ယောက္ခထီးနှင့် ရှယ်ချွေးမ အပိုင်း ၁

 

ရေးသားသူ- ဒိုမီနို

ပင်လယ်ကမ်းစပ်မှာ ရေစိုနေသော ဂျင်းဘောင်ဘီတို အပြာလေးနှင့် ဖြူဖြူဖွေးဖွေး ပေါင်တံလေးနှစ်ဖက်က ... မြင်သူတိုင်း ငေးရက်စရာ.... ရေတွေ ရွှဲနေသော အဖြူရောင် ရှပ်အင်္ကျီလက်ရှည် အပါးလေးအောက်က ရင်သားကြီးနှစ်ဖက်မှာ ဖောင်းကား တင်းရင်းလျက်....လှလိုက်တာ ယမင်းရယ်.

မနေ့တနေ့က facebook ပေါ် တင်ထားသော ချွေးမနဲ့ သားဖြစ်သူ ရဲ့ Honeymoon photo ဓာတ်ပုံများကို ဦးမောင် အငမ်းမရကြည့်ရင်း စိတ်ထဲမှာ ချွေးမလေးကို အကြိမ်ကြိမ် ပြစ်မှားနေမိတော့သည်။ ချွေးမလေး ယမင်းကို ဦးမောင် စိတ်နဲ့ပြစ်မှားနေမိသည်မှာ အခုချိန်က ပထမဆုံးမဟုတ်ပါ။

သားဖြစ်သူ မျိုးသိန်းက ယမင်းကို ယခု တိုက်ခန်းသို့ စတင်ခေါ်ဆောင်ကာ ဖခင်ဖြစ်သူ ဦးမောင်နှင့် စတင် မိတ်ဆက်ပေးသည့် နေ့ကတည်းကဟု ဆိုရမည်။ အဲဒီတုန်းက ယမင်းက စကပ်တိုလေး၊ အကျီလက်ပြတ်တိုလေး ဝတ်လာသည်။ ဖွေးဥနေသော သူမ၏ ပေါင်တံလေးများနှင့် သွေးကြောစိမ်းလေးများ သန်းနေသော လက်မောင်းဖြူဖြူဥလေးကို ကြည့်ရင်း ဦးမောင်၏ လီးကြီးမှာ ပုဆိုးကြားမှ ပြူးထွက်လာခဲ့သေးသည်။ ဦးမောင်လည်း အဲဒီတုန်းက ယမင်းနှင့် ကမန်းကတမ်း စကားဖြတ်ကာ အိပ်ခန်းထဲ အမြန်ပြေးခဲ့ရသေးသည် မဟုတ်ပါလား။

ဦးမောင်မှာ လွန်ခဲ့တဲ့ လေးနှစ်ကတည်းက မိန်းမဖြစ်သူ ဆုံးပါးသွားသဖြင့်  တစ်ဦးတည်းသော သားနှင့် နှစ်ယောက်တည်း ဤတိုက်ခန်းလေးထဲမှာ နေလာကြရသည်။ အခုတော့ ချွေးမငယ်လေး ရောက်လာသဖြင့် သုံးယောက်ပေါ့လေ။

သုံးယောက်သာ ဆိုသော်လည်း သင်္ဘောသားဖြစ်သူ သားငယ်မှာ နောက်တစ်ရက်နှစ်ရက်ဆို သဘေ်ာတက် လိုက်သွားလျှင် သူနှင့် လတ်လတ်ဆတ်ဆတ် ချွေးမလေးသာ နှစ်ယောက်တည်း တိုက်ခန်းလေးထဲမှာ ကျန်ရစ်ရတော့မည်။

အသားအရည်မှာ ဖြူဖွေး အိစက်လှသော လတ်လတ်ဆတ်ဆတ် ချွေးမချောကြီးမှာ အသက်က ခုမှ ၁၉ သာရှိသေး သည်။  မွန် ကရင်စပ်သူဖြစ်သည်။ ကျောင်းက နောက်ဆုံးနှစ်ဖြေပြီးကာစသာ။ သားဖြစ်သူ မျိုးသိန်းက ၂၂နှစ်။ သားဖြစ်သူက သူသဘေ်ာပေါ်မတက်ခင် ယောက်ျားသားများ ဝိုင်းဝိုင်းလည်နေသော  အလှပဂေး ယမင်းလေးကို စိတ်မချသောကြောင့် အခုလို စောစောစီးစီး လက်ထပ်ခဲ့ကြခြင်းဖြစ်သည်။

အသက်က ၁၉ နှစ်ဆိုသည်နှင့်အညီ ပျိုမျှစ်လတ်ဆတ်မှုကအပြည့်....တင်သားများကတောင့်တောင့် တင်းတင်းပြည့်ဖောင်းလျက် ၊ ရင်သားနှစ်ဖက်ကြီးက ဆူဆူဖြိုးဖြိုး လုံးလုံးအိအိနှင့် ရှေ့ကပဲကြည့်ကြည့် နောက်ကပဲ ငမ်းငမ်း မျက်စိက မခွာနိုင်အောင် လှရက်လွန်းသူဟုဆိုရမည်။  ဒါကြောင့်လည်း တက္ကသိုလ်ကျောင်းတုန်းက မေဂျာqueen အဖြစ်သုံးနှစ်ဆက် ရွေးခံရရုံမက တကျောင်းလုံး၏အလှဆုံး University Queen အဖြစ်ပါ နှစ်နှစ် ဆက်ရွေးခံရသည်အထိ ကိုယ်လုံးအလှအပရော၊ မျက်နှာအလှအပရော အပြစ်ဆိုဖွယ်ရာမရှိသည့် ချွေးမလေးပင်။

"အဖေ၊ ညလည်းနက်လှပြီ။ အိပ်တော့လေ။ သမီးလည်း အခုမှ ရေချိုးပြီးတာ။ သမီးတို့ အိပ်တော့ မယ်နော်...."  သူ့ရှေ့မှာ ကိုယ်ပတ် တဘက်လေးပတ်ပြီး ပြောနေသော ချွေးမလေး ယမင်း.....။ ဦးမောင်လည်း ယမင်းအကြောင်းတွေးနေရာမှ ရုတ်တရက် လန့်သွားသည်။

" အော်...အေး...အေး သမီးလေး။ အဖေ လည်း အိပ်တော့မယ်။ ဒါနဲ့ သားရော?" " အဖေ့သားက အိပ်ယာထဲမှာ စောင့်နေတယ် အဖေရဲ့" ဟု ပန်းနုရောင်သန်းနေသော နှုတ်ခမ်းပါးလေးကို စူတူတူလုပ်ရင်း ချာကနဲ လှည့်ထွက်သွားတော့သည်။

ကိုယ်လုံးပေါ်ကို အဖြူရောင် တဘက်စည်းထားသော ချွေးမလေး၏ ဖြူးဖွေးအိစက်နေသော နောက်ကျောအလှ၊ ဆံပင်ကို  ထုံးကာပင့်တင်ထား၍ မြင်နေရသော ပခုံးနှစ်ဖက် အလှ၊ ပြည့်တင်း ဖောင်းကားနေသော တင်ပါးအလှ၊ ရေစက်တွေ စီးနေတဲ့ ချောမွတ်နေသော ခြေသလုံးအလှ၊ အခန်းဝမှာ သမင်လည်ပြန်လေးနဲ့ မခို့တရို့ကြည့်သွားတဲ့   ပါးဖောင်းဖောင်းလေးနှင့် ချစ်စရာကောင်းလိုက်တဲ့ ချွေးမ။

ချွေးမလေးမှာ သားငယ်နှင့် မင်္ဂလာမဆောင်ခင် သည်တိုက်ခန်းကို လေးငါးခေါက်မက လာလည်ဖူးသည်။ အဲဒီတုန်းကတည်းက ဦးမောင်မှာ ချွေးမလောင်းလေးကို မသိမသာ ခိုးငမ်းခဲ့ဖူးသည်။ သူ့ကို ယောက်ျားတိုင်း ငမ်းလည်းငမ်းချင်စရာပဲလေ။

ဒူးပေါ် စကပ်တိုလေးဝတ်လာလိုက် ၊ လက်ပြတ် ကြိုးတိုင်းလေးတွေ ဝတ်လာလိုက်နှင့် လှချင်တိုင်းလှနေတတ်သည်။ ဖွေးဥပြီး အစိမ်းနုရောင်လေးတွေ သန်းနေတတ်သော ခြေသလုံးက အထင်သား ၊ ပင့်ချီထားတတ်သော ဆံနွယ်စတွေ အောက်က အမွေးနုနုလေးတွေ လှုပ်ခါနေတဲ့ ဖြူဝါရောင် လည်သားနဲ့ ကုပ်သားအလှ...၊ ဖြူဖြူဖွေးဖွေး လက်နှစ်ဖက်မှာလည်း အားပါးတရ နမ်းရှိုက်ပစ်ချင်စရာ။

ချွေးမလောင်းလေးနှင့် စကားပြောတိုင်း လှုပ်ရှားနေသောစိတ်ကို မနည်းထိန်းရင်း အသံငြိမ်အောင် ပြောယူရတဲ့ အထိ ဦးမောင်သည် ယမင်းလေးအပေါ် ကြွေခဲ့ရသည်။ ယမင်း တိုက်ခန်းကနေ အလည်ပြန်သွားတိုင်း ဦးမောင်ခင်ဗျာ အိပ်ခန်းထဲဝင်ပြီး ဂွင်းတိုက်ကာ လရည်တွေ ထုတ်ယူရတဲ့ အထိကို ယမင်းကို မက်မောခဲ့ရသည်။

သူ့အခန်းနှင့် သူ့သားအခန်းက ကပ်လျက်၊ သုံးထပ်သားလေးသာခြားသည်။ သုံးထပ်သားကလည်း အပေါက် အပေါက်တွေက အများကြီး။ သားငယ် မင်္ဂလာမဆောင်ခင်ကပဲ ကြည့်ကောင်းအောင် စက္ကူတွေနဲ့ ကပ်ဖာထားရသည်။ ဒီတော့ စက္ကူကို မျက်စိတစ်ပေါက်စာလောက် ဖောက်လိုက်ရင်ပဲ ဦးမောင်တစ်ယောက် တဖက်ခန်းကို လှမ်းမြင်နိုင်သည်။ တမြန်နေ့ကပဲ သားအခန်းထဲကို ညအိပ်မီး ဆင်ပေးထားသေးသည်။ တကယ်တော့ ညအိပ်မီးက ဦးမောင် ချောင်းကြည့်ရင် သားနှင့်ချွေးမကို ကောင်းကောင်းမြင်နိုင်ဖို့ ဦးမောင်ဉာဏ်များခြင်းပင်။

သူ့သားကိုမြင်တာ မမြင်တာ အရေးမကြီး။ လတ်လတ်ဆတ်ဆတ် ချွေးမလေးရဲ့ အလှတရားကို ပြက်ပြက်ထင်းထင်းကြီး ကြည့်ရမြင်ရ ငမ်းရဖို့သာအဓိက.... ပြီးတော့ ကောင်းခန်းများတွေ့လျှင် ဖုန်းနှင့် ဗီဒီယို ရိုက်ထားလိုက်ရုံ။ဒါမှလည်း သူ့သားနှင့် ချွေးမလိုးနေသောvideo file ကို ပြန်ကြည့်ရင်း ဦးမောင် တစ်ယောက် မကြာမကြာ ဂွင်းထုကာ အာသာဖြေလို့ရပေမည် မဟုတ်လား...

ဦးမောင် အိပ်ခန်းထဲ ရောက်တာနှင့် သူ့အခန်းမီးကို ပိတ်လိုက်သည်။ ဖုန်း ဗီဒီယို ကင်မရာကို အသင့်ဖွင့်ထားလိုက်သည်။ တုန်ရီနေသော လက်များဖြင့် စက္ကူပေါက်ကို ဖောက်ကာ ချောင်းမြောင်းရေးနှင့် ရိုက်ကူးရေး အလုပ်ကို စလုပ်တော့သည်။

သားငယ်အခန်းထဲမှာတော့ ညအိပ်မီးထွန်းထားသည်။ သားငယ်က အိပ်ယာပေါ် လှဲလျက် သူ့ဇနီးလေးကို စူးစူးစိုက်စိုက်ကြည့်နေသည်။ချွေးမလေးက သူမ ပတ်ထားသော တဘက်ဖြူကြီးကို ရုတ်တရက် ဆွဲချလိုက်လေသည်။ တင်ပါးနှစ်ဖက်အလှတရားမှာ အံ့မခန်းပင်... ကြံ့ခိုင်တောင့်တင်းလွန်းသည်....  ဆူဖြိုးမောက်နေသော တင်ပါးနှင့် ပေါင်တံတလျှောက်ကို အငမ်းမရ မျက်တောင်မခတ် ဦးမောင်ကြည့်နေမိသည်။ ဗီဒီယို ကင်မရာကို လည်း အလွတ်မပေး။

အသက်၁၉ နှစ်အရွယ်ရဲ့ ပျိုမြစ်ဆဲ၊ လတ်ဆတ်ဆဲ၊ လန်းဆန်းဆဲ ၊ တောင့်တင်းဆဲ၊ အနံ့သင်းဆဲ၊ကြွကြွရွရွ....အလှတရားပါတကား....။ အော်... ချွေးမလေးရယ်...လှလိုက်တာ..... ...နှုတ်ခမ်ပါးပါးလေး...ပါးဖောင်းဖောင်းလေး..... အိုးကားကားလေး..နို့တင်းတင်းလေး.......ယမင်းဆိုတဲ့ သမီး..အလိမ္မာ...ချွေးမေချောလေး.......လှချင်တိုင်းလှနေလိုက်တာ....... သမီးလေးရယ်....။ ဒီညတော့ သားငယ်နှင့် ဦးမောင် နေရာချင်း လဲလို့ရရင် လဲလိုက်ချင်သည်။

ယမင်းလေးရဲ့ အသားများက တင်းရင်း ဖွေးဥနေသည်။ ၁၉နှစ်ဟူသော အရွယ်ကောင်း၏ အလှတရားနှင့် ပြည့်စုံလှသည်။ လုံးအိ ဖြိုးမောက်နေသော ရင်သားဖွေးဖွေးကြီးနှစ်လုံးမှာ ဆုပ်နယ်ပြီး စို့ပစ်ချင်စရာ ကောင်းလှသည်။ သားဖြစ်သူလည်း မနေနိုင်တော့။ အိပ်ယာမှ ထပြီး ယမင်းလေးကို လက်မောင်းမှ ဆွဲကာ အိပ်ယာပေါ်လှဲချ ခိုင်းလိုက်သည်။

ယမင်းလေးကိုယ်ပေါ်ကနေ နို့သီးစိမ်းစိမ်းလေးအား အားရပါးရ စုပ်ရင်း လက်တစ်ဖက်မှာလည်း အခြားရင်သား တစ်ဖက်ကို စိတ်တိုင်းကျ ဆုပ်ခြေ နှယ်ပေးနေသည်။ မျိုးသိန်းက သူ့ညအိပ်ဝတ်ဘောင်းဘီကို နို့ဆို့ရင်း တန်းလန်းပင် ချွတ်ပစ်လိုက်သည်။ နို့စို့နေသော တပြွတ်ပြွတ် အသံမှာ အတိုင်းသားကြားနေရသည်။

"ကိုရေ.... ဖြည်းဖြည်း စို့ပါလို့ ဆို.... ဟိုဖက်မှာ အဖေကြားသွားမှဖြင့် အားနားစရာကြီး" မျိုးသိန်းကတော့ အရှိန်မလျှော့ တပြွတ်ပြွတ်မြည်အောင်ကို ဆက်စို့နေသည်။ ဖခင်ကြီး ဦးမောင်ကြားအောင်ပင် တမင် အသံမြည်အောင် လုပ်နေသလား ထင်ရသည်။

ချောင်းကြည့်နေသော ဦးမောင်း၏ ငယ်ပါမှာ အစွမ်းကုန် ထောင်မတ်လာသည်။

မျိုးသိန်းက "ယမင်းရေ..... ကိုယ့်ကို မင်းနှုတ်ခမ်းလေးနဲ့ စုပ်ပေးပါဦး..."

မျိုးသိန်းက ပြောပြောဆိုဆို ကုတင်ပေါ် ပြန်လှဲနေလိုက်သည်။ အလိုက်သိသော ယမင်းးလေးက မျိုးသိန်း၏ ထောင်မတ်နေသော လပြွတ်ကြီးကို အားပါးတရ စုပ်ပေးနေရှာသည်။ မျိုးသိန်းလည်း တဟင်းဟင်းနဲ့ သက်ပြင်းတွေ အကြိမ်ကြိမ် ချနေသည်။ ယမင်းလေးမှာ ဖင်နှစ်ဖက် ထောင်ပြီး လီး စုပ်ပေးနေတာကြောင့် သူ၏ တင်ပါးအလှကို ဦးမောင် အမိအရ ကင်မရာ ဖမ်းထားနိုင်လိုက်သည်။

" ကိုရေ...မောပြီကွာ...ကိုယ့်အလှည့်နော်...." အလိုက်တသင့် ကျောလှဲရင်း ဒူးထောင် ပေါင်ကားပေးထားတဲ့ ချွေးမလေး။ မျိုးသိန်းက ထောင်မတ်နေတဲ့ သူ့လီးကြီးကို ယမင်း ပေါင်ကြားထဲ ဆောင့်ထည့်လိုက်သည်။ " အင်းးးးးး" " ကောင်းလား.....ချစ်ရေ...." " အင်း....ကောင်းတယ်....ကိုရော..." " အင်း....." တရပ်စပ် ဖြေးဖြေးချင်း ရှေ့တိုးနောက်ငင်လုပ်နေသော မျိုးသိန်းကို မြင်နေရသည်။ သူ့ချွေုးမလေးမှာ ပက်လက်အနေအထားမှာတောင် သူ့ရဲ့ ရင်သားကြီးများမှာ အထင်းသားကြီး ပြူးထွက်နေသည်ကို တွေ့နေရသည်။ အတော်ကို ကြီးတာပဲ။

အရည်များ တစက်စက်ကျနေသော လပြွတ်ကြီးကို ဆွဲထုတ်လိုက်ရင်း "ကို...ပြီးပြီ ချစ်ရေ....." "မြန်လိုက်တာနော်.....အင်းပါ.... ကိုလည်း ပင်ပန်းရောပေါ့... ကိုလည်းနားတော့နော်....အိပ်ပြီကိုရေ..." 

စိတ်သာလျှော့လိုက်ရတာ... ယမင်းခင်ဗျာ...အာသာမပြေပါ။

နောက်တစ်နေ့.....

ထုံးစံအတိုင်း ချွေးမလေးမှာ ဆံနွယ်တွေကို အနောက်ဖက်စုကာ အကုန်ပင့်တင်ထားသည်။ ပင်လယ်ကမ်းခြေပုံ အပြာနုရောင် ဂါဝန် ဝမ်းဆက်ရှည်ကို ဝတ်ထားသည်။ အသားလေးက ဖြူဖြူ ဂါဝန်ပါးပါးလေးက အပြာရောင်ဆိုတော့ အိမ်နေဝတ်ပေမယ့် ကြည့်ကောင်းလွန်းသည်။

ဂါဝန်က ပါးပြီး ခန္ဓာကိုယ်နှင့် fit size ကွက်တိ ကိုယ် ကျပ်လိုဖြစ်နေတော့  မနေ့ညက မြင်ခဲ့ရသော နို့သီးခေါင်းလေးမှာ အထင်းသားမြင်နေရသည်။ အိမ်နေရင်း ဆိုတော့ ဘော်လီလည်း မခံထားပေ။ ရင်က နည်းနည်းတော့ဟိုက်သည်။ ရင်သားများ၏ အပေါ်ယံ အိစက်နေသော အစိတ်အပိုင်း အချို့ကိုပင် လှမ်းမြင်နေရသည်။ ငမ်းနေရင်း ဦးမောင် ရင်တွေ တဒိတ်ဒိတ် ခုန်လာသည်။

"အဖေ....အဖေ...အဖေ"

" ဟေ...ဘာတုန်း သားရဲ့" သားဖြစ်သူက သူ့နောက်ကျောဖက်မှ လှမ်းခေါ်နေသောကြောင့် ဦးမောင်လည်း အလန့်တကြားဖြစ်ကာ မျက်လွှာလေးချပြီး ခုန်နေသော နှလုံးတွေကို ငြိမ်သွားအောင် အသက်ပြင်းပြင်း ရှူသွင်းလုပ်လိုက်ရသည်။

" အဖေ ခဏနေ အဖေ့ကို နှိပ်ပေးမလို့လေ"

"အေး...ကောင်းသားပဲ....သားရဲ့..."

" ယမင်းရေ....... ပန်းကန်ဆေးပြီးရင် အဖေ့ကို နင်းပေး နှိပ်ပေးကြရအောင်လေ..အရင်ကတော့ ကို မကြာမကြာ အဖေ့ကို နှိပ်ပေးနေကြလေ...ယမင်းပါ နောက်ဆို နှိပ်ပေးဖြစ်အောင်ပါ..."

" ရတယ်လေ...ကို...အဖေ့ကို လုပ်ပေးကြတာပေါ့"

ဒီလိုနှင့် ဦးမောင်တစ်ယောက် သူ့အိပ်ရာထဲ အသာလေး မှောက်လျက်လှဲနေတုန်း သားက နောက်ကျောကို ထုနှိပ်ပေးသည်။ ချွေးမလေးက ပေါင်တွေကို သူ့ ဒူးတောင် နှင့် ဖိနှိပ်ပေးသည်။

" ယမင်းရေ....နောက်ဆို အဖေ့ကို ကိုမရှိလည်း လာလာနှိပ်ပေးရမယ်နော်.... အရင်ကတော့ ကိုပဲ လုပ်ပေးနေတာလေ။ ကိုမရှိရင် ချစ်ပဲ အဖေ့ကို ပြုစုရမှာနော်..."

"အေးပါ ကိုရဲ့။ စိတ်ချပါ" ချွေးမလေးက မျက်စောင်းလေးထိုးရင်း နှုတ်ခမ်းဆူပြသည်။

" အဖေရော...သမီး နှိပ်ပေးတာ သဘောကျရဲ့လားဟင်"

" ဟာ...ကောင်းပါ့သမီးရေ... နောက်ဆို ငါ့သမီးပဲ အားကိုးရတော့မှာ"

"ကို... ရေသွားချိုးနှင့် ဦးမယ်နော်...။ အဖေ့ကို ဆက်နှိပ်ထားပေးဦးနော်..ရေချိုးပြီး ပြန်လာခဲ့မယ်"

"ဟုတ်ပြီ....ကိုရေ...."

အလိုက်သိလိုက်တဲ့ သား။ မွေးရကျိုး နပ်ပါပေ့ကွာ။ အစောကတည်းက အိမ်ထောင်ချပေးထားရမှာ ဟုဦးမောင် တွေးရင်း ကြည်နူးနေမိသည်။ သားအခန်းပြင်ထွက်သွားတော့ ဦးမောင်လည်း မှောက်လျက်လှဲနေရာမှ ပက်လက်လှန်လိုက်သည်။

" သမီး ဒီရှေ့ပေါင်သားတွေကို နှိပ်ပေးပါဦး သမီးလက်လေးနဲ့... အမလေး.... ညောင်းလွန်းလို့။ ဒူးထောင်နဲ့ မထုနဲ့နော် ...လက်လေးနဲ့ပဲ သမီးအားရှိသလောက်လေး ဆုပ်ပေး....အေး...ဟုတ်ပြီ သမီး....အမလေးလေး...ကောင်းလိုက်တာ...ယမင်းလေးရယ်..."

အပိုင်း ၂ ဆက်ရန်