တန်​ဖိုး အခန်း ၅-၆-၇-၈

 

တန်​ဖိုး ၅

    မခင်​ညို ​မောင်​တူးအရိပ်​အခြည်​ကို

မျက်​ခြည်​မပြတ်​​စောင်​့ကြည်​့​နေတာမို့..

နဲနဲ​လေး​လျော့လာသလိုခံစားရပြီးအား

တက်​လာသည်​။အားတက်​လာ​တော့ မိန်​း

မသားတို့လက်​နက်​ မူယာမာယာ​လေး နည်​းနည်​း​တော့ ထုတ်​သုံးကြည်​့ချင်​ လာသည်​..။ရင်​ကြား​မြောင်​းတည်​့တည်​့နား

​အောက်​​ခြေကိုလက်​ဖျား​လေးနှင်​့ဖိ.မျက်​

နှာကိုဇွတ်​အတငိးရှုံ့မဲ့ပြီး..

   " အားဟာ့..ကျွတ်​ကျွတ်​..အင်​းဟင်​း

ကျွတ်​ကျွတ်​ကျွတ်​.."

    ​မောင်​တူး စဉ်​းစား​နေရင်​း အူလည်​လည်​ လှည်​့ကြည်​့​တော့ လက်​ဖျားဖြင်​့

နိ့လုံကြီးကြား​အောက်​​ခြေပိုင်​းကိုဖိထား

တာမို့ နို့အုံကြီးကအလုံးလိုက်​မို့မို့ကြီး​ဖေါင်​းပြီးကြွတက်​​နေတာကိုအရင်​မြင်​သည်​။

မိန်​းမတို်​ ့အတွင်​းပစ္စည်​းဆိုတာက အဝတ်​

​လေးမ​ပေါ့်တ​စ်​ေ​ပါ်ကအဝတ်​မပါပဲ​ပေါ်

တာထက်​ ​ယောကျာင်္း​တွေ၏တနှာစိတ်​ကို

နှိုးဆွတတ်​သည်​မို့ ​မောင်​တူးကြည်​့ရင်​းနဲ့

လီးက ​တောင်​ချင်​လာပြန်​သည်​။မသတီလို့ကြာကြာမကြည်​့ပဲမျက်​နှာလွှဲလိုက်​သည်​။တစ်​ချက်​မမိရင်​ ​နောက်​တစ်​ချက်​.

    " အားဟားဟား..ကျွတ်​ကျွတ်​ကျွတ်​

​အောင်​မယ်​​လေး​နော်​..ကျွတ်​ကျွတ်​.အာ့

အားဟား..အားမ​လေ့​လေ့.ကျွတ်​ကျွတ်​"

    ​နောက်​တစ်​ခါကြည်​့မိပြန်​သည်​။လီးက ဇွတ်​အတင်​း​ထောင်​တက်​သည်​..

   " ဘာဖြစ်​​နေတာလဲ..အလိုးခံ​နေတုန်​း

ကအ​ကောင်​း..ဟိုမ​အေလိုးမရှိ​တော့မှ

လိုးဒဏ်​ရာကပြန်​ပေါ်လာတာလား.."

    မခင်​ညို သူ့ကိုယ်​ပိုင်​ဖူးဖူးရွရွနှုတ်​ခမ်​း

​လေးကိုလှလှပပစူပစ်​ပြီး မျက်​​စောင်​းပစ်​

ထိုးပစ်​လိုကိသည်​။

    " ဘယ်​မှာလိုးလို့လဲ ဟွန်​း..သူလဲမြင်​

ရဲ့သားနဲ့..လီးလဲ​စောက်​ပတ်​ထဲမထည်​့ရ

​သေးဘူး..​ဆောင်​့လဲမ​ဆောင်​့​သေးဘူး

​မှောက်​​တောင်​မ​မှောက်​​သေးဘူး.ကုန်​း

ကွကွနဲ့လိုးမလို့လုပ်​တုန်​းဟာကို..ဟွန်​့."

    " ဒါဆိုဘာဖြစ်​လို့.."

    " ဒီဒဏ်​ရာက ကိုတူးကိုလိုက်​ဆွဲထားတုန်​းကိုတူးတစ်​​တောင်​ဆစ်နဲ့​ဆောင်​့လို့ရတဲ့ဒဏ်​ရာ...​သွေး​အေးမှနာလာတာ သိပလား..အာ့..အာ့..ဟူး အရှိုက်​လားမသိပါဘူး..အိ.."

   ​မောင်​တူး မြှားချက်​မိသွားသည်​။ကိုယ်​့

လက်​​မောင်​းကိုသူတစ်​ချိန်​လုံးဖက်​တွယ်​

ထားခဲ့တာဆို​တော့ ဖြစ်​ချင်​လဲဖြစ်​သွား

နိုင်​သည်​။အရှိုက်​​ဆောင်​့မိပြီးဒဏ်​ရာ

မ​ပေါ်ပဲ​သေသွားမှဖြင်​့ခက်​ရချည်​ရဲ့..။

    မခင်​ညိုနံ​ဘေးမုဆိုးဒူး​ထောက်​ထိုင်​ချရင်​း

    " ဘယ်​နားတုန်​း..."

    " ဒီနား​ရော..ဒီနား​ရော..ဒီနားက

သိပ်​နာတာ..အိ "

    ​မောင်​တူး၏လက်​တစ်​ဖက်​ကိုဆတ်​က

နဲဆွဲကာသူ့နို့လုံးနှစ်​လုံးကြားကိုအရင်​ပြပြီး

နို့လုံးကြီး​အောက်​နှင်​့ အရှိုက်​နားတို့ကို

လိုက်​​ရွှေ့ပြသည်​။

    " ဒီနားကအနာဆုံးပဲ..ဖိထား​တော့

နဲနဲသက်​သာတယ်​ "

   ဟု​ပြောပြီး ​မောင်​တူးလက်​ကိုရင်​ကြား

​မြောင်​းတည်​့တည်​့မှာလက်​ဖျား​ထောက်​၍

နို့လုံးကြီး​ပေါ်သို့လက်​ဖဝါးတင်​ထား​စေ

ကာသူ့လက်​ဖြင်​့ဖိထားလိုက်​သည်​။​ဝေ့ဝဲကာမျက်​​စေ့ကစားကြည်​့လိုက်​​တော့ မုဆိုး

ဒူး​ထောက်​ထိုင်​ထားတဲ့အကြားကမြှား

တန်​တုတ်​တုတ်​ကြီးတစ်​ဆတ်​ဆတ်​ခုန်​​နေတာ​တွေ့​ရသဖြင်​့ ရင်​ထဲလှိုက်​ကနဲဖြစ်​သွားမိသည်​။​တော်​​တော်​ကြီး ​တော်​​တော်​

ရှည်​တဲ့မြှားတန်​ကြီးပါလား..မြင်​ဘူး​ပေါင်​

ဒီ​လောက်​ကြီးတာကြီးနဲ့ဆိုရင်​​တော့.ခ်​ခ်​.

​မောင်​တူးမှာလည်​း ​တော်​​တော်​ဒုက္ခ

​ရောက်​ရရှာသည်​။ထမီပါးလွှာလွှာ​လေး

ဖုံးထားသည်​့နို့လုံးကြီးက အဆွဲခံ အစို့ခံ

ရတာနည်​းသဖြင်​့ မို့မို့ကြီးတင်​းပြီးမာတာ

တာ..။နူးအိတာကတစ်​မျိုး..မာညက်​​နေ

တာကတစ်​ဖုံ...တစ်​ဒိတ်​ဒိတ်​နဲ့​သွေးခုန်​

​နေတာကို​တောင်​ လက်​ဖဝါးကိုလာတိုး​နေ သည်​။ကိုယ်​ကလဲ အရင်​ကလိုးချင်​

ကိုင်​ချင်​ စို့ပစ်​ချင်​ခဲ့သည်​့နို့ကြီးဆို​တော့

မသိမသာ​လေးလက်​ဖဝါးကိုဖိချကာလက်​

ဖျားကို​ဖော့ပြီး အိပဲ့ အိပဲ့ ဆုပ်​နယ်​​နေမိ

သည်​။လက်​မ,ကိုမသိမသာ​နေရာပွတ်​​ရွှေ့

​တော့ နို့သီး​ခေါင်​းမာမာ​လေးကိုတိုက်​ပွတ်​

မိပြီးအရီး​လေး ဆတ်​ကနဲတွန်​့သွားသည်​။

    မခင်​ညို ​စောက်​ပတ်​​တွေရွလာပြီး

​စောက်​ရည်​​တွေပြန်​စိမ်​့လာပြန်​သဖြင်​့

​မောင်​တူး၏လက်​ကိုသူ့နို့လုံးကြီး​ပေါ်တည်​့တည်​့​ပြောင်​း​ရွှေ့တင်​​ပေးပြီး

    " အဲဒီတည်​့တည်​့လဲ​အောင်​့တာပဲ..

ဖိဆုပ်​ညှစ်​ထားမှနဲနဲသက်​သာတာ.."

    ဟု​ပြောကာ လက်​ပြန်​ချသလိုလိုနှင်​့

​မောင်​တူး​ပေါင်​ကြားထဲသို့ဝင်​သွားသည်​။

လီးကြီးကိုဆုပ်​ကိုင်​ပစ်​ပြီး ဆတ်​ကနဲပြန်​

လွတ်​ကာပါးစပ်​​လေးဟ,သွားသည်​။

​မောင်​တူးသတိထားမိလိုက်​​သော်​လည်​း

ပြန်​လွှတ်​လိုက်​ပြီးဖြစ်​၍မ​တောတဆကိုင်​

မိတာ​နေမှာပါဟု​လျှော့​တွေးပြီးနို့အုံကို

ဆက်​နယ်​သည်​။

    " သက်​သာပလား..ရပလာ.."

    " အာ..ဘယ်​ကသက်​သာရမှာလဲ

သူ လုပ်​တုန်​းကမညှာမတာလုပ်​ပြီး ခုမှ

ဟွန်​့...ဖိထား​ပေး...ဆုပ်​ပြီးဖိထား​ပေး

​လေ...ဒီလက်​က ဒီဖက်​တစ်​လုံးဖိ..နှစ်​

ဖက်​လုံး​အောင်​့​နေတာ သိလား "

    ​ပြောရင်​းလက်​နှစ်​ဖက်​လုံးကနို့နှစ်​လုံး ကိုဆုပ်​ပြီး နယ်​ပြီးဖြစ်​​နေ​တော့မှ

​မောင်​တူးမျက်​နှာကိုခိုးကြည်​့ကာ လက်​ကို

​အောက်​ပြန်​ချသ​ယောင်​ပြု၍လီးကြီးကို

ဖွဖွ​လေးဆုပ်​နယ်​​ပေးသည်​၊လီးကြီးက

သူ့လက်​တစ်​ဆုပ်​မက,​တော့..ဖွဖွ​လေး

ကိုင်​ရတာအားမရ..တအားညှစ်​ပစ်​လိုက်​

သည်​။အဲဒီ​တော့မှ ​မောင်​တူးသတိပြန်​ရ

ပြီး ဆတ်​ကနဲမတ်​တပ်​ထ,ရပ်​ကာပုဆိုး

ပြင်​ဝတ်​သည်​။လီးကြီးက မခင်​ညိုပါးစပ်​

တညိ့တည်​့မှာ ​တောင်​​နေသည်​

    " ဒီ​နေ့ည ကျုပ်​စဉ်​းစားမယ်​..အား

လုံး​ကောင်​းဖို့ဦးစား​ပေးမယ်​..အရီး​လေး

ည အဲဒီမ​အေလိုးနဲ့ လိုးဖို့ထပ်​မကြိုးစား

နဲ့..လိုးရင်​လဲမိမှာပဲ..ကျုပ်​တစ်​ညလုံး

လာ​ချောင်​းမှာ...ခုလဲဒီမသာကိုသွားရှာ

မှာ..စိတ်​ချ ကျုပ်​ အရီး​လေးကိုမချစ်​​နိုင်​

​တော့ဘူးဆိုရင်​​တောင်​ ခံစားချက်​နဲ့ဒုက္ခ

မ​ပေးဘူး..ကျုပ်​ကိုလာမမြှူ နဲ့​တော့

ကျုပ်​အရီး​လေးကိုလိုးတဲ့ အရီး​လေးလင်​

ထွန်​းမြတ်​မဟုတ်​ဘူး..."

  ​မောင်​တူးတစ်​​နေကုန်​ တစ်​ညလုံးတုတ်​

တစ်​​ချောင်​းကိုင်​ပြီးရွာထဲလိုက်​လည်​သည်​

တန်​ဖိုး

၆

    အရီး​လေးမခင်​ညိုရင်​ထဲကအလုံးကြီး

​ပေါ့သွားသည်​။ဒီ​လောက်​ဆိုရင်​ မိသားစု

အ​ရေး ဘဝအ​ရေး မိဖ​ဆွေမျိုး​တွေအ​ရေး ရင်​​အေးသွားပါပြီ။ကိုယ်​့အ​ရေးကို

​တော့ထည်​့မ​တွေး​တော့ပါ..ကိုယ်​လုပ်​ချင်​

တာလုပ်​ခဲ့ပြီးမှ​တော့ ကိုယ်​ဖြစ်​ကိုယ်​ခံပဲ

​ပေါ့..။ဒီ​လောက်​​တော့ မခင်​ညိုခံနိုင်​ပါ

သည်​။တစ်​ဖက်​က​ပေါ့သွား​ပေမယ်​့တစ်​

ဖက်​က​ပိုပြီး​လေးလာသည်​ကိုမခင်​ညိုသတိထားမိပါသည်​။အမှတ်​မရှိဘူးလို့ပဲ

​ပြောရမယ်​ထင်​ပါရဲ့..​မောင်​တူးလီးကြီး

မခင်​ညိုလက်​ထဲအမြဲပဲကိုင်​ထားမိသလို

ဘာပဲကိုင်​မိကိုင်​မိ ဒါကြီးပဲစိတ်​ထဲဝင်​ဝင်​

လာသည်​။ခ်​ခ်​..ဆုပ်​ထားကိုင်​ထားရတာ

ကိုက တင်​းတင်​းပြည်​့ပြည်​့ မာမာ​တောင်​့

​တောင်​့..မာန်​အပြည်​့နဲ့အားရစရာ..။ဒီ

​လောက်​​ကြီးနဲ့လည်​း မခင်​ညိုခံလိုက်​နိုင်​ချင်​မိပြန်​ပါသည်​..ခ်​ခ်​။

တစ်​​နေကုန်​တစ်​ညလုံး တစ်​​ငွေ့​ငွေ့

​တွေးပြီးတစ်​​မြေ့​မြေ့ခံစား​နေမိ​ပေမယ့်​

တစ်​​ရေးအိပ်​ပြီးနိုးလာ​တော့​ဝေဒနာ​တွေကနဲနဲ​တော့​လျော့ပါး​နေသလိုလိုပါ။ဒါ​ပေ

မယ်​့အရီး​လေးအ​ပေါ်ခွင်​့လွှတ်​မှုအ​လေး

သာသွားသည်​နှင်​့အမျှမြတ်​ထွန်​းအ​ပေါ်

အာဃာတ​တွေအ​လေးတိုးလာသည်​။ဘာ

မှ​လေး​လေးနက်​နက်​မစဉ်​းစား​တော့ပဲ

မြတ်​ထွန်​းအိမ်​သွားပြီး​ယောကျာင်္းပီပီတိုက်​

ရိုက်​ရှင်​းပစ်​မယ်​..ဟုအ​တွေး​တွေဖြင်​့သူတို့အိမ်​ထဲဝင်​သွား​တော့မျက်​နှာချင်​းဆိုင်​မှာ​နေသည်​့အရီး​လေးကမြင်​သွားပြိီးရင်​တစ်​ဖိုဖို..အသဲထိတ်​ထိတ်​။မြတ်​ထွန်​း

အိမ်​ကိုပြန်​မလာ​တော့ပါ..မ​နေ့ကတည်​း

ကစစ်​တပ်​ထဲဝင်​​တော့မည်​ဟု​ပြောကာ

အိမ်​မှထွက်​သွားပြီဖြစ်​​ကြောင်​းသူ့အ​မေ

က​ပြောပြ​တော့လိပ်​ခဲတင်​းလင်​းဖြင်​့ပြန်​

ထွက်​လာခဲ့ရသည်​။မြတ်​ထွန်​းနဲ့မ​တွေ့လို့

အိမ်​ကပြန်​အထွက်​ အရီး​လေးကြည်​့ကွက်​ကြည်​့ကွက်​လုပ်​​နေတာမြင်​လို့မျ​က်​​စောင်​းထိုးပြီးအိမ်​ဝင်​းထဲဝင်​ခဲ့သည်​။ဒဏ်​ရာအ

​ခြေအ​နေ​လေး​တော့ ​မေးဦးမှ..လူမှု​ရေး

​လေး​တော့​ကျေပွန်​ချင်​သည်​..

    " ဘယ်​့နှယ်​​နေ​သေးလဲ.ရင်​ဘတ်​ "

    မခင်​ညို ကိုယ်​ပိုင်​မျက်​​စောင်​း​လေးနဲ့

​မောင်​တူးကိုတည်​့တည်​့ပစ်​ထည်​့လိုက်​ပြီး

    " ​အောင်​့​နေတာ​ပေါ့..သူ့အားကြီးနဲ့

တအားလုပ်​ခဲ့ပြီး​တော့..အထဲမှာ​အောင်​့

​နေတာ တစ်​ညလုံးအိပ်​မရဘူး ဟွန်​း "

    " မွှန်​သွား​တော့ ဘာ​တွေ ဘယ်​လို

လုပ်​မိမှန်​း​တောင်​သတိမထားမိလိုုက်​ဘူး

​တောင်​းပန်​ပါတယ်​​နော်​..​ဆေး​လေးဘာ

​လေး​ရောလူးထားရဲ့လား "

    " ဆရာခို​တော့ရှိတယ်​..လူးရ​သေးပါ

ဘူး..လာကြည်​့ ဒီမှာ သူလုပ်​ထားတဲ့ဟာ

ပြီးရင်​ ​ဆေးလူး​ပေး "

    အခန်​းထဲလက်​ဆွဲ​ခေါ်သွား​တော့

ယက်​ကန်​ယက်​ကန်​ပါသွားသည်​။

    " နွဲ့ရိ​ရော..သူ့လူးခီုင်​း "

    " ယာ​တောသွားတယ်​..ည​နေမှပြန်​

လာမှာ..သူမလာခင်​ဒဏ်​ပိုဆိုးပြီး​သေ

သွားရင်​ဘယ်​့နှယ်​လုပ်​မတုန်​း.​ယောကျာင်္း

​တွေဟာ​လေ..သူတို့လုပ်​ချင်​ရင်​တစ်​မျိုး

မလုပ်​ချင်​ရင်​တစ်​မျိုး ​တော့ "

    အခန်​းထဲ​ရောက်​​တော့အကျႌကြယ်​

သီး​တွေတစ်​လုံးချင်​းဖြုတ်​ရင်​း

    " ​စောင်​့​နေ..အိမ်​တံခါးသွားပိတ်​ဦး

မယ်​..ဒီတစ်​ခါ​တော့​နောက်​​ဖေးတံခါးပါ

ပိတ်​ထားမှာ ခ်​ခ်​ "

  ဖင်​လုံးကြီးနှင်​့​မောင်​တူးလီးကိုနှစ်​ချက်​

​လောက်​ပွတ်​ဝိုက်​ပြိီး ​မေး​စေ့​လေးပွတ်​

​ပေးခါထွက်​သွားသည်​။​မောင်​တူးစိတ်​ထဲဘာလိုလို..။လီးကြီး​တောင်​လာသလိုဖြစ်​လာပြန်​သည်​။နဲနဲ​လေး​လောက်​​စောပြီး​တွေ့ခဲ့လိုက်​ပါလားအရီး​လေးရယ်​....

အခန်​းထဲပြန်​ဝင်​လာ​တော့ ထမီရင်​လျှား

ဖြစ်​သွားပြီ။လီးကြီးကိုထိန်​းမထားနိုင်​​တော့...​ခေါင်​းတစ်​ဆတ်​ဆတ်​ခါပြီး​တောင်​

​လာသည်​။အရီး​လေးနို့လုံးကြီး​တွေက

​ရှေ့ကိုမို့မို့စူ​ထောက်​​နေတာ ငှက်​​ပျောဖူး

ကြီး​တွေလို..မ​နေ့ကလည်​းဒါကြီး​တွေကိုဆုပ်​နယ်​​ပေးခဲ့​သေးသည်​။မခင်​ညိုက

​မောင်​တူးလီးကြီးတစ်​ဆတ်​ဆတ်​တုန်​​နေ

တာကိုမြင်​​တော့ မျက်​​စောင်​းထိုးပြီးမူနွဲ့နွဲ့

နှုတ်​ခမ်​းစူသည်​..

    " ဟွန်​့...သူက​ဆေးလူး​ပေးမလားလို့

ထင်​မိပါတယ်​..ခ်​ခ်​...သူ့လီးကြီး​ရောင်​

​နေတာကိုပဲ ကိုယ်​က​ဆေးပြန်​လူး​ပေးရ

​တော့မယ်​့အဖြစ်​..ခ်​ခ်​ ​ရောင်​​ကိုင်​း​တုတ်​ခဲ

​နေတာကလဲ လူး​ဆေးနဲ့မှရပါ့မလားမသိ

ညှစ်​​ဆေး​လေးရွှဲရွှဲလူးပြီး အထဲထိစိမ်​့ဝင်​

သွား​အောင်​ ပြင်​းပြင်​းကြီိးဖိဖိပွတ်​​ပေးရ

မယ်​ထင်​တာပဲ..ခ်​ခ်​.."

    " ဘာ​တွေ​လျှောက်​​ပြော​နေလဲမသိ

ဘူး..​ဆေးလူးမယ်​ဆိုလဲ ​ပေး​ဆေးဘူး"

    မခင်​ညို​မောင်​တူးလက်​တစ်​ဖက်​ကို

ဆွဲယူပြီး ထမီကြား​စောက်​ဖုတ်​တည်​့တည်​့

ဖိကပ်​၍ ​လေးငါးဆယ်​ချက်​ ဝဲယာပွတ်​

ရမ်​းရင်​းဖင်​ကြီး​ကော့ထားသည်​.။ဖင်​ကြီး

ရမ်​း​ကော့၍ပွတ်​​နေရင်​းကိုတူး၏ရင်​ပတ်​

​ပေါ်လက်​ဖဝါး​လေးတင်​ကာမျက်​လုံးချင်​း

ဆိုင်လျက်​​ရီ​ဝေ​ဝေကြည်​့ပြီး   

    " လူး​ဆေးနဲ့မရ​လောက်​ဘူးထင်​တာ

ပဲကိုတူးရယ်​...အပ်​ကြီးကြီးတုံးတုံးကြီးနဲ့

ထိုး​ဆေးထိုး​ပေးဖို့လိုမယ်​ထင်​တာပဲ.အွန်​့

စမ်​းကြည်​့..လက်​ဖျားနဲ့စမ်​းကြည်​့ပါလား

ပြည်​​တွေ​တောင်​ထွက်​​နေပြီ..အိ..ဟင်​့ "

    ​စောက်​ရည်​​တွေကထမီကိုစိုစွတ်​​နေ

သည်​့အပြင်​ ထမီပါးကို​ဖောက်​ထွက်​၍

ကိုတူးလက်​မှာပါ ​ချောကျိ​ချောကျိ စိုရွဲ

​နေပြီ။​စောက်​ဖုတ်​​ဖောင်​း​ဖောင်​းကြီး၏

​ဖောင်​းမို့​နေမှန်​းသိ​စေသည်​့နခမ်​းသား

ထူထူ ဆိးပုံးအိအိ တို့ကိုလက်​ဝါးကြီး

ဖြင်​့အုပ်​ဆွဲဆုပ်​ညှစ်​ပစ်​​တော့ မခင်​ညို

လည်​​ချောင်​းသံဖြင်​့ အီး ..ဟုမချိမဆန်​့

ကြိတ်​​အော်​ပြီး ကိုတူးလီးကြီးကိုဆုပ်​ညှစ်​

သည်​။​မောင်​တူးအ​တွေး​တွေထဲအရီး​လေး

၏နို့လုံးပြူးပြူးချွန်​ချွန်​ကြီး​တွေနှင်​့မိုမို့​ဖောင်​း​ဖောင်​း.​စောက်​ရည်​စိုရွ္ထဲအိစက်​​နေသည်​့​စောက်​ဖုတ်​ကြီး​ပေါ်လာလိုက်​..မြတ်​ထွန်​းမျက်​ခွက်​ကြီး​ပေါ်လာလိုက်​နှင်​့​ဝေ

ခွဲမရ ဘယ်​လိုဆက်​လုပ်​ရမှန်​းမသိ၍နှုတ်​

မှဖွင်​့ဟညည်​းမိသည်​..

    " ဘယ်​လိုဆက်​လုပ်​ရပါ့မလဲ​နော်​.."

    မခင်ညို​အံကို​စေ့​စေ့တင်​းတင်​းကြိတ်​ကာသူ့လက်​ထဲမှလီးမာမာ​တောင်​​တောင်​

ကြီးကို​လေး​ငါးချက်​​ဆွဲခါရမ်​းညှစ်​လိုက်​ပြီး

    " ဒါကြီး ဘာလုပ်​ရမလဲမသိဘူးလားလို့...ဘာလုပ်​ဖို့ထားတာလဲဟင်​..ဒါကြီးကဘာလုပ်​ရမှာလဲ..ဘာမှမလုပ်​တတ်​ဘူးလား....လို့ ..ဟင်​့..အင်​့..."

တန်​ဖိုး

၇

    နှစ်​လ​လောက်​ကြာ​တော့နွဲ့ရီတို့ရွာမှာ

ဘုရားပွဲကျင်​းပသည်​။​ဝေးလံ​ခေါင်​သီလှ

သည်​့အပြင်​စီးပွား​ရေးမဖွံ့ဖြိုးလှ​သည်​့အ

တွက်​တစ်​နှစ်​လုံးမှဤတစ်​ကြိမ်​သာပွဲခင်​း

နိုင်​​သော်​လည်​းကြက်​ပျံမကျစည်​ကားလှ

သည်​။နွဲ့ရီအ​မေကမခင်​ညို၏အစ်​မကြီး

ဆို​တော့နွဲရီတို့ကိုလူတန်​း​စေ့​အောင်​အရီး

​လေးက​ပံ့ပိုး​ပေးထား၍ရွာသားတို့အလယ်​

မျက်​နှာပွင်​့လှသည်​။ဟိုသွားလည်​း...ညို

ဒီသွားလည်​း ညို...ကုန်​ကုန်​​ပြောရလျင်​

ဘုန်​းကြီး​ကျောင်​းကိုသွားရင်​​တောင်​မှ..

ဒကာမကြီးညို....ညိုမပါလျင်​ရွာမဖြစ်​။

အရီး​လေးနှလုံးသားထဲမှာ..​ကျေးဇူးတင်​လိုက်​တာ ကိုတူးရယ်​...ဟုအကြိမ်​ကြမ်​ အထပ်​ထပ်​ ကမ္မည်​းတပ်​မိပါသည်​။​ အဲ

​လောကကြီးကို​မေ့သွားနိုင်​​လောက်​တဲ့ထိ

လီးကြီးကြီးနဲ့လိုး​ပေးတာကိုလည်​း​ကျေးဇူး

တင်​မိတာက​နေ့တိုင်​း ​နေ့တိုင်​း​ပေါ့​နော်​။

    ပွဲမဝင်​မီနှစ်​ရက်​​လောက်​အလိုကြို၍

ရွာမှာ​ရောက်​​နေရသည်​။ကိုတူးတို့အိမ်​က

စက်​ဖြင်​့ရွာကိုသွားကြ​တော့အရီး​လေးက

အလှူ့အစ်​မပီပီစက်​​မောင်​းခန်​းမှာထိုင်​ပြီး

နွဲ့ရီက​နောက်​ခန်​းမှာအများနှင်​့အတူ​ရော

​နှောထိုင်​ရသည်​။ရွာကထွက်​လို့ဘာမှမ

ကြာ..နွဲ့ရီ စက်​​နောက်​ခန်​း​ထောင်​့က ကိုတူးအနားကိုတစ်​အိအိ​ရွေ့လာတာသိသာလွန်​းသဖြင်​့​နားနားကပ်​ခါ​လေသံတိုးတိုး

​မေးကြည်​့မိသည်​..

    " ဘာဖြစ်​တာလဲ..ကျပ်​လို့လား "

    နွဲ့ရီ မျက်​​စောင်​း​လေးတစ်​ချက်​ထိုးပြီး

နားနားကပ်​ခါတိုးတိုး​လေး​လေသံဖြင်​့ပြန်​

​ဖြေသည်​..

    " နှိုက်​လို့..နှိုက်​လို့..နို့နှိုက်​ခံရလို့ "

    ကိုတူးတစ်​ဟားဟား​အော်​ရယ်​သည်​။

နွဲ့ရီကသူ့လက်​​မောင်​းကိုလက်​သည်​းဖြင်​့

နာ​အောင်​ဆွဲဆိတ်​သည်​..။

    " ငြိမ်​ခံလိုက်​​ပေါ့ဟယ်​..သူ​ကောင်​း

ကိုယ်​​ကောင်​း..ပွဲခင်​းထဲ​ရောက်​​တော့နာ

နာ​ထောင်​း...ခ်​ခ်​.."

    နွဲ့ရီတအားဆွဲဆိတ်​ပြီးညှို့မျက်​​စောင်​း

က​လေးထိုးကာ..

    " ဟင်​့..သူတို့နဲ့ခံချင်​ပါဘူး.ရုပ်ကြမ်​း

ကြီး​တွေနဲ့..ခ်​ခ်​..ကိုတူး​လောက်​ဆို​တော်​

​သေး..ဟီဟိ.."

    ကိုတူးထီ​ပေါက်​ပြီ။စက်​​ပေါ်ထိုင်​ရင်​း

ထီ​ပေါက်​ပြီ။နွဲ့ရီဆိုတာက​ပေါ့​သေး​သေးမ

ဟုတ်​။နို့လုံးကြီး​တွေကဖူးဖူးထွတ်​ထွတ်​

စွင်​့စွင်​့ကားကား..​ဖောင်​းအိ​နေသည်​။သူ့

အ​ဒေါ်မခင်​ညိုလို​ရှေ့ထွက်​စူစူမဟုတ်​..

လုံးလုံးမို့မို့ ကားကားအိအိ ကျွဲ​ကောသီး

ကြီး​တွေလိုအဝန်​းအဝိုင်​းကြီးသည်​။အပျို

စစ်​စစ်​မို့ခါးက​လေးက​သေးကျဉ်​ကျဉ်​..

ဖင်​ကြီး​တွေက ဖူး​ဖောင်​းကားထွက်​​နေပြီး

မာမာကျစ်​ကျစ်​ လမ်​း​လျှောက်​လိုက်​မှဖြင်​့

ထစ်​ကနဲ ထစ်​ကနဲ တစ်​လုံးချင်​းဆတ်​ကာ

တုန်​ခါသည်​။​ပေါင်​တန်​​တွေက​တောင်​့

တင်​းသွယ်​တန်​း​နေပြီးအရင်​းတုတ်​လှသမို့

အဖုတ်​​ဖောင်​းမှာ​သေချာသည်​။​ထမင်​းမ

​ကျွေးပဲ တစ်​နှစ်​​လောက်​​ထောင်​းမယ်​ဆို

တာ​တောင်​မှ သူ့ဖင်​လုံး​တွေကျသွားမည်​

မထင်​။​ပြောစရာအားနည်​းချက်​ရယ်​လို့

သွားနည်​းနည်​း​ခေါပြီးနှုတ်​ခမ်​း​လေးထူ​နေ

တာပဲရှိပါသည်​။အရပ်​အ​မောင်​းကလည်​း

သူ့အ​ဒေါ်ထက်​မြင်​့ချင်​ချင်​ဆို​တော့ကိုတူး

နားရွက်​ဖျား​လောက်​​ရောက်​သည်​။ငါး​ပေ

ငါးလက်​မ​လောက်​နီးနီးပါပဲ။​မတ်​တပ်​ရပ်​

လိုးရင်​​တောင်​မှသိပ်​အခက်​အခဲမရှိနိုင်​တဲ့

အ​နေအထား။​တွေးရင်​း.​တွေးရင်​း ကိုတူးလီး​ကြီး​တောင်​လာသည်​။

    နွဲ့ရီကလည်​း ဒီယုံမြင်​လို့ ဒီခြုံထွင်​

လိုက်​ခြင်​းပါ။ကိုတူး မခင်​ညိုကိုညတိုင်​း

လာလိုး​နေတာနွဲ့ရီ သိသည်​။တစ်​ခါတစ်​

​လေနွဲ့ရီယာ​တောမသွားတဲ့​နေ့​တွေဆို

​နေ့လည်​ခင်​း​တောင်​လာလိုးတာ​တွေ့ခဲ့ရ

ဖူးသည်​။​ဒေါ်​လေးကလည်​းအ​ပေးအ

ကမ်​းပက်​စက်​ ရက်​​ရောပါ​ပေရဲ့..ဖင်​ကြီး

များ​ထောင်​​ပေးပြီး​တော့​တောင်​အလိုးခံ

​နေတာ အားကျစရာ ရင်​ဖိုလှိုက်​​မောစရာ ရှုခင်​းအဖြစ်​မြင်​ခဲ့ရဖူးသည်​။

ကိုတူးကလည်​းနွဲ့ရီနဲ့အသက်​တူအရွယ်​တူသာ

ဆိုတယ်​..လီးကြီးကသူ့ဦး​လေးကိုစိန်​​ရွှေ

ထက်​နှစ်​ဆ​လောက်​ တုတ်​လည်​းတုတ်​..

ရှည်​လည်​းရှည်​..။လဒစ်​ကြီးပြူးပြူးတစ်​

တစ်​​နဲ့အရစ်​ကြီးထင်​းထင်​း ​ငေါက်​ကနဲ

​ငေါက်​ကနဲ ​ခေါင်​း​ထောင်​လိုက်​​တော့ဖူးဖူး

ကားကား..ကြွားကြွား​မောက်​​မောက်​

​စောက်​ဖုတ်​အနားနခမ်​းသား​တွေ​တောင်​

ချိတ်​ချိတ်​ပါသွား​လောက်​​အောင်​အလိုးက

လည်​းကြမ်​းလှသည်​။​ဒေါ်​လေးကလီးစုပ်​

​ပေး​နေတုန်​း​တွေ့လိုက်​ပြန်​​တော့လီးတန်​

တုတ်​ရုံမျှမက.အ​ကြော​တွေကထင်​းထင်​း

ပြိုင်​းပြိုင်​း..တင်​းတင်​းကြီးမာ​နေတာ သံ

ငုတ်​တိုင်​ကြီးစိုက်​ထားသလို​ဒေါ်​လေးပါး

စပ်​ထဲဆန်​့​တောင်​မှမဆန်​့ချင်​။ခ်​ခ်​..ဒါက

​ဒေါ်​လေးကနှုတ်​ခမ်​းဖူးဖူးစုစု​လေးမို့​နေ

မှာပါ..နွဲ့ရီလိုနှုတ်​ခမ်​းထူထူ သွားက​လေး

​ခေါ​ခေါ ပါးစပ်​​လေးပွင်​့ပွင်​့ ဆိုရင်​​တော့

ခ်​ခ်​..သူ့လီးကြီးအ​ကြော​တွေ​ပြေ​လျော့​

​ခွေကျသွား​အောင်​စုပ်​ပစ်​နိုင်​ပါတယ်​ စိမ်​

​ခေါ်လိုက်​ချင်​စမ်​းပါဘိ..ဟီဟိ ။

    ဒိလိုနဲ့ပဲ အခွင်​့ကြုံခိုက်​ပွဲ​တော်​ရက်​

မှာအလိုးခံလိုက်​မယ်​ဟဲ့ လို့​မောင်​းတင်​

ထားခဲ့ပါသည်​။စက်​​ပေါ်​နေရာယူ​တော့

ကိုတူးထိုင်​​နေတဲ့​နေရာက ခွင်​ကျအံဝင်​

ခံချင်​သလိုအနှိုက်​ခံလို့ရတဲ့အ​နေအထား

ကိုမြင်​လို့ ဘယ်​သူမှသူ့ကိုနို့မနှိုက်​ပါပဲ

နို့နှိုက်​ခံမယ်​့စကားအစပျိုး​ပေးပြီးကိုတူး

အနားတိုးကပ်​ထိုင်​ပစ်​လိုက်​ပါသည်​။ခ်​ခ်​

ပွဲခင်​းထဲ​ရောက်​ရင်​အ​ထောင်​းခံလိုက်​ တဲ့

သူမို့လို့ဒီစကားမျိုး​ပြောလို့ထွက်​တယ်​ ။

နွဲ့ရီတို့က ပွဲမဝင်​ခင်​ အိမ်​မှာကတည်​းက

ကျွန်​မဆုုံကြီးထဲ ရှင်​့လီးကြီးနဲ့​ထောင်​းတာ

အားရပါးရ ခံပစ်​မှာ သိလား လို့ပြန်​​ပြော

လိုက်​ချင်​တာ အူကိုပွ​နေတာပဲ ခ်​ခ်​..။

  စိတ်​ကူး​တွေကိုယ်​စီနှင်​့လမ်​းကြမ်​းကြမ်​း

မှာစက်​ကခုန်​ခုန်​​ပေါက်​​ပေါက်​..စက်​ခုန်​

သ​လောက်​နို့လုံးကြီး​တွေကလိုက်​လို့ခုန်​

နို့လုံးကြီး​တွေခုန်​​ပေါက်​​နေသ​လောက်​လီးက​တောင်​...တစ်​​ယောက်​နှင်​့တစ်​

​ယောက်​စကားမဲ့နားလည်​မှု​တွေဖလှယ်​

ပြီး နို့ဆွဲ လီးဆွဲ​တွေဖြစ်​ကုန်​ကြသည်​။

ရွာအဝင်​ ​ညောင်​ပင်​ကြီးအနီးရာက်​​တော့

ကိုတူး နွဲ့ရီနို့ကြီး​တွေကိုခဏတာ လက်​လွှတ်​ရ​တော့မှာမို့အားရပါးရဆုပ်​ညှစ်​

လိုက်​ပြီး

    " ည..အတူကပ်​အိပ်​ရ​အောင်​​နော်​ "

    " အင်​း..လုပ်​​ပေးမှာ​ပေါ့..​လူများလို့

ပူးကပ်​အိပ်​ရမှာ..မကြမ်​းနဲ့​နေ)

တန်​ဖိုး

၈

    ဆွမ်​းစားချိန်​မတိုင်​မီရွာကို​ရောက်​ကြ

သည်​။ရွာက​တောင်​ကုန်​း​တွေ​ပေါ်မှာတည်​ထားပြီးအိမ်​ဆက်​​ဝေးလှသည်​။တစ်​အိမ်​နှင်​့တစ်​အိမ်​​ခေါ်မကြား​အော်​မကြား။သီးပင်​စားပင်​စိုက်​၍ရ​ပေမယ်​့လယ်​မရှိ

ယာမရှိ..ဥယျာဉ်​ခြံ​မြေ​တွေသာရှိသည်​။

ကုန်​းတက်​ကုန်​းဆင်​း​တွေချည်​့သွားရပြီး

​ခြေလျင်​လမ်​း​လျှောက်​ဆို​တော့ကိုတူးတို့

အတွက်​မသက်​သာ။ရွာခံလူ​တွေအတွက်​

​တော့​နေ့စဉ်​အလုပ်​မို့ရိုး​နေပြီဖြစ်​သည်​့ပြင်​

အ​လေ့အကျင်​့တစ်​ခုလိုဖြစ်​​နေလို့လည်​း

ကျန်​းမာသန်​စွမ်​းကြသည်​။​ရေရှား​တော့

တစ်​နှစ်​စာမိုး​ရေကိုအုတ်​​ရေကန်​ကိုယ်​စီ

​ဖော်​ပြီး​သို​လှောင်​သုံးစွဲရသည်​။ဘုန်​း​တော်​

ကြီး​ကျောင်​းကရွာအဝင်​မှာမို့​ကျောင်​းနှင်​့

သိပ်​မ​ဝေးသည်​့မခင်​ညိုအစ်​မ..နွဲ့ရီအ​မေ

မခင်​ပိုအိမ်​မှာတည်​းကြသည်​။သိပ်​မ​ဝေး

ဘူးဆိုတာကရွာခံ​တွေအတွက်​သာမ​ဝေး

တာပါ..ကိုတူးတို့အတွက်​​တော့လျှာထွက်​

​အောင်​လမ်​း​လျှောက်​ရသည်​။ဖုံ​တွေကအ

လိမ်​းလိမ်​း..ချိုးစရာ​ရေကမရှိ။တစ်​ခေါက်​​လောက်​လမ်​း​လျှောက်​လိုက်​ရုံနဲ့တစ်​ည

လုံးအိပ်​​ပျော်​သွားနိုင်​သည်​။

နွဲ့ရီမိဖ​တွေကအိမ်​​​ပေါက်​ဝ,မှာ​စောင်​့

ကြို​နေကြသည်​။နွဲ့ရီအ​မေက​လေးဆယ်​

​ကျော်​​လောက်​ရှိပြီ..မိတ်​ကပ်​အ​ပေါစား

နဲ့နှုတ်​ခမ်​းနီ​တွေရဲ​နေ​အောင်​ဆိုးထားပြီး

သားအမိမှန်​းသိသာသည်​့ရုပ်​ရည်​။ကိုယ်​

လုံးကိုယ်​​ပေါက်​ကလည်​းမတိမ်​းမယိမ်​းမို့

အမှတ်​တမဲ့ဆိုလူမှားနိုင်​သည်​။လူစိမ်​းသူ

စိမ်​းအ​ရောက်​အ​ပေါက်​အဆက်​အဆံနဲလို့

လား​တော့မသိ..အကြည်​့ကစူးရဲသည်​။

သူ့အ​ဖေက​တော့အသက်​ငါးဆယ်​​ကျော်​

​လောက်​ပြီ..နှုတ်​ခမ်​း​မွေးကျင်​စွယ်​​မွေး​တွေရှိပြီး​တောလိုက်​ဝါသနာပါသည်​။ကိုယ်​

လုံးညှက်​​ပေမယ်​့ကျစ်​လျစ်​သန်​မာပုံရပြီး

စကား​ပြောပွင်​့လင်​းသည်​။

    တစ်​​နေကုန်​နွဲ့ရီနှင်​့တစ်​ပူးတွဲတွဲ..အ

ရီး​လေး​တောင်​မျက်​​စောင်​းထိုးယူရသည်​။

လစ်​ရင်​လစ်​သလိုနို့အုံကြီးနယ်​​ပေးလိုက်​

နမ်​းလိုက်​..​စောက်​ဖုတ်​နှိုက်​လိုက်​ လီးဆွဲ

ဂွင်​းထု​ပေးလိုက်​။ညအတွက်​ လိုးဖို့ခံဖို့

အစီအစဉ်​ဆွဲရင်​းတစ်​ခိခိကြိတ်​ရယ်​ကြ

ကာည​ရောက်​ဖို့စိတ်​​စော​နေမိကြသည်​။

ည​နေ ဘုန်​းကြီး​ကျောင်​းသွားကြ မည်​ဆို

​တော့ကိုတူးနွမ်​း​နေပြီ။အရီး​လေးကနဖူး

​လေးစမ်​းခါအိပ်​​နေခဲ့ဆို​တော့နွဲ့ရီကအိပ်​

ယာအိပ်​ခင်​းမစီစဉ်​ရ​သေးသဖြင်​့သူ့မိဖ

အိပ်​ယာမှာပဲ​စောင်​ပါး​လေးလွှမ်​း​ပေးထား

ခဲ့​သည်​။ပင်​ပမ်​းလွန်​း​တော့နှစ်နှစ်ချိုက်

ချိုက်ကြီးအိပ်​​​ပျော်​သွားသည်​။

    အိပ်​မှုံစုပ်​ဖွား နိုးသလိုလို မနိုးသလိုလို..လီးကြီးကိုဖင်​လုံးကြီးဖြင်​့ပွတ်​​နေတွန်​း​နေတာသိလိုက်​ရ​တော့နွဲ့ရီအစမ်​း​လေ့ကျင်​့​နေတာပဲဟုသိလိုက်​သဖြင်​့ပုဆိုးခါး

ပုံစ,ကိုုုု ဖြည်​​လျှော့ပြီးလီးထုတ်​​ပေးလိုက်​

သည်​။နွဲ့ရီကလီးကြီးကို​နောက်​ပြန်​ကိုင်​ပြီး

သူ့​ပေါင်​လုံးကြီးတစ်​ဖက်​ကိုချွကာဖင်​ကြား

ကတစ်​ဆင်​့​စောက်​​ခေါင်​းထဲကိုထည်​့​ပေး

​တော့ပူပူ​နွေး​နွေး​စောက်​​ခေါင်​းကြီးထဲတိုး

တိုးတိုက်​တိုက်​ဝင်​သွားတာအိပ်​ချင်​မူးတူး

မှာ​တောင်​အီဆိမ်​့​နေ​အောင်​​ကောင်​းလှ

သည်​။နွဲ့ရီဖင်​ကြီး​ရှေ့တိုး​နောက်​ဆုတ်​

သွက်​သွက်​ကြီး​ဆောင်​့လိုး​နေ​တော့မျက်​

​စေ့မှိတ်​ မှိန်​းခံရင်​းစည်​းချက်​မှန်​မှန်​ပြန်​လိုး​ပေး​နေလိုက်​သည်​။​စောက်​ရည်​​တွေရွှဲအိ​နေပြီးလိုးလို့အလွန်​​ကောင်​း​နေသဖြင်​့

ကြိတ်​ကြိတ်​ပြီးလိုးရသည်​။နွဲ့ရီ လီးအဝင်​နက်​​အောင်​ကိုယ်​ချင်​းခွာကာဖင်​ကြီးကုန်​း

ပြီးအဆက်​မပြတ်​​ဆောင်​့သဖြင်​့ကိုတူးခပ်​

ပြင်​းပြင်​း​လေးပြန်​​ဆောင်​့​ဆောင်​့လိုး​ပေး

​တော့သူပြီးချင်​လာပြီးလက်​တစ်​ဖက်​ကို

​နောက်​ပြန်​ပစ်​ခါကိုတူးလည်​ပင်​း​အောက်​

လျိုထိုးပြီးအတင်​းဆွဲဖက်​စုပ်​နမ်​းရင်​းဖင်​

ကြီးလှုပ်​ခါလှုပ်​ခါ​ဆောင်​့လိုးသည်​။နှုတ်​

ခမ်​း​တွေစုပ်​ယူ လျှာ​တွေစုပ်​ဆွဲ..​စောက်​

ဖုတ်​ကြီးက​ဆောင်​့..အ​ပေါစားနှုတ်​ခမ်​းနီ

အနံ့ရလာတာမို့မျက်​​စေ့ကိုဖွင်​့ကြည်​့မိ

​တော့...

     ဟိုက်​..နွဲ့ရီအ​မေ ​ဒေါ်ခင်​ပို ကြီး..

​ဒေါ်ခင်​ပိုဖက်​ထားသည်​့လက်​ကိုမလွှတ်​

အတင်​းဖက်​ထားကာ​နောက်​ပြန်​​ဆောင်​့လိုး​နေပြီးသူ့​ပေါင်​လုံးကြီးတစ်​လုံးကိုကား

ပစ်​သည်​။နမ်​း​နေရာမှရပ်​လိုက်​ပြီး

    " ​ဆောင်​့​ပေးစမ်​းပါ..အဲဒီ​ပေါင်​ကြီး

ကိုထ,ထိုင်​မ,ပြီးတစ်​​ပေါင်​​ကျော်​ခွလိုး​ပေး စမ်​းပါ..မြန်​မြန်​​လေး..မြန်​မြန်​​လေး

မြန်​မြန်​​လေးလိုး​ပေးစမ်​းပါ.."

    ကိုတူး​ဒေါ်ခင်​ပို​ခြေဆင်​းထားသည်​့

​ပေါင်​ကြီးကိုခွ၍​ဆောင်​့​ကြောင်​့ထိုင်​ကာ

​မြောက်​တင်​​ပေးထားသည်​့​ပေါင်​လုံးကြီး

ကိုတွယ်​ဖက်​ပြီး သူ့​စောက်​ပတ်​ကြီးထဲ

လီးကိုအဆုံးသွင်​း၍တစ်​ဖုန်​းဖုန်​း​ဆောင်​့

လိုးပစ်​သည်​။​ဒေါ်ခင်​ပိုမျက်​လုံးကြီး​တွေ

ပြူးထွက်​လာပြီး

    " အား.အင်​့.​ဆောင်​့.​အောင်​့လိုက်​

ထာ..လီးရှည်​တယ်​ဟဲ့..​အောင်​့တယ်​..

အား..ရတယ်​..အဆုံးထိလိုး..အာ့..လိုး

အကြာကြီးလိုး​ပေး..အာ့..သူတို့မလာ

မချင်​းလိုး..အားလာ့..​ကောင်​းလီုက်​ထာ

အာ့..တုတ်​ခဲမာ​တောင်​​နေတာပဲ..ဟူး.

​ကောင်​းတယ်​ဟဲ့..​ဆောင်​့.အင်​့ဟင်​့..

လိုး..လိုး..ဖင်​ကုန်​း​ပေးရမလား..ဟင်​့ ဖင်​ကုန်​းမယ်​..ဖင်​ကုန်​းမယ်​.အားဟား

ဖင်​ကုန်​းလိုး​ပေးပါ..ဖင်​ကုန်​းလိုးပါ..."

    သူ့အလိုကျ လိုး​ပေးရ၍ ကိုတူးစိတ်​

ထဲပင်​ပမ်​းသည်​မထင်​မိပါ။​ဒေါ်ခင်​ပို

​စောက်​ဖုတ်​ကြီးကတစ်​လက်​ကိုင်​ဖြစ်​​နေ

သည်​့အပြင်​ အမြဲအလိုးခံ​နေရတာမဟုတ်​

သည်​့​စောက်​ဖုတ်​အလတ်​ကြီးမို့အီဆိမ်​့​နေ

​အောင်​လိုးလို့​ကောင်​းလှသည်​။ဖင်​လုံးကြီး

ကလည်​း​ဆောင်​့​ဆောင်​့လိုးလိုက်​တိုင်​း

အိကနဲ အိကနဲ မြုပ်​ခံ​နေပြီးဖင်​သား​တွေ

ကားထွက်​လာတာအလွန်​ကြည်​့၍လှသည်​

နှာကလည်​းထန်​လှသမို့လိုးချင်​သလိုလိုး တစ်​ချက်​က​လေးမှမငြင်​းဆန်​.။အလိုးခံရလျင်​ပြီး​ရောဖင်​ပါလိုးချင်​လိုး ...​ဟု​ပြော

သဖြင်​့ ​စောက်​ပတ်​ထဲကလီးကိုဆွဲထုတ်​ခါ

ဖင်​​ပေါက်​ထဲသို့ဖျစ်​ညှစ်​ထိုးထည်​့လိုက်​ပြီး

ဖင်​ကြီးကိုပါလိုးခွဲပစ်​လိုက်​ပါသည်​။မခင်​ပို

​တစ်​အီးအီးညည်​းခါ အားကျမခံဖင်​လုံး

ကြီး​နောက်​ပြန်​တွန်​းတွန်​းပြီးပြန်​လိုးသည်​။

​အောက်​ထပ်​ကလူသံကြားမှ​ဒေ

အခန်း ၉ ဆက်ရန်