အပိုင်း (၃)
အခုအမေကကျောင်းစိမ်းထမီကျွတ်သွားတော့အပေါ်ပိုင်းမှာခပ်ကြပ်ကြပ် အဖြူရောင်အင်္ကျီရင်ဖုံးတစ်ထည်နဲ
့အောက်ပိုင်းမှာပေါင်ဖွေးဖွေးကြီးတွေကြားမှာညပ်နေတဲ့ပင်တီပါးလေးပဲကျန်တော့တယ်။
အပေါ်ဖြူအောက်ဖွေး အဖြူရောင်မင်းသမီးကြီးပေါ့။
အခုဟိုငတိ၃ကောင် မျက်လုံးတွေကျွတ်ထွက်ကျတော့မတတ် အမေ့ကိုကြည့်နေကြတာများသွားရည်တမြားမြားနဲ့။
"ဟားးး ရေဆေးငါးကြီးပါလားကွ၊ ဟေ့...ဒီဟာမကြီး အင်္ကျီပါဆွဲချွတ်ပစ်ကွာ"
ငမဲကပြောတယ်။
"ဟဲ့..ဟဲ့..မလုပ်နဲ့..နင်..နင်တို့ ငါ့ကိုဘာလုပ်ကြမလို့လဲ..ဖယ်ကြ..ဖယ်ကြ..ငါ့ကိုလွှတ်စမ်း.."
အမေကကြိုးစားအားတင်းပြီးသူတို့ကိုဟောက်တယ်။ ဒါပေမယ့်အသံကအားမရှိဘူး။
ဟိုက်..သေတော့မှာပဲ၊ ကျနော့်အမေ မဒိန်းအကျင့်ခံရတော့မှာလား..။
ဒါပေမယ့်ထူးဆန်းနေတာက အဲ့ဒီအချိန်တုန်းက၊ ကျနော့်မှာကိုယ်တိုင်ဝင်ကယ်ဖို့၊
ဒါမှမဟုတ် အပြင်ထွက်၊ လူသူတစ်ယောက်ယောက်ကိုရှာပြီးလာကယ်ဖို့၊
အော်ဟစ်အကူအညီတောင်းဖို့ အတွေးတစ်စုံတစ်ရာမှခေါင်းထဲမှာပေါ်မလာတာပဲ၊
ဖြစ်နေမြင်နေရတာကိုပဲကြောင်ကြည့်နေမိတယ်။ တစ်ခုခုကကျနော့်ကိုဘာမှမလုပ်နိုင်အောင်ထိမ်းချုပ်ထားသလိုပဲ။
စိတ်ထဲမှာဖြစ်နေတာက ဒီကောင်တွေအဖွဲ့ငါ့အမေကိုဘာများဆက်လုပ်ကြမလဲ သိချင်၊ကြည့်ချင်စိတ်ပဲရှိတယ်။
ဒါနဲ့ပဲကျနော်အသံမထွက်ပဲဆက်ချောင်းကြည့်နေမိတယ်။
အဲ့ဒီကောင်တွေကျနော့်အမေဒေါ်သက်ထားကို အဝတ်အစားတွေကုန်အောင်ဆွဲချွတ်ပစ်လိုက်ကြပြီ။
အမေ့အင်္ကျီလက်စတစ်ဘက်တောင်ပြဲသွားသေးတယ်။ အောက်ကပင်တီအဖြူလေးလဲဆွဲချွတ်ချတာခံလိုက်ရပြီ။
အခုအမေက မိမွေးတိုင်းဘမွေးတိုင်းနဲ့ပေါ့။ အမေ့လက်တွေကချုပ်ထားခံရတော့ ဘာမှမတတ်နိုင်ဘူး၊
ကိုယ်လုံးတီးကြီးနဲ့ဟိုကောင်တွေမျက်စိအရသာခံနေတာကို မချိတင်ကဲခံနေရရှာတယ်..။
အမေ့မျက်နှာကထိတ်လန့်ကြောက်ရွံ့မှုနဲ့ညိုနေတာကော၊ ရှက်လွန်းလို့နီနေတာကော၊ ဒွေးရောယှက်တင်ဖြစ်နေတယ်လေ။
"အိုးးး ဟိုးး ဟိုးး ဖွေးဥနေတာပဲ၊ တကယ်၊ စောက်ရမ်းမိုက်တယ်ကွာ..၊ ခင်ဗျားကြီးအသက်၄ဝကျော်ဆိုတာရောဟုတ်ရဲ့လား၊
နို့ကြီးကတင်းအိနေတာပဲ၊ ကြီးလိုက်ပုံကလဲလက်နဲ့တစ်ပြည့်ပဲ...ဟား ဟား ဟား..."
ငမဲက အားရပါးရကြီးပြောလိုက်တယ်။ ပြီးတော့ဆက်ပြီး..
"ဟေ့ကောင်တွေ ဒီဟာမကြီး.. ငါအရင်လုပ်မယ်ကွာ။ မင်တို့တွေကတန်းစီ.."
ငမဲကပြောရင်းနဲ့တပြိုင်ထဲလိုလိုပဲအိမ်သာအိုးထိုင်ထားတဲ့အတွင်းဘက်နံရံနားရောက်အောင်ဝင်သွားပြီး အမေ့ဘက်မျက်နှာပြန်လှည့်လိုက်တယ်။
အမေ့မှာတော့ငပိန်ကအမေ့ဘယ်လက်မောင်းကိုချုပ်ထားတဲ့အနေအထားမှာကုန်းကုန်းကွကွနဲ့ရပ်နေရတယ်။
အဲ့ကောင်လက်ကလဲအမေ့နို့ဖြူဖြူတင်းတင်းကြီးတွေကိုအားပါးတရနယ်နေပြီးနို့သီးခေါင်းလေးတွေကိုညှစ်ပေးနေတယ်။
နောက်တစ်ဘက်မှာလည်းငပွားကအမေ့ညာလက်မောင်းကိုချုပ်ထားပြီးအမေ့စောက်ဖုတ်ကြီးထဲလက်နှိုက်နေတယ်။
ငမဲကသူ့ကျောင်းစိမ်းပုဆိုးကိုချွတ်ချလိုက်တယ်ဆိုရင်ပဲလီးကြီးကငေါက်တောက်ကြီးပေါ်လာတယ်။
ဒီကောင်အောက်ခံဘောင်းဘီလဲဝတ်မထားဘူး။ လီးကလဲသူအသားရောင်နဲ့တူတူပဲ၊ မဲမဲကြီး။ ဒစ်ကလဲကော့ကော့ကြီး၊
လီးဆိုဒ်ကလဲသူ့အသက်နဲ့စာရင်ထွားတယ်ခေါ်ရမယ်၊ ၆"x၆" (အရှည်၆"၊ လုံးပတ်၆") လောက်ရှိမယ်။
"လွှတ်ကြစမ်း၊ ခွေးတိရစ္ဆာန်ကောင်တွေ..နင်တို့ငါ့ကိုဘာလုပ်မလို့လဲ..လွှတ်...ခွေးကောင်တွေ..လွှတ်.."
ကျနော့်အမေကအသဲအသန်အားထုတ်ပြီးရုန်းကန်နေလိုက်တာသူတို့တွေချုပ်ထားတာတောင်မနိုင်တော့ပဲလွတ်ထွက်သွားတော့မတတ်ပဲ။
အဲ့ဒီလိုရုန်းရင်းဆန်ခတ်ဖြစ်နေတုန်း ငပိန့်လက်ထဲမှာမောင်းချဓားတစ်ချောင်း၊ ဘယ်ကနေဘယ်လိုဆွဲထုတ်လာတယ်တော့မသိဘူး၊
အမေ့လည်ပင်းကိုသူ့လက်မောင်းနဲ့သိုင်းဆွဲပြီးဓားနဲ့တေ့ထောက်ထားတယ်။
"မလှုပ်နဲ့နော်... ကောင်မကြီး၊ နင်ရုန်းရင်ပဲဖြစ်ဖြစ်၊ ယီးတီးယားတားလုပ်ရင်ပဲဖြစ်ဖြစ်၊
လည်ပင်းပြတ်သွားမယ်သိလား စောက်ဆရာမရဲ့၊ တကယ်မလုပ်ဘူးအောင်းမေ့လို့လား"
ကျနော့်အမေ မျက်လုံးပြူးသွားပြီးချွေးစီးတွေပြန်လာတယ်။ ဓားဦးချွန်ခွန်ကသူ့လည်ပင်းထောက်နေတာလေ။
"မင်းတို့တစ်တွေဘာလိုချင်လို့လဲ၊ ငါ့ကိုလွှတ်ပေးပါ၊ မင်းတို့မိဘတွေကိုမတိုင်နဲ့ဆိုမတိုင်တော့ဘူး၊ ဘယ်သူ့မှလဲမပြောပါဘူး၊ လွှတ်ပေးပါ..."
အမေကတောင်းပန်နေတယ်။
"ဟေးးး ဒါဆိုဘယ်လိုလုပ်ရမလဲ၊ အင်းး..ရတယ်လေ၊ လွှတ်ပေးရမှာပေါ့။
ဒါပေမယ့်ခင်ဗျားကြီးကျုပ်တို့၃ယောက်နဲ့အရင်နတ်ပြည်တက်ပျော်ပြီးမှပေါ့၊ ဒီအခြေအနေရောက်မှဖရီးလွှတ်ပေးလို့ဘယ်ရမလဲ ဟား ဟားဟား"
"ဟား..ဟား..ဟား.."
ငပွားပြောလ်ို့ပြီးတာနဲ့သုံးယောက်သားဝိုင်းရီကြတယ်။
"ကောင်မကြီး..အခုကစပြီး..နင်..ငါတို့ခိုင်းတဲ့အတိုင်းအကုန်လိုက်နာရမယ်၊ မဟုတ်ရင်တော့ သေဖို့သာပြင်ထားပေတော့"
ငပိန်ကပြောရင်း ဓားကိုလည်ပင်းမှာပိုဖိလိုက်ပြီး..
.
"ပြောထားတာမှတ်မိတယ်နော်..လုံးဝဂဂျီဂဂျောင်လုပ်ဖို့မကြိုးစားနဲ့"
ထပ်ပြီးဖိဟောက်လိုက်တယ်။ ပြောပြီးတာနဲ့သူ့ဓားကိုပြန်ခွာပေးလိုက်တယ်။
ကျနော့်အမေကတော့ရှော့ရပြီးမလှုပ်ရဲတော့ပဲတောင့်တောင့်ကြီးငြိမ်လို့၊
ဟိုကောင်တွေအဖွဲ့တစ်ကိုယ်လုံးစိတ်ကြိုက်ညှစ်လိုက်၊ နယ်လိုက်၊ ဝိုင်းနှိုက်နေကြတာကိုခံပေးနေရရှာတယ်။
ငမဲကအမေ့ဆံပင်တွေကိုဆွဲစုကိုင်လို့ခေါင်းကိုနှိမ်ပြီးသူ့လီးမဲမဲကြီးနဲ့အမေ့မျက်နှာတပြင်လုံးလိုက်ထိုး၊ လိုက်ပွတ်နေတယ်။
သူ့လီးကြီးကအစွမ်းကုန်မာတောင်တက်နေပြီ။
"ဟား ဟား ဘယ်လိုနေလဲ! မင်းတပည့်ရဲ့လီးကမွှေးလားကွ..ဟက်ဟက်..
ကိုယ့်ချစ်ချစ် ဆရာမလှလှကြီးရယ် ပါးစပ်နဲနဲလောက်ဟပါဦးဗျ.."
ငမဲကအမေ့ကိုအမိန့်ပေးနေတယ်။ ဒါပေမယ့်အမေကပါးစပ်မဟပေးပဲပေခံနေတယ်။
ငပိန်ကစိတ်မရှည်တော့ဘူး ဆံပင်ဆွဲလို့အမေ့ခေါင်းကိုဆွဲမော့လိုက်ပြီး ဓားကိုအမေ့မျက်နှာပေါ်ဝဲလို့...
"ဟေးး စောက်ဆရာမ မိသက်ထား..၊ ငါနောက်ထပ်တစ်ကြိမ်ထပ်မပြောတော့ဘူးနော်၊
ငါတို့ကောင်းကောင်းပြောတာနားမထောင်ရင်တကယ်လုပ်လိုက်တော့မှာ၊ နင့်ကိုအရင်သတ်ပြီးမှလိုးလဲရတယ်ဆိုတာသိထားဦး"
"ဟေးး မြန်မြန်လေးကွာ..ငါလုပ်ချင်လှပြီ"
ငပွားကဝင်ပြောတယ်...၊
ပြောပြောဆိုဆို အမေ့ကိုလက်လွှတ်ပြီးသူဝတ်ထားတဲ့ကျောင်းစိမ်းပုဆိုး၊ အင်္ကျီတွေကိုအကုန်ချွတ်ချလိုက်ပြန်တယ်။
ငပိန်ကဓားကိုဖယ်ပေးလိုက်ပေမယ့် အမေ့လက်တွေကိုတော့ချုပ်ထားတုန်းပဲ။
"ကဲ..နဲနဲလောက်ပါးစပ်ကျယ်ကျယ်ဟစမ်းအချစ်ကြီး၊ ငါ့လီးနဲနဲသွင်းလို့ရအောင်"
ကျနော့်အမေငြင်းလို့မရတော့ဘူး၊ တဖြည်းဖြည်းခြင်းပါးစပ်ဟပေးလိုက်ရတယ်။ နှုတ်ခမ်းလေးတွေတဖြည်းဖြည်းဟသွားပြီး
နဲနဲပါးစပ်ပေါက်လေးကျယ်လာတာနဲ့ငမဲကသူ့လီးကိုကိုင်ပြီးအမေ့ပါးစပ်ထဲကိုထိုးထည့်လိုက်တော့တယ်။
ကျနော့်မှာလဲ အမေက ငမဲရဲ့လီးကြီးကိုပါးစပ်ထဲတဆုံးအထိငုံစုပ်သွင်းပေးထားခံနေရတာကိုမြင်တော့၊
လိင်စိတ်တွေတအားကြွလာရတယ်။ ကျနော်အံ့ဩမိတာက အမေ့ကိုမဒိန်းကျင့်နေတာမြင်နေရတာတောင်၊
စိတ်ဆိုးရမယ့်အစားရာဂသွေးတွေပဲပွက်ပွက်ဆူလာတော့တယ်။
အမေ့ပါးစပ်ထဲကိုလီးမဲမဲကြီးကထဲ့လိုးပေးနေတဲ့အချိန်မှာပဲ
ကျနော်လဲကို်ယ့်လီးကိုယ်ဆွဲထုတ်ပြီး သူတို့လှုပ်ရှားမှုနဲ့အညီဂွင်းလိုက်တိုက်နေမိတယ်လေ။
အပိုင်း (၄)
ငမဲကလီးကိုအမေ့ပါးစပ်ထဲထုတ်လိုက်သွင်းလိုက်၊ အချက်မှန်မှန်ညှောင့်ပေးနေချိန်မှာ
အမေ့တံတွေးတွေနဲ့သူ့လီးမဲမဲကြီးကရွှဲပြောင်လို့လာတယ်။
ငပွားကိုလဲကြည့်ဦး... ဒီကောင်ကလဲသူ့ အင်္ကျီ ပုဆိုးတွေကိုအကုန်ချွတ်ပစ်ပြီး၊
သူ့လီးနဲ့ကျနော့်အမေတစ်ကိုယ်လုံးအနှံ့လိုက်ထိုး၊ လိုက်ပွတ်ဆွဲနေတယ်။
နောက်ဆုံးသူ့လီးကအမေ့ပေါင်လုံးဖွံ့ဖွံ့ဖွေးဖွေးကြီတွေဆီရောက်သွားပြီးတဗြင်းဗြင်းနဲ့ပွတ်ထိုးနေတော့တာ။
"အိုး..ဟိုး..ပေါင်ကြီးတွေ ခြေထောက်တွေက ဖွေးအိနေတာပဲ၊ ထိလိုက်တာနဲ့တင်လီးဆိမ့်လိုက်တာကွာ..ငါ့ဆရာမက..ဟင်းးး"
တချိန်ထဲမှာပဲ ငပိန်ကအောက်ကိုလျှော့ချထိုင်လိုက်ပြီး အမေ့ပေါင်ကြားထဲဝင်လိုက်တယ်။
ပြီးတာနဲ့အမေ့စောက်ပတ်ကြီးကိုမျက်နှာအပ်လို့အားရပါးရကုန်းလျက်တော့တာပဲ..။
"အမယ်လေး..စောက်ဖုတ်ကြီးကချိုပြီးမွှေးနေတာပဲကွာ၊ ပစ္စည်းကလဲပိရိလိုက်တာ၊
ဒီဆရာမလှလှကြီးကလင်ရဖူးတာ၊ အလိုးခံခဲ့ရဖူးတာသေချာရဲ့လား၊ အပျိုကြီးများလား"
ငပိန်ကမှတ်ချက်ချတယ်။ ငပိန်ကကျနော့်အမေကိုဘာဂျာကောင်းကောင်းပေးနေတုန်မှာပဲ၊
ငမဲကအမေ့ကိုပုလွေမှုတ်ခိုင်းရင်း၊ ပါးစပ်ကိုလိုးရင်းနဲ့ဖီလင်အပြည့်နဲ့ညည်းနေတယ်။
"အားး ရှီး..ကောင်းလိုက်၊ အရသာရှိလိုက်တာ၊ ဆရာမရယ်၊ ဘယ့်နှယ်လဲ ငါ့လီးကရောအရသာရှိရဲ့လား..ဟာ့ ဟာ့"
ကျနော့်အမေဆရာမ ဒေါ်သက်ထား အခုဖြစ်နေပုံကိုလဲကြည့်ပါဦး။
ပိုဇေရှင်ကမတ်တပ်အနေအထား၊ ခပ်ကွကွနဲ့၊ ပေါင်ကြီးကားပြီးတော့ပေါ့။
ခေါင်းကိုအနှိမ်ခံထားရလို့ခါးကြီးကိုင်းပြီးလီးစုပ်နေရတယ်၊ ဘေးဖက်မှာကတော့တစ်ယောက်က
ခန္ဓာကိုယ်အနှံ့လီးနဲ့လိုက်ပွတ်၊ လိုက်ထိုးနေပြီး၊ နောက်တစ်ယောက်ကတော့ဆောင့်ကြောင့်ထိုင်ပြီးဘာဂျာမှုတ်နေလေရဲ့၊
ကျနော်သတိထားမိတာကတော့ ကျနော့်အမေစောက်ဖုတ်အလျက်ခံရပြီးတဲ့နောက်ပိုင်းကစလို့နဲနဲထွန့်ထွန့်လူးလာတယ်။
သတိလွတ်ပြီးတော့လည်ချောင်းထဲကညည်းသံလေးတွေစထွက်စထွက်လာပြီလေ။
"ဟေး.. မင်းငါနဲ့နေရာလဲလို့မရသေးဘူးလား၊ ကြာလှပြီကွ"
ငပိန်ကပြောရင်းနဲ့တပြိုင်ထဲလိုလိုထရပ်လိုက်ပြီး၊ ငမဲကိုဘေးတိုက်တွန်းလိုက်တယ်။
"အေး..အေးပါကွာ လဲမယ်ဆိုလဲတာပေါ့၊ ငါလိုချင်နေတဲ့နေရာရပြီပေါ့"
ငပိန်က ငမဲနေရာဝင်ရပ်လိုက်တော့ ငမဲကအမေ့နောက်ဘက်ပတ်လျှောက်သွားတယ်။
အမေကမတ်တပ်အနေအထားကလီးကုန်းစုပ်နေတော့ ဖင်ကုန်းထားသလိုဖြစ်နေတာပေါ့။
ငပိန်တစ်ယောက်ထဲသူ့အဝတ်အစားတွေကိုမချွတ်ရသေးဘူး။
ဒါကြောင့်ငမဲနေရာအစားဝင်တဲ့ငပိန်ကသူ့လုံချည်ကိုလျှော့ချပြီးလီးကိုဆွဲထုတ်လို့အမေ့ပါးစပ်နားတိုးလိုက်တယ်။
ငပိန့်လီးက လူသာပိန်တာလီးမပိန်ဘူး။ သူ့အရပ်အမောင်းဒေါင်နဲ့လိုက်အောင်ရှည်ရှည်နဲ့ ခပ်ထွားထွားပဲ၊
တောင်နေတာများ အကြောတွေဖောင်းပြီးအပြိုင်းပြိုင်းဖြစ်နေတယ်။ ဒစ်ဖူးကြီးကနီရဲလို့။ အရည်ကြည်တွေထပ်ကစိမ့်လို့ဝင်းပြောင်နေတယ်။
"ကဲ..နင့်တပည့်ဒီတစ်ယောက်ရဲ့လီးအရသာကိုလဲမြည်းစမ်းကြည့်ပါဦး ဆရာမမိသက်ထားရယ်
ကျကျနနလေးလျက်ပြီးသန့်ရင်းရေးလေးလုပ်ပေးစမ်းပါ"
ငပိန်ကပါးစပ်ကလဲပြောလက်၂ဘက်ကလဲအမေ့ရဲ့ခေါင်းကိုဆံပင်ဆွဲလို့ထိမ်းကိုင်ထားတယ်။
ပြီးတော့သူ့လီးကြီးကိုအမေ့ပါးစပ်ထဲထိုးထည့်လိုက်တယ်။
ဒီတစ်ခါတော့သွေးပူစဖြစ်နေပုံရတဲ့ကျနော့်အမေကအငြင်းအဆန်သိပ်မရှိတော့ဘူး။ အသာပဲအလိုက်သင့်ပါးစပ်ဟပြီးငုံစုပ်လိုက်တယ်လေ။
ငပိန်ကောင်အမေ့ပါးစပ်ထဲ၊ လီးကိုထုတ်လိုက်သွင်းလိုက်နဲ့အားရပါးရညှောင့်နေလေရဲ့။
"ဟိုးးး ရှီးးး ဆရာမလီးစုပ်ပေးတာခံရတာ ကောင်းလိုက်တာကွာ ငါ့လခွီး..အားးးဟားးး"
အဲ့ဒီအချိန်မှာ ငမဲကအမေ့ဖင်ကြီးနောက်ရောက်နေပြီ၊
ကျနော့်အမေ့ဖင်ကုန်းကုန်းကြီးနောက်ကိုပြူးထွက်နေတဲ့စောက်ဖုတ်ကွဲကြောင်းကြီးတစ်လျှောက်သူ့လီးကြီးကိုပွတ်ဆွဲလူးလှိမ့်နေပြီ။
အမေကဘယ်လောက်ပဲစိတ်ကသဘောတူကြည်ဖြူမှုမရှိပေမယ့်၊ တွေ့ကြုံနေရတဲ့အခြေအနေက
ခန္ဓာကိုယ်သွေးသားကိုတိုက်ရိုက်လှုံ့ဆော်နေတော့ စောက်ပတ်ထဲကအရည်တွေတစိမ့်စိမ့်နဲ့ထွက်လာနေပြီ။
အမေသူတို့ကိုကြည့်နေတဲ့မျက်လုံးတွေကတော့အခုသူတို့လုပ်နေတာတွေကိုရပ်ပေးဖို့တောင်းပန်နေသလိုပါပဲ။
ဒါပေမယ့်အမေကစကားပြောဖို့အခွင့်အရေးမရဘူး။ ပါးစပ်ထဲမှာငပိန်ရဲ့လီးကအချောင်းလိုက်ဆို့ထားပြီးမရပ်တမ်းညှောင့်နေတယ်လေ။
ငမဲကအမေ့ဖင်နောက်မှာနေရာတကျဖြစ်သွားတော့၊ သူ့ဒစ်မဲမဲကြီးကို အမေ့စောက်ဖုတ်မြောင်းကြီးကြားပွတ်ဆွဲပြီး
စိမ့်ထွက်လာတဲ့စောက်ရည်ကြည်တွေကိုဒစ်မှာလူးပြီးချောဆီလိမ်းလိုက်တယ်။ ပြီးတော့မှစောက်ခေါင်းဝမှာတည့်တည့်ချိန်ပြီး...
"ကဲ..ချပြီဟေ့ မသက်ထားရေ၊ နင်ငါ့လီးအရသာက်ိုဆိမ့်နေအောင်ကောင်းကောင်းကြီးခံစားရမယ်သိလား၊ နောက်မှစွဲသွားပြီမလုပ်နဲ့.."
ပြီးတော့သူ့လီးကြီးကို့တချီထဲဆောင့်ထိုးသွင်းလိုက်တာ အရင်းမြုပ်လုလုပဲ။
ငမဲလီးဆောင့်သွင်းလိုက်တဲ့ဒဏ်ကြောင့်အမေသိသိသာသာကြီးဆတ်ကနဲ့ဒွန်သွားတယ်၊ ပါးစပ်ကလည်းဝူးဝူးဝါးဝါးနဲ့အသံထွက်လာတယ်၊
လီးတစ်ဆုံးဆောင့်သွင်းလိုက်တာနာမှာပေါ့၊ အော်မလို့လုပ်ပေမယ့် ငပိန့်လီးကလည်းပါးစပ်ထဲဆို့ထားတော့အသံမပီတော့ဘူးပေါ့။
"စစ်...ရှီးးးး...နင့်စောက်ဖုတ်ကြီးကကြပ်ပြီးစီးနေတာပဲဝေ့...ငါ့လီးကိုညှစ်ပေးထားတာများ..အား..လားလား..၊
နင်လည်းစိတ်တွေလာနေပြီမဟုတ်လား၊ စောက်ရေတွေဒီလောက်ထွက်လာတာကြည့်ဦး.."
ပြောပြောဆိုဆိုငမဲလည်း ကျနော့်အမေစောက်ပတ်ကြီးကိုနောက်ကနေခပ်ကြမ်းကြမ်း၊ ခပ်ပြင်းပြင်းဆောင့်လိုးတော့တယ်။
ကျနော့်အမေဖင်ဖွေးဖွေးကြီးကြားဒီကောင့်လီးမဲမဲကြီးတဖတ်ဖတ်နဲ့ဝင်နေပုံကြည့်ရင်း
ကျနော့်လီးကလဲမတရားစွတ်တောင်နေတော့တာ။ လက်ကလဲခပ်သွက်သွက်လိုက်ထုနေတယ်။
ကြည့်ရင်းတောင်မနာလိုချင်တော့ဘူး၊ သူ့နေရာမှာကိုယ်သာဖြစ်ပြီးဝင်ဆောင့်လိုက်ချင်တော့တာ။
အမေ့ရဲ့ဖင်ဆုံကြီးနဲ့ ငမဲရဲ့ပေါင်၊ ဆီးစပ်တို့အချင်းချင်းရိုက်လို့ထွက်လာတဲ့အသံတွေက တဖတ်ဖတ်..။
မကြာခင်မှာပဲနောက်ကဆောင့်လို့ဝင်ထွက်နေတဲ့လီးမဲမဲကြီးပေါ်မှာဖြူဖြူစီးစီးအနှစ်တွေကပ်ပြီးပါလာရာကနေဖြေးဖြေးများလာတယ်။
ကျနော့်အမေခန္ဓာကိုယ်ကြီးကအခုရှေ့နောက်လွန်းထိုးသလိုအစုန်အဆန်တုန်ခါနေပြီ။
ငပိန်ကအခု၊ ကိုင်ထားတဲ့အမေ့ခေါင်းကိုလွှတ်လိုက်ပြီ။ နောက်ကနေငမဲပစ်ပစ်ဆောင့်နေတဲ့အရှိန်နဲ
့ရှေ့ကိုထိုးထိုးလာတဲ့အမေ့ပါးစပ်က၊ ငပိန့်လီးကိုအားမသုံးရပဲအော်တိုစုပ်ပေးပြီးသားဖြစ်နေပြီလေ။
ငပွားကလဲ သူ့လီးနဲ့အမေ့တစ်ကိုယ်လုံးဟိုပွတ် ဒီထိုးလုပ်နေရာကထတဲ့ပြီးအမေ့နို့အုံဖြူဖြူဖွေးဖွေးကြီးကို အငမ်းမရဝင်စို့တယ်။
အဲ့ဒီအချိန်လေးမှာ ငပိန်ရဲ့လီးက အမေ့ပါးစပ်ကခဏကျွတ်ထွက်တုန်း.....
"အားးး ကျွတ် ကျွတ် ကျွတ်..စစ်..အင်းးမ် အိုးးး"
လီးကျွတ်တာနဲ့အမေ့ပါးစပ်ကညည်းသံလေးတွေလွှတ်ကနဲကြွေကျလာတယ်။
ကြည့်ရတာကျနော့်အမေလဲ့အတော်ကောင်းနေပုံရပြီ။
ငပိန်ကအမေ့ပါးစပ်ဝလီးတေ့ပြီးနောက်တစ်ကြိမ်ပြန်ထည့်လိုက်ပြန်ရော...၊
ငမဲကလဲအမေ့ဖင်နောက်ကနေအရှိန်မပျက်ခပ်ပြင်းပြင်းဆက်ဆောင့်နေဆဲပဲ။
အမေ့တစ်ကိုယ်လုံးလဲဆန်စက်က ဇကာကြီးလိုပဲ၊ လေးဘက်ရမ်းပြီးတုန်ခါနေတော့တာ။
"အားးးး ရှီးး ဖာ့ခ်.. ဒီဆရာမလိုးရတာ၊ မြိန်လိုက်တာကွာ..၊ လီးအရသာအပြည့်ပဲ...
မိသက်ထား..မင်း..လှလဲလှ...လိုးလို့လဲကောင်းလိုက်တာ။ စောက်ဖုတ်ကလဲစီး၊ အသားကုန်ပဲဟေ့၊
အပျိုစောက်ဖုတ်တောင်ရှုံးမယ်ထင်တယ် အူးးး"
ဖွတ် ဖွတ် ဖွတ် ဖတ် ဗြစ်..ဒုတ်..ဒုတ်...
မြင်ကွင်းကတော့ကျနော့စိတ်တွေ၊ အသွေးအသားတွေကိုတအားဆူလောင်စေတယ်။
သုက်ပိုးဦးဏှောက်ရောက်တယ်ဆိုတာဒါမျိုးလားမသိဘူး၊ သွေးတွေအကုန်ဆန်တက်လာတော့တာ။
ကျနော့်လက်ကလီးကိုဆော့ရင်း မျက်လုံးတွေကလည်းသူတို့တွေရဲ့လှုပ်ရှားမှုအားလုံးကိုမျက်တောင်မခတ်စတမ်းကြည့်နေမိတယ်။
Comments
Post a Comment