Skip to main content

ရာဂဘုံ၌ တည်သော အချစ် အပိုင်း ၁၀-၁၁

 



စားပွဲခုံ ပေါ်ရှိ ဆေးလိပ်ဗူးထဲမှ ဆေးလိပ် တလိပ် မီးညှိ ရှိုက်ကာ မီးခိုးများ မှုတ်ထုတ်ရင်း ထမိန်ချွတ် နေသော ချယ်ရီခိုင်အား မျက်လုံး မှေးကြည့် လိုက်၏။

" ကောင်မ ...... မြန်မြန် ချွတ်စမ်း ...... ငါ့ လီးက ...... တအား ယားနေပြီ "

သက်မျိုးမှာ ဖခင်ဖြစ်သူ လူယုံ တပြည့်မှ အမဖြစ်သူ အား ရင့်ရင့် သီးသီး ဆက်ဆံ နေသည်ကို မနှစ်မြို့ သော်လည်း အမဖြစ်သူ ချယ်ရီခိုင် ကိုယ်တိုင် ဆေးမိနေသော လူတယောက်လို တသွေမတိမ်း လိုက်လျော နေသည်ကို နားမလည် နိင်ပေ။ အမဖြစ်သူမှ နိုင်ထက်စီးနင်း ဆက်ဆံမှ ကာမဆန္ဒ ပြည့်ဝသူလား တွေးနေမိ၏။ ထမိန်ချွတ်ပြီး သည်နှင့် အောက်ခံ ဘောင်းဘီ အနက်လေးဖြင့် လေးဖက် ထောက်ကာ စိုးကျော် ပေါင်ကြားထဲ လျှောက်လာ နေပြန်သည်။

" မြန်မြန်လာ ...... ငါလိုးမ ဖါသည်မ ...... ပါးစပ်ဟ ............ ထွီ ... ထွီ "

ပေါင်ကြားထဲ ဒူးထုတ် ထိုင်လိုက်သည်နှင့် ချယ်ရီခိုင်၏ နူတ်ခမ်း ဖူးဖူးလေးအား လက်ဖြင့်ညှစ် ဟကာ တံတွေး ထွေးချ ပစ်၏။

" အင့် ......... စုပ်စမ်း ......... ဖေလိုးမ ......... ပြီးမှ ...... ဖင်လိုးပေးမှာ ............... ကောင်းကောင်း စုပ် "

စကားအဆုံး လီးအား ပါးစပ်ထဲ ဆောင့်ထိုး ထည့်ကာ စုချည်ထားသော ဆံပင်အုံအား ကိုင်ရင်း ဆွဲကပ် လိုက်၏။

" အု ............ ဝု .................. ဝေါ့ ............ ဖလူး ............ အု  အု  အု ...... အဟွတ် ဟွတ် "

ချယ်ရီခိုင့် ပါးစပ်ထဲ လီးအရင်းထိ ဝင်နေကာ လမွှေး များက နှာခေါင်းထိပ် ထိကပ် နေရ၏။ မဆန့် မပြဲ ဝင်နေသော လီးအား လည်ချောင်းထဲမှ ထုတ်ရန် ခေါင်းနောက် လှန်ချစဉ် စိုးကျော်မှာ အလှန်မခံပေ။ လည်ပင်းကြောများ ထောင်ကာ မျက်ရည်များ စီးကျပြီး မခံမရပ် နိုင်အောင် ဖြစ်လာမှ ပါးစပ်ထဲမှ လီးအား ထုတ်ပေး လိုက်သည်။ လီးသီးကာ ချောင်း တဟွတ်ဟွတ် ဆိုးနေစဉ် နိူ့အုံ ၂ဖက်မှ နိူ့သီး ခေါင်းလေး ၂ခုအား လက်မ လက်ညိုးဖြင့် ညှပ်ကာ ဆွဲနေ၏။

" အဟွတ် ...... အ ............ ဟင့် ......... အအအအ "

" ဟာ ...... ဖေလိုးမ ......... စောက်ပတ်ထဲ ...... လီးဝင်ရင် ......... ဒီစောက်ခွက် ...... မဟုတ်ဖူး ......... ဒီလိုလေး ဆွဲတာ ......... နာနေတာလား "

" အ ......... အမေ့ ............ ဟင့်အင် ......... အအအ ......... မနာပါဘူး ......... ကောင်းနေတာပါ ...... ဟင့် ဟင့် "

မျက်ရည်ကျလာရင်း စိုးကျော် မျက်နှာအား မော့ကြည့် ဖြေနေသော အမဖြစ်သူ အား ကြည့်ရင်း စိတ်ထဲ သနားမိ သလိုနှင့် ထူးထူးဆန်းဆန်း အောက်မှ လီးမှာ တောင်မတ် လာ၏။

"အေး ...... ကောင်းရင် ......... ဖင်ကုန်းစမ်း "

ရုတ်တရက် စိုးကျော် ပါးစပ်မှ မာကျောသော စကားသံ ထွက်ပေါ် လာပြန်သည်။

" ငါလိုးမ ...... ဒီလိုကျ ......... တအား ခံချင် နေတာလား ...... ဘောင်းဘီက ... မချွတ် သေးဘူး ......... ဖြန်း ဖြန်း "

စကားအဆုံး ဒူးထောက်လျက် အနေထားဖြင့် ကိုယ်လုံး လှည့်ကာ လေးဖက် ကုန်းပေးသော ချယ်ရီခိုင့် ဖင်ကြီးအား တဖြန်းဖြန်း ရိုက်နေ တော့သည်။ စိုးကျော် ဖင်ရိုက်ပြီး သတိပေးမှ ချယ်ရီခိုင်မှာ ရှေ့ကိုယ်လုံး ကြမ်းပြင် ကပ်ကာ လက်၂ဖက် နောက်ထုတ်ပြီး အတွင်းခံ ဘောင်းဘီ အား ပေါင်လယ်ထိ လိပ်ချွတ် ပေးလိုက်၏။ ထို့နောက် စိုးကျော်၏ မညှာမတာ လိုးချက် များအောက် ငယ်သံ ပါအောင် အော်ကာ ဖင်ရော အဖုတ်ရော အလိုးခံရင်း စောက်ရည်များ အကြိမ်ကြိမ် ပန်းထွက် ခဲ့ရ တော့သည်။ စိုးကျော်မှာလည်း တချီပြီးကာ နီးတိုင်း နောက်မှဆွဲလိုးရင်း လေးဖက်ကုန်း ထားသော ချယ်ရီခိုင် ကိုယ်လုံးအား တပတ်လှည့်ခိုင်းကာ ပါးစပ်ထဲ ပြောင်းလိုးရင်း လရည်များ ပန်းထည့် နေ၏။

သက်မျိုး တယောက် အမဖြစ်သူ စိုးကျော် အိမ်ထဲမှ ပြန်ထွက်မလာခင် အသာလေး ပြန်လစ် လာခဲ့သည်။အိမ်ရောက်သည်နှင့် ဆီးပုံး တင်းလာသဖြင့် နောက်ဖေး ရေချိုးခန်းဘက် လျှောက်လာခဲ့၏။ သေးပေါက်ပြီး ဖုန်းဖြင့် ခိုးရိုက် ထားသော အမဖြစ်သူ၏ ကာမ ဆက်ဆံပုံများ ပြန်ကြည့်ပြီး ဂွင်းထုရန် အိမ်ပေါ်တက်လာ ခဲ့သည်။ လှေကား ကွေ့အရောက် အမ အငယ်ဖြစ်သူ နီလာခိုင် တခါတလေ လာနေသော အိပ်ခန်းမှ ညည်းသံများ ကြားနေရ၏။ ဇဝေဇဝါ ဖြစ်ရင်း လှေကားပေါ် မတက်ပဲ အသံကြားရာ နီလာခိုင်၏ အိပ်ခန်းနား လျှောက်လာ လိုက်သည်။

" ဟင် "

မြင်ရခဲလှသော မြင်ကွင်းမို့ ခြေလှမ်းများ ရပ်တန့်ကာ အိပ်ခန်းထဲမှ မြင်ကွင်းအား ကြည့်နေ မိသည်။ အမ အကြီးဖြစ်သူ ချယ်ရီခိုင်၏ အဖုတ်အား ခဏတိုင်း မြင်ဖူး သော်လည်း အမအငယ်ဖြစ်သူ နီလာခိုင်မှာ လင်ဖြစ်သူ အိမ် အနေများ သဖြင့် သက်မျိူး မမြင်ဖူးပေ။ နီလာခိုင်မှာ ကုတင်ပေါ် ဒူးထောင် ပေါင်ကား အနေထားနှင့် ဒူးဖုံး စကပ် လေးအား ခါးပေါ်လိပ်တင် ထား၏။ ပေါင်တန် ဖွေးဖွေး ကြားရှိ စောက်ပတ် နီတာရဲလေးထဲ ၅လက်မခန့် လီးတုလေး ထည့်ပြီး မျက်လုံးလေး မှိတ်ကာ သွင်းလိုက် ထုတ်လိုက်ဖြင့် ပါးစပ်မှ တအီးအီး ညည်းနေရှာသည်။

သက်မျိုး ရင်ခုန်သံ မြန်လာမိ၏။ ခုလေးတင် ချယ်ရီခိုင်တို့ လိုးပွဲအား ချောင်းလာသဖြင့် စိတ်ကြွ နေရာ မစဉ်းစား တော့ပဲ အိပ်ခန်းထဲ ဝင်လာခဲ့သည်။ ကုတင်နား ရောက်ရှိ နေသည် အထိ နီလာခိုင်မှာ မျက်လုံး ပိတ်ထား ဆဲပင်။ ပေါင်ဂွလေးထဲမှ စောက်ပတ် နီတာရဲလေးအား အနီးကပ် ကြည့်ရင်း သက်မျိုး လီးမှာ ထောင်မတ်လာရ၏။ စောက်ပတ် လေးမှာ ဖေါင်းကြွ နေပြီး စောက်စိ နီတာ ရဲလေးမှာ လက်ဖြင့် ပွတ်ပါများ သဖြင့် လက်ယောင် လိုက်ကာ ထိပ်မှ အဆံလေးမှာ ခေါင်းပြူ ထွက်နေ ပြန်သည်။ စောက်ခေါင်းပေါက် လေးထဲ လီးတုလေးမှာ တဇွိဇွိနှင့် ဝင်ထွက်နေရာ အရည်ကြည်များ စိမ့်ထွက် နေ၏။

" အ .............................. အားးးးး ...........................ကိုဝင်းကျော် ရယ် ....................................... နီလာ့ ကို ........................ လိုး  လိုး ........................... အမလေး ........................... ကောင်းလိုက်တာ  "

အနီးကပ် ကြားလိုက်ရသော စကားကြောင့် သက်မျိုး စိတ်များ ကြွတက် လာ၏။ အမဖြစ်သူ နီလာခိုင်မှာ ယောက္ဖဖြစ်သူ ကိုဝင်းကျော်အား မှန်းကာ လီးတု လေးဖြင့် အာသာ ဖြေနေရှာသည်။ အဖုတ်လေးအား စိုက်ကြည့် နေချိန် နီလာခိုင်မှာ တလိုးထဲ လိုးခိုင်း နေသဖြင့် သက်မျိုး တယောက် ချယ်ရီခိုင် ကုန်းခံ နေသော ပုံရိပ်များ မျက်လုံးထဲ ပေါ်လာပြီး စိတ်လွတ် ထွက်ကာ နီလာခိုင်၏ အဖုတ်ထဲမှ လီးအား ဆွဲထုတ် ပစ်တော့သည်။

" ဟင် ......... မောင်လေး ...... သက်မျိုး ...............  ဘယ် .................. ဘယ် .............................. ဘယ်လိုလို့ ............ ရောက်  နေ  တာ  လဲ "

" ခုန ............ က      တည်း     ကပဲ ............ မ       မ        မမ နီလာ  "

မောင်နှစ်မ ၂ယောက်လုံး အသံများ တုန်ရီ မောဟိုက် နေရှာ၏။

" မမ နီလာ ..................... ကျနော် ........................ လိုး ပေး မယ် .............................. နော် ........................ နော် "

" အိုရ် "

ရုတ်တရက် မောင်အရင်း ခေါက်ခေါက် မှ ပွင့်ပွင့် လင်းလင်း ပြောရင်း ပုဆိုးချွတ်ချ လိုက်သဖြင့် ပေါင်ကြားထဲ တဆက်ဆက် တုန်ကာ ရမ်းခါနေသော လီးအား မြင်လိုက် ရသည်။ ရှက်စိတ်ကြောင့် မျက်နှာလေး ရဲတက် လာသော်လည်း မောင်ဖြစ်သူ ပေါင်ကြားမှ လီးအား ခိုးကြည့်ကာ အကြည့် မရွေ့ နိုင်တော့ပေ။ ကလေးဘဝက ခဏတိုင်း ကိုင်စွကာ ကစားခဲ့သော လီးလေးမှာ ထင်မထား လောက်အောင် တုတ်ခိုင် ထွားကြိုင်း နေ၏။ လီးအရည်ပြား ဖွေးကာ အကြောစိမ်းများ ထနေသော မောင်ဖြစ်သူ လီးအား ကြည့်ကာ စိတ်ထဲ တရှိန်းရှိန်းလေး ခံစားလာရသည်။

တခါတခါ လင်ဖြစ်သူ ဖုန်းထဲမှ အပြာ ကားများ ကြည့်ရင်း အင်းစက် ကားများ ကြည့်မိ လျင် မောင်နှမချင်း အလိုး ခံချင်သည့် စိတ်များ ဖြစ်ခဲ့ဖူး၏။ သို့သော် လက်တွေ့ ဘဝတွင် ဘယ်လိုမှ မဖြစ်နိုင်မှန်း သိသဖြင့် စိတ်ကူးအား ချိုးနိမ် ထားရသည်။ သက်မျိုး မှာလည်း ချယ်ရီခိုင်အား မှန်းပြီး ဂွင်းထုရန် အိမ်ပေါ် အတက် နီလာခိုင် ဖြစ်ပျက် နေသည်ကို မြင်ကာ စိတ်ကူး ပြောင်းသွား တော့၏။ ကာမစိတ် ပြင်းထန်ချိန် လတ်တလော နီလာခိုင်၏ စောက်ပတ် လေးအား ကြည့်ကာ လိုးချင်စိတ်က တဖွားဖွား ဖြစ်ပေါ်နေသည်။

" အ ............ အအ ............ မောင်လေး ......... ချော် နေ တယ် "

ရုတ်တရက် ကုတင်ပေါ် တက်ပြီး အပေါ်မှ ခွလိုးရာ သက်မျိုး ဒစ်ကြီးမှာ အထဲမဝင်ပဲ အက်ကွဲကြောင်းထဲ တိုးလာရင်း မာခဲနေသော အစိလေးအား ထိုးမိရာ နီလာခိုင့် ဖင်ကြီး ဆက်ကနဲ့ ကော့တက် သွားသည်။ ရှက်ရှက်နှင့် လီးတံအား ကိုင်ကာ အဖုတ်ထဲ တေ့ပေး လိုက်ရပြန်၏။

" ဗျစ် ............... ဒုတ် ............... အ .................. ဇွိ ............... ဘွတ် ............ ဟင့် ............... ဗြိ ............... အအ ............... အားးးး "

နီလာခိုင် လီးဆာနေချိန် အားပါသော လိုးချက် များကြောင့် တစ်ကိုယ်လုံး အီစိမ့် နေအောင် ကောင်းသွား ရသည်။ မောင်ဖြစ်သူ သက်မျိုး မလာခင် ထိုးကလိ နေသော လီးတုဖြင့် ဘာမှ မဆိုင်ပေ။ 

အိပ်ခန်းလေးထဲ ညည်းသံ သဲ့သဲ့လေး ထွက်ပေါ် နေသည်။

" အရမ်းမညှစ်နဲ့ ... မောင်လေး ရဲ့ ......... အ ............ ကျွတ် ..................  အင်းဟင်း "

တချီပြီးသွားသည်နှင့် ခဏနားကာ ကုတင်ပေါ် အဝတ်စားများ ချွတ်ပစ် လိုက်သည်။ ၂ယောက်သား ကိုယ်လုံးတီး အနေထားဖြင့် သက်မျိုးမှာ နီလာခိုင်၏ လည်တိုင်ပျော့ လေးအား ဆွဲစုပ်ရင်း နို့အုံ ၂ဖက်အား ညှစ်ချေ ပေးနေ၏။ နီလာခိုင် စုပ်သပ် ညည်းရင်း သူမ လက်ချောင်း သွယ်သွယ် လေးနှင့် လီးအား ဆုပ်ကိုင် ဂွင်းတိုက် ပေးနေ လိုက်သည်။

အကြောစိမ်းများ ထကာ အရည်ပြား ဖွေးနေသော လီးအား  စိုက်ကြည့် နေမိသည်။ အနည်းငယ် ပျော့နေသော်လည်း လက်ခလယ်နှင့် လက်မ ထိတယ်ဆိုရုံလေးပင်။ အရည်ပြား ဖုံးနေသော ဒစ်အား ဖြဲကြည့်ရာ ပန်းရောင် သန်းပြီး ကားထွက် နေပြန်၏။ လင်တော်မောင် လီးထက် တုတ်ခိုင် ထွားကြိုင်းသော လီးအား ကြည့်ကာ သူမ အဖုတ်လေးထဲ ဝင်ထွက် ခဲ့သည်ကို အံအော နေမိသည်။ ကိုင်နေရင်း ပြန်မာ လာကာ ပက်လက် အနေထားနှင့် လီးကြီးမှာ အပေါ် ထောင်ထွက်နေ၏။ စုလိုက် ဖြဲလိုက်ဖြင့် လီးအရည်ပြား ပေါ်မှ အကြောများ ထလာကာ မာထင် လာတော့သည်။

" မမ နီလာ "

" ဟမ် "

"  မမ နီလာက ...... အိမ်ထောင်သာ ကျတာ ...... အပေါက်က ...... ကျင်းကျင်းလေးရယ် "

"  အင် ...... မမနီလာ ယောင်္ကျား ဟာက ...... မင်းလောက်မှ ...... မရှိတာ ...... ပြီးတော့ ...... သူက ကလေး မယူခင် ...... ငွေစုမလို့တဲ့  ...... အလုပ်ကိစ္စနဲ့ .........ခရီး ထွက်တာ များနေတာ ... မလုပ် ဖြစ်တာ ... များတယ် "

" အော် ...... ဒါမို့ ......  မမနီလာက  ...... ဒီအိမ် လာလာပြီး ...... လီးတုနဲ့ ......... အာသာ ဖြည်နေတာပေါ့  ...... ခိခိ "

" တော်ပြီလေ ... မောင်လေးရဲ့ ...... ခုလည်း ...... မင်းကျေနပ်အောင် ...... နေပေး နေတာကို ...... အဲ အတု ကိစ္စ ...... မေ့လိုက်တော့  ...... မပြောနဲ့ ရှက်တယ် "

နီလာခိုင်မှာ သက်မျိုးအား မျက်စောင်းလှလှ တချက် ထိုးရင်း လီးအား ခပ်တင်းတင်း ညှစ်ပစ် လိုက်တော့သည်။ လက်တဆုပ်စာ မက ကြီးမား တုတ်ခိုင်သော မောင်ဖြစ်သူ လီးအား ညှစ်ပေးရင်း အဖုတ်လေးထဲ တဆစ်ဆစ် ခံစားနေရ၏။ သက်မျိုးမှာ နီလာခိုင် ဂွင်းထု ပေးသည်နှင့် လည်တိုင် စုပ်နေရာမှ နိုအုံလေးအား ပြောင်းစို့ကာ နို့အုံပေါ် ညှစ်ချေနေသော လက်က ပေါင်ကြားထဲ ရွေ့လိုက် တော့သည်။ အမဖြစ်သူ စောက်ပတ် လေးအား ခပ်ကြမ်းကြမ်း ပွတ်သပ်ရင်း လက်ခလယ်အား အရည် အိုင်နေသော စောက်ခေါင်း ပေါက်ထဲ သွင်းကာ မွှေပေး လိုက်ပြန်၏။

" ဇွိ ............ စွိ .................. အ .................. အ...... အ........................... အ .................. အင်းဟင်း "

နီလာခိုင် ပေါင်တန်များ ဖြဲပေးနေရသည်။ လင်တော်မောင် နှင် မတူသော မောင်ဖြစ်သူ၏ ကာမ အထိအတွေ့အား နှစ်ချိုက် နေမိ၏။ ကြာကြာ မခံနိုင်ခဲ့ပေ နို့စို့ ခံရင်း စောက်ပတ်ထဲ မွှေနေသော လက်ကြောင့် ခါးလေး တဆက်ဆက် တုန်ကာ စောက်ရည်များ ပန်းထုတ်ရင်း နောက်တချီ ပြီးသွား ရသည်။

" ဇွိ .................. ဗွိ .................. ပြွတ် ......... ပလွပ် ..................... အင်းဟင်းးးး ..................... ဇွိ စွိ ............... အာ ..................  အ အ ........................ အ ........................ အ ........................ အားးးးးးးး "

နောက်တစ်ချီ ပြီးသွားသည်နှင့် သက်မျိုးမှာ ကုတင်ပေါ် ထရပ်ရင်း အမဖြစ်သူအား မျက်နှာချင်းဆိုင် ဒူးထောက် ခိုင်းလိုက်၏။

" ဟင် ...... ဘာလုပ် မလို့လဲ "

" မျက်လုံးမှိတ်ပြီး ...... ပါးစပ်လေး ဟလိုက် "

နီလာခိုင် မှာ ဘာဆက်လုပ်မည်ကို မသိသော်လည်း မောင်ဖြစ်သူ စိတ်တိုင်းကျ နူတ်ခမ်းလေး ဟကာ မျက်လုံး မှိတ်ထား လိုက်ပြန်၏။ သက်မျိုးမှာ အမအကြီး ဖြစ်သူ ချယ်ရီခိုင်အား စိုးကျော်မှ လိုးသည့် ပုံစံ အတိုင်း ဟပေးသော နီလာခိုင်၏ ပါးစပ်ထဲ လီးထိပ် တေ့ကာ ဆွဲလိုးတော့သည်။

" အင့် ............... ဗြိ ..................... အု .................. ဝု .................. ဖလု .................. ဗွိ ............... ဇွိ ............... ဝု ............... ဝု "

နဖူးကြောများ တွန့်ကာ လည်ပင်း ဖေါင်းလာသည် အထိ မနားတမ်း ပါးစပ်အား အလိုးခံနေရင်း နီလာခိုင် အသက်ရှု ကြပ်လာပြီး မျက်နှာလေး နီရဲလာမှ လီးအား ဆွဲထုတ် ပေးသည်။ နီလာခိုင် လီးကျွတ် သွားသည်နှင့် အသက် ဝအောင် လုရှုထားလိုက်၏။ လင်တော်မောင် ၏ လီးအား ခဏတိုင်း စုပ်ပေးရသဖြင့် အခက်ခဲ မရှိသော်လည်း မောင်ဖြစ်သူ လီးမှာ တုတ်နေသဖြင့် မောနေရသည်။ဒုတိယ အကြိမ် မောင်ဖြစ်သူ လီးကြီး သူမ ပါးစပ်ထဲ ဝင်လာချိန် အသက် အောင့်ကာ လည်ပင်း ကြောများ လျော့ထားရင်း လီးအား အရင်းထိ မျိုပေး လိုက်တော့သည်။

" ဇွိ ... ပလွပ်   ပလွပ် ............ အားး လားး လားးး ......... ကောင်းလိုက်တာ ............... မမနီလာ ရယ် ... ဘယ်သူ ...... သင်ပေး ထားတာလဲ ............ ရှီးးးး .................. ကျွတ် ကျွတ် ............ ဇွိ   ပလွပ် "

သက်မျိုးမှာ ပါးစပ်လေး အားရပါးရ ဆောင့်လိုးပြီးမှ ဆွဲထုတ်ကာ အကျိအချွဲများ ပေကပ်နေသော လီးဖြင့် အမဖြစ်သူ ပါးပြင်အား တပတ်ပတ် ရိုက်ပေးနေ၏။ ထူးထူး ဆန်းဆန်း နီလာခိုင်မှာလည်း မလုပ်စဖူး ပါးပြင်အား ဘယ်ညာ ပင့်ပြီး အရိုက်ခံကာ လီးအား လိုက်နမ်း နေမိသည်။

" တော်ပြီ ... မမနီလာရဲ့ ... ကုန်းလိုက်နော် "

စကားအဆုံး နီလာခိုင်မှာ လီးအား စုပ်မဝသေး ဟန်ဖြင့် တချက်ကြည့်ကာ ကုတင်ပေါ်တွင် ကျောပေးရင်း လေးဘက် ကုန်းပေး လိုက်တော့၏။

" ဖြန်း ဖြန်း ............ အားးး ............ အမလေး ......... ကျွတ် ကျွတ် "

သက်မျိုးမှာ ဖင်ကြား ပြူးထွက် လာသော စောက်ပတ် လေးအား စိုးကျော်မှ ချယ်ရီခိုင် အဖုတ်အား ရိုက်သလို လက်ဝါးဖြင်း ၂ချက် ဆက်တိုက် ပစ်ရိုက် လိုက်သဖြင့် နီလာခိုင် ဖင်သားစိုင်များ ကြုံ့ကာ ခေါင်းလေး လန်တက် လာပြီး စုပ်သပ် ညည်းနေရှာသည်။ ညည်းနေစဉ် အဖုတ်လေးထဲ တင်းမာ နေသော လီးအား ထိုးထည့်ကာ ခါးလေး စုံကိုင်ပြီး ဆောင့်လိုး ပစ်သည်။ နီလာခိုင်မှာ  လင်တော်မောင် ဝင်းကျော်လို နုနုယွယွ မဟုတ်ပဲ ခပ်ကြမ်းကြမ်း လိုးနေသော မောင်ဖြစ်သူ လိုးချက်များအား ကြိတ်ကျေနပ် နေမိ၏။ လေးဖက်ကုန်း ခံစဉ် ဖင်နောက်မှ ဆောင့်လိုးနေသော သက်မျိုး လီးထိပ်မှာ သားအိမ်ဝ လာထောက် နေသဖြင့် ကာမ အရသာလေး အီစိမ့် နေရသည်။

" အားးးးးးးး .............................. ရှီးးးးးးးးး ........................  အားးးးးးးး ........................ ကျွတ်   ကျွတ် "

" ဘာလဲ ...... မမနီလာ  ......... တအား နာလို့လား ...... ရပ်လိုက် မယ်လေ "

သက်မျိုးမှာ ဆက်မလိုးပဲ အမဖြစ်သူ အဖုတ်လေးထဲ လီးအရင်းထိ ဖိကပ်ကာ ရပ်ထား လိုက်သည်။

" အာ .................. အဟင့် ............ ဟုတ်ဘူးလေ ............... မရပ်နဲ့ ..................... ဆက်လုပ် "

" ဘာ လုပ် ရ မှာ လည်း ...... မမနီလာ ရဲ့ "

" ဟာကွာ ............ လိုးလိုး ............... ဟောဒီက ............... စောက်ပတ်ကို ............ မောင်လေး လီးကြီးနဲ့ ......... လိုးဖို့ ပြောတာ ......... အင်းဟင်း ............ ဖြန်း  ဖြန်း "

ကောင်းနေတုန်း ရပ်လိုက်သဖြင့် နီလာခိုင် ကာမ ဒေါသလေး ထွက်ရင်း မောင်ဖြစ်သူအား လည်ပြန် ကြည့်ပြီး လက်တဖက် ဖြင့် သူမဖင်ကြီး ဖြန်းကနဲ့ ဖြန်းကနဲ့  ရိုက်ကာ ပြောဆိုနေ၏။ ကာမဆက်ဆံချိန် ထမိန်လေး လှန်ကာ ၅မိနစ်လောက်သာ လိုးနိုင်သော လင်တော်မောင်၏ လိုးချက်များအား တဖြည်းဖြည်း အားမရတော့ပေ။ ကာမစိတ် ပြင်းထန်သော သူမ စိတ်အား ဆွပေးသလို ဖြစ်ကာ ထိထိမိမိ အလိုးခံချင် သော ဆန္ဒများ မောင်ဖြစ်သူ သက်မျိုးနှင့်မှ ပြည့်ဝနေသည်။ သက်မျိုးမှာ နီလာခိုင်၏ စကားအဆုံး အမြုပ် တစ်စီစီ ထနေသော စောက်ခေါင်းဝ လေးထဲ လီးပြန်သွင်းကာ အားရှိ သလောက် ဆွဲဆောင့် လိုးပေးလိုက်၏။ နီလာခိုင်မှာ သက်မျိုး ဆောင့်ချက် အတိုင်း နောက်ပြန် ပြန်စောင့် ပေးရာ ဖင်သားစိုင်ကြီး တုန်ခါ နေတော့၏။

" ကျွီ ... အီ "

" ဟင် ... မမ "
" ဟာ "

နီလာခိုင် ဖင်ကြီး နောက်ပြန်ဆောင့်ကာ လီးအရသာ ယူနေစဉ် အိပ်ခန်း တံခါး ရုတ်တရက် ပွင့်ကာ ချယ်ရီခိုင် ဝင်ချလာ၏။ နီလာခိုင်၏ နားထင် ချွေးသီးနေကာ နှာခေါင်း ထိပ်လေး ရဲနေသည်။ တအားစိတ်ကြွ နေချိန်မို့ ချက်ချင်း မရပ်နိုင်သေး မောင်ဖြစ်သူ လီးအား သုံးလေးချက် ဆောင့်ပြီးမှ ခန္ဓာကိုယ် ဘေးလွဲထိုင်ရင်း စောင်အပါး တထည်ဖြင့် ပေါင်ဂွလေး ဖုံးကာ နို့အုံအား လက်ဖြင့် ကာထား လိုက်၏။ သက်မျိုးမှာ ဘာမှ မဖြစ်သလိုပင် ကုတင်စောင်း ခြေတွဲလောင်း ချထိုင်နေသည်။

" ဟောတော် ...... ဒါ ... ဒါ ......... ဒါက ဘာဖြစ် နေကြတာတုန်း "

" ဟိုဟို ...... ညီမလေး ......... ရှင်း ပြ ......... ပြ  ......... "

" ရှင်းပြ မနေပါနဲ့ ... မမနီလာရယ် ...... မမချယ်ရီလည်း ... ဒါမျိုး လုပ်လာ တာပါ "

အမဖြစ်သူ ချယ်ရီခိုင့်အား မျက်နှာပူပူဖြင့် နီလာခိုင် တယောက် ပြောနေစဉ် စကားမဆုံးလိုက် သက်မျိုးမှ ဖြတ်ပြောလိုက်၏။

" ဟင် ...... မောင်လေး ...... မင်း ...... မင်း ...... ဘာပြော လိုက်တယ် "

ချယ်ရီခိုင် မျက်နှာ ပျက်သွားသဖြင့် နီလာခိုင် နားမလည် နိုင်အောင် ဖြစ်သွား မိပြန်သည်။ ချယ်ရီခိုင် တယောက် မောင်ဖြစ်သူမှာ သူမ လျို့ဝှက် ချက်အား သိနေသဖြင့် ထိတ်လန့် သွား၏။

" ကဲပါ ...... မမချယ်ရီရယ် ... လူတိုင်း ကိုယ့်အကြောင်းနဲ့ ...... ကိုယ်ပေါ့ ... လာပါ ... ကျနော်တို့နဲ့ အတူတူ ...... လိုးရအောင် "

ထိုစဉ် သက်မျိုး စကားသံ ထွက်ပေါ် လာပြန်သည်။

ထိုစဉ် သက်မျိုး စကားသံ ထွက်ပေါ် လာပြန်သည်။

" အိုရ် ...... မောင်လေး ...... ငါတို့က ...... မောင်နှမတွေလေ ...... စကားပြော ဆင်ခြင်ဟာ "

" မောင်နှမလဲ ...... ဘာဖြစ်လဲ ...... မမချယ်ရီ ရယ် ...... အရေးကြီးတာ ...... သူများတွေ မသိအောင် ...... လျို့ဝှက် ထားရင် ...... ရပါတယ် "

" ဟာ ......... မေမေ ရှိသေးတယ်လေ ... မောင်လေး ...  မောင်နှမချင်း ...... လိုးတာ ......... ဘယ် မအေက ......... ကြည်ဖြူ ပါ့မလဲ "

" အမေ့ အတွက်က ...... မပူပါနဲ့ ...... သူ ...... ကျနော်တို့ကို ......... အပစ် မပြောပါဘူး ...... မသိအောင် လိုးမှာပေါ့ ...... ပြီးတော့ ... မေမေ ကိုယ်တိုင်တောင် ...... ဖိုးဖိုးနဲ့ ......... လိုးနေတာလေ .........  မမတို့သာ ......ကိုယ့်ယောင်္ကျား ကိုယ်  ဂရုစိုက် ......... သူတို့ သိရင် မကောင်းဘူး "

" ဟမ် ......  ဘယ်လို ဘယ်လို ......... မေမေက ...... ဖိုးဖိုးဇံ နဲ့ ......... "

" ဟုတ်တယ် ...... မမချယ်ရီ ရ ...... ကျနော် ပြမယ် "

သက်မျိုး ကုတင်စောင်းမှ လီးတန်းလန်းဖြင့် ထရပ်ကာ ချွတ်ချထားသော အင်္ကျီထဲမှ ဖုန်းအား ထုတ်ယူ လိုက်ပြန်သည်။

" ရော့ ... ကြည့် "

" ဟင် ... မောင်လေး ......... ဒါ ဒါ ......... ဒါတွေက "

ချယ်ရီခိုင် မောင်ဖြစ်သူ ဖုန်းထဲမှ ပုံများအား ကြည့်ကာ လက်များ တုန်ယင် လာရ၏။ စကား ဆက်မပြော တော့ပဲ သက်မျိုး မျက်နှာအား လှမ်းကြည့် လိုက်၏။

" ဟုတ်တယ် ... ဟိုး အရင် တပတ်က  ...... ကျနော် ......... မေမေ့ အခန်းထဲ  ... မုန့်ဖိုး သွားတောင်းရင်း ... မထင်မှတ်ပဲ ...... တွေ့လို့ ......ခိုးရိုက် ထားတာ "

ချယ်ရီခိုင် ကုတင်နား လျှောက်လာရင်း ကုတင်စောင်း ဝင်ထိုင်ကြည့်နေစဉ် ကုတင်အလယ်၌ ငြိမ်နေသော နီလာခိုင်မှာ အမဖြစ်သူ နောက်ကျော ဘေးမှ ကပ်ကာ သက်မျိုး ဖုန်းအား ကြည့်နေလိုက်သည်။ ဖုန်းထဲ ကျွန်းကုတင်ကြီးပေါ် မိခင်ဖြစ်သူ ဒေါ်တင်တင်ဦးမှာ အဖိုးဖြစ်သူ ဦးထွန်းဇံ ရင်ခွင်ထဲ ဖင်အပြောင်သားဖြင့် ပေါင်ဖြဲကာ အဖုတ်အား အနိုက်ခံနေသည်။ တပုံပြီး တပုံ ကြည့်မိရာ မိခင်ဖြစ်သူမှာ အဖိုးဖြစ်သူ မျက်နှာပေါ် ခွကာ စောက်ဖုတ်ဖြင့် တက်ပွတ်ရင်း ခေါင်းကြီး လှန်တက် နေ၏။

" ဟူးးးး .........  မမဖြင့် ......... မယုံနိုင် သေးဘူး "

" ဟာ ......... အဲဒီနေ့က ...... ကျနော် ရောက်ရောက်ချင်း ... အမေ့ အခန်းထဲ သွားတာ ... အသံတွေ ကြားလို့ ... အသာလေး ချောင်းရင်း ...... ဖုန်းနဲ့ ရိုက်ထား လိုက်တာ ... ပြီးမှ အပြင် ပြန်ထွက်ပြီး ...... နာရီဝက် နေမှ  ပြန်ဝင်ပြီး ...... မုန့်ဖိုး တောင်းလိုက်တာ "

ချယ်ရီခိုင်မှာ သက်မျိုး စကားအဆုံး ပုံများ ထပ်ကြည့်ရာ အဖိုးဖြစ်သူမှ မိခင် ဖြစ်သူ အဖုတ်အား ဖြဲယက် ပေးနေပုံများ အထင်းသား တွေ့လိုက် ရတော့သည်။ ပုံတွေ ကြည့်ရင်း ချယ်ရီခိုင် အဖုတ်လေး တင်းလာသလို သက်မျိုး ပေါင်ကြားမှ နီလာခိုင်အား လိုးထားသော လီးမှာ ရမ်းခါ နေ၏။

" မမချယ်ရီ ...... ကျနော် ...... မနေနိုင် တော့ဘူးဗျာ "

ကုတင်စောင်း ထိုင်လျက် အနေထားဖြင့် ဖုန်းကြည့် နေသော အမဖြစ်သူ ချယ်ရီခိုင့် ပေါင်ကြား ပွတ်ပေး လိုက်သည်။

" ဟာ ......... မောင်လေး "

" ကျနော် ...... မမချယ်ရီ ကိုလည်း  ...... လိုးချင်တာ ကြာပြီဗျာ "

သက်မျိုး စကားပြောရင်း ချယ်ရီခိုင်အား ကုတင်ပေါ် လှဲချရင်း ထမိန်အား ဆွဲချွတ်ပစ်၏။ ပေါင်တံ ဖွေးဖွေး လေးကြား အတွင်းခံ ဘောင်းဘီ လေးအောက်  စောက်ပတ်လေးမှာ အရည်စိုကာ ဖေါင်းကြွ နေသည်။ အဖုတ်လေးအား အတွင်းခံ ဘောင်းဘီပေါ်မှ ဖိနမ်းရင်း အဖုတ် အက်ကွဲကြောင်း လေးထဲ အချိုင့် အရာလေး ပေါ်လာသည်အထိ လျှာထိပ်လေးနှင့် ထိုးယက် လိုက်၏။ တဖြည်းဖြည်း ချယ်ရီခိုင်၏ အရည်များနှင့် သက်မျိုး တံတွေးများ ရောကာ အတွင်းခံ ဘောင်းဘီ ဂွလေးမှာ အဖုတ်အုံပေါ် ကပ်သွား ရသည်။ ဘောင်းဘီအောက် အရည်ပြား တင်းကာ ခေါင်းထောင် လာသော အစိ လေးအာ ငုံစုပ်စဉ် ချယ်ရီခိုင် ဖင်ကြီး ကြွတက် လာတော့၏။

" ရှီးးးး ............ ကျွတ် ............ ဘောင်းဘီ ချွတ်ပြီး ...... ယက်ကွာ ......... မောင်လေး "
ချယ်ရီခိုင်မှာ စိုးကျော်အား အလိုးခံလာ သော်လည်း အဖိုးဖြစ်သူမှ မိခင်ဖြစ်အား စောက်ပတ် ယက်ပေး နေသော ပုံများ မြင်ကာ ကာမစိတ် ပြန်ကြွ လာရ၏။ ညီမဖြစ်သူ နီလာခိုင်ရှေ့ ဟန်မဆောင် နိုင်တော့ အားမလို အားမရ သံလေးဖြင့် သက်မျိုး ခေါင်းအား ကိုင်ကာ ပေါင်ဂွထဲ ဆွဲကပ်ရင်း ပြောနေ ပြန်သည်။ သူမ လျို့ဝှက်ချက်အား မပေါက်ကြားဖို့ မောင်ဖြစ်သူ သက်မျိုးအား စိတ်ကျေနပ်ရန် လိုက်လျော ရမည် ဖြစ်သည်။ ဘေးမှ နီလာခိုင်မှာလည်း  အမဖြစ်သူနှင့် မောင်ဖြစ်သူအား ကြည့်ရင်း ခုမှ သက်ပြင်း ချနိုင် လိုက်သည်။ အမဖြစ်သူရှေ့ သက်မျိုးနှင့် မောင်နှချင်း လိုးမိရာ ပက်ပင်း မိသွား သဖြင့် စိုးရိမ် ထိတ်လန့် နေသည့် စိတ်များ လျော့ကျသွားရ၏။

" ဟင့် ............ အ ..................... ပြွတ် ... ပလပ် ............... အ ... အားးးးးး ......... ပြွတ် ......... ပြွတ် ............ ဟင့် ............... ရှီးးးးး ............ အာ ............ အစိလေး ကိုက်နေတာလား ............ ဟင့် ......... အ ...... အ ............... အအအအ "

နီလာခိုင် တယောက် ချယ်ရီခိုင် ကော့ပျံ နေသည်ကို ကြည့်ရင်း ပြတ်တောက် သွားသော ကာမစိတ်များ ပြန်ကြွ လာတော့သည်။

" ဟို ဟို ......... နီလာလည်း ...... မရတော့ဘူး  ............  မောင်လေး  ... ပက်လက် လှန်လိုက် ......... မမ နီလာ  တက်လိုးမယ်ကွာ "

အမဖြစ်သူ ချယ်ရီခိုင်၏ ပေါင်ကြားထဲ မက်မက် မောမော ယက်ပေး နေသော မောင်ဖြစ်သူ ခေါင်းအား တွန်းထုတ်ကာ ပက်လက် လှန်လှဲချရင်း လီးအား လေးငါးချက် ဂွင်းတိုက် ပေးကာ တက်ခွ ပစ်သည်။

" ဗျစ် ............ အ .................. အင့် ............... ဇွိ ............... အားးးး .................. ဘွတ်  ဘွတ် ............ အင့် ..................... အမလေးးး ............ နာတာ "

နီလာခိုင် အလောတကြီး တက်လိုးပြီးမှ စောက်ခေါင်းထဲ ပြည့်ကြပ်နေသော မောင်ဖြစ်သူ လီးကြောင့် အော်နေရ၏။ ချယ်ရီခိုင် မှာလည်း အဖုတ် အယက်ခံရင်း တန်းလန်း ဖြစ်နေရာ ပက်လက်လှန် လှဲနေသော သက်မျိုး မျက်နှာပေါ် နီလာခိုင်နှင့် မျက်နှာချင်းဆိုင် တက်ခွ ပစ်သည်။ ရမ္မက်စိတ် ပြင်းထန်နေသဖြင့် အတွင်းခံ ဘောင်းဘီအား မချွတ်နိုင်တော့။ ဘောင်းဘီ ဂွလေး ပေါင်ခြံ ဆွဲကပ်ကာ စောက်ပတ်လေး ပေါ်လာ သည်နှင့် သက်မျိုး မျက်နှာပေါ် ဖ်ိကပ် လိုက်သည်။

" အားးးး ............ အားးးး ............... မင်းက ............ ငြိမ်ငြိမ်နေနော် ............ မောင်လေး ............ အ ............ အမလေးးးး ............... မင်း လီးက ......... လိုးရင်း ............... ကြီးလာသလားပဲ ............ ဘွတ် ............ အ .................. ဗျစ် ...............  ရှီးးးးး ......... အအအ "

သက်မျိုးမှာ တက်လိုးနေသော နီလာခိုင့် နို့အုံအား ဆွဲညှစ်ကာ ဆောင့်လိုးသမျှ ကာမ အရသာလေး ခံရင်း မျက်နှာပေါ်မှ ချယ်ရီခိုင့် စောက်ဖုတ်အား ယက်ပေး နေသည်။ နီလာခိုင် အံလေးကြိတ်ကာ အထွဋ်ထိပ် ရောက်ရန် ကြိုးစား နေမိ၏။


" ဗြိ ......... ဘွတ် ............... အားးးး ............... ဇွိ ............ ဖွပ် ............ ဗွတ်  ဗွတ် ............ အ ......... အင့်  အင့် .................. ဇွိ ............... ဘွတ်  ဘွတ်   ဘွတ် ............... အ ......... အား အားးးးး ............ ကောင်း ............ ကောင်း ............... ကောင်းလာပြီ ......... မောင်လေးရဲ့ ............ အောက်ကနေ ...... ပြန်ဆောင့်ပေး ............ အ ............ ရှီးးးး ............... ဘွတ် ............... မမ နီလာ ပြီးတော့မယ် "


နီလာခိုင့် စကားကြောင့် သက်မျိုးမှာ နို့အုံ ညှစ်ပေး နေရာမှာ ဖင်ကြီးအား မြှောက်ကာ အောက်မှ ပင့်လိုး တော့သည်။ နီလာခိုင်မှာလည်း လီးအဝင် အထွက် ကောင်းလာကာ ကုတင်တိုင်များ ရမ်းခါ လာအောင် ဖိဖိ ဆောင့်ချနေ၏။


"  အားးးးးးးး ............ ပြီး ပြီး ............ ပြီး တော့မှာပါ ............ အင့်  အင့် ......... ဗျစ် ......... ဘွတ် ......... ရှီးးးးး ............... ထွက် ပြီ ဟာ ......... အ အ အ အ "


နီလာခိုင် ပြီးသွားသော်လည်း သက်မျိုးမှာ အောက်မှ ပင့်လိုး ပေးနေတုန်းပင်။ စောက်ရည်များ ပန်းထုတ်ပြီး သက်မျိုး လီးပေါ်မှ ဆင်းကာ ဘေးနား တစောင်း လှဲရင်း အသက်မျှင်းရှု နေသည်။


" မမချယ်ရီ ......... ကျနော့် လီး ......... ခဏ စုပ်ပေး ပါ့လား "


" ဟမ် ......... မင်း ......... လူပျိုရော ...... ဟုတ်သေး ရဲ့လား ............ ညီမလေး နီလာ ပြီးတာတောင် ......... မင်းက ......... မပြီးသေးဘူး "


စကားပြောရင်း မောင်ဖြစ်သူ မျက်နှာပေါ်မှ ထရပ် လိုက်သည်။ ညီမဖြစ်သူ နီလာခိုင်၏ စောက်ပတ် လေးအား လိုးထားသော လီးအား ကြည့်ရင်း ဘေးနား ဒူးထောက် ထိုင်ချ လိုက်ပြန်၏။ စောက်ရည်များ ရွှဲနှစ်နေသော လီးအား ကုန်းစုပ်ရာ သက်မျိုးမှာ အမဖြစ်သူ ခေါင်းအား ဖိထား လိုက်တော့သည်။


" အု ......... ဝူးးးး ............... ဖလူးးးး ....................................  အဟွတ် ဟွတ်  ဟွတ် ......... အရမ်း ကြမ်းတာပဲ ...... မောင်လေးရယ် ......... အ ဟွတ်  ဟွတ် ......... ဝေါ့ "


ချယ်ရီခိုင် မျက်နာတစ်ခုလုံး နီရဲလာမှ ခေါင်းအား ဖိထားရာမှ လွတ်ပေး လိုက်၏။ သက်မျိုးမှာ ချယ်ရီခိုင်အား စိုးကျော် လုပ်သလို လုပ်ချင်နေသည်။


" ခဏ ......... မမချယ်ရီ ... လေးဖက် ကုန်းပေးဦးနော် ...... ကျနော် ပြီးတော့မှာပါ "


" ဟာ ... ကြာ "


ချယ်ရီခိုင် မတတ်နိုင်တော့ ဘေးနား ညီမဖြစ်သူ နီလာခိုင်အား တချက်ကြည့်ကာ မောင်ဖြစ်သူ စိတ်တိုင်းကျ လိုက်လျော လိုက်ရသည်။ သက်မျိုး လီးစုပ်ပေးစဉ် ပေကပ်နေသော နူတ်ခမ်ဒေါင့်မှ အကျိအချွဲများအား လက်ခုံဖြင့် သုတ်ကာ ကုတင်ပေါ်တွင် လေးဖက်ကုန်းပေး လိုက်တော့၏။ သက်မျိုး အမဖြစ်သူ ဖင်ကြီးအောက် ဒူးထောက် နေရာ ယူကာ အဖုတ် လေးအား လီးထိပ်ဖြင့် တေ့ရင်း ဖင်ဝ နီညိုလေးထဲ တံတွေး ထွေးချ လိုက်သည်။


" ဗျစ် ......... အင်း ............... ဇွက် ............ အ "


တေ့ထားသော လီးအား အဖုတ်ထဲ ဆောင့်သွင်းရင်း တဆက်ထဲ လက်မလေးအား ဖင်ပေါက်ထဲ ဖိထည့် ပစ်သည်။


အခန်း ၁၂ ဆက်ရန်


Comments