ဘဝ အတွက်လမ်းစ ကို အောသ်မြင်ဖို့ စဖောက်ပေးတဲ့သူပါ မမသိမ့်ကတော့ ကံတရားကြောင့် လွန်ကျူးတာပါ နောင်ပီးတော့ ကျနော် အဖိုးမယားဆိုတော့
"အားလုံးကိုပဲ ငါပြောမယ် ရွေဇင် နင်ဆက်နိုင်ကို ယူလိုက်ပါဟာ""တစ်အိမ်ထဲ မဂ်လာ ၃ခုဖြစ်အောင် လုပ်ရမှာပဲ" ငါပူလောင်မှူတွေ မခံစားချင်တော့ဘူး အေးငြိမ်းတဲ့ နေရာကို သွားမယ်
တနေ့သော မန်းလေး မြို့ကြီးမှာ
မောင်ဆက်နိုင်ထွန်းနှင့် မရွှေဇင်
တို့ရယ် နောက်တခုက မောင်သူရိန်ထွန်း နဲ့ မခင်မင်းဆက်တို့ မဂ်လာ စုံတွဲ၂စုံတွဲဟာအကျင်းရုံးပြီး ဘုန်းကြီးကျောင်းတစ်ခုမှာ မဂ်လာဆွမ်း ကပ်ကြပါတယ် နောက်ထပ် မဂ်လာ တခုကတော့
မသိမ့်သိမ့်ထွန်း က သီလှရှင်ဝတ်မဂ်လာပေါ့ ဆံချတော့ ကျန်တဲ့ ၄ယော်က မျက်ရည်တွေ စိုလိုပေါ့ သိမ့်သိမ့်ထွန်း က. မျက်ရည်တွေ နဲ့ အားလုံးက်ု ခြုံကြည့်လိုက်တယ် သီိလှရှင် မဝတ်ခင် သူပိုင်ဆိုင်တဲ့ ပစ္စည်းဥစ္စာ တိုက်ရယ်ကားရယ်ကို အားလုံးညီတူ မျှတူခွဲဝေယူလိုက်ကြပါ သူကတော့ စစ်ကိုင်းပဲ သာသနာ့ ဘောင်အပြီး ဝတ်လိုက်မယ် ပြောပြီး ရေချိုး သီလှရှင် ဝတ်စုံနဲ့ထွက်လာပါတယ် သူတို့၄ယောက်ကလည်း လိုအပ်ထာကို လာရောက်လှူတန်းချင်ပါတယ်ကို ပြောကြပါတယ် ခနနေတော့ သီလှရင် ဆရာတော်ကြီးရောက်လာပြီး
"သုဓမ္မစာရီ သွားကြစို့ကွယ်"
ခုတော့ သုဓမ္မစာရီ ဆိုတဲ့ဆရာလေးဟာ ကားပေါ်ကို သတိလေးနဲ့ လှမ်းလျောက်ပြီး အားလုံးကို မျက်လုံးလေးနဲ့ တချက်ကြည့်ပြီး ကားပေါ်တက်သွားပါတယ်။
တိုင်ကြီးတခုပေါ်မှာ အပေါ်တပ်က ဆက်နိုင်ထွန်း နဲ့ ရွှေဇင်တို့အတွဲရယ် အောက်ထပ်မှာက သူရိန်ထွန်း နဲ့ ခင်မင်းဆက်ရယ် အခန်းအသီးသီးမှာပေါ့
ချစ်စိတ်တွေ ပြင်းပြနေတဲ့ အချစ်နတ်သမီးပျို တစ်ယောက်ကများ ဒီလိုမျိုး ပြုမူနေသလားလို့ ထင်ယောင်ထင်မှားဖြစ်မိတော့မလိုပဲ။ သူရိန်က သူ့နှုတ်ခမ်းတွေကို ခင်မင်းဆက်နှုတ်ခမ်းဆီကို ဖိကပ်ကျီဆယ်နမ်း နေတာပေါ့ ဆုံချက်တစ်ခု ရှိနေတဲ့ သူရိန်ရဲ့အပေါ်ပိုင်းက နှိမ့်ချလိုက်တာနဲ့အညီ သူရိန်လီးကြီးက ခင်မင်းဆက် စောက်ပတ်ထဲ ထိုးသွင်းတယ်တဖြည်းဖြည်း မြောက်တက်လာတော့တယ်။ နောက်ဆုံးတော့ ခင်မင်းဆက်လက်တွေက သူရိန်ကျောကို ဖက်ထားပြီး
"မောင် ဆောင့်ချလိုက်လေ မကောင်းနေပြီ"
"ရော့ အင့် အင့် ဘွတ် ဘွတ်"
"အားးးးး ဝင်တယ် အားးနာတယ် ကောင်းလည်းကောင်းတယ်."
အပေါ်ထပ်မှာလည်း ဆက်နိုင်ထွန်းက ရွှေဇင်ကို ကုန်းခိုင်ပြီးနောက်ကနေ ဆောင့်လိုးနေတာပေါ့
"ဖောင်းးးဖောင်း ဘွတ်ဘွတ်ဖွတ် ဘွတ် "
"အမလေး ဖြေးဖြေး ဆက်နိုင် တမျိုးကြီးပဲ"
"ချစ်လို့ပါ မမရယ်တကယ်ပဲ စောက်ပတ်ကြီးက စီးနေတာပဲ."
"အမလေး ရှင်လေးက စီးနေတာ သူ့ဟာကြီးက မပြောချင်ဘူး"
"ဘာလို့လည်း မ."မကြိုက်လို့လား"
"မောင့် သဘော ပဲရှင့်."သွား"
ပြီးပါပြီ
မောင်ကြီ
Comments
Post a Comment