အမေ့အသံကတုန်ပြီးစိတ်လှုပ်ရှားနေပုံရတယ်။ မသဲမကွဲနဲ့..။
ကျနော်လဲပတ်ထားတဲ့ကိုယ်သုတ်ပုဝါကိုချွတ်၊ နံရံကကြိုးတန်းဆီမှန်းပြီးလှမ်းပစ်တင်လိုက်ပြီးတော့
ကိုယ်တုံးလုံးချွတ်ကြီးနဲ့ပဲအမေ့အသံကြားတဲ့ဘက်ကိုတိုးသွားလိုက်တယ်။
အမေကမှောင်ထဲမှာလက်၂ဘက်ကိုရှေ့ဆန့်ပြီးကျနော့်ကိုလိုက်စမ်းနေတယ်။
"သား..မေမေ့အနားမှာနေစမ်းပါ၊ မေမေကြောက်လို့၊ ရေချိုးမယ်ဆိုရင်လဲတစ်ခါထဲချိုးလိုက်ကြစို့၊ လာ..သား.."
"ဟုတ်..မေမေ.."
"မေမေ..ဒီမှာသားကိုင်ထားတယ်၊မကြောက်နဲ့တော့နော်.."
ကျနော်လဲမေမေမကြောက်အောင်အားပေးသလိုနဲ့ရတဲ့အခွင့်အရေးကိုအသုံးချပြီး အမေ့လက်ကလေးတွေကို
ခပ်တင်းတင်းဖျစ်ပြီးဆုပ်ပေးရာကနေလက်တွေကိုအပေါ်တိုးလို့လက်မောင်းသားတွေကိုစမ်းပြီးခပ်ဆဆလေးဆုပ်ညှစ်ပေးနေမိတယ်။
လက်မောင်းသားနေရာကိုအထက်အောက်စုန်ဆန်ဆုပ်ပေးနေတုန်း မှောင်ထဲမှာစမ်းရတော့
လက်မောင်းဘေးကပ်ရက်တစ်နေရာကနူးညံ့အိစက်နေတဲ့အသားစိုင်တွေကိုလက်ခုံနဲ့သွားတိုက်မိတာကိုခံစားလိုက်ရတယ်။
အထိအတွေ့ကရိုးရိုးလက်ကိုကိုင်သလိုအဟုတ်ဘူး။ အလိုလိုနေရင်းဖျင်းကနဲဖြစ်ပြီး
ကြက်သီးမွေးညင်းလေးတွေထသွားသလိုပဲ။ သိလိုက်ပြီလေ၊ ဒါအမေ့နို့အုံကြီးတွေဆိုတာ..။
ကျနော်လဲမထူးတော့ဘူးမသိချင်ယောင်ဆောင်ပြီး နေရာမှားကိုင်သလိုနဲ့ ခပ်အိအိရှိနေတဲ့နို့အုံအောက်ပိုင်းသား
တွေကိုသိသိသာသာကိုင်လိုက်တယ်။ အမေကဘာမှမပြောဘူးငြိမ်နေတယ်လေ။
သူ့စိတ်ထဲမှာတော့သူ့ရဲ့မထိအပ်တဲ့အတွင်းသားတွေကိုမဆိုင်တဲ့တစ်ယောက်လာပြီးထိတွေ့
သုံးသပ်နေတာကိုလဲရုတ်တရက်သတိမထားမိဘူးနဲ့တူပါရဲ့။ သူ့စိတ်ထဲမှာကြောက်ရွံ့စိတ်လှုပ်ရှားနေရတဲ့အချိန်၊
အနားမှာအဖော်တစ်ယောက်အနီးကပ်ရှိနေပါလားဆိုပြီးအကြောက်ပြေစိတ်ဖြေလျော့သွားတဲ့ဘက်ကိုပဲပိုနေတယ်ထင်တယ်။
အမေကကျနော်အနားမှာရှိတော့အားရှိနေတဲ့ပုံပဲ။ ကျနော့်နားကပ်နိုင်သမျှကပ်ဖို့ကြိုးစားတယ်။
မှောင်မဲတဲ့အခန်းကျဥ်းထဲမှာအနီးကပ်ရှိနေတဲ့အမေ့ဆီကပုံမှန်ထက်မြန်တဲ့ရင်ခုန်သံတွေကို
တဒုတ်ဒုတ်နဲ့ကြားနေရတယ်လို့ခံစားမိတယ်။ အမေ့တစ်ကိုယ်လုံးလဲစိုရွှဲနေတယ်။
အမှောင်ထဲမှာတော့ကျနော့လီးကြီးကတဆတ်ဆတ်ခါပြီးအသားကုန်တောင်လို့..။
အမေ ကိုယ်တုံးလုံးချွတ်ကြီးနဲ့ဘေးနားမှာတင်ရှိနေတာကိုသိနေလို့ထိမ်းလို့ကိုမရဘူး။
အမေကရေခွက်နဲ့ခပ်ပြီးကျနော့်ကိုစချိုးပေးလာတယ်။၃-၄ခွက်လောက်လောင်းပြီးတော့ဆပ်ပြာတိုက်ပေးတယ်။
မှောင်ထဲမှာစမ်းပြီးဗိုက်ကိုပွတ်ပေးနေရင်းကနေ အမေ့လက်ခုံကချော်ပြီး တောင်နေတဲ့လီးကိုမိမိရရကြီးတိုက်မိလိုက်တော့..။
"အု .."
အမေ့ပါးစပ်ကလွှတ်ခနဲအာမေဋိတ်သံကလွတ်ထွက်လာတယ်။
ဒါပေမယ့်ချက်ချင်းပဲဘာမှမဖြစ်သလိုနဲ့တခြားနေရာပြောင်းပြီးဆပ်ပြာနဲ့လိုက်ပွတ်နေပြန်ရော..။
ကျနော်ကတော့ဘာမှမသိသလိုပဲနေလိုက်ပြီးအမေ့နားကိုပိုပြီးပူးကပ်နိုင်ခွင့်ရအောင်ကြိုးစားတယ်။
မှောင်ထဲမှာကိုယ်လုံးချင်းဘေးချင်းထိလိုက်၊ ကိုယ်ချင်းလှည့်ပြီးပွတ်ဆွဲလိုက်နဲ့ပေါ့။
အသားချင်း ကိုယ်ချင်း၊ ခဏခဏထိကပ်ပွတ်ဆွဲမိလာတော့ အမေတစ်ဘက်လှည့်နေတုန်းအချိန်မှာ
ကျနော်ကလဲအမေနဲ့တည့်တည့်ဆိုင်မိအောင်ကိုကိုယ်ကိုချိန်ပြီးလှည့်ပေးလိုက်တယ်။
ကျနော့်ဒုတ်ထွားထွားကြီးကအမေ့အိုးတင်းတင်းကောက်ကောက်ကြီးကိုမထိတထိပွတ်ထိုးမိနေပါရော။
အမေရှေ့ကိုကုန်းငုံ့ပြီးခြေသားလုံးတွေသေချာပွတ်တိုက်နေတုန်းမှာ၊
အမေ့ဖင်ဆုံလုံးကြီးကိုကျနော့်လီးနဲ့သိသိသာသာကြီးကိုကပ်ပွတ်ထိုးမိတော့တယ်။
အမေရုတ်တရက်လန့်ပြီးဆတ်ခနဲတွန့်သွားပေမယ့်၊ ကြိုးစားပြီးအသံမထွက်အောင်ထိမ်းတယ်။
အုကနဲတစ်ချက်ပဲကြားလိုက်ရတယ်။
အမေကအဲ့ဒါဘာကြီးဆိုတာသိသိကြီးနဲ့ ရှောင်ထွက်သွားဖို့မကြိုးစားတဲ့အပြင်
သူ့ခြေထောက်တွေကိုပဲကုန်းပြီးတော့စိတ်ဝင်တစားပွတ်တိုက်ချေးတွန်းနေတယ်။
ဘယ်လှည့်လိုက်ညာလှည့်လိုက်ဟိုပွတ်ဒီတွန်းလုပ်နေတော့ဖင်ကြီးတရမ်းရမ်းနဲ့
ကျနော့်လီးတောင်တောင်ကြီးကိုလာလာတိုက်နေတယ်လေ။ အမေတမင်လုပ်နေတာများလား..။
ကျနော့်ရင်တွေတဒိန်းဒိန်းခုန်နေပြီ။ လီးတောင်တာကလဲပေါက်ထွက်တော့မတတ်ပဲ။
ကျနော်တို့သားအမိ၂ယောက်ဘာမှစကားဟဟမပြောဖြစ်ကြသေးဘူး။
ကျနော်ကအမေ့လက်ထဲကဆပ်ပြာတုံးကိုဆွဲယူပြီး၊ အမေ့ကိုဆပ်ပြာစတိုက်ပေးတယ်။
ကျောကုန်းကစတိုက်တော့ အမေ့ကျောပြင်သားနုနုလေးရဲ့အထိအတွေ့ကကျနော့်စိတ်ထဲသာယာနေမိတယ်။
ကျောကုန်းကနေပုခုန်းသားလေးတွေကိုကိုင်ညှစ်နှိပ်နယ်ပေးရင်း
လည်ဂုတ်သားလေးတွေနဲ့နားရွက်ပါးလေးတွေကိုသာသာလေးပွတ်ပေးနေမိတယ်။
ပြီးတော့ကျနော့်လက်တွေကိုအောက်ဘက်ရွှေ့လိုက်ပြီးတော့ခြေသားလုံးနဲ့ပေါင်သားတစ်တစ်ကြီးတွေကို
ဆပ်ပြာတိုက်ပေးပြီးနောက်ဆုံးတော့လက်နဲ့တစ်ပြည့်ဖင်ဆုံအိုးလုံးလုံးကြီးပေါ့၊
ဖင်ကြီးပေါ်ကိုဆပ်ပြာတိုက်ပွတ်ဆွဲပေးရင်းလက်ကလဲတင်သားတွေကိုခပ်ဆဆ ညှစ်ပေးနေလိုက်တယ်။
ပြီးတော့အောက်ကိုလျောချပြီးပေါင်သားတွေကိုတိုက်ပေးပြန်ရော၊ ပေါင်၂လုံးကြားထဲလက်သွင်းပြီး
ပေါင်အတွင်းဘက်အသားနုနုလေးတွေကိုသာသာပွတ်ပေးနေတာတစ်အောင့်လောက်ကြာသွားတယ်။
"အင်း...ဟင်းးး.."
အမေ့ဆီကညည်းသံသဲ့သဲ့လေးထွက်လာတယ်။
ဒါပေမယ့်စကားတော့ဘာတစ်ခွန်းမှမပြောဘူး။ လက်တွေနဲ့တွန်းထုတ်တားဆီးမယ့်ပုံစံမျိုးလဲမပြဘူး၊
အမေ့ခန္ဓာကိုယ်အပူချိန်ကလည်းကစောစောကလောက်မအေးပဲတော်တော်ကြီးနွေးတက်လာတယ်လို့ထင်မိတယ်။
အမေကအုတ်ကန်ပေါင်ကိုမှီပြီးဟိုဘက်လှည့်ရပ်နေတုန်းမှာကျနော်ကကိုယ်နဲ့ဖိထပ်ပြီးအမေ့နောက်ကပူးရပ်လိုက်တယ်။
အမေကဘာမှမပြောပဲငြိမ်ချက်သားကောင်းနေတယ်။ ဒါပေမယ့်အသားတွေကနည်းနည်းတော့တဆတ်ဆတ်တုန်နေသလိုပဲ။
ကိုယ်လုံးကလဲစောစောကထက်ပူနွေးတက်လာတယ်။
ကြည့်ရတာ အစောပိုင်းကအမေခံစားနေရတဲ့အကြောက်စိတ်တွေကတော့ပြေသွားလောက်ပြီထင်တယ်။
ဒါပေမယ့်အမေ့ရင်ခုန်သံတွေကကြောက်နေတုန်းကထက်ပိုပြီးတဒိတ်ဒိတ်နဲ့ပြင်းပြင်းခုန်နေသလိုပဲ၊
ကျနော်နဲ့ကကိုယ်ချင်းပူးကပ်နေတော့သိသိသာသာကြီးဖြစ်နေတာ။ အသက်ရှူသံတွေကလဲအရမ်းပြင်းနေတယ်။
ဒီလောက်ဆိုကျနော်တွေးမိပြီ။ ပတ်ဝန်းကျင်အခြေအနေနဲ့အမှောင်ကိုကြောက်လန့်ပြီး
ရင်ခုန်နေတဲ့အမေကအခုတော့ဖိုမပူးကပ်နေလို့ဆွဲငင်နေတဲ့လိင်စိတ်ထကြွမှုကအစားထိုးဝင်ရောက်လာပြီး
ရင်ခုန်သံတွေပိုမြန်လာတာကိုသဘောပေါက်လိုက်ပြီ။
ကျနော်လဲခပ်ရဲရဲပဲ အမေ့ချိုင်းကြားအောက်ကလက်တွေလျှိုပြီးအမေ့နို့အုံကြီးတွေကိုပေါ်တင်ဆုပ်ပြီးလှိမ့်နယ်ပေးလိုက်တယ်။
လက်ထဲကဆပ်ပြာမြှုပ်တွေကြောင့်အမေ့နို့ကကြီးတွေကချောနေတယ်လေ။ မထူးတော့ဘူးဗျာ..
ကျနော်အမေ့နို့သီးခေါင်းလုံးလုံးလေးတွေကိုလက်ညှိုးလက်မကြားညှပ်လို့သာသာလေးဖိချေပြီးကစားနေမိပြီ။
"အင်းး..ဟင့်..ဟင်းးး"
အမေ့အသက်ရှူသံတွေကပိုမြန်လာတယ်။ရင်ခုန်သံတွေကလည်းကျယ်ပြီးစိပ်လာတယ်။
ကျနော်ကကိုယ်အောက်ပိုင်းခါးကိုနွဲ့ပြီးအမေ့ဖင်ကြီးအောက်ပေါင်ကြားထဲကိုလီးနဲ့တန်းတန်းချိန်ပြီး
အမေ့စောက်ခေါင်းဝရှိမယ်ထင်တဲ့နေရာကိုမှန်းထိုးတယ်။ မှောက်ထဲမှာရမ်းတော့ထိုးထည့်လိုက်တာဘဲ၊
ဒစ်ထိပ်က အသားစိုင်ပျော့ပျော့အိအိဖုဖုဖောင်းဖောင်းနွေးနွေးကြီးအထိအတွေ့တစ်ခုကိုခံစားလိုက်ရတယ်။
အဲဒါအမေ့စောက်ဖုတ်ကြီးလားဘာလားတော့မသိ၊ အပေါက်တစ်ခုနေရာမဟုတ်တာတော့သေချာတယ်။
လီးထိပ်က ချော်တော်တော်၊ ချွဲတဲတဲအရည်တွေနဲ့ထိတွေ့မိတယ်အမေ့အဖုတ်ကစောက်ရည်တွေထွက်နေပြီလား၊
ဒါမှမဟုတ်ဆပ်ပြာမြှုပ်တွေပဲလား။ အမေ့ဆီကဘာစကားသံတစ်ခွန်းမှမထွက်၊ ငြိမ်လို့ပဲနေတယ်။
အသက်ရှူသံတရှူးရှူးကလွဲလို့ပေါ့။
အမေကမသိမသာလေးရှေ့ကိုငုံ့ပြီးပိုကုန်းလိုက်တော့ဖင်ကြီးကနောက်ကိုပြူးပြီးစူထွက်လာပါရော။
ကျနော်မှောင်ထဲမှာအသည်းအသန် အမေ့စောက်ဖုတ်ခေါင်းဝကိုစမ်းပြီးရှာကြည့်နေမိတယ်။
စောက်ကျိုးနည်း..မင်းဘယ်မှာလဲစောက်ဖုတ်ရယ်..
ဘဝမှာပထမဆုံးအကြိမ်လိင်ဆက်ဆံဖို့အခွင့်အကြုံမှာကျနော်စောက်ဖုတ်ဝကိုရှာမရဘူးဖြစ်နေတာ..။
အဲဒီအချိန်မှာပဲအမေ့ဖင်ကြီးကတဖြည်းဖြည်းရွေ့လာတယ်။
နောက်ကိုကောက်၊ ကော့တက်လာပြီး ကျနော့်ရဲ့တောင်ပြီးတန်းနေတဲ့လီးနဲ့တည့်တည့်ကိုအမေ့ဖင်ကြားကရွှေ့လာတယ်။
ကျနော်နောက်တစ်ကြိမ်မှန်းပြီးဆောင့်အသွင်းမှာအမေကလဲဖင်ကြီးကိုနောက်ပစ်အပေး၊
ကျနော့်ဒစ်ကစွပ်ခနဲဆို ပျော့အိတဲ့အခေါင်းပေါက်တစ်ခုထဲနိမ့်ကနဲဝင်သွားတာကိုသိလိုက်ရတော့တာပဲ။
နွေးနွေးအိအိစိုစိုစွတ်စွတ်နဲ့နူးညံ့နေတဲ့အခေါင်းပေါက်တစ်ခု။
ကျနော့်လီးကဖျင်းခနဲ၊ စိမ့်ခနဲ အရသာတစ်ခုကိုခံစားလိုက်ရတယ်။ သိလိုက်ပြီလေ..
အမေ့စောက်ဖုတ်ထဲကိုကျနော့်လီးဝင်သွားပြီဆိုတာ..။ ပြောချင်တာကနင့်ကနဲဖြစ်သွားတဲ့ခံစားချက်တစ်ခုကိုပါ၊
ဒါပေမယ့်ထင်သလောက်လွယ်မယ်ဆိုရင်မှားသွားလိမ့်မယ်။
ဒစ်ကလမ်းမှာတင်တစ်ဝက်တပျက်နဲ့ရပ်သွားတယ်။ရှေ့မှာတစ်ဆို့ကျဥ်းကြပ်မှုတစ်ခုကတားဆီးနေတယ်လေ။
သြော်..စောက်ခေါင်းဆိုတာကဒီလိုပဲလား။
ကျနော်အမိုက်မှောင်ထဲမှာလက်ရှိတဝက်တပျက် စွပ်မိရက်သားဖြစ်နေတဲ့အပေါက်ကြားကို
ဖြေးဖြေးချင်းအားဖိထည့်ပြီးတဇတ်ဇတ်နဲ့ညှောင့်သွင်းကြည့်တယ်။
အပေါက်ကကျနော့်လီးကိုတင်းတင်းပတ်ညှစ်ထားသလိုထင်ရတယ်။
ဒါမှမဟုတ်ကျနော်ပဲဝင်အောင်မထိုးတတ်လို့ပဲလား၊ ဒါလည်းမဟုတ်သေးဘူး၊
ကျနော်ဒစ်ကိုကြိုးစားပြီးဖိသွင်းတော့၊ တဗြစ်ဗြစ်၊ တနဲ့နဲ့ နဲ့ဝင်သွားတော့တယ်၊
ဗြိကနဲထိုးသွင်းလိုက်တိုင်း လီးထိပ်ကစစ်ခနဲဆိမ့်ဆိမ့်သွားတယ်။
လီးတဝက်ကျော်တော့ဆက်သွင်းရတာမခက်တော့ဘူး၊ အခေါင်းပေါက်လမ်းကြောင်းကချောလာတယ်လို့ထင်ရတယ်။
ကျနော့်လီးထိပ်ကလဲ၊ ဂွင်းထုတုန်းကကြုံခဲ့ဘူးသလို အရည်ကြည်ချွဲချွဲတွေထွက်လာနေပြီလေ။
တစ်ရစ်ခြင်းသွင်းလာလိုက်တာ၊ အမေ့ဖင်နဲ့ကျနော့်ဆီးစပ်ကပ်ဖိမိတော့မှ၊ ကျနော့်လီးတဆုံးဝင်သွားပြီဆိုတာသိလိုက်ပြီ။
အဲ့ဒီတော့မှကျနော်လဲခါးကိုပြန်ဆုတ်ပြီးတဇတ်ဇတ်နဲ့ညှောင့်လိုးတော့တာဘဲ။
"အာ့ ..အာ့..အား..အားးး"
အမေ့လည်ချောင်းထဲကညည်းသံမျှဥ်းမျှဥ်းလေးထွက်နေတာကလွဲလို့စကားတခွန်းမှမတုန့်ပြန်ဘူး။
အပြင်မှာတော့မိုးကရွာကောင်းတုန်း။ မိုးခြိမ်းသံနဲအတူလျှပ်စီးလက်တာတွေကပြတ်တောင်းပြတ်တောင်းနဲ့ရှိနေတုန်းဘဲ။
လျှပ်တစ်ချက်တစ်ချက်အပြက်လိုက်မှာတံခါးကြားကနေဝင်လာတဲ့အလင်းရောင်ကြောင့်
ရိပ်ခနဲမြင်လိုက်ရတဲ့ပုံသဏ္ဍာန်ကရင်ဖိုဖို့အရမ်းကောင်းတယ်။
အမေကအုတ်ရေကန်ပေါင်ကိုလက်ထောက်ထားပြီးဖင်ကုန်းပေထားတာကိုကျနော်ကအမေ့ခါးကိုကိုင်ပြီးလိုးနေတဲ့ပုံရိပ်။
ဖြတ်ကနဲမြင်ရတဲ့ပုံရိပ်ကစက္ကန့်ပိုင်းလေးပဲဆိုပေမယ့်
သွေးသားဆန္ဒတွေဟုန်းခနဆူတက်လာပြီးဆောင့်ချက်တွေပြင်းလာတာကအသိသာကြီး။
ပြိ..ပြိ..စွစ်..စွစ်..စွစ်..စွစ်..ပတ်..ပတ်..ဖတ်
"အင်းးး..အဟင့်..စစ်စ်စ်..ထူး..သားးးး..ဘာတွေလုပ်နေတာလဲ..ဟင့်.."
အဝင်အထွက်ချောသွားပြီးတဲ့နောက်..ကျနော်အမေ့ကိုတပြိပြိနဲ့နောက်ကနေကပ်ထည့်နေတာ
၅မိနစ်လောက်ပဲရှိလိုက်မယ်အမေ့ညည်းသံလေးတွေတဖြေးဖြေးကျယ်လာတယ်။
စောက်ဖုတ်ထဲကလဲဆွဲဖိပြီးညှစ်ပေးလာတဲ့အချက်ပေးသံကတော့ သူပြီးတော့မယ်လို့ပြောနေသလိုလို...။
တစ်ခါမှလက်တွေ့မခံစားခဲ့ရဘူးတဲ့စောက်ဖုတ်ရဲ့အထိအတွေ့ကကျနော့်ကိုအကြီးအကျယ်စိတ်လှုပ်ရှားစေတယ်။
ကျနော့်လီးထဲကလည်းစစ်ခနဲဖြစ်လို့တုန်တက်သွားပြီးလရည်တွေကိုပန့်နဲ့တွန်းထုတ်လိုက်သလိုပဲ
အမေ့စောက်ဖုတ်ထဲကိုနက်ရှိုင်းစွာပန်းထုတ်ပစ်လိုက်တယ်။
ကျနော်လီးကိုအမေ့အဖုတ်ထဲဆက်စိမ်ထားလိုက်ပြီးတအောင့်လောက်ကြာတော့မှဆွဲထုတ်လိုက်တယ်။
တအောင့်လောက်သာဆိုတယ်၊ လီးထဲကလရည်တွေကုန်သလောက်နီးနီးအမေ့ထဲညှစ်ချမိသလားမသိဘူး။
ကိစ္စဝိစ္စသာပြီးသားတယ်။ ကျနော်တို့သားအမိ၂ယောက်အသံတိတ်ဇာတ်ကားရိုက်သလိုစကားသံတခွန်းမှမထွက်ခဲ့ဘူး။
အရာရာတိတ်ဆိတ်နဲ့ပြီးသွားတယ်။ သားအမိ၂ယောက်ရေပြီးအောင်ဆက်ချိုးပြီးတော့မှ
မှောင်မဲနေတဲ့လျှောက်လမ်းအတိုင်းတစ်ယောက်လက်တစ်ယောက်ဆွဲပြီးအိမ်ထဲဝင်လာခဲ့ကြတော့တယ်။
အဲဒီညက မိုးကတစ်ညလုံးလိုလိုစွေနေတော့ အီပီးစီရဲ့ စံအတိုင်းပေါ့ဗျာ..
မီးကလဲတစ်ညလုံးနီးပါးပျက်တော့တာဘဲ တော်တော်နဲ့မလာဘူး။
အဖေကလဲမရှိမီးကလဲမလာနဲ့ နဂိုကမှကြောက်တတ်တဲ့အမေ၊ အိပ်ရရဲ့လားမသိဘူး။ ခါတိုင်းဆိုအမေကျနော့်ကိုခေါ်ပြီ။
အခုက ရေချိုးခန်းထဲကထွက်လာပြီးကထဲက ၂ယောက်သား ကိုယ့်အခန်းထဲကိုယ်ခပ်ဆိတ်ဆိတ်ပဲဝင်သွားကြပြီးငြိမ်ကုတ်နေမိကြတယ်။
ဟုတ်တယ်လေ.. ကျနော်တို့၂ယောက်စလုံးရဲ့စိတ်ထဲအသိထဲမှာဒါမမှန်ဘူးဆိုတဲ့အသိ၊
မလုပ်သင့်မဖြစ်သင့်တာကိုလုပ်မိသွားပြီဆိုတဲ့အသိက နောင်တတစ်ခုကိုဖြစ်စေပြီး၊
တစ်ယောက်နဲ့တစ်ယောက်မျက်နှာပူပြီး၊ မျက်နှာချင်းပြန်ဆိုင်မိမှာစိုးလို့အခန်းထဲကကိုမထွက်ဖြစ်တော့တာ။
အမှောင်ကြာက်တဲ့အမေတော့ ဘယ်လိုအိပ်ပျော်မလဲမသိဘူး။ ကျနော်ကတော့လိုးမိတဲ့အမေ့စောက်ဖုတ်ရဲ့အရသာကိုပြန်တွေးမိရင်း
တရှိန်းရှိန်းတဖိန်းဖိန်းနဲ့ ကိုယ်ထဲမှာနာရီအတော်ကြာအဆိပ်တက်နေတယ်။
ဘဝမှာပထမဆုံးအကြိမ်နဖူးတွေ့ဒူးတွေ့ကာမဆက်ဆံဘူးခြင်း။ စောက်ဖုတ်စစ်စစ်ကိုလိုးမိခြင်းပဲလေ။
လိုးမိတဲ့စောက်ဖုတ်ကလဲတခြားမဟုတ်ဘူး။ ကိုယ့်ကိုမွေးထုတ်ပေးခဲ့တဲ့အမေအရင်းခေါက်ခေါက်ကြီးရဲ့စောက်ဖုတ်..။
အရသာကလဲဘာနဲ့မှယှဥ်လို့မရဘူး။ ယှဥ်လို့လဲမရဘူး။ ပထမဆုံးစောက်ဖုတ်ပါဆိုနေမှ..
စားမှမစားဘူးသေးတာ ဘာနဲ့သွားယှဥ်မှာလဲ။ မှားမှန်းသိပေမယ့်အမေ့စောက်ဖုတ်ကြီးကိုကျနော်အသည်းအသန်စွဲသွားမိပြီ။
မလုပ်သင့်ဘူးဆိုပေမယ့် ကျနော်ထပ်ခါထပ်ခါဆက်လုပ်ချင်နေမိတယ်။ အမေ့ကိုရရင်ထပ်လိုးချင်တယ်ဗျာ။
တွေးရင်းလီးကမထိမ်းနိုင်မသိမ်းနိုင်ပြန်တောင်တက်လာပြန်တယ်။ ဒီတော့လဲလက်ကလီးကိုကိုင်မိပြန်ပြီ။
ကိုင်မိလက်စနဲ့စောင်ခြုံထဲမှာပဲ ဂွင်းတစ်ချီပြီးသွားပြန်တယ။ ဒါပေမယ့် ဒီတစ်ခါတော့ဂွင်းထုတာက
စောက်ဖုတ်အစစ်ရဲ့အရသာလောက်ဘယ်လိုမှမကောင်းနိုင်ဘူးဆိုတာ လက်တွေ့သိသွားပြီ။
စိတ်ကလဲသံဓိဌာန်ချလိုက်ပြီ၊ အမေ့ကိုရအောင်ထပ်လိုးဦးမယ်လို့...။
တစ်ချီလျှော့ပြီးတော့မှကျနော်လဲမှေးကနဲအိပ်ပျော်သွားတော့တယ်။
နောက်တစ်နေ့ကျတော့ အမေနဲ့ကျနော်မတွေ့မဖြစ်တွေ့ရပြန်ရော။ ဘယ်မှသွားစရာလဲမရှိ၊ စနေနေ့ကြီးလေ၊ ကျောင်းပိတ်တာပေါ့။
မိုးကဆက်ရွာနေလို့ဘယ်မှထွက်မရ။ မီးဖိုခန်းမှာအမေထကြော်ပေးထားတဲ့မနက်စာထမင်းကြော်ကိုသွားခပ်ရင်
းအမေနဲ့တွေ့တော့ အမေကဘာမှမဖြစ်သလိုခပ်တည်တည်ပဲ။
အမေရောကျနော်ရော မနေ့ကရေချိုးခန်းထဲမှာဖြစ်ခဲ့ကြတာကိုဘယ်သူမှစကားမစကြဘူး။
ကျနော်လဲမစပါဘူး။ ဘာအကြောင်းရှာပြီးပြောမလဲ။ ဒီအတိုင်းမသိသလိုထားလိုက်တာကကောင်းသေးတယ်။
စကားအမှားပါသွားလို့စိတ်ကသိကအောင့်ဖြစ်ရုံ၊ အနေအထိုင်ခက်ရုံပဲရှိမယ်။
ကျနော်တို့သားအမိ၂ယောက်မသိချင်ယောင်ဆောင်နေပေမယ့်၊ ပုံမှန်ပြောဆိုဆက်ဆံနေကျထက်
နဲနဲအမ်းတမ်းတမ်းဖြစ်နေတာတော့အမှန်ပဲ။ ဒီလိုနဲ့စနေ၊ တနင်္ဂနွေအချိန်တွေကိုဖြတ်ကျော်သွားတယ်။
၂ရက်လောက်ကြာတော့ညနေပိုင်းပုံမှန်အချိန်မှာအမေရေချိုးဖို့လုပ်ပြန်ရော။
ထုံးစံအတိုင်းထစ်ချုန်းမိုးကရွာနေတယ်။ မိုးရွာတာနဲ့မီးအားကလည်းမပြည့်လို့မှိတ်တုတ်မှိတ်တုတ်တဖျတ်ဖျတ်နဲ့..။
ကျနော်လဲလုပ်နေကျအတိုင်းရေချိုးခန်းတံခါးရှေ့မှာအမေ့ကိုချောင်းဖို့လုပ်တယ်။
ဟိုနေ့ကကံစွပ်ပြီး အမေ့ကိုလုပ်ခွင့်ရလိုက်လို့ ကျနော့်အနေနဲ့မိန်းမလိုးရတဲ့ကာမဂုဏ်ကိုအရသာတွေ့သွားပြီ။
ကျနော်အမေ့ကိုထပ်လုပ်ချင်ပေမယ့်ဘယ်လိုစရမလဲမစဥ်းစားတတ်သေးဘူး။ အဲဒီတုန်းကအမေကဘာတခွန်းမှမပြောဘဲခံသာခံလိုက်တာ။ နောက်နေ့တွေမှာမသိချင်ယောင်ဆောင်ပြီးခပ်တည်တည်နေနေတော့ကျနော်ဘယ်လိုစမလဲ။
နဂိုကထဲကကိုယ့်အမေဆိုတော့ရှိန်ပြီးသားဖြစ်နေတာ။ စားချင်တာသွားရည်ကတမြားမြား၊
အကြံကမထွက်တော့အရင်နည်းပြန်လိုက်ပြီး ပြန်ချောင်းဖို့ပဲကြံရတော့တာပေါ့။ ဒါပေမယ့်ကျနော်ကလဲကျနော်ပဲ။
လုပ်နေကျချောင်းနေကျမို့လို့နဲနဲအတင့်ရဲလာတော့ရေချိုးခန်းရှေ့ရောက်နေတာကပေါ်တင်ကြီးလိုဖြစ်နေတာ။
လျှပ်စီးအလက်မှာကျနော်ရှေ့မှာရှိနေတာကိုတွေ့သွားတော့...၊
"ဖိုးထူး...သား..ရှေ့မှာရှိနေတယ်မဟုတ်လား..၊လာ..အထဲကိုဝင်လာပြီး..မေမေရေချိုးတာကိုအဖော်လုပ်ပေးစမ်းပါ။
မေမေကြောက်လို့..၊ နေဦးရေချိုးခန်းမီးခလုပ်အရင်ပိတ်လိုက်ဦး..သား၊ မေမေကဘာမှဝတ်ထားတာမဟုတ်ဘူး"
သိသိကြီးနဲ့..ကျနော်အိမ်နောက်ဖေးတံခါးအထိ ခပ်သွက်သွက်ပြန်သွားလိုက်ပြီးအဝေးကအသံမျိုးနဲ့...
"မေမေ..ဘာလဲဟင်..သားကိုဘာပြောတာလဲ.."
"ရေချိုးခန်းမီးပိတ်ပြီး မေမေနဲ့အဖော်လုပ်ပြီးလာနေပေးစမ်းပါ။ ဒီမှာအရမ်းကြောက်ဖို့ကောင်းတာပဲ..."
အမေ့အသံတွေတုန်နေတာကသိသာတယ်။
ကျနော်ကဘာမှအထွန့်မတက်တော့ဘူး၊ အမေ့စကားနားထောင်တဲ့သားလိမ္မာလေးလုပ်ပြီး
ရေချိုးခန်းမီးပိတ်ပြီးဝင်လိုက်သွားတယ်။ အထဲရောက်တော့...၊
"မေမေ..သားရှိနေပြီ...ဘာမှကြောက်ဖို့မလိုတော့ဘူး.."
ရောက်ရောက်ချင်းပဲအမေ့လက်ကိုပိုင်စိုးပိုင်နင်းဆွဲယူပြီးအမေ့လက်ခုံလေးတွေကိုတင်းတင်းဆုပ်ပြီးဖျစ်လို့အားပေးလိုက်တယ်။
အမေကလည်းလက်လေးပြန်နှုတ်ပြီးကျနော့်လက်ကိုပြန်ညှစ်တယ်။
အမေ့ရဲ့တုန့်ပြန်မှုလေးတွေကကျနော့်အတွက်တော့ပေါ့စတစ်ပဲ..၊
ဒါနဲ့မှောင်ထဲမှာအမေ့ခါးလေးနေရာကိုလက်၂ဘက်နဲ့စမ်းကိုင်ကြည့်လိုက်တယ်၊
ပြီးတော့လက်တွေကိုခါးအောက်နည်းနည်းလျှော့ချကြည့်တော့ လုံးဝန်းတဲ့တင်ပါးဆုံကြီးကိုစမ်းမိလိုက်တယ်။
မှောင်ထဲကျနော့်ရှေ့မှာအမေဟာ နိကက်ကြီးဘဲဆိုတာသိနေရတယ်။
အမေက စောစောကထဲကရေချိုးနေတာဆိုတော့ ဆပ်ပြာတိုက်ပြီးပြီလား၊ မတိုက်ရသေးဘူးလားကျနော်မသိဘူး။
ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် ကျနော်အရင်ဆုံးစလုပ်ပေးတာက အမေ့ကိုဆပ်ပြာတိုက်ပေးတာဘဲ။
ဒါမှလဲအမေ့ခန္ဓာကိုယ်ကိုကျနော်သုံးသပ်ကိုင်တွယ်ခွင့်ရမယ်လေ။
ရှာဝါခရင်မ်ဆပ်ပြာရည်ကိုလက်ခုပ်ထဲအနေတော်ညှစ်ချပြီး အမေ့ကျောပြင်သားနုနု၊
ပုခုန်းသားလုံးလုံးလေးတွေကိုဆပ်ပြာမြှုပ်ထနေတဲ့လက်နဲ့ညင်ညင်သာသာလေးစပြီးပွတ်ပေးလိုက်တယ်။
ပြီးတော့တစ်ဆင့်ခြင်း၊ တစ်ဆင့်ခြင်း၊ လည်ပင်း၊ လက်မောင်း၊ နောက်တော့ချိုင်းကြားကလျှိုပြီး
နို့နှစ်လုံးကိုအပေါ်ယံကြောစပွတ်ပေးရာကနေ၊ ထိထိမိမိစိတ်ပါလက်ပါနဲ့နယ်ရောဆိုပါတော့..။
ကျနော် နို့တွေစကိုင်မိပြီဆိုတာနဲ့စိတ်ကပြန်ရဲလာတယ်။ ဟိုနေ့ကအစကလဲရှိထားပြီးသားဆိုတော့ မထူးတော့ဘူး။
အမေကလဲငြိမ်ခံနေတော့ နို့သီးခေါင်းလေးတွေကိုဖွဖွလေးတစ်ခါ၊ ဖိဖိလေးတစ်ချက်၊ စိတ်ရှိလက်ရှိပွတ်ချေပေးနေလိုက်တယ်။
နောက်လက်တစ်ဘက်ကအောက်ကိုစုံဆင်းပြီးအမေ့ပေါင်လုံးကြီးတွကိုဆပ်ပြာတိုက်ပေးရင်းက
ပေါင်ခြံကြားတွေကိုပွတ်ဆွဲပေးနေတာတောင် အမေကဘာမှဂရုမထားသလိုငြိမ်ခံနေတုန်းဘဲ။
ဒါနဲ့ကျနော်လဲအမေ့ဖင်ဆုံကြီးဆီကိုလက်ရွှေ့လာပြီးအမေ့ဖင်လုံးအိအိကြီးတွေကိုအားရပါးရညှစ်ပစ်လိုက်တယ်။
ပြီးမှဖင်ကြားမြောင်းကြီးထဲကိုလက်စောင်းနဲ့ထိုးသွင်းခွဲလိုက်တော့ပူပူနွေးနွေးအိအိစိုစိုအတွေ့ကိုခံစားလိုက်ရတယ်။
ဆက်ပြီးခပ်နက်နက်နှိုက်လိုက်တော့ အသားထူထူနွေးနွေးမြောင်းပျော့ပျော့ကြီးထဲလက်ဝင်သွားတယ်။
သိလိုက်ပြီလေ၊ အမေ့စောက်ဖုတ်ကြီးထဲဒဲ့နှိုက်မိပြီးလက်ဝင်သွားပြီ။
ပြီးတော့မာတင်းနေတဲ့စောက်စိကိုလဲစမ်းမိလိုက်ပြီ။ လက်မနဲ့လက်ညှိုးကြားစောက်စိကိုညှပ်ဖိပြီးပွတ်ဆွဲပေးနေလိုက်တယ်။
ကျနော်အရှိန်ရလာပြီ..၊ ရာဂသွေးတွေလဲဆူတက်လာပြီး အမေဆူမှာဆဲမှာကိုလဲမကြောက်တော့ဘူး။
ကျနော်ဟာယောက်ျားလေးတစ်ယောက်ပါ။ ကျနော်အခုဆော်ကြီးတစ်ဗွေကိုကိုင်နေရပြီ။
အဲဒီဆော်ကြိးဟာဘယ်သူပဲဖြစ်ဖြစ်၊ ကိုယ့်အမေဆိုတာကိုလဲစိတ်မဝင်စားတော့ဘူး။
ကိုင်မိတဲ့စောက်ပတ်ကြီးရဲ့ အခေါင်းထဲလက်ထိုးထည့်ပြီး လက်နှစ်ချောင်းပူးနဲ့ကလိုင်းပြီးလက်လိုးလိုးပေးနေတယ်။
အပြင်မှာမိုးကသည်းနေလို့တဝုန်းဝုန်းဆူညံနေပေမယ့်၊ ကျနော့်ရဲ့သောတအာရုံမှာတော့ တကျိကျိ တပျစ်ပျစ်နဲ့
လက်ကစားတဲ့အသံတွေကြားနေရသလိုပဲ။ နောက်ကနေဖင်ကြားထဲလက်သွင်းပြီး တကျိကျိလိုးနေချိန်မှာပဲ
အမေကျနော့်ဘက်မျက်နှာချင်းဆိုင်လှည့်လာပြီးကျနော့်လည်ပင်းကိုဆွဲနှိမ်ပြီးအမေ့နှုတ်ခမ်းဖူးဖူးလေးတွေကကျနော့်ပါးစပ်မှာပိကျလာတယ်။
အမေကနှုတ်ခမ်းချင်းအားရပါးရစုပ်ပြီးကျနော့်ကိုအငမ်းမရနမ်းတော့တယ်။
နူးညံ့တဲ့လျှာဖျားနွေးနွေးလေးတွေကကျနော့်ပါးစပ်ထဲကိုထိုးခွဲတိုးဝင်လာတဲ့အချိန်မှာ
ကျနော်လဲအမေနဲ့လျှာခြင်းလှိမ့်ပြီးမက်မောစွာနဲ့ပြန်နမ်းနေမိပြီ။ အမေကကျနော့်ကိုတင်းတင်းကြပ်ကြပ်ဖက်ပြီး
ရမ္မက်ထန်စွာနမ်းနေရင်းအားပါသွားတော့ ကျနော့်ကိုတွန်းလိုက်သလိုဖြစ်သွားတယ်။
ကျနော့်ခန္ဓာကိုယ်ဟာနံရံမှာကပ်ဆင်ထားတဲ့ဘိုထိုင်အိမ်သာအိုးနဲ့ကပ်နေပြီ၊
အမေကရှူးရှူးရှဲရှဲနဲ့ဖိချလိုက်တော့အဖုံးချထားတဲ့ဘိုထိုင်အိုးပေါ်ထိုင်ရက်သားကျသွားတယ်။
အမေကကျနော့်ရှေ့မှာရပ်ရက်သား..။ အမေ့အနမ်းတွေကပါးစပ်ကခွာသွားတဲ့အခါ
ကျနော်က အမေ့ခါးကျင်လေးကိုလက်၂ဘက်နဲ့သိုင်းဖက်ကိုင်ထားရင်းက မျက်နှာကိုအောက်လျောချလာပြီး
ရှေ့မှာရှိနေတဲ့အမေ့ရဲ့ဗိုက်သားလေးတွေကိုနမ်းလိုက်တယ်။
ကျနော့်နှာခေါင်းကိုအမေ့ဆီးစပ်ကအမွှေးထူထူတစ်ထပ်ကလာထိတွေ့တယ်။ တြိဂံပုံမို့မို့ဖောင်းဖောင်းကြီးနဲ့
စမူဆာကြီးတစ်ခုလိုဖြစ်နေတဲ့အမေ့စောက်ဖုတ်ကြီးကိုပါးစပ်နဲ့အပ်မိရင်ဘဲ ကျနော်ဘာဂျာအပြတ်ကိုင်တော့တာဘဲ။
အမေ့စောက်ပတ်အလည်ကြောကဟက်တက်မွှန်းထားသလိုပိရိတဲ့ကွဲကောင်းကြီးကိုပါးစပ်အပ်ပြီးလျှာနဲ့ထိုးလျက်လိုက်တယ်။
ဒါပေမယ့်..စောက်ခေါင်းဟသွားအောင်မထိုးလိုက်နိုင်ဘူး။ စောက်စိကိုပါးစပ်နဲ့ဆွဲစုပ်ဖို့လုပ်တာလဲသေချာမမိဘူး။
ကျနော်ကဘိုထိုင်ပေါ်ထိုင်ရက်သား။ အမေ့အရပ်ကလဲသိပ်မမြင့်တော့
လယ်ဗယ်နိမ့်နေတဲ့ပေါင်ကြားကိုသေချာဟပ်မိဖို့လည်လိမ်ပြီးငုံ့စုပ်ရတယ်။
ဒါနဲ့..သိပ်အဆင်မပြေတာကြောင့် ကျနော်ဘိုထိုင်ပေါ်ကဆင်းပြီး ကြမ်းပေါ်ဒူးထောက်ထိုင်ချလိုက်တယ်။
အောက်ရောက်တော့အမေ့ဘယ်ဘက်ပေါင်တစ်ချောင်းကိုဆွဲမြှောက်ပြီးကျနော်စောစောကထိုင်ခဲ့တဲ့
ဘိုထိုင်ပေါ်တင်ပေးလိုက်ရော။ ပြီးမှကျနော်ကပေါင်ဂွဆုံကြားမျက်နှာဝင်ပြီး အခုမှဟပြဲကြီးဖြစ်သွားတဲ့
အမေ့စောက်ဖုတ်ထဲလျောလျောလျူလျူသွင်းပြီးလျက်လို့ရတော့တယ်။
အဆင်ပြေသွားပြီဆိုတာနဲ့ကျနော့်ပါးစပ်ကဒရစပ်အလုပ်လုပ်တော့တာဘဲ။
အမွေးနုငုတ်စိလေးတွေပေါက်နေတဲ့နှုတ်ခမ်းသားထူထူကြီးတွေကိုတလွှားချင်းလျက်၊
စောက်စိလေးကိုကပ်ဖိပြီးစုပ်၊ စောက်ခေါင်းထဲလျှာနဲ့မွှေ့အစုံလုပ်တော့တာ..။
"အူးးမ်..အူးးမ်း..အား..ဟာ့..အားးးးဟင့်.."
အမေ့ဆီကကြိတ်ညည်းသံလေးတွေထွက်လာတယ်။ အသံတော့သိပ်မကျယ်လှဘူး..။
နှုတ်ခမ်းလေးဖိကိုက်ပြီးညည်းနေလို့..။ အမေ့အသက်ရှူသံတွေကလည်းတရှူးရှူးနဲ့ပြင်းလာတယ်။
အမေကျနော့်ခေါင်းကဆံပင်တွေကိုသူ့လက်နဲ့ထိုးဖွပေးနေရင်းက အချိန်ကြာလာတာနဲ့အမျှအစွမ်းကုန်ဆုပ်ညှစ်ဆွဲလာပြီလေ။
အမူအရာကိုကြည့်ရုံနဲ့အမေဖီလင်တွေအရမ်းတက်ပြီး၊ အသားကုန်ထန်နေပြီဆိုတာတွေးလို့ရတယ်။
ဒီအချိန်ကရှေ့ဆက်ဖို့အကောင်းဆုံးအချိန်ပေါ့..။
ကျနော်အမေ့ခြေထောက်ကိုကြမ်းပေါ်ပြန်ချပေးပြီး၊ အိမ်သာခွက်အဖုံးပေါ်ပြန်ဝင်ထိုင်လိုက်တယ်။
အမေ့ကိုတစ်ဘက်ကိုဆွဲလှည့်ပီးတင်ဆုံကြီး၂ဘက်ကိုကိုင်၊ နောက်ဘက်ကိုထိန်းဆွဲယူပြီး
ကျနော့်ပေါင်ပေါ်မှာထပ်ထိုင်ချပေးလိုက်တယ်။ ထိုင်ရက်ကနေရင်းမိုးမျှော်ပြီးထောင်မတ်နေပြီဖြစ်တဲ့
ကျနော့်လီးကြီးပေါ်တည့်တည့်ထိုင်ချခိုင်းလိုက်တာလေ..။ ဖင်ကြီးအိကျလာတော့ ကျနော့်လဒစ်ကြီးက
စောက်ဖုတ်နှုတ်ခမ်းသားထူထူကြီးတွေကိုမထိခလုတ်ထိခလုတ်ပွတ်ဆွဲသွားတယ်။
ဒါပေမယ့်လိုချင်တဲ့ပစ်မှတ်တည့်တည့်မကျပဲရှပ်ကျော်သွားလို့ဖင်ပြားကြီးနဲ့ပဲဖိမိပြီးကျနော့်လီးက
ဖင်ကြားထဲအမြောင်းလိုက်ကြီးကပ်နေတော့တာ။ အမေ့ဆီကအုကနဲအသံတစ်ချက်ပဲထွက်လာပြီးခဏငြိမ်သွားတယ်။
ငြိမ်ပြီးထိုင်နေတာတစ်အောင့်ကြာမှဖင်ကြီးကိုပြန်ကြွလိုက်တော့ပိနေတဲ့လီးကြီးကထန်ကနဲပြန်ထောင်ထအလာမှာ၊
အမေကလီးကိုသု့လက်နဲ့စမ်းပြီးအပေါက်ဝသချာတေ့ပြီးဖြည်းဖြည်းချင်းပြန်ထိုင်ချလိုက်တယ်။
နူးနူးညံ့ညံ့အိကနဲအထိအတွေ့နဲ့အတူနွေးကနဲခံစားလိုက်ရတယ်။ ဒီတစ်ခါတော့တကယ်ပဲဝင်သွားပါပြီ။
အမေ့ဆီက "ဟင်း" ကနဲသက်ပြင်းသံတစ်ချက်ကြားလိုက်ရပြီးဖင်ကြီးမြောက်ချည်ချချည်နဲ့စပြီးလှုပ်ရှားလာပါပြီ။
မကြာခင်မှာပဲအမေနဲ့ကျနော်တို့၂ယောက်အကြားဒုတိယအကြိမ်မြောက်လိင်ဆက်ဆံခြင်းအပြုအမူကိုလုပ်မိနေကြပြီ
(ဟီ..ဟိ..ယဥ်ယဥ်ကျေးကျေးရေးနေလိုက်တာ..အမှန်ကတော့ လိုးကြတာပါပဲ)
အမေ့ရဲ့ဆောင့်ထိုင်ချက်တွေစည်းချက်ကျကျ တဖြည်းဖြည်းမြန်နှုန်းမြင့်လာတာနဲ့အတူ
အမေ့စောက်ခေါင်းထဲကလည်းကျနော့်လီးကိုပွစိပွစိနဲ့ဆွဲဆုပ်ညှစ်လာပေးတာကိုသိနေရတယ်။
တစ်ချိန်ထဲမှာပဲပြည့်ဖြိုးနေတဲ့အမေ့ရဲ့လက်မောင်းအိုးလေးတွေကကျနော့်လည်တိုင်ကိုခိုတွယ်လာရာကနေ
လက်ကိုအောက်ချပြီးကျနော့်ကိုယ်လုံးကိုအတင်းကိုင်းလို့ညှစ်ဖက်ထားပါတော့တယ်။
ကျွိ..ကျွိ..ကျွိ..ဇုပ်..ဇုပ်..ဇုပ်..ဇုပ်..ပြိ...ပြိ..
အသားအသားချင်းကြိတ်သံ..ပွတ်ထိုးသံတွေကသာ အိမ်သာခန်းထဲမှာမတိုးမကျယ်ထွက်နေတယ်။
အထဲမှာရှိတဲ့မနုဿလူသား၂ဦးဆီကတော့ဘာစကားသံမှထွက်မလာကြဘူး။
အမေကညည်းသံတောင်မပြုပဲနှုတ်ခမ်းကိုတင်းတင်းကိုက်၊ အံကိုကြိတ်ပြီးချက်မှန်မှန်နဲ့သာထိုင်ဆောင့်ချနေတယ်။
အမေနဲ့ကျနော်အသက်ရှူသံပြင်းစွာနဲ့ဘိုထိုင်အိုးပေါ်မှာဝတ်လစ်စလစ်ကြီးတင်းတင်းကြပ်ကြပ်
ဆက်ဖက်ထားရက်မိသားကနေ အမေကပွဲကိုဦးဆောင်ပြီးသယ်သွားနေတော့တာလေ။
ကျနော့လီးကဒုတိယအကြိမ်မြောက်လက်တွေ့ကျကျတွင်းအောင်းရတဲ့ကာမအရသာကိုဆိမ့်နေအောင်ခံစားနေရတယ်။
မကြာပါဘူးအမေ့ဆောင့်ချက်တွေကပုံမှန်ထက်ပိုမြန်လာတယ်၊ စောက်ခေါင်းထဲကလီးကိုညှစ်ဆွဲပြီး
တစ်ကိုယ်လုံးဆတ်ဆတ်တုန် တုန်တက်ပြီး ဟင်းရှည်ကြီးတစ်ချက်ဆွဲလို့ငြိမ်ကျသွားတော့တယ်။
အမေပြီးသွားပြီလို့ယူဆရပေမယ့်ကျနော်ကတော့မပြီးသေးဘူး။ ကြိုးစားပြီးကော့ထိုးမလို့လုပ်သေးပေမယ့်
အမေကကျနော့်လည်ပင်းကိုအတင်းကပ်ဖက်ထားပြီးငြိမ်နေတယ်။
အမေအမောပြေတော့ ကျနော့်ပေါ်ထိုင်နေရာကဆင်းလိုက်ပြီးကျနော်တို့၂ယောက်ကိုယ်ချင်းခွာလိုက်ကြတော့
အမေကရေခပ်ပြီးရေဆက်ချိုးတယ်။ ကျနော်မဆတ်တငံ့ကြီးဖြစ်သွားတာကိုလည်းသူမစဥ်းစားဘူး။
ဘာစကားမှလည်းထပ်မပြောတော့ဘူး။
ရေချိုးခန်းထဲဝင်လာပြီးကထဲက "အမေ့ကိုအဖော်လာလုပ်ပေးတာမကြောက်နဲ့" စတဲ့စကားအနည်းငယ်ကလွဲရင်၊
ကျနော်တို့သားအမိ၂ယောက်စိတ်ရဲ့စေရာအတိုင်းလှုပ်ရှားပြုမူနေကြတာနဲ့ ဘာမှကိုမပြောဖြစ်ကြတာ့တာ။
ပထမအကြိမ်ကြုံခဲ့ရတဲ့နေ့ကလိုဘဲ။ ဒီလိုအခြေအနေမျိုးမှာခန္ဓာကိုယ်တွေကသာလှုပ်ရှားနေကြတာ
အတွင်းစိတ်တစ်နေရာကသားအမိဆိုတဲ့အသိကြောင့်စကားပြောဖို့ကိုဆွံ့အနေကြတာကိုနားလည်ကြလိမ့်မယ်ထင်ပါတယ်။
ဘာစကားသံမှမရှိပဲရေဘုံဘိုင်ခေါင်းကရေကျသံနဲ့ရေလောင်းချိုးသံကလွဲလို့ငြိမ်သက်မှုကဖုံးလွှမ်းနေတယ်။
ဒီကြားထဲမှာမောဟိုက်နေတဲ့ပြတ်တောင်းပြတ်တောင်းအသက်ရှူသံတွေကတစ်ချက်တစ်ချက်ဖောက်ထွက်လာတယ်။
အမေကအရင်ရေချိုးပြီးသွားပြီးတဘက်ကိုရင်လျားလို့အိမ်ဘက်ပြန်လျှောက်သွားတဲ့အချိန်
ကျနော့်မှာတော့ မကျသေးဘဲတောင်နေတုန်းလီးတန်းလန်းကြီးနဲ့ကျန်ရစ်ခဲ့ပြီး
မပြီးသေးသောဇာတ်လမ်းအဆုံးသတ်ဖို့အတွက်မချင့်မရဲနဲ့ဂွင်းထုပစ်လိုက်ရတော့တယ်ဗျာ...
ကြည့်..အမေကျနော့်ကိုလုပ်သွားပုံက...။
Comments
Post a Comment