နီလာခိုင် အိပ်ခန်းထဲမှ ထွက်ကာ နောက်ဖေး ရေချိုးခန်းသို့ သေးလာပေါက်စဉ် ဧည့်ခန်း ထဲ အဖြတ် ဇော်ထွန်းမှာ ပုဆိုးတိုတို ၀တ်ပြီး ဒူးတဖက် ထောင်ထိုင် ထားသဖြင့် အောက်စ လွတ်နေ တော့၏။ ထောင်ထားသော ဘယ်ဘက် ပေါင်ကြား တွဲကျ နေသော လဥ ၂လုံးပေါ် နီညိုရောင် လီးကြီးမှာ အောက်ငိုက် နေသည်။ ဇော်ထွန်း ဇတ်ကားထဲ အာရုံ ရောက်နေ သဖြင့် အောက်စ လွတ်နေသည်ကို သတိမထား မိတော့ပေ။
အကြည့် မလွဲနိုင်ပဲ နီလာခိုင် တယောက် သေးပေါက် ချင်သည်ကို အောင့်ကာ ဇော်ထွန်း လီးအား ခိုးကြည့် နေရင်း အာခေါင်ခြောက် လာရသည်။ သူမပါ ဇတ်ကား ကြည့်သလိုလိုနှင့် အသာလေး ရပ်ကြည့် နေမိ၏။ အမဖြစ်သူအား ညတိုင်း ကော့ပျံအောင် လိုးပေးနိုင်သော ဇော်ထွန်း လီးအား ရှင်းရှင်း လင်းလင်း မြင်နေရသည်။ ထိုချိန် ဇတ်ကား ပြီးသွားသဖြင့် ဇော်ထွန်း ဘေးသို့ လှည့်ကြည့်ရာ သူ့ပေါင်ကြား ခိုးကြည့်နေသော နီလာခိုင် အား တွေ့လိုက် မိသည်။ နီလာခိုင် ၏ မျက်လုံး အစုံမှာ ဇော်ထွန်း လီးအား ခိုးကြည့်ရင်း ဇတ်ကား ပြီးသွားမှန်း မသိလိုက် တော့ပေ။
" ဟာ ... နီလာ ... ဘာလို့ ... အဲဒီမှာ ရပ်နေတာလဲ "
" ဟမ် ... ဇတ်ကား ကောင်းလို့ ... ကြည့် ......... ကြည့် ............... အင် ......... "
ရုတ်တရက် ဇော်ထွန်း အသံကြောင့် စကားရော ဖေါရောဖြင့် တီဗွီဘက် လှမ်းကြည့်ရာ ဇတ်ကား ပြီးသွား သည်ကို မြင်လိုက် ရသဖြင့် ရှိုးတို့ရှန်းတန်း ဖြစ်သွားရင်း စကားသံ ရပ်သွားရ၏။ ရုတ်တရက် နီလာခိုင် အိမ်နောက်ဖေး အိမ်သာသို့ ပြေးကာ သေးတဗြန်းဗြန်း ပေါက်ရင်း ရင်ထဲ တလှပ်လှပ် ဖြစ်နေ ရ၏။
" ကိုဇော်ထွန်း ... ကျနော် အလုပ် ကိစ္စနဲ့ ... ခရီးထွက်မလို့ ...... မေမေဦး က ... ဖိုးဖိုး ဦးထွန်းဇံ ဆိုင်ကယ်တိုက်ခံရလို့ ... ဆေးရုံ စောင့်ပေးနေတာ ... ဘယ်ချိန် ပြန်လာ မလဲ ... မသိသေးဘူး ...... နီလာက ဒီမှာ ညအိပ်မှာတဲ့ ... မချယ်ရီနဲ့ အဖေါ်ရအောင် "
" အင်းပါ ... ဝင်းကျော် ရာ ... မင်းအလုပ် ကို ... စိတ်ချ လက်ချ သွား ...... ငါက အလုပ်နား ထားတယ် "
ထိုချိန် ဒေါ်တင်တင်ဦးမှာ ညီမဖြစ်သူ ဒေါ်နီနီဦး အိမ်ပြန်နားမည် ဖြစ်သဖြင့် သမီးဖြစ်သူ ချယ်ရီခိုင်အား သူမနှင့်အတူ ဖခင်ဖြစ်သူ ဦးထွန်းဇံအား လူနာ စောင့်ရန် ဖုန်းဆက် ခေါ်လိုက်၏။ ယောက္ခမ မရှိချိန်မို့ အိမ်အောက်ထပ် ဧည့်ခန်းထဲ ဖျာခင်းကာ သမီး ယောက္ဖ ၂ယောက် အရက် သောက်ရင်း စကား ပြောနေ၏။ ဝင်းကျော်မှာ ကန်ထရိုက် အဆောက် အဦး လုပ်ငန်း လုပ်ကိုင်ရာ မကြာခဏ နယ်မြို့လေး များထိ သွားရောက်၍ လူနေ တိုက်ခန်းများ ဆောက်လုပ် ရသည်။
" ဟော ... ၂ယောက်သား ငြိမ်နေပါတယ် ... ထင်နေတာ ... ဝိုင်းဖွဲ့ နေကြတာ ... ဟွန့် "
မယားညီအကို ၂ယောက် စကား တပြောပြောနှင့် သောက်စား နေချိန် နီလာခိုင်မှာ အိပ်ခန်းမှ ထွက်လာ၏။
" ဟာ ... နီလာ ... လာလေ အမြည်းစား ... ဒီမှာ ... ကိုကျော် ... ခရီး ထွက်မှာမို့ ... ကိုဇော်ထွန်း ကို ... အပြင် မထွက်ဖို့ ... မှာနေတာ "
" ကိုဇော်ထွန်း ... မမချယ်ရီ ဖုန်းဆက်တယ် ... ကိုဇော်ထွန်း ဖုန်းဆက်တာ ... မကိုင်လို့တဲ့ ... ဒီည ဖိုးဖိုးဇံကို ... မေမေနဲ့အတူ ဆေးရုံစောင့် ပေးရမှာ ... အိမ်ပြန် မလာဖြစ်ဘူး ပြောတယ် ...... ကိုကျော် ... မနက် အစောကြီး ... ခရီးထွက်မှာ မလား ...... တအား မသောက်နဲ့ဦး "
နီလာခိုင် အိပ်ခန်းထဲ ဖုန်းကြည့်နေစဉ် အမဖြစ်သူ ချယ်ရီခိုင် ဖုန်းဆက် ပြောသဖြင့် ထွက်လာရင်း ဧည့်ခန်းထဲ အရောက် လင်ဖြစ်သူနှင့် ခဲအိုအား တွေ့ရာ ပြောနေသည်။
" အင်းပါ ... နီလာ ရဲ့ ... အညှောင်းပြေ ... အညာပြေပါ "
နီလာခိုင် လင်ဖြစ်သူ ဝင်းကျော် အား ပြောရင်း ဘေးနား ထိုင်ချရာ ဇော်ထွန်းနှင့် မျက်နှာချင်းဆိုင် အနေထား ဖြစ်သွား ရ၏။ ညအိပ်ခါနီးမို့ ဒူးဖုံး စကပ်လေး ဝတ်ထားရာ စကပ် အောက်နားစ လေးမှာ ဒူးပေါ်တင်ကာ ဇော်ထွန်း ဘက်မှ ကြည့်လျင် ပေါင်ရင်းထိ မြင်နေရ တော့သည်။ ဇော်ထွန်း တယောက် ဝင်းကျော် အား စကား ပြောရင်း နီလာခိုင်၏ ပေါင်ကြားအား မကြာခဏ ခိုးကြည့် နေ၏။
" ကဲ ... အဲတာ ...... တဝက် ကုန်ရင် ...... ၂ယောက်လုံး ... တော်တော့နော် ... နီလာ ... ထမင်း ခူးထား လိုက်မယ် ... လာစားကြ "
နီလာခိုင် စကား ခဏ ထိုင်ပြောရင်း ထမင်းစားရန် မီးဖိုခန်းထဲ ဝင်သွား တော့သည်။ ဝင်းကျော်နှင့် ဇော်ထွန်းမှာ စကား တပြောပြောနှင့် သောက်ရာ နီလာခိုင် ထမင်း စားပြီး ပြန်ထွက် လာသည် အထိ အရက်ဝိုင်း မသိမ်း သေးပေ။ တဖြည်းဖြည်း ရွမ်ပုလင်း တဝက်ကျိုးကာ ၃ပုံ ၁ပုံခန့် ရောက်မှ ဝိုင်းသိမ်း လိုက်တော့၏။ ဇော်ထွန်း သိပ် မမူးသော်လည်း ဝင်းကျော် တယောက် ယိမ်းထိုး နေသည်။ ထမင်းပင် မစားနိုင်တော့ မူးပြီး လှဲချင်ပြီ ပြောရင်း အိပ်ခန်းထဲ ဒယီးဒယိုင်ဖြင့် ဝင်သွား တော့၏။
" ကဲ ... ကိုဇော်ထွန်း ... မင်း ထမင်း စားချင် ... သွားစား ...... နီလာ ... ခူးထား ခဲ့တယ် "
" အေးအေး ...... နီလာ "
" ဟာ ... အို ......... ကိုဇော်ထွန်း လည်း ... မူး နေ ပြီ ... နေ မှာ ...... ရ ရဲ့ လား ............... ဝှီးးးး ......... ဘုတ် ......... အွတ် ............... အ "
စကားပြောရင်း ဇော်ထွန်း ကုန်းအထ ခန္ဓာကိုယ် ရိုင်ထွက် သွားသဖြင့် နီလာခိုင်မှာ ဘေးမှ လှမ်းထိန်းရင်း ခန္ဓာကိုယ် ဟန်ချက် ညီအောင် မထိန်းနိုင်ပဲ ၂ယောက်သား ကြမ်းပြင်ပေါ် လှဲကျ သွားတော့သည်။ ဇော်ထွန်းမှာ ပါးစပ်မှ အရက်နံ့ တထောင်းထောင်း ဖြင့် နီလာခိုင်အား ခွမိ လျက်သား ဖြစ်နေ၏။
" ဟာ ... ဆောရီးနော် ... နီလာ ......... အေ့ ......... ဂေ့ "
" အော် ............ ဒုက္ခ ပါပဲ ...... ကိုဇော်ထွန်း ရယ် ...... ထထ ......... ထမင်းမစား နိုင်လဲ ...... အိပ်တော့ "
" ဂေစ့် ......... အေ့ ............... အေး ... အေးပါ ......... နီ ......... နီ ............... နီလာ "
ပါးစပ်က အေးပါ ပြောနေ သော်လည်း ဇော်ထွန်းမှာ နီလာခိုင်အား ခွပြီး ဖိထားလျက်ပင် လက်များက ဟိုစမ်း ဒီစမ်း ဖြင့် နို့အုံပေါ် ရောက်ရှိ လာ၏။
" ဟာ ...... ကိုဇော်ထွန်း ............ ထထ ... ဖယ်ပေး ပါဦး "
နီလာခိုင် မှာ ခန္ဓာကိုယ် ဘေးတစောင်း အနေထားဖြင့် ကိုယ်ပေါ် ပိနေသော ဇော်ထွန်း ကိုယ်လုံးအား တွန်းဖယ် နေသည်။ သို့သော် ဇော်ထွန်း ခန္ဓာကိုယ်အား မဖယ် နိုင်သည့် အပြင် သူမ နို့အုံပေါ် ဇော်ထွန်း လက်များ ကျရောက် လာတော့၏။
" ချယ်ရီ ရယ် ...... ချစ်တယ်ကွာ ... အင့် အင့် "
တဖြည်းဖြည်း ဇော်ထွန်းမှာ နီလာခိုင့်အား မယား ဖြစ်သူ ချယ်ရီခိုင်နှင့် လူမှားပြီး နောက်ကြောဘက် လှဲချရင်း ဖင်အား လီးဖြင့် ထောက်ကာ နို့အုံအား ညှစ်ချေ နေ၏။
" ဟာ ......... ကိုဇော်ထွန်း ...... ကျမ ......... ကျမ ...... နီလာ လေ ......... မမချယ်ရီခိုင် ... မဟုတ်ဖူး ......... ဒုက္ခပါပဲ "
ဇော်ထွန်းမှာ နီလာခိုင်၏ စကားအား နားမထောင်တော့ စိတ်ထဲ မယားဖြစ်သူ ချယ်ရီခိုင် အား မြင်ယောင်ရင်း ဒူးဖုံးစကပ် အောက်နားစ လေးအား ခါးပေါ် ဆွဲတင် လိုက်ပြန်၏။ နီလာခိုင် ချွေးပြန် လာရသည်။ လူမှန်း မသိအောင် မူးနေသော အမဖြစ်သူ၏ ယောင်္ကျားမှာ ဖင်အား လီးဖြင့် ထောက်ကာ နို့အုံအား ညှစ်ပေးနေသဖြင့် ရင်တလှပ်လှပ် ခုန်နေမိသည်။ ညအိပ်ခါနီးမို့ အတွင်းခံ ဘောင်းဘီ ချွတ်ထားရာ ဖင်သားစိုင် ၂ခြမ်းကြား မာတင်း နေသော ဇော်ထွန်း လီးထိပ် ထိကပ်လာ၏။ လီးထိပ်မှာ အငြိမ်မနေပဲ ဖင်ကြားထဲ ရောက်လာလိုက် အဖုတ်ကြားထဲ ရောက်လာ လိုက်ဖြင့် နီလာခိုင် ဖင်သားစိုင် ရှုံ့ကာ ငြိမ်နေ ရသည်။
ထိုချိန် ဇော်ထွန်း လက်မှာ နို့အုံအား ညှစ်ချေ နေရာမှ အင်္ကျီလည်ဟိုက်ထဲ လက်သွင်းကာ ဘော်လီ အောက်မှ နို့သီးခေါင်း ထိပ်လေးအား ပွတ်ချေ ပေးနေပြန်၏။ အသံမထွက် မိအောင် ထိန်းထား ပေမယ့် ဖင်ကြားထဲ လီးဖြင့် ထောက်ကာ နို့သီး ခေါင်းလေး ချေခံရသဖြင့် အိကနဲ့ မပွင့်တပွင့် ရှိုက်သံလေး ထွက်သွားရသည်။ ခန္ဓာကိုယ် ဘေးတစောင်း အနေထားဖြင့် အဖုတ် နူတ်ခမ်းကြား လီးထိပ်ဖြင့် ထိုးပွတ် နေရာ တချက်တချက် အစိ လေးအား ထိုးမိချိန် ပေါင်တံအား ဟပေးကာ စိတ်လှုပ်ရှားမှု့ ပြင်းထန် လာတော့၏။ အိပ်ခန်းဘက် လင်တော်မောင် ဝင်းကျော် ထွက်လာ မလားဟု စိုးရိမ် စိတ်ဖြင့် ခိုးကြည့်ရင်း အချက်၃၀ ကျော်ကျော်တွင် အဖုတ်ကြားထဲ နွေးကနဲ့ စောက်ရည်များ ညှစ်ထုတ် လိုက်ရသည်။
တဆက်ထဲ လိုလို ဇော်ထွန်း လရည်များ တဖျောဖျော နှင့် ချယ်ရီခိုင့် ဖင်ဝနှင့် အဖုတ်ကြား ပန်းထွက် လာ၏။ ဇော်ထွန်း မှာ ပုဆိုး ခါးပုံစ ဖြည်ကာ အောက်လျှော ချပြီး လီးအား ဆွဲထုတ် လိုက်သည်။ နီလာခိုင်၏ နို့သီးခေါင်း ၂ဖက်အား ချေပေးရင်း လည်တိုင်ပျော့ လေးအား ဆွဲစုပ် ပြန်၏။ နီလာခိုင် ရင်ဘတ်လေး ကော့ကာ အသံ ခပ်အုပ်အုပ် လေးနှင့် ညည်းတွား နေရသည်။ မျက်နှာချင်း ဆိုင် နူုတ်ခမ်းခြင်း တေ့စုပ်ကာ နီလာခိုင့် လက်အား လီးပေါ် တင်ပေး လိုက်တော့၏။
" အင့် ... ကိုင်ထားပေးဦး ... ချယ်ရီ "
နီလာခိုင့် အဖုတ်လေးထဲ ဆစ်ကနဲ့ ခံစား လိုက်ရ၏။ အမဖြစ်သူအား ကော့ပျံ နေအောင် လိုးနိုင်သော လီးကြီး မျက်စိရှေ့ အနီးကပ် မြင်နေရသည်။ ထိုချိန် ဇော်ထွန်းမှာ ပေါင်ဖြဲရင်း ကော့ပြ လိုက်ပြန်၏။ တွဲကျနေသော လဥ ၂လုံး အထက် လီးကြီး ထောင်မတ် နေပြီး ဆီးခုံးပေါ်ရှိ လမွှေးများက မဲကောက် လိမ်နေသည်။ နီလာခိုင် မရဲတရဲ ဖြင့် ဇော်ထွန်း လီးအား ဆုပ်ကိုင်ကာ ဒစ်ကြီးအား ဖြဲကြည့် လိုက်၏။
" အ ............ ရှီးးးးး ......... ခဏ ......... ချယ်ရီ ... ဟာလေး ...... ကိုဇော် ယက်မပေးရတာ ... ကြာနေပြီ "
ဒီချိန်ရောက်မှ မထူးတော့ အဖုတ်လေး လီးဖြင့် ပွတ်မိရုံဖြင့် အရည်ထွက်ကာ နီလာခိုင်မှာ ကာမ အတွေ့၌ ရစ်မူး နေမိသည်။ ခုထိ အမဖြစ်သူ ချယ်ရီခိုင်နှင့် လူချင်း မှားနေသဖြင့် ဒူးဖုံးစကပ်လေး ဆွဲတင်ကာ ပေါင်တံ၂ဖက် ကားပေး လိုက်၏။ ဇော်ထွန်းမှ အဖုတ်လေး ယက်ပေး နေသဖြင့် စိတ်ထဲ အားနာသလိုလို ရှက်သလိုလိုလေး ခံစားနေရ၏။
" ဟင့် ......... အားးးး ............ ပြွတ် ... ပလပ် ............ ပြွတ် ပြွတ် ............ ကိုဇော်ထွန်း ရယ် ............ တအား ......... ယက်တတ် တာပဲ ......... မမ ချယ်ရီ ကို......... ယက်ပေး ... နေကြ မလားးးးး ............... အီးးးး ............... အားးးးးး ...... ဟုတ်တယ် ............ ယက် ......... ယက် ............ အမလေးးးး ............ စုပ်စုပ် ......... အစိလေး စုပ် ............ အိုးးးး "
ထိုချိန် ဇော်ထွန်းမှာ ဒူးထောက် ကုန်းယက် နေရာမှ ထရပ်ရင်း နီလာခိုင့် ကိုယ်ပေါ် ဖင်ပြန်ခေါင်းပြန် ခွလိုက် တော့၏။ နီလာခိုင် တယောက် မျက်နှာပေါ် ဝဲနေသော ဇော်ထွန်း ဒစ်အား အနီးကပ် မြင်ရချိန် လီးစုပ် ပေးချင်သည့် စိတ်များ တဖွားဖွား ပေါ်လာ ရသည်။ စိတ်တအား ကြွလာစဉ် ဇော်ထွန်းမှာ အဖုတ်လေး ယက်ရင်း လက်ခလယ်အား ဖင်ပေါက်ထဲ တဆစ်ခန့် ထည့်ကာ ထိုးမွှေ ပေးပြန်၏။
" အာ ...... အာ ............ အင်း ဟင်း ...... ကျွတ် "
ဖင်ပြန် ခေါင်းပြန် အနေထားနှင့် ဖင်ပေါက် လေးအား လက်ထိုး စွပေးရာ နီလာခိုင် တယောက် ဇော်ထွန်း လီးအား အားရပါးရ စုပ်လိုက်တော့သည်။ ဒစ်ဖူးအား
ပြွတ်ကနဲ့ စုပ်ကာ လီးထိပ် အပေါက် လေးအား လျှာထိပ်ဖြင့် ထိုးပေးနေ၏။ လီးအရည်ပြား တလျှောက် အကြောများ ထလာကာ နီလာခိုင်၏ ပါးစပ်ထဲ ပြည့်ကျပ် နေတော့သည်။
" ရှီးးးးးး ............... အားးးးး ............ ချယ်ရီ ရယ် ............... ကောင်းလိုက်တာ ......... ကုန်းလိုက်တော့ ... လိုးရအောင် နော် "
ဇော်ထွန်း စကား အဆုံး နီလာခိုင်မှာ အပေါ်မှ ခွထားရာမှာ ဘေးနား လေးဖက်ကုန်းပေး လိုက်၏။
" ပြွတ်စ် ...... ထွီ ... ပြွတ် ............ ပလပ် ပလပ် "
နီလာခိုင် လေးဖက် ကုန်းပေး သည်နှင့် ဇော်ထွန်း မှာ ထထိုင်ပြီး ဖင်ကြီးနောက် ဒူးထောက် နေရာ ယူကာ ဖင်၂ခြမ်း ဖြဲပြီး တံထွေး ထွေးရင်း ဖင်ဝလေးအား ဆွဲစုပ် ပစ်သည်။
" အာ ......... ဟာ ............ ကိုဇော်ထွန်း ............... ယား ......... ယား ............... ယား တယ် ......... အာ ......... ဟင့် ဟင့် .................. မ ရ ဘူးးး "
ဖင်ပေါက် လေးထဲ လျှာသွင်း မွှေကာ အားရမှ နောက်တကြိမ် တံတွေး ထွေးချပြန်၏။ ဖင်ဝကြားမှ စီးကျ လာသော တံတွေး များအား ခါးဆန့်ကာ လီးထိပ်နှင် ပွတ်ပြီး ဖင်ပေါက်လေး ဖိပွတ် ပေးသည်။ ပွတ်ဆွဲရင်း ဒစ်ဖြင့် တေ့ကာ ဆက်ကနဲ့ ဖိသွင်း ပစ်လိုက်၏။
" ဗျစ် ............... အားးးးး ............ အအ အ "
၂ယောက်သား ပြိုင်တူ ညည်းသံ ထွက်ပေါ် လာရသည်။ ဇော်ထွန်း ဒစ်ကြီး နီလာခိုင်၏ ဖင်ထဲ တစ်နေသလို နီလာခိုင် မှာလည်း မဆန့် မပြဲ ဝင်လာသော လီးထိပ် ကြောင့် မချိမဆန့် ခံစားလိုက်ရ၏။ ဇော်ထွန်း ခါးအား ဖြင့် တရစ်ချင်း ဖိထည့်ရာ နီလာခိုင် ခေါင်းလေး ရမ်းပြ နေသည်။ အသံလည်း ကျယ်ကျယ် မထွက်ရဲ လီးတဝက်ခန့် ဝင်လာသဖြင့် ဖင်ပေါက်ထဲ ကြပ်ထုတ် နေတော့၏။
" အ ......... အဟင့် ......... ကြပ်တယ် ... ကိုဇော်ထွန်း ရယ် ............... အမလေးးးး ............ အ ............... ရှီးးးးး ......... နာလိုက်တာ ............ ကျွတ် ကျွတ် ...... ......... အ ............အားးးးး ...... နာတယ် ............... ............ ဟင့် ဟင့် ဟင့် "
" ခဏလေးပါ ... နီလာ ကလည်း ......... ... အောင့်ထားလိုက် ...... ပြီးရင် ... ကောင်းလာမှာပါ ... ဖင်ပေါက်လေး က ... စီးကြပ်နေတာ ... လိုးရတာ ... တအား ကောင်းတယ် "
" ဟင် ......... ကိုဇော်ထွန်း ......... ဘယ် လို ခေါ် လိုက် တယ် ......... ကျမကို ... နီလာမှန်း သိပြီပေါ့ "
" အင်း ...... ဖင် စ လိုးကတည်းက ...... လူမှားမှန်း သိတာပါ ......... ချယ်ရီ က ... ဖင်လိုးရင် မအော်ဘူး ...... နီလာ အော်တော့ ... မှားမှန်း သိလျက်နဲ့ ...... မရပ်နိုင် တော့တာ "
ဇော်ထွန်းမှာ ဖင်အလိုး မပျက်ပဲ ရှင်းပြနေ၏။
" ဒုက္ခပါပဲ ......... မှားမှန်း သိရင် ...... ရပ်ရ မှာပေါ့ "
နီလာခိုင် စကား ပြောရင်း ဖင်ကြီး မသိမသာ ထောင်ပေး နေသည်။ ပါးစပ်က ရပ်ခိုင်းသော်လည်း ဖင်ထဲ ဝင်ထွက် နေသော လီးအား ကျွတ်မသွားရန် ညှစ်ပေး လိုက်၏။ အမှန်တကယ် နီလာခိုင်မှာ အဖိုးဖြစ်သူ ဦးထွန်းဇံ ဖင်လိုး ထားသဖြင့် ဖင်ခံတတ် နေသည်။ ဇော်ထွန်း လီး ဝင်လာသည်နှင့် ဖင်အတွင်း ကြွက်သားများ လျော့ကာ ခံရင်း ပါးစပ်မှ မူယာ မာယာ များကာ လျှောက်ညည်း နေ၏။
ဇော်ထွန်းမှာ နီလာခိုင့် ဖင်ကြီး မသိမသာ ပြန်ဆောင့် ပေးသည်နှင့် လီးအဖျားထိ ဆွဲထုတ်ကာ အရင်းထိ ဖိဖိ လိုးလိုက်၏။ နီလာခိုင်မှာ မျက်နှာကို အောက်စိုက်ပြီး ခါးလေး ခွက်ကာ ဖင်ကြီး ကော့ထောင် ပေးလာသည်။သူမ ခါးလေးအား လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် စုံကိုင် ဆွဲလိုး နေသော ဇော်ထွန်း ဆောင့်ချက်တိုင်းအား ပြန်ဆောင့် ပေးရင်း စောက်ရည်များ ပန်းထုတ်ကာ ကုတင်ပေါ်သို ၀မ်းလျား မှောက်ကျ သွားတော့သည်။ ဇော်ထွန်းလည်း ဖင်ထဲမှ လီး ကျွတ်မထွက်ရန် နီလာခိုင် ကျောပေါ် မှောက်ချကာ အားထည့် လိုးလိုက်၏။ ဆောင့်ချက်များ သွက်လာကာ နောက်ဆုံးတချက် ပစ်ဆောင့်ရင်း နီလာခိုင်၏ ဖင်ထဲ လရည်များ ပန်းထည့် လိုက်တော့သည်။
" ဘယ်လိုလဲ ...... နီလာ ...... ဖင်လိုး ပေးတာ ... ကောင်းရဲ့လား "
" ဟင် ...... ကိုဇော်ထွန်း ......... ဘာတွေ မေးနေတာတုန်း ......... မသိဘူး သွား "
ဇော်ထွန်း တယောက် ဖင်ထဲမှ လီးအား ထုတ်ကာ မေးလိုက်စဉ် နီလာခိုင်မှာ မျက်စောင်းထိုးရင်း ပြန်ပြော နေ၏။
" နီလာ့ ... ဖင်လေး ... လိုးရတာ ... ကောင်းလိုက် တာကွာ "
" ဟုတ်ရဲ့လား ...... ကိုဇော်ထွန်း ရယ် ...... မမဖင်လည်း ...... လိုးနေကြ မလား "
နီလာခိုင်မှာ ဇော်ထွန်း မျက်နာနား ကပ်ပြောရင်း ထထိုင်ကာ သူမ လင်ဖြစ်သူရှိရာ အိပ်ခန်းဘက် လျှောက်သွား တော့၏။
" ဟင် ...... နီလာ ...... အဖုတ်တောင် မလိုးလိုက် ရဘူး ... နေဦးလေ "
ဇော်ထွန်းစကားအား နီလာခိုင် ပြန်မဖြေပဲ လက်လေး ခါပြကာ အိပ်ခန်းတံခါး ဖွင့်ဝင်ရင်း တံခါးပိတ်ကာ အတွင်းမှ ဂျက်ချ လိုက်သည်။
မနက်ခင်း အလင်းနှင့်အတူ ခေါင်းရင်း ပြတင်းပေါက်မှ ကျေးငှက်သံ လေးများ ကြားရသည်နှင့် ဒေါ်နီနီဦး အိပ်ယာ ထလိုက်၏။ ပွဲရုံကိစ္စများ စီစဉ် ပြီးသည်နှင့် တူဖြစ်သူ သက်မျိုး ခဏလာနေသော အိမ်အပေါ်ထပ် အိပ်ခန်းဆီ ခြေသံဖွဖွ နင်းပီး တက်လာ ခဲ့သည်။
" အအအ ............ အန်တီနီရယ် ............ သား လိုးနေပြီ ............ ရှီးးးးးး ............ အင့်အင့် ......... "
အိမ်ပေါ်ရောက်သည်နှင့် ကြားလိုက် မိသော အသံကြောင့် တူတော်မောင့် အိပ်ခန်း တံခါးပေါက်ရှိ လိုက်ကာအား အသာလေး ဆွဲဖယ်ကာ အထဲ ချောင်းကြည့် လိုက်၏။ သက်မျိုး တယောက် ပက်လက် အနေထားဖြင့် ခြေ၂ချောင်း ကားပြီး ဂွင်ထုနေသည်။ ဖခင်ဖြစ်သူ ဦးထွန်းဇံ လီးဖြင့် မတူပဲ လီးအရည်ပြား ဖွေးကာ လက်တစ်ဆုပ်စာ မက ပြည့်တင်း တုတ်ခိုင်သော တူဖြစ်သူ လီးအား မြင်နေရ၏။ သက်မျိုးမှာ အဖိုးဖြစ်သူ ဆေးရုံ တက်နေရ သဖြင့် ကျောင်းခဏ နားကာ ပွဲရုံတွင် တယောက်ထဲ ဖြစ်နေသော အဒေါ်ဖြစ်သူ ဒေါ်နီနီဦးနှင့် လာနေ ပေးရသည်။ မနေ့ညနေ ဆေးရုံမှ ပြန်ရောက်ရာ ရေချိုးခန်းထဲ သေးဝင် အပေါက် အဒေါ်ဖြစ်သူ သေးထိုင်ပေါက် နေသည်နှင့် ကြုံခဲ့ရ၏။
ရေချိုးခန်းမှာ ဘိုထိုင် နှင့် တွဲထားသော်လည်း သားအဖ ၂ယောက်ထဲ နေသည်မို့ ဒေါ်နီနီဦးမှာ ခါတိုင်းလို လွတ်လွတ် လပ်လပ်ပင် ရေချိုးခန်း ကြမ်းပြင်ပေါ် ထိုင်ပေါက် နေသည်။ သက်မျိုး ရုတ်တရက် မှင်သက် သွား၏။ အဒေါ်ဖြစ်သူ ပေါင်ဂွထဲ ပြူးထွက်နေသော အဖုတ်အုံပေါ် အမွှေး တမျှင်မှ မတွေ အဖုတ် နူတ်ခမ်း သားအောက် စောက်ခေါင်းဝ လေးမှ သေးများ ပန်းထွက် နေသည်ကို မျက်နှာချင်းဆိုင် အနီးကပ် မြင်လိုက်ရသည်။ မနက် အိပ်ယာနိုးသည်နှင့် အဒေါ်ဖြစ်သူ၏ အမွှေး မပါသော အဖုတ်အား ပြန်မြင်ယောင်ကာ ဂွင်းထု နေတော့၏။
" ရှီးးးးး ............ အအ ............ အန်တီနီ့ ......... စောက်ပတ်ကြီး ............ အ အားးးး "
လီးအား အထက်အောက်ဆွဲပီး သူမ နာမည်အား ထပ်တလဲလဲ ရွတ်ဆိုပြီး ဂွင်းထုနေသဖြင့် ဒေါ်နီနီဦး ရင်ထဲ တလှပ်လှပ်နှင့် လှိုက်မောလာ၏။ လက်သီး ဆုပ်ထဲ ထွက်ထွက် လာသော ဒစ်ကြီးမှာ နီရဲ ကားထွက် နေသည်။ အကြော ပြိုင်းပြိုင်း ထကာ ထောင်မတ်နေသော တူတော်မောင်၏ လီးအား ကြည့်ရင်း လီးကြီးပေါ် တက်ခွချင်သည့် စိတ်များ တဖွားဖွား ဖြစ်ပေါ်လာ၏။ ဖခင်ဖြစ်သူ ဦးထွန်းဇံ ဆေးရုံပေါ် ၂ပတ်ခန့် ရောက်နေ သဖြင့် ဒေါ်နီနီဦး ကာမမီးလေး တောက်လောင် နေရသည်။ ဆန္ဒလေး ကြိတ်မိတ် မျိုသိပ်ရင်း အောက်ထပ် ပြန်ဆင်းကာ မိနစ်၂၀လောက်မှ အိမ်အောက်မှ အသံပေးပြီး ပြန်တက်လာ၏။
" သားရေ ... သက်မျိုး ... ဆေးရုံ သွားကြစို့ "
" ဟုတ် ... ဟုတ် ......... လာပြီ ...... အန်တီနီ "
သက်မျိုး ဂွင်းထုပြီး ခဏအကြာ အဒေါ်ဖြစ်သူ အသံ ကြားရ သဖြင့် အိပ်ခန်းထဲမှ ထွက်ကာ အောက်ဆင်း လာသည်။
" သားလေး ...... ပြီးရင် သွားဆို့ ...... မမတင်တင်နဲ့ ချယ်ရီလည်း ...... တညလုံး မိုးအလင်း စောင့်ရတော့ ...... မနက်ပိုင်း ပြန်အိပ်မှ ဖြစ်မှာ "
ဒေါ်တင်တင်ဦးနှင့် ချယ်ရီခိုင်မှာ ညနေမှ နောက်ရက် မနက်ထိ မိုးအလင်း စောင့်ပြီး ဒေါ်နီနီဦးနှင့် သက်မျိုး မှာ မနက်မှ ညထိ စောင့်ပေးရ၏။ ဆေးရုံသို့ လူချိန်း စောင့်ရင်း ညနေပိုင်းမှ တူဝရီး ၂ယောက် အိမ်ပြန် လာကြသည်။ အိမ်ပြန်ရောက်သ်ာနှင့် သက်မျိုးမှာ ခဏနားပြီး ညနေစာ မစားခင် ရေချိူးရန် အိမ်အောက်ထပ် ဆင်းလာခဲ့၏။ ရေချိူးခန်း တံခါးနား အရောက် ရေသံ ကြားရသဖြင့် အထဲမဝင်သေးပဲ တံခါးကြားမှ ချောင်းကြည့် လိုက်သည်။
မြင်ကွင်းကြောင့် တူဝရီးချင်း မမှားရအောင် စိတ်ထိန်း သတိထား နေသော သက်မျိုးတယောက် ကာမ သွေးများ ဘလောင်ဆူ လှုပ်ရှားလာမိသည်။ အဒေါ်ဖြစ်သူမှာ ရေပန်းအောက် မတ်တပ်ရပ်လျက် အနေထားနှင့် ခေါင်မော့ကာ ပေါင်တန်လေး ဖြဲရင်း လက်လေးဖြင့် အဖုတ်ထဲ အထုတ်သွင်း လုပ်နေရှာ၏။ အဖိုးဖြစ်သူ ဦးထွန်းဇံ ဆိုင်ကယ် တိုက်ခံရသဖြင့် ဆေးရုံ တက်နေရာ ၁လ ကျော်ပြီမို့ အဒေါ်ဖြစ်သူ ဒေါ်နီနီဦး တယောက် ကာမမီးလေး တောက်လောင် နေမှန်း ရိပ်မိနေသည်။
ပွဲရုံတွင် အဒေါ်ဖြစ်သူ တယောက်ထဲ ဖြစ်နေသဖြင့် ကျောင်းခဏနားကာ အဖိုးအိမ်သို့ လာနေပေး၏။ တအိမ်ထဲ နှစ်ယောက်ထဲ ဆိုတဲ့အသိ ကလည်း သက်မျိုးစိတ်အား နေတိုင်းလိုလို ထကြွစေ၏။ စိတ်လှုပ်ရှားမှု့ ပြင်းထန်ကာ ပေါင်ကြားမှ လီးမှာ ခုံးထ လာတော့သည်။ မတော်တဆ လူဝင် လာလျင် သိရှိ စေရန် အိမ်ရှေ့ တံခါးပေါက်အား သွားပိတ်လိုက်၏။
ရေချိုးခန်းဘက် ပြန်လျှောက်လာက တံခါးဝ၌ ပုဆိုးအား ချွတ်ချပစ်ရင်း အထဲ ဝင်လာခဲ့သည်။
" ကျွီ "
" ဟင် ...... သား ...... သက်မျိုး "
ပုဆိုးချွတ်ပြီး ဝင်လာသော တူဖြစ်သူ၏ လီးအား ကြည့်ကာ နီနီဦး မျက်လုံးလေး ပြူးလာမိသည်။ သူမစိတ်ထဲ ကလေးသာသာ ထင်နေရာ ပေါင်ကြားမှ ကြီးမား တုတ်ခိုင်သော လီးအား အနီးကပ် မြင်လိုက် ရသဖြင့် အဖုတ်လေး ဆစ်ကနဲ့ ညှစ်မိရာ လက်ခလယ် လေးအား ညှစ်မိသဖြင့် အမြန် ဆွဲထုတ် လိုက်ရပြန်၏။
" အန်တီနီ ...... တအား ... ဆာနေပြီ မလား ... သားလည်း ...... လိုးချင်နေတာ ...... ဒီအိမ် ရောက်ကတည်းကပဲ "
ကြောင်ကြည့် နေသော ဒေါ်နီနီဦး လက်တဖက်အား ယူကာ ပေါင်ကြားထဲမှ လီးပေါ် တင်ပေးလိုက်သည်။ ဒေါ်နီနီဦး တယောက် တူဖြစ်သူ သက်မျိုးအား ဘာပြန်ပြောရမှန်း မသိ ခေါင်းငုံ့ကာ လီးအား အုပ်ကိုင် နေမိ၏။
" မဖြစ်သင့်ဘူး ... သား ရယ် "
" ဖိုးဖိုးနဲ့တောင် ... လိုးနေတာကို ... သားနဲ့ လိုးလဲ ... မထူးပါဘူးဗျာ "
" ဟမ် ...... သားလေး ...... ဘယ် ဘယ် ... ဘယ်လို ပြောလိုက်တယ် "
" အန်တီနီနဲ့ ဖိုးဖိုးတို့ ... လိုးတာ သားသိပါတယ် "
" အိုရ် ... မဟုတ်တာတွေ ကွယ် ... အန်တီနီနဲ့ သားဖိုးဖိုးနဲ့ ... ဖြစ်စရာလား "
ဒေါ်နီနီဦးမှာ မျက်နှာလေးရဲကာ ရှက်ပြီး ငြင်းနေ သော်လည်း လက်ချောင်းများမှာ သက်မျိုး လီးအား အလိုလျောက် ပွတ်သပ်ပေးနေ ပြန်သည်။ အထိ အတွေ့ကြောင့် သက်မျိုး လီးမှာလည်း ဒေါ်နီနီဦး လက်ထဲ အကြောများ ထောင်ကာ မာထင် လာ၏။
" အင်း ......... ထုထု ......... အန်တီနီ ......... ရှီးးးး ......... အားးး "
ကိုယ်လုံးတီး အနေထားနှင့် အဒေါ်ဖြစ်သူ ဒေါ်နီနီဦး အား စိုက်ကြည့်ရင်း ကာမသွေးများ ဆူပွက် လာတော့၏။ ဒေါ်နီနီဦး ကိုယ်လုံးအား ရေချိုးခန်း နံရံအား ကျောကပ်ကာ နူတ်ခမ်းချင်း စုပ်ရင်း ခန္ဓာကိုယ်ချင်း ဖိကပ် ထားသည်။
" ပြွတ် ......... ပြွတ် ......... ပလပ် ......... အွန့် "
နို့တလုံးအား လက်နဲ့ ဆုပ်ကိုင်လိုက်ပြီး ကျန်တလုံးအား ပါးစပ်ဖြင့် ဆွဲစို့လိုက်၏။ နို့အုံ တဖက်ပြီး တဖက် စို့ကာ ဒူးထောက် ထိုင်ရင်း ပေါင်တန် ဖွေးဖွေး တုတ်တုတ်လေး ၂ဖက် ဖြဲကာ အဖုတ်အား အနီးကပ် ကြည့်လိုက် တော့သည်။
" အန်တီနီရဲ့ ... စောက်ပတ်က ......နီရဲ ဖေါင်းကြွ နေတာ ... တအား လှတယ်ဗျာ "
စကား ပြောရင်း ဒေါ်နီနီဦး ပေါင်ကြားထဲ မျက်နှာ ထိုးအပ်ကာ စောက်ပတ်လေးအား ဖိနမ်း ပစ်၏။
" အို ... သား ... ဘာတွေ လုပ်နေတာလဲ ... အန်တီနီရဲ့ စောက်ပတ်က ... သားဖိုးဖိုး ...... လိုးပြီးသားကြီး ...... မရွံဘူးလားဟင် "
သက်မျိုး တယောက် အဒေါ်ဖြစ်သူ စကားအား ပြန်မဖြေပေ။ အဖုတ်နူတ်ခမ်းသား ၂ဖက်အား ဖြဲကာ ဖိယက်နေ၏။
" အို့ ...... အားးး ............... အမလေး ............... အ ......... အ ............... အ ......... ဟင့် "
ဒေါ်နီနီဦး ရေချိုးခန်း နံရံအား ကျောမှီရင်း တကိုယ်လုံး တွန့်လိမ် နေရသည်။ သက်မျိုး လျှာဖျားလေး အဖုတ်ထဲ ထိုးသွင်း မွှေပေး နေသဖြင့် ဖင်ကြီး ကော့ထိုးကာ တအအဖြင့် ညည်းနေရှာ၏်။ သက်မျိုးမှာ အဒေါ်ဖြစ်သူနှင့် အဖိုးဖြစ်သူတို့ လိုးတုန်း ချောင်းကြည့် ထားရာ ဒေါ်နီနီဦး မှာ စောက်ပတ် အယက်ခံခြင်းကို နှစ်ချိုက်ကြောင်း သိထားသဖြင့် ကော့ပျံအောင် ယက်ပေး တော့သည်။
" အား ...... ဟင်း ......... ကောင်း ......... ကောင်း ............ ကောင်းလိုက်တာ ............ ယက် ... ယက် ............... အမလေး "
နို့အုံအား ညှစ်ချေပေးရင်း စောက်စိလေး အစုပ် ခံရသဖြင့် လူတကိုယ်လုံး လေထဲ မျောလွင့် နေသလို သက်မျိုး ခေါင်းအား ဆွဲဆုပ် ထား၏။
" အဟင့် ...... ကျွတ် ............ အန်တီနီ ...... မခံနိုင်တော့ဘူး .........သားရယ် ......... အ ......... ရှီးးးး ............ အင်းဟင်းးးး "
ဒေါ်နီနီဦး ငိုသံလေးနှင့် ပြောနေသော်လည်း သက်မျိုး မရပ်တော့ စောက်စိလေးအား သွားဖြင့် ဖိဖိကိုက်ပေး နေသည်။
" အ ............ အဟင့် ......... တော်ပြီ ... သား ရဲ့ ......... လိုးမှာဖြင့် .....ဪ. လိုးတော့လေ ... အမလေးးး ......... ရှီးးးး ............ ကျွတ်ကျွတ် "
သက်မျိုး ထအရပ် ပေါင်တန်လေး ၂ဖက် ဖြဲကာ မျက်နှာလွဲရင်း စောက်ဖုတ်ဝထဲ လီးထိပ် တေ့ပေး လိုက်၏။ အထဲယားယံ နေသဖြင့် စောက်ပတ်ထဲ လီးအမြန် ဝင်ရန် စိတ်လောနေမိ၏။
" ဗြိ ............... ဇွိ .................. အ "
အရည်တွေ ရွှဲနေသဖြင့် ဒေါ်နီနီဦး အဖုတ်ထဲ လီးဝင်လာ သော်လည်း တင်းတင်းကြပ်ကြပ် ဖြစ်နေရသည်။
" ရှီးးးးးး ......... ရလား ......... အန်တီနီ "
" အင်း ......... ရတယ် ... သား ...... လုပ် ... လုပ် "
သက်မျိုးမှာ အဒေါ်ဖြစ်သူအား နှုတ်ခမ်းချင်း တေ့စုပ်ရင်း ခါးကိုင်ကာ မျက်နှာချင်းဆိုင် အနေထားဖြင့် မနားတမ်း ဆွဲလိုး တော့သည်။ ၁၀မိနစ် ကျော်ကျော် လိုးပြီးမှ နောက်ဆုံး တချက်ဆောင့်ကာ ဆီးခုံးချင်း ကပ်ရင်း လီးဖြင့် ကြိတ်မွှေပေးလိုက်၏။
" အာ ............ ဟာ ............ သားရယ် ......... ဟင့် ......... အအ "
ဒေါ်နီနီဦး တယောက် တူဖြစ်သူအား ခပ်တင်းတင်း ဖက်ထားကာ ခေါင်းမော့ရင်း နူတ်ခမ်းလေး တဆက်ဆက် တုန်နေ တော့သည်။
" အန်တီနီ ...... ဘယ်လိုလဲ ......... သားလိုးတာ ကောင်းရဲ့လား "
သက်မျိုးမှာ ကြိတ်မွှေပေးလိုက် တချက်ချင်း ဆွဲလိုး လိုက်ဖြင့် အဒေါ်ဖြစ်သူ လည်တိုင်ပျော့ လေးအား ဆွဲစုပ် နေ၏။ ဒေါ်နီနီဦး တယောက် သက်မျိုး၏ လက်မောင်းအိုး ၂ဖက်အား ပွတ်သပ်ဆွဲရင်း မျက်လုံးလေး စင်းကာ တချက်ချင်း ဝင်လာသော လီးအား ဖမ်းညှစ်ပေးရင်း မျက်နှာချင်းဆိုင် အလိုးခံနေရ သည်ကို အားရ ကျေနပ် နေသည်။
" အားးးးး ............ ရှီးးးးးးး ............ ကောင်းလိုက်တာ ............... သားရယ် "
" ဒီထက်ကောင်းအောင် ...... လိုးတော့မယ်နော် "
စကား ပြောရင်းနဲ့ တချက်ချင်း လိုးနေရာမှ သက်မျိုး ခဏ ရပ်လိုက်၏။
" အာ ...... သားရယ် ...... မရပ်နဲ့လေ ...... စကားပြောရင်း ... လိုးလို့ ရသားနဲ့ ... ဆက်လိုးကွာ "
" လိုးမှာပါ ...... အန်တီနီ့ကို ...... ဖိုးဖိုးနဲ့ မတူအောင် ...... လိုးပေး မလို့ "
သက်မျိုး စကားပြောရင်း အဒေါ်ဖြစ်သူ အဖုတ်ထဲမှ လီးအား ကျွတ်မထွက်အောင် ထိန်းရင်း ပွေ့ချီလိုက်၏။
" ဟဲ့ ...... သား ......... အို့ ............... ဘာ ဘာ ...... ဘာ လုပ် မလို့လဲ "
ဒေါ်နီနီဦး စင်းထားသော မျက်လုံးလေး ပွင့်လာကာ သက်မျိုး ပုခုံးအား အားပြုခိုပြီး မေးနေ တော့သည်။သက်မျိုးမှာ အဒေါ်ဖြစ်သူအား စကားမပြော တော့ပဲ ဒူးခေါက်ကွေးကြား လက်လျှို သွင်းပြီး ဖင်သားစိုင် ၂ဖက်အား လက်ဖဝါးဖြင့် ပင့်ထိန်း လိုက်၏။ ခန္ဓာကိုယ်အား ထိန်းညှိပြီးသည်နှင့် မျက်နှာချင်းဆိုင် မတ်တပ်ရပ်လျက် အနေထားနှင့်ပင် မနားတမ်း လိုးတော့သည်။ တူဝရီး ၂ယောက် ရေချိုးခန်းထဲ ပုံစံ အမျိုးမျိုး ပြောင်းကာ ၂ချီဆက်တိုက် လိုးပြီးမှ ရေအတူချိုးကာ ပြန်ထွက် လာကြ၏။ နောက်ရက် ၂ရက် ဆက်တိုက် တူဖြစ်သူနှင့် ကာမ အမှောင်ထဲ စိတ်တူ ကိုယ်တူ တိုးဝင် ခဲ့ရာ မျက်နှာလေး ညိုးနွမ်းကာ မျက်တွင်းများ ချောင်ကျ လာသည်။
Comments
Post a Comment