ကြွက်ကြီးကမေသက်အောင်ဧ။်ဆရာမမေသက်အောင်ဧ။်ဘော်လီကြိုးတင်းတင်းလေးနှစ်ချောင်းနှင့်
ကျောပြင်သားဝင်းဝင်းလေးကြားသို့လက်လျှို၍ကိုင်ဆွဲထားလိုက်ပြီးလီးထည့်ရက်သားတန်းလန်းပင်
မြင်းစီးမည်ဟုဆိုကာလမ်းပတ်လျှောက်တော့သည်။တစ်ခါဘော်လီကြိုးတစ်ချောင်းကိုမဆွဲတော့ပဲ
ဆရာမလေးကိုကုန်းခိုင်းထားပြီးဆံထုံးလေးကိုဆွဲထားတာကြောင့်ဆရာမမေသက်အောင်ရဲ့
လည်တိုင်ကျော့ကျော့လေးကမော့နေပြီးဆွဲကြိုးလေးကတလှုပ်လှုပ်ဖြစ်နေသည်ကိုမြင်နေရသည်။
အဲဒီနောက်တော့ဆရာမမေသက်အောင်ကိုနောက်ကနေတစ်ချက်ချင်းလိုးပေးရင်းအရသာခံနေတော့
သည်။ခါးနွဲ့ဝင်းဝင်းလေးပေါ်မှာတင်းတင်းလေးရှိနေတဲ့ဘော်လီချိတ်လေးတွေကလက်ကနဲလက်ကနဲ။
ဆရာမမေသက်အောင်ကိုတစ်ချက်ချင်းဖီးခံလိုးနေပါပြီ။
''ဟဲ့...မေသက်အောင်...မင်းယောက်ျားယူရင်ဒီလိုပဲအလိုးခံရမှာ...ခုပညာယူထား...''
''အဟင့်..ဟင့်..အီးးး..ဟီးးး..လူယုတ်မာကြီး...''
ဆရာမလေးကတော့ငိုပဲငိုနေတော့သည်။
၅မိနစ်လောက်လမ်းလျှောက်ပြီးတော့ကြွက်ကြီးကဆရာမမေသက်အောင်ကိုဘော်လီချွတ်တော့သည်။
ဘော်လီချိတ်တွေကတင်းနေတော့လွယ်လွယ်နဲ့ဖြုတ်မရပေမယ့်ကြွက်ကြီးကဒီလောက်တော့ကျွမ်း
ပါသည်။'ထောက်'ကနဲ'ထောက်'ကနဲဘော်လီချိတ်တွေပြုတ်ကုန်ပြီးနောက်တော့ကြွက်ကြီးက
ဆရာမလေးဒေါ်မေသက်အောင်ကိုဘော်လီချွတ်ချလိုက်တော့သည်။
ဘော်လီချိတ်တွေပြုတ်ကုန်တော့နို့ဖြူဖြူဝင်းဝင်းကြီးနဲ့နို့သီးခေါင်းပန်းရောင်လေးကိုလျှာနဲ့ကလိပြီး
ဆွဲစို့သည်။တအအနှင့်ဆရာမလေးခါးတွေကော့တက်လာသည်။
''အို...အဟင့်..ဟင့်..ဘာလို့ကျမဘော်လီတွေလာချွတ်နေရတာလဲလို့...''
''အဟဲ..မင်းယောက်ျားယူရင်နို့ကိုင်ခံရမှာ..အစမ်းပြပေးမလို့..အဟဲ..ဟဲ..''
ထို့နောက်တော့ဆရာမလေးကိုထမိန်တွေပါချွတ်၊တစ်ကိုယ်လုံးတုံးလုံးချွတ်ပြီးဖက်ထားပြီး
လိုးပေးတော့သည်။ကျောင်းကစာရေးစားပွဲရှည်ပေါ်တွင်ဆရာမလေးမေသက်အောင်ကို
ပက်လက်လှန်ချလိုက်ပြီးဆရာမရဲ့လက်ကလေးနှစ်ဖက်ကိုသူ့လက်ကြီးနှစ်ဖက်နှင့်လက်ချောင်း
ချင်းဆုပ်ကိုင်ထားကာရင်ချင်းအပ်၊ပေါင်ချင်းယှက်၍သွေးသားချင်းရင်းနှီးနေတော့သည်။
ဆရာမမေသက်အောင်ရဲ့အသားစိုင်နုနုတင်းတင်းတွေကကြွက်ကြီးရဲ့တစ်ကိုယ်လုံးနဲ့ဝတ်လစ်စားလစ်
အသားချင်းပွတ်တိုက်မိနေတာကြောင့်ကြွက်ကြီးသုက်ရည်တွေကိုမထိန်းနိုင်တော့ပါဘူး။
ဆရာမမေသက်အောင်ရဲ့ပန်းဖူးလေးထဲကလည်းတအားဆွဲစုပ်နေတာကြောင့်ကြွက်ကြီးရဲ့
သုက်ရည်တွေဟာဆရာမလေးမေသက်အောင်ရဲ့အသစ်စက်စက်အပျိုသားအိမ်လေးထဲကို
အဆက်မပြတ်ပန်းထွက်ကုန်ပါတော့သည်။
ကြွက်ကြီးကတော့စိတ်ကူးယဉ်ဆရာမလေးမေသက်အောင်ကိုတကယ်လိုးရတော့ထန်ပြီးပြီးသွား
ပေမယ့်မုဒိမ်းကျင့်ခံရတဲ့ဆရာမလေးကတော့မပြီးသေးပါဘူး။အရည်စို့စို့လေးသာထွက်သေးသည်။
ကြွက်ကြီးလည်းအသွင်းအထုတ်တောင်သိပ်မလုပ်လိုက်ရပဲဒီတိုင်းပဲဖက်ထားရင်းပြီးသွားလို့
အသာလေးငြိမ်နေလိုက်သည်။လီးပျော့သွားမှချွတ်လိုက်ပြီးငိုနေတဲ့ဆရာမလေးမေသက်အောင်ကို
အသာလေးပြန်ထူပေးပြီးအဝတ်တွေပြန်ဝတ်ပေးပါတယ်။
ဒါပေမယ့်ဆရာမလေးမေသက်အောင်ကိုအဝတ်တွေဝတ်ပေးနေတုန်းမှာပဲအသံတွေကြားလိုက်လို့
သန့်ရှင်းရေးသမားဘောကြီးနဲ့သာဒင်တို့နှစ်ယောက်အခန်းထဲရောက်လာကြပါတယ်။
ဘော်လီလေးနဲ့ငိုနေတဲ့ဆရာမမေသက်အောင်ကိုမြင်တော့အထာပေါက်သွားကြသည်။
''ဟ...ဘာတွေတုန်း...အဟဲ..ဆရာမလေး...ကျုပ်တို့လည်းဝင်မယ်...''
''အို..အဟင့်..ဟင့်..မလုပ်ပါနဲ့...မလုပ်ပါနဲ့..အဟင့်...ဟင့်...''
မေသက်အောင်ကိုအကျႌပြန်ချွတ်လိုက်တော့နို့ဖွေးဖွေးနှစ်လုံးကအကြီးကြီး။နို့သီးခေါင်းလေးကလည်း
ပန်းရောင်သန်းနေသည်။ခါးကသွယ်ပြီးဗိုက်ခေါက်မရှိသောအပေါ်ပိုင်းကိုယ်လုံးဖြူဖြူကိုမြင်နေရတော့
ကူလီတွေတံတွေးမြိုချလိုက်ကြသည်။ဆရာမလေးမေသက်အောင်လေးလည်းမိမိအပေါ်ပိုင်းဗလာကျင်း
နေတာကိုယောက်ျားတွေဝိုင်းကြည့်နေတာတွေ့တော့နို့ဖွေးဖွေးနှစ်လုံးကိုလက်နဲ့ပြန်ကာလိုက်သည်။
ဆရာမလေးမေသက်အောင်ဘယ်လိုပင်ငြင်းငြင်းနောက်ဆုံးတော့ဘောကြီးနဲ့သာဒင်တို့က
မေသက်အောင်ကိုတုံးလုံးပြန်ချွတ်ပြီးအားရပါးရလိုးကြပါတော့သည်။
ဘောကြီးလိုးတာကတော်တော်လေးကြာသည်။ဆရာမလေးမေသက်အောင်တစ်ချီပြီးသွားရသည်။
၃ယောက်လုံးလိုးပြီးတော့အချင်းချင်းတိုင်ပင်ကြပြီးဆရာမမေသက်အောင်ကိုဒီနေ့ညပြန်မလွှတ်တော့ဖို့
ဆုံးဖြတ်လိုက်ကြတော့သည်။
ခါးသေးရင်ချီမေသက်အောင်ကိုဖင်ပေါက်လေးထဲကိုလည်းဝိုင်းလိုးပေးကြသည်။
အကြံနှင့်ဖြစ်သောကြွက်ကြီးကဆရာမလေးမေသက်အောင်ကိုဘော်လီပြန်ဝတ်ပေးထားလိုက်သည်။
ကြွက်ကြီးကဆရာမမေသက်အောင်အားဒူးနှစ်ဖက်ထောက်ခိုင်းပြီးလက်နှစ်ဖက်ကိုပါမြေပြင်တွင်
ထောက်ခိုင်းထားကာလေးဖက်ထောက်ခွေးမလေးလိုနေခိုင်းလိုက်သည်။
ထို့နောက်ဆရာမမေသက်အောင်ဧ။်ဖင်ပေါက်လေးထဲသို့သူ့လီးကြီးကိုတဆုံးထိုးထည့်ထားပြီး
သူ့ခြေထောက်နှစ်ချောင်းကိုဆရာမမေသက်အောင်ဧ။်ဝမ်းဗိုက်တွင်ယှက်၍ကပ်ထားလိုက်သည်။
သူ့လက်နှစ်ဖက်ကလည်းဆရာမမေသက်အောင်ဧ။်နို့ဖြူဖြူတင်းတင်းကြီးနှစ်လုံးကိုတအားကိုင်
ထားပြီးသူ့မျက်နှာကိုလည်းဆရာမမေသက်အောင်ဧ။်ကျောပြင်ဖြူဖြူလေးပေါ်ကပ်ထားလိုက်၊
ဆရာမဧ။်လည်ကုပ်ဝင်းဝင်းလေးကိုကိုက်လိုက်ဖြင့်ပီပီပြင်ပြင်ကြီးမြင်းစီးနေတော့သည်။
ကြွက်ကြီးဧ။်ကိုယ်လုံးအလေးချိန်ကြီးကဆရာမမေသက်အောင်ပေါ်သို့လုံးဝကျရောက်နေသဖြင့်
ဆရာမမေသက်အောင်ခမျာထောက်ထားရသောပေါင်လုံးများလက်ကလေးများတဆတ်ဆတ်တုန်
နေသည်။
''ဟဲ့..မြင်း..သွားစမ်း..မေသက်အောင်..အားး...အရသာရှိလိုက်တာ..အားးး....''
''ကောင်းလိုက်တာ..မင်းဖင်ထဲလီးထည့်ထားရတာက..ငါစိတ်ကူးယဉ်ဖူးသလိုမျိုးပဲ..အားးး..''
ဆရာမလေးမေသက်အောင်ကတော့ဘာမှမတတ်နိုင်ရှာတော့ပဲဖင်ထဲလီးအထည့်ခံ၊တက်ခွစီးခံ
ထားရပြီးလေးဖက်ထောက်ရက်သားလေးနှင့်တရွေ့ရွေ့သွားနေရရှာတော့သည်။
မေသက်အောင်ဧ။်ဖင်လုံးကြီးတွေကကြွက်ကြီးလီးကိုတစ်လှမ်းတိုင်းတစ်လှမ်းတိုင်းမှာဖိဖိကြိတ်
နေတာကြောင့်လီးတစ်ချောင်းလုံးကိုအပျိုမချောချောရဲ့ဖင်လုံးကြီးနှစ်လုံးကြားမှာဖိညှပ်လှိမ့်ခံနေရတဲ့
ကြွက်ကြီးမှာဖီးတွေတအားတက်နေသည်။
''ဖြန်းးး..ဖြန်းးး..မြန်မြန်သွားစမ်း..ငါ့မြင်းမ...ငါပိုဖီးတက်အောင်လုပ်ပေးစမ်း...အာာာာ...''
ဆရာမလေးမေသက်အောင်ခမျာတော့နို့လည်းအကိုင်ခံရ၊လည်ကုပ်ကလေးကိုလည်းရိုက်ခံရသည့်
အပြင်ဘော်လီကြိုးတွေကိုလည်းကြွက်ကြီးကသူပြုတ်မကျအောင်တစ်ခါတစ်ခါလှမ်းဆွဲတတ်သေး
တာကြောင့်တအားကိုနေရခက်နေရှာပါသည်။ကြွက်ကြီးကိုယ်လုံးကြီးကလည်းလေးလှသည်။
တော်ရုံအပျိုမလေးဆိုလျှင်ကြွက်ကြီးတက်ဖိလိုက်ပါကမြေပြင်တွင်ပြားပြားဝပ်နေပြီးထနိုင်မည်ပင်
မဟုတ်တော့ချေ။ဆရာမမေသက်အောင်ကတော့ဖြူဖြူတောင့်တောင့်နဲ့ဒေါင်ကောင်းကောင်း
အပျိုမလေးဖြစ်တာကြောင့်ကြွက်ကြီးရဲ့အတ္တဘောကြီးကိုသယ်ထားနိုင်ခြင်းဖြစ်ပါသည်။
''ဟင်..ခုတော့မင်းရုန်းနိုင်သေးလားကွ..ပြောစမ်းမေသက်အောင်..ဟင်..ရုန်းလေ..ကောင်မ..''
ဆရာမမေသက်အောင်ဝတ်ထားတဲ့ဇာဘော်လီကြိုးတင်းတင်းလေးနှစ်ချောင်းကိုမြင်းဇက်ကြိုးကိုင်သလို
ကိုင်ဆွဲထားပြီးကြွက်ကြီးဖင်လိုးနေပါပြီ။မေသက်အောင်ရဲ့ဘော်လီလေးကလည်းကျောလှဇာဘော်လီ
လေးဖြစ်လို့ကျောပြင်ပေါ်မှာမြင်နေရတဲ့ဘော်လီကနုတ်ပန်းတွေကတော်ဝင်မြင်းကုန်းနှီးအလား။
တင်းနေတဲ့ဘော်လီချိတ်လေးတစ်ခုဆီတိုင်းကိုအရသာခံစားကြည့်ရင်းခါးလေးကိုလည်းကိုင်ပြီးလိုး၊
နို့လည်းကိုင်ပြီးလိုး၊ဘော်လီကြိုးတွေဆွဲပြီးလိုး၊နည်းမျိုးစုံနဲ့မေသက်အောင်ကိုဖင်လိုးနေပါသည်။
ယောက်ျားတွေကိုလီးတောင်စေခဲ့တဲ့ဆရာမမေသက်အောင်ကိုနို့ကိုင်ပြီးဖင်လိုးသည်။
ဒါပေမယ့်ဖင်ကိုဘယ်လိုလိုးလိုးပြီးခါနီးရင်လရည်တွေကိုစောက်ဖုတ်ထဲကိုပဲထည့်သည်။
မေသက်အောင်ဧ။်အဖုတ်ထဲမှာလည်းယောက်ျား၃ယောက်ရဲ့သုက်ရည်တွေပြည့်လျှံနေပြီ။
ဆရာမမေသက်အောင်ရဲ့နို့သီးနို့အုံတွေဖင်ဆုံတွေကိုလည်းအားရအောင်ကိုင်ညှစ်ပြီးလိုးကြသည်။
''ဆရာမ..ကုန်းစမ်းကွာ..နောက်ကနေမင်းဖင်ကြီးကိုကြည့်ပြီးလိုးချင်လို့..''
ဆရာမလေးကိုဖင်ကုန်းခိုင်းသည်။ဖင်ဖြူဖြူကြီးကိုမြင်တော့ကြွက်ကြီးလီးကပိုတောင်လာသည်။
ဖင်တုံးကိုလက်ဖြင့်ရိုက်ချလိုက်ရာတဖြန်းဖြန်းမြည်၍ဖင်ခါသွားသည်။
ဖင်ကုန်းနေတဲ့ဆရာမလေးပေါင်ကြားထဲလက်လျှိုပြီးစောက်ပတ်ကိုထပ်ကလိသည်။
စောက်ပတ်ကောင်းသလောက်ဖင်လည်းလိုးလို့ကောင်းသောဆရာမလေးပင်။
ထိုလူလည်းမေသက်အောင်ရဲ့တင်သားကြီးနှစ်ခြမ်းကိုဖြဲကိုင်ပြီးတစ်ချက်ချင်းဆောင့်နေရသည်။
လမ်းလျှောက်တိုင်းတလှုပ်လှုပ်နဲ့အရင်ကတည်းကအိမ်သာထဲမှာဂွင်းမှန်းထုခဲ့ရတဲ့
သူများမိန်းမဖြစ်တော့မယ့်ဆရာမလေးရဲ့ဖင်ကြီးကိုအခုလက်တွေလိုးနေရပြီဆိုတော့အဲဒီကူလီလည်း
အတိုင်းမသိအောင်စိတ်လှုပ်ရှားနေတာပေါ့။
ဖင်ကြီးကြီးနဲ့ဆရာမလေးမေသက်အောင်၊ကျောင်းမှာတော့သူ့ကိုလာကပ်သမျှဘဲတိုင်းကိုခါချခဲ့ပြီး
မာနကြီးခဲ့ပေမယ့်အခုအောက်တန်းစားကူလီယောက်ျားကသူ့ကိုဖင်လိုးတာတော့အရမ်းဖီးတက်
နေသည်။
''ဟဲ..ဟဲ..ငါတို့ရဲ့မေသက်အောင်လေးဖင်လုံးတွေတဆတ်ဆတ်တုန်နေပြီကွ..''
''ဆရာမလေးကဖီးတက်လာလို့နေမှာ..ကောင်းကောင်းလိုးပေးရအောင်...''
''ဆရာမလေးကလိုးလို့ကောင်းလိုက်တာကွာ...ဖင်ရောစောက်ဖုတ်ရောစီးနေတာပဲ..''
''အေးဆေးပါ...ဒီတစ်ညလုံးဝိုင်းလိုးပေးကြမှာပဲ....''
ထို့နောက်တော့ဆရာမလေးမေသက်အောင်ကိုယောက်ျား၃ယောက်ကအခန်းထဲတွင်တံခါးပိတ်
လိုးနေကြပါတော့သည်။အခန်းထဲတွင်ဆရာမလေးမေသက်အောင်တစ်ညလုံးကုန်ဆုံးရတော့သည်။
နောက်နေ့တွင်ဆရာမလေးမေသက်အောင်အားကြွက်ကြီးကစာသင်နားချိန်တွင်ကျောင်းဆောင်ပျက်
ကြီးထဲသို့ခေါ်ပြီး၃ယောက်ဝိုင်းလိုးကြပြန်သည်။တစ်ယောက်ယောက်တွေ့မည်စိုး၍မေသက်အောင်ကို
အဝတ်တွေမချွတ်တော့ပဲကျောင်းဆရာမဝတ်စုံလေးဖြင့်သာလိုးကြတော့သည်။
ထိုညလည်းဆရာမမေသက်အောင်ကိုကျကျနနပင်ကြိုးတုပ်လိုးကြပြန်သည်။
နေ့တိုင်းပဲဆရာမမေသက်အောင်ကိုဝိုင်းပြီးမျိုးစေ့ထည့်ပေးကြတော့သည်။
ကြွက်ကြီးတို့လူစုလုပ်နေသဖြင့်ဆရာမမေသက်အောင်ဧ။်နို့တွေကပိုကြီးလာပြီးဘော်လီကပိုကြပ်လာ
သည်။ရင်ဖုံးလေးတွေဝတ်လျှင်ပိုတင်းလာသည်။ကြွက်ကြီးတို့လည်းလိုးကောင်းကောင်းနှင့်
တစ်လနီးပါးပင်မေသက်အောင်အားဝိုင်းဖြိုလိုက်ကြရာဆရာမမေသက်အောင်မှာကိုယ်ဝန်ရှိသွား
တော့သည်။နောက်လတွင်တော့နွေရာသီကျောင်းပိတ်ပြီဖြစ်၍ဆရာမလေးမေသက်အောင်
မင်္ဂလာဆောင်သွားလေတော့သည်။မင်္ဂလာဆောင်ပြီး၈လကျော်ကြာသောအခါ
ဆရာမလေးမေသက်အောင်ကလေးမွေးသွားသည်ဟူဧ။်။
ကလေးမွေးပြီးတော့လည်းဆရာမလေးမေသက်အောင်ကို....
မောင်လမ်းသရဲ
ပြီးပါပြီ။
Comments
Post a Comment