မှားသွား​သော​ခြေတစ်​လှမ်​း အပိုင်း ၄-၅-၆

 

 " ​ဖေ​ဖေ..တကယ်​အလိုးသန်​တယ်​​နော်​..အ​မေ

​ပြောတုန်​းကမယုံခဲ့ဘူး..ခုမှလက်​လန်​တယ်​."

      " သမီးကလဲထူးပါဘူး...သမီးအ​မေဆိုဒီ​လောက်​အလိုးမခံနိုင်​ဘူး...အ​ဖေထင်​တာ သမီးကိုနိုင်​

​အောင်​လိုး​ပေးနိုင်​တဲ့လူမရှိ​လောက်​ဘူး..ခဏ​လေး

တစ်​ဖြန်​ပဲနိုင်​ချင်​နိုင်​မယ်​...တစ်​သက်​လုံး​တော့နိုင်​

မယ်​့လူမရှိ​လောက်​ဘူး..."

      " ခ်​ခ်​...တစ်​ချီ​ကောင်​းလိုး​ပေးနိုင်​ရင်​လဲမဆိုးပါ

ဘူး​ဖေ​ဖေကလဲ..ခ်​ခ်​..ရှိ​လောက်​ပါတယ်​ "

      " မလွယ်​ဘူးသမီး...သမီး​စောက်​ပတ်​က လီးလဲ

ကြီးမှ..အလိုးလဲကျွမ်​းမှ..သန်​လဲသန်​မှ ရမယ်​့​စောက်​

ပတ်​မျိူ း...ဖင်​ကြီး​တွေကလဲ ဒဏ်​ခံနိုင်​တယ်​..ကြိုက်​

သ​လောက်​​ဆောင်​့လိုး..မကျဘူး..အ​ဖေသမီးကိုလိုး

လာတာ ​ခြောက်​နှစ်​​ကျေ ာ်​ပြီ သိတာ​ပေါ့ "

      " သမီးဖင်​ကြီးကတကယ်​​တောင်​့တာလား​ဖေ "

      " အား...​တောင်​့ပြီလားသမီးရယ်​...အပျို့ဖင်​..

အ​လျေ ာ့အလျဲမရှိ...တင်​းပြည်​့​နေတာပဲ..ဖူးအိ​နေတာ

ပဲ...တကယ်​​တောင်​့တာသမီးရဲ့.."

      " ခ်​ခ်​...ဘဝင်​မြင်​့သွားပြီ...ဒါ​ပေမယ်​့သမီး​စောက်​ပတ်​ကအ​ဖေ့လီးနဲ့​တွေ့ပြီး​နောက်​ ​တော်​ရုံလီးနဲ့

မတိုး​တော့ဘူး..ကျယ်​သွားပြီ...ခ်​ခ်​.."

      " သမီးလက်​​တွေ့စမ်​းဖူးလို့လား.."

      ". ခ်​ခ်​....စိတ်​မဆိုးနဲ့​နော်​​ဖေ...သမီးလူတစ်​

​ယောက်​နဲ့အလိုးခံဖူးတယ်​...ခ်​ခ်​..သူ့လီးလဲသမီး

​စောက်​ပတ်​ထဲဝင်​​ရော..သမီးညှစ်​လိုက်​တာ.ပလွတ်​

ဆိုပြန်​ထွက်​သွား​ရော..ခ်​ခ်​..အပြင်​မှာပြီးလဲပြီးသွားတယ်​ .ဖီလင်​​အောက်​လိုက်​တာ​ဖေ​ဖေရာ...ခ်​ခ်​ ခ်​ခ်​ "

      " တစ်​ချက်​မှမ​ဆောင်​့လိုးလိုက်​ရဘူးလား "

      " ​ဆောင်​့လိုက်​ရပါဘူး​ဖေ​ဖေရာ...အဲဒီလူလဲ

ခုထိသမီးမျက်​နှာမကြည်​့ရဲ​တော့ဘူး..ခ်​ခ်​..သူ့မြို့သူ

ပြန်​​ပြေး​တော့တာပဲ..ခုထိ...ခ်​ခ်​.."

      ဦးခင်​ညို စိတ်​ထဲမချင်​့မရဲဖြစ်​လာ၍နီလာညိုနှုတ်​ခမ်​းကိုငုံပြီးဖြည်​းဖြည်​းချငိးမြှင်​းပြီးစုပ်​ယူ​နေခိုက်​ နီလာ

ညိုက မျက်​ဝန်​း​လေးဖွင်​့ပြီးသူ့ကိုပြနိကြည်​့​နေသည်​။

စူးစမ်​​း​သောအကြည်​့ပဲဖြစ်​ပါလိမ်​့မည်​။တစ်​​အောင်​့​နေ​တော့​နွေး​ထွေး​သောအနမ်​းမျ ားတုန်​့ပြန်​လာသည်​။

ထို့ထက်​ပိုအချိန်​ေ​ပးနမ်​း​တော့...ပူပြင်​း​သောအနမ်​း

ရမက်​ထန်​​သောအနမ်​းများနှင်​့တုန်​့ပြန်​လာပြီးလိုးချင်​

ခံချငိစိတိမျ ားအလုအယက်​​ပြေးဝင်​လာကြသည်​၊

ဦးခင်​ညို၏လက်​မျ ားက နီလာညို ၏နို့အုံကြီး​ပေါ်

နှင်​်​့​စောကိဖုတ်​ကြီး​ပေါ်တွင်​​ပြေးလွှား​ဆော့ကစား

​နေသလို..နီလာညိုမှာလည်​းဦးခင်​ညို၏လီးကြီး​ပေါ်မှ

လက်​ကိုမခွာနိုငိ​တော့။ဦးခင်​ညိုကို​ပေါင်​လုံးကြီးဖြင်​့

ခွထားပြီးလီးဒစိဖူးကြီးနှင်​့သူ့​စောက်​ပတ်​အကွဲ​

ကြောင်​းကို ပွတ်​တိုက်​​ဆော့သည်​။​ဒစ်​ကြီးကို​ေ စာက်​

​ခေါင်​းဝ,တွင်​ထိုးထည်​၍လှုပ်​ခါ​ဆော့ရမ်​းသည်​။နှုတ်​

ခမ်​းကိုသွားဖြင်​့မနာ့တနာဖိကိုက်​ပြီး ဖင်​လုံးကြီးကို

လှုပိရမ်​း၍သု့​စောက်​ပတ်​ထဲလီးကြီးမဝင်​.ဝင်​ေ​အာင်​

​ကော်​ထိုးသည်​။လည်​​ချောင်​းသံ​ပေး​၍သူခံချင်​လှပြီ

ဖြစိ​ကြောင်​းအချက်​ပြသည်​။ဦးခင်​ညိုအလိုက်​သိပါ

သည်​။နီလာညိုကိုဖက်​ပြီးလှိမ်​့လိုက်​​တော့သူ့ကိုယ်​လုံး ကနီလာညို့​ပေါင်​ကြားတွင်​အလိုလို​မှောက်​လျက်​

​နေရာယူပြီးဖြစ်​သွားသည်​။

      နီလာညို့ရင်​ထဲတနှာလှိုင်​း​တွေအတိုင်​းအဆမဲ့ရိုက်​ခတ်​ခံ​နေရသည်​။သူက​ကော့ထိုး​နေ​သော်​လည်​းအ​ဖေ့လီးကြီးဝင်​မလာနိုင်​​သေးပဲ ​ရှောင်​ဖယ်​​နေသလို

မို့ မရ.ရ​​အောင်​ယူချင်​သည်​။ဒီ​တော့ဦးခင်​ညို​မှောက်​ချ

လိုက်​သည်​့ခဏအတွင်​းလီးတုတ်​တုတ်​ကြီးကိုအမြန်​

ဆုံးမလွတ်​တမ်​းဆွဲဆုပ်​၍သူ့​စောက်​ပတ်​ထဲ့ထည်​့​ပေး

သည်​။တစိပြိုင်​တည်​းလိုလိုဦးခင်​ညိုခါးကိုသူ့​ပေါင်​လုံး

ကြီးနှစ်​လုံးနှင်​့ခွပြီး​ခြေဖ​နောင်​့​ခြေဖျ ားချိတ်​ကာတင်​ပါး

ကြီးကိုဆွဲကပ်​ဖိထားခိုက်​သည်​။ဦးခင်​ညိုခါးလည်​းမ

ဆုတ်​နိုင်​..ဖင်​လည်​းမဆုတ်​နိုင်​...​ရှေ့သိုသာတိုး၍ရ

​တော့သည်​။​ရသ​လောက်​​လေး​ရှေ့ကိုတိုးပြန်​​တော့

လီးတုတ်​တုတ်​ရှည်​ကြီးကနီလာညို​စောက်​​ခေါင်​းထဲသို့တစ်​အိအိထိုးဝင်​သည်​။​နောက်​ဆုတ်​ဖို့ ခါးအား..

ဖင်​အား..ရှိသမျှအားအကုန်​ထုတ်​ပြီးကျိူ းစား​ပေမယ်​့

နီလာညိုကခွဖက်​ထားသမို့ သူ့ကိုယ်​လုံးကြီးသာကပ်​

၍ပါလာသ်​ည။​စောက်​​ခေါင်​းထဲကလီးကြီးကျွတ်​ထွက်​မလာနိုင်​ပါ။နီလာညိုက အဲသလိုအထာနပ်​​လေ​တော့

ဦးခင်​ညိုလက်​​လျှေ ာပြီးလီးအဆုံးထိုးထည်​့ကာ သား

အိမ်​​ပေါက်​ဝကိုဒစ်​ဖူးကြီးဖြင်​့ထိုးဖွင်​့၍ အိကနဲ အိကနဲ

ဝင်​သွား​အောင်​အားစိုက်​​ပေး​နေမိ​တော့သည်​။ဒစ်​ဖူး

ကြီးသားအိမ်​​ခေါင်​းဝ,ထဲမြုတ်​သွား​တော့နီလာညိုခမျှာ

အသည်​းခိုက်​​အောင်​​ကောင်​းသညိ့အရသာကိုခံစား

ရသည်​။ဒီအရသာကိုလက်​လွှတ်​မခံနိုင်​​လောက်​​အေါင်​မူးမူး​မေ့​မေ့ခံစားလိုသဖြင်​့ဦးခင်​ညိုကိုဖက်​အား..ခွ

အားမျ ား​လျှေ ာ့မ​ပေး​တော့။​ရွေ့​လေရာသိုလိုက်​၍ပူး

ကပ်​ဖကိတွယ်​ထားသည်​။ဆီးခုံချင်​းကပ်​​နေ၍​စောက်​

​စေ့​လေးအပွတ်​ခံ​နေရ​သော​ကြောင်​့​ကောင်​းရတာက

တစ်​မျိူ း..သားအိမ်​ဖွင်​့ခံရတာကတစ်​မျိူး..လီးတန်​ကြီး

ကျပ်​သိပ်​​နေတာကတစ်​မျိူ း..​ကောင်​းမျိူ းစုံရ​နေ​တော့

ညှစ်​စုပ်​​နေရင်​းအံကြိတ်​ခါအရသာထူးကိုရယူရင်​းအထွတ်​အထိပ်​သို့​ရောကိရသည်​။​အောကိမှ​နေ၍အဆက်​မပြတိ​ကော်​​ကော့ထိုးတင်​ရင်​း​စောက်​ရညိ​နွေး​နွေး

​တွေပွက်​ကနဲ ပွက်​ကနဲ ထွက်​ကုန်​သည်​မှာ ​စောက်​ပတ်​ထဲကလှိုင်​သံထွက်​ပြီး နား၌ပင်​ကြား​နေရသည်​အထိ ပြီးသွားသည်​။အထွတ်​အထိပိကိုမူး​မေ့စွာခံယူ

ပြီးမှ သက်​ပြင်​းကြီးချကာ..​ကျေ ာပြင်​ကိုအိပ်​ယာနဲ့ထိ

​အောင်​​လျှေ ာချမိသည်​။ပြီးမှအ​ဖေ့​နားထင်​နှစ်​ဖက်​ကို

သူ့လက်​ဖဝါး​တွေနှင်​့ဆွဲယူပြီးမျက်​လုံးချင်​းဆုံ​အောင်​

​သေ​သေချာချာကြည်​့သည်​။နားနားကပ်​ပြီး​လေသံတိုး

တိုးဖြင်​့ရင်​ဖိုစွာ​ပြောမိသည်​..

" လိုး​တော့...ငါ့ကိုလိုးတဲ့​ယောကျ ာင်္း..ငါ့အ​မေ

ကိုလိုးတဲ့​ယောကျ ာင်္း...အ​မေ့ကို​ရောငါ့ကို​ရော လိုးတဲ့

​ယောကျ ာင်္း....ငါလိုးမ​ယောကျ ာင်္း...ငါ့​စောက်​ပတ်​ပြဲ

​အောင်​လိုး​တော့...လိုး​ပေး​တော့..​နော်​..."

      ဦးခင်​ညို.လည်​းနီလာညို့ကိုတိုးတိုး​လေးပြန်​​၍

​ပြောပြီးစတင်​​ဆောင်​့လိုးသည်​...

      ". ​ဆောင်​့​တော့မယ်​​နော်​..ငါလိုး​မွေးတဲ့ငါ့မိန်​းမ

ငါ့လီးရည်​နဲ့လူဖြစ်​လာတဲ့ငါ့မိန်​းမ...မင်​း​စောက်​ပတ်​

ကြီးနဲ့ထိုက

မှားငွား​သော​ခြေလှမ်​းမျ ား

၅

ဖြဘ်​းဖြည်​းချင်​း​လေး​ဆောင်​့လိုး​ပေး​တော့ငြိမ်​့ငြိမ်​့​လေး

​ကောင်​းသည် ။မှန်​မှန်​​လေး​ဆောင်​့လိုး​ပေး​တော့ ထန်​

ထန်​​လေး​ကောင်​းပြန်​သည်​။အဲ...သွက်​သွက်​ကြီး

​ဆောင်​့လိုး​တော့ ရမက်​မီး​တွေညှိမ်​းလို့မနိုင်​​အောင်​

​ကောင်​းလှသည်​။ဦးခင်​ညိုကသူ့လီးတုတ်​တုတ်​ကြီး

ဖြင်​့နီလာညို့​စောက်​ပတ်​အုံကြီးအတွင်​းမြှုပ်​သွင်​းကာ

အပြန်​ပြန်​အလှန်​လှန်​ စုန်​ချည်​ဆန်​ချည်​ တစ်​နာရီပိုပို

တစ်​နာရီခွဲ​လောက်​လိုး​ပေး​နေ​တော့..နီလာညို့မှာငြိမ်​့

လိုက်​ သိမ်​့လိုက်​ ထန်​လိုက်​ ပြီးလိုက်​...အ​ကောင်​းသံ

သရာမှာဝဲလည်​ခံ​နေရသည်​။​ကောင်​းတာက​တော့

ဘယ်​အရာနှင်​့မျှ အစားထိုးမရ​အောင်​​ကောင်​းလှပါ

သည်​။နတ်​သုဒ္ဓါလည်​းမလိုချ င်​ပါ။သိကြားမင်​းမယား

လည်​းမဖြစ်​ချင်​ပါ။ဦးခင်​ညိုမယားအဖြစ်​...ဦးခင်​ညိုသမီး အဖြစ်​နှင်​့သာအလိုးခံချင်​ပါ​တော့သည်​။ဒါကလွဲ

ရင်​ ဘာကိုမှမလိုချင်​ မ​တောင်​့တ​တော့ပါ။ဒါ​ပေမယ်​့..

အ​ကောင်​းဆုံးတစ်​ခု ခံစားဖို့ကျန်​​နေ​သေးသည်​​လေ.....သမီးကို​ပေးပါ​ဖေ​ဖေရယ်​...။

      " ​ဖေ...သမီး​ခြောက်​ချီ​တောင်​ပြီးပြီ​ဖေ..​စောက်​ပတ်​ကြီးလဲဗွက်​​ပေါက်​​နေပြီ...​ဖေ့လီးရည်​​တွေပန်​းပန်​း

ထည်​့​ပေးပါ​တော့ ​ဖေရယ်​....သမီးခံစား စံစားလိုက်​ပါ

ရ​စေ​တော့​နော်​...."

      ဦးခင်​ညိုဘာမှပြန်​မ​ဖြေပါ။ဒါ​ပေမယ်​့...သူ့လက်​အစုံက နီလာညို့နို့အုံကြီး​တွေကိုအ​ခြေအရင်​းကထိထိမိမိဖြစ်​​အောင်​ပြန်​လည်​ဆုပ်​ကိုင်​လိုက်​သည်​။အားရ ပါးရ ဆုပ်​ကိုင်​ဆွဲသည်​။​ပေါင်​တန်​မှ​ခြေကျင်​း

ဝတ်​ထိ​ဖြောင်​့တန်​းစွာထားပြီး​ခြေဖျ ား​လေး​တွေကို

ကားကား​လေး​ထောက်​လိုက်​သည်​။နီလာညိုကအရိပ်​

အခြည်​ကြည်​့လျင်​သိ​နေသူမို့ ​ပေါင်​တန်​ကြီး​တွေမြှင်​့..

တံ​ခေါက်​​ကွေးနှစ်​ဖကိလက်​ဖြင်​့ဆုပ်​တွဲ...​စောက်​ပတ်​

ကြီးဟင်​းလင်​းဖွင်​့ပြီး ​စောင်​့ကြို​ပေးသည်​။အ​ဖေ​ကောင်​းပါ​စေ......အ​ဖေ​ကောင်​းမှသူ​ကောင်​းမည်​ပဲ​လေ..။

ဦးခင်​ညို လီးတန်​ကြီး​စောက်​​ခေါင်​းထဲကဒစ​်ဖူးကြီး    ​

​ပေါ်လာသည်​အထိဆွဲထုတ်​ပြီး ဒစ်​ဖျ ားဖြင်​့​စောက်​

​ခေါင်​းဝ,ကိုဆယ်​ချက်​ခန်​့ဆွလိုးသည်​။​ကောင်​းလွန်​း

လှသဖြင်​့​စောက်​​ရေ​တွေလျှံထွက်​ပြီး စွတ်​စွတ်​စွတ်​စွတ်​ မည်​ေ​နသည်​။ဖင်​ကြီး​ကော့လို်​မဆုံးနိုင်​။လည်​

​ချေ ာင်​းသံတအင်​့အင်​့ထွက်​​နေသည်​။မထင်​မှတ်​တဲ့

အချိန်​မှာမှ..​ဖောင်​းကနဲ လီးတန်​ကြီးတစ်​ဆုံး​ဆောင်​့

လိုးပစ်​သည်​။အားပါး....​စောကိ​ခေါဂ်​းဝ,မှာ​ကောင်​း

လိုက်​...သားအိမ်​ဝ,မှာ​ကောင်​းလိုက်​..နီလာညို၏

​ခေါင်​း​ကြီး ဘယ်​ညာယိမ်​းထိုး​နေပြီးဆံနွယ်​​တွေဝဲပျံ

​နေသည်​။​အချက်​​ပေါင်​းသုံး​လေးဆယ်​​လောက်​​ဆောင်​့လိုးချခြင်​းခံရပြီးသည်​့​နောက်​မှာ​တော့..နီလာညိုဖင်​

ဆုံကြီးဆတ်​ခါဆတ်​ခါပင်​့တင်​ပြီးအထွတ်​အထိပ်​သို့

​ရောက်​ရသည်​။တစ်​ချိန်​တည်​းမှာပဲ ဦးခင်​ညိုကလီးရည်​​တွေနင်​့နင်​့သည်​းသည်​း ပန်​းထုတ်​​ပေးလိုက်​​တော့

အ​ကောင်​း​ပေါ်အ​ကောင်​းဆင်​့ပြီး ​လောကကို​မေ့သွား

ရ​တော့သည်​....။အားမ​လေး.....လိုးတတ်​လိုက်​တာ

အ​ဖေရယ်​....ချစ်​ေ​ဖ​ဖေရယ်​.....။အနီ​ရောင်​​သွေး​တွေ

ကို...အဖြူ ​ရောင်​​လေး​တွေ​ပြောင်​းသွားရ​လောက်​တဲ့

အထိ...နီလာညို့ကိုချစ်​ပြလိုက်​တာလားကွယ်​........

​ဖေ​ဖေ့​သွေး​တွေကိုနီလာညို်​တစ်​ကိုယ်​လုံးမှာအချိန်​

ပြည်​်​ ပျံ့ နှံ့တည​်​ေ​အာင်​..နီလာညိုထိန်​းသိမ်​း​စောင်​့

​ရှောက်​သွားမှာပါရှင်​.......

      နီလာညို ​လောကကြီးထဲကိုပြန်​လည်​သတိရ

​ရောက်​ရှိလာချိန်​မှာ ဦးခင်​ညိုက သူ့ကိုစိုးရိမ်​ပြီးစွာ

ကြည်​့​နေသည်​ကို သတိပြုမိသည်​။စိတ်​​ပေါ့ပါး​စေရန်​

ရညိရွယ်​၍ အမှန်​ကိုဝန်​ခံ​ပြောမိသည်​..။

      " သမီးအ​ကောင်​းလွန်​ပြီး ​မျှေ ာ့သွားတယ်​​ဖေ.။.

​ဖေ..လိုး​ပေးတာသမီး.​မျှေ ာ့သွား​အောင်​​ကောင်​းမိ

တယ်​...သိပ်​ကြာသွားလားဟင်​...."

      " သိပ်​မကြာပါဘူး...သမီး​မွေးလိုကိတဲ့က​လေး

​လေး..မူကြို​ကျေ ာင်​းပို့လိုက်​ရပြီ...ခိခိ.."

      " ခ်​ခ်​....ကိုလိုးကြီး​နော်​...ကိုလိုးကြီး...လီးကြီးလဲ ​စောက်​ပတ်​ထဲကချွတ်​ဖို့စိတ်​ကူးအုံး...ဟွန်​....

ဒါကြီးနဲ့ဒီသမီးကိုညာညာလိုး​နေတာ...ခ်​ခ်​..."

      " တစ်​သက်​လုံး ထည်​့ထားမယ်​ ဆို..."

      " ခ်​ခ်​....လိုးတုန်​း​ပြောတဲ့စကားနဲ့ မူးတုန်​း​ပြောတဲ့စကား ​တွေကိုအတည်​မယူရဘူး..တဲ့က​လေးရဲ့

ခ်​ခ်​..."

  " အင်​့...အင်​့..."

      " အာ....​ဆောင်​နဲ့​လေကွာ...သူ့လီးကြီးကပြန်​

​တောင်​လာမှာ...ခု​တောင်​မာတာတာနဲ့...ခဏချွတ်​

ထား​နော်​...​ကောင်​းလွန်​းလို့..မခံစားရဲလို့​ပြောရတာ

ပါ..​ဖေရယ်​....​မောင်​ရယ်​....လင်​ရယ်​....​နော်​ "

      " ​ဖေက...သမီး​စောက်​ဖုတ်​ကြီးထဲလီးအမြဲထည်​့

ထားချင်​တာ..."

      " နီလာညိုကလဲ...​မောင်​့လီးကြီးကို​စောက်​ဖုတ်​

ထဲအမြဲထည်​့ထားချင်​ပါသတဲ့ရှင်​....ကဲ ထည်​့သာ

ထည်​့ထား​တော့....​တောင်​လာရင်​လဲ ​မောင်​့မယား

လိုးသာလိုးပစ်​....ဟုတ်​ပြီလား ​မောင်​..."

      " ခ်​ခ်​....ချစ်​ကညှစ်​ရင်​...လီးက​တောင်​လာမှာပဲ

ချစ်​ ​စောက်​ပတ်​သာ ချစ်​ထိန်​း​ပေ​တော့...​တောင်​လာ

ရင်​​တော့ လိုးမှာပဲ...."

      ". ​မောင်​ရယ်​....လိုးသာလိုးပစ်​လိုက်​ပါဆိုမှ ခ်​ခ်​

နီလာညို​စောက်​ပတ်​က ​မောင်​့လီးအတွက်​သက်​သက်​ပါ....မ​တောင်​လဲလိုး...​တောင်​လဲလိုး..ခံမယ်​

ခ်​ခ်​...."

      " ​ပြောပြီ...​မောင်​့လီးအတွက်​သက်​သက်​တဲ့...

လူမသိ​အောင်​ တခြားလူနဲ့သွားကုန်​း​ပေးပြီး​တော့

ခုမှလာချွဲ....​ပြော..ဘယ်​နှစ်​ေ​ယာက်​ ကုန်​းပြီးပလဲ "

      ". ခ်​ခ်​...​မောင်​ကလဲ...စ,တာပါ..​နောက်​တာပါ..

အတည်​​ပြောတာပါ...ခ်​ခ်​ ခ်​ခ်​...ဂျဲလက်​စီကြီး..ခ်​ခ်​ "

      " ​အေးပါကွာ....ကုန်​းပါ...ကုန်​းပါ.....အချိန်​တန်​

အိမ်​ပြန်​လာခံရင်​ပဲ...​ကျေနပ်​လှပါပြီ...."

      " ကုန်​းပါဘူးဆိုကွာ..​မောင်​ကလဲ...ကုန်​းချင်​ရင်​

​မောင်​ခွင်​့ပြုမှ ကုန်​းမှာ...ခ်​ခ်​..."

      " စိတ်​တိုလာပြီ​နော်​...လိုးမိ​တော့မယ်​.."

      " ခ်​ခ်​....တိုလိုက်​ပါရှင်​...စိတ်​ကြီးရယ်​..တိုလိုက်​

စမ်​းပါ....အလိုးခံချင်​လွန်​းလို့ပါ...ခ်​ခ်​ ခ်​ခ်​  "

      အင်​့ကွာ..အင်​့ကွာ...အင်​့ကွာ...အာ့...အား..

​ရော့...အင်​့...အာ့...အာ့...​ဆောင်​့.​မောင်​..​ဆောင်​့..

အားဟာ့...​ဆောင်​့..​ဆောင်​့..​မောင်​​ရေ..​ကောင်​းလိုက်​ထာ...အာ့...​ဆောင်​့ပါ ​ဆောင်​့လိုးစမ်​ပါ..အင်​့..

​ကောင်​းတယ်​ေ​မာင်​​ရေး....အား..

မှားသွား​သော​ခြေတစ်​လှမ်​း

၆

      နီလာညို..ဖိနပ်​အ​ဟောင်​း​လေးကိုဂရုတစိုက်​

ပက်​ကင်​သန်​့သန်​့​လေးဖြင်​့ထည်​့ပြီး​ကျေ ာင်​းသွား

​တော့ယူလာသည်​။​ကျေ ာင်​းဝတ်​စုံ​လေးနှင်​့မို့အစစ

သိက္ခာတရားကို​ရှေ့တန်​းတင်​မိ​ပေမယ်​့ မျက်​ဝန်​း

​တွေက​တော့ မ​နေ့က​ကောင်​​လေးကို​ဝေ့ဝိုက်​ရှာ​နေ

မိတာဝန်​ခံပါသည်​။ဘာရယ်​မဟုတ်​ပါ။သူတပါး ၏

အခက်​အခဲကို ကူညီ​ဖြေရှင်​း​ပေးတတ်​တာ​လေးကို

​လေးစားပြီး...​ကျေးဇူးတင်​တာ​လေးရယ်​..ဖိနပ်​​လေး

ပြန်​ေ​ပးချင်​တာ​လေးရယ်​ေ​ကြာင်​့ပါ...။

      ထင်​တဲ့အတိုင်​းပါပဲ...။မ​နေ့ကဖိနပ်​ပြတ်​ခဲ့သည်​့

​နေရာ​လေးအနီး​ရောက်​ေ​တာ့ ​ကောင်​​လေးကို​တွေ ့ရ

သည်​။​ကောင်​ေ​လးကသူ့ကိုမမြင်​ပါ..။ကွင်​း​လေးထဲမှာက​လေး​တွေ​ဘောလုံးကစား​နေကြတာကိုထိုင်​​ငေး

ကြည်​့​နေသည်​....

      " ရွှတ်​...ရွှတ်​..."

      ​ကောင်​​လေး ​ယောင်​ယမ်​းလှည်​့ကြည်​့ပြီးပါးစပ်​

က​လေး ဟ,သွားသည်​။

      " ဟို...မမ...အာ..."

      ဒီလို နဲ့​ပေါ့​လေ...ဒီလိုနဲ့ပဲစ,ကြရတာပါပဲ...။

​ကောင်​​လေးနာမည်​က..​မောင်​မင်​းတင်​..တဲ့။ခ်​ခ်​....

အသက်​က ၁၉နှစ်​။အ​ဝေးသင်​တက်​ေ​နတုန်​းပါပဲ ။

မိဖက အစိုးရမဟုတ်​တဲ့အဖွဲ့အစည်​းတစ်​ခုမှာ ဝန်​

ထမ်​း​တွေ။​မောင်​နှစ်​မသုံး​ယောက်​မှာအငယ်​ဆုံးတဲ့။

ထားပါ​လေ....ဒါ​တွေက ဘာမှမသက်​ဆိုင်​သလိုမို့

သိပ်​အာရုံမထားမိပါဘူး။ခ်​ခ်​....မ​ယောင်​မလည်​​ဝေ့

ဝဲကြည်​့​တော့...ဆိုးဘူးပဲ..။ခ်​ခ်​...ခ်​ခ်​  ​ခြောက်​လက်​မ

​တော့ရှိ​လောက်​တယ်​..။ဟင်​့...​ခြေဆန်​လက်​ဆန်​လဲ

ခပ်​တုတ်​တုတ်​​လေး...။​ခြေမ,လက်​မ,လဲ...ဟင်​့...

ဘာ​တွေ​တွေး​နေမှန်​းမသိပါဘူး..ခ်​ခ်​ ။မထင်​မှတ်​ပဲ

အိမ်​လိပ်​စာ..​ကျေ ာင်​းလိပ်​စာ​လေး​တွေ​ပြောပြမိခဲ့

တယ်​။ဖုန်​းနံပါတ်​​တော့​ပြောပါဘူး..ခ်​ခ်​ ။သိတယ်​

​နော်​...အိမ်​ကမလွယ်​ဘူး...ခ်​ခ်​....မ​နေ့ညကမျ ား

လူ​တောင်​​မျှေ ာ့ဆင်​းသွားတယ်​..။ကိတ်​တာ​တွေ ဘယ်​​နေရာ​ရောက်​သွားမှန်​း​တောင်​မသိ​တော့ဘူး။

ကိတ်​သ​လောက်​ကို ​ကော့သွား​တော့တာပဲ ခ်​ခ်​ ။

​ကျေ ာင်​းထိလိုက်​ပို့ပြီး သူပြန်​လှည်​့သွားတယ်​။ ပြန်​

လှည်​့သွားတယ်​ဆို​ပေမယ်​့ တစ်​​နေရာရာက​စောင်​့

ကြည်​့​နေမယ်​ဆိုတာသိ​နေလို့ ဖင်​လုံးကိုခပ်​ခါခါ​လေး

လှုပ်​​လျှေ ာက်​မိ​သေးတယ်​။အစာချ​ကျွေးကြည်​့တာ

​လေ...ခ်​ခ်​..။

မင်​းတင်​ ရင်​ထဲထိပ်​ကနဲခုန်​သွားသည်​။အကိတ်​

ကြီးသည်​့ဆရာမ​လေးပါလား...။ဖိနပ်​​အ​​ဟောင်​း​လေး

ကိုပက်​ကင်​​လေးဖြင်​့​လေး​လေးစားစားထုပ်​ပိုးပြီးပြန်​

လာ​ပေး​တော့ ​နွေးကနဲရင်​ခုံရသည်​။တကယ်​​တော့

ကိုယ်​စိတ်​ဝင်​စားခဲ့သည်​က အကိတ်​ပါ။ဖင်​အိုးကြီး​တွေ ထယ်​လှ၍စိတ်​ကူးဖြင်​့လိုးမိရာမှ အခက်​အခဲ

တစ်​ခုကို​ဖြေရှင်​းကူညီခဲ့ခြင်​းမျှ သာပါ။ဆရာမဆို​သည်​့ရပ်​တည်​မှုကို​လေးစားသမှုလည်​းပါပါသည်​။အခုလို လူပီသစွာတစ်​​လေးတစ်​စားအသိအမှတ်​ပြု

တုန်​့ပြန်​လာလိမ်​့မည်​ဟုလုံးဝမထင်​မှတ်​ မ​မျှေ ာ်​လင်​့

ခဲ့ရိုးအမှန်​ပါ။ဖိနပ်​​ဟောင်​း​လေးပဲ..လွှင်​့ပစ်​လိုက်​ရင်​လဲစိတ်​ထိခိုက်​စရာမရှိပါ။ဘယ်​သူက ​နေရာ​ပေးပြီး

သိမ်​းထားမှာလဲ​လေ....။ခု​တော့ မှတ်​ယူထင်​ထားခဲ့

သမျှလွဲပြီးမထင်​တာ​တွေဖြစ်​လာသည်​။သူ့ရင်​ထဲမှာ

အကိတ်​ က အချစ်​အဖြစ်​​ပြောင်​းလဲဖြစ်​တည်​သွားခဲ့

သည်​ကိုသတိပြုမိ​တော့ ​ကြောက်​သွားမိသည်​။ပြုစား

တတ်​လှချည်​့လား..နီလာညိုရယ်​...။အနီးကပ်​ခင်​မင်​

ခွင်​့က​လေးဆုံးရှုံးသွားမှာကိုစိုးရိမ်​မိလာသည်​။ပိုင်​ဆိုင်​

လိုတဲ့အရာ​တွေမျ ားလာသည်​။အရင်​လိုစိတ်​ကူးဖြင်​့

လိုးရုံသက်​သက်​မဟုတ်​​တော့..။ဖင်​ကြီး​တွေ​ကြောင်​့

တပ်​မက်​ရုံသက်​သက်​မက,​တော့ပဲ ရင်​ခုံတတ်​လာ​

​အောင်​ပက်​ကင်​​လေးကစွမ်​း​ဆောင်​ပဲ့ကိုင်​သွားသည်​

မှာယုံနိုင်​စရာ​တောင်​မရှိ...။ဖိနပ်​​ဟောင်​း​လေးကို

ပက်​ကင်​မပျက်​ မြတ်​နိုးစွာထိန်​းသိမ်​းထားဦးမည်​။

သူ့အိမ်​​ရှေ့ လမ်​း​ဘေးအုတ်​ခုံ​လေးမှာညတိုင်​းဂီတာ

သွားတီးရဦးမည်​။ "ဆရာမကိုပဲ..အသဲစွဲ​အောင်​ ချစ်​

မိသည်​ " ​ပေါ့..။ဒီသီချင်​း​လေးဆိုတာနဲ့​တော့စိတ်​မ

ဆိုး​လောက်​တန်​​ကောင်​းပါဘူး ဟုကြိုတင်​ပူပန်​​တွေး

မိ​တော့ မိမိ ကို မိမိ ​လှောင်​မိလိုက်​ပါ​သေးသည်​။ခ်​ခ်​..

အချစ်​ဆိုတာဘာမှန်​းမသိခဲ့ပါပဲ...စမ်​းတဝါးဝါးလမ်​းမှား ​လျှေ ာက်​​နေတာလား မင်​းတင်​ ရယ်​..။

      ဒီ​နေ့...​ဖေ​ဖေလာမကြိုပါလား။ခ်​ခ်​...မ​နေ့ညက

နန်​းစ​တော့ပ်​ ကြုံးပြီးပက်​လက်​လန်​​နေပြီထင်​ပါရဲ့။ဘယ်​ရမလဲ...​ယောကျ ာင်္းရယ်​....ဒီက​တော်​ရုံကိတ်​

တာမှမဟုတိတာ။ပညာစုံတဲ့ စူပါအကိတ်​​လေ ခ်​ခ်​။

​ပြောမယ်​့သာ​ပြောရတယ်​...ကိုယ်​လဲ​မျှေ ာ့သွားခဲ့ရ

တာပါပဲ။အဲ​ဒီထက်​ကာင်​းတာ​တွေ​တောင်​  အဲဒီလို

​မျှေ ာ့သွား​အောင်​ ​ပေးစွမ်​းနိုင်​လိမ်​းမည်​မထင်​ပါ။ဒါ​ပေ

မယ်​့ လာမကြိုတာကို​တော့ စိတ်​​ကောက်​ရမှာပဲ..။

ပက်​ပက်​စက်​စက်​.." လိုးကပစ်​ " လို့​ပြောပစ်​မည်​။

အားရ​အောင်​လိုးပြီး ခုလိုပစ်​ထားတာ​တော့ရက်​စက်​

လွန်​းတယ်​ဆိုရမည်​..။စိတ်​​ကောက်​ရမှာပဲ...ခ်​ခ်​..။

အိမ်​အဝင်​လမ်​းနံ​ဘေးပန်​းခြုံအနီး​ရောက်​ေ​တာ့...

      " ဘွား......"

      " အိုး...အ​မေ့.....ဟင်​...ကိုကို "

      အစ်​ကိုဖြစ်​သူ ​သော်​​သော်​ညိုပါလား...။​အော...

ဒါ့​ကြောင်​့ ဟို​ယောကျ ာင်္း လာမကြိုတာကိုး ။ခွင်​့လွှတ်​

လိုက်​ပီ....ခ်​ခ်​..။

      " ကိုကို..ဘယ်​တုန်​းက​ရောက်​....​မေ​မေ​ရောပြန်​

ပါလာတယ်​​ပေါ့​နော်​..."

      ". ​နေ့လည်​ နှစ်​နာရီ​ကျေ ာ်​​ကျေ ာ်​​လောက်​ ပြန်​

​ရောက်​တာ...​မေ​မေလဲပြန်​ပါလာတာ​ပေါ့..လက်​​ဆောင်​​တွေလဲ ဝယ်​လာတယ်​...ခ်​ခ်​..ညီမ​လေး​ရော..

အဆင်​​ပြေရဲ့လား..."

      ". ​ပြေမှ​ပြေ ကိုကို​ရေ...​ပြေမှ​ပြေ...."

      အိမ်​ထဲဝင်​သွား​တော့ ​ဖေ​ဖေ့ကို​မေ​မေနှင်​့ထိုင်​ပြီး

စကား​ပြော​နေတာ​တွေ့ရသည်​။တံခါးဝ ကိုလာကြိုပြီး

ခြင်​း​တောင်​း​လေးဆွဲယူ​တော့ လက်​ဖမိုးခုံကြီးကိုကြိတ်​ပြီး ဆိတ်​ပစ်​လိုက်​သည်​။တကယ်​ဆိတ်​ပစ်​ချင်​တာက တစ်​​နေရာ...။ခ်​ခ်​....လီးကြီးလှန်​ဆိတ်​ပစ်​ချင်​

​ပေမယ်​့..လက်​ဖမိုးက ကြားကအနာခံလိုက်​ရသည်​။

အပိုင်း ၇ ဆက်ရန်