ရေးသူ - ဦးညွန့်
ဒေါ်နွယ်နွယ်တင့် သည်ဌာနဆိုင်ရာရုံးကြီးတရုံးမှ ဦးစီးအရာရှိတဦးဖြစ်
လေသည်။အသက်၃၄ နှစ်ကျော်ကျော်အသက်၃၅နှစ်ခန့်ရှိပြီးကလေး
သုံးယောက်အမေအိမ်ထောင်သည်တဦးဖြစ်သည်။အရပ်ခပ်ပြတ်ပြတ်
ဖြစ်သော်လည်း အချိုးအစားကျနသောကိုယ်လုံးကိုယ်ပေါက်ကြောင့်
အပျိုလေလားထင်မှတ်မှားရလေသည်။ဒေါ်နွယ်နွယ်တင့် မှာကလေး
သုံးယောက်အမေဟုဆိုသော်လည်းအဆီပိုမရှိချပ်ရပ်သောဝမ်းဗိုက်
ကလေးနှင့်သေးကျင်သောခါးတို့ကြောင့်ရှိရင်းစွဲအသက်ထက်ပိုမို
ငယ်ရွယ်သည်ဟုထင်ရလောက်ပေသည်။အိမ်ထောင်သည်ကလေး
တယောက်အမေဖြစ်သော်လည်းရှေးကုသိုလ်ကံကြောင့်သေးကျင်
သောခါးကလေးအောက်မှလုံးဝန်းဖုထစ်သောတင်ပါးကလေးမှာအိကျပျော့တွဲခြင်းမရှိဘဲပကတိကျစ်လစ်စွင့်ကားလျက်ရှိလေသည်။ထို့အပြင်
ရင်သားမို့မို့ကလေးမှာလည်းအခြားကလေးအမေတွေလိုကြီးထွား
ပျော့အိခြင်းမရှိဘဲအနေတော်ကလေးသာလုံးကျစ်မို့မောက်လျက်ရှိလေ
သည်။ထို့ကြောင့်ဒေါ်နွယ်နွယ်တင့်ရုံးတက်သောအခါဆံထုံးလေးသပ်
သပ်ရပ်ရပ်ထုံးလျက် ရင်ဖုံးအင်းကျီဝတ်လျက်ခါးပေါ်တွင်ထမိန်ကို
တင်းနေအောင်ကျစ်ကျစ်ကလေးဝတ်ထားသောကြောင့်စွင့်ကားသော
တင်ပါးအစုံမှာလုံးဝန်းဖုထစ်မို့မောက်လျက် မြင်ရသူယောက်ကျား
သားများအဖို့ရင်ဖိုစွဲလန်းဘွယ်ရာဖြစ်နေလေသည်။
ထို့အပြင်တင်းနေအောင်ဝတ်ထားသောရုံးယူနီဖောင်းပြောင်ထမိန်လေး
အောက်တွင်အနားသတ်ကလေးများပေါ်နေသောအတွင်းခံပင်တီလေး
ကြောင့် ပိုမို၍ဆွဲဆောင်အားကောင်းနေလေသည်။
ထိုသို့ခန္ဓာကိုယ်အချိုးအဆက်ကျနပြီးအပျိုစင်ကလေးသဖွယ်ထင်မှတ်
ရသောဒေါ်နွယ်နွယ်တင့်မှာအမြဲလိုလိုပြုံးချိုသောမျက်နှာပေးရှိသဖြင့်
ယောက်ကျားမိန်းမမဟူတဘက်သားကိုဆွဲဆောင်နိုင်လေသည်။ထို့
အပြင်ဒေါ်နွယ်နွယ်တင့်မှာသွက်လက်ထက်မြက်ပြီးရုံးလုပ်ငန်းဟူ
သမျှကိုမတွက်ကပ်ဘဲတက်တက်ကြွကြွလုပ်ကိုင်ပေးတတ်သော
ကြောင့်ကျားမ မရွေးတရုံးလုံးမှဝိုင်းဝန်းချစ်ခင်ခြင်းခံရသူလေးဖြစ်လေ
သည်။
သို့သော်ဒေါ်နွယ်နွယ်တင့်မှာလည်းအားနည်းချက်ရှိပါသည်။သူမ
သည်ဖခင်ဆုံးပြီးနောက်မိန်းမသားချည်းသာရှိသောသူမတို့မိသားစု
ကိုစောင့်ရှောက်ရန်ရောက်လာသောဖခင်၏ညီအရင်းဦးလေးဖြစ်
သူနှင့်အနေနီးစပ်ကာအသက် ၁ရ နှစ်အရွယ်ကပင်လွန်ကြူးမိခဲ့ဘူး
လေသည်။နောက်ပိုင်းတက္ကသိုလ်မှဘွဲ့ရပြီးယခုရုံးတွင်စာရေးမအဖြစ်
ဝင်ရောက်လုပ်ကိုင်ရင်း ဦးလေးဖြစ်သူနှင့်အလွန်အကျွံ ကာမဇတ်လမ်း
ခင်းမိသဖြင့်ဗိုက်ကြီးကာဦးလေးနှင့်လူသိရှင်ကြားတရားဝင်လက်ထပ်
ယူခဲ့ရာမှယခုဆိုလျင်သားသမီးသုံးယောက်ရှိလေပြီ။
ထို့ကြောင့်ဒေါ်နွယ်နွယ်တင့်၏အားနည်းချက်မှာကာမဂုဉ်အာရုံကိုလိုက်စားနှစ်ခြိုက်ပျော်မွေ့ခြင်းပင်ဖြစ်လေသည်။ဤသည်မှာလည်း ဒေါ်နွယ်
နွယ်တင့်တဦးတည်း၏အားနည်းချက်ဟုမဆိုသာပါ။အရွယ်ရောက်ပြီး
ကျန်းမာရေးကောင်းမွန်သန်စွမ်းသူယောက်ကျားမိန်မမှန်သမျှလိုလား
တောင့်တဖြစ်ပေါ်နေသောတဏှာစိတ်ကိုအိန္ဒြေသိက္ခာစသည်တို့ဖြင့်
ချုပ်တည်း ဟန်ဆောင်ဖုံးကွယ်ထားတတ်ကြပြီး အခြေအနေအချိန်အခါ
အခွင့်ကောင်းရပါက ဘယ်သူမှမသိဘူးဆိုလျင်ကျူးလွန်ကြမည့်သူ
ချည်းသာဖြစ်လေသည်မဟုတ်ပါလော။
ဒေါ်နွယ်နွယ်တင့်သည်ဆယ်တန်းမအောင်ခင်ကပင်ဦးလေးဖြစ်သူနှင့်
လွန်ကျူးခဲ့ဘူးသည်သာမက တက္ကသိုလ်ရောက်ပြီးနောက်ပိုင်းတွင်
လည်းရည်းစားသုံးလေးယောက်ထားကာ အယောက်တိုင်းနှင့်
လက်တွေ့အချစ်ပွဲဆင်နွှဲကာ အလိုးခံခြင်းအရသာကိုနှစ်ခြိုက်တပ်မက်
ခဲ့ဘူးလေသည်။
နောက်ပိုင်းအိမ်ထောင်ကျပြီးနောက်နည်းနည်းငြိမ်ကျသွားသလိုရှိသော်
လည်းဒုတိယသမီးကိုယ်ဝန်ရှိခါစ နှစ်လသုံးလလောက်တွင်လုပ်ငန်း
ဆိုင်ရာသင်တန်းတခုတက်ရင်းသင်တန်းသားအိမ်ထောင်ရှင်တယောက်နှင့်တိတ်တိတ်ပုန်းလိုးပွဲသုံးလေးကြိမ်မျှဆင်နွှဲခဲ့ဘူးလေသည်။နောက်ပိုင်းကိုယ်ဝန်ရင့်လာပြီးအတော်လေးထင်ပေါ်လာတော့မှသာရပ်ဆိုင်းလိုက်ခြင်းဖြစ်လေသည်။
ယခုတော့ဒေါ်နွယ်နွယ်တင့်သည်လွန်ခဲ့သောလေးနှစ်ခန့်ကနောက်ဆုံး
ကလေးမီးဖွားပြီးသားကြောဖြတ်လိုက်သောကြောင့်ဗိုက်ကြီးမည်ကို
ကြောက်စရာမလိုတော့သဖြင့်ပိုလွတ်လပ်ကာစိတ်အတွင်းမှနဂိုအရင်း
ခံဏှာစိတ်များတိုးများလာပြီးှကြိတ်၍ထကြွနေလေသည်။ထို့အပြင်
သူမထက်အသက် ၁၈ နှစ်ကျော်ကျော်ကြီးသောဦးလေးတော်သူခင်ပွန်း
လင်မှာအရင်ကလိုကျေနပ်လောက်အောင်လိုးမပေးနိုင်သဖြင့်အရွယ်
ကောင်းသာရှိသေးသူဒေါ်နွယ်နွယ်တင့်မှာအာသာမပြေလိုဘမပြေ့ဝဘဲ
ကြိတ်၍ကာမဆန္ဒများထကြွနေချေပြီ။ခင်ပွန်းဖြစ်သူမှာမိမိထက်အသက်
ငယ်ရွယ်သူချစ်ဇနီးလေးဆန္ဒပြေပျောက်စေရန်ချစ်ဇနီး၏စောက်ပတ်
ကိုအမြဲတစေပွတ်ယက်ပေးလေ့ရှိလေသည်။ပထမပိုင်းတွင်ဒေါ်
နွယ်နွယ်တင့်အနေဖြင့်စောက်ပတ်ယက် စောက်စိအစုပ်ခံရသဖြင့်
အရသာပြည့်ဝအာသာပြေသွားသလိုလိုရှိသော်လည်း နောက်ပိုင်းတွင်
မာတောင်နေသောလီးဖြင့်အလိုးခံဘို့သာတောင့်တမိလေသည်။ထို့
ကြောင့်အသက်ကြီးကြီးလင်ဖြစ်သူကပွတ်သပ်နှိုးဆွ၍စောက်ပတ်ကို
စုပ်ယက်ပေးသော်လည်း အဆုံးစွန်အထိမခံစားရသည့်အပြင်ရှိရင်းစွဲ
တဏှဆန္ဒကိုနှိုးဆွပေးသလိုသာဖြစ်သဖြင့် လီးမာမာဖြင့်အလိုးခံချင်
စိတ်များသာဒေါ်နွယ်နွယ်တင့်၏ရင်အတွင်းဝယ်ထကြွသောင်းကျန်း
လျက်ရှိလေသည်။
ဤသို့ကာမရာဂစိတ်များကြိတ်ပြီးထကြွသောင်းကျန်းလျက်ရှိနေချိန်တွင်
ဒေါ်နွယ်နွယ်တင့်တို့ဌာနသို့ဌာနမှူးအသစ်တယောက်ပြောင်းရွှေ့
ရောက်ရှိလာမည်ဟုသိရလေသည်။ဒေါ်နွယ်နွယ်တင့်တို့ရုံးမှာရုံးကြီး
တခုဖြစ်ခါရုံးအတွင်းဌာနပေါင်းများစွာဖြင့်ဖွဲ့စည်းထားသည်ဖြစ်ပြီး
ဒေါ်နွယ်နွယ်တင့်အလုပ်သောဌာနမှာရုံးမကြီး၏အဆောင်တဆောင်တွင်တည်ရှိလေသည်။သူတို့ဌာနတွင်ဌာနမှူးတယောက်ကအုပ်ချုပ်ပြီး
ထိုသူအောက်တွင်အဆင့်အသီးသီးရှိလေသည်။
"မမ သိပြီးပြီလား ညီမတို့ဌာနမှူးပင်စင်သွားရင် -- မြို့ကဌာနမှူး
အသစ်တယောက်ပြောင်းလာမယ်တဲ့"
တနေ့ဌာနအတွင်းစာရေးမလေးများ အရာရှိမမများထမင်းစုစားချိန်၌
စာရေးမလေးအေးအေူကပြောလိုက်ခြင်းဖြစ်လေသည်။
"အမယ်လေး သိပါ့တော် အဲဒီလူကြီးကဒို့အရင် - မြို့မှာအလုပ်လုပ်
ခဲ့တုန်းကလည်းတို့လူကြီးဘဲ"
စာရေးမလေးပြောလိုက်သောစကားကိုအရာရှိမမတယောက်ကဝင်ပြော
လိုက်ခြင်းဖြစ်လေသည်။ထို့နောက်ဆက်၍
"အဲဒီလူကြီးကနာမည်ကြီးဘဲ။သူ့အကြောင်းများငါအရာရှိမဖြစ်ခင်ကထဲ
ကသိပါ့တော်"
"ဟုတ်လား မမဖြူ ဘာနာမည်ကြီးတာလဲ"
"ဟဲ့ သူကဏှာဘူးကြီး တဲ့ အဲဒီဘက်မှာနာမည်ကြီးပေါ့။မိန်းမ
ဆိုဘယ်မိန်းမမှမရှောင်ဘူးတဲ့။"
"ခစ်ခစ် ဟုတ်လားမမ။စိတ်ဝင်စားသွားပြီ။မမနဲ့ဆုံခဲ့ဘူတယ်ဆိုတော့
မမနဲ့ရော လွတ်ရဲ့လာ ခ်ခ်"
"ဟယ် တော်စမ်းပေါက်ကရတွေ"
အရာရှိမမအပျိုကြီးကအေးအေးကိုမျက်စောင်းထိုး၍ဟန့်တားလိုက်
သော်လည်းငြ်းဆန်ခြင်းတော့မပြုပေ။စာရေးမဘဝကပြေပြစ်သင့်တင့်
သောထိုအပျိုကြီးမှာခုတော့ခါးတုတ်ဗိုက်စူလျက်ဝဝဖိုင့်ဖိုင့်ကြီးဖြစ်နေ
ရှာလေပြီ။
ဘေးမှာနားထောင်နေသောဒေါ်ခင်ခင်တင့်မှာ အဲဒီလူကြီးကဏှာဘူး
ကြီးတဲ့ ဟူသောစကားကြားလိုက်ရသည်နှင့်ရင်ထဲတွင်လှပ်ခနဲဖြစ်သွား
လေသည်။ထို့နောက်ဆက်၍ မိန်းမဆိုဘယ်မိန်းမမှမရှောင်ဘူးဆို
သောစကားကိုကြားလိုက်ရသောအခါကိုယ်အတွင်းမှသွေးများဆူပွက်
လာပြီးအမျိုးအမည်မသိသောဝေဒနာတရပ်ခံစားလိုက်ရသလိုလို
မကြာမီရက်ပိုင်းအတွင်းဒေါ်နွယ်နွယ်တင့်တို့ဌာနသို့ဌာနမှူးအသစ်
အရာရှိကြီးပြောင်းရွှေ့လာလေသည်။အရာရှိကြီးမှာအသက်၅၀
ကျော်ကျော် ၅၄ ၅၅ နှစ်ခန့်ရှိမည်ဖြစ်ပြီးသန့်ပြန့်ရည်မွန်သားနားလျက်
စတိုင်ကျပါသည်။ဗိုက်အနည်းငယ်ရွှဲသော်လည်းအရပ်မြင့်သောကြောင့်
မသိသာလှပါ။ရောက်လာသောနေ့တွင်ပင်ဌာနတွင်း၌လက်ဘက်ရည်
ပွဲတည်ခင်း၍လက်အောက်ဝန်ထမ်းအားလုံးတယောက်ချင်းစီထိုဌာန
မှုးနှင့်မိတ်ဆက်စကားပြောရလေသည်။နောက်နေ့တွင်တော့ထိုဌာနမှူး
အသစ်မှဆိုင်တဆိုင်တွင်ဝန်ထမ်းအားလုံးကိုညနေစာကျွေးမွေးလေ
သည်။ထိုရက်ပိုင်းတွင်ပင်ခန္ဓာကိုယ်အချိုးအစားပြေပြစ်လှပပြီးမျက်နှာထားချိုကာသွက်လက်ဖြတ်လတ်သောဦးစီးအရာရှိလေးဒေါ်နွယ်နွယ်
တင့်ကို ဌာနမှုးအသစ်မှသတိထားမိလေသည်။ထို့ကြောင့်ဒေါ်နွယ်
နွယ်တင့်ကိုများစွာအရေးပေးလျက်ရင်းနှီးစွာဆက်ဆံလေသည်။
အကြောင်းမရှိအကြောင်းရှာ၍လည်းသူ၏သီးသန့်သဖွယ်ဖြစ်နေသော
ရုံးခန်းအတွင်းသို့ခေါ်တတ်လေသည်။သူ၏ရုံးခန်းမှာအဲယားကွန်း
တပ်ဆင်ထားသဖြင့်တံခါးမှာအော်တိုဒိုးလော့ခ်ဖြစ်ခါတွန်းဖွင့်ဝင်ရပြီး
တံခါးကအလိုလိုပိတ်သွားလေသည်။ပြီးတော့ထိုအရာရှိကြီး၏ရုံးခန်း
အတွင်းသို့မခေါ်ဘဲနှင့်မည်သူမျှဝင်ရဲသည်မဟုတ်ချေ။
အိမ်ထောင်မကျခင်ကထဲကယောက်ကျားလေးငါးယောက်နှင့်ရင်းနှီးခဲ့
ဘူးသောဒေါ်နွယ်နွယ်တင့်မှာဤလူကြီးသူကိုချဉ်းကပ်နေသည်ကို
အလိုလိုသိပါသည်။ထို့အပြင်သူကဏှာဘူးကြီး။ဘယ်မိန်းမမှမရှောင်ဘူး
ဆိုသောကြိုသိနေသည့်သတင်းစကားကလည်းဒေါ်နွယ်နွယ်တင့်ကို
ပိုမိုရဲတင်းသွေးကြွစေလေသည်။သူမကိုယ်တိုင်ကလည်းဏှာဘူးသည်
ကိုခံချင်နေသည်မဟုတ်ပါလား။သူမအနေဖြင့်အိမ်ကဘဲကြီးကိုရိုးအီ
နေသည်မှာကြာလှပြီဖြစ်သောကြောင့်အသစ်အဆန်းကိုလိုလားတောင့်
တလျက်ရှိနေလေပြီ။
တနေ့တော့
ဒေါ်နွယ်နွယ်တင့် ကိုစာရင်းတခုမရှင်း၍ဟုဆိုကာရုံးခန်းတွင်းသို့
ခေါ်ထားလေသည်။စာနေကြကြောင်ပါးကြီးဖြစ်သောသူကလည်း
ဒေါ်နွယ်နွယ်တင့်၏အမူအယာမျက်နှာပေးကိုကြည့်၍အလွယ်တကူ
သိမ်းသွင်းနိုင်ကြောင်းသိနေလေပြီ။ဘာမှမဟုတ်သောစာရင်းလေး
တခုကိုမေး၍သူ့ဘေးနားသို့ကပ်၍စာရင်းစာအုပ်ပေါ်လက်ထောက်ရှင်း
ပြနေသော ဒေါ်နွယ်နွယ်တင့်၏လက်ကလေးကိုလက်ဖမိုးပေါ်မှ
အုပ်ကိုင်လိုက်သည်။မတ်တပ်ရပ်နေသောဒေါ်နွယ်နွယ်တင့်ကိုမော့
ကြည့်လိုက်တော့သူမမျက်ဝန်းနက်နက်ထဲမှလိုလားကြိုဆိုသော
အရပ်အရောင်ကိုတွေ့လိုက်ရသည်နှင့် သူပါထရပ်လိုက်ခါဒေါ်နွယ်
နွယ်တင့်၏ခါးကလေးကိုသိုင်းဖက်လိုက်သည်။ထို့နောက်မော့မော့
ကလေးဖြစ်နေသောမျက်နှာလေးကိုနေရာအနှံ့မွှေးမွှေးပေးပြီးနီတာတာ
နှုတ်ခမ်းလေးကိုငုံစုပ်လိုက်သည်။ဒေါ်နွယ်နွယ်တင့်ခမျာသူ့ရင်ခွင်ထဲ
ဝယ်ကော့ကော့ကလေးအနမ်းခံရင်းသွေးသားများဆူပွက်လှုပ်ရှား
လာချေပြီ။ပြီးတော့စောက်ပတ်ကလေးကစိုသည်ဆိုရုံမျှအရည်လေး
များစိမ့်ထွက်လာလေသည်။
သူကနှုတ်ခမ်းလေးကိုစုပ်ပေးရင်းကျစ်လစ်လုံးဝန်းသောဖင်တုံကလေး
ကိုဖြစ်ညှစ်ပွတ်သပ်ပေးလေသည်။ဒေါ်နွယ်နွယ်တင့်ခမျာကတုန်ကယင်
ဖြင့်သူ့ကျောကြီးကိုသိုင်းဖက်ထားမိလေသည်။သူကအရပ်မြင့်သော
ကြောင့်ပုဆိုးအတွင်းမှထောင်ထလာသောလီးကြီးသည်သူမဆီးစပ်အထက်ဝမ်းဗိုက်နေရာကိုထောက်ထာသသည်ကိုပူပူနွေးနွေးကြီးခံစားသိရှိရလေသည်။
ဒေါ်နွယ်နွယ်တင့်စောက်ပတ်အတွင်းသားလေးများကလည်းတရွရွဖြစ်နေလေပြီ။မိမိယောက်ကျားမဟုတ်သောသူစိမ်းယောက်ကျားတယောက်
နှင့်လိင်ဆက်ဆံရသောရင်ဖိုလှိုက်မောဘွယ်ကာမအရသာကိုဒေါ်
နွယ်နွယ်တင့်သိပါသည်။
"ဟွန်း လူကို ဘာမှလည်းမပြောဘဲနဲ့ အတင်းဖက်နမ်းတယ်"
"ပြောစရာလိုသေးလို့လား သမီးရယ် သမီးလိုနေတာကို ဒက်ဒီသိသလို
ဒက်ဒီလိုနေတာကိုလည်းသမီးသိပါတယ်"
စားနေကျကြောင်ပါးကြီးဦမောင်မြင့်မှာအရင်မလိုပါ။နမ်းစုပ်ပြီးနော်ဒေါ်
နွယ်နွယ်တင့်ကိုယ်လုံးလေးကိုအသာလွှတ်ပေးလိုက်သည်။
"သမီး ဘယ်နေ့ဂျူတီကျသလဲ"
"အင်္ဂါနေ့ ဒက်ဒီ"
ထိုစဉ်ကရုံးများတွင်အလှည့်ကျအရာရှိများအပါအဝင်ရုံးတွင်ညအိပ်၍
တာဝန်မှုးတာဝန်ယူကြရသည်။အိမ်ထောက်သည်အမျိုးသမီးများ
လည်းပါသည် ။နှစ်ယောက်တတွဲဖြစ်သည်။
"ဟုတ်ပြီ အဲဒီညဒက်ဒီလာခဲ့မယ်"
လူကြီး၏ရုံးခန်းထဲကထွက်လာတော့ဒေါ်နွယ်နွယ်တင့်ခမျာစိတ်ကြွ
ရင်ခုန်လျက်ကနေ့ညသည်ပင် အင်္ဂါညဖြစ်လို်ိပါတော့ဟုတောင့်တ
မိလေသည်။
Comments
Post a Comment