" ဒီလိုရှိပါတယ် ... ကိုမိုးစက် ... ကျနော်တို့ကုမ္ပဏီက ဒီဇိုင်းသုံးရင်း ကုန်ကျငွေ တခါတည်း တွက်ပေးပါတယ် ... ခုဟာ ကိုမိုးစက် အဆောက်ဦးဒီဇိုင်း ပုံပေါ်မှ ဈေးအကြမ်းကို ... မမခေါင်က ... တွက်ပေးပါလိမ့်မယ် "
" အော် ... ဟုတ်ပါပြီဗျာ ... ကဲ ... ဒါဆို ကျနော့် လက်တော့နဲ့ ဆွဲဗျာ ... တခါတည်း ကျနော် ပုံဖေါ်ကြည့်ချင်လို့ "
" ဟုတ် ... ရပါတယ် ... ခင်ဗျာ "
မိုးစက်မှာ စကားဆုံးသည်နှင့် သူယူလာသော လက်ဆွဲအိပ်အတွင်းမှ လက်တော့ပ် အလတ်စား တစ်လုံး ထုတ်ယူကာ ရှေ့မှ စားပွဲခုံပေါ်အား တင်ပေးလိုက်၏။မိုးစက်ပြောပြသည် ပုံစံအတိုင်း နေမင်းခန့်မှာ ဂရုတစိုက်ဆွဲပေးနေစဉ် အိမ်အဝမှ နုနုထွဋ်ခေါင်၏ မိဘများ အပြင်မှ ပြန်လာကြတော့သည်။
" ဟော ... ဧည့်သည်တွေရောက်နေပါလား "
" ဟုတ် ... မေကြီး ... ပရောဂျက် အသစ်တခုပါ ... ရုံးမသွားဖြစ်လို့ အိမ်မှာ အလုပ်လုပ်နေတာ "
" အေးအေး ... ငါတို့တော့ ပင်ပန်းလာပြီ ... အပေါ်တက်နားပြီဟေ့ ... ဧည့်သည်တွေ ခွင့်ပြုပါဦး "
ဒေါ်နန်းသဇင်မှာ နုတ်ဆက်ရင်း နေမင်းခန့်အား တွေ့သွားရာ...
" အော် ... နေမင်းခန့်ရော ... ရောက်နေတာလား "
" ဟုတ် ... အန်တီ "
နေမင်းခန့်ဒီဇိုင်းစွဲနေစဉ် နုနုထွဋ်ခေါင်မှာ အအေးတစ်ဗူးဖေါက်ကာ ဘေးနားချထားပေးသည်။
" ကိုမိုးစက် လည်း ... အအေးသုံးဆောင်ပါဦး "
နေမင်းခန့်ဘေးနား အအေးဗူး ချပေးစဉ် မိုးစက်မှာ တောက်လျှောက်လိုက်ကြည့်နေသဖြင့် နုနုထွဋ်ခေါင်က စကားလှမ်းပြောလိုက်၏။
" ဟုတ် ... မနုနုထွဋ်ခေါင် "
မိုးစက်မှာ နေမင်းခန့် အအေးသောက်နေစဉ် နုနုထဋ်ခေါင် ကိုယ်လုံးအား စူးစိုက်ငေးကြည့်နေပြန်သည်။နေမင်းခန့်မှာ အအေးဗူးအား ပြန်ချရင်း မိုးစက်အား အလုပ်ပြန်စရန် ပြောလိုက်၏။နေမင်းခန့် အသံကြောင့် မိုးစက်တစ်ယောက် အကြည့်များရွေ့ကာ သူလိုချင်သော ဒီဇိုင်းအနေထားအား ပြောပြနေသည်။အချိန် ၄နာရီကျော်ကျော်တွင် မိုးစက်ပြောသော ဒီဇိုင်းအား နေမင်းခန့်တစ်ယောက် အကြမ်းဆွဲပြီးသွားတော့၏။ဒီဇိုင်းပြီးသည်နှင့် နုနုထွဋ်ခေါင်မှာ ဘေးမှ ကုန်ကျမည့် ငွေအား တွက်ချက်နေရာ ခဏအကြာတွင်...
" ကဲ ... ကိုမိုးစက် ... အဆောက်ဦး ဒီဇိုင်းအတွက် ... ဈေးအကြမ်းရပါပြီ ... သိန်းပေါင်း နှစ်သောင်းရှစ်ထောင် ပတ်လည်ပါရှင် "
" ဟုတ် ... အပန်းဖြေ တိုက်ခန်းတွေက ... နှစ်ထပ်ထဲပါ ... ကျနော် မှန်းထားတာနဲ့ ... ဈေးက နဲနဲများနေသလားလို့ပါ ... နှစ်ခွဲလောက်ပဲ မှန်းထားမိလို့ "
" ဒီလိုရှိပါတယ် ... ကိုမိုးစက် ... သာမန် ဂိုဒေါင်နဲ့ လူနေအိမ်က မတူဘူးလေ ... အဆောက်အအုံတွေရဲ့ အတွင်းပိုင် ပြင်ဆင်မှု့ အပြင်ပိုင်း အလှဆင်မှု့အတွက် ဈေးနဲနဲ ပိုသွားတာပါ ... ကိုမိုးစက်က အခန်းနံရံတွေ အိမ်အမိုးရဲ့ အတွန့်အတက်လေးတွေ ပုံမှန် အဆောက်အုံထက် ထူးခြားခန်းနေတာ "
နုနုထွဋ်ခေါင်၏ ထိထိမိမိစကားကြောင့် မိုးစက်မှာ ဘဝင်ခိုက်သွားရသည်။
" ကျနော့် ဒီဇိုင်းတွေက ... မိုက်နေတာလား ... ခိခိ "
" ဒါပေါ့ရှင် ... သာမန် ပလာစတာ ချောထားတဲ့အိမ်နဲ့ ... အနုစိတ်ပြီး အလှဆင်ထားတဲ့အိမ် ကုန်ကျစရိတ် မတူဘူးပေါ့ ... သုံးစွဲတဲ့ ပစ္စည်း ကွာလတီကောင်းရင် ကောင်းသလို အဆောက်အအုံရဲ့ အရည်အသွေးက တက်လာတာပေါ့ "
" ဟုတ် ... အဆောက်အအုံရဲ့ ... အခင်းပိုင်းကျရော "
" အဲဒါလည်း ... ကျမ ပြောသလိုပါပဲ ... ရိုးရိုးတရုတ်ကြွေပြားခင်းတာနဲ့ အီတလီဂရမ်နှိုက်ကျောက်ပြားခင်းတာ မတူဘူးလေ ... ကိုမိုးစက် သုံးမယ့် ပစ္စည်းကွာလတီပေါ် မူတည်ပြီး အဆောက်အဦးတန်ဖိုး ကွာခြားလာမှာ ... အိမ်တံခါးသော့တွေက အစ ငါးထောင်တန်ကနေ ငါးသောင်းကျော်တန်ထိ အစားစားပေါ့ "
" ဟုတ်ပါပြီဗျာ ... ကျနော် ... အကောင်းဆုံး လုပ်ချင်တယ်ဗျာ "
" ဟုတ် ... ကျမက ... အိမ်အဝင်တံခါးဆို ... သော့အကောင်းတတ်ပြီး အိမ်ထဲ ရေချိုးခန်းလိုဟာမျိုးကျ ပုံမှန်သော့အမျိုးအစားပေါ့ ... နောက် မီးပန်းဆိုင်တွေလည်း အိမ်ရှေ့ ကော်ရစ်တာကို တန်ဖိုးအသင့်အတင့် တပ်ဆင်ပြီး အတွင်းဘက် အနားယူမယ့် အခန်းမျိုး အီတလီမိတ်ကိုပဲ သုံးပေးမှာပါ ... တတ်နိုင်သလောက် ကုန်ကျစရိတ် ချွေပေးတာပေါ့ရှင် "
" ကဲ ... မနုနုထွဋ်ခေါင် စကားနဲ့တင် ဆောက်ချင်နေပါပြီဗျာ ... စရံချဖို့သာ စီစဉ်ပါတော့ "
" သိုင်းခရုပါ ... ကိုမိုးစက် ... ကျမ ... ဒီတစ်ပတ်အတွင်း ... စီစဉ်ပေးပါမယ်ရှင် "
အလုပ်ကိစ္စပြီးသဖြင့် မိုးစက်တစ်ယောက် ပြန်သွားတော့သည်။နေမင်းခန့်လည်း အကြောတချက်ဆန့်ကာ ဘေးနားထိုင်နေသော နုနုထွဋ်ခေါင် ပေါင်တန်ပေါ် လှဲချလိုက်တော့၏။
" အိမ်ပေါ်မှာ မေကြီးတို့ရှိတယ် ... နေမင်းခန့် ... ထဦးအေ "
နေမင်းခန့်မှာ အိမ်မပြန်မချင်း တနေ့လုံး နုန့ထွဋ်ခေါင်အား နမ်းလိုက် ဖက်လိုက်ဖြင့် ကြည်နူးနေတော့သည်။
" စရံချတဲ့ချိန် ... ကုမ္ပဏီ လာပေးမှာလား "
" ဒါကတော့ ... ဘယ်လိုလုပ်လုပ်ပါ ... ရတယ် "
" ဒါပဲနော် ... သူအိမ်ခေါ်ရင် ... ကျနော် မသိပဲ ... မသွားရဘူး "
" ဟုတ်ပါပြီရှင် "
နောက် ၁ဝရက်ခန့် နေမင်းခန့် ရုံးလာချိန် နုနုထွဋ်ခေါင် အခန်းထဲ အီစီဂလီလုပ်ရန် ဝင်လာခဲ့သည်။ခါတိုင်း သူဝင်လာချိန် နှာခေါင်းလေးရှုံ့ကာ အသဲယားအောင် လုပ်ပြတတ်သော နုနုထွဋ်ခေါင် တစ်ယောက် မတွေ့ရပေ။ချက်ချင်းပြန်ထွက်လာရာ MD ဦးအောင်မိုးမှ အဆောက်အဦးဆောက်ရန်လာအပ်သော လုပ်ငန်းရှင်တစ်ဦးအာ အဆောက်အဦးဒီဇိုင်းများ ရှင်းပြခိုင်းသဖြင့် နာရီဝက်ခန့် ရှင်းပြနေရသည်။ဒုတိယအကြိမ် နုနုထွဋ်ခေါင် အခန်းထဲပြန်ဝင်ရာ ဒီတကြိမ် အလုပ်စားပွဲနား လျှောက်သွားလိုက်၏။နုနုထွဋ်ခေါင် ထိုင်နေကြခုံလေးပေါ်ထိုင်ကာ စားပွဲပေါ်လက်တင်ရင်း အိပ်ပျော်သွားတော့သည်။
အိပ်ပျော်နေရင်း ရုတ်တရက် လန့်နိုးကာ စားပွဲပေါ်အလှတင်ထားသော ဖန်ပန်းအိုးလေးအောက်မှ စာရွတ်ခေါက်လေး တွေ့လိုက်ရသည်။စာရွတ်ခေါက်လေးအား ဖြန့်ဖတ်ရင်း မျက်နှာပျက်သွားမိသည်။နုနုထွဋ်ခေါင်မှာ မိုးစက်ဖုန်းဆက်ခေါ်သဖြင့် စရံစာချုပ်ချုပ်ဆိုရန် သွားနှင့်ပြီဖြစ်ကြောင်း လိုက်လာခဲ့ရန် စာရေးထားခဲ့၏။ချက်ချင်း ကုမ္ပဏီမှ ကားဖြင့်ထွက်လာကာ စာရွတ်လေးထဲမှ လိပ်စာအတိုင်း လိုက်လာခဲ့သည်။
မြို့တွင်း တနေရာ ဆိတ်ငြိမ်ရပ်ကွက်တခုအတွင်း ရောက်ရှိလာသည်။ခြံဝင်းကျယ်ကြီးများနှင့် လှပခန်းနားသော တိုက်ကြီးများကြောင့် သာမန်မဟုတ်ပဲ လူချမ်းသာများသာ နေထိုင်ကြောင်း မြင်တွေ့နေရ၏။လူသွားလူလာ နည်းပါးကာ ကားတစ်စီးစ နှစ်စီးစ လောက်သာ တွေ့ရှိရသည်။ခဏအကြာ လိပ်စာထဲမှ ခြံဝင်းကြီးအား တွေ့ရှိရာ ကားထိုးရပ်လိုက်၏။ခြံဝင်းထဲ နုနုထွဋ်ခေါင်၏ ကားလေးရပ်ထားရာ လူခေါ်ဘဲလ်အား နှိပ်လိုက်တော့သည်။၅ကြိမ်လောက်နှိပ်ရာ မထူးခြားသဖြင့် ဘေးဘီအရိပ်အခြေ ကြည့်ကာ အုတ်တံတိုင်းပေါ်မှ ကျော်ဝင်လာခဲ့၏။အိမ်မကြီးတံခါးမှာ ပွင့်နေလျက် ဧည့်ခန်းတွင်း ဘဲဥပုံဖန်သားစားပွဲပေါ် နုနုထွဋ်ခေါင်၏ ပိုက်ဆံအိတ်လေး တွေ့လိုက်ရသည်။
လူရိပ်လူရောင်မတွေ့ရပဲ ဧည်ခန်းညာဘက်ခြမ်းနားမှ အော်ဟစ်သံ တိုးတိုး ကြားလိုက်မိသည်။အသံလာရာဆီ ကွေ့လျှောက်လာရာ မှန်တံခါးတပ်ဆင်ထားသော အိပ်ခန်းတခန်းအား မြင်လိုက်ရ၏်။အိပ်ခန်းအတွင်းထဲမှ အသံသဲ့သဲ့ ထွက်ပေါ်နေကာ အတွင်းဘက်အား မမြင်ရပေ။မှန်တံခါးများမှာ အထူးတပ်ဆင်ထားသော မှန်တံခါးများဖြစ်ကာ အတွင်းဘက်မှ လော့ချထားသဖြင့် ဖွင့်မရချေ။တံခါးသော့ပေါက်နေရာလေးမှ ချောင်းကြည့်ရာ မြင်လိုက်ရသော မြင်ကွင်းကြောင့် နေမင်းခန့် ဒေါသများ ငယ်ထိပ်တက်လာတော့၏။
အိပ်ခန်းနံရံအား မတ်တပ်ရပ်လျက်အနေထားဖြင့် နုနထွဋ်ခေါင်တစ်ယောက် ကျောကပ်ထားရသည်။မိုးစက်မှာ နုနုထဋ်ခေါင်၏ လက်နှစ်ဖက်အား မြှောက်ကိုင်ကာ နံရံနှင့် ဖိကပ်ထား၏။ဘယ်လက်ဖြင့် ဖိကိုင်ရင်း မိုးစက်၏ညာဘက်လက်မှာ နုနုထွဋ်ခေါင်၏ ထမိန်စကပ် အကွဲနေရာမှ လက်သွင်းကာ ပေါင်ရင်းသို့ ရောက်ရှိနေသည်။နုနုထွဋ်ခေါင်မှာ ပေါင်တန်များအားစိရင် အော်ဟစ်နေတော့၏။
" ရှင် ... မယုတ်မာနဲ့ ... ခုလွတ် "
" ဒီလို အခွင့်ရေး ရအောင် ... ကြိုးစားထားခဲ့ရတာ ... မလွတ်နိုင်ဘူး နုနုထွဋ်ခေါင် "
" ကျမ နဲ့ ဘာရန်ငြိုး ရှိလို့လည်း ... ဒီလောက် ယုတ်မာနေတာက ... ပြော "
" ဘာရန်ငြိုးမှ မရှိပါဘူး ... ဟောဒီ မျက်နှာလေးရယ် ဟောဒီနို့ကြီးတွေရယ် ... ပြီးတော့ ဟောဒီစောက်ပတ်ကြီးရယ် ... ရှိနေလို့ပါ "
" အ ... အားးးး "
စကားပြောရင်း မိုးစက်ညာဘက်လက်က နုနုထွဋ်ခေါင် အဖုတ်လေးအား ဆွဲညှစ်ပစ်လိုက်တော့သည်။
" ငြိမ်ငြိမ် ... နေစမ်းကွာ "
" လွတ်ပါရှင် ... အောက်က ... နာလို့ပါ "
" ခဏနေ ... ကောင်းလာမှာပါကွာ ... ငြိမ်ငြိမ်နေရင် လွတ်ပေးမယ် "
" လွတ်ပေးပါ ... အမလေး ... သေပါပြီ "
" ငါပြောတာ လိုက်လုပ် ... မလုပ်ရင် စောက်ပတ်တပြင်လုံး ဆွဲစုပ်ပစ်မှာ "
" အ အားးးး ... ဟုတ် ဟုတ် "
မိုးစက်မှာ အမိန့်ပေးရင်း နုနုထွဋ်ခေါင် အဖုတ်လေးအား ထပ်ညှစ်ပစ်လိုက်ပြန်သည်။စောက်မွှေးအုံတစ်ခုလုံး မိုးစက်လက်ထဲ တင်းနေအောင် ဆွဲစုပ်ထားခံနေရ၏။အခန်းပြင်မှ ချောင်းကြည့်နေသော နေမင်းခန့်မှာ မှန်တံခါးချပ်ကြီးများအား တဒုံးဒုံး ထုကာ အော်ဟစ်နေတော့သည်။သို့သော် နေမင်းခန့် လုပ်သမျှအတွင်းခန်းမှ ဘာမှမကြားရပေ။နေမင်းခန့် ကိုယ်လုံးအား အတွင်းဘက်မှ မိုးစက်နှင့်နုနုထွဋ်ခေါင်တို့က မြင်နေရ၏။
" ဟားဟားးး ... နင့်အကောင် ဘာမှ မတတ်နိုင်ဘူး မြင်လား ... ခု ... အကျင်္ ီချွတ် ... လက်တွေ အရင် လွတ်ပေးမယ် "
နုနုထွဋ်ခေါင်မှာ နေမင်းခန့်ရှိရာ တံခါးပေါက်သို့ မျက်လုံးလေး ဆွေကြည့်ရင်း အကျင်္ ီကြယ်သီးများဖြုတ်ကာ အပေါ်အကျင်္ ီလက်ပြတ်လေးအား ချွတ်ပေးနေရရှာသည်။မိုးစက်လက်မှာ နုနုထွဋ်ခေါင် ပေါင်ကြားထဲမှ မထုတ်ပဲ စောက်ပတ်အုံအား ညှစ်ထားလျက်ပင်။အပေါ်အကျင်္ ီကျွတ်သည်နှင့် လုံးဝန်းမို့မောက်သော ရင်သားစိုင်ကြီးများအား ထိန်းထားသော ဘလာစီယာ အနက်လေးပေါ်လာသည်။မိုးစက်မှာ ဗလာစီယာ အထက်နား ရုန်းထွက်နေသော နို့အုံအပေါ်ခြမ်းအား လျှာဖျားဖြင့် ထိုးဆွနေ၏။ဘယ်ညာ ထိုးဆွရင်း လည်တိုင်ဖွေးဖွေးဆီသို့ လျှာအပြားလိုက် ပင့်ယက်လိုက်ပြန်သည်။
" ကဲ ... ဗယာပါ ... ချွတ်ဟာ ကြာတယ် "
နုနုထွဋ်ခေါင် လက်ကလေးနှစ်ဖက်မှာ တုန်ရင်စွာ နောက်ကျောဘက်ရောက်ကာ ဗလာစီယာချိတ်အား ဖြုတ်ချပေးလိုက်ရ၏။ချိတ်ပြုတ်သည်နှင့် လက်မောင်းတုတ်တုတ်လေးများ အလိုက်သင့် လျှောချကာ ဗလာစီယာအား ချွတ်ချနေသည်။ဗလာစီယာအောက်မှ ဘွားကနဲ့ပေါ်လာသော နို့အုံကြီးအား ကြည့်ရင်း မိုးစက်မှာ ညာဘက်နို့သီးခေါင်းလေးအား ဖိစုပ်လိုက်တော့၏။နုနုထွဋ်ခေါင်မှာ ချစ်သူရှေ့ သူစိမ်းယောကျင်္ား တစ်ဦးက အကျပ်ကိုင် နို့စို့နေရာ ဝမ်းနည်းပြီးမျက်ရည်များ ကျဆင်းလာခဲ့သည်။မိုးစက်မှာ မတ်တပ်ရပ်လျက် မျက်နှာချင်းဆိုင်အနေထားဖြင့် နုနုထဋ်ခေါင် စောက်ဖုတ်လေးအား ညှစ်ကိုင်ရင်း နို့သီးခေါင်းနီတာရဲလေးများအား တဖက်ပြီးတဖက် ဖိစို့နေ၏။ခဏအကြာ နုနုထွဋ်ခေါင်အား ထမိန်စကပ်နှင့်အတွင်းခံ ဘောင်းဘီအား ထပ်ချွတ်ခိုင်းလိုက်ပြန်သည်။
နုနုထွဋ်ခေါင်အား နံရံဘက် လှည့်ခိုင်းရင်း ခါးသေးကျဉ်လေးအောက်မှ ကော့ထွက်နေသော ဖင်သားကြီးအား တဖြန်းဖြန်း ပိတ်ရိုက်ပစ်သည်။ဖင်သားစိုင်ကြီးများမှာ ရိုက်ချက်အတိုင်း တုန်ခါလာပြီး ခဏအကြာ လက်ဝါးရာများ နီရဲစွာ ပေါ်လာတော့၏။မိုးစက်မှာ ဖင်အားပစ်ရိုက်ရင်း ခေါင်းလေးမော့ကာ တအားအားအော်နေသော နုနုထွဋ်ခေါင်၏ မျက်နှာလေးအား ဘေးတိုက်ကြည့်ကာ အားရကျေနပ်လျက်ရှိသည်။နံရံလက်ထောက်ကာ ဖင်ကြီးကော့ပေးထားသော နုနုထွဋ်ခေါင်၏ နောက်ဘက် ဒူးထောက်ထိုင်ချလိုက်ပြန်၏။ဖင်သားစိုင်ကြီးပေါ်မှ လက်ဝါးရာ များအား လျှာဖြင့် အပြားလိုက် ယက်ပေးနေသည်။
နုနုထွဋ်ခေါင်မှာ ခုန နာကျင်သမျှ စပ်ဖျင်းဖျင်းဖြစ်နေသော သူမဖင်ကြီးအား မိုးစက်ကလျှာနွေးနွေးလေးဖြင့် ပြန်ယက်ပေးသဖြင့် နာကျင်မှု့များ ပျောက်ကာ ဖေါ်မပြတတ်သော ခံစားမှု့လေးရရှိနေသည်။ဖင်သားစိုင်ကြီးတပြင်လုံး ယက်ပေးနေသော လျှာနွေးနွေးလေး၏ ထိပ်ဖျားလေးမှာ မထင်မှတ်ပဲ သူမ ဖင်ဝလေးထဲ ရောက်လာရာ ပေါင်တန်ကြီးများ အလိုအလျောက် ဖြဲပေးရင်း ခါးလေးခွက်ကာ ဖင်အား ရသလောက် ကော့ပေးနေရှာသည်။မိုးစက်မှာလည်း နုနုထွဋ်ခေါင် ဖင်နှင့် မခွာတမ်း မျက်နှာအပ်ကာ ဖင်ပေါက်အား ကလိပေးနေသည်။အတွေ့ကြုံမရှိသော နုနုထွဋ်ခေါင်တစ်ယောက် ရုန်းကန်ငြင်းဆန်သောစိတ်များ ပျောက်ကွယ်ကာ တခါမှမခံစားဘူးသော ကာမစည်းစိမ်နောက် မျောပါနေရသည်။
အပြင်မှချောင်းကြည့်နေသော နေမင်းခန့်မှာ တခဏတွင်း ပြောင်းလဲသွားသော နုနုထွဋ်ခေါင်အား နားမလည်နိုင်အောင်ဖြစ်နေရ၏။နေမင်းခန့်ကြည့်နေစဉ် နုနုထွဋ်ခေါင်ဆီမှ ခပ်စူးစူး ညည်းသံများ ထွက်ပေါ်လာကာ ပေါင်တန်များတဇပ်ဇပ်တုန်ရင်း စောက်ရည်များ နောက်ပြန်ပန်းထုတ်နေသည်ကို မြင်လိုက်ရတော့သည်။စောက်ခေါင်းဝမှ နောက်ပြန်ပန်းထုတ်သော စောက်ရည်များမှာ အစပိုင်း အရှိန်ခပ်ပြင်းပြင်းဖြင့် မိုးစက်မျက်နာအား ပန်းမိရာ တဖြည်းဖြည်း အရှိန်လျော့လာရင်း သူမပေါင်ကြားထဲ စီးကျကုန်တော့၏။မိုးစက်မှာ စောက်ပတ်အားမထိပဲ ဖင်ဝအားကလိကာ ပထမဆုံးအကြိမ် စောက်ရည်များပန်းထွက်အောင် စွမ်းဆောင်နိုင်ခဲ့သည်။
ပေါင်သားများတဇပ်ဇပ်တုန်ရင်း ခဏအကြာတွင် ခါးလေးဆက်ကနဲ့ ဆက်ကနဲ့ တွန့်ကာ ကြမ်းပြင်ပေါ်ဒူးကွေး ထိုင်ချရင်း အသက်မျှင်းရှုနေရတော့၏။နုနုထွဋ်ခေါင် အနားယူစဉ် မိုးစက်မှာ သူ့ခန္ဓာကိုယ်မှ အဝတ်စားများ ဆွဲချွတ်ချလိုက်သည်။ခန္ဓာကိုယ်မှာ ကြွက်သားအမြှောင်းလိုက်ဖြင့် ပေါင်ကြားမှ ငိုက်ဆင်းနေသော လီးမှာ ဒစ်ကြီးကားထွက်နေလျက်ရှိသည်။နုနုထွဋ်ခေါင် မျက်လုံးဖွင့်ပြီးလှည့်အကြည့် သူမမျက်နှာရှေ့ ရမ်းနေသော လီးကြီးအား မြင်လိုက်ရာ မျက်လုံးလေး ပြူးနေရှာ၏။သို့သော် ကြာကြာမကြည့်လိုက်ရပေ မိုးစက်က သူမကိုယ်လုံးလေးအား ဆွဲမက နံရံပြန်ကပ်ရင်း နူတ်ခမ်းချင်းတေ့စုပ်ပစ်လိုက်သည်။
မျက်နှာလွဲပြီး ငြင်းဖို့စဉ်းစားလိုက်စဉ် မိုးစက်လက်တဖက်က သူမနို့အုံကြီးအား ညှစ်ချေလာသဖြင့် နို့အုံလာကိုင်သောလက်အား ဆွဲမိပြန်သည်။နူတ်ခမ်းချင်း အလိုက်သင့်စုပ်ကာ နို့အုံအားညှစ်ချေသော လက်အား ဆွဲချပစ်ရာ ပိုဆိုးသွားရ၏။မိုးစက်လက်မှာ နိုအုံအား ညှစ်ပေးနေရာမှ အောက်ဖက်ဆင်းသွားကာ နုနုထွဋ်ခေါင် စောက်ပတ်လေးအား ဖိကပ်အုပ်ပစ်လိုက်တော့သည်။ဒီတကြိမ် စောက်ဖုတ်လေးအား မညှစ်ပဲ အဖုတ်အက်ကွဲကြောင်းလေး လက်ခလယ်ဖြင့် ထိုးခွဲကာ စောက်စိလေးအား ချိတ်ဆွဲပေးနေ၏။ထို့နောက် နုနုထွဋ်ခေါင် လက်ကလေးအား ဆွဲယူကာ သူ့ပေါင်ကြားမှာ လီးပေါ်တင်ပေးလိုက်တော့သည်။နို့သီးခေါင်းလေးစုပ်လိုက် စောက်စိလေးချေပေးလိုက်နှင့် ခဏအကြာတွင် နုနုထွဋ်ခေါင်ဆီမှ မသိမသာလေး တုန့်ပြန်လာတော့သည်။
မိုးစက်လီးအား ညှစ်ကိုင် ပွတ်သပ်ရင်း သူမနို့အား စို့နေသောမိုးစက်ခေါင်းအား ခပ်ဖွဖွ ပွတ်ပေးနေရှာသည်။နေမင်းခန့်မှာ ပြောင်းလဲသွားသော နုနုထွဋ်ခေါင်၏ အပြုအမူများကြောင့် နားမလည်နိုင်အောင်ဖြစ်နေရသည်။ခဏအကြာတွင် မိုးစက်မှာ နုနုထွဋ်ခေါင်၏ ပုခုံးနှစ်ဖက်အား ဖိချကာ ဒူးထောက်ထိုင်ခိုင်းလိုက်သည်။မော့ကြည့်နေသော နုနုထွဋ်ခေါင်၏ နူတ်ခမ်းလေးထဲ မိုးစက်က လီးထိပ်ဖြင့် တေ့ထားလိုက်၏။နူတ်ခမ်းလေးစိကာ နုနုထွဋ်ခေါင်တစ်ယောက် ခေါင်းလေးလွဲရင်း နေမင်းခန့်ရှိရာ တံခါးပေါက်ဖက်လှမ်းကြည့်နေသည်။သို့သော် မိုးစက်ဆီမှ စကားသံခပ်တိုးတိုး ထွက်ပေါ်လာကာ နုနုထွဋ်ခေါင်မျက်နှာလေးအား ဆွဲ့လှည့်လိုက်၏။နုနုထွဋ်ခေါင်တစ်ယောက် မိုးစက်အား မော့အကြည့် ဟနေသော နူတ်ခမ်းလေးထဲ မိုးစက်ဒစ်ကြီး ရုတ်တရက်ဝင်ရောက်လာတော့သည်။
" ဟာ ... မလုပ်နဲ့ ... မမခေါင် ... ထုတ် ထုတ် ... မစုပ်ပေးပါနဲ့ ... အဲဒါ ကျနော် အမြတ်တနိုးနမ်းနေတဲ့ ... နူတ်ခမ်းလေးပါဗျာ "
နေမင်းခန့်တစ်ယောက် ချစ်သူနူတ်ခမ်းဖူးဖူးလေးထဲ ဝင်ထွက်နေသော မိုးစက်လီးအားကြည့်ကာ မျက်ရည်များစီးကျလာတော့သည်။နုနုထွဋ်ခေါင်မှာ မျက်လုံးလေးစင်းကာ ပါးစပ်ထဲ အပြည့်နေရာယူထားသော မိုးစက်လီးတန်ကြီးအား မက်မက်မောမော စုပ်ပေးနေရာ နေမင်းခန့်တစ်ယောက် ကြည့်နေရင်း ခေါင်းထဲမိုက်ကနဲ့ဖြစ်ကာ လဲကျသွားတော့၏။
Comments
Post a Comment