သီတာကလည်း အားကျမခံ။ သူ့ယောကျင်္ားလရည်တွေမှန်သမျှ တစ်စက်မကျန် အကုန်မျိုချပေးလိုက်ပါတယ်။ ပြီးမှ
"ငါ့ယောကျင်္ားလည်း ဒီညမှ အတော်ထန်ပုံရတယ်။ လရည်တွေအများကြီးပဲ။ ခ်ခ် "
သီတာက ညုတုတုပြောပြီး ရယ်ပါတယ်။
"ငါ့မိန်းမအကြိုက်ပေါ့ကွာ။ ဟားဟား "
ဇော်မျိုးကလည်း ပြန်ပြောရင်း ရယ်နေပါတယ်။ သီတာက ဇော်မျိုးဘေးမှာ ပြန်ဝင်ထိုင်လိုက်ပါတယ်။ ဇော်မျိုးက အမောဖြေနေရင်း ကျနော့် လီးကို ဂွင်းထုပေးနေပြန်တော့ ကျနော့်လီးက ပြန်တောင်နေပြန်ပါလေရော။
" wow.. မင်းလီးက ပြန်တောင်တာ မြန်လှချည်လား။ အခုတင်တစ်ချီပြီးတယ်။ အခု ပြန်တောင်လာတယ်။ တော်တော် ရမ္မက်ထန်တဲ့ကောင်ပဲ။ "
ဇော်မျိုးပြောတော့ ကျနော် ပြုံးပဲပြုံးနေလိုက်တယ်။ ဝီစကီတစ်ခွက်ငှဲ့ပြီး ကောက်သောက်လိုက်တော့ ပင်ပမ်းထားသမျှ ပြေပျောက်သွားသလိုပဲ။
"ဟြောင့်။ မင်းငါ့မိန်းမကို လိုးချင်နေတယ်မဟုတ်လား။ "
ဇော်မျိုး ပြောတော့ ကျနော်သီတာ့ကို လှမ်းကြည့်လိုက်တယ်။ သီတာကလည်း လိုလားတဲ့ပုံစံ။ ကျနော့်ကို မခို့တရို့နဲ့ပြန်ကြည့်နေတော့
"အေး။ မင်းခွင့်ပြုရင်ပေါ့ကွာ။ "
ကျနော့်အဖြေကို ဇော်မျိုး ကျေနပ်သွားပုံပါပဲ။
"ခွင့်ပြုတယ်ခွင့်လွှတ်တယ်ဟြောင့်။ တစ်ခုပဲရှိတယ်။ မင်းလရည်တွေ သီတာ့သားအိမ်ထဲ ပန်းမချခဲ့နဲ့။ ကျန်တာ ကြိုက်သလိုသာ လုပ် "
ဇော်မျိုးစကားဆုံးတော့ ကျနော်ထိုင်ရာက ထလိုက်ပါတယ်။
"ဟဲ့။ နင်အဲ့ဒီမှာပဲနေ။ ကြမ်းပြင်ပေါ်မှာ လှဲနေလိုက်။ နင်ခုဏမှ တစ်ချီပြီးထားတာ အေးအေးဆေးဆေး ဇိမ်ခံဦး။ ငါ့ကို ဘာမှ မလုပ်နဲ့။ "
သီတာကလည်း ပြောပြီး ကျနော့်အနားထလာပါတယ်။ ကျနော်လည်း သီတာပြောတဲ့အတိုင်း ကြမ်းပြင်ပေါ် ပက်လက်လှဲနေပေးလိုက်ပါတယ်။ သီတာက ကျနော့်လီးကို သုံးလေးချက်လောက် စုပ်ပေးပြီး ကျနော့်လီးအပေါ် ခွထိုင်လိုက်ပါတယ်။ လီးကို အဖုတ်ထဲ မထည့်သေးဘဲ အပေါ်ကနေ လီးနဲ့အဖုတ်ကို ပွတ်နေတော့ ကျနော့်မှာ မရိုးမရွနဲ့ဗျာ။ တအောင့်နေမှ သီတာက ကျနော့်လီးကိုကိုင်ပြီး သူ့အဖုတ်ဝမှာတေ့လို့ ဖြည်းဖြည်းချင်းထိုင်ချလိုက်ပါတယ်။
"အ။ ကျွတ်ကျွတ်။ ရှီး။ အား။ "
သီတာ အသံမျိုးစုံထွက်လာအောင် ညည်းနေပါတယ်။ လီးက တဝတ်သာသာလောက်ဝင်နေပါပြီ။ သီတာက အဆုံးအထိ ဖိမထိုင်သေးဘဲ ဝင်သလောက်လေးနဲ့ပဲ ဖင်ကို ကြွလိုက်ချလိုက်နဲ့ ကျနော့်အပေါ်ကနေ ပြန်လိုးပေးပါတယ်။ သီတာက ကလေးမမွေးဖူးသေးတာက တစ်ကြောင်း။ ဇော်မျိုးလီးက ကျနော့်လီးထက် အဆမတန်သေးတာကတစ်ကြောင်းကြောင့် သီတာ့အဖုတ်ထဲဝင်နေတဲ့ကျနော့်လီးက ကြပ်ကြပ်ပြူးပြူးနဲ့ အဖုတ်အတွင်းသားနံရံတွေကို ဖြည်းဖြည်းချင်းထိုးခွဲနေရာယူနေပါပြီ။ ပြသနာက ကျနော်။။ ကျနော်က စိတ်သိပ်ရှည်တာမဟုတ်။ sex လုပ်တိုင်း ကျနော်က ဇွတ်တရွတ်ကြမ်းတတ်တဲ့လူစားမျိုး။ ဘီးလူးသရဲလို ကြမ်းကြမ်းတမ်းတမ်းလုပ်ရတာ ကြိုက်တဲ့လူဆိုတော့ လီးတဝက်လောက်ဝင်ရုံလေးနဲ့ ဘယ်ကျေနပ်ပါ့မလဲ။ သီတာ့ ခါးကို ပွတ်သပ်ကိုင်တွယ်ပြီး မသိမသာနဲ့ ထိန်းကိုင်ထားလိုက်ပါတယ်။ သီတာက ဖင်ကိုကြွပြီး ပြန်အချမှာ ကျနော်လည်း သီတာ့ခါးကို အတင်းချုပ်ကိုင်ပြီး ဆက်ခနဲ အားကုန်ကော့တင်ပေးလိုက်ပါတယ်။
"အား။ အမေ့။ သေပါပြီ။ အား။ ကျွတ်ကျွတ် "
သီတာက အော်ပြီး ပြန်ထဖို့လုပ်ပါတယ်။ ကျနော်က အတင်းသီတာ့ကို ဖက်ပြီး ကျနော့်ခန္ဓာကိုယ်ကို လှိမ့်ချလိုက်တော့ သီတာက ပက်လက်ပုံစံဖြစ်သွားသလို ကျနော်က မှောက်ခုံပုံစံဖြစ်သွားပါတယ်။ ကျနော်လည်း ရတဲ့အခွင့်အရေးကို လက်လွတ်မခံဘဲ သီတာကို တရစပ်ကို ခပ်ကြမ်းကြမ်း စောင့်လိုးပါတော့တယ်။
"အား။ အမလေး။ အား။ ဖြည်းဖြည်းလိုးပါဟ။ အား။ ဟင့် ဟင့်။ အား။,"
သီတာ မျက်နှာကြီး ရှုံ့မဲ့ပြီး အသားကုန်အော်ပါတယ်။ သီတာ အဲ့လိုမချိမဆန့်ခံစားနေရလေ ကျနော်ဖီးလ်ပိုတက်လေ။ ပိုကြမ်းလေပေါ့ဗျာ။ သူ့မိန်းမကို မညှာမတာ လိုးနေတဲ့ပုံစံမြင်တဲ့ဇော်မျိုးလည်း လီးက ပြန်တောင်နေပါပြီ။ ဇော်မျိုးမျက်လုံးထဲမှာ ကျေနပ်အားရနေသလို ရမ္မက်ထန်တဲ့ အရိပ်အငွေ့တွေ ဖြတ်သန်းလို့ သူ့လီးသူ ပြန်စွနေပါတယ်။ သီတာလည်း နာကျင်စွာနဲ့ ကျနော့်ကို တင်းတင်းကြပ်ကြပ်ပြန်ဖက်ရင်း ကုတ်လိုက်တာကြောင့် ကျနော့်ပုခုံးနှစ်ဘက်မှာ လက်သည်းခြစ်ရာတွေတောင် ပေါ်လာပြီလားမသိ။ ကျနော်လည်း သီတာ့ ကို မီးကုန်ယမ်းကုန်ကို စောင့်စောင့်လိုးတာပါ။ လီးကသီတာ့ ဆီးခုံကို တဖြတ်ဖြတ်နဲ့ရိုက်ခတ်နေပါတယ်။ လီးကို အကုန်ပြန်ထုတ်လိုက်။ စောင့်ချလိုက်နဲ့။ သီတာလည်း ပါးစပ်ကသာ အော်နေပေမယ့် လီးပြန်ထုတ်လိုက်တိုင်း အတင်းပြန်ကော့ပေးနေတော့ ကျနော်က စောင့်အချ သူက အကော့ အံကိုက်ပဲဗျာ။
"အား။ ရှီး။ အား။ ကောင်းလိုက်တာ သီတာရာ။ အား။ "
"အား။ ကောင်းရင်စောင့်။ အား နာနာသာစောင့်။ အား။ "
သီတာကလည်း အတင်းကို စောင့်ခိုင်းနေပြီ။ ကျနော့်တကိုယ်လုံးလည်းချွေးတွေရွှဲနေပါပြီ။ စောင့်နေရင်း ဒူးတွေလည်း နာလာပြီ။ လူလည်းမောလာပြီ။ အချက် ၅ဝ ကျော်လောက်မနားတမ်းစောင့်လိုးနေတော့ သိပ်အားမစိုက်နိုင်တော့ဘူး။ ဒါကိုရိပ်မိတဲ့သီတာက ကျနော့်လိုပဲ ခန္ဓာကိုယ်ကို ပြန်လှိမ့်လိုက်တော့ သူက အပေါ်က ကျနော်က အောက်က ပြန်ဖြစ်သွားပါတယ်။ သီတာက ကျနော့်အပေါ်ကနေ အားရပါးရကို ကြမ်းကြမ်းတမ်းတမ်း စောင့်ချနေပါတယ်။
"အား။ အား။ "
သီတာ့အော်သံမဟုတ်ဘူးဗျ။ အောက်က ကော့ပြီး တောင့်ခံပေးနေရတဲ့ ကျနော့်အော်သံ။ သီတာ သူ့နို့တွေ သူစုပ်နယ်ရင်း စောင့်ချက်တွေက တစ တစ ပိုပြင်းထန်လာတယ်။ မိန်းမဖြစ်သူက ဖီးလ်အပြည့်နဲ့ ကျနော့်အပေါ် တက်စောင့်နေတာကို စိမ်ပြေနပြေနဲ့ အရသာခံကြည့်နေတဲ့ ဇော်မျိုးက တံတွေးတွေ ဂလုခနဲ့မျိုချလိုက် သူ့လီး သူ ပွတ်သပ်လိုက်နဲ့။ သူလည်း အာမရတော့ဘူးထင်တယ်။ ဆိုဖာပေါ်က ထလာပြီး သီတာ့နောက်ဘက်မှာ နေရာယူလိုက်တယ်။ သီတာ့ပုခုံးကို ကိုင်ပြီး ဖိလိုက်တယ်ဆိုရင်ပဲ သီတာက သဘောပေါက်တဲ့အလား။ ကျနော့်အပေါ် မှောက်လျက်လှဲချလိုက်ပါတယ်။ ဒီတော့ သီတာ့ပုံက ဖင်ကော့ပေးထားသလိုဖြစ်နေတာပေါ့ဗျာ။
"ထွီ။ ဖီ "
ဇော်မျိုးက သူ့လက်ထဲ သူတံတွေးတွေထွေးချပြီး သီတာ့စအိုဝကို ပွတ်သုတ်ပါတယ်။ ပြီးတော့ သူ့လီးကိုလည်း တံတွေးစွတ်ပြီး သီတာ့နောက်က ခွထိုင်ကာ စအိုထဲကို လီးကို ထိုးထည့်လိုက်ပါတယ်။
"အိုး။ ရှီး။ "
ကျနော့်ညည်းသံပါ။
"အာ။း။ ရှီး။ အား။ "
ဇော်မျိုးညည်းသံပါ။ ကျနော်တို့နှစ်ယောက်စလုံး အရမ်းကောင်းသွားတာဗျ။ ဘယ်လိုအရသာမှန်းကို မသိဘူး။ ပြောမပြတတ်ဘူး။ သီတာ့အဖုတ်ထဲ ကျနော့်လီးက နေရာယူထားပြီး စအိုထဲ နောက်လီးတစ်ချောင်းဝင်လာတော့ အတွင်းသားနံရံတွေက ကျနော်တို့လီးတွေကို ဘယ်လိုပြောရမလဲ။ ကြပ်ကြပ်ချောချောလေးနဲ့ ပွတ်တိုက်ပေးလိုက်သလိုကိုး။
"အား။ အမလေး။ သေပြီ။ သေပြီ။ အား။ နာတယ်ကို။ အား။ ဟင့်ဟင့် ။ အား။ "
မချိမဆန့်အော်သံက သီတာ့ဆီက ထွက်လာတာပါ။ ဇော်မျိုးက လီးကို တထစ်ချင်းသွင်းတာမဟုတ်ဘဲ။ တဆုံးထိ ဖိထဲ့တာဆိုတော့ သီတာ အတော်နာရှာမှာပေါ့ဗျာ။ ချက်ချင်းကို လူက ကော့တက်လာပြီး မျက်ဝန်းမှာ မျက်ရည်တွေတောင် ဝဲနေရှာပါပြီ။ ကြားထဲက ကောင်းတာက ကျနော်ဗျ။ သီတာက ကော့လေ။ ကျနော့်လီးက သူ့စောက်ခေါင်းထဲ ပိုရောက်လေကိုး။
"အား။ ကို။ ဖြည်းဖြည်း။ ဖြည်းဖြည်း။ အား။ သီတာ့ကို သတ်နေတာလား။ အား။ ဖြည်းဖြည်းလိုးပါကိုယ်ရဲ့။ အား။ "
ဇော်မျိုးက မုန်ယိုတဲ့ဆင်တစ်ကောင်လိုပဲ။ သူ့လီး သီတာဖင်ထဲ ဝင်တာနဲ့ တရစပ်ကို လိုးတာပါ။ ဆယ်ချက်လောက် သူလိုးပြီးချိန်မှာ သီတာလည်း ခံနိုင်ရည်ရှိသွားပြီထင်ပါတယ်။ သီတာ့ညည်းသံ ပုံစံပြောင်းသွားတယ်။
"အား။ ရှီး။ အား။ စောင့်။ စောင့်ကို။ အား။ ပြင်းပြင်းလေးစောင့်။ အား။ ရှီး။ ထိတယ်။ ထိတယ်။ အား။ "
သီတာက ဇော်မျိုးလည်ပင်းကို လက်တစ်ဖက်နဲ့ နောက်ပြန်သိုင်းဖက်ရင်း သူ့ယောကျင်္ားမျက်နှာကို ကြည့်နေပါတယ်။ ရက်မက်ခိုးတွေကြောင့် ရီဝေဝေမျက်ဝန်း အောက်နှုတ်ခမ်းကို ကိုက်လိုက်။ တရှီးရှီး။ တအားအားအော်လိုက်နဲ့ ဖီးလ်စောက်ရမ်းတက်နေတဲ့ သီတာ့မျက်နှာကို ဇော်မျိုးကလည်း တစိမ့်စိမ့်ကြည့်ရင်း အားကုန်စောင့်လိုးပါတယ်။
"အင့်။ အင့်။ အား။ ဟင်း။ အ။ ရှီး။ သီတာ။ အ။ သီတာကောင်းလား။ "
ဇော်မျိုးအမေးကို သီတာက ခေါင်းမြန်မြန်ညိတ်ဖြေပေးပါတယ်။
"အီး။ အား။ ကောင်းတယ်ကို။ စောင့်စောင့်။ ကြမ်းကြမ်းစောင့်။။ သီတာပြီးတော့မယ်။ "
သီတာ့အဖြေဆုံးတော့ ဇော်မျိုးက သီတာ့နှုတ်ခမ်းကို ငုံနမ်းရင်း စောင့်ချက်အရှိန်ကို ပိုတင်လိုက်ပါတယ်။
အဖုတ်ထဲရော စအိုထဲပါ လီးနှစ်ချောင်း တစ်ပြိုင်တည်းဝင်နေတော့ သီတာ မနေနိုင်တော့ဘူးပေါ့ဗျာ။ သီတာအဖုတ်က ညှစ်လိုက်တာနဲ့ စောက်ခေါင်းထဲရောက်နေတဲ့ ကျနော့်လီးတံမှာ နွေးခနဲ ခံစားလိုက်ရတယ်။ သီတာ ပြီးသွားတာကိုး။ စောက်ခေါင်းထဲက အရည်တွေက ထွက်ပေါက်မရှိတော့ ကျနော့်လီးမှာပဲ လာရွှဲနေတာပေါ့။ တင်းခနဲ တင်းခနဲ သီတာ့ညှစ်ချက်ကြောင့် ကျနော်လီးလည်း ပြီးချင်လာပြီ။ ကျနော်ကပြာကယာစိတ်ကို အာရုံလွှဲပြီး ထိန်းလိုက်ရတယ်။ ဇော်မျိုးကတော့ သူ့မိန်းမ စအိုလေး ရှုံ့ချည်ပွချည်ဖြစ်ပြီး သူ့လည်ပင်းကို ဖက်ထားတဲ့လက်ကလေး တင်းကြပ်နေချိန်လေးသာ ခဏ အလိုးရပ်ပေးပေမယ့် လက်ပြေလျော့သွားတာနဲ့ ဆက်တိုက် စောင့်လိုးနေတာပါပဲ။ သီတာလည်း အတော်ခံနိုင်ရည်ရှိတယ်။ တချီပြီးတာတောင် ဆက်ခံနေတုန်းပဲ။
"ဟြောင့်။ ဟူး။ ဟင်း။ ဟင်း။ နွားလို ဇိမ်ခံမနေနဲ့ဟြောင့်။ ငါမောလာပြီ။ နေရာချင်းချိန်းမယ်။ "
ဇော်မျိုးပြောတော့ ကျနော် ခေါင်းညိတ်ပြလိုက်ပါတယ်။ ဇော်မျိုးက သူ့လီးကို ချွတ်ပြီး သီတာ့အပေါ်က ဖယ်လိုက်ပါတယ်။ သီတာကလည်း ကျနော့်အပေါ် ခွလှဲနေရာက ထလိုက်တော့ သူ့အဖုတ်ထဲက ကျနော့်လီးက ပလွတ်ဆိုပြီး ကျွတ်ထွက်သွားပါတယ်။
"ဗြစ် ဗြစ်။ ပြွတ် "
အားလားလား။ သီတာမ ဘယ်လောက်တောင် ကောင်းလိုက်လဲတော့မသိ။ သူ့စောက်ခေါင်းက အရည်တွေက ထွက်ကျတာ ကျနော့် ဆီးခုံပေါ်မှာ အိုင်ရုံမက သူမက်တပ်ရပ်လိုက်တာတောင် တစက်စက်နဲ့ စီးကျနေတုန်းပါပဲ။ အရည်ရွှဲရွှဲလိုးပွဲဆိုတာ ဒါမျိုးလားမသိဘူး။ ကျနော်လည်း လှဲနေရာက ထလိုက်ပါတယ်။ ဒီတခါ ဇော်မျိုးက ပက်လက်လှဲလိုက်ပါတယ်။ သီတာက ဇော်မျိုးခါးကို ခွပြီး ဒူးထောက်ထိုင်ရင်း ဇော်မျိုးလီးကို သူ့အဖုတ်မှာတေ့ပြီး ထဲ့လိုက်ပါတယ်။ ပြီးတော့ ဇော်မျိုး မျက်နှာပေါ် ခွပြီး လက်ထောက်လျက်က ကျနော့်ဘက်လှည့်ကြည့်ရင်း ပြောပါတယ်။
"ဟဲ့။ ကျော်ကြီး။ နင်ဖြည်းဖြည်းထဲ့နော်။ နင့်လီးက အကြီးကြီး။ တော်ကြာဖင်ကွဲသွားမှ လူကြားမကောင်းဖြစ်နေမယ်။ "
"အေးပါဟာ။ နင်ကလည်း။ ခံလည်းခံချင်တယ်။ လီးလည်းကြောက်တယ်ဖြစ်မနေနဲ့။ နောက်မှ ကောင်းလိုက်တာ ကောင်းလိုက်တာ ဖြစ်နေမယ်။ "
ကျနော်လည်း ပြောပြောဆိုဆိုနဲ့ သီတာ့နောက်မှာ နေရာဝင်ယူလိုက်တယ်။ ဖင်မချခင်လေး သီတာ့ တင်သားတွေကို အားပါးတရ ဆုပ်ကိုင်ပြီး ဖိချေလိုက်တယ်။
"ရှီး။ အား။ "
သီတာက ဖီးလ်အပြည့်နဲ့ ဖင်ကို ပို ကော့ပေးလာတယ်။ ကျနော်လည်း သီတာ့တင်ပါးကို ဖြစ်ညှစ်ပြီး ခပ်စပ်စပ်လေး ရိုက်ပေးလိုက်တယ်။။
"ဖြန်း ဖြန်း။ "
"အ။ "
သီတာ့ တင်ပါးမှာ ကျနော့်လက်ဝါးရာလေး ရဲခနဲ ပေါ်လာတယ်။ ကျနော်လည်း တင်သားနှစ်ခြမ်းကို ဖြဲပြီး သီတာ့ စအိုဝလေးကို ကြည့်လိုက်တယ်။ ဇော်မျိုး ဘယ်လောက်တောင်လိုးထားလဲမသိဘူး။ စအိုလေးက အညိုရောင်တောင် ဖြစ်နေပြီ။ စအိုနဲ့ ဖင်ခံတာများရင် စအိုအတွင်းသားက ရဲမနေတော့ဘူးဗျ။ နည်းနည်း ညိုသွားတတ်တယ်။ သီတာဖင်ပေါက်က ခုဏ ဇော်မျိုးလိုးထားပြီးသားမို့ နည်းနည်းကျယ်နေပြီ။ ကျနော်လည်း သီတာ့အရည်တွေနဲ့ ရွှဲပြောင်နေတဲ့ကျနော့် ခြောက်လက္မလီးကို အသာထိန်းကိုင်ပြီး သီတာ့စအိုဝမှာတေ့လိုက်တယ်။ ဖြည်းဖြည်းချင်း ဒစ်မြုပ်ရုံလေး ဖိထဲ့ပေးလိုက်တယ်။
"ရှီး။ အ။ ကျွတ် ကျွတ်။ အား။ ရှီး။ အား "
သီတာ စုပ်တသပ်သပ်နဲ့ ညည်းပါတယ်။
"ရလား။ သီတာ။ အဆင်ပြေလား။ "
ကျနော် တိုးတိုးလေးမေးတော့ သီတာက ခပ်သွက်သွက်ပဲ ခေါင်းညိတ်ပြတယ်။ ကျနော်လည်း လီးကို ထပ်မထဲ့သေးဘဲ ဝင်သလောက်ကလေးနဲ့ လိုးပေးနေလိုက်တယ်။
"အား။ ရှီး။ အား။ "
"သီတာ ကောင်းလား။ "
ဇော်မျိုးက အောက်က ကော့ကော့ပေးရင်း မေးတာပါ။
သီတာက ခေါင်းပဲညိတ်ပြပါတယ်။
ဇော်မျိုးက ကျနော့်ကိုပါ လှမ်းမေးပါတယ်။
"ကျော်ကြီး။ ငါ့မိန်းမဖင် လိုးရတာကောင်းလား။ "
"အေး။ အီး။ အင့်။ ရှီး။ မင်းမိန်းမ ဖင်က စီးပိုင်နေတာပဲ။ ရှီး။ ငါ အားနာလို့ တဆုံးမထဲ့တာ။ ရှီး။ အား။ "
"ရတယ်ကျော်ကြီးထဲ့။ ငါ့ကိုအားမနာနဲ့။ ငါခံနိုင်နေပြီ။ အား။ "
သီတာကလည်း မျက်လုံးစုံမှိတ်ပြီး ပြန်ဖြေတော့ ကျနော်လည်း အားမနာတော့ဘူး။ လီးကို ပိုပြီး အားထဲ့ဖိသွင်းပေးလိုက်တယ်။ လီးက တဝက်ကျော်ကျော်အထိ ဝင်သွားတယ်။
"အ။ အမေ့။ ကျွတ်ကျွတ်။ အ "
"အိုး။ ကောင်းလိုက်တာ ကျော်ကြီးရာ။ မင်းလီးဝင်လာမှပဲ ငါ့လီးဘယ်လိုဖြစ်မှန်းမသိဘူး။ ရှီး အား။ "
ဇော်မျိုး တော်တော်ဖီးလ်တက်သွားတယ်။ ကျနော်လည်း ခပ်မှန်မှန်လေး သီတာ့ကို ဆယ်ချက်လောက် စောင့်ပေးလိုက်တယ်။ သီတာလည်း တရှီးရှီးတအားအားနဲ့ အလိုးခံရင်း ကျနော့်ခါးကို နောက်ပြန်သိုင်းဖက်တယ်။ ကျနော်လည်း သီတာ့ကို နောက်ကနေ သိုင်းဖက်ရင်း သီတာ့နို့တွေကို ဖိစုပ်ချေပေးလိုက်တယ်။ ဇော်မျိုးက ကျနော့်ပေါင်နှစ်ချောင်းကို ပွတ်သပ်ပေးပါတယ်။ ကျနော်လည်း ဆယ့်ငါးချက်လောက် ဖက်ပြီး ထပ်လိုးပေးလိုက်တယ်။ ပြီးတော့ ကျနော် သီတာခန္ဓာကိုယ်နဲ့ ခွာလိုက်တယ်။ လီးကို ဖင်ဝအထိ ပြန်ဆွဲထုတ်လိုက်တယ်။ ပြီးတော့ သီတာ့ခါးနှစ်ဖက်ကို စုံကိုင်ပြီး လီးကို တဆုံးအထိ အားပြင်းပြင်းနဲ့ စောင့်ထဲ့ပေးလိုက်တယ်။
"အား။ အမလေး။ ကျွတ်ကျွတ်။ အား။ ကောင်းလိုက်တာ ကျော်ကြီးရယ်။ အား။ "
သီတာ ကော့ပျံသွားတယ်။ ကျနော်လည်း သီတာ့ဖင်ကို ခပ်ကြမ်းကြမ်းပဲ အချက်လေးဆယ်လောက် မနားတမ်းစောင့်လိုး ပလိုက်တယ်။ မိန်းမတွေဖင်ခံရင် ရှေ့ကနေ အပြီးမြန်တယ်ဆိုတာ ဟုတ်သလား မသိဘူး။ သီတာ ခုဏမှ တချီပြီးထားသေးတယ်။ ကျနော် အချက်လေးဆယ်လောက် စောင့်လိုးပြီးချိန်မှာ သီတာ နှုတ်က အသံထွက်လာတယ်။
"အ။ အ။ စောင့် စောင့်။ ကြမ်းကြမ်းလေး လိုးပေးပါ။ ငါပြီးတော့မယ်။ အား။ ရှီး။ အား။ "
သီတာ့ စကားဆုံးတာနဲ့ ဇော်မျိုးက ကျနော့်ကို လက်လှန်းတို့တယ်။
"ဟြောင့် ဘေးတစောင်းလိုးမယ်။ "
ပြောပြီး သူ့ခန္ဓာကိုယ်ကို လှည့်လိုက်တယ်။ သီတာကအလည်က။ ကျနော်က သီတာ့နောက်က။ ဇော်မျိုးနဲ့သီတာက မျက်နှာချင်းဆိုင်။ ဇော်မျိုးက သီတာခြေထောက်တစ်ချောင်းကို အပေါ်ဆွဲမြှောက်ပြီး သီတာ့အဖုတ်ကို အားရပါးရ စောင့်လိုးပါတယ်။ ကျနော်လည်း နောက်ကနေ သီတာ့ ဖင်ကို ဆယ်ချက်ဆက်တိုက် အားကုန်စောင့်လိုးပေးလိုက်ပါတယ်။
"အား။ ရှီး။ အား။ ပြီးပြီ။ အား။ အ ဟဟ။ ရှီး။ ငါပြီးပြီ။ ကောင်းလိုက်တာ။ "
သီတာ့တစ်ကိုယ်လုံး တွန့်လိမ်သွားပြီး ပြီးသွားပါတယ်။ ဖင်ကို ရှုံ့ချည်ပွချည်လုပ်နေတာမို့ ကျနော်လည်း ပြီးချင်နေပါပြီ။ လီးတစ်ခုလုံး ကျင်စိမ့်စိမ့်နဲ့။
"ကျော်ကြီး ငါလည်းပြီးတော့မယ်။ မင်းရော "
"အေး။ ငါလည်းပြီးချင်နေပြီ။ "
ဇော်မျိုးက တဆက်တည်းသီတာ့ကို မေးပါတယ်။
"မိန်းမ လရည်သောက်မလား။ "
သီတာက ခေါင်းပဲ ညိတ်ပြပါတယ်။ ဇော်မျိုးနဲ့ကျနော် လီးတွေ ချွတ်လိုက်ပါတယ်။ ပြီးတော့ မတ်တပ်ရပ်လိုက်ပါတယ်။ သီတာက ထ ထိုင်ပြီး ကျနော်တို့လီးနှစ်ချောင်းကို ဂွင်းထုပေးပါတယ်။ ဇော်မျိုးက ကျနော့်ကို ရီဝေဝေလေး ကြည့်နေပါတယ်။ ဇော်မျိုးက ဘာမပြောညာမပြောနဲ့ ကျနော့်ခေါင်းကို နောက်စေ့ကနေ လှမ်းကိုင်ပြီး ကျနော့်အောက်နှုတ်ခမ်းကို ငုံစုပ်လိုက်ပါတယ်။ ကျနော်လည်း အလိုက်သင့် ဇော်မျိုးပုခုံးကို ဖက်ပြီး ပွတ်သပ်ပေးလိုက်ပါတယ်။ သီတာက တော့ အောက်မှာ။ လီးနှစ်ချောင်းကို အလှည့်ကျ စုပ်ပေးနေရှာပါတယ်။ ဇော်မျိုးက ကျနော့်နှုတ်ခမ်းနှစ်လွှာကြားထဲ သူ့လျှာကို ထိုးထဲ့ပါတယ်။ ကျနော်လည်း အလိုက်သင့်ပဲ လျှာနဲ့ပြန်ကလိပေးလိုက်ပါတယ်။ ကျနော်တို့ ခဏတဖြုတ်ကစ်ဆင်ဆွဲနေကြသေးတာပေါ့ဗျာ။ ခဏနေတော့ ဇော်မျိုးက ကျနော့်ကို ခွာလိုက်ပြီး သူ့လီးကို သူကိုင်ကာ ဂွင်းထုပါတယ်။ ကျနော်လည်း သူလုပ်သလိုပဲ ထုပလိုက်ပါတယ်။ ဆယ်ချက်လောက် ဆက်တိုက် အားပြင်းပြင်းနဲ့ ထုပလိုက်ရပါတယ်။
"အား။ ရှီး။။ အား။ သီတာ။ ဟထား။ ရှီး။ ပါးစပ်ဟထား။ အား။ ကိုယ်ပြီးတော့မယ်။ ရှီး။ အား။ အား။ "
ဇော်မျိုး စကားမဆုံးခင်မှာပဲ ခန္ဓာကိုယ်တုန်သွားပြီး ပြီးသွားပါတယ်။ သူပန်းထုတ်လိုက်တဲ့ လရည်တွေကို သီတာက ပါးစပ်နဲ့ မော့ခံရင်း လီချောင်းထဲက အရည်တွေကိုပါ မကျန်ရအောင် လှမ်းစုပ်ဆွဲပါတယ်။ ဇော်မျိုးက ကျနော့်ကို ကြည့်ပါတယ်။ ကျနော်လည်း မျက်လုံးစုံမှိတ်ပြီး ထုပါတယ်။ သီတာက ကျနော့် လီးထိပ်ကလေးကို လှမ်းလှမ်း ငုံပေးပါတယ်။
ကျနော်လည်း မနေနိုင်တော့ဘူး။ သီတာ့ပါးစပ်ထဲ ကပြာကယာ ထိုးထဲ့ပြီး လရည်တွေကို ပန်းထုတ်ပေးလိုက်တယ်။။ သီတာက စုပ်စွဲပြီး လျှာနဲ့လီးကို သန့်စင်ပေးတာတောင် မခံနိုင်တော့ဘူး။ လုံးဝပြီးသွားတာကိုး။
"ဟူး။ မရတော့ဘူး။ မောသွားပြီ။ ဟီးဟီး။ ခဏနားဦးမယ်ဝေး။ "
ကျနော်ရယ်ပြီးပြောတော့ သီတာရော ဇော်မျိုးရော။ မျက်လုံးပြူးကြည့်တယ်။
"နင်က ခဏပဲနားမှာလား။ "
သီတာက မေးပါတယ်။ ကျနော်လည်း စီးကရက်ကို မီးညှိရင်း
"အေးလေ။ ပြီးမှ နောက်တစ်ကြောင်းလောက် ထပ်ဆွဲတာပေါ့။ "
"အမလေးလေး။ ငါတော့ ဒီည နားရတော့မယ်မထင်ဘူး။" သီတာကလည်းရယ်ပြီးပြောပါတယ်။
"ငိုးမ။ ငါပြောတုန်းကတော့ စိတ်ကူးနဲ့တောင်မပြစ်မှားဘူးလေး။ ဘာလေးနဲ့။ စကားကြီး စကားကျယ်တွေပြောထားပြီးတော့။ အခုကျတော့လည်း မပြီးနိုင်ဘူး။"
ဇော်မျိုးက ကျနော့်ကို ပြစ်ပြစ်နှစ်နှစ်ဆဲရင်း သူလည်း စီးကရက်ကို မီးညှိပြီး ဖွာပါတယ်။ ကျနော်ကတော့ ရယ်ပဲ ရယ်နေမိတယ်။
ကျနော်တို့ (၃) ယောက် ကြမ်းပြင်ပေါ်မှာပဲ ပက်လက်လှဲရင်းအမောဖြေနေကြပါတယ်။ ခဏနေတော့ သီတာက လှဲနေရာက အသာထထွက်သွားပါတယ်။ ပြန်လာတော့ ကျနော့်ဆီလက်ကမ်းရင်း
"ရော့။ ကျော်ကြီး။ သောက်လိုက် "
သီတာက ပြောပြောဆိုဆို ကျနော့်လက်ထဲ ဆေးတစ်လုံးထဲ့ပေးသလို ဇော်မျိုးလက်ထဲလည်း ဆေးတစ်လုံးထည့်ပေးပါတယ်။ ပြီးတော့ သူကိုယ်တိုင်လည်း ဆေးတစ်လုံး မော့သောက်လိုက်ပါတယ်။
"ဟဲ့။ ဒါကဘာဆေးကြီးတုန်း "
"အောင်မာ။ နင်တို့ ဒီလောက်သောင်းကြမ်းထားမှတော့ အားမကုန်ဘဲနေမလား။ အားပြန်ပြည့်အောင်တိုက်တာဟေ့။ အားဆေး။ အားဆေး။ "
သီတာက ကျနော့်ကို အံကြိတ်ပြီး ပြောပါတယ်။
"ငါ့မိန်းမက အဲ့ဒီလို အလိုက်သိတာကွ။ "
ဇော်မျိုးက သီတာ့ခေါင်းကို လှမ်းပုတ်ရင်းပြောတော့ သီတာမျက်စောင်းထိုးပါတယ်။
"ရှင်တို့နှစ်ယောက်တော့ မသိဘူး။ သီတာတော့ လမ်းလျှောက်ရတာတောင် အားမရှိသလိုပဲ။ ယိုင်ချင်ချင်ဖြစ်နေပြီ။ "
"ငင့်။ ငါကြားဖူးတာတော့ ယောကျင်္ားတွေ ဘယ်လောက်လုပ်လုပ် မိန်းမတွေ ခံနိုင်တယ်ဆို။ "
"ဟဲ့။ မိန်းမလည်း အသွေးအသားနဲ့ပဲ။ တချီပြီးတိုင်း အားကုန်တာပဲဟဲ့။ ခံနိုင်တာတော့ ခံနိုင်တာပေါ့။ မကြားဖူးဘူးလား။ တချို့ အကြိမ်ကြိမ် ခံနေရင်း သတိလစ်သွားတာတွေ။ "
"ငါတော့ကြားဖူးပါဘူး။ "
"ဟွန်း။ မသာကောင် "
"ဒါဆို နင်က မခံနိုင်တော့ဘူးလား။ "
"မခံနိုင်တော့ဘူး။ "
"သေရော။ ငါက ထပ်ချချင်နေသေးတာ။ "
ကျနော်နဲ့သီတာ ပြောတာတွေကို ဇော်မျိုးက ပြုံးပြီးနားထောင်နေပါတယ်။ ပြီးမှ ဇော်မျိုးက ကျနော့်ကို လှမ်းကြည့်ပြီး
"ဟြောင့်ကျော်ကြီး။ မင်းငါ့ကိုရော လိုးမလား "
"အမ်။ မင်းကခံပေးမှာလား။ "
"အေး။ "
"ဟာဟ။ မင်းတောင်ခံပေးနိုင်မှတော့ ငါက မလိုးနိုင်စရာ မရှိဘူး။ ဒါပေမယ့် အခုလောလောဆယ် ငါ့လီးက ပြန် မတောင်နိုင်သေးဘူး။ ဒီတော့ ခုဏကလို ငါ့ကို လီးပြန်စုပ်ပေးပါလား။ "
"ဖြစ်ရမယ်။ "
ဇော်မျိုးက ပြောနေရင်းနဲ့ ကျနော့်လီးကို လှမ်းကိုင်ပါတယ်။ ကျနော်လည်း ပက်လက်ပဲ လှဲနေရင်း
"ဒီလိုလုပ်ပါလား။ မင်းရောသီတာရော တပြိုင်တည်း စုပ်ပေးပါလား။ ဘယ်လိုနေလဲ သိရအောင်လေ ဟီးဟီး။ "
"ငိုးမ။ "
ဇော်မျိုးက ဆဲပြီးရယ်သလို သီတာက ကျနော့်ကို မျက်စောင်းထိုးပါတယ်။
ပြောသာပြောတာပါ။ ဇော်မျိုးကလှဲရာက ထလာသလို သီတာက ကျနော့်ဘေးတစ်ဘက်မှာ နေရာဝင်ယူလိုက်ပါတယ်။ ပြီးတော့ ဇော်မျိုးက ကျနော့်လီးထိပ်ကို ငုံလိုက်ပါတယ်။ လီးထိပ်အရည်ပြားကြားကို လျှာထိပ်လေးနဲ့ထိုးပြီး လီးဒစ်အောက် အကွင်းအထိ လျှာနဲ့ပတ်ခွေရင်း စုပ်စွဲလိုက်ပါတယ်။ ကျနော့်လီးက ချက်ချင်းကို ထောင်မတ်လာတာပါ။ ဇော်မျိုးက လီးအရင်းအထိ ငုံစုပ်ပြီး ဂွင်းထုသလို ရှေ့တိုးနောက်ငင် ငါးချက်လောက်လုပ်ပေးပါတယ်။ပြီးတော့ သူလီးစုပ်တာ ရပ်လိုက်ပါတယ်။ သီတာက ကျနော့်လီးကို အရင်းကနေ အပေါ်အထိ ဘေးတိုက် လျှာနဲ့ပွတ်ဆွဲလိုက်ပါတယ်။
"ရှီး။ အား။ "
သီတာ့လျှာက ကျနော့်လီးကို မြွေတစ်ကောင်လို ရစ်ခွေပြီးမှ ပါးစပ်နဲ့ငုံပြီး စုပ်ဆွဲလိုက်တော့ ကျနော့်မှာ ကော့ပျံသွားတာပေါ့ဗျာ။
"အား။ ကောင်းလိုက်တာကွာ။ "
ဇော်မျိုးက ကျနော့်လည်တိုင်တွေကို ခပ်ဖွဖွလေး နှုတ်ခမ်းနဲ့ဖိကိုက်ပြီး လျှာနဲ့ထိုးမွှေတော့ ကျနော့်မှာ အပေါ်ဖီးလ် အောက်ဖီးလ်ကြားမှာ တဆက်ဆက်တုန်ရတဲ့အထိ။ ဇော်မျိုးအနမ်းတွေက လည်တိုင်ကနေ ကျနော့်နားထဲအထိ ရောက်လာတယ်။ နားပေါက်ထဲ လျှာကို ထိုးမွှေလိုက်တိုင်း ကျနော့်မှာ ဘယ်လိုမှန်းမသိတဲ့ မရိုးမရွခံစားမှုမျိုးပေါ်လာတယ်။
"လိုးတော့မလား။ "
ဇော်မျိုးက ကျနော့်နားနား တိုးတိုးလေးကပ်မေးပါတယ်။ ကျနော်လည်း ခေါင်းညိတ်အဖြေပေးလိုက်ပါတယ်။
ကျနော်လည်း ကျနော့်လီးကို အငမ်းမရ စုပ်နေတဲ့သီတာ့ ခေါင်းကို ပြန်ထူရင်း မတ်တပ်ထရပ်လိုက်ပါတယ်။ သီတာက နှမြောသလိုလေး မော့ကြည့်ပါသေးတယ်။ ကျနော် ဇော်မျိုးကို ဆွဲထူလိုက်တယ်။
"မင်းဆိုဖာပေါ်မှာ ဖင်ကုန်းပေးထားချေ။ "
ဇော်မျိုးက ကျနော့်စကားအတိုင်း ဆိုဖာပေါ်တက်ပြီး ဆိုဖာနောက်မှီကို မေးတင် လက်ကိုင်ရင်း ဖင်ကို ကော့ကာ ကုန်းပေးထားပါတယ်။ ကျနော်လည်း ကိုယ်လိုးရမယ့်ဖင်ကို တစ်ချက်ကြည့်လိုက်ပါတယ်။ ဇော်မျိုးက ဖင်ခံတဲ့အတွေ့အကြုံ သိပ်မရှိဘူးထင်ပါတယ်။ စအိုလေးက ရဲလို့။ ကျနော်လည်း ဆိုဖာခုံပေါ် တက်လိုက်တယ်။ ပြီးတော့ ကိုယ့်လီးကို ကိုယ် တံတွေးတွေရွှဲနေအောင် သုတ်လိုက်တယ်။ ဇော်မျိုးဖင်ဝကိုလည်း တံတွေးတွေအိုင်နေအောင်ထွေးပြီး သုတ်ပေးလိုက်တယ်။ သီတာက အေးအေးဆေးဆေးကို ထိုင်ကြည့်နေတာပါ။ သူ့မိန်းမရှေ့မှာ သူ့လင်ဖင်ကို လိုးရတော့မယ်ဆိုတဲ့အသိက ကျနော့် ရင်ကိုဗြောင်းဆန်စေတာတော့အမှန်ပါ။ ဒီအသိနဲ့တင် လီးကလည်း အစွမ်းကုန်တင်းမာနေပါပြီ။
ဇော်မျိုးကလည်း သူ့ဖင်ကို အစွမ်းကုန် ကော့ပေးထားရှာပါတယ်။ ကျနော်လည်း လီးကို တင်းတင်းကိုင်ပြီး လီထိပ်နဲ့ သူ့ဖင်ဝကို အထက်အောက် သုံးချက်လောက်ပွတ်ပေးလိုက်ပါတယ်။ ဇော်မျိုးစအိုဝနီရဲရဲလေး ရှုံ့ချည်ပွချည်ဖြစ်လာတော့မှ ကျနော်လည်း သူ့ဖင်ဝမှာ လီးကို အသေအချာအကျအနတေ့ပြီး ဖြည်းဖြည်းချင်းဖိသွားလိုက်ပါတယ်။
"ရှီး။ အား။ နာတယ်ကွ။ အား။ မရဘူး။ မရဘူး။ နာတယ်။ အား "
ဇော်မျိုးမျက်နှာကြီးရှုံ့မဲ့ပြီး အော်ပါတယ်။
ကျနော်လည်း လီးကို ပြန်လည်းမထုတ် ဆက်လည်းမသွင်းဘဲ ညှောင့်တယ်ဆိုရုံလေး ညှောင့်ရင်း ဇော်မျိုးလည်တိုင်လေးတွေကို ဖွဖွလေး လိုက်နမ်းပေးနေလိုက်ပါတယ်။ လျှားလေးနဲ့လည်တိုင်တွေကို ကလိတော့ ဇော်မျိုးမှာ မရိုးမရွနဲ့ ဆက်ခံရကောင်းနိုး။ ရပ်ပစ်ရကောင်းနိုးနဲ့ ဝေခွဲမရနေတဲ့ပုံပါ။ ၃ မိနစ်လောက် ကျနော်အဲ့လိုလေး လုပ်ပေးနေတော့ ဇော်မျိုး လည်း ငြိမ်သွားပါတယ်။ ရုန်းလည်းမရုန်းတာကြောင့် ကျနော် အသာခပ်ဖွဖွလေးညှောင့်နေရာက အားနည်းနည်းဖိထဲ့ပြီး ထိုးသွင်းလိုက်ပါတယ်။ လီးက ဒစ်အထိ ဝင်သွားပါတယ်။
"ရှီး။ အား။ မရဘူးဟြောင့်။ ပြန်ထုတ်။ နာတယ်။ နာတယ်။ အား။ ဟဟ။ သေပါပြီ။ ပြန်ထုတ် ပြန်ထုတ်။ တကယ်နာတယ်ကွ။ "
ဇော်မျိုး မချိမဆန့်အော်ရင်း ရုန်းပါတော့တယ်။ တော်သေးတာပေါ့။ သူက မခံနိုင်လို့လှဲချဖို့ကြံပေမယ့် ကျနော့်ခြေသလုံးနှစ်ဘက်က သူ့ပေါင်ဘေးနှစ်ဘက်မှာ ထိန်းထားသလို ဖြစ်နေတော့ သူလှဲချလို့လည်းမရ။ လက်တစ်ဘက်က ဆိုဖာခုံနောက်မှီကို ကိုင်ထားတာမို့ လက်တဘက်နဲ့ကျနော့်ခါးကို အတင်းတွန်းထုတ်ပါတယ်။ ကျနော်လည်း သူ့ကို လွှတ်မပေးဘဲချုပ်ထားရတာပေါ့ဗျာ။
"ဘာအခုမှ မရဘူးလဲ။ မင်းပဲ ငါ့ကိုလိုးခိုင်းတာလေ။ အောင့်ခံပေါ့ကွ။ "
ကျနော်လည်း အံကြိတ်ပြီးပြောရင်း ဖြည်းဖြည်းချင်း ဆက်ညှောင့်လိုးပေးနေလိုက်ပါတယ်။
"အား။ ဟာဟ။ အား။ ငါတကယ်မရတော့လို့ပါကွာ။ ပြန်ထုတ်ပါကွာ။ ဟြောင့်။ အား။ "
ဇော်မျိုး အတော်နာကျင်နေပုံရတယ်။ အသံတွေတောင်တုန်လို့။ ကျနော် သူ့မျက်နှာကို ငုံကြည့်လိုက်တယ်။ အံ့ကိုတင်းတင်းကြိတ်ပြီး မျက်နှာတပြင်လုံး နီရဲလို့။ ရှုံ့မဲ့နေရုံသာမကပါဘူး။ မျက်ရည်တွေပါ ကျနေရှာတယ်။ ကျနော်လည်း ယုတ်မာတဲ့စိတ်ထားရှိတယ်ထင်တယ်။ သူက အဲ့လိုဖြစ်နေလေ။ ကျနော့်လီးက ပေါက်ကွဲမတက် တင်းမာလာလေပဲ။ ကျနော် လီးကိုပြန်မထုတ်ဘဲ အားပိုစိုက်ပြီး ဖိထဲ့လိုက်တယ်။ လီးက သုံးပုံနှစ်ပုံလောက်ဝင်သွားပြီ။
"အား။ သေပါပြီဟ။ အား။ မရဘူး။ ဟဟ။ ဟြောင့်။ မင်းကိုပြန်ထုတ်လို့ပြောနေတယ်လေကွ။ အ "
အဲ့ဒီမှာ သူ့ယောကျင်္ားဖင်ခံတာကို စိမ်ပြေနပြေ ထိုင်ကြည့်နေတဲ့ သီတာက ထလာပါတယ်။ ပြီးတော့ ကျနော့်အောက်ကဇော်မျိုးပေါင်ကြားကို မျက်နှာမူပြီး သူက ကြမ်းပြင်ပေါ်ထိုင်ချလိုက်ပါတယ်။ ပြီးတော့ ဇော်မျိုးရဲ့လီးကို ငုံပြီး စုပ်ပေးလိုက်ပါတယ်။ ဇော်မျိုးတော့ ဘယ်လိုနေတယ်မသိ။ ကျနော်လည်း လီးကို ဒီအတိုင်းစိမ်ထားပြီး ဇော်မျိုး ပုခုံးတွေ လည်တိုင်တွေကို နှုတ်ခမ်းနဲ့ဖိကိုက်လိုက်။ လျှာနဲ့ကလိလိုက်နဲ့ အသာနှူးနှပ်နေပေးလိုက်ပါတယ်။
"အင်း။ ဟင်း။ ဟင်း။ "
ဇော်မျိုးခုနလောက်မရုန်းနိုင်ရှာတော့ပါဘူး။ သူ့ခမြာ ဘယ်ဖီးလ်ကို ဘယ်လိုခံစားမိသွားလဲမသိ။ ကျနော့်ခါးကို တွန်းထားတဲ့လက်က သိသိသာသာ အားလျော့လာပါတယ်။ ကျနော်လည်း ဒီတော့မှ ဖြည်းဖြည်းချင်းဝင်သရွေ့လေးနဲ့ပဲ ညှောင့်လိုးလိုးပေးလိုက်ပါတယ်။
"အင်း။ ရှီး။ အား ။ ရှီး ... အား " အချက်နှစ်ဆယ်လောက် ညှောင့်လိုးပေးပြီးတော့ ကျနော်အားကိုပိုစိုက်ပြီး လီးတဆုံးအထိ ထိုးထဲ့ပေးလိုက်ပါတယ်။
"အိုး။ ရှီး။ အ။ ကျွတ်ကျွတ်။ အား။ "
ဇော်မျိုး ခန္ဓာကိုယ်ဆက်ခနဲ တွန့်သွားပြီး တုန်သွားရုံကလွဲရင် ခုနလို မရုန်းတော့ပါဘူး။ ကျနော်ထင်တယ်။ ဇော်မျိုးဖင် လီးအရသာ သိသွားတာ ထင်တယ်။ သီတာက ဇော်မျိုးငြိမ်သွားပြီ ဆိုတော့ လီးစုပ်တာရပ်ပြီး ဆိုဖာပေါ်ပြန်ထိုင်ရင်း ကျနော်ဇော်မျိုးကို လိုးနေတဲ့ပုံကို အသေအချာ ထိုင်ကြည့်နေပါတယ်။ ဒါတင်လားဆိုတော့ မဟုတ်ဘူးဗျ။ သူ့အစေ့လေးကို သူ့လက်နဲ့ပြန်ပွတ်ရင်း ဖီးလ်ယူနေသေးတယ်။ ကျနော်လည်း ဇော်မျိုးမရုန်းတော့ဘူးဆိုတာ သိတော့ စတင်ပြီး ဇော်မျိုးကို လိုးပါပြီ။
"ဘွတ်။ ဘွတ်။ ဘလွတ်။ ဗြွတ်။ ဘက်။ ဘက် "
"ရှီး။ အား။ အား။ အင်း။ ရှီး။ အိုး။ ရှီး။ "
ဖင်ထဲလီးဝင်တဲ့အသံ။ ဖင်ထဲက လေတွေ ပြိုထွက်တဲ့အသံ။ ဖင်နဲ့ဥနဲ့ရိုက်သံ။ ဇော်မျိုးရဲ့ ဖီးလ်အပြည့်နဲ့ငြီးသံတွေ အခန်းထဲပလူပျံနေပါတယ်။ အချက်နှစ်ဆယ်လောက်ဖြည်းဖြည်းမှန်မှန်လေး ကျနော်လိုးပေးလိုက်ပြီး ဇော်မျိုးမရုန်းတော့ဘူးဆိုတာ သေချာတော့မှ ကျနော့် ခြေထောက်တွေကို ဆိုဖာအောက်ကို ပြန်ချပြီး မတ်တပ်အနေအထား ပြင်လိုက်ပါတယ်။ လီးကိုတော့ မချွတ်ရဲဘူး။ တော်ကြာပြန်အသွင်းမခံမှ အခက်။ ဇော်မျိုးက ထိုင်ခုံပေါ် ဒူးထောက်ပြီး ကုန်းလျက်ပုံစံ ကျနောက် နောက်က မတ်တပ်ပုံစံနဲ့ ကျနော် ဇော်မျိုးခါးကို စုံကိုင်ပြီး ဖြည်းဖြည်းချင်းစောင့်လိုးပါတယ်။ လိုးနေရင်း ကျနော့်လီးကို ပြန်ထုတ်လိုက်တိုင်း ဇော်မျိုးခါးလေး ကော့ပါလာတာကို ကြည့်ချင်းအားဖြင့် ဒီကောင်ကြီး လီးအရသာကို ကောင်းကောင်းသိသွားမှန်း သဘောပေါက်လိုက်ပါတယ်။ ဖင်ထဲက လီးကျွတ်ထွက်သွားမှာကို အတော်စိုးရိမ်နေသလိုပါပဲ။ တချက်တချက် ကျနော့်ခါးကိုတောင် နောက်ပြန် ဆွဲဆွဲထားပါတယ်။
"အား။ ရှီး။ အား။ လိုးစမ်း။ လိုးစမ်း။ အား။ ရှီး။ အား။ "
ဇော်မျိုး မျက်လုံးစုံမှိတ် ဖီလ်းအပြည့်နဲ့အော်ငြီးရင်းပြောပါတယ်။ ကျနော်လည်း ဒါမျိုးဆို သိပ်ကြိုက်ပေါ့ဗျာ။ ကျနော့်လိုးချက်တွေကို အရှိန်တင်ပစ်လိုက်တယ်။ အချက်သုံးဆယ်လောက်ကို ဆက်တိုက်လိုးပလိုက်တယ်။
"အား။ ဟြောင့်။ အား။ ရှီး။ စောင့်လိုးကွ။ ကြမ်းကြမ်းလေးစောင့်။ အား။ ဟုတ်ပြီ။ အားအပြည့်နဲ့စောင့်လိုးကွ။ အား။ ဟုတ်တယ် ဟုတ်တယ်။ အား။ ရှီး။ ကောင်းလိုက်တာကွာ။ စောင့် စောင့်။ အား။ ရှီး။ "
"အီး။ အား။ ဟြောင့် ဇော်မျိုး။ ငါမင်းဖင်ကိုလိုးတာ ကောင်းလား။ "
"အား။ ကောင်းတယ်။ လိုး။ လိုး။ မညှာနဲ့စောင့်လိုး။ "
"ရှီး။ ဟောဟဲ။ ဟောဟဲ။ မင်းပဲ။ ရှီး။ အား။ ခုနတော့။ ရှီး။ မခံနိုင်ဘူး။ ပြန်ချွတ်ဆို။ ရှီး။ အား။ "။
"အား။ အခုခံနိုင်ပြီ။ ရှီး။ အား။ အား။ မချွတ်နဲ့တော့ ။ ကြမ်းကြမ်းသာစောင့်လိုး။ အား။ ရှီး။ "
ကျနော် ဆယ်ချက်လောက် အားကုန်မာန်သွင်းပြီး စောင့်လိုးပေးလိုက်ပါတယ်။ ကျနော့်စောင့်ချက် အားနည်းနည်းပျော့သွားတာနဲ့ ဇော်မျိုးက ကုန်းနေရာမှ ရုတ်တရက်ထလိုက်ပါတယ်။ အဲ့ဒီတော့ ကျနော့်လီးက သူ့ဖင်က ကျွတ်ထွက်သွားတာပေါ့။
"ကျွတ်။ လဒ။ လူပျိုဖြစ်ပြီး ဘာမှ စောက်သုံးမကျဘူး။ အားမရှိတဲ့အဖိုးကြီးကျနေတာပဲ။ "
ဇော်မျိုးက ပြောပြောဆိုဆို ကျနော့်ကို တွန်းလှဲလိုက်ပါတယ်။ ကျနော်လည်း အလိုက်သင့် ထိုင်ချပြီး ပက်လက်လှဲပေးလိုက်ပါတယ်။ ဇော်မျိုးက ကျနော့်အပေါ်က ခွထိုင်ပြီး ကျနော့်လီးကို သူ့ဖင်ဝမှာတေ့လို့ဖြည်းဖြည်းချင်းဖိထိုင်ချပါတယ်။ လီးအဆုံးထိဝင်သွားမှ ဖင်ကို စကောဝိုင်းဝိုင်းသလို မွှေလိုက်ပါတယ်။
"ရှီး။ အား။ အရသာရှိလိုက်တာကွာ။ "
ဇော်မျိုးက သူ့ဘာသာပြောရင်း ကျနော့်ရင်ဘက်ပေါ်လက်ထောက်ပြီး ခပ်မှန်မှန်လေး ငါးချက်လောက် ဖင်ကြွလိုက် ချလိုက်နဲ့ အလိုးခံပါတယ်။ ကျနော်လည်း ကော့ကော့ပေးရတာပေါ့ဗျာ။ ပြောသာပြောတာ။ ယောကျင်္ားဖင်က ယောကျင်္ားအားနဲ့ဆိုတော့ ပိုကြပ်တယ်ဗျ။ တင်းတင်းကြပ်ကြပ်နဲ့။ ကျနော်တော့ ယောကျင်္ားဖင်ကို လိုးရတာပိုကြိုက်တယ်။ လီးတော့နည်းနည်းနာတာပေါ့ဗျာ။ ဇော်မျိုးက ကျနော့်အပေါ်ကနေ ခပ်ကြမ်းကြမ်းစောင့်ချက်တွေနဲ့ ထိုင်စောင့် နေပါတော့တယ်။ စောင့်ချက်က ကြမ်းသလို မြန်လည်း မြန်လာပါတယ်။ အချက်နှစ်ဆယ်လောက် စောင့်လိုက်ပြီးတော့ ကျနော့်လီးလည်း ကျင်တက်လာပါပြီ။ ကျနော်မထိန်းနိုင်လောက်တော့ဘူး။
"ရှီး။ အား။ ကျော်ကြီး ပြီးတော့မလားဟြောင့်။။ အား။ရှီး။။ ငါတော့ ပြီးတော့မယ်။"
"အေး။ ငါလည်းပြီးတော့မယ်။ "
ကျနော့်ဖြေသံလည်း ဆုံးရော ဇော်မျိုးစောင့်ချက်ကို အရှိန်မြှင့်လိုက်တာ သူငါးချက်လောက်စောင့်လိုက်တယ်ဆိုရင်ပဲ။ ကျနော့်တစ်ကိုယ်လုံး ကော့ပျံတက်သွားတယ်။ ကျနော့်လရည်တွေလည်း ဒလဟောကို သူ့ဖင်ထဲ ပန်းထုတ်ပလိုက်တယ်။
"အား။ ငါမရတော့ဘူး။ အား။ "
"ရှီး။ အား။ ကောင်းလိုက်တာကွာ။ နွေးခနဲ နွေးခနဲပဲ။ "
ဇော်မျိုးက သူ့ဖင်ထဲ ပန်းဝင်လာတဲ့ကျနော့်လရည်တွေကို မျက်လုံးစုံမှိတ် ဖီးလ်အပြည့်နဲ့ခံယူရင်း ကျနော့်အပေါ် ခွမှောက်လျက်လှဲချလိုက် ပါတယ်။ ကျနော်လည်း ဇော်မျိုးကို အလိုက်သင့်ပြန်ဖက်ရင်း ကျင်းစိမ်လို့ တစ်စက်မကျန်အောင် လရည်တွေညှစ်ထုတ်ပေးလိုက်ပါတယ်။ ကျနော်ဇော်မျိုးကို ဖက်ပြီးငြိမ်နေတော့ သိပ်မကြာဘူး။ ကျနော့်လီးလေးက ပျော့သွားတာ ဖင်ထဲက ပလွတ်ဆို ပြန်ထွက်လာတယ်။ လီးဖင်ကကျွတ်တာနဲ့ ဇော်မျိုးက ကျနော့်အပေါ်လှဲနေရာက ဖယ်ပြီး ဘေးကိုပက်လက်ကလေးလှိမ့်ချလိုက်ပါတယ်။
"ဟြောင့်။ ကျော်ကြီး။ ကောင်းလား။ "
"အေး။ မင်းရော။ "
ဇော်မျိုးက မျက်လုံးစုံမှိတ် သူ့လီးသူ ဂွင်းထုရင်း ကျနော့်ကိုမေးတော့ ကျနော်လည်း သူ့ကိုပြန်မေးလိုက်တယ်။ ဇော်မျိုးက နှုတ်ခမ်းကို လျှာနဲ့သပ်ရင်း ခေါင်းငြိတ်ဖြေပြပါတယ်။ သူလည်း ဆယ်ချက်လောက်ပဲထုရသေးတယ်။ သူ့လရည်တွေ သူ့ဗိုက်ပေါ် ပန်းထုတ်ရင်း ငြိမ်ကျသွားပါတယ်။
"ကို။ ခံလို့ကောင်းလား။ လရည်တွေနှမြောစရာကြီး။ "
ထိုင်ကြည့်ရင်း စပိလေးပွတ်နေတဲ့သီတာက မေးရင်းနဲ့ဇော်မျိုးအနားမှာဝင်လှဲလိုက်တယ်။ဇော်မျိုးက ခေါင်းပဲငြိမ့်ပြလိုက်တယ်။ သီတာက ပြုံးရင်း ဇော်မျိုးဗိုက်ပေါ်လွင့်စင်နေတဲ့ လရည်တွေကို လျှာနဲ့လိုက်ယက်ပါတော့တယ်။ အကုန်ပြောင်သွားမှ
"ရှင်တို့ကိုကြည့်ရင်း သီတာလည်း စောနတင်တစ်ချီပြီးသွားသေးတယ်။ ခ်ခ် "
Comments
Post a Comment