မှားသွား​သော​ခြေတစ်​လှမ်​း အပိုင်း ၇-၈-၉

 

မေ​မေ့ရင်​ခွင်​ထဲတိုး​ဝှေ့ဝင်​ပြီး ခါး​လေးဖက်​ထား

​တော့အ​မေက​ကျေ ာက​လေးသပ်​ပြီးပြုံး​နေသည်​။အ

မှန်​​တော့ တကယ်​့ကိုသနား​နေတာပါ။သမီး​လေးက

အကိတ်​။မိမိငယ်​စဉ်​က​တောင်​ သူ့​လောက်​မကိတ်​ခဲ့။

အကိတ်​ဆို​တော့..ဟင်​းဟင်​း...သဘာဝအတိုင်​းပဲ

​ပေါ့​လေ...အားရပါးရ ဖြို​ပေးမယ်​့လီးကို​မျှေ ာ်​လင်​့မိ

​တောင်​့တမိမှာမလွဲမ​သွေပါပဲ။ကိုယ်​့တုန်​းကလဲဒီလို

ပဲ​လေ...။ကံ​ကောင်​းလို့ ကြီးလဲကြီး ​လိုးလဲလိုးနိုင်​တဲ့

​မောင်​ခင်​ညိုနဲ့​တွေ့ခဲ့ရသည်​။ခ်​ခ်​...သူ့​ရှေ့က နှစ်​​ယောက်​လား..သုံး​ယောက်​လား...အစမ်​းအလိုးခံပြီးရှာခဲ့

ရသည်​။အကိတ်​ဆို​တော့...​တော်​ရုံလူတင်​းပြည်​့တယ်​ မထင်​။လိုးချင်​တဲ့လူ​တွေကလဲတန်​းစီ​နေ​တော့..

တိတ်​တိတ်​ကြိတ်​ခံပြီးကြိုက်​တာ​ရွေးထုတ်​ရတာပါပဲ။

​မောင်​ခင်​ညိုကံ​ကောင်​းသွားတာ​ပေါ့။သူ့​ရှေ့နှစ်​​ယောက်​ သုံး​ယောက်​ပဲ အစမ်​း​ရွေးခံရ​တော့..ဗွက်​မနင်​းရ

​တော့ဘူး​ပေါ့..ခ်​ခ်​..။ပက်​ကင်​က​တော့အ​ဖောက်​ခံ

ထားခဲ့ရတာ ကြာပါ ပြီ။​ပြောရရင်​ရှည်​လိမ်​့မည်​။​ကေသီ့ကို​ဖောက်​တာ..​ဖေ​ဖေပါပဲ..ခ်​ခ်​။အကိတ်​​လေးဘဝ

​ဖေ​ဖေ​ ​ဖောက်​ပစ်​မှ​သွေး​လေသန်​့ပြီးအကိတ်​ကြီးဖြစ်​

လာခဲ့ရသည်​။​တော်​ပါ​သေးရဲ့.​ဖေ​ဖေ့လီးကသိပ်​မကြီး

​တော့..ပုံစံ​လေးမ​စောင်​းသွားခဲ့။​မောင်​ခင်​ညို​တောင်​

မရိပ်​မိခဲ့ဘူးထင်​တာပဲ။ခ်​ခ်​....​မောင်​ခင်​ညိုစ,လိုး​တော့

သူ့လီးကြီး​ကြောင်​့တကယ်​ပြဲ..တကယ်​နာပြီး....တကယ်​​အော်​ခဲ့ရ​တော့...သဘာဝကျသွားခဲ့တာလဲ ​ကေသီ့

အတွက်​ဆုလာဘ်​တစ်​ပါးပါပဲ။​မောင်​ခင်​ညို စံပြအ​ရွေး

ခံရပြီး လက်​ထပ်​ပစ်​ခဲ့သည်​ထိ ​ကေသီပြတ်​ပြတ်​သား

သားဆုံးဖြတ်​ခဲ့သည်​။ဟုတ်​တယ်​​လေ..တစ်​သက်​လုံး

အလိုးခံသွားဖို့အ​ရေး ဒီလို​ရွေးမှလဲ​တွေ့နိုင်​မှာမဟုတ်​

ပါလား။​လေလံ​ခေါ်လို့လဲ ဖြစ်​တဲ့ကိစ္စမှမဟုတ်​..။သမီး

​လေး...ဘယ်​လိုရှာမလဲ...။လမ်​း​လေး​တော့ထွင်​​ပေးမှ

ရမည်​....။​မောင်​ခင်​ညိုနဲ့တိုင်​ပင်​ရင်​​ကောင်​းမလားမ

သိ။သမီး​လေး​တော့ ဆာ​နေရှာမှာပဲ...။ခ်​ခ်​..သူ့ကိစ္စကို​တွေးခါမှ ကိုယ်​့​စောက်​ပတ်​ကရွလာသည်​။မစားရ

တာလဲနဲနဲကြာသွားပြီ။​ကျွေးလိုက်​ဦးမှ ။​

      " သမီးအတွက်​ လက်​​ဆောင်​​လေး​တွေပါလာ

တယ်​..ကိုကိုဆီမှာယူလိုက်​​နော်​...​မေ​မေခဏနားဦး

မယ်​...ငြီးစီစီမို့.."

      " ဟုတ်​​မေ..ခ်​ခ်​..​မေ့နို့ကြီး​တွေက မာခဲ​နေတုန်​း

ပဲ...ခ်​ခ်​...​ပေးစို့ဦးသမီးကို..."

      " အိုး...က​လေးမဟုတ်​..ကလားမဟုတ်​..ခ်​ခ်​...

ဆရာမကြီးရယ်​..သမီး​ဖေ​ဖေစို့ဖို့ချန်​ထား..ခ်​ခ်​.."

      " က​လေးပဲ​မေရဲ့...ဒီမှာကြည်​့.."

      " ခိခိ...နို့ကြီးတစ်​လုံးတစ်​လုံး..ကျွဲ​ကောသီးကြီး

​လောက်​ရှိ​နေပြီ...က​လေးတဲ့..ခ်​ခ်​...မှန်​း..​စောက်​ဖုတ်​

ဘယ်​​လောက်​ကြီးပီလဲလို့..."

     " ခ်​ခ်​....​မေ​မေ့​လောက်​ပဲ..ခ်​ခ်​...သွား.သွား.ဟိုမှာ

​ဖေ​ဖေက ​ထောင်​းဖို့​စောင်​့​နေတာ..ခ်​ခ်​.."

      " ​မေ​မေ့​လောက်​ဆိုရင်​​တော့..သမီး​ဖေ​ဖေလို

ဒုတ်​မျိူ းရှာ​ပေးမှရမှာ..ခ်​ခ်​...တင်​းပြည်​့ကျပ်​ပြည်​့.."

      " ​မေ​မေ့ထဲပြည်​့​နေတာပဲလား ခ်​ခ်​  "

      " အဟင်​း...သူ့ဟာထည်​့ထားရင်​..သွားကြား

ထိုးတံ​တောင်​ ထပ်​ထည်​့လို့မရ​တော့ဘူး ခ်​ခ်​ "

      နှစ်​​ယောက်​သားရယ်​သလို ​မောသလို​ပြော​နေ

ကြ​ပေမယ်​့.နှာ​တွေထ,ပြီး​စောက်​ရည်​​တွေစိမ်​့လာကြ

သဖြင်​့ပြိုင်​တူလိုလိုပင်​​စောက်​ပတ်​​တွေအုပ်​ကိုင်​ပြီး

ထမီစ,ုဖြင်​့ညှပ်​ထားမိကြသည်​။

      " သွားမယ်​သမီး...အ​မေ အပမ်​း​ပြေ လီးသွား

စားလိုက်​ဦးမယ်​..ခ်​ခ်​..."

      " သမီးတွက်​ ပိုစားခဲ့...ခ်​ခ်​  ခ်​ခ်​  "

      အခန်​းထဲဝင်​သွား​တော့ ​မောင်​ခင်​ညိုအိပ်​​ပျေ ာ်​

​နေသည်​။ဒီကခံချင်​လှပြီ...ဒါ​မျိုးဆိုသိပ်​စိတ်​တိုုတာပဲ..

ခ်​ခ်​...ရတယ်​​လေ..။​ဒေါ်​ကေသီ..အဝတ်​​တွေလဲ..ထမီ

က​လေးရင်​လျှ ားပြီးဦးခင်​ညိုနံ​ဘေးလဲ​လျေ ာင်​းလိုက်​

ကာ လီးကြီး​ပေါ်လက်​ဖဝါးအုပ်​တင်​စမ်​းလိုက်​သည်​။

ပူ​ပူ​နွေး​နွေး ဖုဖု​ဖောင်​း​ဖောင်​း အ​မြောင်​းလိုက်​ကြီးက

​စောက်​ရည်​ကိုပိုစိမ်​့​စေသလားမသိ။​ပေါင်​ခြံကြားထိ

ကပ်​​စေး​စေးစိုလာသည်​။ထမီရင်​လျှ ားကိုခါးထိလှန်​

တင်​ပြီး​မောင်​ခင်​ညို​ပေါင်​​တွေကိုခွထားကာလီးတန်​

ကြီးကိုဖြည်​းဖြည်​းဖွဖွ စုံချည်​ဆန်​ချည်​ပွတ်​​ပေးလိုက်​

​တော့တင်​းမာ​ခေါင်​း​ထောင်​လာသည်​။​မောင်​ခင်​ညို

မနိုးပါ..နိုးလည်​းမနိုး​စေချင်​ပါ။အိပ်​မက်​ထဲမှာနတ်​သမီး ​လေးပွတ်​​ပေး​နေတယ်​လို့မျ ားမက်​​နေသလား

မသိ..မျက်​နှာကပြုံး​ယောင်​​ယောင်​..။နှစ်​ချက်​သုံးချက်​

ဆက်​ဆွဲ​ပေး​တော့ ​ငေါက်​​တောက်​​ထောင်​လာသည်​။

အင်​ပြည်​့အားပြည်​့ ​တောင်​လာပြီ..။ပုဆိုးကို​ဖြေ​လျှော့

​ပေးပြီး ​အောက်​​လျှေ ာချပစ်​သည်​။ပု​လွေမှုတ်​မယ်​လို့

စိတ်​ကူးလိုက်​​သေး​ပေမယ်​့ နိုးလာမည်​စိုး၍မမှုတ်​​တော့ပဲ..ထမီရင်​လျှ ားကို​ဖြေချွတ်​ကာ လီးတန်​ကြီး

တည်​့တည်​့​စောက်​ဖုတ်​ကြီးကိုချိန်​မှန်​းပြီးကားယားခွ

ထိုင်​လိုက်​သည်​။လီး​ချေ ာင်​းကြီးက ဒစ်​ကြီးဖူးဖူးကား

ကား..အ​ကြောပြိုင်​းပြိုင်​းထိုးထ,ကာ ​ငေါက်​​တောက်​

​ငေါက်​​တောက်​နှင်​့မ​ကြောက်​​သေးဘူးလားဟု​မေး​နေသ​ယောင်​​ယောင်​...။ ​ကြောက်​ကိုမ​ကြောက်​တာ

​မောင်​ခင်​ညို​ရေ့....ဟုစိန်​ထဲက​ပြောရင်​းလီး​ချောင်​း

ကြီးကိုလက်​ဖြင်​့ကိုင်​ ​စောက်​​ခေါင်​းဝမှာတစ်​ချက်​နှစ်​

ချက်​ကစားပြီး ဖင်​ကြီးတစ်​အိအိထိုင်​ချသည်​။​မောင်​

ခင်​ညိုမျက်​နှာကြည်​့လိုက်​​တော့ မဲ့တဲ့တဲ့​လေး​တွေ့ရ

သဖြင်​့ ​ မှတ်​ပလား​မောင်​ခင်​ညို ဟုစိတ်​ထဲကကြိမ်​း

​မောင်​းပစ်​လိုက်​သည်​။တအိအိ..တအိအိ ထိုင်​ချ​တော့

လီးတန်​ကြီးက ဇိကနဲ ဇိကနဲ တိုးဝင်​လာပြီး​ပေါင်​ရင်​း

ခွဆုံ​ပေါ်ဖင်​ဆုံကြီး ထိမိချိန်​မှာ ဒစ်​ဖူးကြီးကသားအိမ်​

​ခေါင်​းဝ,ကိုစတင်​ထိုးဖွင်​့သည်​။​အောင်​့သလိုဖြစ်​သွား

သဖြင်​့ခဏ​လေးလက်​​ထောက်​နားပြီး ဆက်​ထိုင်​ချ

​တော့ဖင်​လုံးကြီးလည်​း​ပေါင်​​ပေါ်ကျကျနနထိုင်​မိ​ရော

ဒစ​ခေါင်​းကြီးလဲသားအိမ်​ထဲမြုတ်​ဝင်​သွား​ရော..။

​အောင်​မယ်​​လေး...​ကောင်​းလိုက်​တာ ​မောင်​ရယ်​...

ဟုကြိတ်​ညည်​းရင်​းမျက်​ရည်​​တွေဝိုင်​းတက်​လာရ

သည်​။ခဏဆိုင်​းထားပြီးမှ လက်​​တွေကိုကုတင်​​မွေ့

ယာ​ပေါ်​ထောက်​ပြီးဖင်​ကြီး​မြောက်​ကာ​မြောက်​ကာ

လီးတစ်​ဝက်​​လောက်​အထိထုတ်​ပြီးဖွဖွလိုး​ပေးသည်​။

အချက်​အစိတ်​​လောက်​ပုံမှန်​​လေးလိုး​တော့အားမရ

နိုင်​​တော့ပါ။ ဒစ်​ဖူးကြီးအထိဆွဲထုတ်​ပြီး ဖုတ်​ကနဲ..တစ်​ချက်​ပြင်​း

ပြင်​း​လေး ​ဆောင်​့ထည်​့လိုက်​သည်​.....

      "​အောင်​မယ်​​လေး..မုဒိမ်​းကျင်​့ခံ​နေရပါတယ်​ခင်​ဗျ...ကယ်​​တော်​မူုကြပါ...."

      ​မောင်​ခင်​ညိုကထ,​အော်​ပြီး​ကေသီ့အဝတ်​မဲ့ခန္ဓာ

ကိုယ်​ကြီးကိုလက်​ဖြင်​့သိုင်​းဖက်​ဆွဲယူကာနှုတ်​ခမ်​း

​တွေကိုရမက်​ပြင်​းပြစွာနမ်​းစုပ်​သည်​။​ကေသီ ​မောင်​့

ကိုယ်​​ပေါ်​မှောက်​လျက်​ဒူး​ထောက်​လိုက်​ပါသွားပြီးဆီး

ခုံချင်​းကပ်​ပွတ်​ခါ အချက်​တစ်​ရာ​ကျေ ာ်​​လောက်​ပြင်​း

ပြင်​းထန်​ထန်​ပွတ်​​ဆောင်​့လိုးပစ်​သည်​။​စောက်​ရည်​

​တွေလီး​ချေ ာင်​းကြီးမှာစိုရွှဲ​ပြောင်​လက်​​နေကာ​ဂွေးဥ

​တွေမှာ​ရော..​ကေသီ့ဖင်​ကြား​တွေမှာ​ရောအိအိစိုကုန်​

ကြသည်​။လီး​မွေး​တွေမှာလည်​း​စေးကပ်​​ပေကျံ​နေကြသည်​။နမ်​းဆဲ..​ပွတ်​ဆဲ.​ဆောင်​့ဆဲ..ကြမ်​းဆဲ..။​နောက်​

​တော့​မောင်​ကပက်​လက်​​ကော့ထိုး ​ဆောင်​့လိုး​ပေး

သည်​။​ကေသီ ဒူးကိုကွ..​ပေါင်​ကြီးချွ ပြီး  လီးလမ်​း

​ကြောင်​းတည်​့​အောင်​​စောက်​ပတ်​ကိုချိန်​​ပေးကာ ခွခံ

သည်​။ပြွတ်​..ဘွတ်​..ပြွတ်​..ဘွတ်​..ဖတ်​..ဖတ်​..ပြွတ်​.

ဖတ်​..​ဖောင်​း..​ဖောင်​း..ပလွတ်​..

      အ​ရေးထဲလီးကျွတ်​သွား၍ လိုက်​ဖမ်​းပြီး​စောက်​

​ခေါင်​းဝ,မှာပြန်​​တေ့​ပေးရသည်​က​ ​လေးငါးကြိမ်​။အလစ်​အလပ်​မခံနိုင်​၍အ​လောတ​ကော လိုက်​စမ်​းရှာပြီး

​တေ့​ပေးရသည်​။ ဒီလီးကြီး​တော့ကြိုးနဲ့ချည်​ပြီး​စောက်​

ပတ်​ထဲထည်​့ထားပါမှအဆင်​​ပြေမယ်​ထင်​ပါရဲ့..ခ်​ခ်​။

​မောင်​့လိုးချက်​​တွေပြင်​းထန်​လာသည်​။​မောင်​အားမရ

​တော့..။​ကေသီသိတာ​ပေါ့..။ကြမ်​းကြမ်​းကြီးလိုး​ပေး

​တော့မည်​။အနမ်​းကိုဖြည်​ပြီး ပါးနှစ်​ဖက်​အုပ်​ကိုင်​ကာ

​မောင်​့ကိုမျကိလုံးချင်​းဆိုင်​ကြည်​့လိုက်​​တော့..​ဒေါ့ ဂီ

ဆွဲမယ်​..​ကေသီ...တဲ့။မြန်​မြန်​​လေးဒူး​ထောက်​ခါ​ခေါင်​း

အုံးဖယ်​ပြီး ကိုယ်​ကိုဝပ်​ခ​ျ​ပေးလိုက်​သည်​။ဖင်​ဘူး​တောင်​း​ထောင်​...​စောက်​ပတ်​ကြီး​ဟောင်​း​လောင်​းပွင်​့

​ကေသီ့ဖင်​ကြီးဆွဲဆွဲပြီး လိုး​ပေးပါ​တော့​မောင်​..။

မေ​မေက အ​ဖေနဲ့နှစ်​ပါးကြည်​ အလိုးခံဖို်​ ့အိမ်​

​ပေါ်ထပ်​တက်​သွားပြီ။အနည်​းဆုံးတစ်​နာရီပိုပို နှစ်​

နာရီ​တော့ ကြာမည်​။အ​ဖေ့ လီးအ​ကြောင်​းသိထားပြီး

သားမို့ ပုခုံး​လေးအသာတွန်​့ပြီး မဲ့ပြုံး​လေးပြုံးလိုက်​ပါ

သည်​။ကိုကို​သော်​့ကိုမျက်​​စေ့ကစားကြည်​့​တော့ ကား

ဂို​ဒေါင်​နံ​ဘေး အ​လေးမ,ခန်​းအနီး​ ဘောင်​းဘီတို​..စွပ်​

ကျယ်​လက်​ပြတ်​တို့ဖြင်​့ ​တွေ ့ရသည်​။နီလာညို သူ့အ

ခန်​းပြန်​​ပြေးပြီးအဝတ်​လဲလိုက်​သည်​။​မောင်​နှစ်​မချင်​း

လူမြင်​တင်​့​အောင်​ ထမီ​ပျေ ာ့​ပျေ ာ့ပါးပါး​လေးနှင်​့

လည်​ဟိုက်​ဘ​လောက်​စ်​ အနွမ်​း​လေး​ပျေ ာ့​ပျေ ာ့ ဆို

မဆိုးပါ။ပင်​တီကို​တော့ အိမ်​​နေရင်​းဘယ်​​တော့မှမ

ဝတ်​။​စောက်​ပတ်​​လှောင်​သည်​။ပူသည်​။အပြင်​ထွက်​

လျင်​​တော့သင်​့​တော်​သလိုဝတ်​​ပေးပါသည်​။ပင်​တီအ

နားကွပ်​ထင်​းထင်​း​လေးက ​ယောကျ ာင်္း​တွေမျက်​​စေ့

ကို​တော်​​တော်​​လေးဆွဲ​ဆောင်​​ပေးတာနီလာညို ငယ်​

စဉ်​ကတည်​းကသိသည်​။ပြီး​တော့ အ​ကြောင်​းညီညွတ်​လို့​စောက်​ရည်​ထွက်​ရလျင်​လည်​း သူကလူမသိ

​အောင်​ထိန်​းထား​ေး​သေးသည်​​လေ ။ထမီ​လေးပြင်​

ဝတ်​ပြီး ကြက်​​တောင်​ရိုက်​ရန်​ရက်​ကက်​နှစ်​ခုယူပြိီး

အပြင်​ထွက်​ခဲ့သည်​..။

      " ကိုကို...ညီမ​လေးနဲ့​ဆော့မယ်​.."

      ​သော်​​သော်​ညို အိမ်​နဲ့​ဝေး​နေတာ ​လေးနှစ်​ရှိပါပြီ။

စီးပွား​ရေးအဖွဲ့အစည်​းတစ်​ခုတွင်​ အစုအဖွဲ့ခွဲတာဝန်​ခံ

အဖြစ်​​တောင်​တန်​း​ဒေသတစ်​ခုသို့သွား​ရောက်​၍တာဝန်​ထမ်​း​ဆောင်​​နေခဲ့ရသည်​။တက်​ကြွ​သောမျိူ းဆက်​

သစ်​အဖြစ်​ပြန်​လည်​​နေရာ​ပေးသဖြင်​့ခုမှပဲပြန်​လာဖြစ်​

​တော့သည်​။​လေးနှစ်​လုံးအိမ်​မပြန်​နိုင်​ခဲ့..။​မေ​မေက

မန္တ​လေးထိလာကြိုပြီး​ခေါ်လာတာ ဒီ​နေ့မှအိမ်​သို့ပြန်​

​ရောက်​ရသည်​။ငယ်​စဉ်​က အသုံးပြုခဲ့သည်​့အ​လေးမ

အခန်​း​လေးပြန်​သန်​့ရှင်​း​ရေးလုပ်​​နေရင်​းညီမ​လေးကို

မြင်​​ယောင်​မိသည်​။အ​ဝေးကမြင်​ရစဉ်​..မမှတ်​မိပါ.။

ခြံတံခါးတွန်​းဖွင်​့ဝင်​လာ​တော့​မေ​မေက..ဟိုမှာ..သား

ညီမ​လေး ​ကျေ ာင်​းဆင်​းလာပြီ...ဆို၍လှမ်​းကြည်​့မိ

​တော့ ဟုတ်​ရဲ့လား လို့ဇ​ဝေဇဝါ​တွေးမိ​သေးသည်​။

သူအိမ်​ကထွက်​ခွာသွားစဉ်​က ညီမ​လေးပုံစံကိုပဲမှတ်​

သားထားမိခဲ့သည်​။ခု​တော့...အကိတ်​ကြီးပါလား !

နို့ကသိပ်​မသိသာ​ပေမယ်​့..ဖင်​ကြီးက အယ်​​နေသည်​

မှာ သာမန်​ဂီတာအိုးထက်​ကြီးသည်​။ဖုထွတ်​ကားထွက်​​နေသည်​။ကိုယ်​့ညီမ​လေး မဟုတ်​လျင်​မလွယ်​..။

အနည်​းဆုံးနှစ်​ချီ​လောက်​​တော့မှန်​းပြီး ထုပစ်​မိမှာ​သေ

ချ ာသည်​။ဒါနဲ့ပဲ အားကစားရုံ​လေးဖက်​ထွက်​လာခဲ့မိ

သည်​။​မေ​မေ​ရောညီမ​လေးပါ အကိတ်​​တွေချည်​့မို့..

အပြင်​တွဲသွားလျင်​​ယောက်​ဖအ​ခေါ်ခံရဖို့မျ ားသည်​။

      နှစ်​​ယောက်လုံးက ကြက်​​တောင်​မရိုက်​တတ်​။

​သော်​​သော်​ညိုကနဲနဲ​တော်​ပါ​သေးသည်​။နီလာညိုက

ရိုက်​လိုက်​မှဖြင်​့ တလွဲ..။တလွဲဆို​တော့ ကြက်​​တောင်​

က​မြေကြီး​ပေါ်ပဲ ကျတာ​ပေါ့။​မြေကြီး​ပေါ်ကျ​တော့

ကုန်​း​ကောက်​ရတာ​ပေါ့​လေ...။နီလာညိုဖက်​ချည်​့ပဲ

ကျ​တော့ နီလာညိုချည်​့ပဲ ကုန်​းရ​တော့တာ​ပေါ့။အဲဒီ

မှာ လီး​တောင်​ရတာပဲ..အဟဲ..။မြင်​စ,တုန်​းက​တော့

​ကျေ ာင်​းဝတ်​စုံနဲ့မို့ နို့​တွေမထင်​ရှားပဲဖင်​ကြီးသာ

ကြည်​့ခဲ့ရသည်​။ခု​တော့...ကုန်​း ကုန်​း​ကောက်​​နေရ

တာမို့ ဘ​လောက်​စ်​လည်​ဟိုက်​ ​အောက်​ကနို့လုံး

ကြီး​တွေကိုပြိုးပြိုးပြက်​ပြက်​ ဝင်​းဝင်​းလက်​လက်​မြင်​

ရသည်​။အားရပါးရ ကြီးလှပါလား ​နော်​..။​သော်​​သော်​

ညို လီး​တောင်​လာတာမထိန်​းနိုင်​။အတွင်​းခံဝတ်​ထား

​ပေမယ်​့ဖုဖု​ဖောင်​းတက်​လာသည်​။နို့လုံးကြီးကြည်​့

လိုက်​...ဖင်​ကားကြီးကြည်​့လိုက်​...လီးချည်​့​ပဲ​တောင်​

​နေရသည်​။ညီမ​လေးမမြင်​​အောင်​တစ်​ဖက်​လှည်​့ပြီး

လီးကိုဆီးပုံးနှင်​့ကပ်​​ထောင်​ထားရသည်​။လီးကရှည်​

​နေ​တော့ အ​တော်​ဒုက္ခ​ရောက်​ရသည်​။ကြာလျင်​ပိုဆိုး ​တော့မည်​..။   " ​တော်​ပြီကွာ..ညီမ​လေး...ကိုကို​ရေချိုးချင်​ပြီ "

      နီလာညို ပြုံးပြီးပြန်​သွားသည်​။ခ်​ခ်​...ဆိုးဘူးပဲ။

​ဖေ​ဖေ့​လောက်​ေ​တာ့ ရှိနိုင်​သည်​..ဟီဟိ ။ကိုကို့လီး

ခန့်​မှန်​းကြည်​့​တော့..ဟို​ကောင်​​လေး​ခြောက်​လက်​မ

​လောက်​ဆိုတာက...​သေး​သေး​လေးဖြစ်​သွားသည်​။

​ဖေ​ဖေ့​လောက်​မရှိ​တောင်​​ဖေ​ဖေ့နီးပါး​တော့ရှိမည်​။

ပစ္စည်​း​ကောင်​း​ပေမယ်​့စွမ်​း​ဆောင်​ရည်​..စိတ်​ဓာတ်​

​တွေလို​သေးသည်​။စွမ်​း​ဆောင်​ရည်​ဆိုတာက အိပ်​

ယာထဲ​ရောက်​မှသိနိုင်​မည်​။သူ​ကောင်​းကိုယ်​​ကောင်​း

စိတ်​ဓာတ်​ကို​တော့ လုပ်​​ဆောင်​ချက်​​တွေကြည်​့ရင်​း

အကဲခတ်​မည်​..။ခ်​ခ်​...​ယောကျ ာင်္းကိုအသိမ​ပေးပဲ

ခိုးစားရမှာကလဲ...တစ်​​နေ ့ထဲမဟုတ်​တဲ့အလုပ်​မို့

​ပေါ်မှာ​သေချ ာသည်​။တတ်​နိုင်​ဘူး...သားအဖပဲရှင်​း

ကြ​ပေ​တော့...​ယောကျ ာင်္းကို..​မောင်​့ကို..​ဖေ့ကို​တော့

ဖွင်​့​ပြောပြီးအသိ​ပေးထားလိုက်​မည်​။ခ်​ခ်​...ဆိုးပါဘူး

နီလာညိုမသိဘူးအထင်​နဲ့ ​ဘောင်​းဘီထဲမှာသူ့လီး

ကြီး​ထောင်​ကပ်​ထားတာမျ ား..ထင်​း​နေတာပဲ ဟိဟိ။

​စောက်​ရည်​​လေး​တွေ စို့လာပြန်​လို့အ​ဖေ့ကိုယက်​ခိုင်​း

ရ​ကောင်​းမလားမသိ...လို့​တွေးရင်​းအိမ်​ထဲဝင်​လာစဉ်​

အ​ပေါ်ထပ်​မှဆင်​းလာသည်​့အ​ဖေ့ကို​တွေ့ပြီး​မေ​မေ

မပါလာ၍ အခန်​းထဲ​ ဆွဲ​ခေါ်သွင်​းပြီး ကုတင်​​စောင်​း

မှာဖင်​ချထိုင်​၍ထမီလှန်​​ပေးလိုက်​သည်​။အ​ဖေကလည်​း အလွန်​နပ်​သည်​..။ဘာတစ်​ခုမှမ​မေးပဲကုတင်​​

​အောက်​​ပေါင်​ကြားမှာဒူး​ထောက်​ထိုင်​ချလိုက်​ပြီး​စောက်​ပတ်​ကြီးကို ​စောက်​​ခေါင်​းထဲအထိလျှ ာဖြင်​့ထိုးစုပ်​

ပြီး​ပြောင်​စင်​​အောင်​ယက်​​ပေးသည်​။​ပြောင်​စင်​​သွား

​လောက်​ပြီဆိုမှ ​ဖေ့ပါးနှစ်​ဖက်​ကိုလက်​ဖဝါးနှင်​့အုပ်​

ကိုင်​မ,ယူကြီး တစ်​ဝကြီးနမ်​းရှိုက်​ပစ်​လိုက်​သည်​။

      " သိပ်​ချ စ်​တာပဲ ​မောင်​ရယ်​...."

      " ​ဖေ..ည လာလိုး​ပေးမယ်​​နော်​.."

      " အင်​....​မေက​ရော..ဘယ်​လိုလုပ်​မယ်​ "

      " ​ဖေ.အဝ,​ကျွေးထားတယ်​...ကား​မောင်​းလာရ

တာလဲပမ်​း​တော့..အနားယူမယ်​​ပြောတယ်​​လေ..သူ

အားရပါးရ စားပြီးပြီ...စိတ်​ချသမီး..."

      " ​ပျေ ာ်​လိုက်​တာ​မောင်​ရယ်​...တစ်​ညလုံး​နော်​.

နန်​းစ​တော့ပ်​...ခ်​ခ်​.."

အ​ဖေ့နှုတ်​ခမိး​တွေက​နွေး​ထွေးလွန်​းပါသည်​။

နီလာညို အ​ဖေ့အနမ်​းခံရတိုင်​း အမြဲလိုလို​သွေးသား

​တွေဆူပွက်​ရသည်​။နီလာညိုက အ​ပေါ်နှုတ်​ခမ်​း​လေး

နဲနဲထူချင်​သည်​။ဒီနှုတ်​ခမ်​းထူထူ​လေးကိုပဲအ​ဖေကစုပ်​

ယူပြီးလျှ ာနှင်​့ထိုး..သွားနှင်​့ဖွဖွ​လေးကိုက်​ပြီး​ဆော့က

စား​နေတတ်​သည်​။ဒီ​တော့လဲ အ​ဖေ့​အောက်​နှုတ်​ခမ်​း

သားကြီးကနီလာညို့ပါးစပ်​ထဲအလိုလိုဝင်​​နေသည်​​။

အ​ဖေ့နှုတ်​ခမ်​းသားကြီးကိုသာအားရပါးရစုပ်​ယူရင်​း

အ​ဖေ့လိုပဲလျှ ာနှင်​့လှိမ်​့ကစား​ပေး​နေမိ​တော့ ​သွေး

​တွေကပူလာပြီးအ​ဖေ့လျှ ာကိုလိုက်​ရှာပြီးစုပ်​ဆွဲပစ်​မိ

သည်​။သွားပါ​လေ​ရော....မျက်​ေ​စ့က​လေးစင်​းပြီးအား

ရပါးရ စုပ်​စုပ်​ဆွဲ​တော့.​စောက်​ရည်​ကအလိုလိုစိမ်​့ပြီး

​ဖောက်​ဖုတ်​အုံကြီးတစ်​ခုလုံး ဖူး​ရောင်​ကြွလာသည်​အ

ထိ ​သွေးဆူသည်​။​စောက်​ဖုတ်​နခမ်​းသား​တွေမျ ားထူ

ပိန်​းတက်​လာသည်​။​စောက်​ရည်​ဘယ်​​လောက်​စိမ်​့စိမ်​့

နခမ်​းသားကြီး​တွေက​တော့ ထူပိန်​းတက်​​နေတာပါပဲ။

​ပြောရမယ်​ဆို ​စောက်​​စေ့​လေး​တောင်​ပြူ တစ်​ပြူ တစ်​

ဖြစ်​လာတာပါ။ကြွက်​သား​တွေက အလိုလိုညှစ်​​နေ

တာ​လေ...​စောက်​​စေ့​လေးလဲပြူ းလာတာ​ပေါ့။

      ခုလဲ..အဲလိုပဲ။ကိုးနာရီမထိုးခင်​​လေးထဲကအ​ဖေ

လာလိုးသည်..​။ခု..သူနှစ်​ချီဆွဲပြီးပြီ။သန်​း​ခေါင်​ကြက်​

လဲတွန်​ပြီ။နီလာညို​တော့ နှစ်​ချီမကပါ။အ​ဖေ့လီးကြီး

​စောက်​ပတ်​ထဲအဆုံးထိုးထည်​့​ညှောင်​့​ပေးခဲ့ကတည်​း

က တစ်​ချီပြီးခဲ့တာကိုမှတ်​မိသည်​။နို့နှစ်​လုံးစုံကိုင်​ဆွဲ

ဆုပ်​ပြီး​ဆောင်​့လိုးမယ်​ပြင်​​တော့ ​ကော့တက်​ပြီးတစ်​

ချီပြီးခဲ့သည်​။ဆက်​အလိုးခံ​နေရင်​းအိမ်​​ရှေ့လမ်​း​ဘေး

အုတ်​ခုံက ​ကောင်​​လေးဂီတာတီးပြီးသီချင်​းလာဆိုသံ

ကြား​တော့..စိတ်​​တွေဒင်​းကြမ်​းကြွလာပြီးအ​ဖေ့ကို

​ကော့​ကော့လိုးပစ်​​တော့တစ်​ချီပြီးသည်​။ဘာတဲ့...​ငွေ

​သော်​တာ​ရောင်​ခြည်​ဆိုလား..ဆရာမကိုပဲအသဲစွဲ

​အောင်​ချစ်​သည်​ဆိုလား..ခ်​ခ်​..။ဘာဖြစ်​ဖြစ်​ ​ဆောင်​့

​ဆောင်​့လိုးခိုင်​းပြီိး​ကော့​ပေးလိုက်​တာ တစ်​ချီ​တော့

ုပီးသွားတာပါပဲ။

       အ​ဖေပထမအချီ ပြီးခါနီးခပ်​ပြင်​းပြင်​းလိုး​ေ​ပး

တော့တစ်​ချီ..​နောက်​အ​ဖေလီးရည်​​တွေပန်​းထည်​့​ပေး

​တော့တစ်​ချီ..​လေးငါးချီ​လောက်​ပဲမှတ်​မိနိုင်​​ပါ​တော့

သည်​။အခုသူ့အနမ်​း​ကြောင်​့​စောက်​ပတ်​ကအလိုးခံ

ချင်​လာပြန်​ပြီ။အ​ဖေ့လီးကီုစမ်​းကြည်​့​တော့လဲ မာ

​တောင်​​နေတာပါပဲ..။လီးကိုင်​မှပိုအလိုးခံချင်​လာပြန်​သည်​။

       " လာ​နေပြီိလား  သမီး "

       " လာ​နေတယ်​​မောင်​...ဖြစ်​တယ်​မလား "

       " ​ပေါင်​​လေးနဲနဲမြှင်​့ထားလိုက်​..ရိုးရိုး​လေးနဲ့

​ကောင်​း​ကောင်​း​လေး စားရ​အောင်​​နော်​.."

       " ကြိုက်​တယ်​​မောင်​...ဒီလိုမျိူ းဆိုတစ်​ညလုံးမ

ထုတ်​တမ်​းအလိုးခံလို့ရတယ်​..အင်​့.."

       ရိုးရိုး​လေးပါပဲ။ပက်​လက်​​လေးပဲလိုးပါသည်​.။

​ပေါင်​လုံးတုတ်​တုတ်​ကြီး​တွေကိုနို့လုံးကြီး​တွေနှင်​့ထိလုနီးပါး ဒူး​ကွေးပြီးဆွဲတင်​​ပေးလိုက်​သည်​။အ​ဖေက

ဖင်​လုံးကြိီိး​တွေနှင်​့သူ့ဒူး​ခေါင်​းထိ​နေ​အောင်​​တေ့​ထေ၊ာက်​ လိုက်​ပြီိး​စောက်​​ခေါင်​းဝ,ကိုလီးဒစ်​ဖူးကြီိး

​တေ့လိုက်​​တော့ ဖင်​ကြီးအသာပင်​့​ပေးလိုက်​သည်​။

​ရှောကနဲလီးကြီးထိုးဝင်​လာ​တော့မှအ​ဖေကနို့​တွေ

ဆုပ်​နယ်​ရင်​းလိုးသည်​။ဘယ်​လိုလိုးလိုး​ကောင်​း​နေ

တာပါပဲ။လိုး​ေ​လလိုးလေ မဝ,​လေပါပဲ။ဖြည်​းဖြည်​းလိုုး

မယ်​လို့ဘယ်​​လောက်​​ပြော​ပြော..ဘာကတိ​တွေ​ပေး

​ပေး...အရသာထူးကိုမလွန်​ဆန်​နိုင်​ပါဘူး။စွတ်​.ပြွတ်​

စွတ်​..ပြွတ်​..စွတ်​..စွတ်​..စွတ်​..အသံ​တွေက. ကြမ်​း

ကြမ်​းလိုးဖို့ တွန်​းအား​တွေလိုနှာ​တွေထန်​လာသည်​ ။

အသက်​ရှူ​တွေပြင်​းလာသည်​။ဖြည်​းဖြည်​းမှမြန်​မြန်​

ဖြစ်​လာသည်​။မမြန်​လျင်​လဲ နီလာညိုကဖင်​ကြီးပင်​့

ပြီး မြန်​ခိုင်​းသည်​။ဖင်​ပင်​့​ပေးလိုက်​တာနှင်​့တစ်​ပြိုင်​

နက်​ အ​ဖေကအချိန်​မဆိုင်​းပါ။​ဖောင်​းကနဲ​ဖောင်​းကနဲ

လိုး​တော့သည်​။

      ​" ​ဆောင်​့​တော့အ​ဖေ​ရေ...ဘယ်​လိုမှစိတ်​မထိန်​း

နိုင်​ဘူး..ပက်​ပက်​စက်​စက်​သာ​ဆောင်​့လိုး​တော့.."

      စွတ်​..ပြွတ်​..​ဖောင်​း.အင်​့...စွတ်​..ပြွတ်​..​ဖောင်​း

​စောက်​ရည်​​တွေထွက်​လာပြန်​သည်​။​စောက်​ဂည်​ထွက်​​လေ..လမ်​း​ကြောင်​း​ချေ ာပြီးလီးဝင်​​ဖြောင်​့​လေ..လိုးလို့​ကောင်​း​လေ..လိုး​လေ..ပတ်​ချ ာလည်​လိုက်​​နေသည်​။ အင်​့..အင်​့...​ဆောင်​့​မောင်​..ပြင်​းပြင်​း​ဆောင်​့..

​ဖောင်​း ​ဖောင်​း ...အား...​ကောင်​းတယ်​..အင်​့..

      ​နောက်​​တော့အ​ဖေကနို့​တွေကိုလက်​လွှတ်​ပြီး

​ပေါင်​ကြီးတစ်​​ချေ ာင်​းကိုဆွဲ​ထောင်​ကာဖက်​ပြီးလိုးပြန်​

သည်​။​စောက်​ဖုတ်​ကြီးမှာ ဖူးကား​ဖောင်​းဲကြွ​နေပြီးလီး

ဝင်​လိုက်​တိုင်​း အိကနဲ အိကနဲ ပိပိကျသည်​။ကြာလာ

​တော့အသက်​ရှူ သံပိုပြင်​းလာပြီး ကျန်​သည်​့​ပေါင်​ကြီး

တစ်​​ချေ ာင်​းကို​ဆောင်​့​ကြောင်​့ခွထိုင်​ပြီးလီးအဆုံးထိ

​ဆောင်​့​ဆောင်​ထည်​့လိုးပြန်​သည်​။​စောက်​ပတ်​ကစုပ်​

​နေညှစ်​​နေရင်​း ​စောက်​ရည်​​တွေစီးထွက်​သည်​။

      ​" ​မောင်​​ရေ...အပီးလိုး​ပေး..အပီး..အပီး..အာ့

​ကောင်​းတယ်​​မောင်​​ရေ့....​ဆောင်​့..​ဆောင်​့..အ​သေ..

အ​သေ...အ​သေ​ဆောင်​့..အင်​့..အု..အား..လ​ရေ​တွေ

​မောင်​...​မောင်​့လ​ရေ​တွေ..အား..​ကောင်​းလိုက်​တာ

ပန်​းကွာ..ထုတ်​ကွာ..အင်​့..အင်​့..​မောင်​..​မောင်​..."

      နှစ်​​ယောက်​အတူပြီး​အောင်​စိတ်​တူကိုယ်​တူလိုး

ကြသည်​။ရည်​မှန်​းသလိုအတူပြီး​တော့ အငမ်​းမရ

နမိးစုပ်​ကြသည်​။မဆုံးနိုင်​ကြ။အနမ်​းရပ်​​တော့မှအ​ဖေ

လီးကြီးကိုဆွဲထုတ်​သည်​။လီးရည်​​တွေ ​စောက်​ရည်​​တွေ​ပေကျံ​နေသည်​့လီးကြီးကိုနီလာညိုအားရပါးရ

စုပ်​ပစ်​သည်​။ဒစ်​ဖူးကြီးကိုတအားစုပ်​ပြီး လျှ ာဖြင်​့

ရစ်​ဝိုက်​ဆွဲယူသည်​။မတင်​းတိမ်​နိုင်​ပါ..သွား​လေးဖြင်​့

မချင်​့မရဲကိုက်​ပြီးခါရမ်​းပစ်​မိသည်​။နာသွားမှာစိုး၍သာ

လွှတ်​လိုက်​ရသည်​...မလွှတ်​ချင်​...။အ​မေနိုး​နေမှာကို

လည်​းစိုးရိမ်​ရသည်​​လေ....​နောက်​​နေ့​တွေဆက်​လိုး

ကြတာ​ပေါ့ အ​ဖေရယ်​...

အပိုင်း ၁၀ ဆက်ရန်