Skip to main content

ဒေါ်နွယ်နွယ်တင့် ( မိန်းမတယောက်ရဲ့တဏှာဆာလောင်မှု ) ဇာတ်သိမ်း

 


ရေးသူ - ဦးညွန့်


ဒေါ်နွယ်နွယ်တင့် ရုံးတွင်ညတာဝန်မှုးတာဝန်ကျပြီး ၃ ရက်အကြာ

နေ့သည်သောကြာနေ့ဖြစ်လေသည်။ယခုဆိုလျင်ဒေါ်နွယ်နွယ်တင့်နှင့်

ကိုမင်းဇော်တို့သည် ကိုမင်းဇော်အလုပ်စားပွဲတွင်၎င်း ဒေါ်နွယ်နွယ်တင့်

အလုပ်စားပွဲတွင်၎င်း မျက်နှာချင်းဆိုင်ထိုင်လျက်အလုပ်အားတိုင်းစကား

ပြောနေကြသည်ကို တွေ့မြင်နိုင်လေသည်။သူတို့စကားပြောလျင်လေသံ

နှိမ့်ပြောကြသည်ဖြစ်သဖြင့် သူတို့အနားကပ်နားမထောင်လျင်ဘာမှ

ကြားရမည်မဟုတ်ချေ။အဝေးမှကြည့်လျင်တော့မိတ်ဆွေရင်းနှီးသူချင်း

စကားစမြည်ပြောနေကြသည်ဟုထင်စရာရှိလေသည်။အမှန်စင်စစ်တော့

သူတို့နှစ်ဦးပြောနေကြသည်မှာတဏှာစကားများသာဖြစ်လေသည်။

တယောက်နှင့်တယောက် လိင်ဆက်ဆံခြင်းအတွေ့အကြုံများကိုပက်

ပက်စက်စက်ပြောပြီး လီးတတောင်တောင် စောက်ပတ်တယားယား

ဖြင့်အာသာဖြေနေကြခြင်းသာဖြစ်လေသည်။တနည်းအားဖြင့်တကယ်

မလိုးရမီစပ်ကြား ဒီလို ကွက်ကွက်ကွင်းကွင်းပြောပြခြင်းဖြင့်စိတ်အာသာ

ဖြေနေကြခြင်းဖြစ်လေသည်။သို့ဖြင့်ထိုသို့ပြောဆိုရခြင်းကိုနှစ်ဦးသားစွဲ

လန်းနှစ်သက်ခါတနေ့လျင်အနည်းဆုံးတကြိမ်မပြောရလျင်ပင်မနေ

နိုင်မထိုင်နိုင်ဖြစ်လာကြချေပြီ။


         သို့ဖြင့်သောကြာနေ့သို့ရောက်လာခဲ့ပြီးနေ့လည်ပိုင်းအလုပ်ပါး

ချိန်တွင် ခါတိုင်းလိုနှစ်ဦးသားတွတ်ထိုးရင်း မင်းဇော်က


" မမအထွဋ်အထိပ်ကိုရောက်ဘူးလား"


ဒေါ်နွယ်နွယ်တင့်ကဆိုလိုရင်းကိုဒက်ခနဲနားလည်လိုက်သော်လည်း

ရေလာမြောင်းပေးစကားဖြင့်


" ဟင် မောင်ကလဲ မမဘယ်လိုလုပ်သိမှာလဲ"


"ဒါဆိုတနင်္ဂနွေနေ့ကျ မောင့်အခန်းကိုလာခဲ့။ မမကိုကထွဋ်အထိပ်ကို

မောင်ပို့ပေးမယ်"


     မင်းဇော်မှာရုံးဝင်းအတွင်း ပစ္စည်းစတိုဘေးကပ်ရက်အခန်းတွင်တစ်

ဦးသည်ခေတ္တနေထိုင်နေထိုင်သဖြင့်ရုံးပိတ်ရက်ဆိုလျင်လွတ်လွတ်လပ်

လပ်ရှိမှန်းသိနေသဖြင့် ဒေါ်နွယ်နွယ်တင့် မှာရင်ခုန်လှုပ်ရှားပီတိဖြာသွား

လေသည်။တနေ့ဓူဝ တဏှာအကြောင်းအပြနိအလှန်ပြောရင်းဖြင့်စုပုံ

ပြည့်လျှံလာပြီဖြစ်သောတဏှာစိတ်များကိုဖောက်ချခွင့်ကြုံလာပြီမဟုတ်

ပါလား ။


သို့ဖြင့် တနင်္ဂနွေနေ့တွင်ဒေါ်နွယ်နွယ်တင့်တယောက်စောစောစီးစီးထ၍

ရေမိုးချိုးထမင်းစား၍ဖီးလိမ်းပြင်ဆင်ပြီးသူငယ်ချင်းတယောက်နေမ

ကောင်း၍လူနာသွားမေးမည်ဟုအကြောင်းပြကာဆိုင်ကယ်ကလေးဖြင့်

ထွက်လာခဲ့လေသည်။တဖန်လူနာအတွက်ဟုဆိုကာကြက်ဥများနှင့်

နွားနို့တပုလင်းလည်းဝယ်ထည့်လာခဲ့လေသည်။ရုံးအနီးသို့ရောက်သော

အခါဤရုံးတွင်နှစ်ကာလရှည်ကြာစွာအလုပ်လုပ်လသူပီပီလုံခြုံရေးဂိတ်

ရှိသောဝင်ပေါက်တံခါးမကြီးမှမဝင်ဘဲ ရုံးဘေးလမ်းကြားရှိ လူတစ်

ယောက်ဝင်သာရုံအပေါ်မှချိတ်ထားသောဂလန့်ကိုလက်လျှိုဖွင့်ပြီး

အသာဝင်လာခဲ့လေသည် ။ကိုမင်းဇော်အခန်းရှေ့သို့ရောက်သောအခါ

အခန်းအပြင်ထွက်၍အသင့်စောင့်ဆိုင်းနေသူမင်းဇော်ကိုတွေ့ရလေ

သည်။


"လာ မမ ဆိုင်ကယ်ကိုအခန်းထဲသွင်းလိုက်"


မမကဆိုင်ကယ်ကိုတွန်း၍အခန်းတွင်သို့ဝင်သွားသည်နှင့်မောင်ကလည်းမမနောက်မှကပ်လျက်လိုက်လာပြီး အခန်းတံခါးကိုချက်ချပိတ်

ထားလိုက်လေသည်။အခန်းမှာခေတ္တနေထိုင်သောအခန်းဖြစ်သဖြင့်

ရှေ့ပိုင်းတွင်ပလပ်စတစ်စားပွဲတလုံးနှင့် ပလပ်စတစ်ကုလားထိုင်သုံး

လေးလုံးရှိပြီး အခန်းအလယ်တွင်လိုက်ကာ ကာထား၍လိုက်ကာ

နောက်တွင်မင်းဇောအိပ်သောကုတင်နှင့်စာရေးစားပွဲ ကုလားထိုင်တလုံးရှိလေသည်။ထို့နောက်ကမှမီးဖိုခန်းနှင့်အိမ်သာရေးချိုးခနိးရှိလေ

သည်။

       မမလည်းဆိုင်ကယ်ကိုဒေါက်ထောက်ပြီးသည်နှင့် မီးဖိုခန်းထဲ

တန်းဝင်သွားပြီးယူလာသောကြက်ဥများကိုနွားနို့နှင့်ရောကျိုရန်ပြင်ဆင်

နေလေသည်။မောင်သည်လည်းမီးဖိုခန်းထဲလိုက်သွားပြီးနွားနို့ကျိုနေ

သောမမကိုနောက်မှသိုင်းဖက်ပြီးမမ၏ဂုတ်သားများကိုနမ်းရှုံ့ပေးလိုက်

လေသည်။ထို့နောက်ဂုတ်သားဝင်းဝင်းလေးကိုသွားဖြင့်ခပ်ဖွဖွကိုက်ပေး

လိုက်လေသည်။လက်များကတော့ဘလောက်စ်ဝတ်လာသောမမ၏ရင်သားများကိုအပေါ်မှကိုင်တွယ်ဖြစ်ညှစ်ပေးလေသည်။ထို့အပြင်လုံးကျစ်

တင်းမာနေသောလုံးဝန်းသည့်မမ၏တင်ပါးနှစ်လုံးကြားသို့သူ၏တောင်

ထလာပြီဖြစ်သောလီးမာမာကြီးဖြင့်ထမီအပေါ်မှထောက်ထားလိုက်

လေသည်။


"အဟင့် ဟင့် မောင်ကသိပ်ကဲတာဘဲကွယ်  အင့်"


မမလည်းသူမ၏တင်ပါးကြီးများကိုနောက်သို့ပူးကပ်ကော့ပေးလိုက်ရင်း

ဏှာသံကလေးဖြင့်ချွဲနွဲ့လိုက်လေသည်။

မောင်သည်ပုဆိုးအောက်မှလီးတောင်တောင်ကြီးဖြင့်မမကော့ပေးထား

သောဖင်နှစ်လုံးကြားမှစောက်ဖုတ်လေးရှိရာကိုဒူးကွေး၍ထမီပေါ်မှကပ်

ညှောင့်ပေးလိုက်လေသည်။မမမှာအသဲယားလာဟန်ဖြင့်ကြက်သီးများ

တဖြန်းဖြန်းထလျက် မီးဖိုမီးကိုပိတ်ကာနောက်သို့လှည့်၍မောင့်လည်ပင်းကိုသိုင်းဖက်လိုက်လေသည်။မမ၏စောက်ပတ်ကလေးကတော့

စောက်ရည်လေးများစိုစပြုနေလေပေပြီ။မောင်ကလည်းသူ့ဖက်သို့လှည့်

လာကာမော့မော့ကလေးဖြစ်နေသောမမမျက်နှာထက်မှမဟတဟနှုတ်

ခမ်းနီနီထွေးထွေးလေးသူ့ပါးစပ်ကြီးဖြင့်ငုံ၍အာသာပြင်းပြင်းစုပ်ယူ

လိုက်လေသည်။မမသည်ခြေဖျားကလေးထောက်၍မောင့်လည်ပင်းကို

ဖက်ကာပြင်းထန်သောနှုတ်ခမ်းစုပ်ယူမှုကိုခံယူရင်းမောင့်ပါးစပ်ကြီး

အတွင်းသို့သူမ၏လျှာပါးပါးလေးကိုဦးအောင်ထိုးသွင်းလိုက်လေသည်။

မောင်လည်းသူ့ပါးစပ်အတွင်းဝင်လာသောမမလျှာကလေးကို ငုံခဲ၍

လျှာခင်းပွတ်သပ်ပေးလိုက်လေသည်။သူ၏လက်များကတော့မမတကိုယ်လုံးပေါ်လှုပ်ရှားပွတ်သပ်ရင်းမမ၏ထမိန်လေးကိုအသာဆွဲချံတ်

လိုက်လေသည်။တမင်ရည်ရွယ်၍ထမီမထူ့တထူလေးကိုသာတထပ်

တည်းဝတ်လာခဲ့သောမမမှာဖင်တုံလေးများအေးခနဲဖြစ်သွားကာ

စောက်ဖုတ်လေးအတွင်းမှတစစ်စစ်ယားယံလာချေပြီ။ညီးတွားသံလေး

မှာနှုတ်ခမ်းကိုစုပ်ယူထားခြင်းခံရသဖြင့် "အွန့်"


ကနဲသာထွက်လာရှာနိုင်လေသည်။မမကလည်းမောင့်လည်ပင်းကို

သိုင်းဖက်ထားသောလက်တဖက်ကိုဖြုတ်ခါမောင့်ပေါင်ကြားအတွင်း

လက်သွင်း၍တောင်ထနေသောမောင့်လီးကြီးကိုပုဆိုးပေါ်မှအားရ

ပါးရဆုပ်ကိုင်လိုက်သည်။ အမယ်လေး  သူ့လီးကြီးကမာလိုက်တာ

နော်။

မောင်သည်အောက်ပိုင်းဝတ်လစ်စလစ်ဖြစ်သွားသောမမပေါင်ကြားအတွင်းရှိစောက်ပတ်လေးကိုခပ်ရွရွလေးပွတ်သပ်ပေးနေလေသည်။

စောက်ရည်များစိုရွှဲနေသောစောက်မွှေဘုတ်သိုက်လေးကိုလက်ချောင်း

များဖြင့်ထိုးဆွကစားပေးလေသည်။ထို့အပြင်အနည်းငယ်ပြဲဟနေသော

စောက်ပတ်နခမ်းသားလေးများကိုခပ်ဖိဖိပွတ်သပ်ပေးရင့်ငေါက်

တောက်ကလေးတောင်ထနေသောစောက်စိလေးကိုလက်ညိုးဖြင့်

မထိတထိတို့ထိကစားလိုက်လေသည်။


"အာ့ ဟာ အိ အဟစ် ဟစ် မောင်ရယ်"


ဒီတခါတော့မမခမျာမောင်စုပ်ထားသောနှုတ်ခမ်းကိုအတင်းခွါပြီးကြာသံ

လေးပေးကာချွဲနွဲ့လိုက်မိလေတော့သည်။လက်ကလည်းတောင်ထနေ

သောမောင့်လီးကြီးကိုအတင်းကိုင်တွယ်ပွတ်သပ်ဆုပ်နယ်နေမိလေ

တော့သည်။ထိုအချိန်တွင်မောင်ကမမပခုံးလေးကိုဖိချလိုက်သလို

သူ၏ပုဆိုးကြီးကိုလည်းဂွင်းလုံးကျွတ်ချွတ်ချလိုက်လေသည်။ထို့

ကြောင့်မမခမျာမောင့်ရှေ့တွင်ဒူးထောက်ရက်ကလေးဖြစ်သွားကာ

မျက်နှာကလည်းတဆတ်ဆတ်တောင်ထနေသောမောင့်လီးကြီးနှင့်နတန်းတည်းဖြစ်သွားလေသည်။မမအနေဖြင့်ယခင်ကမောင့်လီးကြီး

ကိုစားပွဲအောက်မှနေ၍ပယ်ပယ်နယ်နယ်ဆုပ်နယ်ကစားပြီးလီးရည်ဖြူ

ပြစ်ပြစ်များထောင်ပန်းသည်အထိအကြိမ်ကြိမ်ဂွင်းထုပေးခဲ့သော်လည်း

အသေအချာမမြင်ဘူးခဲ့ပါ။ယခုမှသေချာကြည့်လိုက်တော့မှမောင့်လီး

ကြီးမှာစိမ်းညို့ညို့ကြီးဖြစ်လေသည်။

ပမှန်မှာလီးအမဲရောင်ကြီးသည်သွေးကြောများဖုထစ်လာအောင်သွေး

များစိမ့်ဝင်စီးဆင်းနေသောကြောင့်အစိမ်းပုပ်ရောင်ဖြစ်လာခြင်းဖြစ်

မည်ဟုမမအနေဖြင့်တွေးထင်မိလေသည်။ဘာဘဲဖြစ်ဖြစ်စိမ်းညို့နေ

အောင်သွေးများစီးဝင်နေသောမောင့်လီးကြီးသည်အရမ်းအားရှိမယ့်ပုံ

ဘဲဟုဝမ်းသာအားရတွေးတောမိပြီးလီးတောင်တောင်ကြီးကိုကျွမ်းကျွမ်း

ကျင်ကျင်ငုံစုပ်ပေးလိုက်လေသည်။


ပြွတ်  ပလပ် ပလပ် ပြွတ်


"အား  မမရယ်  ကောင်းလိုက်တာမမရယ်"


  မမကလည်းလီငုံထိပ်ပိတ်လုလုဖြစ်နေသောလီးအရည်ပြားကိုနှုတ်ခမ်း

ဖြင့်ဖိညှပ်ခဲ၍တွန်းဖွင့်လိုက်လေသည်။ထို့နောက်ဒစ်ပတ်လည်ကိုလျှာ

လေးဖြင့်ဝိုင်းပတ်ယက်ပေးလိုက် ဒစ်ဖျားအောက်မေးသိုင်းကြိုးနေရာကို

လျှာဖြင့်ပွတ်ဆွဲနေလေရာမောင်ခမျာမတော့တကိုယ်လုံးတဆတ်ဆတ်

တုန်သွားရှာလေသည်။မမကလည်းသူ၏လျာစောင်းဒဏ်ကိုအလူးအလဲ

ခံနေရသောမောင့်ကိုကြည့်၍ စောက်ပတ်တွင်းမှစောက်ရည်များတစက်

စက်ကျနေလေပြီ။


"အား  မမ  မောင်မရတော့ဘူး  လိုးကြရအောင်နော်"


"အင်းပါ လိုးလေမောင်"


ဒေါ်နွယ်နွယ်တင့်လည်း သူမပါးစပ်အတွင်းမှမင်းဇော်၏စိမ်းပုပ်ပုပ်

အရောင်လီးကြီးကိုထုတ်ခါ ကုတင်ရှိရာသို့လျှောက်လှမ်းသွားလေသည်

ကျစ်လစ်တင်းရင်းသောဒေါ်နွယ်နွယ်တင့်၏ဖင်နှစ်လုံးတုံခါသွားသည်

ကိုကျေနပ်အားရစွာကြည့်ရင်းမင်းဇော်လည်းနောက်မှလီးကြီးထောင်

မတ်လျက်လိုက်သွားလေသည်။

       ကုတင်အနီးသို့ရောက်သောအခါမမသည်ဘလောက်စ်အင်းကျီနှင့်

ဘရာစီယာကိုချွတ်လိုက်သဖြင့်တကိုယ်လုံးဝတ်လစ်စလစ်ဖြစ်သွားလေ

ပြီ။ထို့နောက်ကုတင်ပေါ်သို့ကန့်လန့်ဖြတ်လှဲချလိုက်ပြီး တင်ပါးကိုကုတင်စောင်းဖြင့်ချိတ်၍ခြေထောက်နှစ်ချောင်းကိုလည်းကုတင်စောင်းတွင်

တေ်၍ပေါင်ကိုကားလိုက်သဖြင့်စောက်ပတ်ကလေးမှာခပ်ပြဲပြဲဖြစ်သွား

ကာအလိုးခံရန်အသင့်ဖြစ်နေလေပြီ။ဒီလိုအလိုးခံသောနည်းမှာလိုးပေး

သူယောက်ကျားမှာမတ်တပ်ရပ်ရက်လိုးရသဖြင့်ခါးအားကိုပိုင်ပိုင်နိုင်

နိုင်သုံးပြီးလိုးနိုင်ဆောင့်နိုင်သဖြင့်ခံရသူမိန်းမအဖို့အရသာအပြည့်အဝရရှိကြောင်းဒေါ်နွယ်နွယ်တင့် သိထားပြီးဖြစ်လေသည်။မင်းဇော်လည်း

ခေါင်အုံးတလုံးကိုယူလျက်ကုတင်စောင်းတွင်ချိတ်တင်ပေးထားသော

ဒေါ်နွယ်နွယ်တင့်၏တင်ပါးအောက်သို့ခုပေးလိုက်လေသည်။သို့မှသာ

သူ၏ဆောင့်အားညှောင့်အားကိုဒေါ်နွယ်နွယ်တင့်ခံနိုင်ရည်ရှိမည်ဖြစ်

လေသည်။မင်းဇော်သည်ကိုယ်တုံးလုံးဖြစ်နေသောဒေါ်နွယ်နွယ်တင့်

၏နို့နှစ်လုံးကိုအရင်ကိုင်တွယ်ပွတ်သပ်ပေးလိုက်လေသည်။ဒေါ်နွယ်

နွယ်တင့်၏နို့နှစ်လုံးမှာကလေးသုံးယောက်အမေဖြစ်သော်လည်းကျစ်

လစ်တင်းမာဆဲဖြစ်သည်ကိုအံ့ဩဘွယ်သိရှိရလေသည်။နို့သီးခေါင်း

များကတော့ညိုညိုမဲမဲကလေးဖြစ်နေပြီး လက်မလက်သည်းခွံအရွယ်

ရှိကာကာမစိတ်များထကြွနေသောကြောင့်မာတင်း၍နေလေပြီ။


"မောင် မောင်တွေ့လားလို့  ဟင် မမဟာလေးရွနေတာကိုမောင်

တွေ့ရဲ့လား"


ဟုတ်ပါသည်။မောင်ကလီးကိုလိုးသွင်းရန် မမစောက်ပတ်လေးကိုငုံ့

ကြည့်လိုက်သောအခါဖြဲပေးထားသောမမစောက်ပတ်ကလေးသည်ပွစိ

ပွစိဖြင့်ရွထပြီးလီးကိုဖိတ်ခေါ်နေသလိုတွေ့ရလေသည်။ထို့အပြင်

စောက်ပတ်အကွဲကြောင်းအောက်အနားစပ်တွင်လက်သည်းခွံခန့်ပန်း

ရောင်အသားစလေးအပြင်သို့ထွက်နေသောစောက်ပတ်လျှာလေးကို

တွေ့ရလေသည်။ထိုလျှာကလေးသည်လိုးပေးသောယောက်ကျား၏ဒစ်

အစပ်မေးသိုင်းကြိုးကိုထိတွေ့ပွတ်သပ်ပြီးယောက်ကျားဖြစ်သူကိ

ထူးကဲသောအရသာခံစားစေနိုင်ကြောင်းအရင်ကကြားခဲ့ဘူးသော်လည်း

ယခုမှနဖူးတွေ့ ဒူးတွေ့လိုးရတော့မည်ဖြစ်လေသည်။ဒေါ်နွယ်နွယ်တင့်

ကား ကာမဂုဏ်ခံစားရန် ထူးခြားချက်များအလိုလိုပါလာသဖြင့်ကံထူး

လေးစွ ဟုစဉ်းစားမိလေသည်။တဖန်ထိုမိန်းမမျိုးကိုတိုက်တိုက်ဆိုင်ဆိုင်

လိုးခွင့်ရသောမိမိမှာလည်းကံထူးလှသည်ဟုစဉ်းစားမိပြန်လေသည်။


မောင်သည်စိမ်းညို့ညို့ရောင်သူ၏လီးကြီးကိုလက်ဖြင့်ထိန်း၍ရွထ

နေသောမမစောက်ခေါင်းအတွင်းဖြေးဖြေးချင်းထိုးသွင်းလိုက်လေသည်


ပြွတ် ပလပ် ပလပ် စွပ်


"အား  အု ကောင်းလိုက်တာမောင် ရယ်   ရင်ခေါင်းထဲအထိပြည့်အင့်

သွားတာဘဲ။ ဟင့် အဟင့် ဟင့်"


မောင်၏လီးကြီးမမစောက်ခေါင်းအတွင်းလိုးသွင်းလိုက်သည်နှင့် ကာမ

ဂုံအာရုံခံစားဘို့အကျိုးပေးသန်လှသောစောက်မျှော့ကြွက်သားများ

သည် အလိုလျောက်မောင်၏လီးတံအချောင်းကြီးကိုဖြစ်ညှစ်စုပ်ယူ

လေတော့သည်။


"မောင် သိလား  ဟင်မောင် သိရဲ့လား မမစောက်ပတ်ကြီးကမောင့်

လီးကြီးကိုတအားစုပ်ပေးနေတာသိရဲ့လားလို့"


မမ၏စောက်ခေါင်းအတွင်းသားလှိုင်းတွန့်ကြွက်သားလေးများ၏ဖိညှပ်

စုပ်ယူမှုကြောင့် လီးရည်ပန်းထွက်ပြီးစီးသွားမည်စိုးသဖြင့် အတင်းထိန်း

ချုပ်ရင်း မောင်တယောက်ကားချွေးပြန်လျက်ရှိချေပြီ။


" အာ့ အီး သိ သိပါတယ်မမရဲ့  အင်း အဟင်းဟင်း"


မောင်ကအတင်းလိုးညှောင့်နေရာမှလီးကိုတဆုံးထိုးသွင်းကာစိမ်ထားလျက် သူ့လီးကိုဆွဲစုပ်ယူနေသောစောက်ပတ်မျှော့ကြွက်သားများကို

အရသာခံနေလေသည်။


"တွေ့လားမောင် မမစောက်ဖုတ်ကြီးကမောင့်လီးကြီးကိုခဲကိုက်ထား

တာလေ  တွေ့ဘူးရဲ့လား   ဒီလိုစောက်ဖုတ်မျိုးကြီး "


"ဟုတ် ကောင်းတယ်မမ တအားကောင်းတာဘဲ ဟုတ်တယ်မမ

မမဟာလိုမျိုးစောက်ဖုတ်မောင်တခါမှမလိုးဘူးသေးဘူး  အား

အဟစ် ဟစ်"


ထို့နောက်တွင်ကားမင်းဇော်သည်စိတ်အာရုံကိုစုစည်း၍ပြီးချင်းစိတ်ကို

ထိန်ချုပ်ရန်အတွက် လီးကိုမျှင်း၍စုပ်ယူနေသောစောက်ပတ်အတွင်း

ဇိမ်ခံစိမ်ထားတော့ဘဲခပ်ပြင်းပြင်းဆောင့်၍လိုးလေတော့သည်။


"ဖုန်း ဖန်း ဖန်း ပြွတ် ပလွပ် စွပ် စွပ် ဖတ် ဒုတ်"


ဒီတခါအော်ဟစ်ညီးညူရသည်ကတော့ဒေါ်နွယ်နွယ်တင့်ဖြစ်လေတော့

သည်။


"အမလေး မောင်ရယ် မောင့်လီးကြီးကမမသားအိမ်ခေါင်းကိုလာလာ

ဆောင့်တာ တဒုဒုနဲ့ အောင့်သွားတာဘဲ မောင် ...

အောင့်ကောင်းကြီးမောင်ရဲ့အာ အီး လိုးပါမောင်ရယ်

မမစောက်ပတ်ကြီးကိုတအားဆောင့်လိုးလိုက်စမ်းပါ အား အီး

အစ် အစ်"


မောင်မှာလည်းတအားဆောင့်လိုးနေပြန်တော့မမစောက်ပတ်အောက်

နခမ်းစပ်မှအသားပိုလျှာကလေးဖြင့် လီးမေးသိုင်းကြိုးကိုပွတ်ဆွဲနေ

သလိုဖြစ်ပြီးလီးရည်ပန်းချင်လာပြန်လေသည်။


"အား လိုးပါမောင်ရယ် လိုးလိုး

နို့ကိုကိုင်လေမောင်  မိန်းမဆိုတာနို့ကြီးနှစ်လုံးကိုဆွဲပြီးဆောင့်ဆောင့်

လိုးပေးမှကြိုက်တာ  အီးကောင်းတယ်မောင် ရော့ ရော့ပါ လိုးလိုက်

စမ်းပါမောင် မမစောက်ပတ်ကြီးကိုလိုးထည့်လိုက်စမ်းပါဟယ်"


ဤသို့ဖြင့်မောင်နှင့်မမသည် အပြင်းအထန်ဆောင့်ရင်းလိုးညှောင့်ရင်း

ဖြင့်မောင်ကလီးရည်ပူများမမစောက်ခေါင်းအပြည့်ပန်းထုတ်ကာပြီး

သွားသလိုမမကလည်းဖင်ကြီးကော့၍စောက်ပတ်ကလေးရှုံ့ပွရှုံ့ပွဖြင့်

စောက်ရည်များပန်းထုတ်ပြီးစီးသွားကြလေသည်။


ထို့နောက်ကြက်ဥနွားနို့များသောက်စား၍ခဏအပန်းဖြေကြပြီး

မမကမောင့်အပေါ်တက်ဆောင့်၍နှစ်ယောက်စလုံးအဆုံးအစွန်ထိရောက်ရှိသွားကြချိန်တွင် နေအတော်စောင်းနေပေပြီ။

ထို့နောက်မင်းဇောက်ကအပြင်ထွက်၍လူအရိပ်အခြေကြည့်ပြီး ဒေါ်

နွယ်နွယ်တင့်ကဆိုင်ကယ်လေးဖြင့်လှစ်ခနဲပြန်ထွက်သွားလေသည်။


ထိုနေ့ကထမိန်တထပ်ထဲသာဝတ်သွားသောဒေါ်နွယ်နွယ်တင့်ခမျာ

အိမ်ရောက်၍ဆိုင်ကယ်ပေါ်မှဆင်းသောအခါ ဆိုင်ကယ်ကုန်း မှာစိုရွှဲ

နေသောသူမ၏စောက်ရည်များနှင့် မင်းဇော်လိုးသွင်းပန်းထည့်လိုက်သောလီးရည်များကိုကပျာကယာဖြင့်ထမိန်ဖြန့်၍သုတ်လိုက်ရသောဟူ၏


(ပြီးပါပြီ)  ဦညွန့်


စာအုပ်အသစ်များဖတ်ရန်

(နောင်တွင်အလျဉ်းသင့်သလို ဒေါ်နွယ်နွယ်တင့် ၏ခိုးစားကာမဇတ်လမ်းများကိုတင်ဆက်သွားပါမည်)

Comments