ဆရာမလေးရဲ့ အရှုပ်တော်ပုံ အခန်း ၇-၈-၉

 

မောင်တိုးလျှာတွေက ကျမခံတွင်းအနှံ့မွှေနှောက်နေလို့ သူ့လျှာကို ကျမလျှာနဲ့ ပြန်လည်ခုခံနေရတယ်။ကျမရဲ့ခုခံနေတဲ့လျှာကို အပြင် ရောက်သည့်တိုင် ဆွဲစုပ်လိုက်တဲ့ခဏ ရင်ထဲက ကလီစာတွေပါ ဆွဲထုတ်ခံရသလို ခံစားရသလိုနို့တွေကတင်းပြီး တဖျင်းဖျင်း ဖြစ်သလို စောက်ပတ်တစ်ခုလုံးလဲ ရွစိရွစိဖြစ်နေသလို ကာမအရေကြည်တွေစို့ထွက်နေမှန်းအာရုံခံစားနေမိတယ်။

  ‌တဖျောက်ဖျောက်နဲ့ ကျမ ရင်ဖုံးအကျီရဲ့ နှိပ်စေ့ တွေအဖြုတ်ခံနေရမှန်းသိသိနဲ့ မတားဆီးမိ။မောင်တိုးရဲ့အနမ်းတွေကို ပြန်လည်တုန့်ပြန်နေမိတယ်။နှိပ်စေ့ တွေအကုန်ပြုတ်ကုန်တော့ အကျီစနှစ်ဖက်ကို ဘေးဖယ်လိုက်တော့ ပန်းနုရောင်ဘရာ လေးရဲ့ ထိန်းချုပ်မှုအောက်ကရုန်းထွက်နေတဲ့ ကျမရဲ့ဖွံ့ထွားတဲ့ရင်သားအစုံက ဝင်းအိနေတာကို အနမ်းရပ်လို့ သေချာကြည့်နေတဲ့ မောင်တိုး မျက်လုံးတွေက အရောင်တလင်လက်ထလို့ပေါ့။ နောက်တော့ ဘရာပန်းရောင်လေးကို အပေါ်ဆွဲတင်လိုက်တော့ အိမ်ထောင်သည်ပေမယ့် ခလေးနို့မတိုက်ဖူးတာမို့ အသီးသေးသေးလေးနဲ့ ပန်းရောင်ထနေတဲ့ နို့ရစ်သေးသေးလေးတွေနဲ့ နို့အစုံက အနှောင်အဖွဲ့ကင်းလို့ထွက်ပေါ်လာပါရော။အဲ့နို့တွေကိုကြည့်နေတဲ့မောင်တိုးရဲ့အသက်ရှူသံတွေက ပန်းပဲဖိုက ဖားဖိုကြီးလို တရှူးရှူးတရှဲရှဲပေါ့

(လှ လိုက်တာ မမရယ်)

ပြောလဲပြော သူ့လက်ကြီးနဲ့ကျမနို့ နုနုရွရွလေးကို ဖမ်းဆုပ်ညှစ်ကိုင်ပြီး ခေါင်းငုံ့လို့

(ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ်)

အသံတွေထွက်အောင့်စို့လိုက်တော့

(အားးး)(ရှီုးးးး)

ကျမ ခါးလေးကော့ပြီး မောင်တိုးခေါင်းကို ကိုင်ပြီးမျက်လုံးတွေစုံမှိတ်လို့ ပေါင်သား‌‌ေတွတဆတ်ဆတ်တုန်လို့ကာမအဆိပ်တွေတက်နေရော။

(အဟင့်ဟင့်)

(အ အာ့ အီးး)

အသံတွေနဲ့အတူ မောင်တိုးခေါင်းကဆံပင်တွေကို သတိကင်းလွတ် ကုတ်ဖွနေသလို မောင်တိုးကလဲ နို့ကိုတစ်လုံးပြီးတစ်လုံး ပြောင်းလို့စို့နေတာက အားပါလွန်းတော့နို့များတောင်ထွက်နေသလိုခံစားနေရလို့ ပေါင်နှစ်လုံးစေ့လိုက်ဟလိုက်ဖြစ်နေတဲ့ကျမ ဘေးကကြည့်နေရင်ဆတ်စလူးခါတယ်ပြောခံရမှာပဲ။

မောင်တိုးကလူပျိုသာပြောတယ် ဒီအတတ်တွေဘယ်လိုများတတ်ထားတယ်မသိဘူး။နို့အသီးလေးကို သွားနဲ့မနာအောင်ကိုက်ကစားလိုက် လျှာဖျားလေးနဲ့ အသီး

ထိပ်လေးကိုတဆတ်ဆတ်ထိုးလိုက်ဆိုတော့ ကျမတွန့်ခနဲ့တွန့်ခနဲ့ပါပဲ။

သူ့အပြုစုတွေကြောင့် ကျမတစ်ချီတစ်မောင်းကော့ပျံလို့ပြီးသွားခဲ့ရတယ်။သူကတော့ကျမပြီးမြောက်သွားမှန်းမသိရှာပါဘူး။သူ့အလုပ်သူမပျက်လုပ်နေဆဲပါ။ကျ

မကတော့ ပြီးသွားလို့ ကာမအရှိန်ကျသွားလို့။ထိန်းချုပ်နိုင်လာခဲ့ပြီလေ။အဲ့အချိန်မှာပဲ မောာင်တိုးလက်က ကျမပေါင်တနေပြီးစောက်ဖုတ်ရှိလာကို ခရီးနှင်လာတာမို့ စောက်ဖုတ်ဆီမရောက်မီ ကျမဖမ်းတားလိုက်ရတယ်။မတားဆီးနိုင်ရင်စောက်ရေတွေရွဲနေတဲ့ ကျမအဖြစ်သူသိတော့မယ်လေ။ ကာမအရှိန်တက်နေချိန်က ဘာကိုမှမမြင်ပေမယ့် အခုလိုထိန်းနိုင်ချိန်မှာတော့ ဖြစ်သင့်တာ ဆုံးဖြတ်မှရမယ်။ တကယ်ဆို ကျမက အိမ်ထောင်သည် ပညာရေးဝန် ဆောင်မှုနဲ့ စီပွားရှာတဲ့နေရာမှာ ဦးစီးဦးဆောင်တစ်ဦးမောင်တိုးဆိုတာက ကျမရဲ့ဘော်ဒါကျောင်းကညစောင့်အဲ့လိုကွာဟနေတဲ့ အနေအထားမှာ စိတ်အလိုလိုက်လို့လွယ်လွယ်ကူကူ ခွင့်ပြုပေးလိုက်ရင် ကျမဘာဖြစ်သွားမလဲ။ကျမရဲ့သိက္ခာကိုတော့ တတ်နိုင်သမျှထိန်းရလိမ့်မယ်။

  မောင်တိုးကိုတွန်းဖယ်လို့ သူ့ရင်ခွင်ကနေရုန်းထွက်လို့

(တော် တော်ရအောင် မမတို့ မဖြစ်သင့်ပူး)

အရှိန်တက်နေတုန်း ဘရိတ်ဖမ်းအအုပ်ခံလိုက်တဲ့ မောင်တိုးတစ်ယောက် ကျမပုခုံးနှစ်ဖက်ကို ဆုပ်ကိုင်လို့

(ဟာ မမရယ် ကျနော်မမကိုချစ်နေမိပြီမမ)

(မောင်တိုးကလဲကွယ် မမတို့မှာချစ်လို့မှမရတာ)

(ဟာ ဘာလို့မရရမှာလဲ ချစ်တယ်မမ)

ပြောပြီးကျမနှုတ်ခမ်းကို ဖမ်းစုပ်နမ်းတာမို့ ကျမလဲသတိလွတ်ပြီးသူ့အနမ်းနောက်မြောပါသွားပြန်ရော။ပြီမှ သတိဝင်လို့ သူ့ကိုတွန်းဖယ်ရင်း

(ဟာ မမအာ့လို့ဇွတ်လုပ်တာမကြိုက်ဘူးနော်)

အသံမာမာနဲ့ ပြောလိုက်မိတဲ့ ကျမမျက်နှာကို မောင်တိုးက စေ့စေ့ကြည့်ရင်း

(စိတ်ချပါ မမ အဟိတ်တိရစ္ဆာန်တွေတောင် အဓမ္မမဆက်ဆံကြပါဘူး။အမက ကာမလိုချင်တဲ့အခါ သူကြည်ဖြူအောင် လုပ်နိုင်တဲ့သူကိုသာ ဆက်ဆံခွင့်ပေး

တာပါ။ခွေးတွေကြည့်လေ မိတ်လိုက်ချိန် ခွေးမလေးနား ခွေးထီးတွေဝိုင်းနေတာပဲ ဒါပေမယ့် ခွေးထီးတိုင်းမလိုးရဘူးလေ)

အို သူ့စကားထဲက လိုးဆိုတဲ့အသံကြားရလို့ ရင်ထဲမှာရင်ခုန်တာကဖြင့် ဒိန်း ခနဲ့ပဲ။

(ဟာမောင်တိုးကလဲ ဘယ်လိုကြီးပြောတာလဲ)

ကျမစိတ်ခံစားချက်ပဲ သူသိသွားလားမသိဘူး။

(ဟုတ်တယ်လေ မမတွေ့ဖူးတယ်မဟုတ်လား လိုးပြီးပူးတာကတစ်ကောင်ထဲ။ကျန်တဲ့ခွေးထီးတွေက မလိုးရပဲ ဘေးကသွားရေကျရုံ)

(ဟာကွာ အဲ့လိုကြီးမပြောနဲ့)

(မမကလဲ အပျိုကြနေတာပဲ လိုးတာပဲလိုးတယ်ပေါ့)

(မင်းနော် ပြောလေကဲလေ)

ဆိုပြီး သူ့ရင်ဘတ်ကို တဖုန်းဖုန်းနဲ့ ထုတော့ ကျမလက်ကိုဖမ်းချုပ်ပြီး

(စိတ်ချ မမ ကျနော် မမကလိုးဆိုမှလိုးမယ်)

(အို)

သူပြောပုံက ကျမကပဲ လိုးပေးပါလို့ ပြောရမလိုလို။

တော်တော်ဆိုးတဲ့ကောင်လေး။

ကျမ မောင်တိုးလက်ချက်နဲ့ လွတ်လပ်နေတဲ့ နို့တွေကို ဘရာလေးပြန်ဆွဲချလို့ ပုံခွက်ထဲ အံဝင်အောင်ပြန်သွင်းနေရာချ။ရင်ဖုံးအကျီနှိပ်စေ့ တွေကိုပြန်တပ် ဆန့်ဆန့်ရံ့ရံ့လေးဖြစ်အောင် အကျီစတွေကို ဆွဲချလုပ်နေတာအငေးသားကြည့်နေတဲ့ မောင်တိုးမျက်လုံးအိမ်က ဝမ်းနဲကြေကွဲရိပ်တွေမြင်ပြန်တော့လဲ သနားလို့နေမိပြန်ပါတယ်။

(မမ က ကျနော့်လို ပစ္စည်းမဲ့တောသားလေးကို ဘယ်ကြည်ဖြူနိုင်ပါ့မလဲလေ)

(ဟယ် မောင်တိုးရယ် အဲ့လိုမပြောပါနဲ့ ဘာမှမဆိုင်ပါဘူး)

(အဲ့ဒါဆို ဘာကြောင့်လဲ ပြောလေ)

(မမတို့ လူဆိုတာက ပတ်ဝန်းကျင်နဲ့နေရတာလေ)

(တော်စမ်းပါဗျာ လောကနီတိ ဆိုတဲ့စည်းရိုးတွေခြားမလို့လား)

(ခက်လိုက်တာကွယ် )

(မခက်ပါဘူး ချစ်ရင်ချစ်တယ်ပေါ့)

(တစ်ခါတစ်လေ ဆန္ဒနဲ့ဘဝက ထပ်တူကျချင်မှကျတာလေ)

(အာ့တွေ နားမလည်ဘူးဗျာ မမ ကျနော့်ကိုချစ်လား)

ကျမရဲ့ လက်မောင်းနှစ်ဖက်ကို ဆုပ်ကိုင်ရမ်းခါရင်းမေးနေတဲ့ မောင်တိုးကို ကျမဘာမှပြန်မဖြေနိုင်ပဲ ငေးလို့သာကြည့်နေမိတယ်။

(ဖြေပါ မမ ချစ်လား)

(မောင်တိုးရယ်)

ကျမနှုတ်က တိုးညှင်းစွာထွက်သွားတဲ့ သံစဉ်ကမောင်တိုးအတွက်အဖြေတစ်ခုလိုဖြစ်သွားတယ်ထင်ပါရဲ့။ကျမကိုရင်ခွင်ထဲဆွဲသွင်းပြီး

(ချစ်လိုက်တာ မမရယ်)

ကျမနှုတ်ခမ်းလွှာတွေကို သူ့နခမ်းထူကြီးတေနဲ့ သိမ်းပိုက်လိုက်ပြန်ပါတယ်။ရုန်းကန်ငြင်းဆန်နိုင်တဲ့ အင်အားတွေ ကွယ်ပျောက်လို့ သူ့အလိုကျ ကျမဖြစ်နေရပါ

တယ်။  မောင်တိုး တစ်ယောက်မိပြီးတဲ့ငါး အလွတ်မခံတော့မှန်းကျမ ရိပ်စားမိတော့ ရင်တလှပ်လှပ်နဲ့ တစ်ကိုယ်လုံးအကျောအခြင်တွေစိမ့်သွားသလိုခဲစားလိုက်ရပါတယ်။မောင်တိုးရဲ့စိတ်အဟုန်ကအမြင့်ဆုံးရောက်နေပြီဆိုတာကို သူ့အသက်ရှူသံက ပဲပန်းဖိုက ဖားဖိုကြီးလိုဖြစ်လို့ သူ့နှာခေါင်းက မှုတ်ထုတ်လိုက်တဲ့ လေပူနွေးနွေးတွေက ကျမ ပါးပြင်ကို တိုက်ခတ်လို့ပေါ့။မောင်တိုးက ဒီတစ်ခါ စစ်ဆင်ရေးကို အဓိက ပစ်မှတ်ကိုဦးတည်လို့လာခဲ့ပါပြီ။ဘာလို့သိလိုက်သလဲဆိုတော့ သူကနမ်းနေရင်းက ကျမကိုကြမ်းပြင်ပေါ်အသာလှဲသိပ်လိုက်တာကို။ကျမကိုသူလိုးတော့မယ်ဆိုတာ သိသိကြီးနဲ့သူ့အလိုအတိုင်း အလိုက်သင့်ကြမ်းပြင်ပေါ်ကျမပက်လက်‌လေး အိပ်ပေးလိုက်မိတယ်။

ပက်လက်ဖြစ်နေတဲ့ ကျမကို အုပ်မိုးလို့နမ်းရှုံ့ရင်းကကျမအပေါ်ကိုခွလိုက်တာမို့ ရင်တွေတဒိန်းဒိန်းမြည်အောင်ခုန်နေရပြီ။ ကျမလင်သားမဟုတ်တဲ့ယောက်ျား

တစ်ယောက်ရဲ့ လိုးတာကိုခံရတော့မယ်ဆိုတဲ့ အသိစိတ်ကြောင့် ကြောက်လန့်မှုရော ဘယ်လိုများနေမှာပါလိမ့်ဆိုတဲ့ စူးစမ်းချင်စိတ်ရော ရောယှက်လို့ ခံစားမှု

တွေက မပြောပြတတ်ဘူးရှင်။

  ကျမအပေါ်ကမှောက်ပြီး နခမ်းစုပ်နမ်းရင်း ထမိန်တွေပုဆိုးတွေအပေါ်က ညှောင့်လိုးလိုးပေးတော့ စိတ်ထလို့ပြူးထွက်နေတဲ့ ကျမအစိလေးကို သူ့လီးမာမာကြီးကလာထိုး မိတိုင်း

(အ)

(ဟင့်)

(အင့်)

နဲ့ ကျမနှုတ်က မသဲမကွဲမပီမသသံစဉ်တွေက လျှံထွက်လာသလို ပေါင်ကို ကားပေးနေမိရော။မောင်တိုးလဲမနေနိုင်တော့ပါဘူး ကျမထမိန်ကိုအောက်ကနေ အပေါ်ဆွဲလှန်လိုက်တာမို့ ထမိန်စ ကျမဆီးခုံပေါ်ရောက်တော့ ပန်းရောင်ပင်တီဝတ်ထားပေမယ့်ပါးလျာလွန်းလို့ ဖောင်းကြွနေတဲ့ စောက်ဖုတ်က အရေတွေစိုကွက်နေတာမို့ မြင်နေရတဲ့ မောင်တိုး ကိုဘယ်လောက်ဆွဲဆောင်လိုက်တယ်မသိဘူး လက်တွေခြေတွေတုန်လို့ ကမန်းကတမ်းထထိုင်ပြီးကျမပင်တီကိုသူဆွဲချွတ်ပါလေရော။ကျမကလဲ သူချွတ်ရလွယ်အောင်ဖင်ကိုမြှောက်ပေးနေမိတာကဖြင့် ကိုယ့်ကိုကိုယ်တောင်အံ့ဩနေမိတယ်။ပင်တီလေးအကာအကွယ်မဲ့သွားတာ

နဲ့ အမွှေးတွေလိမ်ယှက်ပြီး စောနက တခါပြီးထားလို့အရေတွေလိမ်းကျံနေတဲ့ ကျမစောက်ဖုတ်က လိုးလှည့်တော့သခင်လို့ ခေါ်ငင်နေသလိုမို့ မောင်တိုးလဲ ပုဆိုးမလှန်ပြီး သူ့လီးကိုကိုင်လို့ ကျမဟာလေးကိုလာတေ့တာမကြည့်ပါပဲ အထိအတွေ့နဲ့ ကျမသိလိုက်ရတာမို့ ဝင်လာမယ့် လီးကိုအသက်ရှုအောင့်ထားပြီး မျက်စိစုံမှိတ်လို့ ကြိုဆိုနေသလို အောက်ကဖင်ကလဲ လီးဝင်ဖို့အဆင်ပြေအောင် ကြွပြီးအထိုင်ပြင်ပေးနေမိပါတယ်။မောင်တိုးလဲ လီးစောက်ဖုတ်ဝတေ့လို့ကျွံဝင်တာနဲ့ ဖိချလိုက်တော့(ဖွတ်)ဆိုတဲ့အသံနဲ့အတူ ကျမစောက်ပတ်ဝကနေ သားအိမ်ထဲကို ပူနွေးမာကျောတဲ့လီးတံကြီးရဲ့ထိတွေ့မှုကြောင့် သူ့ကျောပြင်ကို အတင်းဖက်ထားရင် ဖင်ကိုလဲ မြှောက်ထားပေးသလို ပါးစပ်ကလဲ

(အားးအမလေးမောင်တိုးရယ်)

လို့မြည်တမ်းမိသလိုဆီးခုံနှစ်ခုကပ်သွားသည်ထီဖိသွင်းပြီး ကျမ ပါးလေးကိုနမ်းရင်း

(ချစ်လိုက်တာ မမရယ်)

လို့ပြောလာတဲ့စကားက ကျမရင်ကိုနွေးထွေးစေသလိုပါပဲ။နောက်တော့ ကျမကို ကောင်းကောင်းလိုးတော့တာပဲ

(ဖွတ်-ဖွတ်-ပြွတ်-ဗြွတ်)

လီးစောက်ပတ်အဝင်အထွက် မြည်ချင်တိုင်းမြည်နေသလို သူအားပါပါဆောင့်လိုက်တဲ့အခါများ အသက်ပါပါသွားမလားထင်ရတယ်။သူ့လီးနဲ့ ကိုကို့လီးကအရွယ်အစားမကွာလှပေမယ့် လူငယ်မို့လားမသိဘူး ဆောင့်လိုးအားကလဲသန်မှသန် ငယ်ငယ်ကစက်ဘီးလေထိုးတဲ့အခါ လေထိုးတံနဲ့ထိုးသလိုပါပဲ။

တစွပ်စွပ်နဲ့လို့းနေတာ။

(ကောင်းလိုက်တာ မမရယ်)

(ဟင့် ဟုတ်ဖဲနဲ့)

ဘယ်လိုဖြစ်လို့ ကျမအသံတွေက ဆယ်ကျော်သက်လိုအမူတွေပိုနေမိမှန်း ကိုယ့်ကိုကိုယ်တောင်မသိတော့ဘူး

(တကယ်ပြောတာ မမ မမစောက်ဖုတ်ကြီးကလိုးရတာစိမ့်နေတာပဲ)

(သွားပါအပိုတွေ မမ ကအအို အသက်ကလဲကြီးနေပါပြီနော်)

(မကြီးသေးပါဘူး မမရယ် မမကိုအပျိုဆယ်ယောက်နဲ့တောင် မလဲနိုင်ဘူး)

(‌ေမောင်တိုးရယ် ဟုတ်မှပြောပါ)

(ဟုတ်လို့ပေါ့ မမကအအိုသာဆိုတယ် ခလေးလဲ မမွေးရသေးတာရော ဦးကလဲရိုရိုသေသေကိုင်လို့နေမယ် အသစ်အတိုင်းရှိသေးတယ်)

သူပဲကြံကြံဖန်ဖန်ပြောတတ်တယ်။ဟုတ်ဟုတ် မဟုတ်ဟုတ် သူပြောတာကို ‌ေကျေနပ်နေတာအမှန်ပါ။

(မမကျနော့်ကို ‌ေမောင် လို့ခေါ်လေ)

(ဟာမခေါ်ရဲပါဘူး)

ခေါ်ပါ မမရဲ့မောင့်ကိုမောင်လို့

(ဟင့်အင်း)

(မမနော်မောင့်ကိုမချစ်လို့လား)

(မချစ်ပဲနဲ့ခုလိုလိုက်လျောပါ့မလား)

(အာ့ဆိုခေါ်လေနော်မမ ‌ေခေါ်ပါမမရယ်)

ကျမလဲသူ့ကိုစိတ်ချမ်းသာစေချင်တဲ့စိတ်ကအလိုလိုပေါ်လာတာမို့။သူဘောစေဖို့မောင်။လို့တိုးတိုလေခေါ်ပြီးရှက်ရှက်နဲ့သူ့ရင်ခေါင်းဝှက်ထားမိတယ်။

(ဟားးးပျော်ပြီမမရေမောင်တဲ့ပျော်လိုက်တာ)

ပြောလဲပြော အားပါပါနဲ့ဆောင့်ဆောင့်လိုးတာ သားအိမ်ထဲကတောင်အောင့်တယ်အောင့်ပေမယ့်ကောင်းလိုက်တဲ့အရသာ နှိုင်းမပြတတ်တာမို့

(အမလေးးးမောင်ရယ်သေပါပြီမောင်ရဲ့)

လို့အော်ညီးနေတာမို့မောင်ကလဲသူ့အစွမ်းကြောင့်ကျမလူးလိမ့်ကော့ပျံနေတာကို။ဘောကျစွာနဲ့

(မမရယ်။အားးး။မမ။အား)

အားကုန်လိုးရင်းနှစ်ယောက်လုံးအဆုံးထိတက်လှမ်းလို့တင်းတင်းကြပ်ကြပ်အပြန်အလှန်ဖက်ရင်းနှစ်ဦးသားချစ်ရေစင်ပက်ဖျန်းလို့နေပါတော့တယ်။

  အဲ့နေ့က စပြီးကျမနဲ့ မောင်တိုး အချစ်စံအိမ်သစ် တည်ဆောက်မိကြတယ်။ကျမလဲ ခုအသက်အရွယ်ထိသာရောက်လာတယ်။ကျောင်းတက်ချိန်တုန်းကလဲ စာနဲ့မျက်နှာမခွာ။ကျောင်းပြီးတော့လဲ စာသင်ခန်းထဲပဲအလုပ်ပြန်ဝင်။တခါအိမ်ကပေးစားလို့ ကိုကိုနဲ့ ရပြန်တော့လဲ ကိုကိုက အသက်လဲရ မျိုးရိုးဂုဏ်ရှိန်နဲ့ ကျမကလဲကျောင်းဆရာမဆိုတဲ့ ဂုဏ်သိက္ခာတွေ ထိန်းသိမ်းနေကြတော့ အိပ်ရာထဲရောက်တဲ့ အချိန်ကလွဲလို့ လူမြင်ကွင်းတွေမှာ တည်တည်တံ့တံ့ကြီးတွေ နေကြတာဆိုတော့သာယာမှုက ပြီးပြည့်စုံခြင်းမရှိခဲ့ဘူးလေ။

နောက်မရှက်တန်းဝန်ခံရရင် ယောက်ျားမိန်းမလိုးကြတာ အတူတူလို့ပဲ ထင်ခဲ့တာ။ခုမောင်တိုးနဲ့ဖြစ်ပြီးမှတစ်ယောက်နဲ့တစ်ယောက်မတူမှန်းသိရတယ်။မတူတာဆိုတာက အရွယ်အစားကိုပြောတာမဟုတ်ပါဘူး။အာ့လဲပါရင်ပါမှာပေါ့လေ။ကျမအဖို့ကတော့ ကိုကိုနဲ့မောင်တိုးလီးကသိပ်ကွာခြားမှုမရှိပါဘူး။ဒါပေမယ့် ဆက်ဆံတဲ့နေရာကြတော့ ကွာတယ်။

  ဒါကြောင့် ငွေကြေးချမ်းသာတဲ့သူတွေ အငယ်အနှောင်းထားကြတာ အပျော်အပါးရှာကြတာနေမှာပေါ့။ကျမလဲခုမှ ပတ်ဝန်းကျင်ကို အိပ်မက်ကလန့်နိူးလာသူ

လို လေ့လာအကဲခတ်မိတော့တယ်။ကာမအရသာကိုခံစားကြတာ မရိုးနိုင်ကြဘူး။ဥပမာ ပြောရရင်ထမင်းစားသလိုပေါ့ ကြက်သားနဲ့ချည်းလဲအမြဲကြငြီးငွေ့ဝက်သားချည်းလဲအမြဲမစားချင် ချဉ်ပေါင်ရွက်ကြော်လေး ငပိ‌ရေ တို့စရာ ဖွယ်ဖွယ်ရာရာလေးလဲ စားချင်ကြတာကို။မစားဖူးရင်မစားချင်သလို။စားဖူးသွားရင်လဲစားချင်နေတတ်တာဓမ္မတာပါ။

  ခုဆို ကိုကိုနဲ့ အိပ်ရာထဲ ချစ်စခန်းဖွင့်ရင် မောင်တိုးနဲ့ချစ်ရတာလိုမပြည့်စုံသလိုပါပဲ။ခက်ပြီထင်တယ်။ကျမလဲအသက်ကြီးမှဝက်သက်ပေါက်ပြီ။  မနက်ပိုင်းစာသင်ချိန်ဝင်ပြီး ကျမနားတဲ့အချိန် ခလေးတွေရဲ့ လေ့ကျင့်ခန်းစာအုပ်တွေက အဖြေတွေစစ်နေတဲ့အချိန် ကျမနောက်ကျောကနေ ပခုံးပေါ်လက်လာတင်

လို့ ခေါင်းငဲ့ကြည့်လိုက်တော့ မောင်တိုးရယ်ပေါ့

(မမ)

(ဟယ် မောင်ကလဲ သူများတွေ မြင်ကုန်မယ်)

(မောင် စာသင်ခန်းတွေ ကလာတာ အကုန်သူ့အလုပ်နဲ့သူပါ ဘယ်သူမှ မသိဘူး)

(ဟာ မောင်ရယ် ခုလိုချိန်ကြီးကို)

ဟုတ်တယ်လေ နေ့လည်တစ်နာရီလောက်ပဲရှိသေးတာ

(ဟာ မမကလဲ မောင်မတွေ့ရတာကြာနေပြီ ဒီမှာကြည့်)

အို ပြောပြောဆိုဆိုနဲ့ သူ့ပုဆိုးကိုဖြည်ပြီးလှပ်ပြတော့အထဲမှာလီးကတောင်ပြီးခါရမ်းနေတာပဲ။

(ခက်လိုက်တာ မောင်ရယ်)

(မခက်ပါဘူး လာ)

ဆိုပြီး ကျမ နေ့လည်နေ့ခင်းတခါတလေ အနားယူတဲ့နောက်ခန်းဆီကို ဆွဲခေါ်တော့တာပဲ။ကျမ အိမ်နဲ့ဘော်ဒါဆောင်ကအလှမ်းဝေးတာမို့ ကျမနေ့လည်အနားယူတဲ့အခါ။လိုအပ်လို့ညအိပ်ရတဲ့အခါမှာ သုံးဖို့ အခန်းတစ်ခန်းသပ်သပ်လုပ်ထားတယ်။ကျမရဲ့ရုံးခန်းနဲ့တွဲလျက်ပေါ့။ခုလဲ မောင်တိုးကျမကိုအဲ့အခန်းဆီဆွဲခေါ်နေတာ

ကို ငြင်းမရလို့လိုက်ပါရပြန်ရော။

အခန်းထဲရောက်တော့ သူကကုတင်စောင်းထိုင်ပြီးပုဆိုကိုလှန်ပေးထားတော့ လီးကမိုးထောင်ငြုတ်သီးလိုကျမလက်တွေကိုဆွဲပြီးအောက်နှိမ်လိုက်တော့ ကျမလဲ

အလိုက်တသိ သူ့ပေါင်ကြားငုတ်တုတ်လေးထိုင်ပြီးသူ့ကိုဘာလဲဆိုတဲ့ သဘောနဲ့ကြည့်တော့ သူကလဲ သူ့လီးကိုမျက်စပစ် ပြီး စုပ်ဆိုတဲ့အမူအယာပြတာမို့။

မိန်းမပီပီ ကျမသူ့ကိုမျက်စောင်းလေးထိုးပြီး သူ့လီးကိုဆုပ်ကိုင်လိုက်တော့ ကျမလက်ထဲမှာပူနွေးနေတဲ့လီးကြီးက တဒိတ်ဒိတ်သွေးခုန်နေတာကိုခံစားမိသလို လီးထိပ်ကအရေကြည်လေးတွေက မောင်ဘယ်လောက်ထိလိုးချင်နေတယ်ဆိုတာ ဖေါ်ပြနေသလိုပါပဲ။

ကျမမောင့်ကိုသနားစိတ်တွေဖြစ်ပြီး လီးကိုပါးစပ်နဲ့အသာငုံစုပ်ပေးလိုက်တယ်(ပြွတ်ပြွတ်)(အ အား)မောင်အသံထွက်လာသလို ကျမခေါင်းကိုလက်နှစ်ဖက်နဲ့ စုံအုပ်ကိုင်ပြီး သူ့လီးနဲ့ ကျမပါးစပ်ကို လိုးတော့တာပဲ။ကျမလဲပဆင်ပြေအောင်ပါးစပ်လေးကို မဟတဟဖွင့်ထားပေးပြီးလီးအဝင်အထွက်ကို လျှာလေးနဲ့ လိုက်ကစားပေးနေလိုက်တယ်။

(အီးးးမရတော့ဘူးးမမ လိုးချင်ပြီ လိုးမယ် အားး)

ပါးစပ်ကလီးကို ပလွတ်လို့မြည်အောင်ဆွဲထုတ်ပြီးကျမကို ကုတင်ကိုင်ပြီး ဖင်ကုန်းခိုင်းရော။ကျမလဲဖင်ကုန်းပေးလိုက်တော့ မောင်က နောက်ကထမိန်လှန်ပြီး ပင်တီတောင်ချွတ်မနေတော့ဘူး။ ဘေးဖယ်ပြီးလီးကိုသွင်းတော့တာပဲ။အမလေးးကောင်းလိုက်တာ ယားနေတဲ့ကျမ စောက်ပတ်ကလီးဝင်တာနဲ့ သားအိမ်ညှစ်ပြီးလီးကိုစုပ်ပေးထားလိုက်တော့ အအိုပေးမယ့် အပျိုလေးလိုစေးနေတာမို့ မောင်လဲ ကျမဖင်ကြီးကိုစုံကိုင်ဆောင့်တာများ တဘောက်ဘောက် ‌တဖေါက်ဖေါက် မြည်သလိုကျမစောက်ပတ်က လေပြန်အံလို့ဘွီ ခနဲ ဘွီခနဲ့မြည်နေသလို ကျမကိုယ်တိုင်က

(အားးမောင် မောင်ရဲ့ အား)

လို့ မောင့်ကို အားပေးသံတွေကညံနေသလို မောင်ကိုယ်တိုင်ကလဲ

(အီးး အားးအီးးရှီုးးးး)

လို့အံကြိတ်လို့ အားကုန်ဆောင့်လိုးတာက ကျမရဲ့အိစက်နေတဲ့ဖင်ကြီးတွေ တဖြန်းဖြန်းတုန်ခါလို့ပေါ့။

(မောင်။ ပြီးလိုက်တော့ကြာနေလို့မဖြစ်ဘူး)

ကျမသတိပေးလိုက်ရသလို မောင်ကလဲမလိုးရလို့တင်းနေတာမို့ာတအားပိတ်ဆောင့်ပြီး သူ့လီးရေတွေကျမစောက်ဖုတ်ထဲအကုန်သွန်ထည့်ပါလေတော့တယ်။

အခန်း ၁၀ ဆက်ရန်