Skip to main content

ဒေါ်နွယ်နွယ်တင့် ( မိန်းမတယောက်ရဲ့တဏှာဆာလောင်မှု ) အပိုင်း ၄-၅

 


ရေးသူ - ဦးညွန့်


ဤသို့ဖြင့် ဒက်ဒီတင့်ဟုခေါ်သောဦးခင်မောင်တင့်နှင့်မီးလေးဖြစ်သူ

ဒေါ်နွယ်နွယ်တင့်တို့သည်အစရှိလျင်နောက်နောင်ဆိုသည့်အတိုင်းနေ့

ခင်းဘက်များတွင်လွတ်လပ်မှုရှိသော ဦးခင်မောင်တင့်၏ရုံးခန်းအတွင်း

တွင်နေ့လည်ဘက်ထမင်းစားချိန်များ၌လိုးပွဲများမကြာခဏဆင်နွှဲဖြစ်

ကြလေသည်။

နေ့လည်ဘက်များတွင် canteen သွားသူသွား လက်ဘက်ရည်ဆိုင်

ထွက်သူထွက်ဖြင့်ရုံးအတွင်းလူရှင်းချိန်များတွင်ဒက်ဒီတင့်နှင့်လိုးကြ

ခြင်းဖြစ်လေသည်။အစကတည်းကလူကြီးဖြစ်သူဦးခင်မောင်တင့်ရုံးခန်း

သို့မခေါ်ပါဘဲမဝင်ရဲခြင်းသည်လည်းသူတို့နှစ်ဦးအဖို့ပိုလွတ်လပ်စေလေ

သည်။ရုံးခန်းအတွင်းလိုးကြသည်ဆိုသော်လည်း မကြာခဏလိုးကြ

သည်မဟုတ်မူဘဲ ခိုးစားကြသူများပီပီဆင်ဆင်ခြင်ခြင်ဖြင့်တပါတ်မှတခါ

လောက်သာလိုးကြသည်ဖြစ်သဖြင့်အများစုကြီးကမရိပ်မိကြချေ။ရိပ်စား

မိသူတယောက်တလေရှိသော်လည်း ဒေါ်နွယ်နွယ်တင့်မှာသွက်လက်

ဖြတ်လတ်ပြီးအလုပ်ကြိုးစားသူဖြစ်ခါ အဆင့်အတန်းမရွေးကူညီပေး

တတ်သူဖြစ်ခြင်းနှင့် ဦးခင်မောင်တင့်မှာလည်းအရှိန်အဝါကြီးမားသော

ဌာနဆိုင်ရာအကြီးအကဲတယောက်ဖြစ်ခြင်းကြောင့်မည်သုမျှထိုကိစ္စကို

ပါဝင်ပတ်သက်ပြောဆိုခြင်းမရှိကြပေ။


ဤသို့ဖြင့်တပါတ်တကြိမ်လိုးပွဲဆင်နွှဲကြရာအစပိုင်းတွင်စကပ်အောက်ခံ

သာဝတ်ထားသောဒေါ်နွယ်နွယ်တင့်မှထမိန်နှင့်စကပ်ကိုမတင်လှန်ပေး

လျက်ဖင်ကုန်းအလိုးခံသည်ကသာများလေသည်။ဒက်ဒီတင့်ကလည်းသူ့ပုဆိုးကိုလှန်လျက်နောက်ကလိုးပေးသည်သာများလေသည်။တခါတလေသုံးယောက်ထိုင်ဆက်တီဆိုဖာကြီးပေါ်တွင်ပက်လက်လှန်

ပေါင်ကားအလိုးခံသော်လည်း ဒေါ်နွယ်နွယ်တင့်ကထမိန်နှင့်စကပ်ကို

ဗိုက်ပေါ်မတင်ပေးပြီးအလိုးခံသည်သာများလေသည်။သို့မှသာအရေး

အကြောင်းဆိုလျင်ဖုံးဖိ၍အိန္ဒြေမပျက်တံခါးဖွင့်ပေးနိုင်မည်ဖြစ်လေ

သည်။

ဤသို့လိုးကြရာတွင်မလိုးမီဒက်ဒီတင့်၏လီးကြီးကိုတောင်ထလာအောင်

စုပ်ပေးရသည်ကလည်းမီးလေးအဖို့နှစ်ခြိုက်လိုလားသောအလုပ်တခု

ဖြစ်လေသည်။ဒေါ်နွယ်နွယ်တင့်အနေဖြင့်နှစ်ပေါင်းများစွာပေါင်းသင်း

လာသည့်ယောက်ကျားဖြစ်သူအိမ်ကဘဲကြီး၏လီးကိုစုပ်ပေးရန်စိတ်မ

ရှည်ဘဲစုပ်မပေးသည်မှာလည်းကြာလှပြီဖြစ်လေသည်။ယခုတိတ်တိတ်ပုန်းနောက်မီးလင်းနေသူဒက်ဒီတင့်၏လီးကြီးကိုမူစိတ်ရှည်လက်ရှည်

တယုတယစုပ်ပေးနေလေပြီ။သူမ၏ယုယပြုစုမှုကြောင့်ဒီလီးကြီး

မာတောင်လာသလောက် အလိုးခံသည့်အခါသူမအနေဖြင့်လောကီစည်းစိမ်ကိုပြည့်ပြည့်ဝဝခံစားနိုင်မည်မဟုတ်ပါလား။


ထို့ကြောင့်နောက်ပိုင်းတွင်မလိုးဖြစ်သော်လည်းဒက်ဒီတင့်ရုံးခန်းအတွင်း

ဝင်၍ဒက်ဒီတင့်စားပွဲအောက်မှဝင်ကာကုလားထိုင်ပေါ်ထိုင်နေသော

ဒက်ဒီတင့်ပုဆိုးကိုလှန်လျက် ဒက်ဒီတင့်လီးကြီးကိုမကြာခဏ

လိုလိုလားလားနှစ်နှစ်ခြိုက်ခြိုက်စုပ်ပေးတတ်လေသည်။ဤသို့စုပ်

ပေးသည့်အခါသူမ၏လျှာအစွမ်းကြောင့်ဒက်ဒီတင့်လရည်များကိုလည်း

လောဘတကြီးမြိုချပေးတတ်လာလေသည်။သူမ၏အပြုအစုကြောင့်

ဒက်ဒီတင့် မှလီးရည်များပန်းထည့်ပြီးစီးသွားသည်ဆိုလျင်ဒေါ်နွယ်နွယ်

တင့်မှာများစွာကျေနပ်အားရပျော်ရွှင်မိလေသည်။ဤသို့ဖြင့်ဒေါ်နွယ်နွယ်

တင့်မှာဒက်ဒီအုံးအပေါ်ကာမဆန္ဒတပ်မက်မှုသာမကဘဲစွဲလန်းချစ်ခင်

ချစ်စိတ်ဝင်မိလေသည်။


ထိုနေ့ကတော့ဒက်ဒီတင့်ရုံးခန်းသို့အသက်နှစ်ဆယ်ကောင်မလေးတ

ယောက်ရောက်ရှိလာလေသည်။ထိုကောင်မလေးမှာအသက်ငယ်ရွယ်

သူဖြစိသည့်အတိုင်း ကိုယ်လုံးကိုယ်ပေါက်တစ်တစ်ရစ်ရစ်ကလေးဖြင့်

အချိုးအစားကျနလှပသူလေးဖြစ်ပါသည်။အဝတ်အစားကိုသာမန်မျှသာ

ဝတ်ဆင်ထားနိုင်သော်လည်းလှသွေးကြွစတောင့်တောင့်တင်းတင်း

ဖြင့်ယောက်ကျားများစိတိကစားချင်စရာအကိတိကလေးဖြစ်ါသည်။

ထိုကောင်မလေးမှာဒက်ဒီတင့်ညနေ ဂေါက်ရိုက်လျင်နောက်မှလိုက်ရ

သည့် ဂေါက်သီးအိတ်ထမ်းသော ကယ်ရီကောင်မလေးဖြစ်လေသည်။

ကောင်မလေးဝင်သွားသည်ကိုသတိထားကြည့်နေသော ဒေါ်နွယ်

နွယ်တင့် မှာမကြာမီဒက်ဒီတင့်အခန်းထဲမှကောင်မလေး၏တခစ်ခစ်ရီ

သံများကြားရသဖြင့်မရိုးမရွဖြစ်လာလေသည်။မကြာမီပင်ရုံးခန်းတံခါးကို

ချက်ချသံကြားလိုက်ရသောကြောင့်ပို၍ဂဏှာမငြိမ်ဖြစ်မိလေသည်။

ကိုယ်တိုင်လည်းဒီလိုအဖြစ်မျိုးကြုံတွေ့ဘူးသောကြောင့်ဒက်ဒီတင့်

ကောင်မလေးကိုလိုးနေပြီဟုထင်ရလေသည်။ထို့ကြောင့်ဒေါ်နွယ်နွယ်တင့်ရင်ထဲဝယ်ဒိန်းတလိန်းနတ်ဖမ်းစားလျက် ဒက်ဒီတင့်အပေါ်အကြီး

အကျယ်ဒေါသထွက်မိလေသည်။

သို့သော်စိတ်ကိုချုပ်တည်း၍စောင့်ကြည့်နေရာအဆိုပါကောင်မလေးမှာ

ဒက်ဒီတင့်ဆီသို့တပါတ်လျင်တကြိမ်လာလေ့ရှိကြောင်းတွေ့လာရလေ

သည်။ကောင်မလေးလာပြီးကထဲကဒက်ဒီတင့်သည်သူမကိူတပါတ်

တကြိမ်မှန်မှန်လိုးမပေးနိုင်တော့သည်ကိုခံစားလာရလေသည်။ထို့ပြင်

ဒက်ဒီတင့်ရုံးခန်ထဲမှပြန်ရန်ထွက်လာသောကောင်မလေး၏မျက်နှာနှင့်

ကိုယ်ဟန်အမူအရာကိုကြည့်လိုက်လျင်အလိုးခံခဲ့ပြီဖြစ်ကြောင်း

မြွေမြွေချင်းခြေမြင်လေသည်။

ထို့အပြင်ဒက်ဒီတင့်ထံသို့အခွန်ကိစ္စအကြောင်းပြကာမကြာခနလာလေ့

ရှိသောကုမ္ပဏီပိုင်ရှင်ကတော်တယောက်ရှိသေးသည်။ထိုကုမ္ပဏီပိုင်

ရှင်၏မိန်းမမှာလည်း ဒေါ်နွယ်နွယ်တင့်တို့အရွယ်ခန့်ပင်ဖြစ်ကာအရပ်

မြင့်ပြီးရှည်လျားသွယ်တန်းသောပေါင်တံများကိုသူမ၏ပိုးပျော့ထမိန်

အောက်မှအထင်းသားမြင်ရလေသည်။ထိုမိန်းမမှာအင်ကျီဂျိုင်းပြတ်ကို

ခပ်ဟောဟော့ဝတ်စားတတ်သဖြင့်သူမ၏လှပသောလက်မောင်းကလေးများနှင့်ဖွံ့ထွားသောရင်အစုံမှာစွဲမက်ဖွယ်ရာဖြစ်လေသည်။

ထိုမိန်းမသည်လည်းဒက်ဒီတင့်ထံမကြာခဏလာရောက်၍အလိုးခံနေ

ကြောင်းကိစ္စပြီး၍ထွက်လာသောမျက်နှာနှင့်ဟန်အမူအရာကိုကြည့်

၍တပ်အပ်သိလေသည်။


ထိုသို့ကယ်ရီကောင်မလေးဝင်သွားလျင်၎င်း  ကုမ္ပဏီပိုင်ရှင်မိန်းမဝင်

သွားလျင်၎င်း ဒေါ်နွယ်နွယ်တင့် ရင်ထဲမှာတင်းကြပ်လျက်အသဲနာမိ

သော်လည်းသွေးသားများကတော့ထူးဆန်းစွာဆူပွက်လှုပ်ရှားလာ

လေသည်။ထိုအခန်းထဲမှာသူတို့လိုးနေကြပြီဟုသူမနှင့်ယှဉ်၍စဉ်းစား

ကာပေါင်နှစ်လုံးကိုချိတ်လိမ်လျက်စောက်ရည်များစိမ့်ထွက်လာတတ်

လေသည်။

ဤသို့ဖြင့်ဒေါ်နွယ်နွယ်တင့်နှင့်ဒက်ဒီတင့်တို့၏နောက်မီးလင်းလိုးဇတ်

လမ်းမှာပြတ်တောင်းပြတ်တောင်းဖြင့်ရပ်သွားလေသည်။ဒေါ်နွယ်နွယ်တင့်အနေဖြင့်အသည်းနာမိသော်လည်း ထိုထက်ဆိုးသည်မှာသူမ၏

ကာမဆန္ဒများပြန်လည်ထကြွလာခြင်းဖြစ်လေသည်။တပါတ်တခါလင်

ငယ်ထား၍အပြည့်အဝအလိုးခံခဲ့သောသူမစောက်ပတ်ကြီးမှာရွစိရွစိ

ဖြစ်လာပြန်လေသည်။ဒက်ဒီတင့်နှင့်လင်ငယ်မနေခင်ကတည်းက

အိမ်ကလင်ကြီးကလိုးပေးသည်ကိုအားမရမတင်းတိမ်ခဲ့သော်လည်း

ယခုလိုတပါတ်တကြိမ်အလိုးခံနေရာမှပြတ်လပ်သွားသောအခါသွေး

သားတောင့်တမှုကိုပိုမိုပြင်းထန်စွာခံစားရရှာလေသည်။

ရှင်းရှင်းဆိုရလျင်တော့ ဒေါ်နွယ်နွယ်တင့်၏စောက်ဖုတ်ကြီးမှာအကြီး

အကျယ်ရွစိတက်ခါဆာလောင်နေလေပြီ။ဘာကိုဆာတာလည်းဆိုတော့

လီးကိုဆာနေခြင်းဖြစ်လေသည်။ယခုတော့ဒေါ်နွယ်နွယ်တင့်တယောက်

ယောက်ယက်ခတ်မျှသွေးသားသောင်းကျန်းနေလေပြီ။


ထိုအချိန်တွင်ပင်သူမတို့ဌာနသို့ လက်/ညွှန်အသစ်ကလေးတယောက်

ပြောင်းရွှေ့ရောက်ရှိလာလေသည်။သူ့နာမည်က ကိုမင်းဇော်ဖြစ်ပြီး

အသက် ၂၈ နှစ်ခန့်ရှိလေသည်။အရပ်အသင့်အတင့်အသားညိုညို

ဖြစ်ပြီးလူရွယ်တဦးပီပီကိုယ်လုံးကိုယ်ပေါက်ကျစ်လစ်တောင့်တင်းလေ

သည်။အိမ်ထောင်သည်တဦးဖြစ်ပြီးသားသမီးမထွန်းကားသေးချေ။သူ

၏ဇနီးမှာကျောင်းဆရာမယောက်ဖြစ်ပြီးမူလသူတာဝန်ကျရာမြို့တွင်

ကျန်ရစ်လေသည်။ထို့ကြောင့်သူသည် ရုံးချုပ်ဝန်းအတွင်းပစ္စည်းဟောင်း

များထားသောစတိုခန်းနှင့်ကပ်ရက်အခန်းငယ်တခန်းတွင်ခေတ္တနေထိုင်

လေသည်။

အသစ်ရောက်ရှိလာသောကိုမင်းဇော်သည်ဌာနသစ်တွင်အသားကျ

အောင်လုပ်ကိုင်ရင်းဌာနအတွင်းမှထူးထူးခြားခြားကိုယ်ဟန်ပြေပြစ်

တောင့်တင်းသူဒေါ်နွယ်နွယ်တင့်ကိုသတိထားမိလေသည်။ပြီးတော့

ဒက်ဒီတင့် နှင့်မီးလေးတို့၏ဇတ်လမ်းကိုလည်းတစွန်းတစကြားမိ

သဖြင့်ပို၍စိတ်ဝင်စားမိလေသည်။ဒေါ်နွယ်နွယ်တင့်ကလည်း ကိုယ့်၏

အထက်အရာရှိဖြစ်သော်လည်းကိုယ့်ထက်ငယ်ရွယ်သူ ကိုမင်းဇော်

ကိုအမြင်အားဖြင့်သဘောကျနေလေပြီ။ထို့အပြင်ငယ်ငာ်ရွယ်ရွယ်နှင့်

အိမ်ထောင်ဖြင့်ခွဲနေရသူကိုမင်းဇော်အပေါ်အသနားပိုကာ အနေအစား

ဆင်းရဲသည်ဟုဆိုကာဟင်းအပိုများချက်ထည့်လာပေးလေသည်။

ထို့နောက်တော့ဒေါ်နွယ်နွယ်တင့် နှင့်ကိုမင်းဇော်မှာအလျင်အမြန်ရင်း

နှီးကျွမ်းဝင်သွားကြလေသည်။တဦးအလိုဆန္ဒကိုလည်းတဦးကရိပ်စား

သိရှိမိလေပြီ။နောက်တော့အသက်ငယ်ရွယ်သူကိုမင်းဇော်က မမ မမ

ဖြင့်ပါးစပ်ဖျားကမချခေါ်ဝေါ်သလိုဒေါ်နွယ်နွယ်တင့်ကလည်းမောင်လေး

ဟုခေါ်ကာလူမရှိလျင်တော့ မောင်ဟုပင်ခေါ်လေပြီ။


ယခုတော့ မိန်းမနှင့်ခွဲနေရသူကိုမင်းဇော်နှင့်လင်ရှ်လျက်နှင့်ခြံခုန်ဘူး

သူဒေါ်နွယ်နွယ်တင့်တို့မှာကြောင်ခံတွင်းပျက်နှင့်ဇရက်တောင်ပံကျိုး

ဇတ်လမ်းစတင်တော့မည်ဖြစ်ပါသည်။


သဘာဝအရမိန်းမများသည်ဏှာပူးသူယောက်ကျားများကိုနှစ်သက်

တတ်သလိုယောက်ကျားများကလည်းရာဂကြီးသူမိန်းမများကို

သဘောကျတတ်သည်မဟုတ်ပါလား။


အသစ်ပြောင်းရွှေ့ရောက်ရှိလာသောကိုမင်းဇော်နှင့်ဒေါ်နွယ်နွယ်တင့်တို့

မှာအလွန်မြန်ဆန်စွာရင်းနှီးကျွမ်းဝင်သွားသည်။ဒေါ်နွယ်နွယ်တင့်၏

ကိုယ်လုံးကိုယ်ပေါက်မှာ sexy ကျုလှသလိုဒေါ်နွယ်နွယ်တင့်၏မျက်

နှာပေးကလေးမှာလည်း sexy ဆန်လှသည်။ဒေါ်နွယ်နွယ်တင့်၏

မျက်လုံးကလေးများသည်လည်းကြာအကြည့်ကြည့်တတ်ပြီး ဖိတ်ခေါ်

သော  မျက်လုံးလေးများဖြစ်လေသည်။ဤသို့ဖြင့်မမနှင့်မောင်၏တိတ်

တခိုးဇတ်လမ်းကလေးစလေပြီ။

မိန်းမနှင့်ခွဲနေရသဖြင့် အချိန်ရှိသရွေ့ လိင်ဆက်ဆံလိုစိတ်ပြင်းပြနေ

သောကိုမင်းဇော်သည်လည်းခပ်ခေခေတော့မဟုတ်ချေ။လူပျိုဘဝက

မိန်းမရှုပ်လှသလိုလက်ရှိမိန်းမနှင့်အိမ်ထောင်ကျပြီးနောက်ပိုင်းတွင်

လည်း လစ်လျင်လစ်သလိုအပျိုရောအအိုပါဖန်စားတတ်သူဖြစ်လေသည်။ဒေါ်နွယ်နွယ်တင့်မှာလည်း ဒက်ဒီတင့်နှင့်အဆက်အသွယ်ပြတ်

သလိုလိုဖြစ်သွားသဖြင့် လိင်ဆက်ဆံလိုစိတ်ပြင်းထန်နေသူဖြစ်လေ

သည်။ထို့အပြင်အကြိမ်ကြိမ်ခြံခုန်ဘူးသောအတွေ့အကြူံအရ တိတ်တခိုးအချစ်ဇတ်ခင်းရသောအရသာကိုနှစ်သက်မက်မောမိသူလေးဖြစ်

လေသည်။

တနေ့ရုံးဆင်းချိန်လူရှင်းသွားပြီဖြစ်သော်လည်းမပြီးပြတ်သေးသော

အစီရင်ခံစာကိုရေးနေရသဖြင့်ဒေါ်နွယ်နွယ်တင့်နှင့်အခြားတယောက်

သာရုံးတွင်ကျန်နေချိန်ဖြစ်လေသည်။ထိုအချိန်တွင်ဒက်ဒီတင့်မှာလည်း

အိမ်မပြန်သေးဘဲသူ၏ရုံးခန်းထဲတွင်ကုမ္ပဏီပိုင်ရှင်ကတော်နှင့်နှစ်

ယောက်ထဲရှိနေလေသည်။မပြီးပြတ်သေးသောအစီရင်ခံစာကိုထိုင်ရေး

ရင်းဒေါ်နွယ်နွယ်တင့်စိတ်ကဒက်ဒီတင့်ရုံးခန်းထဲသို့သာအာရုံရောက်

နေလေသည်။တချိန်ကသူမကိုရုံးခန်းအတွင်းခေါ်လိုးသလိုကုမ္ပဏီပိုင်

ရှင်မိန်းမကိုလည်းလိုးနေလောက်ပြီဟုစဉ်းစားကာ မနာလိုခံပြင်းစိတ်

နှင့်အတူ တဏှာရာဂစိတ်များထကြွလျက်အောက်ကစောက်ပတ်က

လေးတစိုစိုဖြစ်နေရှာလေသည်။ထိုအချိန်တွင်ကိုမင်းဇော်ရုံးခန်းထဲသို့

ပြန်ရောက်လာလေသည်။သူယာယီနေထိုင်သောအခန်းမှာရုံးဝင်းအတွင်း၌ပင်ရှိသဖြင့်အဝတ်အစားလဲကာဒေါ်နွယ်နွယ်တင့်ကိုပြန်လာ

ချောင်းခြင်းဖြစ်လေသည်။


"ဟာ  မမမပြန်ရသေးဘူးလား"


စာထိုင်ရေးနေသောဒေါ်နွယ်နွယ်တင့်နောက်မှကပ်ခါ ပခုံးလေးပေါ်

လက်တင်ရင်းတိုးတိုးမေးလိုက်လေသည်။ဒေါ်နွယ်နွယ်တင့်မှာကိုမင်း

ဇော်ရောက်လာမှန်းသိသည်နှင့် ဒိတ်ခနဲရင်ခုန်သွားကာရွှင်လန်းတက်

ကြွသွားပြီး မလှမ်းမကမ်းစားပွဲတွင်ထိုင်စာရေးနေသောစာရေးမကို

ကြည့်လိုက်သည်။ထိုတယောက်ကတော့သူ့စာသူငုံ့ရေနေပြီးသူတို့ကို

သတိထားမိဟန်မတူပါ။


"ဟုတ်တယ်မောင်ရဲ့  ဒါပေမဲ့အခုဘဲပြီးတော့မှာပါ ခဏလေးနော်

မောင်"


ဒေါ်နွယ်နွယ်တင့်သည်သူမပခုံးကိုဖြစ်ညှစ်ကိုင်ထားသောကိုမင်းဇော်

၏လက်ကိုအပေါ်မှအုပ်ကိုင်ရင်း ခပ်ချိုချိုကလေးဖြေကြားလိုက်လေသည်။ကိုမင်းဇော်သည်သူလက်ကိုပြန်လည်ဆုပ်ကိုင်ထားသော

ဒေါ်နွယ်နွယ်တင့်လက်ဖျားလေးကိုဆွဲယူဆုပ်ကိုင်ရင်းဒေါ်နွယ်နွယ်တင့်

နှင့်မျက်နှာချင်းဆိုင်ထိုင်ချလိုက်လေသည်။


"ခဏ နော်မောင်  မမရေးပြီးတော့မယ်"


ဒေါ်နွယ်နွယ်တင့်သည်အစီရင်ခံစာကိုအဆုံးသတ်လိုက်ပြီးစာရွက်များ

ကိုထပ်လိုက်သည်။ထိုအချိန်တွင် အခြားစားပွဲမှစာရေးမလေးသည်

လည်းသူ့ရေးနေသည်ကိုအဆုံးသတ်လျက်ဒေါ်နွယ်နွယ်တင့်ထံလာပေး

လျက်


" မမနွယ်  ဖြူဖြူပြန်တော့မယ်နော်"


ဟုဆိုကာကိုမင်းဇောကိုပြုံး၍နှုတ်ဆက်ရင်းလက်ဆွဲခြင်းကလေးဆွဲလျက်ထွက်သွားလေသည်။

ကိုမင်းဇော်ကစာရေးမလေးထွက်သွားသည်နှင့်မတ်တပ်ရပ်ကာဒေါ်

နွယ်တင့်ကိုလက်မောင်းနှစ်ဘက်မှဆွဲထူရင်းဒေါ်နွယ်နွယ်တင့်၏

ပွင့်အာငံ့လင့်နေသောနှုတ်ခမ်းဖူးဖူးလေးကိုစုပ်ယူလိုက်သည်။


" အာ့ အိ ဟင့်"


ဒေါ်နွယ်နွယ်တင့်သည်ကိုမင်းဇော်၏အနမ်းကိုအလိုက်သင့်တုံ့ပြန်ရင်း

သူမ၏လျှာပါးပါးလေးကိုကိုမင်းဇော်၏ပါးစပ်တွင်းသို့ဦးအောင်ထိုးထည့်

လိုက်သည်။သူမ၏ခန္ဓာကိုယ်ကလေးကတော့ပျော့အိလျက်ကိုမင်းဇော်

၏ရင်ခွင်အတွင်းမှီကျသွားသည်။လက်များကတော့ကိုမင်းဇော်၏ကျော

ပြင်ကြီးကိုသိုင်းဖက်လိုက်သည်။မောင်ကလည်းသူ၏ပါးစပ်တွင်းတိုးဝင်

လာသည့်မမ၏လျှာကလေးကိုသူ့လျှာဖြင့်ပွတ်သပ်စုပ်ယူရင်းတင်း

ရင်းကျစ်လဲဆဲဖြစ်သောမမ၏တင်ပါးကလေးများကိုပွတ်သပ်ဆုပ်နယ်

ပေးလိုက်သည်။


"အင့် အဟင့် ဟင့် မောင်ရယ် "


မမက ဏှာတွန်သံကလေးဖြင့်ချွဲနွဲ့ညီးညူလိုက်ရင်းသူမ၏ခါးလေးကို

ကော့လျက်ဆီးခုံလေးကိုကပ်ပေးလိုက်သည်။မောင့်ရဲ့မာတောင်နေ

သောလီးကြီးကသူမဆီးခုံလေးကိုထောက်ထားပေးနေလေပြီ။မမရဲ့

စောက်ပတ်ကလေးကလည်းစောက်ရည်များစိုစိမ့်ထွက်ခါရွှဲနေလေပြီ။

တဦးနှင့်တဦးပွေ့ဖက်ပွတ်သပ်ရင်းအသက်ရှုသံများပြင်းသည်ထက်ပြင်း

ကာအနမ်းများကလည်းကြမ်းလာချေပြီ။


ထိုအချိန်တွင်ဦးခင်မောင်တင့်ရုံးခန်းမှကျယ်လောင်သောရီမောသံများ

နှင့်တံခါးဖွင့်သံကြားလိုက်ရသဖြင့်ကမန်းကတန်းလူုခြင်းခွါလိုက်ရသည်။


" ဟာမီးလေး  မပြန်ရသေးဘူးလား  အော်မောင်မင်းဇော်လည်းရောက်

နေတာကိုး"


ရုံးခန်းအတွင်းမှကော့ကော့ကလေးထွက်လာသောကုမ္ပဏီပိုင်ရှင်က

တော်နောက်မှလိုက်ထွက်လာရင်းဒက်ဒီတင့်ကနှုတ်ဆက်လိုက်သည်။


"ဟုတ် ဟုတ် ဒက်ဒီတင့် ပြန်တော့မှာပါ ပြီးပါပြီရှင့်"


အနည်းငယ်မူပျက်နေသောသူတို့နှစ်ယောက်ကိုကြည့်၍ဒက်ဒီတင့်

ကအတွေးပေါက်သွားဟန် ခပ်မိန့်မိန့်ပြုံးလိုက်သည်။


"အိုကေ ဒို့တော့သွားပြီဟေ့  ဆီးယူမောင်မင်းဇော် "


ဒက်ဒီတင့်တို့နှစ်ယောက်ထွက်သွားသည်နှင့် ဒေါ်နွယ်နွယ်တင့်သည်

ကိုမငိးဇော်၏ပါးကလေးကို ရွှတ်ခနဲတချက်နမ်းလိုက်ရင်းလက်ကလေး

ကိုကိုင်ကာ


"နောက်များမှပေါ့မောင်ရယ်   အခုကသိပ်နောက်ကျနေပြီ

အိမ်ကဘဲကြီးရိပ်မိသွားမှာစိုးလို့ သွားတော့မယ် နော်"


ထိုနေ့မှစ၍ ဒေါ်နွယ်နွယ်တင့်နှင့် ကိုမင်းဇော်တို့နှစ်ယောက်ပိုမိုပွင့်လင်း

သွားကာရုံးအတွင်းလစ်လျင်လစ်သလို ဒေါ်နွယ်နွယ်တင့်တင်ပါးကြီး

ကိုဆုပ်နယ်ဖြစ်ညှစ်ပေးခြင်း  တိတ်တခိုးအနမ်းများပေးခြင်းအထိရဲတင်း

လာကြလေသည်။

တနေ့တွင်တော့ဒေါ်နွယ်နွယ်တင့်မှာရုံးတွင်ညဂျူတီကျလေသည်။ထိုည

တွင်လည်းဟိုတခါကလိုစာရေးမကြီးမဖွေးဖွေးနှင့်အတူဖြစ်လေသည်။

ထိုညကည ၈ နာရီကျော်ကျော်တွင် ကိုမင်းဇော်တယောက်ခေါက်ဆွဲ

ကြော်ထုပ်များဝယ်လျက် ရောက်ချလာပြီးဝိုင်းဖွဲ့၍စားသောက်ကြလေ

သည်။ထိုစားဝိုင်းအတွင်းဒေါ်နွယ်နွယ်တင့် ကကိုမင်းဇော်ကိုလင်သား

တယောက်လို အသားဖတ်များထည့်ပေးခြင်း ရေနွေးကြမ်းငှဲ့ပေးခြင်း

တို့ဖြင့်ပြုစုယုယလေသည်။ထို့နောက်သုံးယောက်သားဝိုင်းဖွဲ့၍ရောက်

တတ်ရာရာစကားပြောကြလေသည်။ည ဆယ်နာရီကျော်သော်စာရေးမ

ကြီးကအိပ်ချင်ပြီဟုဆိုကာထသွားသဖြင့် နှစ်ယောက်ထဲသာကျန်ခဲ့လေ

သည်။နှစ်ယောက်ထဲကျန်ခဲ့သောအခါစားပွဲပေါ်တွင်တယောက်လက်

တယောက်ဖြစ်ညှစ်စုပ်ကိုင်ရင်း ကာမကိုဆာလောင်မွတ်သိပ်သောမျက်

လုံးခြင်းဆုံမိကြလေသည်။သို့သော် ဒက်ဒီတင့်နှင့်တုန်းကလိုရုံးခန်း

အပိုင်မရှိသဖြင့် လိုးကြဘို့ဆိုတာတော့မဖြစ်နိုင်ချေ။အခြားလုံခြုံရေးများ

လည်းအပြင်တွင်ရှိနေသောကြောင့်ဖြစ်လေသည်။ထို့ကြောင့်စားပွဲခုံ

အောက်မှလက်လျှို၍မောင်ကမမ၏ပေါင်တံတုတ်တုတ်ခဲခဲကြီးကို

ကိုင်တွယ်ပွတ်သပ်ရင်းအောက်ခံပင်တီပေါ်မှစောက်ဖုတ်ကြီးကိုပွတ်ပေး

သလိုမမကလည်းမောင်၏မာတောင်နေသောလီးကြီးကိုအတွင်းခံ

ဘောင်းဘီပေါ်မှကိုင်ပေးလေသည်။ထို့နောက်မမရောမောင်ပါအတွင်းခံများကိုလျောချလိုက်ပြီးစောက်ဖုတ်နှင့်လီးကိုတိုက်ရိုက်ကိုင်တွယ်ကြ

လေသည်။မမကမောင့်လီးကြီးကိုဖြစ်ညှစ်ပွတ်သပ်ဂွင်းထုပေးလိုက်

မောင့်ဂွေးစိကြီးများကိုဆုပ်နယ်ကစားလိုက်ပြုလုပ်ပေးလေသည်။

ဒေါ်နွယ်နွယ်တင့်အဖို့ထူးခြားတာတခုကတော့ ကိုမင်းဇော်၏လီးကြီး

သည်အရင်သူမကြုံတွေ့ခဲ့ဘူးသောလီးများလိုဒစ်ပင်မပေါ်သေးဘဲ

လငုံထိပ်ပိတ်ကြီးဖြစ်နေခြင်းပင်။မေးသိုင်းကြိုးကလည်းမပြုတ်သေးဘဲ

လီးထိပ်လက်တလုံးခန့်သာပေါ်သေးသဖြင့်စိတ်ဝင်စားစရာကြီးဖြစ်

နေလေသည်။ထို့ကြောင့်ဒေါ်နွယ်နွယ်တင့်ကကိုမင်းဇော်လီးကြီးကို

အသာလေးဆွဲဖွင့်လိုက်ပြန်ပိတ်ပေးလိုက်ဖြင့်ကစားပေးရင်းတဏှာ

သွေးများကြွကာအလိုးခံချင်စိတ်များတဖွားဖွားပေါ်လာလေသည်။


မောင်ကလည်းအတွင်းခံမပါသောမမစောက်ဖုတ်နခမ်းသားများကိုဖြဲ

ပေးလိုက်  အသာပွတ်ပေးလိုက် စောက်စေ့လေးကိုကလိလိုက်

စောက်ခေါင်းအတွင်းလက်ညိုးနှင့်လက်ခလယ်နှစ်ချောင်းပူးအသွင်း

အထုတ်လုပ်ပေးလိုက်ဖြင့်မလိုးရသော်လည်းအာသာပြေ လုပ်ပေး

နေသဖြင့်ဒေါ်နွယ်နွယ်တင့်ခမျာတွန့်လိန်ကောက်ကွေးရင်းစောက်ရည်

ဖြူပျစ်ပျစ်များပန်းထွက်ရရှာလေသည်။ထို့အတူကိုမင်းဇော်ခမျာလည်း

ဒေါ်နွယ်နွယ်တင့်ကသူမလီးကြီးကိုညင်သာစွာစည်းချက်မှန်မှန်ဂွင်းထု

ပေးသောကြောင့်လီးရည်များထောင်ပန်းမိလေသည်။ထိုပန်းထွက်လာ

သောလီးရည်မျာကိုဒေါ်နွယ်နွယ်တင့်ကလက်ဝါးဖြင့်ခံယူပြီးသူမစောက်

ဖုတ်အုံကြီးကိုပွတ်သပ်လိမ်းကျံလျက်အပြင်းအထန်တောက်လောင်နေ

သောရမ္မက်မီးကိုအာသာဖြေဖျောက်ရလေသည်။


တချီစီပြီးသွားပြီးနောက်မှတော့  wet tissue ဖြင့် အပြန်အလှန်လီး

နှင့်စောက်ဖုတ်ကိုသန့်ရှင်ရေးပြုလုပ်ပြီးတဏှာစကားများပြောကြပြန်

လေသည်။လိင်အတွေ့အကြုံများပြားသော အိမ်ထောင်သည်နှစ်ယောက်

ဖြစ်သည့်အတိုင်း  တွေ့ကြုံခဲ့ရသည်များကိုပွင့်ပွင့်လင်းလင်းပက်ပက်စက်အပြန်အလှန်ပြောပြကြရန်သဘောတူပြီး ကာမဆန္ဒများဖြေဖျောက်

ကြလေသည်။ဒေါ်နွယ်နွယ်တင့်ကလည်းသူမအပျိုဖြစ်စဦးလေးကြီး

စောက်ပတ်ယက်ပေးရင်းအလိုခံပုံကအစ တက္ကသိုလ်တွင်ရီးစားတ

ယောက်ပြီးတယောက်ထားပြီးအလိုးခံပုံအလယ် အိမ်ထောင်ကျပြီး

လင်ငယ်နေနောက်မီးလင်းသည်များကိုပက်ပက်စက်စက်ပွင့်ပွင့်

လင်းလင်းပြောပြလေသည်။

ထို့အတူ ကိုမင်းဇော်ကလည်းအပျိုစစ်စစ်ကိုပါကင်ဖောက်လိုးပုံ

ဆာလောင်နေသောမမကြီးများကိုကြာကူလီရိုက်လိုးပေးပုံနှင့်

မမကြီးများအပေးကောင်းပုံများကိုကွက်ကွက်ကွင်းကွင်းပြောပြရင်း

ထိုညဖို့ကာမအာသာဖြေကြလေသတည်း ။


အပိုင်း ၆ ဆက်ရန်




Comments