အလယ်တန်းပြဆရာမလေးဒေါ်မေသက်အောင်မှာရုပ်ချောသည်။ခန္ဓာကိုယ်လည်းလှသည်။
အသက်က၂၅နှစ်အရွယ်ဖြစ်သဖြင့်အလှတရားတို့အစွမ်းကုန်ဖူးပွင့်နေသည့်အရွယ်ဖြစ်သည်။
စေ့စပ်ထားသူသတို့သားလောင်းနှင့်ဒီနှစ်နွေရာသီကျောင်းပိတ်ရက်တွင်မင်္ဂလာဆောင်ရန်စီစဉ်
ထားပြီးသားဖြစ်သည်။ဆရာမလေးမင်္ဂလာဆောင်မည့်သတင်းကိုတစ်ကျောင်းလုံးမှဆရာများသာမက
ကျောင်းစောင့်၊ကျောင်းသန့်ရှင်းရေးကပါမကျန်နှမျောတသစုပ်တသပ်သပ်ဖြစ်ကြရသည်။
ဒီနေ့တော့အပြင်တွင်မိုးဖွဲဖွဲလေးရွာနေသဖြင့်ညနေလေးနာရီခွဲပြီဖြစ်သော်လည်းဆရာမလေး
တစ်ယောက်တည်းကျောင်းခန်းထဲတွင်စာအုပ်များကိုအမှတ်ခြစ်နေသည်။ထိုပဉ္စမတန်းအခန်းမှာ
အဆောင်ထဲတွင်အလယ်ဖက်ကျပြီးတစ်ဖက်တွင်ကြက်ဆူတောကြီးသာရှိသဖြင့်အတော်ပင်တိတ်ဆိတ်
နေပေသည်။ဆရာမလေးမေသက်အောင်အမှတ်ခြစ်နေသည်ကိုတိတ်တဆိတ်ချောင်းကြည့်နေသူ
တစ်ဦးရှိသည်။ထိုသူကတော့ကျောင်းဆောင်တွေကိုသော့လိုက်ခတ်ရင်းဒီနေရာသို့ရောက်လာသော
ကျောင်းစောင့်ကြွက်ကြီးဆိုသူပင်ဖြစ်သည်။ကြွက်ကြီးကအသက်၄ဝအရွယ်မုဆိုးဖိုကြီးဖြစ်သည်။
တစ်ခါတစ်ရံကျောင်းဝင်းထဲတွင်သင်တန်းဆရာမလေးများရှိချိန်တွင်ဆရာမလေးများဧ။်ဇာဘော်လီ၊
ပင်တီစသည့်လှန်းထားသောအတွင်းခံများကိုခိုးယူ၍ဂွင်းထုလေ့ရှိသည်။ခုတော့တွေ့ပြီ။
စားနေကျကြောင်ဖားကြီးနှင့်အပျိုမဆရာမနုနုထွတ်ထွတ်လေးဒေါ်မေသက်အောင်။
ကြွက်ကြီးကလည်းဆရာမလေးဒေါ်မေသက်အောင်မင်္ဂလာဆောင်တော့မည်ကိုသိနေသဖြင့်
မင်္ဂလာမဆောင်ခင်သူ့မျိုးစေ့ကိုဒေါ်မေသက်အောင်ဧ။်ဗိုက်ထဲထည့်ပေးရန်အကြိမ်ကြိမ်စိတ်ကူးယဉ်
ဖူးသူဖြစ်သည်။အခုမြင်ကွင်းကကြည့်ကောင်းနေသဖြင့်တိတ်တဆိတ်ချောင်းကြည့်နေခြင်းဖြစ်သည်။
ဆရာမလေးဒေါ်မေသက်အောင်ကပိတ်ထားသောပြတင်းပေါက်နားမှခုံတန်းရှည်ပေါ်တွင်ထိုင်၍
အမှတ်ခြစ်နေသည်ကိုကြွက်ကြီးကပြတင်းပေါက်သစ်သားကြားမှနီးနီးကပ်ကပ်ချောင်းကြည့်နေခြင်း
ဖြစ်သည်။ယခင်ကမသိမသာမျှသာချောင်းကြည့်ခဲ့ရသောဆရာမလေးမေသက်အောင်ဧ။်ဖင်လုံးကြီးများ
မှာယခုတော့ဘေးတိုက်မကျ၊ရှေ့မကျအနေအထားဖြင့်တဝကြီးရှုစားနေရသည်။
ပင်တီအရာလေးမှာလည်းအသားပျော့ပျော့ကျောင်းစိမ်းထမိန်တင်းတင်းလေးအောက်မှာထင်ရှားလို့
နေသည်။ခါးနွဲ့လေးမှာတင်းတင်းစည်းထားတဲ့ထမိန်အထက်ဆင်စလေးဟာလည်းခါးသားဖြူဖြူလေး
တစ်ထွက်လို့လှပနွဲ့ပျောင်းစွာနဲ့တင်းယင်းနေတာပေါ့။
ဗြောင်ထမိန်ပျော့လေးဖြစ်လို့ဆရာမမေသက်အောင်ရဲ့ခါးထစ်ခွင်အောက်ကကားတက်သွားတဲ့
တင်ပါးကြီးတွေကတအားကိုရုန်းကန်တင်းထွက်နေတာပေါ့။
ကြွက်ကြီးသည်ယခင်ကလမ်းလျှောက်တိုင်းလှုပ်နေတတ်သောဆရာမလေးမေသက်အောင်ဧ။်
ဖင်ကြီးတွေကြည့်ပြီးမေသက်အောင်ကိုလွန်စွာစပ်ယှက်ရင်းနှီးချင်နေပြီဖြစ်၍အချိန်ကိုစောင့်ရသည်
ပင်စိတ်မရှည်ချင်တော့။
ဆရာမလေးဒေါ်မေသက်အောင်ဝတ်ထားသောအကျႌမှာလေးထောင့်ဇကာကွက်သေးသေးလေးများပါ
သောဇာအကျႌပါးလေးကိုတင်းတင်းလေးဝတ်ထားခြင်းဖြစ်၍အထဲကဇာဘော်လီကိုအထင်းသားမြင်နေ
ရသည်။နောက်ကျောလှဇာဘော်လီကျောပြင်ပေါ်မှပန်းကနုတ်လေးများနှင့်တင်းနေသောဘော်လီချိတ်
လေးများကိုတလက်လက်ဖြင့်ပြတ်သားစွာမြင်နေရသဖြင့်ကြွက်ကြီးကိုယ့်လီးကိုကိုင်ထားမိသည်။
ဆရာမလေးဒေါ်မေသက်အောင်ဧ။်ဇာဘော်လီလေးကကြပ်ကြပ်ဝတ်ထားသဖြင့်ကျောပြင်ဝင်းဝင်းလေး
ကလည်းဘော်လီလွတ်သည့်နေရာတွင်အကျႌပါးပါးလေးနှင့်တအားကပ်နေသည်။
မေသက်အောင်ဧ။်ကျောပြင်အလယ်မြောင်းလေးတစ်လျှောက်ဧ။်ဘေးတစ်ဖက်တစ်ချက်စီတွင်
ဘော်လီကြိုးလေးနှစ်ချောင်းကတင်းတင်းလေးနစ်ဝင်နေသည်ကိုတွေ့နေရသည်။
ဆရာမလေးမေသက်အောင်မှာတစ်ယောက်တည်းရှိသည်ထင်၍နေသာသလိုဖင်ကော့ပြီးထိုင်နေရာ
ခါးပတ်ပတ်လည်မှာလက်၄လုံးစာမကပေါ်နေသည်။ချောမွတ်သေးသွယ်သောခါးလေးဧ။်အပေါ်တွင်
ဘော်လီအောက်နားစတင်းတင်းလေးကမြင်ကွင်းကိုကာဆီးထားပြန်သည်။
ထို့နောက်ဆရာမလေးမေသက်အောင်မှာအမှတ်ခြစ်ပြီး၍ခုံတန်းရှည်ပေါ်တွင်ကြွက်ကြီးဖက်သို့လှည့်၍
ထိုင်ကာအညောင်းဆန့်လိုက်ပြန်သည်။
ကြွက်ကြီးကဆရာမလေးမေသက်အောင်ကိုနီးနီးကပ်ကပ်ကြီးပြတ်သားစွာမြင်နေရသော်လည်း
ဆရာမလေးမှာကြွက်ကြီးချောင်းကြည့်နေမှန်းမသိရှာပေ။ထို့ကြောင့်စိတ်လွတ်လက်လွတ်အညောင်း
ဆန့်နေသည်။မေသက်အောင်ကလက်နှစ်ဖက်ကိုဆန့်လိုက်သောအခါကျောင်းအကျႌပါးပါးလေးက
တအားတင်းသွားပြီးဇာဘော်လီရင်အုံခွက်ပေါ်ကပန်းကနုတ်လေးတွေထင်းနေအောင်ပေါ်လာသည်။
ဆရာမမေသက်အောင်ဧ။်အကျႌရင်ထပ်စမှာလည်းတအားတိုသဖြင့်ဇာပါးလေးတစ်ထပ်တည်းသာခံပြီး
ဘော်လီလေးနှင့်မြင်နေရသလိုဖြစ်နေသည်။ဘော်လီရင်အုံခွက်နှစ်ခွက်အလယ်မှချိုင့်လေးအပေါ်တွင်
ပိတ်ပါးလေးကရင်သားနှစ်အုံနှင့်တင်းနေရာဘော်လီအလယ်ကငွေရောင်ပန်းစလေးထိုးထားသည်ကို
ပင်ကောင်းစွာမြင်နေရသည်။ဇာဘော်လီရင်အုံခွက်ပေါ်မှပန်းကနုတ်ကလေးများမှာလည်းအရောင်
လက်လက်ဖြစ်နေသဖြင့်အလွန်ထင်ရှားစွာမြင်နေရသည်။အချုပ်ဆိုရသော်ကျောင်းစောင့်ကြွက်ကြီးမှာ
ဆရာမလေးဒေါ်မေသက်အောင်အားဘော်လီလေးပဲဝတ်ထားပြီးမြင်နေရသလိုဖြစ်နေသည်။
ဘော်လီအပေါ်သို့မို့လျှံထွက်နေသည့်ဆရာမလေးဧ။်ရင်ညွှန့်သားလေးများမှာလည်းရွှေအိုရောင်ဝင်း
နေပြီးလုံးလုံးတင်းတင်းလေးဖြင့်ကိုင်ညှစ်ချင်စရာဖြစ်နေသည်။
ငွေရောင်လက်လက်ဆွဲကြိုးလေးကလည်းနို့နှစ်လုံးပေါ်အလယ်တည့်တည့်တွင်ကနွဲ့ကလျလေး
တင်နေသည်။အဲဒီနို့အုံတွေကိုတစ်ကြိမ်လောက်ဖြစ်ဖြစ်ဆရာမဧ။်သတို့သားလောင်းမကိုင်သေးခင်
ကြွက်ကြီးကိုင်ချင်သည်။
ဆရာမလေးဒေါ်မေသက်အောင်ဧ။်အသားဝင်းဝင်းဥဥတွေကိုကြွက်ကြီးမြင်နေရပြီဆိုတော့ကြည့်ရင်း
ဂွင်းထုနေမိသည်။ကြွက်ကြီးစိတ်ထဲမှာတော့ဆရာမလေးဒေါ်မေသက်အောင်ကိုအတင်းဖမ်းချုပ်ထားပြီး
လိုးပေးနေသည်။ဂွင်းထုရင်းနှင့်အရှိန်တက်လာသဖြင့်မထူးတော့ဘူးဟုဆုံးဖြတ်ကာအခန်းထဲသို့အဝတ်
အစားတွေချွတ်ကာကိုယ်လုံးတီးလီးတန်းလန်းဖြင့်ဝင်ခဲ့တော့သည်။
''ဟယ်..အို..ကိုကြွက်..ကြွက်ကြီး..ရှင်..ရှင်..အို..''
ဆရာမလေးမေသက်အောင်ကတော့ကြွက်ကြီးလီးတန်ရှည်ရှည်မည်းမည်းကြီးကိုမြင်လိုက်ရလို့
ကြောက်လန့်တုန်လှုပ်သွားပေမယ့်ကြွက်ကြီးကတော့သူ့လီးကြီးကိုသူ့ရဲ့စိတ်ကူးယဉ်နတ်သမီးလေး
ဖြစ်တဲ့ဆရာမလေးမေသက်အောင်ကိုပြလိုက်ရလို့လီးကတအားပိုတောင်လာသည်။
''ဟဲ..ဟဲ..ဆရာမလေးကိုတစ်ခါလောက်လိုးချင်လို့...ခံပေးပါနော်..အဟဲ..ဟဲ..''
''အို..ရှင်..ထွက်..ထွက်သွားနော်..ကျမအော်မှာ...''
''ဪ..ဆရာမလေးကလည်း..လီးနဲ့စောက်ဖုတ်ထည့်လိုးတာဘာမှမဆန်းပါဘူး...
တစ်ခါလေးပဲလုပ်မှာပါ..ငြိမ်ငြိမ်လေးခံစမ်းပါ....''
''အို...ဖယ်...ကယ်..ကယ်ကြပါဦးရှင်...''
ကြွက်ကြီးကြမ်းပြီ။
ဆရာမလေးမေသက်အောင်ကိုကျောင်းနံရံမှာကပ်တွန်းထားပြီးနောက်ကနေဆရာမဖင်ကြားကို
သူ့လီးကြီးနဲ့ဖိထောက်ထားပြီးညှောင့်ညှောင့်ထိုးနေသည်။မေသက်အောင်ရဲ့နို့တွေကိုကိုင်သည်။
''အို..ဖယ်..ဖယ်နော်..လွှတ်..ကျမကိုဘာတွေလာလုပ်နေတာလဲ..အဟင့်..ဟင့်...''
''အား..မင်းဖင်ကြီးကအိတင်းနေတာပဲနော်..ကောင်းလိုက်တာ..နို့တွေကလည်းတင်းနေတာပဲ...''
''အို..လွှတ်..ကယ်ကြပါဦး..ဒီမှာ..ကျမကိုမတရားကျင့်နေပါတယ်..အဟင့်..ဟင့်..''
''အော်လေ..မင်းအော်လည်းဘယ်သူမှမကြားဘူး..ဝင်းကအကျယ်ကြီး..ဟဲ..ဟဲ...''
''အို့..မယုတ်မာနဲ့..မကိုင်..မကိုင်နဲ့..အ..အ..ဖယ်....''
ထမိန်စကပ်ကအကွဲဝတ်ထားလို့လှစ်ကနဲမြင်ရတတ်သည့်ခြေသလုံးဖြူဖြူတွေကလှလွန်းသည်။
ဖင်ကကြီးလွန်းသောကြောင့်ထမိန်စကပ်ကကျပ်နေပြီးပေါင်လုံးနှင့်ဖင်လုံးတွေတောင်ပေါ်နေသည်။
အကုန်းအကွတွင်လှစ်ဟတတ်သည့်ရွှေရင်အစုံကဖြူဖွေးလွန်းလှဧ။်။
အညိုရောင်သန်းသောဆံအုံထူထူဆံသားနုနုအောက်ကဂုတ်သားဖြူဖြူလေးကကိုက်ချင်စရာ။
မေသက်အောင်ရဲ့အလှကိုယ်ရနံ့တို့ကိုအနှီးကပ်ခံစားလိုက်ရတဲ့ကြွက်ကြီးတံတွေးတွေမြိုချလိုက်သည်။
မြန်မာဆန်ဆန်ရင်ဖုံးအကျႌပါးကိုဝတ်ဆင်ထားတဲ့မေသက်အောင်ရဲ့ကိုယ်လုံးကကြွက်ကြီးကိုစိတ်ပိုကြွ
စေသည်။
အမျိုးသမီးကတောင့်တောင့်တင်းတင်းချောချောလှလှနဲ့ဒေါင်ကောင်းကောင်းပေါင်ကောင်းကောင်းနဲ့
ကြွက်ကြီးအရပ်နီးပါးရှိတယ်ဆိုပေမယ့်ခွန်အားဗလအရာမှာတော့ကူလီကြွက်ကြီးကြီးကိုဘယ်လို
ယှဉ်နိုင်ရှာမည်နည်း။ဆရာမလေးမေသက်အောင်ရဲ့ရင်စိုင်တွေ၊တင်စိုင်တွေကအသားစိုင်အနုအခဲကြီး
တွေသာဖြစ်ပြီးတင်းတင်းယင်းယင်းလှလှပပရှိပေမယ့်ခွန်အားကတော့ကြွက်ကြီးရဲ့ပိန်ရှည်ရှည်
ကြွက်သားမြှောင်းကြီးတွေလောက်ထုတ်မပေးနိုင်ပါ။ထိုအခါဆရာမလေးခမျာကြွက်ကြီးဧ။်ဖိချုပ်မှုကို
အံမတုနိုင်ရှာပါပေ။
အမျိုးသမီလေးရုန်းနေလိုက်တာမှသူမဧ။်လည်တိုင်ကျော့ကျော့လေးပေါ်မှဆွဲကြိုးလှလှလေးက
တလက်လက်နှင့်သူမဧ။်ကျောပြင်သားဝင်းဝင်း၊ရင်စိုင်မွတ်မွတ်ကြီးများနှင့်အပြိုင်ပနံရစွာ
နွဲ့နှောင်းခါရမ်းနေလေသည်။
ဆရာမလေးမေသက်အောင်ကအားစိုက်ပြီးရုန်းလေလေသူမရဲ့ဘယ်ဖက်လက်ကောက်ဝတ်ဖြူဖြူလေး
ပေါ်ကရွှေဖြူဟန်းချိန်းလက်လက်လေး၊ညာဖက်လက်ကလေးမှာလည်းဒိုင်ခွက်ကိုအောက်ထားပြီး
မိန်းကလေးဆန်ဆန်ခပ်နွဲ့နွဲ့ပတ်ထားတဲ့ရွှေနာရီလေး၊လည်တိုင်ကျော့ကျော့လေးပေါ်က
တွဲလောင်းလေးရမ်းခါနေတဲ့ပလက်တီနမ်ဆွဲကြိုးလေး၊မေသက်အောင်ရဲ့ညာဖက်ခြေသလုံးသား
ဝင်းဝင်းမွတ်မွတ်လေးအောက်ကခြေကျင်းဝတ်ဖြူဖြူလေးမှာပတ်ထားတဲ့ပလက်တီနမ်ခြေကျင်း
လှလှလေး၊စတဲ့မေသက်အောင်ရဲ့ကိုယ်ပေါ်ကတန်ဖိုးကြီးအဆင်တန်ဆာလေးတွေကသူမရဲ့
ခန္ဓာကိုယ်လေးနဲ့အပြိုင်ခါရမ်းနွဲ့နှောင်းနေတော့တာပေါ့။
ဒီလိုဆိုတော့ဆရာမလေးမေသက်အောင်ရုန်းလေလေ၊မေသက်အောင်ရဲ့ကိုယ်ပေါ်မှာဆင်ယင်ထားတဲ့
ရတနာလေးတွေကတို့လီတွဲလောင်းလေးနဲ့ခါရမ်းလေလေ၊ပိုပြီးမိန်းမဆန်နွဲ့နှောင်းတဲ့ပုံစံလေး
ပေါက်လေလေ၊ကြွက်ကြီးစိတ်ကပိုကြွလေလေ၊ပိုပြီးကြမ်းရမ်းလေလေဖြစ်နေလေသည်။
ကြွက်ကြီးကြမ်းတဲ့အခါနွဲ့နွဲ့နှောင်းနှောင်းဆရာမလေးကနို့အုံလေးကိုလှည့်လှည့်ပြီးရှောင်နေတော့
ကျောင်းအကျႌပါးပါးကြပ်ကြပ်လေးအောက်ကအထင်းသားမြင်နေရတဲ့ဘော်လီရင်ပုံခွက်
တင်းတင်းလေးကလှုပ်တုပ်လှုပ်တုပ်နဲ့ခုန်ကြွနေတာကိုရှင်းရှင်းလေးကိုမြင်နေရတော့တာပေါ့။
ဆရာမလေးမေသက်အောင်ရုန်းရင်းနို့တွေတုန်တာတင်းတင်းဝတ်ထားတဲ့ဘော်လီရင်ပုံခွက်ကပါလိုက်တုန်နေသည်လေ။
ခေါင်းခါခါလည်ခါခါနဲ့ဆိုတော့မေသက်အောင်ရဲ့နားရွက်ကလေးပေါ်ကစိန်နားကပ်ကလေးကလည်း
အရောင်တလက်လက်ထွက်ပြီးမေသက်အောင်ရဲ့တစ်ကိုယ်လုံးကတအားကိုလှနေတော့သည်။
ထို့နောက်တော့ကြွက်ကြီးကဆရာမလေးဒေါ်မေသက်အောင်ကိုအကျႌချွတ်တော့သည်။
တဖြုတ်ဖြုတ်နှင့်အကျႌနှိပ်သီးလေးတွေပြုတ်ကုန်ပြီးဆရာမမေသက်အောင်ဧ။်နို့တွေပေါ်လာသည်။
ဆရာမကအတင်းရုန်းလျှင်ကြွက်ကြီးကဆရာမကိုနံရံတွင်ဖိတွန်းထားပြန်သည်။
ဆရာမဧ။်လည်ကုပ်လေးကိုလည်းကိုက်ခဲထားသည်။
''ရှင်..ရှင်..အဟင့်..ဘာဖြစ်လို့ကျမအကျႌတွေလာချွတ်နေတာလဲလို့..အဟင့်..ဟင့်..''
''လိုးမလို့...မင်းကိုငါလိုးမလို့...ဟဲ..ဟဲ..ငြိမ်ငြိမ်ခံစမ်း...''
ဆရာမလေးမေသက်အောင်ကိုအကျႌချွတ်ပြီးတော့ဘော်လီနဲ့ထမိန်နဲ့ကိုဆက်မချွတ်တော့။
မေသက်အောင်ဧ။်ဆံထုံးလေးကိုကြမ်းကြမ်းဆွဲပြီးမျက်နှာလေးကိုလျှာနဲ့ရက်သည်။
အခုတော့ဆရာမလေးမေသက်အောင်ရဲ့ကိုယ်ဟန်ကဇာဘော်လီလှလှလေးနဲ့ကျောင်းစိမ်းထမိန်
ဗြောင်ပါးပါးတင်းတင်းလေးနဲ့တအားကိုလှနေတော့သည်။
ကြွက်ကြီးကဆရာမမေသက်အောင်ကိုခုံစောင်းမှာတွန်းထားပြီးကုန်းခိုင်းထားလိုက်ပြန်သည်။
ထို့နောက်မှဇာဘော်လီလွတ်နေသည့်ကျောပြင်သားလေးများကိုလျှာနဲ့ရက်သည်။
ဆရာမကိုအတင်းချုပ်ထားပြီးကျောပြင်သားခါးသားလေးတွေကိုလီးတံကြီးနှင့်ထိုးကြည့်သည်။
ထို့နောက်တော့ဆရာမမေသက်အောင်ဧ။်ထမိန်ကိုအသာလှန်ပြီးပင်တီလေးကိုအောက်ဆွဲချ
လိုက်ပြီးနောက်သူ့လီးတံကြီးကိုဆရာလေးမေသက်အောင်ဧ။်ပန်းဖူးလေးထဲသို့မဆိုင်းမတွပင်
ထိုးထည့်လိုက်တော့သည်။ဆရာမလေးရုန်းချိန်တောင်မရလိုက်ပဲလီးကြီးကရုတ်တရက်ဝင်လာသည်။
'ဗြွတ်'ကနဲအသံကြီးနှင့်လီးဝင်သွားပြီးကျောင်းစောင့်ကြီးကနောက်ထပ်ဆက်ထိုးထည့်လိုက်သဖြင့်
ဆရာမလေးဧ။်အဖုတ်ထဲမှအပျိုမှေးလေးပေါက်ပြဲသွားပြီးသွေးတွေထွက်လာသည်။
''အား...အားး...ဟင့်..ဟင့်..နာတယ်..နာတယ်...မလုပ်ပါနဲ့...ကျမကိုမလုပ်ပါနဲ့...''
''ဘာမလုပ်ရမှာလဲမေသက်အောင်ရဲ့...မင်းယောက်ျားမယူခင်လီးအရသာသိအောင်လုပ်ပေးတာ..''
လီးတစ်ဝက်လောက်ဝင်သွားတော့သွေးတွေထွက်လာသည်။
ကြွက်ကြီးလီးကိုအဆုံးထိလိုးချလိုက်ပြီးမေသက်အောင်ရဲ့ကျောပေါ်မှောက်ချကာပုခုံးသားကို
ဖွဖွလေးကိုက်ရင်းနို့ကိုလှမ်းဆွဲကိုင်ကာမြန်မြန်ပဲလိုးလိုက်သည်။
လီးကအဖုတ်ထဲတင်းတင်းကျပ်ကျပ်ဖြစ်နေပြီးလိုးရတာကောင်းလွန်းနေသည်။
ကြွက်ကြီးဘာမပြောဘဲဆက်တိုက်နာနာလေးညှောင့်လိုးလိုက်သည်။
ကြွက်ကြီးလည်းဆရာမဖြူဖြူချောချောလေးကိုပါကင်ဖေါက်ပြီးတက်လိုးရသောကြောင့်
စိတ်ကြိုက်ဖြစ်နေသည်။
ပုံမှန်အတိုင်းဆိုမေသက်အောင်လိုလူကုံထံမိန်းမချောလေးကိုလိုးရန်မှာများစွာသောအဆင့်တွေ
လိုအပ်သည်။
ပထမဦးစွာတရားဝင်လိုးဖို့ဆိုလျှင်လက်ထပ်ဖို့ဆိုသည်မှာကြွက်ကြီးလိုအဆင့်နှင့်ဘယ်လိုမှမဖြစ်နိုင်။
ဆရာမလေးမေသက်အောင်တို့အိမ်ရိပ်မျှပင်နင်းဖို့မလွယ်။ဒီလိုဥစ္စာပေါ၊ရုပ်ချော၊ပညာတတ်
ကောင်မလေးမျိုးကိုသွေးသားစပ်ယှက်ဖို့ဆိုသည်မှာကြွက်ကြီးတို့လိုလူမျိုးအဖို့စိတ်ကူးယဉ်အိပ်မက်ပင်
မမက်ဖူးသောအခြေအနေပင်။
ထို့ကြောင့်ပင်အတွေးနှင့်အတူပိုထန်လာရင်းပိုမိုအားထည့်ကာဆောင့်လိုးပေးနေမိသည်။
နို့လုံးလုံးလေးကိုကုန်းစို့ပြီးအချက်လေးငါးဆယ်လောက်ဆက်တိုက်ဆောင့်လိုးလိုက်ရာသုက်ရည်တွေ
ပန်းထွက်ချင်လာသဖြင့်အရှိန်ပြန်လျှော့လိုက်ရသည်။
ဆရာမလေးမေသက်အောင်ကနာလို့အော်ပေမယ့်ကျောင်းစောင့်ကြွက်ကြီးကမညှာပါဘူး။
လီးတံကြီးကိုအဆုံးထိထည့်လိုက်ပြီးဒစ်လုံးကြီးကိုညှစ်နေသည့်ဆရာမလေးဧ။်အတွင်းသားတွေကို
ဖီးယူနေသည်။ကြွက်ကြီးလည်းဆရာမချောလေးမေသက်အောင်ကိုမုဒိမ်းကျင့်နေရတာကြောင့်
ထည့်လိုက်တာနဲ့ကိုပြီးချင်နေသည်။ဒါနဲ့ပင်မပြီးသေးအောင်အဆန်းထွင်ရတော့သည်။
''ဟဲ့..မေသက်အောင်..ငါ့မြင်းမလေး...သွားစမ်း..ရှေ့ကနေကုန်းပြီးသွားစမ်း...''
''အို..ဟင့်..ဟင့်..ရှင်ကျမကိုဘာတွေလာလုပ်နေတာလဲ...''
''ဖြန်းးးး...စကားမရှည်နဲ့...မင်းနဲ့မြင်းစီးတမ်းဆော့မလို့....''
Comments
Post a Comment