လောကဇာတ်ခုံ ဇာတ်သိမ်း

 

နေ့ခင်းဆို အိမ်မှာကျမတစ်ယောက်တည်း။သားကလဲကျောင်းတက် လင်တော်မောင်ကအလုပ်သွားဆိုတော့အိမ်မှုကိစ္စတွေလုပ်စရာရှိတာလုပ်ပြီးရင် တခါတလေ တရေးတမောအိပ် တခါတလေကြလည်း အောက်စက်နဲ့ဇာတ်လမ်းခွေထိုးကြည့်ပေါ့။ကျမက တခြားမိန်းခလေးတွေလို အိမ်လည်တာ ‌ဝိုင်းဖွဲ့စားသောက်ပြီး သူများမကောင်းကြောင်း ကိုယ်ကောင်းကြောင်းတွေလဲပြောတတ်တဲ့ အကျင့်ကမရှိ။ ဒီနေ့လည်း နေ့လည်စာ စားသောက်ပြီးတဲ့ ပန်းကန်ခွက်ယောက်တွေ ဆေးကြောသိမ်းဆည်းပြီးတာမို့ ပျင်းတာနဲ့ အောက်စက်နဲ့ ကိုရီးယားဇာတ်လမ်းတွဲဖွင့်ကြည့်နေမိတယ်။ ခင်တင့် ရေ ခင်တင့် အိမ်ရှေ့ပေါက်ဆီက ကျမနာမည်ကိုအော်ခေါ်နေတဲ့ ဦးမောင်မောင်အသံကြောင့် ရှင် အကိုကြီး လို့ပြန်ထူးရင်းထိုင်ခုံကထလို့ အိမ်ပေါက်ဝကိုသွားလိုက်တယ်။ဦးမောင်မောင်ဆိုတာက ကျမတို့ နဲ့အခန်းချင်းကပ်လျက် ပြီးကိုစန်းဝင်းရဲ့ အထက်လူကြီး အသက် ကလည်းလေးဆယ်ကျော်မို့ ကျမတို့မိသားစုအပေါ်အစ် ကိုကြီးတစ်ယောက်လိုပဲ စောင့်ရှောက်ပါတယ် ရုပ်ရည်သန့်ပြန့်သလို လင်ရောမယားရောစိတ်ထားကောင်းကြပါတယ် ဒါပေမယ့် မမထား ကမကြာခဏသမီးတွေရှိတဲ့သုမိဖတွေဆီသွားတတ်တယ်တခါတလေ တစ်လ လောက်ထိကြာသွားတတ်တယ်။

အဲ့အချိန်ကြရင် ဦးမောင်မောင်ကို စားရေးသောက်ရေးအကူအညီပေးမယ် ဆိုတာတောင် အားနာလို့တဲ့ ဝန်ထမ်းသက်သာဆိုင်မှာပဲစားတယ်။ကိုစန်းဝင်းကို ညီလေးလို့ခေါ်ပေမယ့် ကျမကိုတော့ ညီမလေးတစ်ယောက်လိုပဲသဘောထားလို့ခင်တင့် လိုပဲခေါ်ပါတယ်။ခုလဲဘာကိစ္စရှိလို့လဲဆိုတဲ့အတွေးနဲ့ ကျမအိမ်ပေါက်ဝရောက်တော့ ဦးမောင်မောင် ရပ်နေတာတွေ့တာမို့ လာလေ အကိုကြီး ဘာကိစ္စရှိလို့လဲ ကျမမေးလည်းမေး အိမ်ထဲဝင်ဖို့လည်းဖိတ်ခေါ်လိုက်လို့ ဦးမောင်မောင်အိမ်ထဲလိုက်ဝင်လာပြီး ဧည့်ခန်းကထိုင်ခုံတစ်လုံးမှာဝင်ထိုင်လိုက်တယ်။ကျမလည်းကြည့်လက်စ ဇာတ်ကားကိုအပေါ်စက်အောက်စက်တွေပိတ် လိုက်ပြီး ဦးမောင်မောင်ထိုင်တဲ့ခုံရဲ့ မျက်နှာချင်းဆိုင်ခုံ မှာဝင်ထိုင်ရင်း ပြောပါ အကိုကြီး ဘာကိစ္စရှိလို့လဲ လို့ထပ်မေးလိုက်ပါတယ်။ဦးမောင်မောင်ကချက်ချင်းမဖြေသေးပဲ ကျမကိုစိုက်ကြည့်နေလို့ ကျမ မနေတတ်သလိုဖြစ်ပြီး ခေါင်းငုံ့လိုက်မိတယ်။အဲ့ကြမှ ပြောစရာတော့ရှိတယ် ခင်တင့်ရဲ့ ပြောရမပြောရစဉ်းစားနေတာ အကိုကြီးကလည်းပြောစရာရှိပြောပါ အားနာစရာမှမဟုတ်တာ ကိုယ့်ညီတွေညီမတွေပဲဟာ အေးးအဲ့ဒါကြောင့်ပိုခက်နေတာ။

ဟင် အကိုကြီးကလည်း ပြောမှာသာပြော ကျမတိုက်တွန်းလိုက်တော့ ကဲ မထူးဘူးပြောမယ်ဟာ ဟုတ် ပြော အကိုကြီး ကျမကသူပြောအားရှိအောင်ထောက်ပေးလိုက်တယ် နင်နဲ့ လှမင်းတို့အကြောင်းငါသိနေတယ် ဟင် ပြောမယ့်ပြောတော့ ဦးမောင်မောင်စကားက ကျမတစ်ကိုယ်လုံးလေထဲမြောက်သွားသလိုပါပဲ။ရင်ထဲလဲ ဒိန်းးဆိုပြီးခုန်ပေါက်သွားသလို မျက်နှာတွေလဲနီရဲနေမှာပါ ဘာလို့လဲဆိုတစ်ကိုယ်လုံးထူပူနေပြီလေ။ ဟုတ်တယ် ခင်တင့် ငါသိပေမယ့် စန်းဝင်းကိုလည်းမပြောတာက နင်တို့အိမ်ထောင်လေးပြိုကွဲသွားမှာစိုးလို့ ပြီးတော့ နင့်ကိုညီမလေးလိုလဲချစ်တယ် ကျမ ထိုင်ခုံကနေ ချက်ချင်းထပြီး ဦးမောင်မောင်ရှေ့ ဒူးတုပ်ထိုင်လက်အုပ်လေးချီလိုက်တယ် ကျေးဇူးပါအကိုကြီးရယ် ရှိခိုးပါတယ် ကျမလက်အုပ်ချီထားတဲ့ လက်အစုံကို ဦးမောင်မောင်ကသူ့လက်တွေနဲ့ဖမ်းဆုပ်ထားပြီး ဟာ မရှိခိုးပါနဲ့ ရှိခိုးပါရစေအကိုကြီးရယ် ကျေးဇူးတင်လွန်းလို့ပါ ဟာနေအုန်းဟ ငါ့စကားမဆုံးသေးဘူး ရှင် ဟုတ်တယ် ငါနင့်ကို ညီမလေးလိုလည်းချစ်တယ် ပြီးလင်မယားလိုလဲချစ်တာ။

အို ကျမအလန့်တကြား သူ့လက်တွေထဲရောက်နေတဲ့ ကျမလက်အစုံကို ပြန်ရုတ်ပေမယ့် သူကမလွတ်တမ်းဆုပ်ထားပြီး အခွင့်အရေးယူတယ်လို့မထင်ပါနဲ့ဟာ အို မသိပူးးအဲ့လိုမှမဖြစ်သင့်တာ မသင့်လဲငါနင့်ကိုချစ်တယ် ဟာ ကျားကြောက်လို့ရှင်ကြီးကိုးမှ ကျားထက်ဆိုးနေပြီ ကျမစကားကြောင့် သူစိတ်ဆိုးသွားပြီး စောနကရုန်းလို့ မရအောင်ဆုပ်ထားတဲ့ လက်တွေကို လွှတ်ပေးလိုက်ပြီးထရာကနေ ဝုန်းဆိုထရပ်လိုက်တယ် ပြီး ငါကို မစော်ကားနဲ့ ငါအဲ့လောက်တော့မယုတ်မာဘူးနင့်ကိုတွေ့ထဲက စိတ်ပါတယ် အမှန်ပဲ။ဒါပေမယ့် ငါ့ရဲ့လက်အောက်ငယ်သားရဲ့ ဇနီးမယားဖြစ်နေလို့ ငါ့မပြစ်မှားခဲ့ဘူး ငါမပြစ်မှားတဲ့ မိန်းမက တခြားယောက်ျားနဲ့ဖေါက်ပြန်နေတာတွေ့ရတော့ ငါထိန်းသိမ်းတာအလ ကားပဲ။ငါလဲယောက်ျားလေ ရရင်လိုချင်တာဓမ္မတာပဲ နင်ပြောသလို ယုတ်မာတာမဟုတ်ဘူးဆိုတာတော့မှတ်ထားလိုက်ပါ ပြောပြောဆိုဆို အိမ်ထဲကထွက်သွားတဲ့ ဦးမောင်မောင်ကိုကျမ ဘာတစ်ခွန်းမျမပြောနိုင်ပဲ။ကြောင်တောင် တောင်နဲ့ ဧည့်ခန်းထဲ ဒူးတုပ်ထိုင်လျက်သားကျန်ခဲ့ပါတော့တယ်။

ငုတ်တုပ်လေးကျန်နေတဲ့ ကျမ ။လူကသာ မလှုပ်မရှားပေမယ့် စိတ်ကတော့ ဆောက်တည်ရာမရ ပြေးလွှားနေပါတယ်။ဦးမောင်မောင် ကျမနဲ့ကိုလှမင်းတို့အကြောင်းဘယ်လိုများသိသွားသလဲ။သိပြီး တော့ ကိစန်းဝင်းကို မပြောလို့ ကျေးဇူးတင်ရမလား။ပြီး သူ က လည်းကျမကို နှစ်သက်နေတာဖွင့်ပြောလာတော့ ကျမရဲ့ ပျော့ကွက်နှိုက်ပြီး အသားယူချင်တာများလား။ကျမအပြောကို တကယ်စိတ်ဆိုးသွားတာလား။ကျမပြော လိုက်မိတာ လွန်းများသွာသလား။လားးပေါင်းများစွာနဲ့ကျမ ဗျာများနေမိတယ်။ ဘာဆက်လုပ်ရမလဲ။ကျမကိုတကယ်စိတ်ဆိုးသွားပြီးကိုစန်းဝင်းကို ကျမတို့ဇာတ်ထုပ်ဖြည်ချလိုက်ရင် ဘာတွေဖြစ်သွားမလဲ။သူကျေနပ်အောင်တောင်းပန်ရမလားတကယ်ဆို ကျမတို့မိသားစုအပေါ် ဆရာသမားလိုရော အစ်ကိုကြီးတစ်ယောက်လိုပါ စောင့်ရှောက်ခဲ့တာကဖြင့်ငြင်းမရတဲ့အမှန်တရားပါ။ဒါပေမယ့် ကျမကိုဇနီးမယားလိုပါချစ်တယ်လို့ အပြောခံလိုက်ရတဲ့ခဏမှာ ကျမသူ့ ကိုရှက်ရမ်းရမ်းပြောလိုက်မိတာနေမယ်။

အားလုံးကိုသေချာပြန်ဆင်ခြင်တော့ ကျမသူကျေနပ်အောင်တောင်းပန်သင့်တယ်လို့ ထင်ပါတယ်။ဒါကြောင့်သူ့ကိုတောင်းပန်မယ်ဆိုပြီး သူ့အိမ်ပေါက်ကနေ အကိုကြီး ကျမခေါ်သံကလည်ချောင်းထဲကပ်နေသလိုပဲ။အိမ်ထဲက ပြန်လည်တုန့်ပြန်မှုမရှိတာမို့ အကိုကြီး ကျမအသံနဲနဲမြှင့် ပြီးခေါ်လိုက်တယ်။ကျမခေါ်သံအဆုံးမှာ အိပ်ခန်းဝက ခန်းစီးစဖယ်ပြီးထွက်လာတဲ့ ဦးမောင်မောင်က ခင်တင့် ဘာလဲ သူ့စကားသံက စိတ်ဆိုးမပြေသေးမှန်းသိသာနေတယ်။ ကျမလည်းပေါက်တဲ့နဖူးမထူးတော့ဘူးလေ။တောင်းပန်မယ်လို့ဆုံးဖြတ်ထားမှတော့ ဆုံးခန်းတိုင်ဖို့လိုတာပေါ့ ဟို ခင်တင့် အကိုကြီးကိုတောင်းပန်ချင်လို့ပါ မဝံ့မရဲပြောလည်းပြော လူကလည်းအိမ်ထဲကိုဝင်သွားလိုက်ပါတယ်။ဦးမောင်မောင်က ဘာမှမပြောပဲထိုင်ခုံတခုမှာဝင်ထိုင်လိုက်တော့ ကျမလည်းသူ့ခြေရင်းမှာကျုံ့ကျုံ့လေးထိုင် လက်အုပ်လေးချီရင်းကျမ မှားသွားပါတယ်အကိုကြီး ကျမကိုခွင့်လွှတ်ပါနော် ရပါတယ် တောင်းပန်မနေနဲ့ သူကမတောင်းပန်နဲ့သာပြောနေတာ အသံကမကြေနပ်တဲ့အသံနဲ့ ဟာ ဘယ်ဟုတ်မလဲ ခင်တင့်က အကိုကြီးကိုစော်ကားသလိုဖြစ်သွားတယ်။

အကိုကြီးပြောတာကြားလိုက်ရတော့ ရှက်လည်းရှက်သွားလို့ပါ အေးပါ ထားလိုက်တော့ ငါကလည်းအရှိအတိုင်းပဲပြောလိုက်မိတာ အကိုကြီးရယ် ခင်တင့်တို့က အကိုကြီးကို ကိုယ့်အကိုရင်းလိုသဘောထားတာပါ အေးးနင်ကအဲ့လိုသဘောထားလည်း ငါကမထားနိုင်ဘူး အို အကိုကြီးကလည်း မတော်ပါဘူးအဲ့လိုဖြစ်ဖို့ ဘာ ငါနဲ့ကြမတော်ဘူး ဟုတ်လား ဟိုကောင်လှမင်းနဲ့ကြတော့တော်တယ်ပေါ့ အို အကိုကြီးကလည်း ကျမဘာပြန်ပြောရမှန်းမသိတာကြောင့် အကိုကြီးကလည်း လို့ပြောပြီးရှက်တာကြောင့် ခေါင်းလေးငုံ့နေမိတယ်။ ကျမကိုကြည့်ပြီး ဦးမောင်မောင် မချင့်မရဲဖြစ်လာဟန်တူပါတယ် ကျမပုခုံးနှစ်ဖက်ကို ကျစ်ကျစ်ပါအောင် ဆုပ်ပြီး တကယ်ပါခင်တင့်ရယ် နင့်ကိုစတွေ့ထဲကသဘောကျတာ အရာရာချင့်ချိန်ပြီး မြိုသိပ်ထားခဲ့တာ ဟာ အကိုကြီးကလည်း တကယ် တကယ် ငါကတော့ မြိုသိပ်ပြီးညီမလေးတယောက်လိုစိတ်မွေးပြီး စောင့်ရှောက်နေလာတာ အဲ့လိုထိန်းသိမ်းမြတ်နိုးခဲ့တဲ့ပန်းကို အခုတော့ တစ်ပါးသူကခူးချင်သလိုခူး နမ်းချင်သလိုနမ်းနေတာ အိုကျမသူ့မျက်နှာကိုကြည့်တော့ သူ့မျက်လုံးမှာအကြင်နာအရိပ်တွေမြင်နေရလို ကျမရင်ဖိုသလိုခံစားနေရပြန်ပါတယ်။

မတော်ပါဘူး အကိုကြီးရယ် နော် ကျမသူ့ကိုစကားနဲ့ဖြေသိမ့်ဖို့ကျိုးစားလိုက်ပါတယ်။ ခင်တင့်ရယ် ခုမှတော့မတော်တာတွေတော်တာတွေမပြောနေနဲ့တော့ တစ်တက်စားလည်းကြက်သွန် နှစ်တက်စားလည်း ကြက်သွန်ပါပဲ အကိုကြီးကိုကြည်ဖြူပါလား ဟင့်အင်းး မဖြစ်ပါဘူးအကိုကြီးရယ် ဘာလို့မဖြစ်ရမှာလည်းကွယ် နော်ခင်တင့် ဟင့်အင်းးဟင့်အင်းမကောင်းပါဘူး ကျမအငြင်းစကားတွေကို ဥပေက္ခာပြုလို့ သူကထိုင်ရာကထပြီး အစထဲကဆုပ်ကိုင်ထားတဲ့ပုခုံးတွေကိုသူ့ဆီဆွဲယူလိုက်တော့ မျက်နှာချင်းအပ်အမိ ကျမရဲ့နှုတ်ခမ်းတွေကို အာသာငမ်းငမ်းဖမ်းစုပ်လို့ နမ်းလိုက်တော့ သူ့ ရင်ဘတ်ကြီးကိုလက်လက်ဖက်နဲ့စုံကန်တွန်းသော်ငြား လည်း အားကောင်းလှတဲ့ သူ့ကိုတွန်းလှန်နိုင်စွမ်းမရှိပါ ဘူး။ကျမပါးစပ်ထဲကို သူ့လျှာထည့်ပြီးအထဲကိုမွှေနေနှောက်နေတော့ တစ်ကိုယ်လုံးတဖျန်းဖျန်းနဲ့ အသက်ရှုရတာမဝသလိုလို အာခေါင်တွေခြောက်လာသလို ရင် သားတွေကတင်း စောက်ဖုတ်ထဲကပါ တစစ်စစ်နဲ့ဖြစ်လာတာကိုတော့ ကိုယ့်ဟာကိုသိနေတယ်။

အာ အကိုကြီးကလည်း ကျမရဲ့ ငြင်းဆန်အားတွေလျော့ကျသွားတာသိသွားတဲ့ဦးမောင်မောင်က ကျမကို ခလေးလေးတစ်ယောက်ကိုပွေ့ချီသလို ကောက်ပြီးပွေ့ချီလိုက်တော့အမေ့ ကျမအလန့်တကြား အမေ့လို့နှုတ်ကထွက်သွားသလိုသူ့လည်တိုင်ကိုလက်နှစ်ဖက်နဲ့ ဖက်ထားမိလိုက်တယ် ကျမရဲ့ ပါးတွေကိုတရှိုက်မက်မက်နမ်းရင်း ချစ်လိုက်တာကွာတဲ့ ဟင့် လို့ပဲကျမတုန့်ပြန်နိုင်တော့တယ်။သူကကျမကိုပွေ့ချီပြီးသူတို့အိပ်ခန်းထဲဝင်သွားပါတယ်။အိမ်ခန်းချင်းကပ်ပြီးနေကြပေမယ့် သူ့မိန်းမ မမထားရှိစဉ်ကလည်းအဝင်အထွက်လုပ်ဖူးပေမယ့် အခုလိုအိပ်ခန်းထဲတော့တစ်ခါမှ မရောက်ဖူးပါဘူး။ ကျမကို သူတို့အိပ်ရာပေါ်အလိုက်သင့်လေးချလိုက်တော့ လက်လေးလုံးလောက်အထူ မွေ့ယာနဲ့ ထိတွေ့လိုက်တော့ မမထားကို ဒီပေါ်မှာလိုးတာလို့အသိဝင်ပြီးစိတ်ခ့စားမှုပိုလာသလိုပဲ။ပက်လက်လေးဖြစ်နေတဲ့ ကျမကိုဘေးတိုက်လှဲအိပ်ရင်းကျမကိုအပေါ်ကမိုးလို့ နှုတ် ခမ်းတွေကိုစုပ်လာပြန်တယ်။ဒီတခါတော့ ကျမကိုယ်တိုင် အချစ်ခရီးစဉ်ကိုသဘောတူကြည်ဖြူနေမိပြီမို့။

သူ့အနမ်းတွေကို တုန့်ပြန်နေမိတယ်။သူကနမ်းနေသလိုကျမရဲ့ နို့တွေကို စပိုစ့်ရှပ်အကျီလေးအပေါ်ကနေ ဆုပ်နယ်ကစားပေးလေတော့ အိမ်နေရင်းဆိုအတွင်းကဘာမှခံ မဝတ်တတ်တဲ့ကျမရဲ့ တင်းနေတဲ့နို့တွေကသူ့အတွက်အကောင်းဆုံးလက်ဆောင်ဖြစ်နေမှာပေါ့။ နှုတ်ခမ်းတွေနမ်းလို့အားရတော့ ကျမအကျီလေးကိုအောက်ကနေအပေါ်ကို မ ချွတ်လာတော့ ခါးလေးကော့ပြီးကိုယ်လေးကြွပေးရင်းလက်နှစ်ဖက်ပါမြှောက်ပေးလိုက်တော့ ခလေးငယ်ကိုအကျီချွတ်ပေးလိုက်သ လို အပေါ်ပိုင်းကအကာအကွယ်မဲ့ပေါ့။ကျမနို့တွေကိုသေချာကြည့်ပြီးလက်နှစ်ဖက်နဲ့ အားရပါးရဆုပ်နယ်ရင်း လှလိုက်တဲ့နို့ကြီးတွေကွာ ပိုမနေပါနဲ့နော် မမထားလဲလှတာပဲ ထားနို့လဲလှပါတယ် ဒါပေမယ့် နင့်နို့တွေကပိုလှတာ ဟွန့် တော်တော်အပြောကောင်း သူကဘာမှမပြောပဲနို့တွေကိုစို့လိုက်နယ်လိုက်ဆိုတော့ကျမရင်ထဲကာမမီးတွေတစ်ဆင့်ပြီးတစ်ဆင့်တိုးလို့တောက်နေရပြီ စောက်ဖုတ်ထဲကရှေ့ပြေးအရေတွေစိမ့် ကျနေရပြီ အားးကိုကြီးကလည်း နာတယ်လေ နို့သီးတွေပြတ်ကျတော့မယ် ဟင့် ကျမဘာပြောပြောသူကတော့သူ့အလုပ်သူလုပ်နေတာပါပဲ။

နို့တွေစို့နေရာက ကျမစောက်ဖုတ်ပေါ်သူ့လက်ကရောက်လာပြီး အကွဲကြောင်းကိုလက်ညိုးနဲ့ဆွဲတော့ အဟင့် ဆိုပြီးဖင်လေးကော့သွားရတာ ကျမပါ။သူ့လက်တွေကိုအတင်းလိုက်ဖမ်းပေမယ့် သူကရုန်းကန်ရင်းစောက်ဖုတ်ကိုမွှေနေတော့ အရေတွေကသူ့လက်ပါရွဲရွဲစိုနေလို့ အားနာနေမိတယ်။တော်တော့ကိုကြီးရယ် နော် မလုပ်နဲ့တော့ ကျမအစက အကိုကြီးလို့ခေါ်နေရာက ခု ကိုကြီးလို့ခေါ်နေမိမှန်း ကိုယ့်ဟာကိုပြန်သတိပြုမိတယ်။ကျမကတော်တော့ဆိုလို့ သူအမွှေရပ်လိုက်ပြီး ငုတ်တုပ်ထထိုင်လိုက်ပါတယ်။ကျမကတော့သူ့ကိုသာငေးပြီးသူဘာ လုပ်မလဲကိုသာ စောင့်နေမိတယ်။ ကျမကိုပြုံးပြပြီးထမိန်ကိုဆွဲတော့ ကျမသဘောပေါက်ပါပြီ။သူ့ထမိန်ချွတ်မယ်ပေါ့ ရှက်ပေမယ့်မရှောင်သာလို့နှုတ်ခမ်းလေးတွန့်ပြီးမဲ့ပြရင်း ဖင်ကြွပေးလိုက်ရတယ်။ကျမဖင်အကြွမှာသူကထမိန်ကို ကွင်းလုံးကျွတ်ဆွဲချွတ် ပြီးကုတင်အောက်ပစ်ချလိုက်တယ်။မိမွေးတိုင်းဖမွေးတိုင်းဖြစ်နေတာမို့ ရှက်ရှက်နဲ့ပေါင်နှစ်လုံးကိုစေ့ထားမိတယ်။

သူကဆီးခုံပေါ်ကစောက်မွှေးတွေကို လက်ဖဝါးကြီးနဲ့ပွတ်ပေးပြီး ကျမပေါင်ကြားကိုလက်ထည့်ပြီး ဖြဲလိုက်လေ လို့ပြောတော့ ဟင့်အင်းးးဟင့်အင်းး လို့ခေါင်းခါငြင်းရင်းသူ့မျက်နှာကိုသာစေ့စေ့ကြည့်နေမိတယ်။သူက ဖြဲပါ ခင်တင့်ရဲ့ ဟွန့် လုပ်ပါ ဖြဲလိုက် လိမ်မာတယ် တော်တော်ဆိုးတဲ့လူကြီး ချော့ပြီးခိုင်းနေတယ်။မလွန်ဆန်နိုင်တဲ့ကျမ မဝံ့မရဲပေါင်လေးဟ ပြီးဖြဲပေးလိုက်တော့ သူလေ ကျမစောက်ပတ်ကိုလက်နဲ့သေချာကိုဖြဲစပြီး ကြည့်နေလို့ ဟာ ကိုကြီးနော် ဘာလုပ် ရှက်ပါတယ်ဆို ဟာ မထင်ရဘူးသူ့စကားကြောင့် ဘာကိုလဲ ကိုကြီး ခင်တင့်ရယ် နင့်စောက်ပတ်ကြီးကကြီးလိုက်တာ အို ရှက်လိုက်တာရှင် ဘယ်လိုကြီးပြောမှန်းမသိဘူး တကယ်ဟာ ကွဲကြောင်းကလည်းတစ်ထွာလောက်အစိကလည်းလက်မလောက်ကြီး ဟာ ဘာတွေပြောမှန်းမသိပူး ကိုကြီးနော် တကယ်ဟ ဒီစောက်ဖုတ်မျိုးလိုးပြီးရင် တခြားဟာ တွေမတိုးတော့ဘူး ကြဲကြံဖန်ဖန် ကိုကြီးနော် ဒါကြောင့် ဟိုကောင်လှမင်း သူ့မိန်းမ အေးကြည်ကို မလိုးပဲ နင့်ချည်းလာလိုးနေတာနေမယ် ကိုကြီးနော် ငါကအာ့သိလို့မဟုတ်ဘူး။

နင်လမ်းလျှောက်လို့ဖင်ကြီးတွေတုန်နေတာနောက်ကကြည့်ရင် လီးကတောင်ရော ဟာ ကိုကြီးကတော့ ခုတော့ လိုးချင်တဲ့စောက်ဖုတ် လိုးရပြီ ပျော်လိုက်တာခင်တင့်ရာ ပြီးသူ့ပုဆိုးကိုချွတ်ချပြီး ကျမမျက်နှာရှေ့ လီးလာပြတယ်။ကျမမြင်ဖူးတဲ့လီးတွေထဲမှာ အမျန်အတိုင်းဝန်ခံရရင် သူ့လီးကအလှဆုံး အရောင်ကလည်းကိုလှမင်းတို့လိုမမဲဘူး အသားရောင်အတိုင်း ကွမ်းသီးခေါင်းကြီးကတော့ ရေခဲမုန့်ပန်းရောင်အတိုင်းပဲ အဲ အလုံးအရပ် ကြတော့ ကိုလှမင်းကိုမမီဘူး။ဒါပေမယ့်စံဝင်တယ်လို့ပြောရမှာပေါ့။ စုပ်ပေးအုန်း သူ့အလိုလိုက်ပြီး ကျမပါးစပ်ထဲရောက်လာတဲ့လီးကိုစိတ်ပါလက်ပါပြုစုပေးလိုက်ပါတယ် လျှာနဲ့ပတ်ပြီးရစ်ရစ်ပြီးစုပ်လိုက်တိုင်းအီးးအီးးရှီုးးး နဲ့ခေါင်ကြီးမော့မော့ပြီးအရသာခံနေတဲ့သူ့ပုံမြင်လေကျမစိတ်တွေကိုပြင်းလာလေပါပဲ။နောက်တော့သူမနေနိုင်တော့ပါဘူး လိုးမယ် လိုးမယ် ဆိုလို့ကျမ ပေါင်လေးထောင်ပြီး ကားပြီးစောက်ဖုတ်ကိုဖြဲထားလိုက်တယ်။သူလည်းပေါင်ကြားဝင်ပြီးလီးကိဍဋ္ဌဈစောက်ဖုတ်ထဲတန်းထိုးထည့်တော့တာပဲ။အမလေးးးပူနွေးနွေးမာတောင်နေတဲ့ လီးကြီးကစောက်ဖုတ်ထဲထိုးဖြဲပြီးဝင်လာတဲ့အရသာကို ပုံပေါ်အောင်မပြောတတ်လောက်ပါပဲ။

ကောင်းလိုက်တာရှင်။မိန်းမနဲ့ ခွဲနေရလို့ မလိုးရရက်ကြာနေတဲ့ ဦးမောင်မောင်။သူတအားလိုးချင်နေတဲ့စောက်ဖုတ်ကိုလိုးနေရပြီမို့ မညှာမတာ တဖုန်းဖုန်းမြည်အောင်လိုးနေသလို ဆောင့်ဆောင့်လိုးလိုက်တိုင်းတခါတလေအောင့်အောင့်သွားပေမယ့် စောက်ပတ်ယားနေတာအယားပြေသလိုခံစားရလို့အကောင်းကြီးကောင်းနေတဲ့ကျမကလည်း အားးအဟင့်ဟင့် နဲ့ ဦးမောင်မောင်လိုးအားသန်အောင်စေ့ဆော်ပေးမှုတို့ကြောင့် အိမ်ထောင်သည်တွေဖြစ်ပေမယ့် အသစ်အဆန်းမို့ နာရီဝက်တောင်မခံပဲ နှစ်ကိုယ်တူကြည်ဖြူစွာချစ်ပန်းတိုင်တူတူဝင်သွားကြပါတော့တယ်။ အဖြစ်ကအဲ့လိုရယ်လို့ အမေပြန်ပြောတာကိုနားထောင်နေတဲ့ကျနော် အမေ့ကိုလည်းအပြစ်မတင်ရက်ပါဘူး။ယောက်ျားလေးတွေမြင်ရင် စိတ်ကြွစေတဲ့အလှပိုင်ဆိုင်ထားတဲ့အမေ့ကို ကျနော်သနားနေမိတယ်။ ကြုံခဲ့ဖူးသည် ဆိုတာကိုညကျနော်ကတော့ ပြန်ပြောပြပြီးပါပြီ။ ယုံတာမယုံတာတော့ခင်ဗျားတို့အပိုင်း ပြောရမယ့်တာ ဝန်ကျေပြီမို့ ကျနော်ကတော့ ကျေနပ်ပါပြီလေ..... ပြီး။

ရေးသူရဲ့ အမည်မသိပါခဗျာ

သိသူများ ပြောပြပေးစေချင်ပါတယ်။

တိတ်တခိုးအတွက် ဒီဇာတ်လမ်းကို ဆက်ပြီးရေးသားပေးမယ့်သူ ရှိရင်တော့ အတိုင်းထက်အလွန်ကျေးဇူးတင်မိမှာပါခဗျ😄

အားလုံးကိုလေးစားလျက်

စည်သူစို

စာအုပ်အသစ်များဖတ်ရန်