Skip to main content

အရိပ်ပြ အခန်း ၁၇-၁၈ (အင်းစက်၊ ခိုးစား အကုန်ပါသည်)

 



ရေးသူ - မောင်ကျာ် (တိတ်တခိုး)


အရိပ်ပြ (17)

    " ဟွန်း..အဝေးကကြည့်နေတာ..ဘယ်က

လင်မယားအတွဲလဲလို့..မရင်အေးတို့တော့လုပ်ချလိုက်ပြန်ပြီ မကြီးရေ့..ဟိုမှာကြည့်.."

    တစ်ပတ်ကျေ ာ်ကျေ ာ်လောက်နေတော့ ည

နေပိုုင်းကြီး..ထင်းလံတွေစီပြီးလို့အိမ်ကိုပြန်အ

လာ.ကားတွေကလမ်းပေါ်မှာအဆက်မပြတ်နိုင်

တာနဲ့ ဖြတ်မကူးနိုင်သေးပဲလမ်းဟိုဖက်ခြမ်းမှာ

စောင့်နေရတယ်။ပြုံးပြုံးကြီးရပ်နေတဲ့ကျေ ာ်ရင့်လက်မောင်းကိုဖက်ပြီး ပုခုံးပေါ်မှာခေါင်းလေးမှီ

လျက်နဲ့ရယ်လားမောလားနွဲ့နေတဲ့ပုံစံက..ဘယ်သူပဲမြင်မြင်..ညားခါစ,လင်မယားလို့ထင်ကြမှာ

အသေအချ ာပေါ့။သူ့အဖေရဲ့အလိုးကိုခံရပြီးတဲ့

နောက်ပိုင်းမှာရွှေရင်အေး ပြောင်းလဲလာပုံက..

အဝတ်အစားဆိုလဲ အရောင်ရင့်ရင့် လူကြီးဆန်

ဆန်..အကျႌဆိုတော့လည်း ရင်ဖုံး..အသက်က

ဆယ့်ကိုးနှစ်ဆိုပေမယ့်ဖင်ကြီးနို့ကြီး.ခါးသိမ်တဲ့

သူ့ခန္ဓာကိုယ်နဲ့ဆိုတော့..နို့ကြီးတွေက သူ့ရင်ဖုံး

အကျႌအောက်မှာအိအိကြီးတွဲလုံးခတ်နေတာမို့.

အဝေးကကြည့်ရင် အသက်သုံးဆယ်လောက်လိုလို..။လုပ်လာပုံကအဖေ့မယားစတိုင်ဖမ်းချင်လာတာကို ရွှေပိုးမှီကသိပ်မသင်္ကာဘူး။

    ရွှေပိုးမှီဆိုတာက ကျေ ာ်ရင်နဲ့မမြမှီလိုးမွေး

တဲ့သမီး..ရွှေရင်အေးထက်ခြောက်လတော့

ငယ်မှာပေါ့။မမြမှီမွေးတဲ့သမီးဆိုတော့ အဒေါ်

တော်စပ်ပေမယ့်..အဖေလိုးလို့မွေးတာဆိုပြန်

တော့လဲ..ညီမဖြစ်နေပြန်ရော။တစ်မိပေါက်..

တစ်ယောက်ထွန်းတော့.သူကပညာတော်နေ

ပြန်တာ..ဆယ်တန်းအောင်လို့အဝေးသင်ဖြေ

နေပြီ။လူပုံစံကသိပ်ထူးထူးထွေထွေပြောစရာမရှိပါဘူး ဒီအဖေက ဒီအမေနဲ့ဒီသမီးကိုလိုးပြီး

မွေးထားတာဆိုတော့..ညီအစ်မတွေကတစ်ပုံစံ

တည်းပဲ..အနုအရင့်ကလည်းမကွာဘူး။မမြမှီက

ရွှေပိုးမှီကိုရွာမှာပြန်မွေးပြီးသမီးလေးခြောက်လ

လောက်နဲ့ခပ်တည်တည်ပြန်လာတာ..နို့လည်း

မတိုက်ရတော့ ရွှေရင်အေးနဲ့အတူတူအဟာရ

တွေ ဓာတ်စာတွေ ဆေးဝါးတွေနဲ့ပဲကြီးပြင်းလာ

ခဲ့ရတယ်. မကြည်အေးသမီးပဲဖြစ်နေတာပေါ့။

သူ့ကိုမွေးပြီးငါးနှစ်လောက်နေတော့မမြမှီက မီးယပ်သွေးဆုံးကိုင်တာတရှောင်ရှောင်နဲ့ဆယ်

နှစ်သမီးလောက်အထိတော့နေသွားလိုက်ရပါ

သေးတယ်..သေရော။သူတို့မျိုးရိုးကသွေးရွှင်

တယ်.ခြောက်ဆယ်နီးမှသွေးဆုံးသတဲ့..မမြမှီ

အမေတုန်းကဆိုအသက်ငါးဆယ်ရှစ်နှစ်မှပဲ အငယ်ဆုံးကလေးကိုမွေးတာ..

    ရွှေပိုးမှီအပြင်ကပြန်ဝင်လာ လာချင်းအမောတကောနဲ့ပြောရင်းလက်တို့ပြတာနဲ့ ဆိုင်ထဲက

နေ အေးအေးသန်းလှမ်းကြည့်တာ..ပြောမယ်

ဆိုလဲပြောလောက်ပါပေရဲ့..နှစ်ယောက်လုံးက

သူတို့ဆန္ဒပြီးပြည့်စုံအောင်လိုးလာကြရပြီးခဲ့ပြီမို့

ပီတိပြုံးတွေပြုံးနေကြတာအလုံးအထည်အရွယ်

အစားတွေကအစ,..ခပ်လှမ်းလှမ်းကမြင်လိုက်ရသူအဖို့တော့.ပီဘိလင်မယားပုံစံ..။ကိုယ့်ညီမ

နဲ့ကိုယ့်အဖေဆိုပေမယ့်..ရင်ထဲမှာလှိုင်းခတ်ပြီး

ခါရမ်းသွားတာ..အစာမကြေသလိုပဲ။ကြည့်နေ

ရင်းနဲ့တောင်မှ ကားလမ်းဒီဖက်လှမ်းကြည့်နေ

တဲ့အဖေ့လက်မောင်းကိုရွှေရင်းအေးကဆွဲလိမ်

ရင်းရယ်မောနေကြတာကိုမြင်ရပြန်တယ်..

    " ဟူး..ပိုးမှီကလဲဟယ်..အမြင်လေးကြည်

ပေးလိုက်စမ်းပါ..သားအဖပါဟဲ့ "

    " အိုး..တောင်စုက ဦးလှဖေတို့သားအဖလဲ

လိုးနေကြတာပဲမကြီးရဲ့..လီးနဲ့စောက်ပတ်တွေ့

ရင်တော့ လိုးတဲ့သဘာဝ လိုးမှာပဲ..ပိုးမှှီသူငယ်ချင်းတွေထဲမှာ သားအမိ သားအဖလိုးနေတာ

တွေမှ အမျ ားကြီး "

  " သွေးနဲ့ကိုယ် သားနဲ့ကိုယ်ပါဆိုမှ..လိုးတော့

လဲ လိုးမှာပေါ့ပိုးမှီရယ်..လိုး."

    သူတို့နှစ်ယောက်က လိုးစကားတွေစိတ်ဝင်တစားပြောနေကြတုန်းရွှေရင်အေးကအနောက်ကနေအေးသန်းပုခုံးနှစ်ဖက်ကိုဆုပ်ပြီး"ဘွား"

ကနဲအော်လိုက်တော့.

   " ဟဲ့.စောက်ပတ်..သားအဖတွေ လိုးကုန်ပြီ..

အဲ..လိုးပြီးပြန်လာတာ..အာ..ဟုတ်တော့ပါဘူး

ရွှေရင်အေးရယ်..ကောင်းတော့ပါဘူး..ခိခိ "

    ရွှေရင်အေးက မလုံမလဲပေမယ့်.လောကရဲ့

အထာကိုတော့ နပ်နေပြီ..

    " အိုး..မမအေးသန်း..သားအဖချင်းလိုးဖို့အာ

ရုံရနေတာ..ပေါ်ပီ ပေါ်ပီ..ဟောဒီမှာဖေရေ.."

   ကပျ ာကယာနဲ့သူ့ပါးစပ်ကိုလိုက်ပိတ်ရတာ

အေးအေးသန်းထမီမနိုင် ပုဝါမနိုင်တွေဖြစ်ကုန်

တယ်။ကိုကျေ ာ်ရင်ကလည်းရေချိုးဖို့ပုဆိုးလေး

တစ်ထည်ဆွဲပြီးအခန်းထဲကပြန်ထွက်လာတာသူတို့နံဘေးရောက်တော့ဒီနေ့မှပြန်ရောက်လာတဲ့ရွှေပိုးမှီက လည်တိုင်ကိုပြေးခိုစီးတယ်။တစ်

နေကုန်ရွှေရင်အေးနဲ့မီးကုန်ယမ်းကုန်လိုးပြီးပြန်

လာတာ.အဲလိုလိုးနေကြတာကလည်းတစ်ပတ်

ကျေ ာ်ဆယ်ရက်လောက်ရှိနေပြီ ဆိုတော့ဒူးက

ချေ ာင်ချင်သလိုလိုနဲ့ကတုန်ကယင်ဖြစ်နေတာ

လေ..ရွှေပိုးမှီခန္ဓာကိုယ်လုံးကြီးပေါက်လှကြီးကို

ဖက်တော့ပြန်ဖက်လိုက်ပါရဲ့..မနိုင်ဘူး။အိကနဲ့

သားအဖနှစ်ယောက်ပြိုကျသွားတယ်။ဟိုဖက်ကလည်း အေးသန်းနဲ့ရင်အေးကလုံးရင်းထွေး

ရင်း.ဒီကလည်းအဖေနဲ့သမီးကပြိုအကျ..လေး

ယောက်သား ကသောင်းကနင်း ဖရိုဖရဲ ဆွဲကြ

ဖက်ကြနဲ့ပြောင်းဆန်သွားတာ..ထမီမနိုင်တော့တဲ့အေးသန်းနဲ့ပုဆိုးမနိုင်တဲ့ကျေ ာ်ရင် ပူးကပ်ထပ်ဖက်နေတယ်..

    " အဲ..အဖေ.အဖေ..ထ,..ထ,.မြန်မြန်လေး

အဖေ..အဖေ့လီးရီးက သမီးစောက်ပတ်ထဲဝင်

တော့မယ်..အားဟာ့..ဝင်သွားမနော်အဖေ..

လှိမ့်ချလိုက်.."

ရင်တုန်ပမ်းတုန်မို့ကပျ ာကယာလူးလဲထ,ပြီး ဟန်မပျက်ဖုတ်ဖက်ခါရင်းအငယ်နှစ်ယောက်ကိုကြည့်တော့သူတို့ကတစ်ခိခိနဲ့ဖရိုဖရဲ..မထ,နိုင်

ကြသေးတဲ့အပြင် ဖက်လို့မျ ားတောင်ရယ်နေ

ကြသေးတာတွေ့မှသက်ပြင်းတွေကိုယ်စီကျိတ်ချကြရတယ်။မြေပြင်မှာကျနေတဲ့အဖေ့ပုဆိုးကို

ကောက်ပြီးအနားတိုးကပ်ပေးးရင်း.

    " အင့်..အဖေ့ ရေလဲပုဆိုး..အဖေ့လီး..နာ

သွားသေးလား "

    " ဟင့်အင်း..မနာဘူးသမီး.သမီးကြီးစောက်

ပတ် ရော..နာသွားသေးလား "

    " အဟင့်..အဖေ့လီးကဝင်မှမဝင်တာ..နာပါဘူးဖေရဲ့..သွား သွား.ရေသွားချိုး "

    " အင်း..ဝင်သွားရင်လဲ နာလောက်ပါဘူး သမီးရဲ့.."

    " အယ်.."



အရိပ်ပြ (18)

  နေ့တစ်ဓူဝ,.ထင်းတန်းစုတဲရောက်ပြီဆိုတာနဲ့

သားအဖနှစ်ယောက်လိုးဖို့ချည့်လုံးပမ်းနေတော့

ထင်းအဟောင်းတွေရော...အသစ်ရောက်တာ

တွေရော..ပုံခံနေပြီ။ဝယ်လက်ကလာယူတော့

မယ်လို့အကြောင်းကြားလာခါမှ ရွှေရင်အေးကရာသီလာ..ပညာတတ်အငယ်မ,က ထင်းတစ်

ချေ ာင်းတောင်လက်ဖျ ားနဲ့မတို့..အချိန်မီရောင်း

နိုင်ဖို့ လူငှားရှာပြီးစီရတာ..ကိုယ့်အလုပ်နဲ့ကိုယ်

ရှုပ်နေကြသူတွေမို့လူငှားရဖို့မလွယ်ဘူး။မပုတု

တို့လင်မယားကနှစ်ရက်နဲ့အပြီး ပုတ်ပြတ်စီပေး

မယ်ဆိုလို့ဈေးညှိလိုက်တာ..မနက်အစောကြီး

အလုပ်လာဝင်တယ်..ခရီးတော့အတွင်သား။ဒါ

ပေမယ့်သူ့လင်ကိုမြမောင်ကမျက်စေ့နှစ်လုံးပွင့်

ပြီဆိုကတည်းက အရက်ကိုတစိမ့်စိမ့်သောက်

တဲ့သူဆိုတော့နေမြင့်လေ လုပ်အားကျလေဖြစ်

နေတာမပုတုကပူညံပူညံ။အလုပ်ရှင်ဆိုပေမယ့်

အချိန်မီ လိုသလောက်ပေးနိုင်ဖို့် ကိုယ်ပါရောပြီး

စီရတာ..ကားတစ်စီးစာပြီးသွားတော့စိတ်နည်း

နည်းအေးသွားတယ်။နေလေးထွက်လာတော့ပူ

လာပြီလေ..တောတောင်စိမ့်စမ်းကောင်းတဲ့အ

ရပ်ဆိုတော့ ရာသီဥတုကနေရောင်ပျေ ာက်ရင်အလွန်အေးသလောက် နေထွက်ပြီဆိုတာနဲ့ ပူ

လာတာအလုပ်ကြမ်းနဲ့တွေ့တော့ချွေးစိမ့်တော့

တာပေါ့။ကိုယ်ကတဲထဲဝင်ပြီးရေနွေးကြမ်းလေး

သောက်..ကိုမြမောင်ကမပုတုမသိအောင်  အ

ပြင်ထွက်ပြီးအရက်လေးခိုးသောက်.အလုပ်ဖြစ်

နေတယ်။မပုတုကသိပေမယ့်.သူမှမနိုင်တာ.အ

ဟန့်အတားလောက်ပဲပြောနိုင်တယ်

   " ဟူး..ပူလာပြီနော်..ဒီလောက်ပူနေတာမျ ား

သူမို့လို့ အရက်သောက်နိုင်တယ်.."

      အတူလာရင်းလှစ်ကနဲအပြင်ခိုးထွက်သွားတဲ့သူ့လင်ကိုစွေကြည့်ပြောရင်းသူဝတ်ထားတဲ့ဆွယ်တာကိုလက်တွေပင့်မြှောက်ချွတ်တာ..အထဲမှာက အဝါနုနုစွပ်ကျယ်လည်ဟိုက် ချိုင်းပြတ်

နွမ်းနွမ်း တစ်ထည်တည်း။စွပ်ကျယ်ကလည်းပါး

ပါတယ်ဆိုမှရေစီးကြောင်းကလိုက်ချင်နေတော့

နို့သီးခေါင်းကိုပီပီပြင်ပြင်ကြီးမြင်နေရပြီ ။နို့စက်ဝန်းညိုညိုကြီးကိုတော့ မှိန်ပျပျဆိုပေမယ့်အရွယ်

အစားတော့မြင်နိုင်ပါတယ်..အကြီးကြီးပဲ။ချွတ်

ပြီးတဲ့ဆွယ်တာအကျႌကိုအိပ်စင်ပေါ်ပစ်တင်ရင်း

   " အဲလိုသောက်နေလို့လဲ သူ့လီးကမတောင်

နိုင်တာသိလားကိုကျေ ာ်.. ဒါလဲသူ့ကိုယ်သူ မသိဘူး "

   မျက်နှာချင်းမဆိုင်ပဲ ပွတ်တွတ်ပွတ်တွတ်ပြော

ရင်းရေနွေးငှဲ့နေတာ.လက်တစ်ဖက်ထောက်ပြီးကိုယ်ကိုကိုင်းထားတော့နို့ကြီးတွေကမျက်နှာ

တည့်တည့်မှာမှပြူ းနေတယ်..

    " သူလီးမတောင်လို့်သာပေါ့နော..နင့်မှာဖြင့်အလိုးခံ အဆွဲခံရလွန်းလို့ နင့်နို့ကြီးတွေကဟိုရှေ့ကသင်္ဘောသီးကြီးလောက်ပြူ းနေပြီး.. ဖင်

ကလဲ ပြားချပ်နေပြီ ..ငါ့လာမညာနဲ့.."

    " အယ်..ကိုကျေ ာ်တို့မျ ား ပြောရက်လိုက်တာတော့်..သူမျ ား သွေးသားကောင်းတာကို

တော့ထည့်မပြောဘူး..ဒီဖင်တွေလား ပြားတာ.

အင့် အင့်..သေချ ာကြည့်..သေချ ာကြည့်ပြီးပြန်

ပြင်ပြော.."

    တဲတံခါးဝ,မှာသွားရပ်ပြီးအပြင်လူကိုကြည့်

ရင်းနဲ့ တံခါးဘေးဘောင်ကိုလက်တစ်ဖက်ကိုင်

ထောက်လို့ထမီချွတ်ဖင်လှန်ပြထားပေးတယ်။တံခါးဘောင်ကိုထောက်တဲ့လက်နဲ့ ထက်ဆင့်

စွန်းလေးကိုကိုင်ထိန်းထားလျက်က ခါးညွှတ်ပြီး

ဖင်ကြီးကိုပင့်တင်ကော့ထားတာမို့ဖင်သား ဖင်

လုံး ဖင်စိုင်ခဲကြီးကိုတော့အပီအပြင်မြင်နိုင်တာ

ပေါ့။တမင်သက်သက် ရွဲ့ပြီးပြောခဲ့လိုက်ပေမယ့်

သူ့ဖင်က ပြားမှမပြားတာ..အဖု အထစ် အလုံး

အဝန်းတွေပီပီပြင်ပြင်နဲ့ထမီဝတ်ထားရင်တောင်

မှ အသိသာကြီး။မခံချင်စိတ်နဲ့အခုလိုချွတ်ပြနေ

တော့ တင်ပါးဆုံနဲ့ခါးအဆက်က ကျေ ာရိုးချိုင့်

ခွက်ခွက်လေးပါမြင်ရတယ်။အဲဒီကနေပေါင်ရင်း

ဆုံအထိကောက်ချိတ်ဖူးထ,ပြီးလှလှပြူ းပြူ းကြီးဆင်းချလာတာ..တစ်လုံး တစ်လုံး နည်းတဲ့ဖင်

ကြီးလား။အိစက် ဖုးထ,ကော့ညွှတ် ခုံးကြွတက်

နေတာမျ ား..ဘယ်လောက်ကြီးတဲ့လီးပဲဖြစ်ဖြစ်

ကြိုက်သလောက်ဆောင့်လိုးပစ်လိုက်စမ်း...လို့ စိမ်ခေါ်နေသလိုပဲမို့..ကျေ ာ်ရင့်လီးကြီးကပုဆိုး

ထဲမှာလှုပ်ရမ်းနေရတာတဖျေ ာင်းဖျေ ာင်း..

  လက်ဝါးတစ်ဖက်နဲ့ဖတ်ကနဲ ဖုတ်ကနဲ ဖျန်းက

နဲ ဖောင်းကနဲ ခပ်ဆိုင်းဆိုင်းစီပုတ်ပြနေရာက.. သူ့လင်ပြန်လာတာမြင်လို့ထင်ပါရဲ့..ထမီကိုပြန်ဝတ်ပြီးလှည့်လာထိုင်တယ်။ကျေ ာ်ရင်ကပါးစပ်မပိတ်နိုင်ပဲဟောင်းလောင်းကြီးနဲ့မျက်လုံးပြူ းနေ

တာမြင်တော့သူ့လက်ဖဝါးတစ်ဖက်နဲ့မျက်နှာကိုသပ်ချရင်း..

    " တွေ့တယ်နော်.. စိတ်ထိန်း စိတ်ထိန်း..

ဟင်းဟင်း.စောက်ဖုတ်ပါလှန်ပြလိုက်ရင်တော့

မောင်ကျေ ာ်ရင်ငုတ်တုတ်မေ့သွားမယ်..ပြရမ်း လီး.. "

   မျက်နှာကိုသပ်ချတဲ့လက်က ဖင်ထိုင်ခုံပေါ်မှာ

ဒူးထောင်ပေါင်ကား.ဖင်ချထိုင်နေတဲ့ကျေ ာ်ရင့်

ပေါင်ကြားထဲကိုတောက်လျေှ ာက်ရောက်သွား

ပြီးလီးကိုဆုပ်စမ်းကြည့်တာ..

    " အားပါးပါး..ကိုကျေ ာ်..ရှီးဟီး..မာတောက်ခဲ နေတာပါပဲလားကိုကျေ ာ်ရယ်..ကျွတ်ကျွတ်.

ဟိုနေ့ကထက်တောင်မှ ပိုတုတ်နေသလိုကြီးပါ

လား.."

" ဘယ်နေ့က ! "

    " ရှီး..ကျွတ်ကျွတ်..ဆားလာဝယ်တဲ့နေ့က

လေ ကိုကျေ ာ်ရဲ့..အဲဒီနေ့မနက်က ဒီလီးရီးကို

ကျွန်မမြင်ခဲ့ပြီးပြီရှင့်..အောင်မယ်လေး..ခုမှကိုင်

ကြည့်ရတာ..အိမ်ကငရုတ်ကျည်ပွေ့ရီးလောက်ရှိတယ်.."

     ကိုကျေ ာ်ရင်က ခပ်ထေ့ထေ့..

    " ပုရွက်ဆိတ်ကိုက်သွားလို့ ရောင်လာတာ

နေမှာ မပုတုရဲ့..ဒီတောထဲကပုရွက်ဆိတ်ကအဆိပ်ပြင်းတယ်.."

    " ဟွန်း..တော်ပါ..ကျွန်မဖင်ရီးမြင်ပြီး ရှင်လီး

တောင်နေတာပါ..ရှင် ကျွန်မကိုလိုးချင်နေတာ..

ဝန်ခံလိုက် "

   ကိုကျေ ာ်ရင်ကမလိမ့်တပတ်လုပ်ပြီးပြောနေတာကိုခံပြင်းတော့မပုတုကလီးချေ ာင်းကြီးကိုင်

လှုပ်ပြီး အမှန်အတိုင်းဝန်ခံခိုင်းနေတာနဲ့..

    " ဘာလဲ..ငါဝန်ခံရင်..နင်ဖင်ခံမှာလား "

    " အို့..ဖင်တော့ခံဘူး..စပ်ပတ်ခံ ဆိုရင်တော့

ခံမယ်..ရှင်သာ ဝန်ခံလိုက်.."

Comments