Skip to main content

ရာဂဘုံ၌ တည်သော အချစ် အပိုင်း ၆-၇

 



ဇော်ထွန်း စကားအဆုံး ချယ်ရီခိုင်မှာ လင်တော်မောင် အကြိုက် မွေ့ယာပေါ် မျက်နှာအပ်ကာ လေးဖက် ကုန်းရင်း ဖင်ကြီး ထောင်ပေး လိုက်တော့၏။ အမွှေး ပါးလေး ဖုံးအုပ်ထားသော စောက်ပတ် နီတာရဲလေး အထက် ဖင်ဝ နီညိုလေး အတိုင်းသား ပေါ်လာ ရသည်။ ဖင်သားစိုင် ၂ခြမ်းအား ဖြဲကာ ဖင်ပေါက် လေးထဲ လျှာထိုး ယက်စဉ် ဖင်ဝ အောက်ဖက်ရှိ စောက်ပတ်လေးမှာ ဖေါင်းကြွလာပြီး အရည်ကြည်များ စိမ့်ထွက် လာပြန်၏။


" အာ ...... ကိုဇော် ............ လိုးတော့ကွာ ...... ဟင့် ...... ဒီတိုင်း ...... ပြီးသွားလိမ့်မယ် "


မယားဖြစ်သူ ရမ္မက်စိတ် ပြင်းထန် နေသည်ကို ကြည့်ရင်း ဇော်ထွန်းမှာ မရပ်တော့ပေ။ စောက်ပတ်အုံ အား ယက်လိုက် စောက်ခေါင်းပေါက် လေးအား တေ့စုပ်လိုက်နှင့် ဖင်ကြီးအား နောင်ဆွဲကာ လျှာထိပ်လေးဖြင့် လိုးပေး နေပြန်သည်။ ချယ်ရီခိုင် တယောက် ကာမ အရသာ လေးအား ထိန်းထားရင်း အကနဲ့ တချက်ညည်းကာ စောက်ရည်များ ပန်းထုတ် လိုက်ရ၏။


" အ ............... ကိုဇော် ရယ် ............... ရှီးးးးးး ............... ရှီးးးးး .................. လိုးပါဆို ............ ဟင့် ......... ထွက်  ကုန်  ပြီ "


ချယ်ရီခိုင် တချီပြီးမှ ဇော်ထွန်းမှာ မီးပွင့် မတတ် ဆွဲလိုး တော့သည်။ တကယ်လိုးပြီ ဆိုတာနဲ့ ချယ်ရီခိုင် တယောက် ထုံးစံ အတိုင်း ကော့ပျံ အော်ညည်းနေ၏။


" အမလေးးးး ............ အအ ............... သေပြီ သေပြီ "


လေးဘက်ထောက် အနေထားနှင့် ဖင်ကြီး ကော့ကာ အော်ဟစ် နေသော သမီးဖြစ်သူကြောင့် စိတ်မကောင်း ုဖြစ်မိ သွားရပြန်သည်။ စိုးကျော်နှင့် ပေးစား ခဲ့လျင် သမီးဖြစ်သူ ဒီလောက် နာကျင်ရမည် မဟုတ်ပေ။ ကြံကြံဖန်ဖန် တွေးရင်း ဆက်ကြည့် လိုက်ပြန်၏။ ထိုချိန် ဇော်ထွန်းမှာ ဆွဲလိုးနေရာမှ လီးအား ဆွဲထုတ်ကာ ပက်လက် လှန်ချပစ်သည်။ ချယ်ရီခိုင် လင်ဖြစ်သူ ဘာလုပ်ချင်လဲ အလိုလို နားလည်ထား၏။ ဇော်ထွန်း ကိုယ်ပေါ် ဖင်ပြန် ခေါင်းပြန် ခွကာ မျက်နှာအား အဖုတ်နှင့် ပွတ်ရင်း လီးထိပ်အား စုပ်ကာ ဂွင်းတိုက် ပေးလိုက် တော့သည်။


ဇော်ထွန်းမှာ မျက်နှာရှေ့ ဖေါင်းကြွနေသော အဖုတ် အက်ကွဲ ကြောင်းထဲ လျှာထိုး သွင်းကာ အစိလေး သွားဖြင့် ဖိကိုက်ရာ ချယ်ရီခိုင် ခေါင်းလေးမော့ တက်သွားကာ လီးအား ခပ်သွက်သွက် ဂွင်းထု ပေးနေရာမှ ထရပ် လိုက်တော့သည်။ လင်ဖြစ်သူ ပေါင်ကြားမှ ထောင်မတ် နေသော လီးထိပ်ပေါ် ချိန်ထိုင်ပြီး အဖုတ် အက်ကွဲ ကြောင်းထဲ ၂ချက် ၃ချက် ပွတ်ရင်း စောက်ခေါင်း ပေါက်ထဲ တေ့ကာ ဖိထိုင် ချလိုက် တော့သည်။ ကိုယ်တုံးလုံး အနေထားနှင့် လင်ဖြစ်သူ မျက်နာအား ကျောပေးကာ လက်နှစ်ဖက် ရှေ့ထောက်ပြီး ဖင်ကြီး မြှောက်ကာ ဖိဖိ ဆောင့်နေ၏။ ဇော်ထွန်းမှာ မယား ဖြစ်သူ၏ တုန်ခါနေသော ဖင်သားစိုင် ၂ခြမ်းအား လက်ဖြင့် ဆုပ်နယ် ပေးနေသည်။


ဒေါ်တင်တင်ဦးမှာ သမီးဖြစ်သူ ချယ်ရီခိုင် တယောက် ဇော်ထွန်း အပေါ်မှ တက်ဆောင့် နေသည်ကို ကြည့်ရင်း ဖခင်ဖြစ်သူ ဦးထွန်းဇံအား သူမကိုယ်တိုင် တက်လိုး နေသလို ခံစားမိကာ စောက်ဖုတ် အဝလေးမှ အရည် ကြည်များ စိမ့်ထွက် လာတော့၏။


" အ ...... အဖေ့ လီးကြီးရယ် ... ဟင့် "


ပါးစပ်မှ လွတ်ကနဲ့ ခပ်တိုးတိုး ယောင်ထွက်ရင်း ဖခင် ဖြစ်သူ လီးကြီး သတိရပြီး ထမိန်အပြင်မှ အဖုတ် လေးအား ဖိပွတ် ပေးနေမိသည်။ အားမလို အားမရဖြင့် ထမိန် အောက်နားစ ဆွဲလှန်ကာ လက်ခလယ် လေးအား အဖုတ်ထဲ ထိုးထည့် လိုက်တော့၏။


" အ ......... အ ..................... ရှီးးးး ..................... ကျွတ် ..................... အ ......... ဘွတ် ............ ဗျစ် ......... အင့် ............... ဘွတ် ဘွတ် ............... ချယ်ရီ ပြီးတော့ မယ် ..................... ကိုဇော် "


၅မိနစ် ကျော်ကျော်တွင် ချယ်ရီခိုင်၏  ဆောင့်ချက်များ မြန်လာကာ ဖင်ကြီး ကြွတက်လာပြီး လီထိပ်နား အရောက် ရပ်ကာ စောက်ရည်များ ပန်းချ လိုက်တော့သည်။ အဆက် မပြတ် စီးကျလာသော အရည်များမှာ ဇော်ထွန်း လီးတံမှ တဆင့် လမွှေး အုံပေါ် ရွှဲလာပြီး အိပ်ယာခင်း ပေါ်ပါ ကွက်လာ၏။ ဇော်ထွန်းလည်း အချက်၃၀ခန့် အောက်မှ ပင့်လိုးရင်း လရည်များ ပန်းထည့်ကာ ငြိမ်ကျ သွားတော့သည်။ ၂ယောက်သား ငြိမ်သွားရာ ဒေါ်တင်တင်ဦးမှာ အားမရသေး သဖြင့် နောက်တချီ ထပ်လုပ်ဦးမလားဟု မျော်လင့်ချက်ဖြင့် ဆက်ကြည့် နေ၏။ ၅မိနစ်ခန့် အကြာထိ မထူးခြားသဖြင့် လှည့်အထွက် စကားသံများ ကြောင့် ပြန်ကြည့် မိသည်။


" ဒါနဲ့ ...... ချယ်ရီ ......... ဟိုကိစ္စ ...... ပြောပြမှာဆို ... ကိုဇော် ... ခရီး မသွားခင် ပြောကွာ ... သိချင် လှပြီ "


အရင် ၂လ လောက် ဇော်ထွန်း အလုပ်ကိစ္စနှင့် ခရီး ထွက်ရာမှ ပြန်လာရာ အိမ်တန်း မပြန်ပဲ လမ်းတွင် စားသောက် ပြီးမှ အိမ်ပြန်လာခဲ့၏။ အိမ်ပြန် ရောက်သည်နှင့် ညည်းသံများ အသားချင်း ရိုက်ခတ်သံများ တိတ်ဆိတ် နေသော အိပ်ခန်းလေးထဲ ဆူညံနေ၏။


" ဇွိ ............ အ ............ ဘွတ် ဘွတ် ......... အားးးး ......... အဟင့် ............ အင့် ............... ဗျစ် ............ အ ..................... အ "


ဇော်ထွန်း သေချာ အားစိုက် ကြည့်နေ မိသည်။ သောက်ထားသည့် အရက်ရှိန်ကလည်း မနည်းလှပေ။ မြင်ကွင်းအား မယုံကြည် နိုင်အောင် ဖြစ်နေရ၏။ လက်မောင်းအား ဆိတ်ကြည့် လိုက်သည်။ အရည်ပြားပေါ်မှ ခံစားမှု့က နာကျင်နေ၏။ အိပ်မက်တော့ မဖြစ်နိုင်တော့ပေ။ ခေါင်းတချက် ခါကာ ဘေးသို့ အကြည့်လွဲပြန်၏။ ဗီဒို တလုံး ရေခဲသေတ္တာ အသေးတလုံး အလှပြင် မှန်တင်ခုံ တလုံး ဒါ မိမိတို့ လင်မယား အိပ်ခန်း သေချာ နေသည်။ ထူးခြားသည်က မင်္ဂလာဦး လက်ဖွဲ့ ကုတင်ကြီးပေါ် အရမ်း ချစ်ရသော ချစ်ဇနီးလေး ချယ်ရီခိုင် နှင့် ယောက္ဖဖြစ်သူ သက်မျိုးတို့ မောင်နှမချင်း ဖောက်ပြန်နေသော မြင်ကွင်း။ ဒုန်းကနဲ့ စိတ်လှုပ်ရှားက မျက်လုံးအား ပွတ်ကြည့်ပြန်၏။


" အင်း ......... ဟင်း .................. အ ............... အားးးး ............... ကျွတ် ကျွတ် "


ချစ်ဇနီးလေးမှာ မောင်အရင်း ခေါက်ခေါက် သက်မျိုး  အပေါ်မှ  တက်ဆောင့်ရင်း ချွေးသီး ချွေးပေါက်များ ကျနေရှာသည်။ ဖင်ကြီးကြွကာ တအအနှင့် သက်မျိုး လီးပေါ် နို့တွေ တုန်ခါနေအောင် ဆောင့်လိုးနေ၏။ ကြည့်ရင်း အရက်ရှိန်ကြောင့် မျက်လုံးများ ဝေဝါး လာကာ အိပ်ခန်း ပေါက်ဝတွင် ထိုင်လျက်လေး လှဲကျ သွားတော့သည်။ မနက်လင်းတော့ ကုတင်ပေါ် ရောက်ကာ ဘေးနား ချယ်ရီခိုင်မှာ ကွေးကွေးလေး အိပ်ပျော် နေ၏။ ၃ရက်ခန့် အကြာ မသိမသာ မေးကြည့်ရာ ချယ်ရီခိုင်မှာ အင်းမလုပ် အဲမလုပ်။ သက်မျိုးနှင့် ကိစ္စအား ပြောမပြသည့် အပြင် အဲဒီည သူ့လီးပေါ်မှ စောက်ရည် နံ့ကြောင့် ပြန်ကြပ်နေ၏။ ကိုယ်ကိုတိုင် အမှား မကင်းသဖြင့် ဆက်မမေးပဲ အခြေနေ စောင့်ကြည့် နေမိသည်။


" အင်း ...... အဲကိစ္စ ... ပြောမှာပါ ... မောင်လေး နဲ့ ဖြစ်တာတွေ ... ချယ်ရီ ... ဝန်ခံမှာပေါ့ ...  ခု ... ကိုဇော် အရင်ပြော "


" အင်းပါ ... ကိုဇော့် အမေ ... အကြောင်းလဲ ပါလို့ ... ချယ်ရီ စိတ်ထဲပဲ ထားပါနော် ... ပြီးတော့ ...... ကိုဇော်တို့ ထားတဲ့ ... ကတိနော် ... အိမ်ထောင်ရေး ... မထိခိုက်ကြေး "


" မထိခိုက် ပါဘူး ...... ကိုဇော် လည်း ... ချယ်ရီ့ ကို ...... ခွင့်လွတ် ခဲ့တာပဲလေ "


ဘေးနား တစောင်း လှဲနေသော မယားဖြစ်သူ ပါးပြင်အား တချက်နမ်းရင်း ဇော်ထွန်မှာ သူ့အကြောင်း ပြောပြ နေတော့သည်။ ဒေါ်တင်တင်ဦး လည်း ချောင်းကြည့်ရင်း ချယ်ရီခိုင်မှာ မောင်လေးဟု သုံးလိုက်ရာ သားဖြစ်သူ အကြောင်းပါလာ သဖြင့် အိပ်ခန်း အပြင်မှ နားထောင် နေမိ၏်။


ရှေးစကားပုံ အတိုင်း အိမ်ထောင်ပြု ဆေးမှင်စုတ်ထိုး ဘုရားတည် အချက်မပိုင်ရင် နောင်ပြင်ဖို့ ခက်သည် ဆိုသလို မေသူမှာ မျိုးနိုင်အား လက်ထပ်ပြီး ၃လကျော်သည်နှင့် လင်ယူ မှားမှန်း သိလိုက်ရ၏။ မျိုးနိုင် မိဘများ၏ ပကာသန ကြွယ်ဝမှု့ကြောင့် မေသူ လက်ခံခဲ့သည်။  ငွေကြေး ချမ်းသာ သလောက် ရာဂစိတ် ကြီးမားသော မျိုးနိုင်ကြောင့် အိမ်ထောင်ရေး မသာယာတော့။ တခါတခါ  အရက် အမူးလွန်က ကိုယ်ထိ လက်ေ၇ာက် နှိပ်စက် တတ်၏။


မေသူမှာ ဖခင် ဦးထွန်းကို မရှိတော့ မိခင်ဖြစ်သူ ဒေါ်စောမေနှင့် အကိုဖြစ်သူ ဇော်ထွန်း မသိအောင် ပြေရာ ပြေကြောင်း ပြောရာ ခဏတိုင်း စကား များခဲ့ရ၏။ ပြောလိုက်မှ ပိုဆိုးတော့သည်။ မိခင်ဖြစ်သူ ရှိချိန် အိပ်ခန်းတံခါး မပိတ်ပဲ ဆိုဆဲ အနိုင်ကျင့် လိုးပြတတ်သည်။ လင်ဖြစ်သူကြောင့် မေသူမှာ မိခင်ဖြစ်သူ အပေါ် ရှက်လည်းရှက် အားလည်း နာခဲ့ရ၏။ တဖြည်းဖြည်း ပိုဆိုးလာပြီး အကိုအရင်း ခေါက်ခေါက်နှင့်ပါ ပေးစားဆဲပြီး လိုးတတ် လာတော့သည်။


ဒေါ်စောမေလည်း သမက်ဖြစ်သူ မျိုးနိုင်ကြောင့် စိတ်ရှုတ်နေရသည်။ မျိုးနိုင်မှာ အသားဖြူဖြူ အရပ်မောင်း ကောင်းကာ မျက်နှာ ခပ်တည်တည် နေတတ်သည်။ မိဘများ ချမ်းသာသဖြင့် အထင်ကြီးကာ သမီးဖြစ်သူနှင့် ပေးစားပြီးမှ မှားမှန်း သိလာရ၏။ သူမ စခဲ့သည့် ဇတ်လမ်းမို့ ရာဂစိတ် ကြီးမားသော သမက် ဖြစ်သူအား မနှစ်မြို့ သော်လည်း အောင့်အီး ကြည့်နေရသည်။ သမီးဖြစ်သူ အား ယောင်္ကျားအိမ် ပြောင်းနေခိုင်းလျင် ပိုပြီး အနိုင်ကျင့် ရက်စက်မည်ကို ကြိုသိနေ၏။ သမက် ဖြစ်သူ မျိုးနိုင်မှာ တနေ့တခြား ဆိုးရွာ လာသည်ကို တွေ့မြင် နေရ၏။ သူမ ရှိနေချိန်တောင် သမီး ဖြစ်သူအား မောင်နှမချင်း ပေးစားပြီး ယုတ်ယုတ် မာမာများ ပြောဆို လိုးပြ တတ်သည်။


ဒါတွင် မကသေး သူမ ရေချိုးတိုင်း တံခါးကြားမှ အမြဲလိုလို ချောင်းကြည့် တတ်သေး၏။ တဖြည်းဖြည်း ချောင်းကြည့်ရုံဖြင့် အားမရတော့ ခြေဆော့ လက်ဆော့ဖြင့် အတင့်ရဲလာ ပြန်သည်။ သမီးဖြစ်သူ သိလျင် ကျော်မကောင်း ကြားမကောင်မို့ အမြဲ သတိထား နေရ၏။ သတိထား နေလာရင်း ဒေါ်စောမေ တယောက် ကံဆိုး ခဲ့ရ တော့သည်။ မှတ်မှတ်ရရ ဆုံးပါးသွားတော့ လင်ဖြစ်သူ ဦးထွန်းကို အတွက် ၅နှစ်မြှောက် ဆွမ်းကပ်ရာ ညပိုင်း အကောင်း မနက်ပိုင်း ချက်ပြုတ်ပြီး တကိုယ်လုံး ညှောင်းညာ ကိုက်ခဲ့ လာတော့သည်။ ဆွမ်းချိုင့် ပြင်ဆင်ပေးပြီး သည်နှင့် အိပ်ခန်းထဲ ဝင်ကာ လှဲနေ လိုက်၏။


" အမေ ... သမီးနဲ့ ကိုကို ... ဘုန်းကြီးကျောင်း ... သွားပြီနော် ... ခဏနေ ... ဆေးသောက်ဖို့ ... မမေ့နဲ့ဦး "


" အေးပါ ... ဘုန်းဘုန်းလည်း ... အမေ နေမကောင်းလို့ ... မလိုက်ဖြစ်တာ ... လျှောက်လိုက်ဦး "


ကုတင်ပေါ် လှဲနေရာမှ သမီးဖြစ်သူအား ပြန်ပြောရင်း စောင်အပါးလေး ခြုံကာ ပြန်မှေးနေ လိုက်သည်။


" ကျွီ ............... ကျွိ "


အိပ်ပျော်သွားစဉ် တံခါးဖွင့်သံ ကြားရသဖြင့် မျက်လုံး အားယူ ဖွင့်ကာ ကြည့်လိုက် မိသည်။


" အန်တီစော ... ညည်းနေတာ ... ဘာဖြစ်တာလဲ "


စကားသံနှင် အတူ ကုတင်နား လျှောက်လာသော သမက်ဖြစ်သူ မျိုးနိုင်အား တွေ့လိုက်ရ၏။


" မနက်က ......ဆွမ်းချက်ပြီး ... အအေးမိတာ နေမယ် ... ခြေတွေလက်တွေ ကိုက်ခဲ့ပြီး ...  အညောင်းမိနေတာ "


" ဆေးခန်း မသွားဘူးလား ...  မေသူရော ... ဘယ်သွားလည်း "


မျိုးနိုင်မှာ စကားပြောရင်း ကုတင်စောင်း တင်ပလွဲ ဝင်ထိုင်ကာ ဒေါ်စောမေ နဖူးအား  စမ်းကြည့် နေသည်။


" ဆေးခန်း မသွားတော့ပါဘူး ... ဆေးသောက်ပြီး ... မှေးနေတာပါ ... မေသူနဲ့ ဇော်ထွန်းတို့ ... မောင်နှမက ... ဘုန်းကြီးကျောင်း ... သွားပြီလေ ... သူတို့အဖေ ဆုံးတာ ... ၅နှစ်ပြည့်


" အော် ... မေသူက ... ဘာမှလည်း ... မပြောဘူး ...

ကျနော် နှိပ်ပေးရမလား ... အန်တီစော "


" ရပါတယ်ကွယ် ...  နေပါစေ "


" ဟာ ... အားနာစရာ ...  လူတွေမှ မဟုတ်တာ ... အန်တီစောရယ် ... ယောက္ခမ ဆိုတာ ... အမေပါပဲ ... ပက်လက် လှန်လိုက်နော် "


မျိုးနိုင်မှာ ဒေါ်စောမေ အဖြေအား မစောင့်တော့ ဘေးတစောင်း လှဲနေသော ကိုယ်လုံးအား ပက်လက် လှန်ခိုင်းကာ ခြေသွက်လက်သွက် နှင့် ခြေသလုံးမှ စနှိပ်ပေးလိုက်သည်။


" အင်း ...... ကျွတ် ကျွတ် ...... တအား မနှိပ်နဲ့နော် ... သား ... မောင်မျိုး ... တကိုယ်လုံး နာနေလို့ "


အနှိပ်ခံရင်း ဒေါ်စောမေ ရင်တုန် ပန်းတုန် ဖြစ်လာရသည်။ လင်ဖြစ်သူ ဆုံးပါးသွား ကတည်းက ၅နှစ်လောက် အထိ အတွေ့ ဝေးနေခဲ့သည်။ တဖြည်းဖြည်း သမက်ဖြစ်သူ မျိုးနိုင် လက်မှာ စောင်အပါးလေး ပေါ်မှ ခြေသလုံး နှိပ်ရင်း ပေါင်လယ် ရောက်ရှိလာ၏။ ပေါင်ရင်းနား အရောက် အောက်ပြန် မဆင်းပဲ လက်ချောင်းလေး များမှ အဖုတ်အား မထိတထိလေး လာလာ ဖိကပ် နေပြန်သည်။ ပက်လက် မှေးနေသော အနေထားဖြင့် မျက်လုံးလေး မသိမသာ ဖွင့်ကြည့်ရာ သမက်ဖြစ်သူမှာ သူမ ပေါင်ဂွအား စူးစိုက် ကြည့်နေသည်ကို မြင်လိုက်ရ၏။ ဒေါ်စောမေ ဖျားချင်သည့် စိတ်တောင် ဘယ်လွင့် သွားမှန်း မသိတော့ ရင်ထဲ တလှပ်လှပ်ဖြင့် ဇောချွေးများ ပျံလာ တော့၏။


" အင်း ...... သက်သာ လာပါပြီ ......အန်တီစောရဲ့ ... ချွေးတွေတောင် ထွက်လာပြီ "


" အင်း "


ဒေါ်စောမေ အင်းတလုံးသာ ဖြေနိုင်တော့သည်။


" ချွေးတွေနဲ့ ... စောင် ဖယ်လိုက်မယ်နော် "


" ဟင် ...... ဟို ဟို ...... "


မျိုနိုင်မှာ ဒေါ်စောမေ အဖုတ်အား ခါးဘေးမှ တင်ပလင် ခွေထိုင်ကာ မသိမသာ ပွတ်ပေးရင်း အားမရတော့ သဖြင့် အကြံ ထုတ်လိုက်တော့၏။ ဒေါ်စောမေ တဟိုဟို နှင့် စကား မဆုံးခင် စောင်အပါး လေးအား ဆွဲလှန် ပစ်သည်။ စောင်အပါးလေး လှန်စဉ် ထမိန် အောက်နားစအား တခါတည်း စုကိုင်ကာ လှန်ဆွဲလိုက်၏။


" အို့ ......... သား ......... မောင်မျိုး "


ဒေါ်စောမေ အဖျားသွေးများ လွင့်စင်ကာ မျက်နှာ ရဲတက် လာတော့၏။ စောင်အပါးလေးနှင့် အတူ ထမိန်ပါ လှန်သွား သဖြင့် ပေါင်ဂွလေး အေးကနဲ့ ခံစား လိုက်ရသည်။ အဖြစ်ပျက်မှာ မြန်လွန်းသဖြင့် ဒေါ်စောမေ ဘာလုပ်ရမှန်း မသိတော့ပေ ပေါင်တံ ၂ဖက်အား တင်းနေအောင်သာ စိထား လိုက်ရ၏။ မျိုးနိုင်မှာ မေသူနှင့် လက်ထပ်ပြီး ဒီအိမ် စရောက် ကတည်းက ယောက္ခမ ဖြစ်သူ ထမိန်ရင်လျားဖြင့် ရေချိုးတိုင်း မျက်စိ အရသာ ခံက ချောင်းကြည့် မိသည်။ တခါတရံ မယားဖြစ်သူ အပြင်သွားချိန် နေခင်းဖက် အိပ်ခန်းဝ ကျောပေးကာ ခပ်ကွေးကွေး အိပ်ပျော်နေသော ယောက္ခမအား မသိမသာ ချောင်းတတ် သေး၏။ ထမိန် ပြည်လျော့ပြီး တဝက်တပျက် ပေါ်နေသော ဖင်ကြီးအား ကြည့်ကာ ဂွင်းထု ပစ်သည်။


ဒီနေ့ နေ့လည်ပိုင်း အပြင်မှ ပြန်လာစဉ် တအိမ်လုံး တိတ်ဆိတ် နေသည်။ မယား ဖြစ်သူရော ယောက္ဖဖြစ်သူပါ မရှိကြ ယောက္ခမ ဖြစ်သူ ဒေါ်စောမေ အိပ်ရင်း ညည်းနေသည်ကို တွေ့လိုက် ရ၏။ အခြေနေ ကြည့်ကာ ဒေါ်စောမေ အိပ်ခန်းထဲ ဝင်လာပြီး လှုပ်ရှားရာ တဆင့်ပြီး တဆင့် တက်လာ ခဲ့သည်။ ခုလည်း ပေါင်တံ ၂ဖက် စိထားရာ ပေါင်ကြားထဲ အမွှေး အုံအောက် အဖုတ်ကြီးမှာ ပြူးထွက် နေ၏။


" ဟာ ...... ကန်တော့နော် ... ကန်တော့... လှလိုက်တာ ......  အန်တီစောရယ် "


မျိုးနိုင် ခပ်တည်တည်ဖြင့် အရူးကွက် နင်းရင်း မျက်လုံးများ အရောင် တောက်ကာ အသံများ တုန်ခါ လာသည်။ နဂိုကတည်းက အဖုတ်အား အနီးကပ် ကြည့်ချင်သဖြင့် စောင်အား ထမိန် အောက်နားစနှင့် လုံးဆွဲ ပစ်သည်။ အလိုး မခံရတာ ကြာပြီ ဖြစ်သော အဖုတ်မှာ နူတ်ခမ်းသား ၂ဖက် ဖေါင်းလာပြီး အစိလေးပါ ခေါင်းထောင် နေ၏။ ဒေါ်စောမေ မျက်နှာအား တချက်ကြည့်ကာ စိထားသော ပေါင်အား အနည်းငယ်  ဖြဲကြည့် လိုက်သည်။ ဒေါ်စောမေ ကိုယ်တိုင် အထိ အတွေ့ကြောင့် စိတ်လွတ်ကာ ယောင်ပြီး ပေါင်တံများ ဖြဲပေး မိနေ၏။ ပေါင်ကားထား သဖြင့် ရဲနေသော စောက်ခေါင်း ပေါက်လေးထဲ အရည်ကြည်များ အိုင်နေသည်ကို မြင်နေရသည်။


မျိုးနိုင် လည်း ယောက္ခမ ဖြစ်သူ ဂယောင်ဂရင်ဖြင့် စိတ်ကြွနေသည်ကို သိလိုက်ရ သဖြင့် အခွင့်ရေးအား လက်လွတ် မခံနိုင်တော့။ မျက်နှာ အပ်ကာ အဖုတ် နူတ်ခမ်းသား ၂ခုအား ဖြဲရင်း အလျားလိုက် ယက်ပေး လိုက်၏။ ဒေါ်စောမေ တယောက် သူမကိုယ် သူမ ဘာဖြစ်မှန်း မသိတော့ ပေါင်တံအား ရသလောက် ထပ်ဖြဲကာ စောက်စိနှင့် သမက်ဖြစ်သူ၏ လျှာဖျားလေး ထိကပ်စေရန် ဖင်ကြီး ကော့ပေး မိနေသည်။ ၅မိနစ်ခန့် အကြာ မျိုးနိုင် မနေနိုင်တော့ စောက်စိအား ခပ်ပြင်းပြင်း တချက် ဆွဲစုပ်ကာ ထရပ်ရင်း ပုဆိုး ချွတ်ချ ပစ်၏။ ပေါင်ကြားထဲ ဒူးထောက် နေရာယူစဉ် ဒေါ်စောမေ မှာ မျက်လုံးမှိတ်ပြီး နို့အုံ၂ဖက်မှာ နိမ့်လိုက် မြင့်လိုက် ဖြစ်နေရှာသည်။ မျိုးနိုင် တယောက် ပေါင်ကြားထဲ ထောင်မတ်နေသော လီးအား ညာလက်ဖြင့် ဖိနိမ့်ကာ ဒေါ်စောမေ အဖုတ်ထဲ တေ့ထည့်လိုက် တော့၏။


" အ ...... ကျွတ် "


ဒေါ်စောမေ ခါးလေး ဆက်ကနဲ့ တွန့်ကာ အောက် နူတ်ခမ်းလေး ကိုက်ထား ပြန်သည်။ မျိုးနိုင် စိတ်ထဲ ကြိတ်ကျေနပ် နေမိ၏။ အရည်ရွှဲနှစ် နေသော ယောက္ခမ ဖြစ်သူ စောက်ဖုတ်မှာ  အလွယ်တကူ ထည့်မရ သဖြင့် လီးဝေး နေမှန်း သိရှိလိုက်သည်။ အားစိုက် ထည့်မှ တအိအိနှင့် ပြည့်ကြပ် ဝင်သွားကာ စောက်ခေါင်း အတွင်းသားနှင့် လီးအရည်ပြား ထိတွေ့မိတော့၏။ အရသာ ကောင်းလွန်းသဖြင့် လီးအရင်းထိ သွင်းကာ ဆက်မလိုးပဲ ခဏ ရပ်ထား လိုက်ပြန်သည်။


" အီးးး ......... ဟင့် .........  အအ ......... ကျွတ် ...... အင်းဟင်း "


ဒေါ်စောမေ တယောက် နှစ်အတော် ကြာမှ လီး ပြန်ဝင် နေသော အဖုတ်အား နေသားကျရန် အဖုတ်အတွင်းသား အား ရှုံ့လိုက် ပွလိုက်ဖြင့် ဆော့ပေး နေ၏။ မျိုးနိုင်မှာ စုပ်သပ် ညည်းသံလေး ငြိမ်သွားစဉ် လီးအား ဆွဲထုတ်ရာ ဒေါ်စောမေ အဖုတ်ထဲမှ ဖြူဖြူ အဖတ်လေးများ အရည် ကြည်များနှင့် ရောပါလာသည်ကို မြင်နေရ ပြန်သည်။


" ဟာ ...... မထုတ်နဲ့ဦး ...... ခဏ စိမ်ထားပေး ... အင်းဟင်း ......  ရှီးးးးးး ............ ကျွတ် ............ အာ "


လီးပြန် အထုတ် ဒေါ်စောမေမှာ အတွင်းပိုင်း ဟာသွား သဖြင့် ကျွတ်ထွက်သွားမှာ စိုးရိမ် နေမိ၏။ အဖုတ်ကြီး ကော့ကာ မျိုးနိုင် လီးတံအား ဖမ်းညှစ် လိုက်သည်။ မျိုးနိုင် တယောက် မလိုးခင် လရည် ထွက်မတတ် ကောင်းသွား ရ၏။ ကော့တက် လာသော အဖုတ်အား လီးဖြင့် ဖိချကာ တဆက်ထဲ ခန္ဓာကိုယ်အား ဒေါ်စောမေ ရင်ဘတ်ပေါ် မှောက်ချရင်း ခါးအားဖြင့် ဖင်ဝိုက် ကစားပေး လိုက်တော့သည်။


" အာ ............... ဟာ .................. ကောင်း ...  ကောင်း ........................ ကောင်း လိုက် တာ ......... သားရယ် ...... ဟင့် ဟင့် ......... အဲလိုလေး ......... ကြိတ်လှည့် ............ အားးး ............ ဟုတ်တယ် ......... နာနာလေး ဖိ "


" အင့် ......... ဗျစ် ............... ဘွတ် ......... ရှီးးးးး ......... ဗွတ် ဗွတ် ...............  အင့် အင့် "


ညည်းသံ လေးကြောင့် မျိုးနိုင် တယောက် ကာမ စိတ်များ တိုးလာကာ လီးအဖျားထိ ဆွဲထုတ်ပြီး တချက်ချင်း ပြန်ပြန် ဆောင့်ပေး လိုက်သည်။ အရင်းထိ ကပ်သွားတိုင်း ၂ခါ၃ခါလောက် စောက်ခေါင်းထဲ လီးဖြင့် ဖိမွှေကာ ပြီးမှ ပြန်လိုး နေ၏။


" ရှီးးးးး ............ အ .................. အားးးး ............ သေတော့မယ် ............... အမလေးးး ............ ကောင်းလိုက်တာ ............ သားရယ် "


ဒေါ်စောမေ တယောက် သမက်ဖြစ်သူ မျိုးနိုင် ကျောပြင်အား ခပ်တင်းတင်း ဖက်ကာ ခြေ၂ဖက် မြှောက်ကာ မျိုးနိုင် ခါးပေါ် လိမ်ချိတ် တင်ထား လိုက်တော့သည်။ ဒီလောက် လိုးတတ် လိမ့်မယ်ဟု ထင်မထားပေ။ ဒါကြောင့်လည်း သမီး ဖြစ်သူမှာ ဆိုးသမျှ သည်းခံ ပေါင်းနေသည်ကို အလိုလို ခံစား သိရှိ  လာရ၏။ တချက်တချက် ဖိဆောင့်တိုင်း ဒစ်ဖူးမှ သားအိမ်ဝအား ထောက်မိသဖြင့် အသဲခိုက်အောင် ကောင်းနေ မိသည်။ ထိထိမိမိ လိုးနေရင်း ရပ်ပြီး စောက်ပတ်အား ဖြဲယက်ပေးတိုင်း စောက်ရည်များ အကြိမ်ကြိမ် ပန်းထွက် ခဲ့ရတော့၏။


ညောင်းညာ ကိုက်ခဲ နေသော အဖျားသွေးများ လွင့်စင်ကာ ရာဂသွေးများ အစားထိုး ဝင်ရောက်ပြီး ခန္ဓာကိုယ် တခုလုံး သိမ့်ကနဲ့ ကာမသွေးများ ဆူပွက် နေရသည်။ သမက် ဖြစ်သူ တချီပြီးသွားစဉ် သူမအား အထွဋ်ထိပ် ရောက်ရန် အကြိမ်ကြိမ် ပို့ပေးနိုင်သော လီးအား မခိုင်းပဲ အလိုလို စုပ်ပေး နေမိတော့၏။ လက်ရှိ အချိန်တွင် ယောက္ခမ ဟူသော အသိစိတ် ပျောက်ကွယ်ကာ သမက် ဖြစ်သူအား လင်တယောက် သဖွယ် ပြန်လည် ပြှုစု ပေးချင်သော စိတ်များသာ ကြီးစိုး နေသည်။ မျိုးနိုင်နှင့် ဒေါ်စောမေတို့  ၂ယောက်သား ကာမ အထိအတွေ့ အောက် သာယာ နေစဉ် အိပ်ခန်း အပြင်မှ လူတယောက်အား သတိမထား မိတော့ပေ။


မေသူ တယောက် ဘုန်းကြီးကျောင်း ဆွမ်းကပ် ပြီးစဉ် အကိုဖြစ်သူ ဇော်ထွန်းမှာ ဘုရား ဆက်သွားမည် ဆိုသဖြင့် လမ်းခွဲကာ အိမ်ပြန်လာခဲ့သည်။ အိမ်ပြန် ရောက်သည်နှင့် ဧည့်ခန်းထဲ ခဏထိုင်ပြီး အမော ဖြေစဉ် နေမကောင်း သဖြင့် အိမ်တွင် ကျန်ရစ်သော မိခင်ဖြစ်သူ အိပ်ခန်းမှ ညည်းသံ ကြားလိုက်သဖြင့် သွားကြည့်ရာ မြင်ကွင်းကြောင့် အံအောမှင်သက် သွားရ၏။ လင်ဖြစ်သူ မျိုးနိုင် လီးအား စုပ်ပေး နေသော မိခင် ဖြစ်သူအား ကြည့်ရင်း မျက်ရည် ကျလာမိသည်။ ဖခင်ဖြစ်သူ ဆုံးပါး သွားကတည်းက ယောကီ ထမိန်လေးနှင့် ပုတီး တကိုင်တိုင် နေလာသော မိခင်ဖြစ်သူမှာ အခုတော့ သူမ လင်တော်မောင်၏ လီးကြီးအား မက်မက် မောမော စုပ်ပေး နေသည်ကို တွေ့ရသဖြင့် အသားများ တဆက်ဆက် တုန်လာခဲ့၏။


ထိုချိန် မျိုးနိုင်မှာ ပက်လက် အနေထားဖြင့် လီးစုပ် ခံရင်း အိပ်ခန်း တံခါးဘက် မျက်လုံး ရွေ့ကြည့် လိုက်သည်။ အိပ်ခန်း တံခါး ကြားမှ လိုက်ကာစလေး လေတချက် အဝှေ့ ယမ်းသွားရာ တွေ့လိုက်ရသော မျက်နှာကြောင့် မျက်နှာ ပျက်သွား သော်လည်း ကာမစိတ်အား မရပ်နိုင် တော့ပေ။


"  အင်း ............ ရှီးးးးးး ...... လိုးကြစို့နော် ... အန်တီစော ... အင်္ကျီ ပါ ...... ချွတ်လိုက် "


မျိုးနိုင်မှာ ပြောရင်း သူကိုယ်တိုင် အင်္ကျီအား ချွတ်ကာ ဒေါ်စောမေ၏ အင်္ကျီနှင့် ဘော်လီအား ကူချွတ် ပေးနေ၏။စကားအဆုံး ဒေါ်စောမေမှာလည်း ပါးစပ်ထဲမှ လီးအား ထုတ်ကာ အိပ်ယာပေါ် ပက်လက် လှန်လှဲလိုက်၏။ ၂ယောက်သား ကိုယ်လုံးတီး အနေထားဖြင့်  မျိုးနိုင်မှာ ယောက္ခမ ဖြစ်သူပေါ် နူတ်ခမ်းချင်း တေ့စုပ်ကာ လည်ပင်းသား အရစ်ရစ် များအား ယက်ပေးလိုက် နားရွတ်ဖျားလေးအား ကိုက်လိုက်ဖြင့် နို့အုံအား လက်တဖက်ဖြင့် ညှစ်ချေ နေသည်။ ဒေါ်စောမေ အသက်ကြီးမှ သမက်ဖြစ်သူ၏ အပြုစု အယုယ များအား ခေါင်းလေးမော့ကာ ငယ်မူငယ်သွေး ကြွရင်း တဟင်းဟင်း ညည်းနေ တော့၏။


" ပြွတ် ......... ပလပ် ............ အွန်း ......... ပြွတ်စ် ............ အင်း ............... အင်းဟင်း "


ကာမစိတ်များ တက်ကြွကာ တကိုယ်လုံး ရှိန်းဖိန်း လာရသည်။ အခုလို အယုယ လေးများ နှစ်အတော်ကြာ ဝေးနေသဖြင့် ပတ်ဝန်းကျင်အား သတိမထားမိ လောက်အောင် အထိအတွေ့ အောက် မျောပါနေမိ၏။ မျိုးနိုင်မှာ လည်တိုင် ပျော့လေးအား ယက်ပေးရင်း အောက်ဖက် ရင်ညွှန့် အလယ်ကြား လျှာဖျားဖြင့် ထိုးစွကာ နို့အုံ ၂ဖက်အား တဖက်ပြီး တဖက် ဆွဲစို့ ပြန်သည်။


အိပ်ခန်းဝမှ ချောင်းကြည့်နေသော မေသူကိုယ်တိုင် ဒေါသစိတ် ဝမ်းနည်းစိတ်များ ပျောက်ကာ အမြင်အာရုံ ၌ မိန်းမော ခံစားရင်း  စိတ်လှုပ်ရှားမှု့ ပြင်းထန် လာတော့သည်။ လင်ဖြစ်သူ မျိုးနိုင်၏ ကာမအပြုစု များအား ကိုယ်တိုင် ကြုံတွေ့ ခံစား ဖူးသည်မို့ မိခင်ဖြစ်သူ ၏ ကာမစိတ် ကြွနေမှု့ အပေါ် အပစ် မမြင်တော့ပေ။


" ပြွတ် ......... ပလပ်ပလပ် ......... ရွှတ် ............ အ ............ အဟင့် ............ ပြွတ်စ် ............ အင်း "


မိန်းမောနေစဉ် မိခင်ဖြစ်သူ၏ ရှိုက်သံကြောင့် အိပ်ခန်းထဲ အကြည့် ပြန်ရွေ့လိုက်ပြန်သည်။ ပက်လက် အနေထားဖြင့် ဒေါ်စောမေမှာ နို့စို့ ခံရသဖြင့် ရင်ဘတ်ကြီး ကော့တက် နေ၏။ မာခဲ လာသော နို့သီးခေါင်း မဲမဲ လေးအား လျှာဖျားဖြင့်  ကော်တင် ပေးစဉ် နေမျိုး ဆံနွယ်များ လက်ထိုးဖွကာ မျက်ခုံးကြောများ တွန့်ချိတ် နေရ၏။


" ဟင့် ............ ရှီးးးးး ......... လိုးမှာဖြင့် ...... လိုးလေ  ......... သားရယ် ......... ဟင့် ဟင့် ......... အန်တီ ...... မနေတတ် တော့ဘူး "


ဒေါ်စောမေ ငိုသံပါလေးဖြင့် ပြောရင်း အောက်မှ ပေါင်တံ ၂ဖက် ဖြဲကာ သမက်ဖြစ်သူအား လိုးပေးဖို့ တောင်းဆို နေတော့သည်။ မျိုးနိုင် တယောက် နို့သီးခေါင်း လေးအား တဖက်ပြီး တဖက် ကိုက်ရင်း အလိုးခံဖို့ အသင့် ဖြစ်နေသော ဒေါ်စောမေ၏ မျက်နှာအား အားရကျေနပ်စွာ စိုက်ကြည့် လိုက်ပြန်၏။ တဆက်ထဲ ဒေါ်စောမေ ဆီးခုံးအား ဖိထောက် ထားသော လီးအား ဖင်ကြွကာ လက်ဖြင့် ထိန်းကိုင်ပြီး စောက်ခေါင်း ဝလေး ဖိထောက်ရင်း လီးအရင်းထိ ဖြည်းဖြည်းချင်း သွင်းပစ် လိုက်သည်။ လီးဝင်သည်နှင့် ဒေါ်စောမေ မျက်လုံး အစုံ မှေးစင်းသွားကာ ခေါင်းလေး လှန်တက် သွားပြန်၏။ နှစ်အတော်ကြာ ပြတ်လပ် နေသော လီး အရသာလေး ဒုတိယ အကြိမ် ပြန်လည် ရရှိရာ အားရ ကျေနပ် နေရသည်။ သူမ စောက်ခေါင်းဝထဲ လီးထိပ်ဖြင့် တေ့ကတည်းက စိတ်လောကာ မျိုးနိုင် ခါးအား ဆွဲဖက်ရင်း အဖုတ်ထဲ လီးအမြန်ဝင် လာစေရန် ဆန့်ထားသော ခြေ၂ဖက်အား ကွေးပြီး ခြေဖျား ထောက်ကာ ဖင်ကြီး ကော့ထိုး ပစ်၏။ ဒုတိယ အကြိမ် စိတ်တအား ကြွနေသော ယောက္ခမအား မျိုးနိုင် မညှာတော့ပေ။ ကုတင်တိုင်များ ရမ်းခါ နေအောင် ဆောင့်လိုး လိုက်သည်။


" ဗျစ် ............ အ ............ အမလေးးး ......... ဖြည်းဖြည်း ......... ဒုတ် ............ စွပ် ......... အင့် ......... ဟင့် ............... အအအအ "


သမက်ဖြစ်သူ လီးကြီး အရှိန်ဖြင့် စောက်ခေါင်းထဲ ဝင်လာတိုင်း အတွင်သားများအား ဒင်ပြည့် ကြပ်ပြည့် ချိတ်ဆွဲမှု့ကြောင့် နင့်နေအောင် ခံစားနေရသည်။


" အင့် ......  ဘွတ် ......... အားပါးပါး ......... အန်တီစော စောက်ဖုတ်က ...... မေသူဟာထက် ......... တင်းကျပ် နေတာပဲ ............ ကောင်းတယ်ဗျာ ......... အင့် ......... ဘွတ် ဘွတ် ဘွတ် ဘွတ် "


မိနစ် ၂၀ခန့် နားလိုက် လိုးလိုက်ဖြင့် ဒေါ်စောမေ အဖုတ်မှ စီးပိုင်သော အထိအတွေ့ကြောင့် ပြီးချင် သလို ဖြစ်ကာ မျိုးနိုင်မှာ လီးအား ခဏစိမ်ထား လိုက်၏။


" အာ ......... ဟာ ............ အဲလို ......... ရပ်မပစ်နဲ့လေ ...... သားရယ် ......... ဆက်ဆောင့်လေ ............... ရှီးးးး "


ဒေါ်စောမေ လီးအရသာ တွေ့နေစဉ် သမက်ဖြစ်သူမှာ ဆက်မလိုးပဲ ရပ်လိုက် သဖြင့် အားမလို အားမရ ဖြစ်ကာ ပြောလိုက်တော့သည်။


" အင်း ......  အန်တီစော ......... စောက်ပတ်က ......  အထဲကနေ ......... ဆွဲဆွဲညှစ်တော့ ......... ပြီးချင် လာလို့ ...... ခဏ နားတာပါ "


မျိုးနိုင်မှာ ဒေါ်စောမေ ပါးပြင်အား နမ်းရင်း ချော့ပြော နေ၏။


" ဟာ ......... မရဘူးကွာ ......... အန်တီလည်း ......... ပြီးတော့မှာ ......... ဒီတိုင်းကြီး ...... မနေတတ်ဘူး ............ ဟင့် ဟင့် ............... ဆက် လိုး ပေး "


ဒေါ်စောမေမှာလည်း အထွဋ်ထိပ် ရောက်ကာနီးမို့ မျိုးနိုင် ဖင်အား ကုတ်ကာ လီးအား စောက်ခေါင်း အတွင်းသား များဖြင့် ခင်တင်းတင်း ညှစ်ပြီး ဆောင့်လိုးပေးရန် တတွတ်တွတ် ပြောဆိုနေသည်။ မျိုးနိုင်မှာလည်း မျက်နှာချင်းဆိုင် ထပ်လျက် စကား ပြောရင်း အဖုတ် အတွင်းသား များ၏ ညှစ်အားကြောင့် လီးအရည်ပြား တလျောက် ယားယံကာ ကျင်ဆိမ့် လာတော့၏။ လရည် ထွက်တော့မည့် အတူတူ မျိုးနိုင်မှာ စကား ဆက်မပြောပဲ မနားတမ်း ဆောင့်လိုးပေးရာ အချက်၅၀ပင် မပြည့်လိုက် ၂ယောက်သာ ရင်ခေါင်းသံများဖြင့် ပြိုင်တူ ညည်းကာ အထွဋ်ထိပ် ရောက်သွား ရသည်။


" ဟာ ......... မရပ်နဲ့ ......  အင့် ............ ဘွတ် ဘွတ် ......... ဗျစ် ... အ  ......... ဟင့် ဟင့် ......... ထွက်  ...... ထွက် .................. ထွက်ပြီ ............ အား ......... ဟင့် ............... အား အားးး အားးးးးးးးးး "


ထိုချိန် မိခင်ဖြစ်သူတို့ လိုးနေသည့် မြင်ကွင်းနောက် မိန်းမော ခံစား နေသော မေသူ ပုခုံးပေါ် လက်တဖက် ကျရောက် လာတော့၏။


" ဟင် ... ကိုကို "


" ရှုးးးး ...... ညီမလေး ...... လာလာ "


ရုတ်တရက် ထိတ်လန့် သွားစဉ် အကိုဖြစ်သူမှာ အသံမထွက်ရန် လက်ဟန်ပြရင်း အိမ်ရှေ့ ဆွဲခေါ်လာ ခဲ့သည်။


" ဟင့် ဟင့် ...... ကိုကိုရယ် ......... မေမေလေ ...... မေမေ ......... ဟင့်  ......... "


" ကိုကိုလည်း မြင်ပါတယ် ...... ညီမလေးရယ် ...... မငိုနဲ့ ...... လာလာ တနေရာ ...... သွားမယ် "


ဇော်ထွန်းမှာ ညီမဖြစ်သူနှင့် ဘုန်းကြီးကျောင်းတွင် လမ်းခွဲကာ ဖခင်ဖြစ်သူ အတွက် ရွှေချ ပေးပြီး အ်ိမ်ပြန် လာစဉ် မိခင်ဖြစ်သူ အိပ်ခန်းရှေ့ လက်တဖက် ပေါင်ကြား နိုက်ကာ ကုန်းကွ နေသော ညီမဖြစ်သူအား တွေ့လိုက် ရသည်။ နောက်ကျောဘက် အသာ တိုးကပ်လာရင်း စနောက်မည့် ဟန်ပြင်ကာ ညီမ ဖြစ်သူ ချောင်းကြည့် နေသော အိပ်ခန်းထဲ လိုက်ကာ ကြားမှ ကြည့်မိရာ မျက်လုံး ပြူးသွား ရတော့သည်။ အိပ်ခန်းထဲ ယောက္ဖဖြစ်သူ နှင့် မိခင်ဖြစ်သူ တို့မှာ စိတ်လွတ် ကိုယ်လွတ် လိုးနေကြ၏။ ချက်ချင်း စိတ်ထိန်းကာ ညီမဖြစ်သူအား သူငယ်ချင်း ခြံတခြံ ခေါ်လာခဲ့သည်။ ခြံရှေ့ အရောက် သူငယ်ချင်း ဖြစ်သူမှာ ခြံဝမှ အထွက် ဆုံမိနေ၏။



အခန်း ၈ ဆက်ရန်


Comments