" အဟင့် ......... ဟင့် ............ ဘယ်လိုကြီးလဲ ......... အဖေရဲ့ ............ သမီး မနေတတ်ဖူး ............... အာ ......... ဟာ ............... အမလေးးးးး ...... ကျွတ် ကျွတ် ......... ဖယ် ............ ဖယ် .................. ဖယ်တော့ ......... အဖေ ............... ထွက် ............ ထွက် ............... အားးး အားးးးးး ............ ထွက် ကုန် ပြီ "
ဒေါ်တင်တင်ဦး စူးစူးဝါးဝါး အော်ကာ ဖခင်ဖြစ်သူ ခေါင်းအား တွန်းထုတ်ရင်း ဖင်ကြီး ကြွတက်လာကာ စောက်ရည်များ ထောင်ပန်း နေတော့၏။
" ပြွတ် ......... ပလပ် ............ ကောင်းလား ......... သမီး ............ ပလပ် ပလပ် ပလပ် "
ဦးထွန်းဇံမှာ ပေါင်ကြားထဲ ဒူးထောက် ခါးညွှတ်လျက် အနေထားဖြင့် ဖင်ကြီး ကြွတက်ကာ အောက်ပြန် ကျလာသော သမီးဖြစ်သူ ပေါင်ကြား ဆက်ကနဲ့ ဖိယက်ရင်း လေသံတိုးတိုးနှင့် မေးလိုက်ပြန်သည်။
" အင်း ............... ဟူးးးး ............... အင်းဟင်း ............ ကန်တော့နော် ............ အဖေ ............ အင်း ..................... အင်း "
" ထပ်ယက် ... ပေးရ ဦးမလား "
ဒေါ်တင်တင်ဦး ရင်ထဲ တလှပ်လှပ်ဖြင့် ခေါင်းလေးသာ ယမ်းပြ နေ၏။
" သမီး ဘာတွေ တွေးနေတာလဲ ...... ကလေးတွေ မရှိတုန်း ... အရင်တခါလို ...... လုပ်ရအောင်ပါဆို "
ဖခင်ဖြစ်သူ စကားကြောင့် ဒေါ်တင်တင်ဦး အတွေးစလေး ပျက်ကာ ဒိန်းကနဲ့ ရင်ခုန် လာတော့သည်။ အရင်တခေါက် အဖုတ်အား ယက်ပေး ထားသည့် အရသာ လေးအား တရက်မှ မေ့မရ။ ညတိုင်း စိတ်ကူးထဲ မြင်ယောင်ကာ လက်ဖြင့် အာသာ ဖြေနေရ၏။ နေ့တိုင်း အယက်ခံချင် သော်လည်း သားအဖချင်း သူမ ဘက်မှ စမပြောရဲ။
" အိပ်ခန်း သွားရအောင်လေ ... သမီး "
" အင်း "
အိပ်ခန်းထဲ ရောက်သည်နှင့် ရုတ်တရက် ဆိုင်းမဆင့် ဘုံမဆင့် ကာမ အမှောင်ထဲ ရဂစိတ်များဖြင့် တိုးဝင် မိကြတော့သည်။ တယောက်ကို တယောက် ခပ်တင်းတင်း ဖက်ရင်း ကုတင်ပေါ် လှဲချလိုက်၏။ ပက်လက် အနေထားဖြင့် ဒေါ်တင်တင်ဦး လက်များမှာ ဗိုက်သားပေါ် ရောက်နေသော ဖခင်ဖြစ်သူ၏ မျက်နှာအား အောက်ဖက် ဖြည်းဖြည်းချင်း တွန်းပို့ နေသည်။ ခါးအောက် ထမိန်မှာ ခြေရင်းဘက် ရောက်ရှိ သွားကာ အဖုတ် နှုတ်ခမ်းသား ၂ခုမှာ နီညိုရောင် သန်းပြီး အရည်ပြားပေါ် အမွှေးများ မဲနက် ကောက်ကွေး လျက်ရှိသည်။ ဦးထွန်းဇံမှာ ပေါင်ကြားထဲ ဒူးတုတ် နေရာ ယူရင်း နောက်ဆုတ်ကာ အိကားနေသော ဖင်သားစိုင် ၂ခြမ်းအား ဆုပ်နယ်ပြီး ဆီးခုံးပေါ် မျက်နှာ အပ်ပစ် လိုက်၏။ နုညံ့သော နည်းလမ်းများဖြင့် သမီး ဖြစ်သူအား ကာမ ညွှတ်ကွင်းထဲ ဖြည်းဖြည်းချင်း ဆွဲခေါ် နေသည်။
" ရှီးးးး ............ ကျွတ် "
ဒေါ်တင်တင်ဦး စုပ်သပ်ကာ ဖြူဖွေး အိကားနေသော ဖင်ကြီး မြှောက်ကာ ခါးကော့ တက်လာ၏။ ပေါင်တံ ကြားထဲ စူထွက်နေသော စောက်ပတ်အုံအား မထိပဲ ဆီးခုံးမှာ ကွေ့ပတ်နမ်းရာ ဒေါ်တင်တင်ဦး ပေါင်တံ၂ဖက် ဖြဲပေး နေတော့၏။ ရုတ်တရက် ဒေါ်တင်တင်ဦး ဖင်သားစိုင်၂ဖက် ကြုံ့ဝင်သွားကာ ပွက်ကနဲ့ အဖုတ် အဝ လေးထဲမှ အရည်ကြည်များ လျှံကျလာပြီး ဖင်ကြားထဲ စီးကျလာရ၏။ မျက်လုံးနှစ်ဖက် မှေးစင်းလာကာ နဖူးကြောများ ကြုံလာပြီး ဖခင်ဖြစ်သူ ပါးစပ်နှင့် အဖုတ် အုံကြီး ထိကပ်စေရန် မသိမသာ ဖင်ကြီး ဝေ့ကာ ဝိုက်ကာဖြင့် ကြိုးစားနေသည်။
" အာ ............ ကျွတ် ............ ဟင့် ဟင့်ဟင့် "
ဦးထွန်းဇံမှာ သမီးဖြစ်သူ ခံစားချက်အား ရိပ်မိ သော်လည်း စောက်ဖုတ်အုံကြီး မထိပဲ ပေါင်ခြံတဝိုက် ကိုသာ လျှာဖျား လေးဖြင့် ဖိယက်ပေးသည်။
" ကျွတ် ............ အိ့ ............ အင့် ............... ဟင့် "
ဒေါ်တင်တင်ဦး အောက်နှုတ်ခမ်းလေး ကိုက်ကာ ဖခင်ဖြစ်သူ မျက်နှာအား ဆွဲပွတ်လိုက်၏။ သမီးဖြစ်သူ ကာမစိတ်များ ထိန်းမရအောင် ထကြွလာမှ ဦးထွန်းဇံမှာ အဖုတ်အက်ကွဲ ကြောင်းထဲ နှာသီး ဖျားလေး ဖိသွင်း လိုက်သည်။ အနံ့အား အားပါးတရ ရှုရှိုက်ရင်း အဖုတ်ဝလေးမှ အပေါ်ဘက် အစိလေး နားထိ ပင့်ယက် ပေး၏။
" ရှီးးးးးးး ............ ကျွတ် ............... အဖေရယ် .................. အ .................. အ .............................. ဟူးးးးး "
မှိတ်ထားသော မျက်လုံးလေး ဖွင့်ကာ ပေါင်ခြံထဲ ဖခင်ဖြစ်သူအား လှမ်းကြည့် လိုက်ပြန်သည်။ ဦးထွန်းဇံမှာလည်း သမီးဖြစ်သူ မျက်နှာအား ခေါင်းထောင်ကြည့်ရာ အကြည့်ချင်း ဆုံမိနေ၏။ သမီးဖြစ်သူ မျက်နှာလေး အားရကျေနပ် နေစဉ် အဖုတ် အက်ကွဲကြောင်း ထိပ်ရှိ အရည်ပြားတင်းကာ ဖူးဖူးလေး လုံးထနေသော စောက်စိအား ပါးစပ်ဖြင့် စုပ်ယူ လိုက်သည်။ ပါးစပ်ထဲသွင်းကာ နူတ်ခမ်းချင်း တေ့စုပ် သလို စုပ်ရင်း စောက်စိ ထိပ်ရှိ အဆံလေးအား လျှာဖျားဖြင့် ဖိထိုး ပစ်၏။
ဒေါ်တင်တင်ဦး မျက်နှာလေး ရှုံ့မဲ့ကာ ဖမ်းကိုင် ထားသော ဖခင်ဖြစ်သူ ခေါင်းအား လွတ်၍ လက်၂ဖက်မှာ ကိုယ်လုံးဘေး တစ်ဖက် တစ်ချက်စီ ချရင်း အိပ်ယာခင်း အား ကျစ်နေအောင် ဆုပ်ကိုင် ထားရသည်။ ပေါင်တံ ဖွေးဖွေး တုတ်တုတ် ကြားထဲ အဖုတ်အုံ ကြီးမှာ ပိုပြီး ဖေါင်းကြွ လာ၏။ ထိုချိန် ဦးထွန်းဇံမှာ ပါးစပ်ထဲ မာခဲ လာသော စောက်စိအား သွားဖြင့် ခပ်ဆက်ဆက်လေး ဖိကိုက်ရာ ဖင်ကြီး ဇပ်ကနဲ့ ကော့တက် လာပြီး စောက်ရည်များ ထောင်ပန်း နေတော့သည်။
" အားးးး ............... အဟင့် ဟင့် ............ မ ............ မ ..................... မ ရ တော့ ဘူး ............ အဖေရဲ့ ...... အားအားးးးး ............... ထွက် ပြီ ............ ရှီးးးးး ............ ရှီးးးးးးးးးးး "
အရည်များ ပန်းထုတ်နေစဉ် ဦးထွန်းဇံမှာ အစိလေး ကိုက်နေရာမှ လျှာအား စုချွန်ကာ စောက်ခေါင်း ပေါက်ထဲ ထိုးသွင်း လိုက်ပြန်သည်။ ဒေါ်တင်တင်ဦးမှာ သူမ အဖုတ်ထဲရှိ ဖခင်ဖြစ်သူ လျှာအား စောက်ခေါင်း အတွင်းသား များဖြင့် ညှစ်ကာ ကော့ပျံ နေ၏။ အတန်ကြာသည် အထိ စောက်ခေါင်းထဲ ထိုးမွှေ နေသော ဖခင်ဖြစ်သူ လျှာဖျားလေးကြောင့် ကြိတ်ကျေနပ် နေမိတော့သည်။
" ရှီးးးးးးးး ............... ရှီးးးးးးး ............... ရပြီ ............ အဖေရဲ့ ............ တော်တော့ နော် "
သမီးဖြစ်သူ စကားကြောင့် ဦးထွန်းဇံမှာ စောင်ခေါင်းထဲမှ လျှာအား ပြန်ထုတ်ကာ မျက်နှာ ခွာလိုက် တော့သည်။ စောက်ခေါင်း ပေါက်လေး ဟာသွား သဖြင့် ဒေါ်တင်တင်ဦးမှာ သူမ ပေါင်နှစ်လုံးကြား ခေါင်းထောင် လာသော ဖခင်ဖြစ်သူ ခေါင်းအား ဖမ်းဆွဲကာ မျက်နှာအား ၅ချက် ၆ချက်ခန့် ကော့ပွတ်ပြီးမှ လွတ်ပေး လိုက်၏။ ဦးထွန်းဇံမှာ ဒူးထောက် ရပ်ရင်း သမီးဖြစ်သူ၏ ကိုယ်လုံးပေါ် မှောက်ချကာ နှုတ်ခမ်းချင်း တေ့လျက် ဖိစုပ် နမ်းနေပြန်သည်။
" သမီးကို ... အဲလောက်ထိ ............ ချစ်လား အဖေရယ် ......... ကြည့်ပါဦး ............ မျက်နှာ တပြင်လုံး ...... သမီး အရည်တွေ ......... ပေပွ နေပြီ "
စကားပြောရင်း ဖခင်ဖြစ်သူ မျက်နှာပေါ်မှ သူမ ပန်းထုတ် ထားသော စောက်ရည် များအား ပြန်ယက် ပေးနေရှာ၏။ အစပိုင်း ညှီစို့စို့ အနံ့များကြောင့် အသက်အောင့် ထားသော်လည်း နဖူးပြင်အား ယက်ပြီး သည်နှင့် အနံ့ယဉ်ပါး လာကာ မျက်နှာတပြင်လုံး ပြောင်စင်အောင် ယက်ပေးလိုက် တော့သည်။ ဦးထွန်းဇံမှာ ဒေါ်တင်တင်ဦး ကိုယ်လုံးအား အပေါ်မှ မိုးလျက် ချိုင်းကြားအောက် လက်ထောက်ကာ ခေါင်းလေး ဘယ်ညာ လွဲပြီး လျှာနွေးနွေးလေးဖြင့် မျက်နှာအနံ့ ယက်ပေး နေသည်ကို ခံယူရင်း မျက်လုံး မှိတ်ထား လိုက်၏။
" ဟင် ...... အဖေ .................. အောက် ............ အောက် .................. အောက်က "
ဖခင်ဖြစ်သူ မျက်နှာပေါ်မှ သူမ စောက်ရည်များ ယက်ပေး နေစဉ် ဆီးခုံးပေါ် အိကနဲ့ အသားစိုင် တခု လာထိသဖြင့် အောက်ဖက် လှမ်းကြည့် မိသည်။ လမွှေးအုံအောက် လီးတံ ပတ်ပတ်လည် အကြောများ ဖုထစ်ကာ ပြဲလန် နေသော ဒစ်ကြီးမှာ သူမ ဆီးခုံးအား ထောက်ထားသည်ကို တွေ့လိုက်ရ၏။ လဥကြီး ၂လုံးမှာ လီးတံ အရင်းမှ တွဲကျ နေပြန်သည်။
" အင်း ......... အဖေလည်း ......... တင်းနေပြီ ......... သမီးရယ် "
လီးအား စိုက်ကြည့်နေသော သမီးဖြစ်သူအား ပြန်ဖြေရင်း ခါးအားဖြင့် ဖင်အား မြှောက်ကာ နောက် အနည်းငယ် ရွေ့ရင်း အဖုတ်ပေါ် ဖိချလိုက်တော့၏။
" ဇွိ ............ ပလောက် "
" ဟင် ............ အဖေ ............ လုပ် ............ လုပ် ............ လုပ် မ လို့ လား ............ အရင် တခါလို ......... သမီး လက်နဲ့ ............ လုပ်ပေး မယ်လေ "
" ရှီးးးးးး ............... အင်းဟင်း ............... မလုပ်ပါဘူး ... သမီးရဲ့ ............ အာသာပြေရုံလေး ......... သမီးဟာကို ...... လီးနဲ့ ............ ပွတ်မလို့ပါ ......... ရှီးးးး ............ ဇွိ ............... ပလောက် ......... ဇွပ် ......... ဗွက် "
ဒုတိယ အကြိမ် လက်ထောက် ခါးဆန့်ကာ အဖုတ် အက်ကွဲကြောင်းအား လီးထိပ်ဖြင့် ချိန်ကာ ဇွိကနဲ့ ၃ချက်ခန့် ဖိချလိုက်ပြန်သည်။
" ဟင် ......... အထဲ ......... ဝင်သွား လိမ့်မယ် ......... အဖေရဲ့ ............ အိ့ "
" မဝင်ပါဘူး ...... အင့် ............ ဇွိ ......... တေ့ ပွတ်ရုံပါ ...... သမီးရာ ......... ရှီးးးးး ............ ဗွိ ............ ဗွက် ဗွက် ............ ဗြိ "
ဖခင်ဖြစ်သူ စကားကြောင့် ဒေါ်တင်တင်ဦး ရုတ်တရက် သူမ ပေါင်နှစ်ဖက်အား အမြန် စိထား လိုက်သည်။ ဦးထွန်းဇံ လီးမှာ အဖုတ်ထဲ မဝင် သော်လည်း အဖုတ် နူတ်ခမ်းကြား ညှပ်သွား ရ၏။
" ဇွိ ............... ပလွပ် ... ဗွိ ......... ဗွက် .................. ဇွိဇွိ ............... ဗွက် ............ ဗွက် ............... အားးးး ......... ဟင့် "
လီးမှာ ဒေါ်တင်တင်ဦး၏ စောက်ပတ် နူတ်ခမ်းကြား အထက်အောက် ပွတ်ဆွဲနေရာ လက်ကျန် စောက်ရည်များ အိုင်ထွက် လာရ၏။ ပြန်မာလာသော အစိလေးအား လီးအရည်ပြားနှင့် ပွတ်မိရာ စောက်ခေါင်းထဲမှ အရည်များ အပြင်သို့ ပွက်ကနဲ ပွက်ကနဲ လျှံကျ နေ၏။
" ဇွိ ...... ဇွက် ............... အင်းဟင်း ............... ပလောက် .................. ဗွိ .................. ဗြိ ............... ဗွက်ဗွက် ............ ဟင့် ............... ဟင့် ဟင့် ............ ထပ် ထွက် တော့မယ် ......... ထင်တယ် ............ အဖေရယ် ............... ရှီးးးးးး ............... အဟူးးး "
စောက်ပတ် ကြားထဲ ဖခင်ဖြစ်သူ လီးကြီး တိုးဝင် လာတိုင်း လဥ၂လုံးမှာ ပေါင်ထိပ်အား ရိုက်မိသဖြင့် စိတ်ထဲ သိမ့်ကနဲ့ သိမ့်ကနဲ့ ခံစား နေရပြန်သည်။ ဦးထွန်းဇံ မှာလည်း လီးအရည်ပြားအား အဖုတ် နူတ်ခမ်းကြား အသားစိုင် အနုလေးများဖြင့် ပွတ်ပေးသလို ဖြစ်ကာ ခပ်သွက်သွက်ပင် ပေါင်ကြားအား ဖိဖိ လိုးတော့သည်။ ဒေါ်တင်တင်ဦး မှာလည်း အဖုတ်ကြား လီးအရည်ပြားဖြင့် ချိတ်ဆွဲသည့် အရသာအား နှစ်ချိုက်လာကာ ပေါင်ကြားထဲ ထိုးပွတ်နေသော လီးအား ကျွတ်ထွက်မှာ စိုးရိမ် မိကာ ပေါင်တန်အား ခပ်တင်းတင်း ထပ်စိ လိုက်ပြန်၏။
" ဗျစ် ............ အားးးးးးးးးး ............... အဖေ ............... အထဲ ............... ဝင် ............... ဝင် .................. ဝင်သွားပြီ .................. အဖေရဲ့ ............... အဟင့် ဟင့် ............... အ ............... အားးးးး "
" ဟင် ............ ဟုတ်လား သမီး ............ ဆောရီးနော် ...... အင့် ............... ပလွပ် ............... ဗျစ် ......... ရှီးးးးး ............ အဖေ ...... မရည်ရွယ် ပါဘူး ...... ဟူးးး ရှီးးးးး "
ဦးထွန်းဇံမှာ လီးတဆုံး သေချာ ဆောင့်လိုးပြီး ပြန်မထုတ်ပဲ ဆီးခုံးချင်း ကပ်ကာ စောက်ခေါင်း ပေါက်ထဲ ခါးအားဖြင့် ကြိတ်မွှေ ပေးလိုက်သည်။
" ဟင့် ......... အ .................. ကျွတ် ............... အဖေရယ် "
ဒေါ်တင်တင်ဦး တယောက် ကာမ အရသာလေး ဆင့်ကဲ ဆင့်ကဲ့ ခံစားလာရကာ မျက်တောင်များ စင်းကျ သွားတော့၏။ အဖုတ်ထဲ လီးမဝင်သည်မှာ နှစ်အတန် ကြာနေသဖြင့် ဖခင်ဖြစ်သူ လီးကြီး ရုတ်တရက် အဆုံးထိ ဝင်လာရာ နှင့်ကနဲ့ ခံစားလိုက်ရသည်။ သားအိမ်ဝအား လီးထိပ်ဖြင့် ထောက်ကာ မွှေပေး နေသဖြင့် လီးအရသာ ထူးကဲ နေရ၏။ လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် ဖခင်ဖြစ်သူ ဖင်အား အုပ်ကိုင်ကာ ကြိတ်လှည့်နေသော ဖင်သားစိုင်အား ဖိကုတ် ပစ်သည်။
" ဗွိ ............ အ ............... ဇွိ ........................ အား .................. ကျွတ် ........................ အင့် ............... အားးး .................. ဗြိ ............... ကျွတ် "
ဖခင်ဖြစ်သူ လီးအား အလိုလျောက် ပြန်ညှစ်ပေးရင်း မသိမသာလေး ကော့ကော့ ပေးနေပြန်သည်။ ဦးထွန်းဇံ မခံနိုင်တော့ပေ လီးတံအား စောက်ပတ် အတွင်းသား နုနုလေးများဖြင့် ညှစ်ခံရ သဖြင့် လီးအရည်ပြား တလျှောက် ယားယံ လာကာ လီးအား ဖြည်းဖြည်းချင် ဆွဲထုတ်လိုက်၏။ သို့သော် ဒေါ်တင်တင်ဦးမှာ အထုတ် မခံတော့ သူမ လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် ဖခင်ဖြစ်သူ ခါးအား ဆွဲကာ ဖင်ကြီး ကော့ထိုး ပစ်သည်။
" အ ............ အား ............... သမီးရယ် ......... သမီး ညီမ ဟာထက် ......... သမီးဟာက ......... ပိုကောင်း နေပါလား ......... ရှီးးးးး ............ အားဟား ..................... အဖေ ............ မ ရ တော့ ............ အ ............ ရှီးးးးး ............... ပြီး ......... ပြီးးးးး ............... ပြီးပြီ "
ဦးထွန်းဇံ လီးထိပ် ကျင်ကနဲ့ ဖြစ်လာကာ ဆွဲထုတ် ထားသော လီးအား သမီးဖြစ်သူ အဖုတ်ထဲ ဒုတိယ အကြိမ် ဆက်ကနဲ့ ဖိလိုးကာ လရည်များ ညှစ်ထုတ် ပစ်ရတော့၏။ ဒေါ်တင်တင်ဦး မှာလည်း ဖခင်ဖြစ်သူ လရည်များ အထဲ ဝင်လာရာ နွေးကနဲ့ ခံစားရသည်နှင့် ဒုတိယ အကြိမ် စောက်ရည်များ ပန်းထွက် လာရသည်။ ကိုယ်လုံးပေါ် မှောင်ကျ လာသော ဖခင်ဖြစ်သူ၏ ကျောပြင်အား ပွတ်သပ် ပေးနေ လိုက်၏။
" အဖေ ......... ခုန ပြောတာ ............ တကယ်လား "
" ဟမ် ........................... ဘာလဲ ........................ သမီးရဲ့ "
" ဟိုလေ ............ ညီမလေး နီနီရဲ့ ဟာထက် ......... သမီး ဟာက ............... ပို ကောင်း တယ် ............ ဆိုတာ "
" အင်းလေ ............ အဖေ ၂ချက်ပဲ ............ လိုးရသေးတာ ............... လရည် တန်းထွက် သွားတာ "
" အွန် ............ နီနီက ............... အပျိုလေ ............... သမီးဟာက .................. ကလေး ၃ယောက်တောင် ......... ထွက်ထားတာ "
" အင်း ......... သမီး ဟာက ......... ကလေးမွေးထား ပေမယ့် ............... စောက်ပတ် အတွင်း ကြွက်သား တွေက ......... ခုထိ သန်မာနေတာ ... လီးကို ညှစ်ပေးနေတော့ ......... အပေါက်ကျင်းသလို ဖြစ်ပြီး ...... လိုးလို့ တအားကောင်းနေတာ "
" ဟင် ......... တကယ် "
" တကယ်ပေါ့ ......... ခုထိ ............ အဖေ့ လီးကြီး ...... ခုထိ ကောင်းနေတယ် ............ သမီးစောက်ပတ်က ......... ညှစ်ပေး နေတုန်းပဲ "
" အာ ......... သမီး ဘာမှ ............ မလုပ်ပါဘူး နော် "
ဒေါ်တင်တင်ဦး တယောက် ဖခင်ဖြစ်သူ စကားကြောင့် အားရ ကျေနပ် နေမိသည်။ ကလေး တခါမှ မမွေး ဘူးသော ညီမဖြစ်သူ စောက်ပတ်ထက် သူမ စောက်ပတ်က ပိုပြီး လိုးကောင်းကြောင်း ပြောလာ သဖြင့် စိတ်ထဲ ဘဝင်ခိုက်နေ ရ၏။ ထိုချိန် ဦးထွန်းဇံမှာ လီးအား ဆွဲထုတ်ကာ ဒူးထောက်ထိုင်ပြီး ကုတင် ခြေရင်းဘက် ပစ်ထားသော ပုဆိုးအား ခါးလှည့်၍ ဆွဲယူ လိုက်သည်။ ပေါင်ကြားမှ လီးကြီးမှာ စောက်ရည် အကျိ အချွဲများနှင့် ခေါင်းစိုက် ကျနေရာ ဒေါ်တင်တင်ဦး တယောက် ဖခင်ဖြစ်သူ၏ လီးအား ကြည့်ရင်း မျက်နှာချင်းဆိုင် ထထိုင် လိုက်၏။
" အဖေ ...... ပုဆိုး မဝတ်နဲ့ဦး ......... သမီး ...... သန့်ရှင်းရေး ......... လုပ်ပေးမယ် "
" ရပါတယ် ... သမီးရဲ့ ............ အိမ်ပြန်ရောက်ရင် ......... ရေချိုး မှာပါ "
" အမ် ......... ရေမချိုးခင် ......... နီနီ တွေ့သွားရင် ...... သမီးနဲ့ အဖေ ......... လုပ်တာ ... သိသွားဦးမယ် "
" သိလည်း ဘာဖြစ်လဲ ...... သမီးရယ် ......... သူ့လည်း ... အဖေလိုးနေတာပဲ "
" အယ် ......... ခုချက်ချင်းတော့ ......... မသိစေ ချင်ဘူး ......... အဖေရယ် ......... နောက်ကျမှ ............ တမျိုးပေါ့ "
" အင်းပါ ...... သမီးရှက်ရင် ......... အဖေ ............ မပြောသေးပါဘူး ............... နောက်ကျရင်တော့ ......... သမီးတို့ ......... ညီမ ၂ယောက်ကို ... အဖေ တပြိုင်ထဲ ......... လိုးဦးမယ် "
" ဟယ် ......... အဖေ ကတော့လေ ......... စိတ်တအား ကြီးတယ် ............ နေဦး ...... သမီး ထမိန်နဲ့ ... အဖေ့ဟာကို ... သုတ်ပေးမလို့ "
စကားပြောရင်း ဖခင်ဖြစ်သူ ဘေးမှ လေးဖက်ကုန်းကာ သူမထမိန်အား လှမ်းယူ လိုက်တော့၏။ ဖင်ကြီးမှာ ဖခင်ဖြစ်သူ ဘေးနား ကော့နေပြီး လိုးပြီးစ စောက်ဖုတ်ဝလေးမှ လရည်များ ပြူထွက်နေသည်။ ဦးထွန်းဇံ မှာ သမီးဖြစ်သူ၏ ကားထွက်နေသော ဖင်သားစိုင်ကြီးအား ကြည့်ကာ နောက်တချီ ဆွဲလိုးချင် နေသည်။ ဒူးထောက်လျက် အနေထားမှ ရုတ်တရက် သမီးဖြစ်သူ ဖင်ကြီးနောက် နေရာလှည့်ယူကာ ဖင်ကြား မျက်နှာ အပ်ပစ် လိုက်၏။
" ဟင် ...... အဖေ "
ဒေါ်တင်တင်ဦး သူမထမိန်လေး လက်မှ ဆွဲမိစဉ် ဖင်ဝလေး ဖခင်ဖြစ်သူ နှာခေါင်းထိပ် ထိကပ် လာသဖြင့် လေးဖက်ကုန်းလျက် အနေထားမှ လည်ပြန် လှည့်ကြည့် မိ၏။ နဂိုကထဲမှ စွင့်ကား နေသော သူမဖင်ကြီးမှာ ကုန်းထား သဖြင့် ဖခင် ဖြစ်သူရှေ့ ကော့ထွက် နေရသည်။
" အိုးးး ......... အဲဒါ ......... အဖေ့ အရည်တွေရော ......... မရွံ့ဘူးလား ...... ဒုက္ခပါပဲ ...... အဖေရယ် ......... အ ............... ရှီးးးးး "
ဦးထွန်းဇံ ဘာစကားမှ ပြန်မပြောပဲ လက်၂ဖက်ဖြင့် ဖင်ဝအောက်ဖက် အဖုတ်နူတ်ခမ်းသား ၂ဖက်အား ဖြဲကာ လျှာထိုး သွင်းလိုက် တော့သည်။ ဒေါ်တင်တင်ဦး ဖင်သားစိုင်များ ကြုံ့ဝင်သွား၏။ သူမအရည် များရော လရည်များပါ လျှံထွက် စောက်ပတ်အား ဖခင်ဖြစ်သူမှ ယက်ပေး နေသဖြင့် စိတ်ထဲ အားနာသလိုလို နှင့် ရှက်စိတ်များ ဝင်ရောက် လာမိ ပြန်သည်။ စောက်ပတ်အုံ တစ်ခုလုံးနှင့် ပေါင်ခြံနှစ်ဖက်တွင် အရည်များ စီးကျ နေတော့၏။
" အဖေ ......... တော် ... တော် ............... တော်ပါတော့ ............ အဟင့် ဟင့် ............... သမီး ............ မခံနိုင် တော့လို့ပါ ............ ဟင့် ဟင့် "
" ပြွတ် ......... ပလပ် ......... ပြွတ်ပြွတ် ............ အေးပါ ......... သမီးရယ် "
ဒေါ်တင်တင်ဦး ငိုသံလေးဖြင့် တောင်းပန်နေသဖြင့် အဖုတ်အား ယက်နေရာမှ မျက်နှာ ခွာလိုက် တော့သည်။ သမီးအငယ်ဖြစ်သူ နီနီဦးနှင့် မတူ အရှက်ကြီးသော သမီးကြီး ဒေါ်တင်တင်ဦးအား နောက်ရက်မှ ဖင်ကုန်း ခိုင်းပြီး လိုးရန် ဆုံးဖြတ်ရင်း စိတ်လျော့ လိုက်တော့၏။ ဖခင်ဖြစ်သူ ဖင်ကြီးအား လွတ်ပေးမှ မျက်နှာချင်းဆိုင် ဒူးတုတ်ထိုင်လိုက်၏။
" အဖေ ...... အိမ်ပြန်ရင် ...... လမ်းဂရုစိုက် ပြန်နော် "
" အေးပါ ... သမီးရဲ့ ......... ဒီနေ့ မြေးမကြီး ... ပြန်မလာရင် ...... သမီး တယောက်ထဲ ... ဖြစ်ပါ့မလား "
" ဖြစ်ပါတယ် ... ခြံစောင့် ...... မောင်မျိုးတို့ ... လင်မယား ရှိတယ်လေ "
စကားပြောရင်း ဖခင်ဖြစ်သူ လီးအား ဆွဲကိုင်ကာ သူမ ထမိန်လေးဖြင့် သုတ်ကာ သန့်စင် ပေးလိုက်၏။ တဆက်ထဲ တွဲကျနေသော လဥ၂လုံးအား ထမိန်နှင့် အုပ်ကိုင်ကာ သူမ လက်ဖဝါး လေးထဲ ထည့်ရင်း ခပ်ဖွဖွ ဆုတ်နယ် ပေးပြန်သည်။
" နောက်တခါမှ ...... အဖေ့ စိတ်ကြိုက်နော် "
ဖခင်ဖြစ်သူ ဒုတိယ အချီ လိုးရန် တားမိလိုက် သဖြင့် စိတ်ခု သွားမှာလည်း စိုးရိမ်မိနေ၏။
" နော်လို့ ... အဖေ "
ဦးထွန်းဇံမှာ ငြိမ်နေသဖြင့် လဥ၂လုံး ညှစ်ပေးပြီး လွတ်နေသော လက်တဖက်ဖြင့် လီးတံအား ဆုပ်ကိုင်ကာ လီးထိပ်အား ဖိနမ်းရင်း ချော့လိုက်တော့၏။ ဖခင်ဖြစ်သူ ပြန်သွားမှ ရေချိုးခန်းထဲ ကိုယ်လက် သန့်စင်ကာ အိပ်ယာ ဝင်လိုက်သည်။
မနက်လင်းသည်နှင့် အိပ်ယာ ထကာ မနေ့ညမှ ဖခင်ဖြစ်သူနှင့် လိုးမိသော အဖြစ်ပျက်များ ပြန်တွေး နေမိ၏။ ဧည့်ခန်းထဲ ကော်ဖီ သောက်နေစဉ် အိမ်တံခါးပေါက် ချိတ်ဆွဲထားသော ဆွဲလဲသံလေး ထွက်ပေါ်လာသည်။
" မမဦး ... နိုးပြီလား "
" ဟယ် ...... မောင်ကျော် ...... လကုန်ရက် ... မရောက်သေးဘူး ...... လမ်းကြုံ ဝင်တာလား "
စကားသံနဲ့ အတူ ဧည်ခန်းထဲ ဝင်လာသော စိုးကျော်အား ဒေါ်တင်တင်ဦး ကော်ဖီ သောက်ရင်း လှမ်းမေးနေ၏။
" ကျနော် ... ကားရပ်တာတောင် ... မသိဘူး ... ဘာတွေ တွေးနေတာလဲ ...... မမဦး ရယ် "
" ဘာရယ် ... မဟုတ်ပါဘူး ...... မောင်ကျော်ရဲ့ ... ဟင်းဟင်း "
ဒေါ်တင်တင်ဦး အတွေး လွန်နေသဖြင့် ရှက်ပြုံးလေး ပြုံးပြနေမိသည်။ စိုးကျော်မှာ အသက် ၃၅နှစ်ခန့် ရှိပြီး အသားညိုညို အရပ်မနိမ့် မမြင့်ဖြင့် ခန္ဓာကိုယ် ကျစ်ကျစ် လစ်လစ်ပင်။ ခင်ပွန်း ဖြစ်သူ ဦးလှမောင်၏ လူယုံ တပြည့် ဖြစ်ပြီး ခုထိ အထည်စက်ရုံအား အုပ်ချုပ် လုပ်ကိုင် ပေးလျက်ရှိသည်။ ခင်ပွန်းသည် မရှိသည့် နောက်တွင် အထည်စက်ရုံ လုပ်ငန်းအား ဒေါ်တက်တင်ဦး ဘာမှ မလုပ်တတ်ခဲ့။ သားသမီး ၃ယောက်လုံးကလည်း ကျောင်းတက်နေ သဖြင့် စိုးကျော်အား ဆက်လက် ဦးစီးစေခဲ့သည်။ စိုးကျော် လက်ထက်တွင် အထည် စက်ရုံမှာ ပိုပြီး အောင်မြင်ကာ နယ်မြို့လေးများမှ မြို့ကြီးပြကြီး များထိ အထည်များ အဆက်မပြတ် ပို့နေ ရ၏။
" ချယ်ရီရော ... ဒီနေ့ စက်ရုံ လာမှာလား "
" သူ့ယောင်္ကျား ရပ်ကွက်က ... ဘုရားပွဲ ...... ပွဲကြည့်မယ် ပြောပြီး ...... ညအိပ် သွားကြတာလေ ... မင်းဆီ ဖုန်းမဆက် ဖူးလား "
" အင်း ... မဆက်ဖူး ...... မမဦးရေ ......... ဒါမယ့် ရပါတယ် ......... လကုန်ရက် လောက်မှ ...... စက်ရုံက အလုပ်ရှုပ်တာပါ "
စိုးကျော် အမြဲ မရောက်သော်လည်း ၁လ ၁ခါ စာရင်းများ ချုပ်ကာ ငွေလာအပ်တိုင်း ရောက်ဖြစ်သည်။ ဆရာသမား မဆုံးခင် ဒေါ်တင်တင်ဦးတို့ လင်မယားနှစ်ယောက် ကြည်စယ်တာ မြင်တိုင်း အလိုလို စိတ်ကြွ နေမိသည်။ နွမ်းနယ်သော မျက်နှာလေးဖြင့် ဆံနွယ်များ နောက်ကျောဘက် ချကာ ကောဖီ သောက်နေသော ဆရာကတော်အား ခိုးကြည့်မိ၏။ မနက်အိပ်ရာ နိုးကာစ ရင်ဖုံးအင်္ကျီ အပါးလေးအောက် နို့အုံ၂ဖက်မှာ မို့အစ် နေသည်။ ခါးသေးကျဉ် လေးအောက် စွင့်ကားနေသော ဖင်ကြီးနှင့် ပေါင်တန် တုတ်တုတ်၂ဖက်မှာ ညဝတ် ထမိန် အပါးလေး အောက် တင်းမောက် နေ၏။
" ဟော ...... ကော်ဖီ သောက်မလား မေးနေတာကို ...... ဘယ်ကြည့်နေတာတုန်း ...... မောင်ကျော်ရဲ့ "
" အော် ......... အင်း ............ သောက်မယ်လေ ......... မမဦး "
စိုးကျော် ရင်ထဲ ထိတ်ကနဲ့ ဖြစ်သွားမိသော်လည်း ဒေါ်တင်တင်ဦး မရိပ်မိအောင် အကြည့်ရွေ့လိုက်ရ၏။
" ခ်ခ် ...... ရောက်ကတည်းက ...... မင်း ငါ့ကို ...... ကြည့်နေတာ ......... စက်ရုံထဲ ............ ဘာကိစ္စ ရှိလို့လည်း ......... အခက်ခဲရှိ ပြောလေ "
" မရှိပါဘူး ......... တနေ့တခြား ......... မမဦး ... ပိုလှ လာသလားလို့ ... ခိခိ "
စိုးကျော် တယောက် ပေါင်ကြားမှ ထောင်ထွက် လာသော လီးအား လက်ဖြင့် မသိမသာ ဖိကာ ရယ်မော ပြောလိုက် တော့သည်။
" အယ် ...... ငါ့မောင်က ......... အပြော ကောင်းတယ် ......... နေဦး ...... ပါမုန့် ကြက်ဥကြော်လေးပါ ...... ကြော်ကျွေးမယ်
ခဏအကြာ ဒေါ်တင်တင်ဦး ကော်ဖီ ကရားလေးနှင့် ပါမုန့်ကြက်ဥကြော် ပန်းကန်လေး ကိုင်ကာ ဧည့်ခန်းထဲ ပြန်ရောက် လာသည်။ ၂ယောက်သား စားရင်း သောက်ရင်း စကားပြောရာ တချို့ အကြောင်းရာများမှာ ၂ယောက်ပဲ သိတဲ့ အဖြစ်ပျက်များ တစွန်းတစ ပါဝင် လာရသည်။
စိုးကျော် ပြန်သွားသည်နှင့် နောက်ကျောပြင်အား ကြည့်ကာ ဒေါ်တင်တင်ဦး အတိတ်အား ပြန်စဉ်းစား နေမိသည်။ ဒေါ်တင်တင်ဦးမှာ အထည်စက်ရုံ လုပ်ငန်းအား ပါသည့်ပါသာ နေခဲ့ သော်လည်း သမီးကြီး ဖြစ်သူ ချယ်ရီခိုင်မှာ အထည် လုပ်ငန်းအား စိတ်ဝင် စားလျက် ရှိသည်။ ကျောင်းပြီး သည်နှင့် ဖခင်ဖြစ်သူ လုပ်ငန်းအား အလုပ်ဝင်လုပ် တော့၏။ ချယ်ရီခိုင် အလုပ်ဝင်သည်နှင့် စိုးကျော်၏ လုပ်ရည် ကိုင်ရည်များ သိရှိလာကာ လေးစား ခင်မင် မိနေသည်။ စက်ရုံထဲရှိ အလုပ်သမား အားလုံး ကလည်း စိုးကျော်အား သဘောကျ လေးစားကြ၏။ စိုးကျော်၏ လမ်းညွှန်မှု့ အတိုင်း ဘွဲ့ရပြီးမှ ကွန်ပျူတာ သင်တန်းနှင့် စာရင်းကိုင် သင်တန်းများ ပြန်တက်ကာ အလုပ်ထဲ ကြိုးစား သင်ယူ နေမိ၏။
ဖခင်ဖြစ်သူ ဆုံးပါး သွားကတည်းက သမီး အကြီးဆုံးမို့ အိမ်အတွက် တာဝန်ယူ စောင့်ရှောက် လိုစိတ် ရှိသဖြင့် ချစ်သူ ရည်းစား မထားပဲ ပညာရေး ကိုသာ အာရုံ စူးစိုက်ထားသည်။ တက္ကသိုလ်တွင် လာရောက် ပိုးပမ်းကြသော သူများ ရှိသော်လည်း စိတ်မဝင်စားခဲ့။ ဘွဲ့ရပြီး အလုပ်ဝင်မှ လက်ပွန်း တတီး နေထိုင်ရသော စိုးကျော် အပေါ် စိတ်များ တိမ်းညွတ် လာခဲ့ရ၏။ သို့သော် ဒေါ်တင်တင်ဦးမှာ လုပ်ငန်း အတွက် စိုးကျော်အား အားကိုးသော်လည်း သမီးဖြစ်သူထက် ၈နှစ်ခန့် ကြီးသော စိုးကျော်အား သမက်အဖြစ် လက်မခံချင် ခဲ့ပေ။ ထိုထက် ပိုဆိုး သည်က ခင်ပွန်းဖြစ်သူ မဆုံးခင် အရှုပ် များကြောင့် သူမကိုယ်တိုင် စိုးကျော်နှင့် ပက်သက် ခဲ့ရဖူးသည်။
" မောင်ကျော် ......... မင်း ......... မမကို ......... အမှန်တိုင်း ပြောကွာ ............ ဒီကိစ္စ ရှင်းမှ ဖြစ်မယ် "
" ဗျာ ......... ဟို ဟို ......... အဲဒါ ......... ဆရာနဲ့ ......... ထိပ်တိုက် ............... ရှင်း ............ ရှင်းးး ......... "
" ငါရှင်းမှာပါ ......... ဒါပေမယ့် ......... လက်ဆုပ် လက်ကိုင် ......... ပြနိုင်ဖို့ ............ အရေးကြီးတယ် ......... ကလေး ၃ယောက်တောင် ......... ရပြီးမှ ......... မင်းဆရာ ......... ဖေါက်ပြန်တာ ......... ငါ ...... ငါ ......... သည်းမခံဖူး ......... ဟင့် ဟင့် "
ဝမ်းနည်းပက်လက် ပြောနေသော ဆရာကတော်အား ကြည့်ကာ စိုးကျော် သနားလာမိသည်။ အကြောင်းစုံ ဖွင့်ပြောပြလိုက် လျင်လည်း သူ့အနာဂတ်က မသေချာတော့။ ဘွဲ့ရပြီးကာစ အထည်စက်ရုံအား အလုပ်ဝင်လုပ်ရင်း ရိုးသားကြိုးစား မှု့ကြောင့် ဆရာဖြစ်သူ ဦးလှမောင်မှာ သူ့အား အချိန်တို အတွင်း မန်နေဂျာ ရာထူး ပေးခဲ့၏။ နောင်ပိုင်း လူယုံ သဘောမျိုး ထားကာ အထည်စက်ရုံ တခုလုံး အုပ်ချုပ်စေပြီး ဦးလှမောင်မှာ ပွေရှုပ် နေတော့သည်။ စိုးကျော်တယောက် ဆရာဖြစ်သူ အရှုပ်များအား ဆရာကတော် မသိအောင် ဖုံးရဖိရ စက်ရုံအတွက် အလုပ်များရ သဖြင့် ကြာတော့ စိတ်ညစ် လာခဲ့၏။
" ပြောပါ ...... ငါ့မောင်ရယ် ...... မင်း ...... မမဦးကို ...... မသနား ဘူးလား ......... ဟင့် ဟင့် ......... ခုလည်း ...... သူ အိမ်ပြန်မလာတာ ...... ၅ရက် ရှိပြီ ......... အလုပ်ကို ဘမ်းပြပြီး ...... မယားငယ် နေနေတာ မလား ... အဟင့် ဟင့် "
ဦးလှမောင်မှာ အသက်ကြီးမှ ကာမစိတ် လွန်ကဲလာကာ အပြင်တွင် အမှန်တကယ် ရှုပ်ပေ ွနေတော့၏။ စက်ရုံ အတွက် စိုးကျော် ရှိသဖြင့် စိတ်ချလက်ချ ထားကာ အချိန်ပြည့် မိန်းမ တယောက်နှင့် ပျော်ပါး နေသည်။ ထိုမိန်းမအား တရားဝင် လက်ထပ် မထားသော်လည်း တိုက်နှင့် ကားနှင့် ထားကာ တိတ်တခိုး ပေါင်းသင်း နေ၏။
" ဟူးးးး ......... တကယ်လို့ ......... ပြက်သနာ တက်ရင် ...... ကျနော် ... အလုပ်ထုတ်ခံရမှာ ... မမဦးရဲ့ "
" မင်း ... အလုပ် မပြုတ်ပါဘူး ...... ငါ တာဝန် ယူပါတယ် ... ခု သူရှိတဲ့ ... နေရာ လိုက်ပြကွာ "
" ဟူးးးးး ......... ဟိုရောက်ရင် ......... ဘာမှ မလုပ်ပဲ ......... ပြီးမှ ............ မမဦးနဲ့ ဆရာတို့ ရှင်းဖို့ ...... ကတိ ပေးဗျာ "
" အေးပါ ...... ဒါက ......... ငါတို့ အိမ်ထောင်ရေး ကိစ္စ ...... မင်းကို ... မထိခိုက် စေရပါဘူး "
နေ့လည် ၁နာရီခန့် ဆိတ်ငြိမ် ရပ်ကွက် လေးထဲ အိမ်စီးကား အနက်လေး တစီး မောင်းဝင်လာကာ နံကပ် တိုက်လေး ရှေ့ ခဏရပ်ပြီး မျက်စောင်းထိုး ခပ်လှမ်းလှမ်း သစ်ပင်တပင်အောက် ထိုးရပ်သွားသည်။
" မမဦး ... စိတ်ကို ... အတတ်နိုင်ဆုံး ထိန်းနော် "
" အေးပါ ... မောင်ကျော်ရဲ့ ...... ဒါနဲ့ ...... အိမ်ဝန်း တံခါး ... ပိတ်ထားပါလား "
" အင်း ...... အတွင်းက ...... ခတ်ထားတာပါ ...... သော့ပို ...... ကျနော့်ဆီ ရှိပါတယ် ...... ဆရာ ဖုန်းဆက်ရင် ...... အစားသောက်တွေ ...... ဝယ်ပို့ ပေးရတာ "
စိုးကျော် ခြံဝင်း တံခါးဖွင့်ကာ ဦးဆောင်သွားဖြင့် ဒေါ်တင်တင်ဦး နောက်ဘက်လှည့်ကာ ဘေးပတ်ဝန်းကျင်အား တချက်ကြည့်ရင်း စကား တခွန်းမှ မပြောပဲ ကပ်ပါလာခဲ့၏။ ရပ်ကွက်လေးမှာ တကယ်ကို လူသွား လူလာ မရှိသလောက် တိတ်ဆိတ် နေသည်။
" မမဦး ... ခြေသံ လုံအောင် ... နင်းနော် "
တိုက်ခန်းရှေ့တံခါးမှာ အသာ တွန်းဖွင့်ရုံနှင့် ပွင့်သွား ရ၏။ ဧည့်ခန်းထဲ ပရိဘောဂ ပစ္စည်းမှာ များများ စားစားတော့ မရှိပေ။ စားပွဲခုံ တစ်လုံး ၂ယောက်ထိုင် ထိုင်ခုံ တစ်လုံးနှင့် ဧည့်ခန်း တောင်ဘက် ဘုရားစင် အသေး တစ်ခုသာ ရှိသည်။
" အင်း ......... ဟင်း ......... အင်းဟင်း "
ဧည့်ခန်းထဲ ကြည့်နေစဉ် မိန်းမတယောက် ညည်းသံ ကြားလိုက်ရသဖြင့် ဒေါ်တင်တင်ဦး ကိုယ်လေး ဆက်ကနဲ့ တောင့်သွားရသည်။ စိုးကျော်မှာ ပါးစပ်နား လက်ညိုး ကပ်ပြကာ အသံမထွက်ရန် သတိပေးပြီး အသံထွက်ပေါ် လာရာ အိပ်ခန်းနား ဆွဲခေါ်လာ၏။
" ဒီထဲမှာ ... မမဦး ...... စိတ်ထိန်းနော် "
Comments
Post a Comment