မှားသွား​သော​ခြေတစ်​လှမ်​း အပိုင်း ၁-၂-၃

 

      အိမ်​​ရောက်​ခါနီးပါပြီ။​နောက်​ကလည်​း​ကောင်​

​လေးတစ်​​ယောက်​နီလာညို့ဖင်​ကြီးကိုငမ်​းပြီးလိုက်​လာသည်​ ကိုခပ်​လှမ်​းလှမ်​းကတည်​းကသတိပြုမိခဲ့

သည်​။​ကောင်​​လေးကတည်​တည်​တန်​့တန်​့ပုံစံ​လေး

ပါ။ရုပ်​ရည်​..ဝတ်​စားဆင်​ယင်​မှု..​ခြေဆန်​လက်​ဆန်​တို့ကလူရည်​သန်​့​လေးမှန်​းသက်​​သေပြ​နေသလိုပါ။

      နီလာညိုကလည်​းငမ်​းချင်​စရာ။ရုပ်​ရည်​ကိုမမြင်​

ရ​သေးခင်​ ဖင်​ကြီးမြင်​ရုံနဲ့အနည်​းဆုံးနှလုံး​တော့ခုန်​

သွားရမည်​။နှလုံးမခုန်​ရင်​​တောင်​မှ နှစ်​လုံး​တော့တုန်​

သွား​စေရမည်​။ခ်​ခ်​....ဖင်​ကြီးဖူးတစ်​​ဖောင်​းမို့ရုံမက

ကားလို့မျ ားတာင်​ထွက်​​နေ​သေး။ပြီး​တော့ တမင်​မ

လုပ်​ယူရပါပဲ တစ်​လုံးဆင်​း တစ်​လုံးတက်​။ရုပ်​ရည်​

ကလည်​းကြည်​လင်​သည်​။​ကျေ ာင်​းဆရာမဆိုသည်​့

အလုပ်​၏ဂုဏ်​အဂါင်္ရပ်​နှင်​့လည်​းကိုက်​ညီလွန်​းလှပါ

သည်​။ဆံနွယ်​တို့ကလှိုင်​းထ,​နေပြီး​ကျေ ာအလယ်​

​လောက်​ထိအုံ​ကောင်​း​ကောင်ထု​ကောင်​း​ကောင်​း

ရှည်​လျ ားသည်​။ပုခုံး​တော့နဲနဲကျယ်​ပါသည်​။ရင်​အုံ

အ​ကြောင်​း..နို့အ​ကြောင်​း​တော့ မ​ပြောချင်​​တော့ပါ။

​ကျေ ာင်​းစည်​းကမ်​းဘရာစီယာမဝတ်​ရ​တော့​ဘော်​လီ

ကိုကျပ်​ကျပ်​တည်​းတည်​းဝတ်​ထားရတာအသက်​ရှူ

လို့ပင်​မဝ,ချင်​။ကျပ်​ကျပ်​မဝတ်​၍လည်​းမရ..ပုံမှန်​သာ

ဝတ်​လိုက်​လျင်​..ပြူ းကား​နေသည်​့နို့လုံးကြီး​တွေကို

ကြည်​့ပြီး လမ်​း​ပေါ်မှာယာဉ်​တိုက်​မှု​တွေ​နေ့တိုင်​းဖြစ်​

ကြ​တော့မည်​။​တော်​​တော်​​လေးကြီးပြီးဝန်​းဝိုင်​းမို့တက်​

​နေသည်​မို့ ​တောင်​ပူစာ​လေး​ကောက်​တင်​ထားသလို

ကျွဲ​ကောသီးကြီး​တွေလိုလို..အုန်​းသီးကြီး​တွေလိုလို

မာကျစ်​​နေသည်​။ဖူးထ,​နေသည်​။ဒီဖင်​နှင်​့ဒီနိုု့သီး​တွေ

ကိုမှန်​းပြီးဂွင်​းတိုက်​ကြသူ​တွေမရှား​ကြောင်​း​ကျေ ာင်​း

တက်​တုန်​းကသိခဲ့တာကြာပါ ပြီ။​ဘော်​လီကျပ်​ကျပ်​

ဝတ်​တာ​တောင်​ရုန်​းထွက်​ချင်​​နေကြ​သေးသည်​။

ခါးကလည်​း​သေးပါသည်​။အဆီ​လေးအိအိရှိချင်​​ပေ

မယ်​့ထမီကိုတင်​းတင်​းဆွဲဝတ်​ပစ်​​တော့ ခါး​သေးသလို

ဖင်​လည်​းကားထွက်​လာသည်​။

      ဒီ​တော့လဲ...လမ်​း​လျှေ ာက်​သွားလျင်​ အငမ်းခံရ

တာသိပ်​အဆန်​းတကျယ်​မဟုတ်​​တော့ပါ။ဒါ​ပေမယ်​့

​နောက်​က​ကောင်​​လေးကို ဘာ​ကြောင်​့မှန်​းမသိရှိုးတိုး

ရှန်​့တန်​ု့ဖြစ်​​နေမိသည်​။ခ်​ခ်​...ကိုယ်​့မှာလဲ ဟိုဟာဒီဟာ

ရှိ​နေရဲ့သားနဲ့...ခ်​ခ်​..။

      အဲ..ပလုပ်​တုပ်​....အ​တွေးလွန်​ပြီး​ခြေလှမ်​းမှား

​တော့..ဖိနပ်​တစ်​ဖက်​ပြတ်​သွားပြီ။ဒုက္ခပါပဲ...အိမ်​နဲ့

လဲနည်​းနည်​းလှမ်​း​နေ​သေးသည်​။အမှတ်​တမဲ့ဖိနပ်​

ကုန်​းကိုင်​​တော့ ဖင်​ကြီးကအ​နောက်​ကိုပြူ းကနဲထွက်​

သွားပြီး အဝန်​းအဝိုင်​းလည်​းကျယ်​ပြန်​့စွာကားထွက်​

သွားသည်​။

      မင်​းတင်​..​ရှေ့က​ကျေ ာင်​းဆရာမဝတ်​စုံနှင်​့အစ်​မလှလှ​လေး၏​ဘော်​ဒီကိုမက်​​မောစွာ​ငေးငမ်​းရင်​းလမ်​း

​လျှေ ာက်​လာခဲ့သည်​..။အဲ...ဆရာမ​လေးဖိနပ်​ပြတ်​

သွားပုံရသည်​...ကုန်​းလိုက်​တာဖင်​ကြီးပြူ းကား​နေ

သည်​။အမြန်​​လေး​လျှေ ာက်​သွားကြည်​့​တော့...မှန်​

တာ​ပေါ့...ဖိနပ်​အပြတ်​​လေးကိုင်​ပြီးရပ်​​နေရှာတာ..

သနားစရာ..။အနီးအနားကိုမျက်​လုံး​ဝေ့ကြည်​့​တော့

ဖိနပ်​ဆိုင်​မရှိ...။

      " မမ...ကန်​​တော့ပါရဲ့...ကျွန်​​တော်​့ဖိနပ်​​လေး

စီးသွား​နော်​..."

      " အို...​မဟုတ်​တာ...အားနာစရာ.."

      " စီးသွားပါမမ...ကျွန်​​တော်​့ကိုခွင်​့ပြုပါဦး...ကျွန်​

​တော်​နဲ့အတူသွားရင်​မမအခက်​​အခဲဖြစ်​​နေမှာစိုးလို ့"

      ​ကောင်​​လေးထွက်​သွားသည်​။ဘယ်​သူမှန်​းလဲ

မသိ။ဘယ်​မှာ​နေမှန်​းလဲမသိ။​ကျေးဇူးတင်​စွာဖြင်​့ဖိနပ်​

လဲစီးပြီးအိမ်​ပြန်​လာခဲ့သည်​။

      ခြံထဲဝင်​​တော့​ဖေ​ဖေက တံခါးဝ,မှာကြို​နေသည်​။

​ဖေ​ဖေ့လက်​​မောင်​းကိုမှီတွဲပြီးလိုက်​​တော့​ဖေ​ဖေကဆွဲ

ခြင်​း​လေးကိုဆွဲလာသည်​။​ခြေလှမ်​းမှားပြီးဖိနပ်​ပြတ်​ခဲ့

သည်​့အ​ကြောင်​း​ပြောပြ​တော့ ရယ်​ရယ်​​မော​မော..

​နောက်​​ပြောင်​​နေ​သေးသည်​..။

      " သမီး..ဖူးစာရှင်​ဖြစ်​​နေမလားမှမသိ..ခ်​ခ်​..ဒါမှ

မဟုတ်​...."

     ​ဖေ​ဖေ့စကားမဆုံးခင်​ ​ကျေ ာပြင်​ကြီးကိုဘုန်​းကနဲ ထုပြီးအိမ်​​လေးထဲ​ပြေးဝင်​အဝတ်​အစားလဲ​နေလိုက်​သည်​။မျက်​နှာက အပြုံးရိပ်​​ငွေ့​ငွေ့သမ်​း​နေဆဲ..။အကျႌ

ချွတ်​...​ဘော်​လီကိုခက်​ခက်​ခဲခဲဖြုတ်​လိုက်​​တော့နို့လုံး

ကြီး​တွေက​လှောင်​အိမ်​ကလွတ်​လာသည်​့ချိုးဖြူ ​လေး

​တွေလို ​ဖွေးကနဲခုန်​​ပေါက်​လှုပ်​ရှား​ပြေးကစားကြသည်​။နီလာညိုက လွတ်​လပ်​လိုက်​တာ...ဟုကိုယ်​ကို

လှုပ်​ရမ်​းလိုက်​​တော့...အိုး...ဘယ်​ယိမ်​းညာနွဲ့ခါရမ်​း

​ပြေးကစား​နေကြတာ..တစ်​လုံးနဲ့တစ်​လုံးပူးတုံခွာတုံ

လက်​နှစ်​ဖက်​နှင်​့ဆုပ်​နယ်​ဖိထိန်​းထားရသည်​ထိ။ဆုပ်​

နယ်​လို့မ​ပြေနိုင်​​တော့နို့သီး​ခေါင်​း​လေး​တွေလက်​ညှိုး

လက်​ခလယ်​..လက်​မတို့ဖြင်​့ဆယ်​့​လေးငါးချက်​​ပွတ်​​

​ချေ​ပေးပြီး မာ​တောင်​လာ​တော့မှလွှတ်​လိုက်​သည်​။

နှာတန်​​လေးနှင်​့နှာ​ခေါင်​းလုံးလုံး​လေး​ပေါ်မှာ​ချွေး​လေး

များ​တောင်​ စို့ထွက်​လာသလိုလို..ခ်​ခ်​..။

ု      ပြီးမှ ပင်​တီကိုချွတ်​..အဝတ်​ခြင်​းထဲပစ်​ထည်​့ပြီး

ထမီကိုကွင်​းလုံးကျွတ်​ပုံချထားခဲ့ကာ ဘီရိုထဲကဂါဝန်​

ပါးပါးတစ်​ထည်​ကိုယူပြီး​ခေါင်​းကစွပ်​ချလိုက်​သည်​။

ဂါဝန်​က​ပေါင်​လည်​​လောက်​သာရှည်​ပြီးဇာအနား​လေး

မျ ားကွပ်​ထားသည်​။အ​ရောင်​ကလည်​းအဝါ​ဖျေ ာ့​လေးမို့ အဝန်​းအဝိုက်​ အဖုအ​ဖောင်​း အားလုံးကိုထင်​း

ကနဲမြင်​​နေရသည်​။လက်​နှစ်​ဖက်​ကုတ်​ပိုး​ပေါ်​နောက်​

ပြန်​ပစ်​ပြီးဇစ်​ကိုဆွဲ​တော့..နို့လုံးကြီး​တွေကမာန်​ထ,

​ခေါင်​း​မော့လာပြီး အ​ပေါ်သို့လိုက်​တက်​လာကြပြန်​

သည်​။ပြီးမှ..​ရေချိူ းခန်​းထဲဝင်​ပြီး ​ခြေ​တွေ လက်​​တွေ

ဟိုဟာ ဒီဟာ​တွေ ​ရေ​အေး​အေး​လေးနှင်​့သန်​့စင်​

​အောင်​​အေး​အေး​ဆေး​ဆေးအချိန်​ယူ ​ဆေး​ကြော

ပွတ်​သပ်​ဆုပ်​နယ်​သည်​။​ရေချိူ းခန်​းကပြန်​ထွက်​လာ

​တော့..​ဖေ​ဖေ လင်​ပန်​းတစ်​ချပ်​ထဲဖန်​ခွက်​က​လေး

တစ်​လုံးထည်​့၍တင်​ထား​ပေးသည်​..

      " သံပုရာရည်​​လေး​သောက်​လိုက်​ဦးသမီး..

​ဖေ​ဖေသံပုရာသီးစစ်​စစ်​​လေးနဲ့​ဖျေ ာ်​ထား​ပေးတယ်​ "

      " ခ်​ခ်​...​ဖေ​ဖေက​တော့..သံပုရာရည်​တစ်​ခွက်​ အရင်​းပြု ပြီး.အမြတ်​ထုတ်​​တော့မယ်​..ခ်​ခ်​.."

သံပုရာရည်​ခွက်​​လေးနှုတ်​ခမ်​းမှာ​တေ့၍တစ်​​မြေ့

​မြေ့စုပ်​ယူ​သောက်​​နေ​သောသမီး​လေးကို ဦးခင်​ညို

အပြုံး​နွေး​နွေးဖြင်​့ကြည်​့​နေမိသည်​။

      " ခ်​ခ်​..​ဖေ​ဖေကလဲမမြင်​ဘူးတဲ့အတိုင်​းပဲ..ုကြည်​့

​နေလိုက်​ထာ..ခ်​ခ်​..."

      " သမီး​လေးကိုချစ်​လွန်​းလို့ကြည်​့​နေတာ​ပေါ့

သမီးရယ်​..."

      " ခ်​ခ်​...​ဖေ​ဖေချစ်​လို့ကြည်​့တာကလဲ သမီးနို့အုံ

လုံးကြီး​တွေ...ခ်​ခ်​...ချစ်​မှာလား..စို့မှာလား​ဖေ​ဖေ ခ်​ခ်​

သမီးအူယားလာပြီ.."

      " သမီး​လေးရယ်​...​ဖေ​ဖေကချစ်​လွန်​းလို့တယုတယပြုစုပျိး​​ထောင်​​ပေးလာတာ.သမီးအသိပါ.."

      " သိပါတယ်​အ​ဖေရယ်​...သမီးကလဲ ချစ်​လို့စ,

တာပါ​နော်​...ဒါကြီး​ကောမချစ်​ဘူးလား​ဖေ​ဖေ..ခ်​ခ်​."

      ဂါဝန်​ဇာနားစ,​လေးကိုအသာမ, ပြီး​ပေါင်​ကြီး

​တွေဖြဲပြလိုက်​​တော့ ​စောက်​ဖုတ်​​ဖောင်​း​ဖောင်​းအိအိ

ကြီးက ပြူ းကနဲဦးခင်​ညိုကိုမျက်​စ,ပစ်​ပြသည်​။​စောက်​

​မွေးရိတ်​ထားတာမို့ ဖြူစင်​ဝင်​းလဲ့​နေပြီး ဖားကြီးအ​ရေ

ခွံချွတ်​ ​ခွာထားသလို​ဖောင်​းအိ​နေသည်​။

      " သမီး​လေးရဲ့..အဲဒါကြီးက ဒီမျက်​​စေ့နဲ့မှမြင်​ရ

တာ..သမီးရဲ့..."

      ဦးခင်​ညိုကပုဆိုးချွတ်​ပုံချလိုက်​​တော့ ​တောင်​မတ်​​နေသည်​့လီးကြီးက ​ခေါင်​းတစ်​ခါခါ လတန်​တစ်​လှုပ်​လှုပ်​ဖြင်​့ အ​ကြောတင်​းတင်​း​ပေါ်လာသည်​။သား

အဖနှစ်​​ယောက်​....​စောက်​ဖုတ်​ကိုလီးကတပ်​မက်​...

လီးကို​စောက်​ဖုတ်​ကြီးကတပ်​မက်​...ညီမျှသည်​့တပ်​

မက်​မှုများဖြင်​့အားပြိုင်​ကြည်​့​နေကြပြီးဦးခင်​ညိုက

နီလာညို့လက်​ထဲကအ​အေးဖန်​ခွက်​​လေးကိုဆွဲယူ

ပြီး စားပွဲ​ပေါ်တင်​ထားလိုက်​သည်​။

      နီလာညိုက အလိုက်​သိပါသည်​။လွတ်​သွား​သော လက်​တစ်​ဖက်​ကဦးခင်​ညို၏လီး​ချေ ာင်​းကြီး

ကိုဆုပ်​ကိုင်​ပွတ်လှိမ့်​​ပေးေ​နလိုက်​သလို ကျန်​လက်​တစ်​ဖက်​က ဦးခင်​ညို၏လည်​ကုတ်​ကိုတင်​းကြပ်​စွာ

ဖက်​ပြီးနှုတ်​ခမ်​း​လေးထိုး​ပေးလိုက်​သည်​။ဦးခင်​ညို၏

လက်​တစ်​ဖက်​ကလည်​းနီလာညို၏နို့အုံထွားထွား

ကြီးအ​ပေါ်အ​ခြေမှဆုပ်​နယ်​အုပ်​ကိုင်​​ပေးသလိုကျန်​

လက်​တစ်​ဖက်​ကလည်​းနီလာညို၏ခါး​လေးကိုရစ်​

နွယ်​ဖက်​ပြီး နီလာညိုထိုး​ပေးလာသည်​့နှုတ်​ခမ်​းကို

စုပ်​ယူနမ်​းပစ်​လိုက်​သည်​မှာတစ်​​မေ့တစ်​​မော.။အ​လေ့

အကျင်​့မျ ားပြီးအထာကျွမ်​း​နေကြသူများဖြစ်​၍အနမ်​း

မှာရှည်​ကြာသည်​။လျှ ာချင်​းစစ်​တိုက်​​နေကြပြီး ဦးသူ

စုပ်​ယူစတမ်​း အကြိတ်​အနယ်​အလုအယက်​ လုယူ

စုပ်​ယူကြသည်​။လက်​​တွေကလည်​းအငြိမ်​မ​နေကြပါ.

နို့သီး​ခေါင်​း​လေးကို​ချေ​ပေးသူက​ချေ​ပေး​နေသလို

ဒစ်​ကြီး ကိုပွတ်​သပ်ဆုပ်​​နယ်​သူက ပွတ်​သပ်​​ပေး​နေ

သည်​။ဖင်​လုံးကြီး​တွေကိုဆုပ်​ကိုင်​​ချေမွ​ပေးသူက​ချေမွ

​ပေး​နေသလို..ရင်​ဘတ်​..မျက်​နှာ​တွေကိုပွတ်​သပ်​သူ

ကပွတ်​သပ်​​ပေး​နေသည်​။ဦးခင်​ညိုက နီလာညို၏ခါး

​လေားကိုတင်​းတင်​းဆွဲကပ်​ဖက်​လိုက်​​တော့နီလာညို

​ခြေ​ထောက်​နှစ်​​ချေ ာင်​း​ပေါ်မရပ်​​နေနိုင်​​တော့ပဲကုတင်​

​ပေါ်ပက်​လက်​က​လေးလန်​ကျသွားသည်​။ဦးခင်​ညိုက

ထပ်​ချပ်​မခွာလိုက်​ပါသွား​တော့နီလာညို့အ​ပေါ်​မှောက်​လျက်​ပူး​နေပြီး..လီးကြီးက​စောက်​ဖုတ်​ကြီးကိုထိုးဆွ​နေသလို...။

      " ​ဖေရယ်​...လိုး​တော့မလို့လားဟင်​...သမီးက

လီးကြီးစုပ်​ပစ်​ချင်​​သေးတာကို..."

      " ​ဖေလဲ သမီး​စောက်​ဖုတ်​ကြီးကိုယက်​ချင်​ပါ

​သေးတယ်​သမီးရယ်​...ဒါ​ပေမယ်​့​ဖေက​စောက်​ရည်​

ရွှဲမှယက်​ချင်​တာ.."

      " ရွှဲ နစ်​​နေပါပြီရှင်​...ချစ်​​ဖေ​ဖေအလိုကျ  ခ်​ခ်​ "

      ချက်​ချင်​းပဲ...ဦးခင်​ညိုက​အောက်​ကပက်​လက်​

နီလာညိုကအ​ပေါ်က​မှောက်​လျက်​....ဦးခင်​ညိုလီးကြီး

ကနီလာညို့ပါးစပ်​ထဲမှာ...နီလာညို့​စောက်​​စေ့ပြူ းပြူ း

​လေးကဦးလင်​ညိုနုတ်​ခမ်​းကြားမှာ..လျှ ာဖြင်​့ထိုးပြီး

စုပ်​ယူခြင်​းခံ​နေရသည်​။နီလာညို​စောက်​ပတ်​နှင်​့ပွတ်​

ထားသဖြင်​့ဦးခင်​ညိုမျက်​နှာတစ်​ပြင်​လုံးလည်​း​စောက်​

ရည်​​တွေရွှဲနစ်​တာရွှဲ...​ခြောက်​ကပ်​တာ​ခြောက်​ကပ်​

မျက်​ခုံး​မွေး​တွေပူးကပ်​ကုန်​ကြသည်​။​စောက်​ရည်​ကို

စုပ်​၍မဝ,နိုင်​။မျိုချ၍မဝ,နိုင်​။နီလာညို​စောက်​ပတ်​ကလည်​း ​စောက်​ရည်​​တွေတွင်​းတူး​လှောင်​ထားသလားမ

သိ။အ​တောမသတ်​ထွက်​သည်​။​စောက်​ခါင်​းကြီးက

လည်​းလျှ ာ ဖြင်​့ထိုးသွင်​းဆွထားခြင်​းအကြိမ်​ကြိမ်​ခံ

​နေရသဖြင်​့ ဟစိ..ဟစိ..ဖြစ်​​နေပြီ။နီလာညိုကလည်​း

လီးကြီးကိုသွားက​လေးဖြင်​့ကိုက်​​တောင်​ဆွဲယူသည်​။

ပြတ်​ပါသွားရင်​မျိူ ၍မျ ားချ​လေမလားမသိ။လီးတစ်​

​ချေ ာင်​းလုံးတံ​တွေးမျ ား..လျှ ာရည်​မျ ားဖြင်​့စိုရွှဲ ပြီး

အ​ရောင်​တစ်​လက်​လက်​​တောက်​​နေသည်​။နီလာညို

အတွက်​​တော့...ရတနာတစ်​​ချေ ာင်​း​ပေါ့..။နီလာညိုက လီးရည်​​သောက်​ချင်​သည်​..။မျိုချင်​သည်​။ဦးခင်​ညို

ကမပြီး​သေး..။အငမ်​းမရစုပ်​ပြီး ဂွင်​းတိုက်​​ပေးသည်​။

     " ငမ်​...ငမ်​...​ဖေ​ဖေ...ငမ်​..လီးရည်​​သောက်​ချင်​

တယ်​...ငမ်​..လီးရည်​​တွေမျိုချချင်​တယ်​​ဖေ​ဖေရယ်​..

ငမ်​..ငမ်​..ပြွတ်​..ပြွတ်​.."

      " သမီး​လေး​ရေ..​ဟေ..​ဟေ..​ဖေ​ဖေလိုးပြီးထုတ်​

​ပေးမယ်​..ဖွား...သမီး​စောက်​ပတ်​ကြီး​ဖေ​ဖေလိုးပြီး..

ဖူး...လီးရည်​ထုတ်​​ပေးမယ်​​နော်​...ဂလု.."

      " လိုး​တော့..​ဖေ​ဖေ...သမီး​စောက်​ဖုတ်​ကြီးထဲ

​ဖေ​ဖေ့လီးကြီးထည်​့ပြီးလိုး​ပေး​တော့..သမီးတို့သား

အဖက လီးကြီး..​စောက်​ဖုတ်​ကြီး...ပြိုင်​ဖက်​ကင်​း

သားအဖ...လိုး​ပေး​ဖေ​ဖေ...မြန်​မြနိလိုး..အင်​့ "

      နီလာညိုက ကြီးမားသည်​့ဖင်​ကြီးကိုသာသာ

ယာယာ​ရွှေ့ပြီးပက်​လက်​လှန်​ကာဒူး​ထောင်​​ပေးထား

သည်​။​စောက်​ဖုတ်​ကြီးမှာတံ​တွေး..လျှ ာရည်​.​စောက်​

ရည်​မျ ားစိုရွှဲ​ပြောင်​ဝင်​း​နေပြီးအသားနုနုပန်​း​ရောင်​

​လေး​တွေ ရဲရဲထ,​နေသည်​။​စောက်​​မွေးမရှိ​ပေမယ်​့

နခမ်​းသားထူထူများကညိုတိုတို..။ကြက်​သီးဖု​လေး

မျ ား​နေရာအနှံ့ ထ,​နေပြီး လီး​ခေါ်​နေသည်​။

တကယ်​​တော့ နီလာညို ဆိုတာ လူကကိတ်​

သ​လောက်​ နှာကကြီးသည်​။လူကြားထဲမှာ​ကျေ ာင်​း

ဆရာမ​လေးရယ်​လို့ဣ​န္ဒြေ သိက္ခာ​တွေထိန်​း​နေရ​ပေ

မယ်​့..နှာစိတ်​ကို​တော့မထိ်​န်​းနိုင်​ရှာပါ။မြင်​မြင်​သမျှ

​ယောကျ ာင်္း​တိုင်​းကိုစိတ်​ဝင်​စားသည်​။ပျို...အို မ​ရွေးပါ။

​ယောကျ ာင်္း​တွေကိုမြင်​တိုင်​းလူကိုမကြည်​့..လီးကိုသာ

ကြည်​့သည်​။အဓိက လီးပါဖို့..လီးကြီးဖို့..အလိုးသန်​ဖို့..ဒါ​တွေသာပါလာခဲ့..လူမျိူ း ဘာသာ ရုပ်​ရည်​မ​ရွေး ကုန်​း​​ပေးဖို့တစ်​စက်​မှဝန်​မ​လေးသူဖြစ်​သည်​။​မေတ္တာ​တွေ သစ္စာ​တွေ လာမ​ပြောပါနဲ့..ဒစ်​ပါဖို့အဓိက ဆိုတာနီလာညိုပါပဲ။ဒါမျိုးဆိုတာကလဲ သိနိုင်​ခဲသည်​။ရင်​းနှီးသူချင်​းမှအရိပ်​​လောက်​နားလည်​နိုင်​သည်​။​အကိတ်​ကိုဆရာမဆိုတဲ့ဂုဏ်​ကဖုံးထား​တော့ နီလာညို​ ​စောက်​ပတ်​ရွတာ ဘယ်​သူမှ မသိ​တော့..။

      ဒါ​တွေကို အ​ဖေဖြစ်​သူဦးခင်ညို​က ငယ်​စဉ်​ကတည်​းက သိသည်​။ဆယ်​့​ခြောက်​နှစ်​သမီးမှာအလိုး

ဘာသာရပ်​ကိုဂုဏ်​ထူးရ​အောင်​လက်​​တွေ ့သင်​​ပေး

လိုက်​သည်​။ဦးခင်​ညို​ လီးကကြီးသည်​။ဗမာလူမျိုး

ထဲမှာရှားရှားပါးပါး..ခုနစ်​လက်​မ​ကျေ ာ်​ရှည်​သည်​။

နီလာညိုအခုထိ ဒီ​လောက်​ကိတ်​လာတာ​တောင်​

တစ်​​ပေါင်​​ကျေ ာ်​လိုးလျင်​ ရင်​ထဲစူးနစ်​​အောင်​ခံ​နေရ

တုန်​းဖြစ်​သည်​။ဘာ​ပြောင်​း..ဘာ​ဆေးမှ မသုံး။သဘာ

ဝမျိုးရိုးဇာတိက​ပေးလာ​သောအ​မွေ ဖြစ်​၍သန်​မာပြီး

အ​တောင်​မြန်​တတ်​သည်​။မာကျစ်​​နေတာကလည်​း

နီလာညိုလက်​သည်​းရှည်​နဲ့ဆိတ်​တာ..လက်​သည်​း

တိုးမ​ပေါက်​။နီလာညို ​စောက်​​ခေါင်​းသာ​ပေါက်သွား

ခဲ့ရသည်​။ဒီလီးမျိုးထပ်​မ​တွေ့မှာစိုး၍လင်​​တောင်​မယူ

ရဲ။လူတိုင်​းမှာရတနာမရှိနိုင်​တာကို​တော့ နီလာညို

သ​ဘော​ပေါက်​လက်​ခံပါသည်​။ဒါ​ကြောင်​့လည်​းအချို့

​တော်​ရုံတန်​ရုံ လီးမျိုးကိုလက်​ခံနိုင်​ပါသည်​။ဒါ​ပေမယ်​့

အလိုးမကျွမ်​းသူ..အ​ပေးအယူနားမလည်​သူမျ ားကို

​တော့ လုံးဝလက်​မခံ...။ငါပြီးရင်​ပြီး​ရော တစ်​ကိုယ်​

​ကောင်​းသမားမျ ားကိုနီလာညို​ရှောင်​သည်​။

      အခု..သူကြိုက်​သည်​့အ​ဖေ..သူကြိုက်​သည်​့လီး

ကြီးဖြင်​့အလိုးခံရ​တော့မည်​မို့. အထာနပ်​​နေသည်​့  နီလာညို​ က​စောက်​ပတ်​ဖြဲကားပြီးအသင်​့ကြို​နေသည်​။

      ". လိုး​တော့​လေကွာ..​ဖေကလဲ...သူမျ ား​စောက်​

ပတ်​ကို ရွ​နေ​အောင်​ဆွထားပြီး​တော့...ဆဲမှာ​နော်​..

​စောက်​ပတ်​စားကြီး..​စောက်​ရည်​ကြိုက်​ကြီး...."

      ဆဲသံမှမဆုံး​သေး...လီးကြီး​စောက်​ပတ်​ထဲတိုး

​ဝှေ့ဝင်​လာ​တော့အတင်​းထ,ပြိီးနမ်​းလိုက်​​သေးသည်​။

ပြီးမှပက်​လက်​ပြနိအိပ်​လိုက်​ပြီး လီးကြီးကို​စောက်​ပတ်​ နံရံကြွက်​သားမျ ားအားစိုက်​၍ တစစ်​စစ်​ ညှစ်​

စုပ်​ဆွဲပစ်​သည်​။မျက်​လုံးမျ ားကတနှာစိတ်​ကြွပြီးပြူ း

ထွက်​​နေသည်​။ညှစ်​​နေစုပ်​​နေရုံဖြင်​့အားမရ..ဖင်​ကြီး

​ကော့​ကော့ပြီးလီးကြီး​နောက်​ကပ်​လိုက်​သည်​။

      " ​ဆောင်​့​လေ..​ဖေရဲ့..​ဆောင်​့..အင်း...ဟုတ်​

တယ်​...​ဆောင်​့...နို့ဆွဲကွာ​ဖေ...အင်​း...အင်​း..

လိုးကွ...လိုးထား....အင်​့...လိုးထား...အာ့..လိုး..

​စောက်​ချီးစားကြီး...လိုး..အင်​့..အင်​့..​စောက်​ပတ်​

ယက်​ကြိီး..အာ့...လိုး...ယက်​ခိုငိးဦးမှာ..အင်​့..လိုး..

​စောက်​ရည်​​တွေထွက်​ကုန်​ုပီ..အားဟူး...လိုး..အာ့..

ထွက်​ကုန်​ပြီ​ဖေ​ရေ့...အားဟား...​ဆောင်​့လှချည်​့လား

အာ့..အင်​့...ပီးပီ...​စောက်​ချီးစားကြီးရဲ့..ပီးပီ..အာ့.

လိုးကွာ...ဆက်​​ဆောင်​့..အင်​့..ဆက်​​ဆောင်​့..အူးဟူး

​ကောင်​းလိုက်​ထာ...လိုး..လိုး..အ​ေ​သသာလိုး..အင်​့

အာ့..အာ့..အင်​့.."

      နှာကြီး​တော့ နဲနဲအပြီးမြန်​သည်​။တင်​းတိမ်​သွား

သလားဆို​တော့..မတင်​းတိမ်​​သေး..။ဦးခင်​ညို​ က

နီလာညိုကိုလိုးလာတာ​ခြောက်​နှစ်​​ကျေ ာ်​ခဲ့ပြီမို့ဒီသမီး

ဒီအကိတ်​ကြီးအ​ကြောင်​း​ကောင်​းဗကာင်​းသိသည်​။

​စောက်​ပတ်​သာမက..ဖင်​ပါလိုးပြီးပြီ။ဖင်​လိုးတုန်​းက

ကွဲပြဲသွား၍​ကျေ ာင်​းကတစ်​ပါတ်​​လောက်​ခွင်​့တင်​ခဲ့

ရ​သေးသည်​။အဲဒီတုန်​းက​တော့​ကျေ ာင်​းသူ။ခု​တော့

ဆရာမကြီး...အလိုးဆရာမကြီး...အထင်​​သေးလျင်​ခံ

သွားရမည်​။ဒီ​တော့...​ချေ ာ့လိုက်​..တင်​းလိုက်​..​နှေး

လိုက်​..မြန်​လိုက်​..အပြန်​ပြန်​အလှန်​လှန်​ တစ်​နာရီ

ပိုပို တစ်​နာရီခွဲ​လောက်​လိုး​ပေးလိုက်​မှဆရာမကြီး

မာန်​ချ..​ကျေ နပ်​သွားပြီး လီးရည်​​သောက်​ပါရ​စေ ဟု

​တောင်​းဆိုလာ​တော့သည်​။

      " ​ဖောင်​း..ပြွတိ ​ဖောင်​း..ပြွတ်​ ​ဖောင်​း.ပြွတ်​ပြွတ်​

​ဖောင်​း..ပြွတ်​ပြ်​ွတ်​ပြ်​ွတိပြွတ်​.​ဖောင်​း..ဖာသည်​မ​ရေ...

ငါလိုးမ​ရေ..​စောက်​ပတ်​ပြဲမ​ရေ...ပြီး​တော့မယ်​..ပြီး

​တော့မယ်​..ပါးစပ်​ဟ....ပါးစပ်​ဟ..​ရော့..​ရော့..​ရော့..

​ရော့...."

      နီလာညို.ဦးခင်​ညို​ ​ရှေ့မှာတုံးလုံးကြီးထိုင်​ပြိီးလီး

စုပ်​​နေသည်​။ဦးခင်​ညိုကမတ်​တပ်​...နီလာညိုက

ဦးခင်​ညို​ခြေ​ထောက်​နှစ်​​ချေ ာင်​းကိုကားယားခွထိုင်​

​နေပြီး​စောက်​ပတ်​ထဲက​စောက်​ရည်​​တွေစီးထွက်​​နေ

သည်​။ည​နေကနီလာညိုမဟုတ်​​တော့..။ည..နီလာညို။

နှာကြီးသည်​့နီလာညို။လီးကြိုက်​သည်​့နီလာညို။ဖာ

သည်​မ နိလာညို....။

      လီးရည်​​တွေကုန်​စင်​​အောင်​စုပ်​ပြိီးမှ လီးတန်​ကြီး

ကိုပါးစပ်​ကချွတ်​ပြီး ပက်​လက်​လန်​ချလိုက်​သည်​။ပြီး

သူ့လင်​..သူ့အ​ဖေ ကိုတအားဖက်​ပြီး သူ့အ​ပေါ်မှာ

​မှောက်​အိပ်​​စေလိုက်​ပြီး စကားတိုးတိုး​လေး​တွေ​ပြော

ကြသည်​..။လီးအ​ကြောင်​း...​စောက်​ပတ်​အ​ကြောင်း

လိုးတ​ဲ့အ​ကြောင်​း​တွေပါပဲ...။​ပြောလို့မကုန်​..မဝ,နိုင်​

      " ​စောက်​ပတ်​ကြီးကလိုးလို့​ကောင်​းလိုက်​တာ

ကွာ...တစ်​ညလုံးလိုးမယ်​...."

      " လီးကြီးကအလိုးခံလို့​ကောင်​းလိုက်​တာကွာ.

တစ်​သက်​လုံးအလိုးခံမယ်​.."

      " နင်​့​စောက်​ပတ်​ငါလိုး.."

      " နင်​့လီးကြီးငါတက်​လိုး..ပြွတ်​ပြွတ်​ပြွတ်​နဲ့လိုး "

      " ငါလိုးမ ဖာသည်​မ.."

      " ​စောက်​ချီးစား..​စောက်​ပတ်​ယက်​.."

      ​ပြောရင်​း ​ပြောရင်​း နှာ​တွေထ,ပြီးဦးခင်​ညို နီလာညို ကိုတက်​လိုးပါ​တော့သည်​။နီလာညိုကလည်​းအ

ညံ့မခံပါ။ဦးခင်​ညိုကိုပြန်​လိုးပါသည်​။အနိုင်​မခံသလို

အရှုံးလည်​း​ပေးဖို့ဘယ်​သူမမှစိတ်​မကူးကြပါ။

အပိုင်း ၄ ဆက်ရန်