ကျနော်အမေနဲ့စမှားပြီးကထဲကတစ်ခါမှ အလင်းရောင်လင်းလင်းချင်းချင်းမှာပေါ်တင်ကြီးအခုလိုမလိုးဖူးခဲ့သေးဘူး။
အခုမှတစ်ကိုယ်လုံးမိမွေးတိုင်းဖမွေးတိုင်း ဝစ်လစ်စလစ် ကိုယ်ခန္ဓာကြီးနဲ့အသားစိုင်ခြင်းထိကပ်ပြီး
ကျနော့်ပေါ်မှောက်နေတဲ့အမေ့ကိုရှင်းရှင်းလင်းလင်းကြီးမြင်နေရတဲ့အပြင်။ လီးကလဲအမေ့စောက်ဖုတ်ထဲကမချွတ်ရသေးပဲ
တန်းလန်းကြီးစွပ်ရက်သားအခြေအနေတို့ကြောင့်အခုလေးတင်မှပြီးသွားတဲ့
ကျနော့်လီးကမယုံနိုင်စရာချက်ချင်းဘဲပြန်ထောင်တက်လာတယ်။
အမေကလဲဒီအခြေအနေကိုသတိထားမိပုံရတယ်၊ စောက်ဖုတ်ကြွက်သားတွေကတစ်ချက်နှစ်ချက်ညှစ်ပြီးတုန့်ပြန်လာတယ်။
ကျနော်ကစောက်ခေါင်းထဲပြန်ပြည့်လာပြီဖြစ်တဲ့လီးကြီးဖြည်းဖြည်းချင်းနှဲ့နှဲ့ကော့ထိုးပြီးစလှုပ်ရှားပေးလိုက်တယ်။
အမေ့စောက်ခေါင်းကလည်းချွဲကျိလာပြန်ပြီ။
ကျနော်အမေ့ကိုဖက်ရက်သားပြန်ထထိုင်လိုက်တယ်လီးကလဲ စပ်ပတ်ထဲစွပ်ရက်သားပဲ။
အမေသိတယ် သူ့ကိုနောက်တစ်ချီလိုးဦးတော့မှာပဲဆိုတာ။ မျက်နှာကပန်းသွေးရောင်ရဲနေတယ်။
မျက်စိတွေကစုံမှိတ်ထားတုန်းပဲ၊ အလင်းရောင်ကိုအမေရင်မဆိုင်ချင်ဘူးလား.. သားနဲ့ပြန်လိုးနေရတဲ့
ပီပြင်တဲ့ပုံရိပ်ကိုလက်မခံရဲသေးတာလားတော့မသိဘူး..။
ကျနော် အမေ့ကိုကုတင်ပေါ်ကျောကျသွားအောင်ဖြည်းဖြည်းချင်းပြန်လှဲချပေးလိုက်တယ်။
ကုတင်ပေါ်အကျမှာကျနော့်လီးကကျွတ်ထွက်သွားတယ်။ အမေလဲဖင်ကြီးကားစောက်ပတ်ကြီးပြဲပြီးပက်လက်ပြန်ဖြစ်သွားရော။
ကျနော်ကမီးရောင်အောက်မှာရှင်းရှင်းကြီးလှပလှတဲ့အမေ့နို့လုံးကြီးနဲ့အေရိုးဗစ်ကစားထားလို့စွင့်စွင့်လေးလှပနေတဲ့
အဝတ်အစားမပါအမေ့ဘော်ဒီရှိတ်လေးကိုအရသာခံကြည့်နေမိတယ်။
ဒီတစ်ခါပဲမီးရောင်အောက်မှာ အဝတ်မပါတဲ့အမေ့ခန္ဓာကိုယ်အလှကိုပထမဆုံးစမြင်ဘူးတာလေ..။
ကျနော်အမေ့နို့ကြီးတွေကိုကောက်ဆုပ်ပြီးတဖြည်းဖြည်းချင်းလှိမ့်နယ်ဆုပ်ချေပေးနေလိုက်တော့
နို့သီးခေါင်းလေးတွေချက်ချင်းပဲမာတောင်တက်လာတယ်၊ အမေ့နို့ကြီးတွေကအိညက်နေတာပဲ၊
ဒါပေမယ့်ပျော့တွဲတွဲကြီးမဟုတ်ပြန်ဘူး။ မာမာတင်းတင်းနဲ့အသားရဲ့အိစက်မှုပေါင်းပြီးကိုင်လို့အရမ်းကောင်းတဲ့အခြေအနေ။
ကျနော်လည်းအသည်းယားလာတာနဲ့ကုန်းစို့ပစ်လိုက်တယ်၊ ဘယ်တစ်လှည့် ညာတစ်လှည့်။
"အင့်..အင်းးးဟင့်...ဟင်းဟင်းးး"
နို့နယ်၊ နို့စို့ခံရတော့အမေ့ညည်းသံလေးတွေပြန်ထွက်လာပြန်ပြီ။
ကျနော်အမေ့ပေါင်တံတုတ်တုတ်ကြီးနှစ်ချောင်းကိုပြဲနိုင်သမျှပြဲအောင်ဘေးချဲပြီးစောက်ပတ်ဝကိုကျနော့်လီးနဲ့တေ့ပြီးပွတ်ဆွဲလိုက်ပြန်တယ်။
အမေ့စောက်မွှေးတွေမှာရောစောက်ပတ်နှုတ်ခမ်းသားမှာရောစောစောကတစ်ချီပြီးထားတဲ့အရည်အစအနတွေကပေပွနေတုန်းပဲ။
စောက်ခေါင်းနီအာအာထဲကဖြူလဲ့လဲ့အရည်တွေက ကျနော့်သုက်ရည်တွေပဲဖြစ်မယ်။
ကျနော်အခုမှသေချာမြင်ဖူးရတဲ့အမေ့စောက်စိလေးကိုလက်ဖျားလေးနှစ်ချောင်နဲ့ပွတ်ဆွပေးကြည့်ရင်းကဖိဖိညှစ်ပေးတယ်..။
"အားးး ဟာ့..အူးးး သားးး ဖိုးထူး.."
အမေကညည်းရင်းနဲ့ကျနော့်နာမည်ကိုလွှတ်ခနဲရေရွတ်တယ်။
ကျနော်လည်းစိတ်ကူးရတာနဲ့စောက်စိကို ဒစ်ထိပ်နဲ့လေးငါးဆယ်ချက်ပွတ်ဆွဲပေးပြီးအစိလေးကိုပဲသီးသန့်လိုးပေးနေလိုက်တာ..။
"အားဟားအားးး ဘာတွေလုပ်နေတာလဲ..တော်တော့ ဟင့်.."
"မေမေ..သားထည့်လိုက်တော့မယ်နော်.."
အမေဘာစကားမှမပြန်..ငြိမ်ပဲနေတယ်..။
ကျနော့လီးကိုဖိချလိုက်တော့ဒစ်ထိပ်ကစောက်စိကိုကပ်ပွတ်ထိုးပြီးမှအမေ့စောက်ဖုတ်ရဲ့စောက်ခေါင်းပေါက်ထဲ
တအိအိ တဗျိဗျိနဲ့ဝင်သွားတော့တယ်။ အမေလုပ်သူရဲ့စောက်ဖုတ်က သားရဲ့လဒစ်ပြီးကိုငုံစုပ်သွားပြန်ပြီလေ။
"အိ..စစ်ရှ်ရှ်..အားးး"
အမေ့ဆီကရှူးရှူးရှဲရှဲ အသံလေးထွက်လာပေမယ်. မျက်လုံးကိုတော့မဖွင့်ရဲသေးဘူး၊ အတင်းကြိတ်ပြီးမှိတ်ထားပုံရတယ်။
ကျနော်အမေ့ကိုတမင်ပဲခေါ်လိုက်တယ်..
"မေမေ.."
အမေကငြိမ်နေပြန်တော့ ကျနော်လည်းလီးကိုဆက်ညှောင့်နေလိုက်ပြန်ပြီး ခဏကြာတော့တစ်ခါထပ်ခေါ်တယ်။
"မေမေ.."
တအောင့်လောက်ငြိမ်နေပြီးမှ..အမေ့မျက်လုံးတွေပွင့်လာပြီးကျနော့်ကိုကြည့်ရင်း..
"ဘာလို့ခေါ်နေတာလဲ.."
မျက်နှာကအခုမှပထမဦးဆိုံးစလိုးခံရဖူးတဲ့အပျိုလေးရှက်သလိုရဲတွတ်နေတယ်။
"သားး မေမေ့ကိုချစ်လိုက်တာ..၊ မေမေ..သားမိန်းမဖြစ်ပေးပါလား...နော်.."
အမေပြန်ငြိမ်သွားတယ်။ ဘာမှမပြောပြန်ဘူး။ ဒါပေမယ့်ကျနော့်ရဲ့မှန်မှန်ဆောင့်ချက်တွေကို ဖင်ကြွကြွပြီးကော့ကော့ပေးနေတယ်။
ဖလပ်..ဖလပ်..ဖောက်..ဖောက်..ပလိ.. စွပ်..
"မေမေ..
ဒီတခါတော့အမေကခပ်တိုတိုပဲအင်းလိုက်တယ်။
"အင်းမ်မ်.."
"မေမေ့ကိုအချစ်ဆုံးပဲ.."
"အင်းမ်မ်.."
အမေဖြေတာကဒါလောက်ပဲ။ ဒီ့ထက်ပိုပြီးတော့လဲမဖွင့်ရဲသေးဘူးထင်တာပဲ။
ကျနော်အရမ်းထန်လာပြန်ပြီအမေ့ ဖင်တုန်ကြီးနှစ်လုံးကိုလက်နဲ့စုံကိုင်ဆွဲယူပြီး ခပ်ကြမ်းကြမ်းသွက်သွက်လေး
ပစ်ဆောင့်ပေးလိုက်တာ လီးကတစ်ချက်ထက်တစ်ချက်နစ်နစ်ဝင်သွားတယ်။
ကျနော်အခုမှောင်ထဲမှာမဟုတ်တော့ဘူး။ မီးရောင်အောက်မှာထင်းထင်းကြီး။
အမေ့ရဲ့ဆက်စီကျလှတဲ့မျက်နှာလေးကိုကြည့်ပြီးလိုးနေရတာ။ စိတ်ထဲမှာကိုယ့်ကိုမွေးထားတဲ့ကိုယ့်အမေအရင်းကြီးကို
လိုးနေရတာသိနေမြင်နေတော့လိုးရတာပိုအားပါလာတယ်။
စိတ်ထဲအမှားတစုံတရာလို့မခံစားမိပဲ၊ လိုးရတာအရသာပိုရှိသလိုထင်မိတယ်။
"အာ့..အာ့..အားးးးဟင့်..အားးး"
အမေလည်းအသံလေးဖွင့်ညည်းလာရင်း စောက်ဖုတ်ကိုကော့ကော့ထိုးပေးနေတယ်။ မျက်လုံးတွေပြန်မှိတ်ထားတယ်။
အတော်ကြာဆောင့်လိုးပေးနေရင်းက ကျနော်အမေ့ခါးကိုတင်းတင်းဆွဲဖက်ပြီး ကျနော်ကနောက်လှန်လှဲချလိုက်တော့
လီးတန်းလန်းစွပ်ရက်ကနေပဲအမေကျနော့ပေါ်ကပ်ရက်ပါလာတယ်။ အခုအမေ ကျနော့်ပေါ်ခွရက်သားဖြစ်သွားပြီ။
အမေ့လက်နှစ်ဘက်ကကျနော့်ရင်ပတ်ပေါ်ထောက်ရက်သား။ အမေလည်းသိနေတယ် သူ့ကိုရွှေဘိုမြင်းကဆုန်စိုင်းစီးခိုင်းတယ်ဆိုတာကို..။
ကျနော်အခုအောက်ကနေခပ်ဆတ်ဆတ်ပင့်ထိုးပြီးလိုးပေးနေတယ်။ အမေလည်း စပြီးကျနော်လီးပေါ်ဆောင့်ဆောင့်ချနေပြီ။
" အီးးး အာ့.. အာ့ဟားး..အာ့ဟားးးရှူးးး"
ကြည့်ရတာအမေဖီလင်တက်ပြီးအရမ်းထန်လာပြီ။ ဖင်ကြီးကိုလီးကျွတ်မတတ်
တအားမြှောက်မြှောက်ပြီးမှအားရပါးရပြန်ပြန်ဆောင့်ချနေတယ်။
"အူးးးရှီးးးအင့်..ဟင့်...အားးး"
ဖတ် ဖတ် ဖတ် ပျိ..ပျိ..ဂျလိ..ဂျလိ..ဂတ်..ဂတ်..
တဖတ်ဖတ်ဆောင့်သံတွေနဲ့ကုတင်ခါသံ၊ ကြိတ်သံတွေရောသွားတာပါ။
အမေကကျနော့ရင်ပတ်ပေါ်လက်စုံထောက်ပြီးဆောင့်နေတာ။ မျက်လုံးတွေကမှိတ်ထားတုန်းပဲ။
ဒါပေမယ့်တကယ်တော့ အမေမျက်လုံးမပွင့်တပွင့်မှေးပြီးခိုးကြည့်နေတာကိုကျနော်သိနေတယ်။ အမေကဆောင့်အချ
ကျနော်ကပင့်အလိုး အံကျနေကြတော့ လီးနဲ့စောက်ဖုတ်ကတပြိပြိနဲ့ပွတ်ဆွဲနေပြီးအရသာကနတ်ပြည်တက်နေတယ်။
အမေမျက်လုံးကိုမှေး နှုတ်ခမ်းတွေကိုအောက်သွားနဲ့ကိုက်ပြီးစိတ်ရှိလက်ရှိကဆုန်စိုင်းနေတာ။
ဒီတစ်ခါလိုးနေကြရတာက ကျနော်တို့သားအမိနှစ်ယောက်စလုံးအတွက်အသစ်အဆန်းဖြစ်နေတယ်။
ဘာလို့လဲဆိုတော့ထိန်နေတဲ့မီးရောင်အောက်မှာလိုးနေရလို့ပဲ။ အမေ့ရဲ့ဖီလင်အပြည့်နဲ့ရှုံ့မဲ့ပြီးသွေးရောင်လျှမ်းနေတဲ့
မျက်နှာလေးကြည့်ပြီးလိုးရတာကိုက အရမ်းစိတ်လှုပ်ရှားဖို့လဲကောင်းတယ်။
"မေမေရယ်..မေမေသားမိန်းမအဖြစ်လက်ခံပေးပါနော်..မေမေ့ကိုသိပ်ချစ်တယ်သိလား.."
"အင်းမ်မ်.."
အရင်အတိုင်း 'အင်းမ်' ကလွဲလို့ဘာမှပြန်မပြော။
ကျနော်လီးကိုပင့်ကော့ထိုးရင်းကအမေ့ကိုယ်ကိုဆွဲချပြီးနှုတ်ခမ်းချင်းစုပ်နမ်းလိုက်ပြန်တယ်။
အမေကအလွယ်တကူပဲပါးစပ်ကလေးဟပြီးကျနော့်လျှာကိုဆီးကြိုလိုက်တယ်။
အမေနဲ့ကျနော်နွားငတ်ရေကျဆိုသလိုပူလောင်ပြင်းပြစွာနဲ့လျှာချင်းလိမ်းပြီးနမ်းနေမိကြတယ်။
အမေ့ခေါင်းလေးမော့လာ၊ မျက်လုံးလေးပွင့်လာပြီးအရှက်တစ်ပိုင်းမျက်နှာလေးနဲ့ကျနော့်ကိုကြည့်တယ်။
အဲ့ဒီမျက်နှာလေးကပဲအခုခံစားနေရတဲ့ကာမဂုဏ်ဖီလင်ကို ရပ်လို့မရတော့ဘူး၊
တဆုံးတစ ပြီးအောင်လုပ်တော့မယ်လို့လဲပြောပြနေသလိုပဲ။
အမေဖင်ကြီးမြှောက်မြှောက်ပြီးဆက်တိုက်ဆောင့်ချနေတယ်။ ပါးစပ်ချင်းလဲဂဟေဆက်လို့တရှူးရှူးတပြွတ်ပြွတ်နမ်းနေတယ်။
အမေ့စောက်ဖုတ်ကစပြီးတစစ်စစ်နဲ့ပြန်ညှစ်လာပြီ။ ကြည့်ရတာအမေနောက်တစ်ကြိမ်ပြီးဖို့နီးလာပြန်ပြီဆိုတဲ့သဘောလား။
အမေအနမ်းကိုခွာလိုက်ပြီးမှ၊ ကျနော့်ကိုမျက်လုံးဖွင့်ကြည့်ရင်းပြုံးပြတယ်၊ မျက်နှာလေးကလဲရှက်သွေးနဲ့ရဲတွတ်နေတာပဲ။
အမေပြီးတော့မယ့် ကာမစိတ်အထွတ်အထိပ်ရောက်မယ့်အချိန်လေးကိုရွေးပြီးတော့မှ ကျနော်ကအမေ့ကိုအချိန်ကိုက်ခေါ်လိုက်တယ်...။
"မိန်းမ..."
ကျနော် ကိုယ့်အမေကိုမိန်းမလို့ခေါ်လိုက်ရတာ ကိုယ့်ကိုယ်ကိုမယုံနိုင်ဘူး။ ရင်တွေလဲတရစပ်ခုန်နေမိတယ်။
"မိန်းမရယ်...မောင့်မိန်းမ.."
"ရူးနေလား... ဘယ်လိုလူလဲမသိဘူး..ကိုယ့်အမေကိုပြန်လိုးပြီးမယားလုပ်တယ်။
ပြီးတော့ပိုင်စိုးပိုင်နင်းနဲ. မိန်းမတဲ့..ကိုယ့်အမေကိုများ..အားးးရှူးးး စစ်ရှ် ..အီးးးးပြီးပြီ..မရတော့ဘူး.."
အမေပြီးသွားပြန်ပါပြီ..၊ အမေ့စောက်ဖုတ်က ကျနော့်လီးကိုတအားညှစ်နေပြန်ပြီး၊ လရည်တွေကိုဆွဲစုပ်နေသလိုခံစားရပြန်ပြီ။
"အားးးးရှီးးး ပပလဲ အခုမိန်းမတာဝန်ကိုယူနေပြီပဲ ယောက်ျားရယ်.. မိန်းမချစ်တဲ့ယောက်ျား..မေမေရဲ့မောင်ရယ်.."
အမေပြောအပြီးကျနော်အမေ့ကိုဆွဲဖက်ပြီးနမ်းလိုက်ပြန်တယ်။ အမေလည်းကျနော့်လည်ပင်းကိုသိုင်းခိုပြီးပြန်နမ်းလာတာ
ဒီတစ်ခါတော့မဆုံးနိုင်တဲ့ကစ်စင်အရှည်ကြီးပါပဲ။ ကျနော့လရည်တွေအမေ့သားအိမ်ခေါင်းထဲတစ်စက်မကျန်ဝင်သွားပြီးမှ
ကျနော်တို့နှစ်ယောက်ကုတင်ပေါ်အတူလှဲချဖက်ထားရင်းအနားယူနေမိတယ်။
အဲဒီညက ကျနော်တို့သားအမိ လုံးဝပွင့်လင်းသွားပြီးကြတဲ့နောက် အမောလေးနည်းနည်းပြေတော့
မီးပြန်မပိတ်တော့ပဲတစ်ညလုံးဆက်တိုက်ဆက်လိုးဖြစ်ကြတယ်။
လိုးလို့မဝ၊ အားမရ။ မတင်းတိမ်ကြတော့ပဲမီးရောင်အောက်မှာကိုယ်လုံးတီးနဲ့တစ်ယောက်ကိုယ်ခန္ဓာတစ်ယောက်အရသာခံကြည့်ပြီး
အားကုန်တော့မှအလိုးရပ်ကြတော့တာပဲ။
တစ်ချီတစ်ချီပြီးခါနီးတိုင်းမှာလည်း သားအမိနှစ်ယောက်သား၊ လင်မယားတွေလို အမေကကျနော့်ကိုယောက်ျား၊
ကျနော်ကအမေ့ကိုမိန်းမ၊ တတပြီးတော့ ပြီးအောင်ဆော်ကြတယ်ဗျာ။
အမေကတခါတလေသူ့ကိုယ်သူ မိန်းမလို့ခေါ်လိုခေါ်၊ ပပလို့သူ့နာမည်သုံးလိုသုံး၊ တခါတလေလည်းမေမေပြန်ဖြစ်သွားလိုက်နဲ့။
ဘာပဲဘယ်လိုပဲဖြစ်ဖြစ်၊ ဒေါ်ရွှန်းပပဆိုတဲ့ကျနော့်အမေကတော့ တကယ်တန်းကျနော့်မိန်းမဘဝကျရောက်ခဲ့ရပြီလေ။
ကျနော့်သုက်ရည်တွေလဲအမေ့သားအိမ်ထဲထိသွင်းခဲ့တာအကြိမ်ကြိမ်။ အမေဗိုက်ကြီးနိုင်သေးသလားလည်းကျနော်မသိ။
နောက်မှရောက်ရားဗျာ၊ အခုတော့ဆော်ချင်တာပဲသိတယ်။
အဲဒီနေ့ကစပြီး၊ ကျနော်အမေ့ကိုနေ့ပိုင်းအလင်းရောင်ထဲမှာ၊ ဘယ်နေရာပဲလုံးလုံး၊ ဘယ်လိုပဲကိုင်တွယ်ကိုင်တွယ်၊
အမေဘာမှမဟန့်တော့၊ မပြောတော့ဘူး။ ကျနော့်ကို သူ့ယောက်ျားလို့လက်ခံလိုက်ပြီလေ။
အခုနေ့တိုင်းပဲဆိုသလို ကျနော်နဲ့အမေတို့ရေချိုးခန်းထဲမှာမီးဖွင့်ပြီးတော့ရေအတူချိုးဖြစ်ကြတော့တယ်။
အိမ်သာထဲမှာအမြဲတမ်းအမေ့ကိုဖင်ကုန်းခိုင်းပြီး ဒေါ့ဂီစတိုင်နဲ့အမြဲလိုးတယ်။
ဖင်ကြီးနှစ်လုံးကြားကနောက်ကိုစူပြီးပြူးထွက်လာတဲ့အမေ့စောက်ဖုတ်ဖောင်းဖောင်းကြီးထဲမှာ
ကျနော့်လီးကတဖတ်ဖတ်ဝင်ထွက်နေတုန်း၊ ရှဝါရေပန်းကအမေ့ကျောပြင်ကြီးပေါ်ကိုတဖွားဖွားပန်းကျနေတဲ့မြင်ကွင်းက၊
ကျနော့်ဘဝမှာတော့အလှဆုံးမြင်ကွင်းလို့ပဲထင်မိတယ်ဗျာ။
"အိုးးးးမေမေ..သားချစ်တဲ့မိန်းမ..နှလုံးသားထဲအထိ အရမ်းစွဲအရမ်းချစ်ရတယ်မေမေမိန်းမရယ်.."
ကဲဗျာ..ကျနော်ပြောလာတဲ့ကျနော်ဇာတ်လမ်းလေးကိုဒီမှာပဲအဆုံးသတ်လိုက်တော့မယ်။
အရာရာကိုအကြောက်လွယ်တတ်တဲ့စိတ်ကလေးတစ်ခုကြောင့်နဲ့ ကျနော်ဆတ်ဆော့ပြီးချောင်းချောင်းကြည့်တတ်တဲ့
အကျင့်နှစ်ခုပေါင်းပြီးကျနော်တို့သားအမိရဲ့ဘဝကြီးပြောင်းလဲခဲ့ရတာပါပဲ။
ယုံချင်ယုံ မယုံချင်နေ။ Believe it or not လို့ပဲပြောရမလိုဖြစ်နေပါပြီ။
ပြီးပါပြီ။
ပြီးဆုံးတဲ့အထိဖတ်ပေးတာကိုကျေးဇူးတင်ပါတယ်။
ခင်မင်စွာဖြင့်
(လမင်းကြီး)
Comments
Post a Comment