Skip to main content

မြက်နု ( ဆရာနဲ့ကျောင်းသူလေးရဲ့ တဏှာဇာတ်လမ်း ) အပိုင်း ၆-၇

 



အပိုင်း (၆)

ကျမ သိမ့်သိမ့်ထွန်း ဟာ ကိုကို နဲ့အရမ်းပျော်ခဲ့ကြတယ် ကိုကိုကလည်း နေ့တိုင်းလိုလိုလိုးပါတယ် မဂ်လာဦးညကဆို မျိုးစုံအောင်ကိုလိုးတာ ပထမတချည်လိုးပြီးတော့ ကျမနို့တွေနယ်တယ် ပြီးတော့ နို့ကိုစို့တယ် အရမ်းစို့တာ နို့သီးခေါင်းလေးတွေလည်း ကြင်နေတာပဲ သူ့လက်ကြီးက ကျမစောက်ပတ်ကို ပွတ်တယ် အစေ့လေးကိုချေတယ် အရည်တွေကလည်း ထွက်နေတာပဲ စိတ်တွေလည်း လှုပ်ရှားနေတယ် ကျမလည်း မနေနိုင်တော့


"ကိုကို လိုးပေးတော့ ကွာ"


ကျမက အဲလိုပြောလိုက်တော့ ကိုကို က ထလာပြီးကျမမျက်နာနား သူ့လီးကြီးက လာကပ်တယ် ကျမလည်း အံ့သြမိတယ်ဘာလည်းပေါ့


"သိမ့် ကိုကို့ လီး စုပ်ပေးလေ"


ကျမလည်း ခေတ်သမီးပျိုပါ အနည်းကျင်းတော့ သိပါတယ် အရင်ချစ်သူဘဝက လီးစုပ်မပေးခဲ့တော့ ဒါတွေမပါဘူးထင်တာပေါ့ အိမ်ထောင်ရေးသုခဆိုတာ ပြည့်စုံဖို့လိုတယ် နောက်ပြီးကိုကို စွထားလို့ ကျမစောက်ပတ်ကလည်း ယားနေပြီလေ ဒီတော့ ကျမ ပါးစပ်ဟလိုက်တော့ လီးကြီးက ဝင်ချလာတယ် ညှီစို့စိုနဲ့အသက်အောင့်ပြီးငုံလိုက်မိတယ်


ပြွတ် ပြွတ်ပြွတ်


လီးထိပ်ကို လျှာနဲ့ယက်ခိုင်းတယ် ယက်လိုက်စုပ်လိုက်နဲ့ ကိုကိုလည်း ဖီးလ်တွေတက်လာပြီး လိုးတော့တာပဲ မျိုးစုံအောင်လိုးလိုက်ထာ ညနက်တဲ့အထိပဲ မိုးလင်းတော့ ကျမစောက်ပတ်က ကျိန်းစပ်နေတာပဲ မနက်မိုးလင်းတော့ဆိုင်သွားတယ် ကျမကတော့ ဖေဖေအိမ်မှာပဲ နေခဲ့တယ် ညနေရောက်ရင်ကိုကို ပြန်လာပြီး ရေမိုးချိုး ညစာစားကျတာပေါ့


"သိမ့် ဆက်ဆက် အိမ်မှာမရှိတော့ဘူး ခရီးထွက်သွားတယ်လို့ဖုန်းဆက်ပြောတယ်"


." ဟင် ကိုကိုက ဖုန်းထပ်ဆက်ဘူးလား"


"ဖုန်းစက်ပိတ်ထားတယ် "


ဆက်ဆက်ဘာလို့ ထွက်သွားတာလည်း ဖေဖေသင်တန်းမှာ အဆင်မပြေလို့လား တပါတ်လောက်ရှိတော့ ဖေဖေလည်း အရက်တွေ သောက်လာတယ် မူးလာလို့ ဖေဖေကို တွဲပေးတိုင်း

ဖေဖေက. ခလေး ဦး ကို ထားခဲ့တယ်နော် အိပ်ယာပေါ်ရောက်ရင်တော့ အိပ်ပျော်သွားတာပဲ


တနေ့ဖေဖေသင်တန်း လိုက်သွားတော့ ရွှေဇင်နဲ့ ဆုံတော့ဘဖေဖေ အကြောင်းမေးမိတာပေါ့ ရွှေဇင် က ဖေဖေနဲ့ ဆက်ဆက် ချစ်ခဲ့ကျတာ ဖေဖေက ရွှေဇင်ကို ပြောပြတယ် ​ေဖဖေကပဲ သူ့သမီးကို ပေးလိုက်ပါမယ် ကိုကိုသမီးကိုတော့ ဖေဖေက ချစ်လျက်နဲ့ ရှေ့ဆက်မတိုးတော့ဘူးလို့ သူတို့နှစ်ယောက်ပဲဂတိပြုကျတယ်တဲ့ သနားလိုက်ထာ ဖေဖေရယ်


 ဆရာက အရက်တွေ သောက်ပါများလာတယ် သူ့အိမ်ကို ပြန်မအိပ်ထာ များလာတယ် နားနေခန်းရဲ့ တန်းလျားလေးပေါ် အိပ်တယ် မနက်ကျရင်တော့ သင်တန်းမှာ စာသင်ပေးပါတယ် ညရောက်တိုင်း သောက်သောက်လာတယ် အဲဒီနေ့က အရမ်းကို မူးလာပြီး ရောက်ချလာတယ် ကျမလည်း အိမ်ကိုမပြန်ရတော့ပါဘူး ဆရာကို တွဲရင်းနဲ့ ဆရာ မူးသံကြီးနဲ့


ခလေး အရမ်းချစ်တယ်ကွာ ပြောရင်နဲ့ ကျမကို ဖက်ထားတယ် ကျမလည်းတွဲရင်းနဲ့ တန်းလျားနားရောက်တော့ ဆရာက ကျမအခန်းဘက် ဆွဲခေါ်သွားတယ် ကျမ လည်း ကိုယ်တဖက်သတ် ချစ်ခဲ့ရတဲ့ဆရာကို စိတ်ပြေစေချင်တော့ ပြန်ဖက်မိတာပေါ့ နောက်ဆရာက ကျမ နှုတ်ခမ်း ကို စုပ်ယူတယ် ရင်တွေကလည်း လှပ်လှပ်နဲ့ နောက်တော့ ကျမကို  အိပ်ယာပေါ် လှဲချလိုက်တယ် အင်အပေါ်ကနေ ကျမနို့ကို ဖြစ်ညစ်တယ် ကျမလည်း ဆရာကို ဖက်ထားမိတယ် လက်ကြီးက အပေါ်ကနေ အောက်ဆင်းပြီး ကျမ ပင်တီကို ဆွဲချွတ်တယ် စောက်ပတ်ကို ပွတ်တယ် အရည်တေ့ာထွက်တယ် အရမ်းတော့မထွက်သေးဘူး မူးမူးနဲ လုပ်နေတာ နောက်ကျမအပေါ် တက်ခွပြီး  သူ့ဘောင်းဘီကို ချွတ်လိုက်ပြီး အလိုးခံရတော့မှာပါ့လားလို့တွေးလိုက်တယ် နောက်တော့ ကျမစောက်ပတ်ထဲ အသားတောင့်ကြီးကတင်းကြတ်စွာ ဝင်လာတယ်


အားးးးးးးးနာတယ်  နာတယ် ဟင့် အရမ်းနာတာပဲ


ကျမဘယ်လောက်ပဲ အော်နေပေမဲ့ ဆရာဟာ အရက်နဲ့  ကာမဖီးစီးနေတော့ နောက်လည်းမဆုပ်တောဘူး လီးကြီးက လည်းအတွင်းထဲ ဇွတ်ထိုးထည့်နေတာပေါ့ နာကျင်ခြင်းပဲ ခံစားနေရပြီး ကိုယ်တဖက်သတ်ချစ်ခဲ့ရတာရယ် ဆရာခံစားနေတာကို မကြညံရက်တော့ ကိုယ်ကပဲ ကျိတ်ခံလိုက်တယ် ခနကြာတော့ ကျမစောက်ပတ်က အရည်တွေ ထွက်လာတယ် အဝင်အထွက်လည်း မခက်ခဲတော့ဘူး ခံစားမှုပါ ကောင်းလာတယ် ဒီတော့ကျမလည်း ဆရာကို ဖက်ထားမိတယ်  ဆရာဟာကျမ နှုတ်ခမ်းတွေစုပ်လိုက် ကျမလည်း ပြန်စုပ်မိတယ် လက်ကလည်း ကျမ နို့တွေကို တဖက်တချက်စီ စုံနယ်တယ် လိုးအားလည်း အရှိန်တင်ပြီး ဆောင့်ချတော့တာပါ ကျမလည်းကောင်းသွားပြီး ကျမစောက်ပတ်က ဆရာလီးကို ညစ်ချလိုက်တယ် ဆရာလည်း ကျမစောက်ပတ်အရည်တွေပန်းချပြီး  ကျမအပေါ်ထပ်ကျလာတယ် နောက်ဖက်လျက်ပဲ ညေးကို လဲကျသွားတယ် နှစ်ယောက်လုံးလအိပ်ပျော်သွားတယ် ည၁၂နာရီလောက်ကျတော့ အတူနိုးလာပြီး ဆရာက ကျမကို အံ့သြစွာကြညံတယ်


"ဟင် ရွှေဇင် ဘယ်လိုဖြစ်ကုန်တာလည်း"


ကျမကတော့ ပြုံးနေလိုက်တယ် ဆရာကို ပေးဆပ်လိုက်ရလို့ပေါ့နောက်ဆရာကပဲ ကြင်နာစွာဖက်ထားလိုက်တယ် အဲဒီနေ့က နောက်ထပ် ကျမ ကို ထပ်လိုးတယ် ဒီတခါမှာ အရင်လိုမကြမ်းတော့ဘူး  နာတာကတော့ နာသေးတယ် နဲနဲကြာတော့လည်း အရမ်းကောင်းလာတာပဲ ကျမက အကြိမ်ကြိမ်ကောင်းခဲ့တယ် အဲလိုနဲ့ မိုးလင်းသွားတာပါပဲ 


နောက်ရက်တွေမှာ ဆရာဟာ ကျမအပေါ် ကြင်နာစွာ ဆက်ဆံတယ် ကျမကလည်း ဆရာကို အရမ်းချစ်ပါတယ် မသိမသာနဲ့ တရားဝင် ချစ်သူဖြစ်သွားကြတယ် ကျမလည်း ဆရာကို က်ုကြီးလို့ ခေါ်လိုက်တယ် မမသိမ့်လာရင်တော့ သတိထားခေါ်ရတယ် နှုတ်ကကျိုးချင်ပြီ သကြ်န်ပြီးဝါမဝင်ခင် ဆရာက ကျမကို လက်ထပ်ဖို့တောင်ဆိုလာတယ် ထပ်ပြီးမလွဲချင်ဘူးလို့ပြောတာနဲ့ ကျမ မိဘတွေစီတောင်းမယ်ပေါ့ မိဘတွေကလည်း အသက်ကြီးကြီးလူဖြစ်ပေမဲ့ နောင်ရေးအတွက် စိတ်အေးရတယ်ဆိုပြီး လက်ခံလိုက်တယ် မဂ်လာပွဲလည်းအကိင်ရုံးပဲ လုပ်တယ်မမသိမ့်ကလည်း သူ့အဖေ စိတ်ဆင်းရဲတာမကြည့်ရက်တော့ သဘောတူလိုက်ပါတယ် မမသိမ့်က ဆရာမရှိတော့ပေမဲ့ တရင်းတနှီးဆက်ဆံပါတယ် သူအမျိုးသားကိုတော့ကျမ က ဦးဆက်လို့ခေါ်တယ် ကျမကိုတော့ ရွှေဇင်လို့ပဲခေါ်ကြတယ်တခါတလေမှာ ကျမကို အမေလေးတဲ့


 "ငါ့မှာ အသစ်ဆက်ဆက် သမီးရယ်ဟော်ခု အမေတစ်ယောက်ရလာပြန်ပြီ"


"မမသိမ့်နော် ရွှေဇင်ကို အဲလိုမခေါ်နဲ့နော်"


"နင်က ငါ့အဖေ ယူထယးတာကို"


"ဟာ ပြောပြန်ပြီ ငိုလိုက်မှာနော်"


"အေးပါဟာ စတာပါ ရွှေဇင်ရယ်"


အဲဒီလိုနဲ့ နေလာခဲ့တာ ကျမမှာ ကိုကြီးနဲ့ရတဲ့ ကိုယ်ဝန်ရှိနေပါပြီ မမသိမ့်ကတော့ မရှိသေးဘူးပျော်စရာ မိသားစုလေးပေါ့


အပိုင်း(၇)



ကျမဟာ အားလုံးနဲ့ဝေးရာကို တိတ်တိတ်လေးထွက်သွားခဲ့တယ် ဦးနဲ့ ချစ်ခဲ့တာတွေ ပြန်တမ်းတမိတယ် အချစ်နောက်မှာ ရမက်ပါနေတော့ အဝေးကပဲ လွမ်းနေတော့မယ်လေ ခုဆိုရင်နယ်က ကုန်မဏီတခုမှာ စာရင်းကိုင် အလုပ် လုပ်နေတာပေါ့ နေ့ခင်းပိုင်းအလုပ် လုပ်နေရတော့ သိတ်မတွေးနိုင်ဘူးလေ ညရောက်ရင်တော့ အတွေးလေးတွေ ပြန်ရောက်နေတယ် ဖုန်းဆင်းကပ်ချိန်းထားတော့ မန်းလေး နဲ့က အဆက်ပြတ်နေတာပေါ့ ခက်တာက အတွေးက ပြတ်ပေမဲ့သွေးသားက မပြတ်ဘူးလေ  ရုံးက ကျမအတွက် အခန်း ပေးပါတယ် ညနေပိုင်ဆို ဟိုကြည့် ဒီကြည့်ပေါ့ ကျမအပြင်မိတ်ဆွေ တစ်ဦး ရှိတယ်ဆိုက်ကားဆရာကြီး ဦးချက်ဖောင်း ဆိုက်ကား ငှားစီးရင်း ခင်လာတာပေါ့  မနက်ပိုင်း ဆိုအနီးနား အသုတ်ဆိုင် လမ်းလျောက်ရင်းစားတယ် ညနေပိုင်း အလုပ်​ပီးရင် လေညင်းခံလမ်းလျောက်တယ် ဦးချက်ဖောင်းက လမ်းကြုံရင်ခေါ်တင်တယ် တနဂ်နွေ ရုံးပိတ်ရက်ဆိုရင် နယ်မြို့လေး လျောက်ကြည့်တာပေါ့


"ဦးချက် ဆိုင်ကယ် မမောင်းတပ်ဘူးလား"


"အရင်းနှီး ကြီးတယ် ခလေးမရယ်"


"တခါတလေ  ဆိုင်ကယ်ငှားပေါ့ မောင်တပ်တယ်မလား"


"မောင်းတပ်ပါတယ်ကွယ်"


အဲလိုနဲ့ ဦးချက်ဖောင်းနဲ့ သွားတာလာတာများတော့ ရင်နှီးမှုလေတွေက များပြာလာတယ် ဦးချက်ဖောင်းဟာ ဦးဝဏ္ဏထွန်းလောက် စမတ်တော့မကျဘူး သူက ဆိုက္ကားနင်းစားလာတာဆိုတော့ အိုးမင်းမှုတော့ ရှိတာပေါ့ လုပ်ထာကိုင်တာတော့ အကြမ်းအလုပ်တွေ လုပ်နိုင်တယ် စျေးဝယ်ပစ္စည်များရင် သူပဲထမ်းတယ် ကျမစိတ်ကလည်း အံ့သြတယ် အသက်ကြီးသူတွေနဲ့ပဲစိတ်ကစားမိတယ်အသက် ကကြီးပြီ ရုန်းကန်လှုပ်ရှားနေတဲ့ ဦးချက် ကို သနားရာက စပြီးသံ​​ေစေဥ် တွယ်မိလာတယ်


ကျမလည်း ကိုယ်နယ်မဟုတ်တော့ ကိုယ်စီးဖို့ ဆိုင်ကယ် second ဝယ်လိုက်တယ်  ညနေအလုပ်ပြီးရင် ဦးချက်ကို မောင်းခိုင်တယ် ကျမက နောက်ကနေလိုက်တယ် ကန်တော်ကြီးဘက်စီးတယ် အဲဒီမှာ အကြော်ဆိုင်လေးတွေ အသုတ်ဆိုင် လေးတွေ စီကားပါတယ် ကန်စပ်ကနေ တံတားရှိတယ် နောက်လွမ်းစေတီရှိတယ် အဲဒီဘုရားကနေပါတ်သွား သစ်ပင်လေးတွေရှိတယ် စိတ်ခံစားမှုလည်း သက်သာနေတာပေါ့ အဖိုးကြီးတစ်ယောက်နဲ့ သွားလာတာကို ​ဝန်းကျင်က အမြင်ဆန်းနေတယ် ကျမအတွက် မထူးဆန်းပါဘူး အေးဆေးပါပဲ ဦးလိုးထားတဲ့ ကျမစောက်ပတ်က ခံစားမှုကို သိနေပီလေ နီးစပ်ရာယောက်ျားဆိုတာက ဦးချက် ပဲ ရှိတယ် ရုံးက အမျိုးသားနဲ့ဆိုတာ တာဝန်ကလွဲပြီး ကျန်တာ မဆက်ဆံချင်ဘူး ဦးချက်က သွားလေရာ မငြီး.ညူဘူး စကားပြောရင် နားထောင် ပေးတယ် ဒီတော့ တချို့တဝက် ရင်ဖွင့်မိတယ် ညနေမှောင်ရီပျိုးရင်  လူတွေအများတော့ ပြန်ကြတယ် ထိုင်ခုံလေးမှာ ထိုင်ရင်း ဦးချက်နဲ့ စကားပြောကြတာပေါ့ ဘေးချင်းက အရမ်းနီးစပ်ပြီး ပခုန်းချင်းထိမိတယ် သွားလာပါများလို့ သံယောစဥ်တော့ ဖြစ်မိပါတယ် လူငယ်တွေကို မချစ်တပ်တဲ့ကျမ ဦးချက်နဲ့တွေ့ရပြန်ပြီ နောက်ဦးချက်မှာ မိန်းမ နဲ့ ခလေးတွေနဲ့ ကျမတို့ သွားလာတာကို လိုက်ပို့ပေးတဲ့ ပါစင်ဂျဲ လို့ပဲ မြင်ကျတာလေ  ဒီရက်အတောအတွင်း ဦးချက် ကျမကိုကြည့်ရင် နို့ကြည့်လိုက် ဖင်ကြည့်လိုက် ဆိုက်ကားဆရာဆိုပေမဲ့ ပါးစပ်က ဖွင့်မပြောပါဘူး ထိန်းသိန်းတာလည်း ပါမှာပေါ့ ခုတော့လူချင်းက နီးကပ်ပြီး ဦးချက်လက်က ခုံတန်းနောက် လက်တင်လိုက်တယ်  ကျမ ပခုန်းသားကို လက်က လာထိတော့ တုန်သွားမိတယ် လူတွေလည်း မရှိဘူး ကျမခေါင်းကလည်း ပခုန်းပေါ်ရောက်နေပြီ ကျမစောက်ပတ်ကလည်း စိမ့်ကနဲ့အရည်ထွက်လာတယ် ဦးချက်က ကျမ ပခုန်းသားကို ကိုင်လိုက်တယ် ကျမကိုယ်ဟာ ဦးချက်ရင်ခွင်ထဲရောက်သွားတယ် ဦးချက်ဖောင်း ကလည်း တိုးပြီးဖက်လိုက်တယ် ကျမလည်း ငြိမ်နေမိတယ် မှောင်ရိပ်သန်းနေတော့လူကမရှိဘူးလေ ကျမစောက်ပတ်ကလည်းအရည်စိမ့်နေတာ  ကျမမေ့စိကို ဆွဲမပြီး ကျမရဲ့နှုတ်ခမ်းကို စုပ်ယူတယ်

ပြွတ်ပြွတ်ပြွတ်


ကျမလည်း ငြိမ်နေမိတယ် ကျမရဲ့သွေးသားခံစားမှုက လက်ခံတယ် ဦနှောက်က တားစီးရမလား နောက်တော့ သွေးသားဖက်က အနိုင်ယူသွားတော့ ဦးချက်ကို ပြန်ဖက်ထားမိလိုက်တယ် ဦးချက် လည်း စိတ်တွေ လှုပ်ရှားပြီး  ကျမနှုတ်ခမ်းကို စုပ်တယ် လက်က အထက်တက်လာပြီး အင်ကျီက အပျော့စားဆိုတော့ ဆုပ်နယ်တော့တာပဲ ကျမလည်း မတားချင်ဘူး နှုတ်ခမ်းချင်းစုပ်ထာ ကွာတာတော့


"ဦးချက် ဘယ်သူမှ မသိစေနဲ့နော်"


"နားလည်ပါတယ် ခလေးရယ်"


ခလေး တဲ့ နောက်တစ်ဦးက ခေါ်ပြန်ပြီ အင်းလေ လူကြီးဆိုတာသိုသိုသိတ်သိတ် နေတပ်မှာပဲလေ ဦးချက် နို့ကို ညစ်အားပိုလာနေတော့


"တော်ပြီ ပြန်ရအောင်နော်"


ဦးချက်လည်း စိတ်ထိန်းပြီး ဆိုင်ကယ်စီ ထွက်လာတယ် နောက်ကျမနေတဲ့ အရောက်တယ် ဆိုင်ကယ် ကို ကျမပဲ ယူသိမ်းထားလိုက်တယ် ကျမရဲ အခန်းထဲရောက်တော့ မှန်တင်ခုန်က ခုံမှာထိုင်ပြီးငေးနေမိတယ် မှန်ထဲက နှုတ်ခမ်းလေး ကို ကြည့်လိုက်တယ် နှုတ်ခမ်နီ ပျက်နေတာ ဦးချက်နမ်းထားတာလေ ဟွန့် အရမ်းဆိုးတယ် နောက်ပြီး ရင်ဘတ်ကို ငုံ့ကြည့်လိုက်တော့ သူလက်ကြီးနဲ့ ဆုပ်ကိုင်ထားတဲ့ နို့ကတင်းမာပြီး လက်ယာတောင်ကျန်ခဲ့မလားလို့ ထင်မိတယ်ကျမ စောက်ပတ်ကလည်း အရည်တွေ စိမ့်လာပြီ နောက်တွေ့ရမှာတောင် ကြောက်လာပြီ  ဒါပေမဲ့ကျမလက်ကအောက်ဆင်ပြီး ကျမ စောက်ပတ်လေး ပွတ်လိုက်တယ် ကောင်းလိုက်ထာ ဦးချက်ရယ် အရှိန်တွေ မြင့်တက်ပြီး ပြီးလိုက်တယ် ရေမိုးချိုး သန့်စင်ပြီး အိပ်ယာဝင်လိုက်တယ်


နောက်တပါတ် တနဂ်နွေရောက်လာတော့ သစ်သီးခြံ တခြံ သွားလည်တယ် ဦးချက်နဲ့ပါပဲ ခြံရှေ့ရောက်တော့ ခြံပိုင်ရှင်ထွက်လာပြီး ကြိုဆိုပါတယ်


"ခလေး တို့ ခြံထဲ သစ်သီးလာကြည့်တာလားကွယ်"


"ဟုတ် ဦးလေး သစ်သီးလည်း ဝယ်ချင်ပါတယ် "


ခြံရှင်က သဘောကောင်းတယ် လိုက်ပြတယ် ဒါက မာကလာတီး အပွ  သရက်ပင်က အကင်းလေးတွေ မိုးကျရင်တော့ ကြီးလာမှာပါ နောက်ပန်းပင် တွေ လှည့်ပြတယ် သပြေပင် နှင်းဆီ စပါယ် စိတ်ကို ကြည်လင်သွားတာပဲ သစ်ပင်တွေအောက်မှာ ခုံလေးတွေနဲ့ ခြံပိုင်ရှင်နမ်မည်က ဦးနိုင်ထွန်း အသက်၄၀. ကျော်ဦးအရွယ် လူပျိုကြီး ရုပ်ရည်က သန့်ပြန့်တယ်  သူလည်း လိုက်ပြပြီး အရိပ်ကောင်းသစ်ပင်ရိပ်မှာ ထိုင်ပါ သူကတော့ တခြားအလုပ်ရှိလို့ ခွင့်တောင်ပြီးပြန်သွားတယ် ဘေးမှာ ပန်းပင် စီပြီး စက်ဝိုင်းပုံလေး အလယ်ခေါင်မှာ သပြေပင် ထီးထီးပေါ့ သပြေပင် အခြေမှာ အဝိုင်းပါတ်ထိုင်ခုံ အဲဒီ အောက်မှာက မြက်ခင်း အလှပေါ့ အပြင်ကလူကတော့ မမြင်ရဘူး ထိုင်တဲ့သူကတော့ အပြင်လူလာရင် မြင်ရတယ် ကျမဦးချက်ဘေး ကပ်ထိုင်လိုက်တယ်


" ဦးချက် နမ်မည်ကို ဘာလို့ ဦးချက်ဖောင်း လို့ မှည့်တာလည်း ဟင်"


"ငယ်ငယ်က ဦးချက်ရဲ ချက်က ဖောင်းနေလို့ ချက်ဖောင်းလို့ မှည့်လိုက်တာလေ"


"ခုကော ဖောင်းသေးလား. ကြည့်မယ်"


ကျမ လည်း ဦးချက် အင်ကျီလှန်ကြည့် လိုက်တယ်


"ခုတော့ မဖောင်းတော့ဘူး ဆက်ဆက်ရဲ့" ဆက်ဆက်ကော ဖောင်းလား"


ဆက်ဆက်လို့ သူစခေါ်နေပါ့လား ကျမလည်း အခေါ်ဝေါ်မပြောင်းခိုင်တော့ပါဘူး


ကျမ အင်ကျီလာလှန်လို့ ပြန်ဖုန်းထားရတယ်


"ဟင်းနော် ခြံထဲမှာ မကဲနဲ့"

ဦးချက်ကအင်ကျီ မလှန်ပေမဲ့ ကျမကို ဖက်ထားတယ် နောက်ကျမ နှုတ်ခမ်းကိုစုပ်တော့တာပဲ ကျမမျက်တောင်စင်းကျသွားပြီး ပြန်ဖက်ထားးမိတယ် ကျမလည်း သူ့နှုတ်ခမ်းကို စုပ်လိုက်တယ် သူ့လက်က အင်ကျီအောက်ကနေ လက်ကလျိုဝင်လာပြီး ဘယာစီယာ အပေါ်ကနေ နို့ကိုနယ်တော့တာပဲ ဘေးဘီကြည့်တော့ လူရိပ်ယောင်တောင် မမြင်ရပါဘူး စိတ်ခံစားမှု့တော့ ရှိတာပေါ့ ကျမဒီလိုနေရာမှာ လွတ်လပ်ပေမဲ့ ရှက်တယ် ဦးချက်လက်က ကျမ အင်ကျီနောက်ကျောကဘယာစီယာ ဂျိတ်ကို ဖြုတ်ချလိုက်တယ် ပြီးတော့ လက်က အောက်ဆင်ပြီးကျမ တင်ပါးကို လာပွတ်တယ် ထိုင်နေတာဆိုတော့  ကိုင်ရတာ အတင်မပြေဘူးပေါ့  လက်က ကျမ နို့ကို လာကိုင်တယ် အသီးလေးကိုလည်း ချေတယ် နှုတ်ခမ်းက အစုပ်မပျက်ပါဘူး အဖုတ်က အရည်တွေကလည်း စိမ့်နေပီ ဦးချက်က နို့ကိုင်နေရကနေ လက်ကအောက်ဆင်းပြီး ကျမရဲ့မျှော့စီးဘောင်းဘီထဲ လက်ဝင်လာပြီး ပင်တီအပေါ်ကနေ ကျမအဖုတ် ကိုပွတ်တယ် အလင်းရောင်ကြီးနဲ့ အနှိုက်ခံရတော့ စိတ်တွေက လှုပ်ရှားနေပြီ ခြံပိုင်ရှင်ရှိနေတော့ စိတ်က မလွန်လပ်ဘူး ဖြစ်နေတယ် ဒီတော့ ဦးချက်ကိုနောက်ဖေးကနေဝင်ခိုင်းပြီးကျမရဲ့ အခန်းတံခါးသော့ကို ပေးလိုက်တယ်  အခန်းထဲသော့ကို ဂျက်ချထားဖို့မှာလိုက်တယ် ကျမလည်း အဝတ်စားကို သတ်ရပ်​အောင်လုပ်ပြီး ဦးနိုင်ထွန်းကို နှုတ်ဆက့ပြီး ပြန်လာလိုက်တယ် ရုံးရောက်ခါနီးတော့ ဦးချက်ကို ရှေ့က သွားခိုင်းလိုက်တယ် ကျမက ဆိုင်ကယ်ယူထားပြီး လက်ဘက်ရည်ဆိုင် ဝင်ထိုင်လိုက်တယ် ခနကြာတော့ ဆိုင်ကယ်နုဲ့ ရုံးကိုပြန်လာတယ် ကျမအခန်းကအပေါ်မှာဆိုတော့ အပေါ်တက်လိုက်တယ် အခန်းတံခါးလောက်လိုက်တော့ ဦးချက်က ဖွင့်တယ် ကျမလည်း အခန်းတံခါးပိတ်ပြီး ဂျက်ချထားလိုက်တယ် အိပ်ယာပေါ် ကန့်လန့်လှဲချလိုက်တယ်


ဟူးးးးးးးးးးးး


" ဘာဖြစ်လို့လည်း ဆက်ဆက်"


 "တခုခု လွဲချော်သွားမှာ စိုးလို့"

.

ဦးချက်ဖောင်းက ကျမအနား ကပ်လာပြီး ဖက်တယ် ပြီးတော့ ကျမ အပေါ်တက်ခွပြီး ကျမနှုတ်ခမ်းကို စုပ်တော့တာပဲ နောက်ခေါင်းစွတ်ကို ချွတ်လိုက်ပြီး  ဘယာစီယာ အပေါ်ကနေ ဆုပ်နယ်တယ် ပါးစပ်ကလည်း ဆက်ဆက်ကို ချစ်တယ် ချစ်တယ်နဲ့ ပြောနေတာပဲ နှုတ်ခမ်းတွေလည်း ထူပူနေတာပဲ ဦးခိက်ပါးစပ်က ကွမ်းစားထားတော့ ကွမ်းနံ့ရတယ်  သူ့လျှာကြီး က ကျမပါးစပ်ထဲ ဝင်လာတော့ သူ့ကွမ်းဖတ်တွေ ကျမလျှာကို လူသွားတယ် ကျမလည်း စိတ်တွေလှုပ်ရှားနေတောဘ ရွံရမှန်းမသိတော့ဘူး ဦးချက်ဖောင်းက သူခြေထောက်ကို ဆင်းလိုက်ပြီးတစ်ယောက်နဲ့တစ်ယောက်ဟာ ထပ်လျက်ဖြစ်သွားတော့တယ်  နောက်တော့ ကျမပေါင်ကြားဒူးထောက်ဝင်ပြီး ဘောင်းဘီကို ချွတ်ပြီး ပင်တီအပေါ်ကနေပွတ်တော့ အရည်တွေရွဲနေတာ နောက်ပင်တီပါချွတ်ချလိုက်တယ် စောက်ပတ်လေးထဲကအရည်တွေကို လျှာနဲ့ယက်လိုက်တော့


ရှရူးး ပလပ်  ပြတ်ပြတ်


အားးးးးအီးးးးးးဟင်းးးး


ကျမ လည်း ငြီးသံတွေထွက်နေတယ်  အစေ့လေး ကို စုပ်ယူလိုက်တော့ ကျမကော့တက်သွားမိတယ် နောက်တော့


အပိုင်း ၈ ဆက်ရန်

Comments