ကွေ့ကောက်သော မြစ်အလယ်

(ကျွန်တော် အချစ်တက္ကသိုလ်မှာ စပြီးရေးတင်ထားတဲ့ ဇာတ်လမ်းပါ။ အခုတိတ်တခိုးမှာပါ တင်လိုက်ပါတယ်။ နေရာမှားနေရင် ပြောင်းပေးပါဗျာ)

************************

အိန္ဒြရေရှင်၊ သိက္ခာရှင်ကြီးက အဖေ့သူငယ်ချင်းဖြစ်သူ၊ သူများလင်နဲ့မှ ဖောက်ပြန်ရသလား။

‌ဆံပင်အရှည်၊ မြန်မာဆန်ဆန်ဝတ်တတ်တဲ့ သူက ကိုယ့်လင်မဟုတ်တဲ့ အခြားတစ်ယောက်ရှေ့မှာ ကိုယ်တုံးလုံးချွတ်ကာ ကျေကျေနပ်နပ်ကြီး အလိုးခံနေရသလား။

‌စည်းကမ်းကြီးသလို အနေအထိုင်ပိရိသူကြီးက ကိုယ့်အိပ်ယာခန်းအတွင်းမှာ သူများယောကျာ်းကို မက ်တပ်ရပ် ဖင်ကုန်းကာ ဆောင့်လိုးသမျှ ခံနေသတဲ့လား။

‌စကားကိုတိုးတိုးညှင်သာပြောတတ်သူကြီးက ဆောင့်လိုးလိုက်တိုင်း ခေါင်းကိုမော့လိုက် လည်ကိုခါလိုက်၊ ပါးစပ်ဟကာငြီးငြူလိုက်နဲ့ နောက်ကလိုးနေသူနဲ့အပြိုင် အလိုက်သင့်လိုက်ပါနေသတဲ့လား။

**************

ဒီနေ့ကျွန်တော် တစ်ယောက်တည်း အရက်သောက်နေမိတယ်။ တခါတလေ ဘယ်သူမှမပါဘဲ တယောက်တည်းထိုင်သောက် ၊ ပြီးတွေးချင်ရာတွေးနေမိတာ စည်းစိမ်တစ်မျိုးပေါ့။

ဒါပေမယ့် ဒီနေ့သောက်တာကတော့ စိတ်ညစ်တာတွေ၊ စိတ်ရှုပ်နေရတာတွေကြောင့်ပါ။ အခုလည်း သောက်ရင်း ဘဝတစ်လျောက်လုံး ကိုယ်ဖြတ်သန်းခဲ့ရပုံတွေ ပြန်တွေးမြင်နေမိတယ်။ ပျော်စရာတွေ၊ စိတ်ညစ်စရာတွေနဲ့အတူ ကိုယ်ကြမှ ဒါမျိုးအဖြစ်တွေ တိုက်တိုက်ဆိုင်ဆိုင်၊ အကြိမ်ကြိမ်တွေ့နေရပုံကို အံ့သြမိပါတယ်။

ကျွန်တော့်အကြောင်းပြန်စဥ္းစားရင် ငယ်ဘဝက စရမှာပေါ့လေ။ ကျွန်တော်နာမည်က ခေတ်။ ကျွန်တော့်မှာ ၄ နှစ်သားလောက်တည်းက အဖေမရှိခဲ့ဘူး။ အဖေသေတာမဟုတ်ဘူး။ ဘာအကြောင်းပြချက်ရှိမှန်းမသိပဲ ရုတ်တရက် အိမ်ကထွက်သွားခဲ့တာပါ။ ငယ်စဥ္ကတော့ ဘာမှန်းမသိခဲ့ဘူးပေါ့။ ချစ်ချစ်ခင်ခင်နေကြတဲ့ မိသားစု၊ အဖေဟာ အမေနဲ့လည်း ရန်မဖြစ်ပဲ ရုတ်တရက်ပျောက်သွားတာပဲ သိရပါတယ်။

ဒါပေမယ့် အမေ့ကိုမေးတိုင်း မင်းအဖေနောက်မိန်းမယူသွားတယ်ပဲပြောတယ်။ ကျနော်လည်း ဒီအတိုင်းပဲ လက်ခံပြီး ကလေးဘဝတလျောက်လုံး အဖေ့ကို မုန်းခဲ့တယ်။ ဒါပေမယ့် ကျနော်နည်းနည်းသိတတ်လာတော့ အဖေ့သူငယ်ချင်းအသိုင်းအဝိုင်း မေးကြည့်ပါတယ်။ သူတို့ပြောတာကတော့ အပေါင်းအသင်းတွေကို ခင်မင်အနစ်နာခံတတ်ပြီး ကျနော်အမေနဲ့ ကျနော်ကို သိပ်ချစ်တဲ့ အဖေ၊ ဘာကြောင့်ထွက်သွားလဲ သူတို့လည်း မစဥ္းစားတတ်ဘူးတဲ့။ ဒါပေမယ့် အဖေ နောက်မိန်းမယူသွားတာ မဟုတ်သလို မိန်းမကိစ္စလည်း အရှုပ်အရှင်းကင်းတဲ့သူတဲ့။ ဒါဆိုအဖေဘာကြောင့် အိမ်ကထွက်သွားလဲ။ အဲဒီလိုသိရပြီးနောက် အဖေ့အပေါ် စိတ်ဆိုးနည်းနည်းပြေလာပါတယ်။

အဖေ့ကိုစိတ်ဆိုးပြေတဲ့နေ့က ကျနော်အသက် ၁၃ နှစ်၊ ၇ တန်းကျောင်းသားဘဝမှာပါ။ အဲဒီနေ့ဟာ ကျနော်ဘဝမှာ အထင်အမြင်တွေ မယုံကြည်နိုင်လောက်အောင်ပြောင်းလဲသွားတဲ့နေ့တစ်နေ့ပေါ့။ ကျနော်ဘဝခံယူချက်၊ ခံစားချက်တွေ စတင်ပြောင်းလဲခဲ့တဲ့နေ့မို့ အဲဒီနေ့အကြောင်းကို ရင်နာနာနဲ့ သေချာပြောပြပါ့မယ်။

အဲဒီနေ့က ကျောင်းမှာအစမ်းစာမေးပွဲရှိလို့ ကျောင်း နေ့တဝက်စောလွှတ်တယ်။ ပထမတော့ ဒါမျိုးရခဲတဲ့အခွင့်အရေးကို သူငယ်ချင်းတွေနဲ့ မြို့ထဲလျောက်လည်ကြတယ်လေ။ ဒါပေမယ့် သူငယ်ချင်း အောင်လေးက အပြာကားပြတဲ့ ဗွီဒီယိုရုံသွားမယ်အတင်းခေါ်နေတဲ့အခါ ကျန်တဲ့သူတွေ လိုက်သွားပေမယ့် ကျနော်မလိုက်တော့ဘူး။ ဗွီဒီယိုပြီးမယ့်အချိန်က ကျောင်းလွှတ်ချိန်ထက် နောက်ကျတတ်တာမို့ အမေစိတ်ပူနေမှာစိုးတာနဲ့ အိမ်ပဲပြန်ဖို့ ဆုံးဖြတ်ခဲ့ပါတယ်။ တကယ်ဆို အောင်လေးအတင်းခေါ်တဲ့နောက် လိုက်သွားမိရင် ဒီဇာတ်လမ်းဟာ တမျိုးတဖုံပြောင်းသွားနိုင်ပါတယ်။

အိမ်ရှေ့ခြံဝင်းရှေ့ရောက်တော့ အိမ်ရှေ့မှာ ဦးသန့်စင်ကားရပ်ထားတာ တွေ့လိုက်ရတယ်။ အရင်ကလည်း လာနေကျပါ။ ဒါပေမယ့် သူလာတိုင်း ကျနော်ကျောင်းလွှတ်လို့ အိမ်ပြန်ရောက်ပြီးချိန်၊ သူ့ပွဲရုံပိတ်ချိန် ညနေပိုင်းမှ အိမ်ကိုလာကာ စာရင်းများရှင်းတာ အပ်တာလုပ်နေကျပါ။ အခုခပ်စောစောရောက်နေတယ်ဆိုတော့ ဘာအရေးကြီးတာများရှိလို့လဲ?

ဒီနေရာမှာဦးသန့်စင်အကြောင်း နည်းနည်းပြောရအုံးမယ်။ သူက အဖေ့သူငယ်ချင်းအရင်းပဲ။ အဖေရှိစဥ္က ပွဲရုံနှစ်ခုရှိကာ တစ်ခုကို ကိုယ်ပိုင်လုပ်ပြီး တစ်ခုကိုတော့ ဦးသန့်စင်တောင်းဆိုလို့ စပ်တူလုပ်ကြတယ်လို့ သိရပါတယ်။ အဖေမရှိချိန် ပွဲရုံနှစ်ခုလုံးကို အတတ်နိုင်ဆုံးကြီးကြပ်ပေးကာ မိတ်ဆွေကောင်းပီသစွာ ဆက်လုပ်ပေးပါတယ်။ အမေကတော့ ကိုယ်ပိုင်ပွဲရုံကို မနက်ပိုင်းလောက်ပဲသွားတတ်ပါတယ်။

အခုလာတာ ပွဲရုံကိစ္စလား ? ဒါမှမဟုတ် အမေတခုခုဖြစ်လို့များ ရောက်လာတာလား။ အရင်က အမေခေါင်းမူးလို့ ဆေးခန်းပြရင်လည်း ကျနော်လိုက် မသွားဖြစ်ရင် ဦးသန့်စင် လိုက်ပို့နေကြပါ။ တခါတလေ သူ့မိန်းမ ဒေါ်ယမင်းပါ ပါလာတတ်တယ်။ ဒါနဲ့ကျနော် စိယုံစိထားတဲ့ ခြံတံခါးကို တွန်းပြီးဝင်လာတယ်။ အရင်ကရောက်ရင် ခြံအပြင်က အမေ့ကိုအော်ခေါ်နေကျပေမယ့် ဧည့်သည်ရောက်နေလို့ ခြံတံခါးဖွင့်ထားတာပါ။

ဘာမှမထူးခြားဘူးထင်ပေမယ့် အိမ်ရှေ့ဘာဂျာတံခါးမကြီးအရောက်မှာ ထူးခြားမှု စတွေ့ရပါတယ်။ တံခါးကို အတွင်းကသော့ခတ်ထားတယ်။ ဒါဧည့်သည်ရောက်နေရင် လုပ်ရိုးလုပ်စဥ္မဟုတ်။ ဦးသန့်စင်ကားထားပြီး တခြားသွားလို့လား ကြည့်လိုက်သော်လည်း ဖိနပ်စင်ဘေးမှာယောကျာ်းစီးဖိနပ်တရံတွေ့ရသည်။ ဧည့်ခန်းမှာလည်း လူရိပ်လူယောင်မမြင်။ ကျနော်ခေါင်းထဲ ဒိုင်းကနဲဖြစ်သွားသည်။ ရင်တွေတုန်လာသည်။ ဒီမြင်ကွင်း ဒီလိုပုံစံတွေ ခိုးကြည့်နေကျ အပြာကားတွေထဲ တွေ့ဖူးနေကြပါ။

"ဘုရား၊ ဘုရား ကျနော်ထင်တာ မဟုတ်ပါစေနဲ့"

အတွေးနဲ့လန့်သွားပေမယ့် အိန္ဒြရေကြီးတဲ့ အမေ့ကိုယုံတယ်။ ဦးသန့်စင်အပေါ် ရိုးသားပွင့်လင်းစွာ ဖြင့် စည်းကမ်းတကျ ဆက်ဆံတတ်တဲ့အမေ၊ ဒါမျိုးဖြစ်မည်မဟုတ်။ မိမိသက်တမ်းတလျောက် သူတို့နှစ်ဦးကြား မရိုးသားတာ တခါမှမတွေ့ဖူးပါ။ ဒါပေမယ့် ဒါကဘာလဲ ?

အတွေးများနဲ့ ကျနော်ဟာ လှမ်းခေါ်ဖို့လုပ်နေရင်း မခေါ်ဖြစ်တော့။ အိမ်ခေါင်းရင်းမှ ပတ်ကာ အမေ့အခန်းကို ပြတင်းပေါက်မှ ကြည့်မယ်။ လိုက်ကာအမြဲကာထားျပမယ့် ဘေးနားမှာ မလုံပဲ နည်းနည်းလွတ်နေတာကို ကျနော်သိတယ်။ အိမ်ကပြတင်းပေါက်မှ လိုက်ကာတိုင်း ဒီလိုပဲဖြစ်နေတာလေ။

အသံမမြည်အောင်သတိထားရင်း အမေ့အခန်းပြတင်းပေါက်နား ရောက်လာတယ်။ လိုက်ကာဘေးဘက်အနားတွန့်နေတာတွေ့ရတယ်။ ချောင်းကြည့်ခါနီး နည်းနည်းစိုးရွံ့မိတယ်။ ငါကြည့်ရဲပါ့မလား။ တကယ်လို့ထင်တာဟုတ်နေရင် ငါလက်ခံနိုင်ပါ့မလားလို့ ကို့ကိုယ်ကို ပြန်မေးမိတယ်။ ဒါပေမယ့် အတွေးမဆုံးခင် မျက်လုံးက လိုက်ကာစကြားမှ အခန်းထဲကိုကြည့်လိုက်မိလေတယ်။

ဟာ ! အသံမထွက်အောင်မနည်းထိန်းလိုက်ရတယ်။ မြင်လိုက်ရတဲ့ တစွန်းတစကြောင့် ခေါင်းမိုးကြိုးပစ်ခံရသလို ပူထူသွားတယ်။ အံ့သြပြီးပါးစပ်ကအေဟာင်းသား။ မျက်လုံးပြူး၊ လူတကိုယ်လုံးတုံဆင်းသွားတယ်။

တသက်လုံးအထင်ကြီးလေးစားခဲ့ရတဲ့အမေ၊ အခန်းထဲမှာ ဝတ်လစ်စလစ်ဖြင့်၊ နောက်ကလူက တခဏအတွင်း ဘယ်သူလည်း သေချာမသိလိုက်ပေမယ့် ဟိုလူ ဦးသန့်စင်ပဲ နေမှာပါ။ သေချာအောင်လည်း ထပ်မကြည့်ရဲ။ မျက်ရည်များကြကာ အလွန်ဝမ်းနည်းနေမိပြီ။ မိမိရှေ့မှာ တခါမှသံသယဖြစ်ဖွယ်မတွေ့ဖူးသဖြင့် အမေ့ကို ဒီလူကြီးအတင်းမုဒိန်းကျင့်နေတာလားလို့ ထင်မိတယ်။ ဒါဆို အမေ့ကို သူကယ်ရမယ်လေ။

ဒီလိုအထင်ဖြင့် ကျနော်ဟာ အထဲကိုပြန်ချောင်းကြည့်မိပါတယ်။ ဒါပေမယ့် မျက်ရည်များကျနေတာကြောင့် အားလုံးဝိုးတဝါးတာ။ ဒါနဲ့မျက်ရည်သုတ်ပြီးပြန်ကြည့်လိုက်ချိန်မှာတော့...

ခုတင်အောက်မှာ မက ်တပ်ရပ်ပြီး ခုတင်ဘောင်ကိုကိုင်ကာ ကုံးနေတဲ့အမေ့ကို အနောက်က ဦးသန့်စင်မှ အားပါးတရ ချနေတာပါ။ ဒီပုံစံက ဘယ်လိုအလိုမတူတာဖြစ်နိုင်ပါ့မလဲ။ သူကိုယ်တိုင်ကျေကျေနပ်နပ်ကြီး မက ်တပ်ကုံးပေးနေတာလေ။ ပြီးတော့ အနောက်ကစောင့်လိုးလိုက်တိုင်း ပါးစပ်ဟ၊ ခေါင်းမော့လိုက်၊ နောက်ပြန်ကြည့်လိုက်နဲ့ ကျေကျေနပ်နပ်ကြီး ကုံးနေတာလေ။ ဒီပုံစံက အလိုမတူတာမဟုတ်သလို၊ အခုမှစလိုးကြတဲ့ ပုံစံမဟုတ်ဘူးဆိုတာ အပြာကားတွေခိုးကြည့်ထားလို့ ခန့်မှန်းမိပါတယ်။

ဟိုလူကြီးက အနောက်ကနေပါးစပ်မှ ပြောပြီးလိုးနေပေမယ့် အမေ့အခန်းက အသံနည်းနည်းလုံလို့ ဘာမှသိပ်မကြားရပါ။ လိုးနေတာက အားပါးတရ။ အားနဲ့စောင့်လိုက်၊ အပေါ်ပင့်လိုးလိုက်၊ အမေ့ခါးကိုဆွဲပြီး ဆောင့်လိုးလိုက်နဲ့ ခွေးကြီး ပွဲတော်တွေ့နေမှာပေါ့။ ကျနော်မှာကြည့်မိနေရင်း ဝမ်းနည်းမှု၊ ယူကြုံးမရမှုနဲ့ နှမြောတသမှုကို ခံစားနေရပါတယ်။ ကျနော်အမြင်မှာ အဖေမရှိတော့တဲ့နောက် ၉ နှစ်နီးပါး တကိုယ်တည်းနေနေရတဲ့ အမေ့အပေါ် နည်းနည်းနားလည်ပေးပေမယ့် ဖြစ်မှဖြစ် သူများလင်ကြီးနဲ့မှ ဖြစ်ရသလားလို့ နှမြောဝမ်းနည်းမှုဖြစ်တာပါ။

အိန္ဒြရေရှင်၊ သိက္ခာရှင်ကြီးက အဖေ့သူငယ်ချင်းဖြစ်သူ၊ သူများလင်နဲ့မှ ဖောက်ပြန်ရသလား။ ဆံပင်အရှည်၊ မြန်မာဆန်ဆန်ဝတ်တတ်တဲ့ သူက ကိုယ့်လင်မဟုတ်တဲ့ အခြားတစ်ယောက်ရှေ့မှာ ကိုယ်တုံးလုံးချွတ်ကာ ကျေကျေနပ်နပ်ကြီး အလိုးခံနေရသလား။ စည်းကမ်းကြီးသလို အနေအထိုင်ပိရိသူကြီးက ကိုယ့်အိပ်ယာခန်းအတွင်းမှာ သူများယောကျာ်းကို မက ်တပ်ရပ် ဖင်ကုန်းကာ ဆောင့်လိုးသမျှ ခံနေသတဲ့လား။ စကားကိုတိုးတိုးညှင်သာပြောတတ်သူကြီးက ဆောင့်လိုးလိုက်တိုင်း ခေါင့်ကိုမော့လိုက် လည်ကိုခါလိုက်၊ ပါးစပ်ဟကာငြီးငြူလိုက်နဲ့ နောက်ကလိုးနေသူနဲ့အပြိုင် အလိုက်သင့်လိုက်ပါနေသတဲ့လား။

ဟိုသူတောင်းစားကြီးကလည်း ကိုယ့်မှာမိန်းမနဲ့ သမီးလေးရှိရဲ့နဲ့ သူငယ်ချင်းမိန်းမကို ကောင်းကောင်းပွဲတော်တည်နေပါတယ်။ အေးလေ၊ ကလေးတယောက်အမေဆိုပေမယ့် လင်နဲ့မပေါင်းတာ ၉ နှစ်နီးပါးရှိသလို ချပ်ရပ်လှပပြီး ဖင်ကျောတောင့်တောင့် မိန်းမမျိုးကို ဘယ်အလွတ်ပေးမလဲ။ ကြုံးလို့ရတုံး အသေကြုံးမှာပေါ့။ ပြောမယ့်တာပြောရတာပါ။ ဘယ်ကတည်းက ကြုံးနေလဲမှ မသိတာ။ မိမိသာ ယုံကြည်မှု လွန်ကဲပြီးမသိတာလေ။

ကျနော်မှာကြည့်နေရင်း ဒေါသထွက်တာတွေ၊ ဝမ်းနည်းတာတွေအစား နာကြည်းစိတ်တာပိုတိုးလာမိတယ်။ အရင်က ကြည်ဖို့မရဲဖြစ်ခဲ့ပေမယ့် အခုတော့ သူတို့တောင်အရှက်မရှိ ဖောက်ပြန်ပြီးလိုးသေးတာ ငါကဘာရှက်ရမှာလဲလို့ တွေးမိတယ်။ ကိုယ့်အမေပေမယ့် ကိုယ့်သားမျက်နှာမှမထောက် သူများလင်နဲ့ ဖြစ်ချင်တိုင်းဖြစ်နေတာ ငါလည်း ဂရုစိုက်စရာမလိုဘူးလို့ စိတ်မိုက်ရိုင်းတွေ ဝင်လာပါတယ်။

ဒီလိုနှစ်ယောက်သား လိုးနေကြတုံး အမေကနောက်လှည့်ပြီး ဘာပြောလည်းမသိ။ ဟိုလူက ခေါင်းညှိတ်ပြကာ လေးငါးချက်လောက် ဆက်လိုးပြီးရပ်လိုက်တယ်။ အဲအချိန်အမေမှာ ရှေ့သို့ ငိုက်ကျသွားတယ်။ နောက်ကအားပါးပါးတဆုံးလိုးပြီး ခါးကိုင်ထားတဲ့လက်လွှတ်လိုက်တော့ ရှေ့ကကုတင်ပေါ် ပစ်ကျသွားတာပေါ့။ မအေလိုးကြီးက သူများအမေကို အလကားလာလိုးတာတောင် ပက်စက်လှချီလားဟု ဒေါသထွက်မိပါတယ်။ ဂျပန်ကားထဲကကောင်တွေထက်ကောင်တွေလိုပါလားလို့ ထင်မိတယ်။ ဟိုတယောက်ကလည်း ဒီလောက်ဖင်သရမ်းတာ ခံပေါ့ဟု မှတ်နေတုံး လဲနေရာက လှိမ့်ကာ ကုတင်ပေါ် ပက်လပ်လှန်လိုက်ပါတယ်။ ဟိုလူကပါ အပေါ်တက်သွားတယ်။ ဒါဆိုခုနအမေက မက ်တပ်ရပ်အလိုးခံရတာညောင်းလာလို့ ကုတင်ပေါ်တက်ဖို့ ပြောတာဖြစ်မယ်။

အခုမှ သူတို့ပြောတာကို ကြားချင်လာမိတယ်။ ဒါမျိုး live ကတော်ယုံကြည့်ဖို့မလွယ်။ အရင်ကသူငယ်ချင်းအောင်လေးနဲ့ ဗွီဒီယိုရုံမှာ အပြာကားခိုးကြည့်ရတာတောင် ဒီလောက်ဖီးမလာ။ တစ်ခုပဲ။ အခံမင်းသမီးက ကိုယ့်အမေဖြစ်နေတာ။

အခုချောင်းကြည့်တဲ့နေရာကလည်း အခန်းရဲ့ သုံပုံနှစ်ပုံလောက်ပဲ မြင်ရတယ်။ အမေ့ကုတင်ကို ခြေရင်းတပိုင်းပဲ မြင်ရတယ်။ သူတို့လိုးမယ် အပေါ်ပိုင်းက မမြင်ရပါဘူး။ ကြည့်ဖို့ရဲနေမှ ဆက်ကြည့်ချင်တယ်။ သူတို့ပြောတာလည်း ကြားချင်တယ်။ ပြီးတော့ ဒီနေရာမှာလည်း ကြာရှည်မနေချင်။ အိမ်က ကိုယ်ပိုင်ဝန်းနဲ့နေလို့ တခြားအိမ်တွေက ကိုယ့်ကို မမြင်နိုင်ဘူးဆိုပေမယ့် လိပ်ပြာမလုံ။ ကိုယ်ချောင်းနေတာ ကိုယ့်အမေလေ။

ကျနော်အကြံတခုရတယ်။ အမေ့အခန်းကအသံ ကြားရဖို့ဆို အိမ်ထဲဝင်မှရမယ်။ အမေ့အခန်းဘေးက ပစ္စည်းဟောင်းတွေထားတဲ့ စတိုခန်း။ ဒီအခန်းနဲ့ အမေ့အခန်းက အထပ်သားထူထူနံရံပဲခြားထားတာ။ အရင်က ကြွက်ဖောက်လို့ နံရံမှာ အပေါက်တွေရှိနေတယ်။ ပြီးတော့ တခါတလေပစ္စည်းဟောင်းဝင်ရှာနေရင် အမေ့အခန်းထဲက ဘုရားရှိခိုးသံတွေ၊ ဖုန်းပြောသံတွေ အတိုင်းသား ကြားနေရတယ်။ စတိုခန်းမို့ မှောင်မဲ၊ လူမနေလို့ ဝင်ချောင်းဖို့အစဥ္ပြေတယ်။ အိမ်ထဲဝင်ဖို့က အိမ်နောက်က အမှိုက်ပစ်တဲ့ ပြတင်းပေါက်က ဝင်လို့ရတယ်လေ။ အဲ့အပေါက်က ကလန့်ထိုးပိတ်တာ။ နေ့ခင်းဆို အထာသိရင် ဖွင့်လို့ရတယ်။

ဒါနဲ့ကျနော် အိမ်ထဲကို ရအောင်ဝင်၊ အသံမထွက်အောင်ဂရုစိုက်ပြီး စတိုခန်းထဲဝင်ခဲ့ပါတယ်။ ဘာသံမှ မကြားရလို့ ဟုတ်မှဟုတ်ရဲ့လား ထင်မိတယ်။ ဒါမှမဟုတ် သူတို့ မလိုးတော့တာလား။ ဒါနဲ့ချောင်းမယ့်အပေါက်က အထပ်သားနံရံအောက်ခြေနဲ့ အပေါ်ဘက်မှာ တွေ့ရတယ်။ အောက်ကအပေါက်တွေက ကုန်းချောင်းရင်တောင်မလွယ်။ ဒါနဲ့ ခုံဟောင်းတလုံးပေါ်ကတက်ကာ အပေါက်မှ ကြည့်လိုက်တယ်။

အသံမကြားပါလားအောက်မေ့တယ်။ သူတို့က အိပ်ယာပေါ်မှာလှဲကာ ကစ်စင်ရိုက်နမ်းနေတာကိုး။ နှစ်ယောက်လုံး ကိုယ်တုံးလုံး။ နမ်းနေတာအားရပါးရ။ အမေ့လို တည်တည်ကြည်ကြည်နေတတ်တဲ့သူက ဒါမျိုးနမ်းတက်လိမ့်မယ် မထင်မိဘူး။ လက်တွေလှုပ်နေလို့ ကြည့်လိုက်တော့ အမေက ဦးသန့်စင်လီးကိုကိုင်ကာ ရှေ့တိုးနောက်ဆုတ်လုပ်ပေးနေတယ်။ ဟိုလူကလည်း တဖက်က ခေါင်းကိုကိုင်ပြီးနမ်းနေသလို တဖက်က အမေ့အဖုတ်ကို နှိုက်နေတာလေ။

"ကြည်ပြာ ၊ လိုးကောင်းနေတာကိုကွာ၊ အခုအရှိန်နည်းနည်းပျက်တာပေါ့"

"ကိုသန့်စင်ရယ်၊ ခြေထောက်တွေညောင်းလို့ပါ၊ အဲပုံစံလုပ်နေတာ ကြာနေပြီလေ၊ သူပဲအတင်းလုပ်နေပြီးတော့"

"ကြည်ပြာရယ်၊ မလုပ်ရတာ ၂ ပတ်ရှိပြီလေ၊ အဲပုံစံနဲ့လုပ်ရင် ကြည်ပြာဖင်ကြီးတွေကြည့်ပြီး စိတ်မထိန်းနိုင်လို့ ကြမ်းမိတာပါ။ ကြည်ပြာ တခါပြီးသွားတယ်မို့လား"

"အင်း၊ တော်ပါ တလမှ နှစ်ကြိမ်လောက် သူ့စိတ်ကြိုက် ပေးတာတောင် အသေလုပ်နေတာ၊ သူပြောတိုင်းပေးနေရရင် တကယ်သေမှာပဲ၊ ယမင်းကိုအံ့သြတယ်၊ ရှင်ကြမ်းတိုင်းနေ့တိုင်းခံနေရမှာနော်"

"ယမင်းက ခံနိုင်တယ်၊ ဒါပေမယ့် ကြည်ပြာကပိုခံနိုင်ပါတယ်။ ယမင်းနဲ့ကို အခုနောက်ပိုင်း သိပ်မလုပ်ဖြစ်ကြဘူး၊ တပတ်မှ တကြိမ် နှစ်ကြိမ်လောက်ပဲ။ ကိုက ကြည်ပြာ့ကို အရင်တည်းက အမြဲအတူနေချင်တာလေ။ ကြည်ပြာခွင့်မပြုလို့သာ"

"တော်ပြီ၊ အဲဒါတွေထပ်မပြောတော့နဲ့၊ အခုရှင်မပြီးသေးဘူးမို့လား၊ မြန်မြန်ပြီးအောင်လုပ်နော်၊ တော်ကြာ သားလေးကျောင်းလွှတ်ချိန်ရောက်လာမယ်၊ ကျောင်းမလွှတ်ခင် အရင်ပြန်ရအုံးမယ်လေ"

"အင်း၊ ကြည်ပြာရယ်၊ အပြင်မှာတွေ့ရင်အားရပါးရချစ်ရမှာကို၊ ကြည်ပြာက လက် မှမခံတာ"

"တော်ပါ ကိုသန့်စင်ရယ်၊ ဒီတိုင်းတောင် ရှင့်ဆန္ဒကြောင့် ကျမလိုက်လျောနေရတာ။ ဒီမှာဘာဖြစ်လို့လဲ။ ကျမအိမ်က ပတ်ဝန်းကျင်နဲ့လည်းဝေးတယ်။ ကိုယ်ပိုင်ခြံဝင်းနဲ့လေ။ ဘယ်သူမှမသိနိုင်ဘူး။ အပြင်မှာတယောက်ယောက်တွေ့မှာ အမြဲကြောက်နေရတာ။ ကျမသားလေး ရှိသေးတယ်လေ။ နော်၊ အခုလည်း ရှင့်စိတ်ကြိုက် အကုန်လုပ်ပေးနေတာပဲ"

"ကဲ၊ ဒါဆိုလည်း အမှတ်တရနေ့လေးမှာ မှတ်မှတ်ရရဖြစ်အောင် ကိုလိုးအုံးမယ်။ ကြည်ပြာ ကို ကြမ်းမယ်နော္။ ကိုယ့်အကြိုက် အသံတွေထွက်ပြီး ခပ်ရွရွတုံ့ပြန်၊ ကြာလား"

"ဟုတ်ကဲ့ရှင့်၊ ကျမရွနေပါပြီ၊ မြန်မြန်လုပ်ပါတော့ရှင့်၊ ကဲ ကျေနပ်ပြီလား"

ဒီလိုနဲ့ သူတို့နှစ်ယောက်နေရာပြန်ယူကြတယ်။ တော်သေးတာပေါ့အမေရယ်၊ အလိုးခံနေရင်း သားရှိတာကို သတိရသေးလို့ဟု အောက်မေ့မိပါတယ်။ ပြောပုံဆိုပုံကတော့ ထင်တဲ့အတိုင်း လိုးနေကြတာနှစ်တွေ ကြာနေပြီပဲ။ ဘယ်ထဲကလဲမသိ။ အမေကအမြဲမပေးဘူးနဲ့တူတယ်။ တလမှ နှစ်ကြိမ်လောက် ပေးလိုးပုံပဲ။ ဒါလည်းအိမ်မှာသူမရှိတဲ့အချိန် ခေါ်အလိုးခံနေပုံရတယ်။ တောက်! ငါငတုံးဟု ကို့ကိုယ်ကို သတ်မှတ်လိုက်ပါတယ်။ ကို့အမေကို လာလိုးနေတဲ့သူကို မသိဘဲ တလေးတစားဆက်ဆံလိုက်ရတာ။ သူပေးတဲ့မုန့်ဖိုးတွေယူ။ အဲဒါကို့အမေကိုလိုးရဖို့ မျက်နှာလုပ်ပြီးပေးမှန်းမသိ။ သူ့သမီးလေးကိုလည်း ကိုယ့်မှာ ညီ၊ညီမမရှိတော့ ချစ်လိုက်ရတာ။ ဒင်းကတော့ ငါ့အမေကို မယားငယ်လုပ်ထားပြီး ပုံမှန်လာလာလိုးနေတာ။

"ထ အုံးလေ ကြည်ပြာရဲ့"

"ဟင်၊ လိုးမယ်ဆို ပက်လပ်ပဲအရင်လုပ်ပါ။ ဒူးတွေနာတုံးပဲ"

"မဟုတ်ဘူး၊ ကို့ကို မစုပ်ပေးတော့ဘူးလား၊ ခဏလောက်စုပ်ပေးပါအုံး"

"ရေလည်း မဆေးဘူးကွာ၊ လုပ်နေတာကို ဆက်လုပ်တာ မဟုတ်ဘူး၊ ဇိမ်ခံချင်နေသေးတယ်ရှင်၊ မြန်မြန်လုပ်ပါပြောထားတာကို"

ကျနော်မျက်လုံးပြူးသွားတယ်။ အမေလိုအိန္ဒြရေကြီးတဲ့ မိန်းမက အလိုးခံရင်တောင် ဒါမျိုး လီးစုပ်ပေးမယ် မထင်ထားပါ။ ဒါမျိုးက နိုင်ငံခြားအပြာကားတွေထဲမှာပဲ တွေ့ဖူးတာလေ။ ဒီမှာ ဒါမျိုးလုပ်သတဲ့လား။ ပြီးတော့ ကျနော်အမကေ လုပ်ပေးတယ်ဆိုတာ မယုံနိုင်ပါ။ ပြောပုံက အရင်က လီးစုပ်ပေးဖူးနေကြဖြစ်မယ်။ အခုဟာက လိုးနေတုံးမို့ ညစ်ပတ်နေလို့ ငြင်းနေတဲ့ပုံ။ သူလီးစုပ်ပေးရင် ငါကြည့်ရဲပါ့မလား။ ခွေးကြီးက မတန်မရာကွာ။ သူများအမေကို လီးစုပ်ခိုင်းပြီး ဇိမ်ယူနေချင်သေးတယ်။

"လုပ်ပါကြည်ပြာရယ်၊ ဆေးနေရင်ပိုကြာမယ်လေ။ ကြည်ပြာ့ပါးစပ်လေးနဲ့ စုပ်ပေးတာ ခံချင်လို့ပါ။ ကို့လီးပိုတောင်လာမှ ကြည့်ပြာကို အမုန်းလိုးပေးနိုင်မှာလေ"

"တော်ပါ၊ အမုန်းမဆွဲလဲနေပါနော်၊ ရှင်နဲ့စဖြစ်ကတည်းက ရှင့်စိတ်ကြိုက် ကျမဖြည့်ဆည်းပေးနေရတာပါပဲ"

ပြောရင်းဆိုရင်း ထကာ လီးကိုကုန်း၍ ပါးစပ်ထိတ်နဲ့ စုပ်နမ်းတစ်ချက်ပေးလိုက်တာပါ။

"ပျွတ်"

"ဟုတ်ပါတယ်၊ အဲဒါကြောင့် ကြည်ပြာ့ကို အရင်တည်းက သိပ်ချစ်ခဲ့တာလေ။ ကိုလည်း ကြည်ပြာ့ကို အခက်အခဲဖြစ်အောင်မလုပ်ပါဘူးဗျာ၊ ကြည်ပြာစိတ်လိုလက်ရပေးတာကိုပဲ ယူတာပါ။ ဒါပေမယ့် ကြည်ပြာက ကိုတောင်းဆိုရင် အတတ်နိုင်ဆုံး ဖြည့်ဆည်းပေးနေတာကို ကျေးဇူးတင်ပါတယ်"

"ဟင့်၊ အပြောကောင်းတဲ့ လူဆိုးကြီး။ တောင်နေတာပဲနော်၊ ကျမတို့နှစ်ယောက်အရည်တွေနဲ့၊ စုပ်ပေးမယ်နော်"

အမေက ဦးသန့်စင်အပြောကို အသဲခိုက်သွားပုံရပါတယ်။ စုပ်ပေးရမှာ မလုပ်ချင်သလို ငြင်းနေတဲ့ လီးကို နှုတ်ခမ်းကြားထဲထည့်ကာ လျှာထုတ်ပြီး ယပ်ပေးနေပါပြီ။

ပြွတ်၊ ပြွတ်...ပလပ် ...ရှလွတ်....ပြွတ်

"အား..ကောင်းလိုက်တဲ့ စုပ်ချက်ကွာ၊ စုပ်ရတာကြိုက်တယ်မို့လား၊ စုပ်လေ...အာ့...အင်းးး"

ပြွတ်...ရွှတ်...ပြွတ် ပြွတ်

"မင်းကို ကောင်းကောင်းလိုးထားတဲ့လီးလေ၊ စုပ်ရတာကောင်းရဲ့လား၊ ပြောလေ ကြည်ပြာ"

ဦးသန့်စင်စကားလုံးကြမ်းကြမ်းတွေပြောလာတာ အံ့သြစရာ။ ဒါကိုအမြဲ တည်တည်ငြိမ်ငြိမ်နေတတ်တဲ့ အမေက ဘာမှမဖြစ်သလို အပြောခံနေတာ ပိုအံ့သြမိပါတယ်။ ဒါကြောင့် ခုဏတုံးက ခပ်ကြမ်းကြမ်းလိုးမယ်လို့ ကြိုပြောထားတာနေမှာ။ အမေ့ပုံစံက အရင်တည်းက ဒါမျိုးအပြောတွေ အများကြီး ခံလာရပုံပါ။ ပြောတာကို စိတ်မဆိုးတဲ့အပြင် လီးစုပ်နေရင်း မျက်လုံးကိုလှန်တာ ပြန်ကြည့်နေပုံက အပြာကားတွေထဲက မင်းသမီးတွေအတိုင်း sexy ဆန်ဆန်လှပနေပါသေးတယ်။

ပြွတ်..ပြွတ်...ပလပ်

"ပြောလေ ကြည်ပြာ၊ ငါ့လီးကို စုပ်ရတာ ကောင်းလား ? မင်းပထမဆုံး စုပ်ဖူးတဲ့လီးက ငါ့လီးမို့လား ?

"အွန့်၊ ကောင်းတယ်၊ ဟုတ်တယ်၊ ရှင့်လီးကို ပထမဆုံးနဲ့ အခုထိတချောင်းတည်း စုပ်ဖူးတဲ့ လီးပဲလေ"

ပြွတ်...ပြွတ်

"ဟားး အရင်ကမင်းဒီလို စုပ်ပေးဖို့ ကို့မှာ ကြိုးစားပြောလိုက်ရတာ၊ အခုတော့ အစုပ်ကောင်းသူကြီး ဖြစ်နေပြီပေါ့"

သြော်၊ အဖေ့ကိုတောင် လီးမစုပ်ပေးဖူးပဲ ဒီလူကြီးကိုပဲ စုပ်ပေးဖူးတာပေါ့။ အမေကတော့ ပြောနေရင်းနဲ့ လီးကိုအပေါ်ပင့်ကိုင်ကာ လီးတလျောက် ယပ်ပေးနေပါတယ်။ လက်တဖက်ကလည်း အငြိမ်မနေ ဂွေးအုတွေကို ကစားပေးနေသေးတယ်။ ကုတင်ပေါ်မှာ ကုန်းပြီး လီးစုပ်ပေးနေပုံက ကြည့်သူအဖို့ စိတ်ထချင်စရာပါ။ ဝတ်ကျေတန်းကျေမဟုတ်ဘဲ စေတနာပါပါ ပြုစုပေးနေတာပါ။ ဒါ့ကြောင့်လည်း ဒီဘဲကြီး စွဲနေတာနေမယ်။

"ထိပ်လေးကို Kiss လေးပေးလိုက်ပါအုံး၊ အရည်ကြည်တွေထွက်နေပြီ။ စုပ်ပြီး သောက်လိုက်အုံးနော်"

"ဒီလိုလား ကိုသန့်စင်.... ပြွတ်...ဂလု...ကိုသန့်စင် အရည်ကို ကျမမြိုချလိုက်ပြီနော်။ စုပ်ပေးမယ်နော်၊ သံတိုင်ကြီးလို ဖြစ်နေပြီ၊ ကျမကို လိုးချင်နေပြီလား ?"

" လိုးချင်တာပေါ့ကြည်ပြာရယ်၊ လိုးချင်လွန်းလို့ မျိုးဝင်းရှိတည်းက မင်းကိုကြံရတာပေါ့၊ အဲထဲက မင်းကယောကျာ်းသူငယ်ချင်း အလိုးကို ခံနေတာလေ။ စုပ်စမ်း...မင်း လင်ငယ်ရဲ့လီးကို၊ မင်းက ခိုးပြီးအလိုးခံရတာကို တလျောက်လုံးကြိုက်နေတာမို့လား၊ စုပ်စမ်း၊ ပြီးရင် မင်းယောကျာ်းသူငယ်ချင်းဖြစ်တဲ့ မင်းလင်ငယ်က မင်းကို လိုးအုံးမှာ"

"ဟာ"ကျနော်အံ့သြလွန်းလို့ အသံထွက်သွားမိတယ်။ ဒါပေမယ့် သိပ်မကျယ်လို့ စိတ်ထန်နေတဲ့ သူတို့နှစ်ယောက် မကြားပါ။ ဒါဖြင့် အမေက အဖေရှိတည်းက ဒီလူကြီးနဲ့ ဖေါက်ပြန်နေတာပေါ့။ သူတို့လိုးနေတာ နှစ်တွေ ကြာနေပြီမှန်း ခန့်မှန်းမိပေမယ့် အဖေမရှိတော့မှ အမေ့လိုအပ်ချက်ကြောင့် ဒီလူကြီးနဲ့ အနေနီးစပ်ပြီး ဖြစ်တယ်ထင်တာလေ။ အခုတော့ သူတို့ခိုးစားနေတာက အဖေရှိနေကတည်းကတဲ့။ လုပ်ရက်လိုက်တာ အမေရယ်။ အဖေ့အပေါ်ရော၊ ကျနော့်အပေါ်ရော ရက်စက်လိုက်တာ။ သူပြောတော့ အဖေက နောက် မိန်းမယူပြီး အိမ်ကထွက်သွားတာဆို၊ သူကိုယ်တိုင်ကတော့ လင်ကြီးငုပ်တုပ်၊ သားလေးရှိရက်နဲ့ ယောကျာ်းသူငယ်ချင်းရဲ့ အလိုးကို ခိုးခံနေတယ်တဲ့လား။ လောကကြီး တရားကျဖို့ ကောင်းပါတယ်။ ဒါဆို အဖေထွက်သွားတာ ဒါကြောင့်လား ? ငါတို့မိသားစုအကြောင်း မသိသေးတဲ့မြှုပ်ကွက်တွေ ရှိနေသေးတာ သိလိုက်ရပါတယ်။

"တော်ပြီကြည်ပြာ၊ ပက်လပ်လှန်ပြီး ပေါင်ကားပေးထား၊ ငါ့လီးက လိုးချင်နေပြီ၊ ခေတ် ပြန်မလာခင် မင်းကို အားရအောင် လိုးအုံးမယ်၊ ဖင်ကြီးတွေမြှောက်ပြီး ခြေထောက်ကိုဆွဲ ပေါင်ကားထားပေး"

" ဒီလိုလား၊ အင့်၊ သားလေးခေတ်ပြန်မလာခင်အထိ ကျမကို ရှင့်စိတ်ကြိုက်လုပ်ပါ"

"လိုးနေတဲ့အချိန်မျိုးမှာ လုပ်ပါလို့ မပြောပါနဲ့ဆို။ လိုးပါလို့ ပြောင်းပြောစမ်း"

" အင်းပါ ကိုသန့်စင်ရယ် လိုးပါတော့နော်၊ ကျမ ဖင်ထောင်ပြီး ကားပေးထားတယ်နော်"

"ဟားးး ဒါမျိုးအပြောမှ ကြိုက်တာ၊ လူမသိအောင် ခိုးခံရမှတော့ ဘာမှယဥ္ကျေးနေစရာ မလိုဘူး၊ ငါလိုးပြီ"

ပြောပြောဆိုဆိုဦးသန့်စင်မှ အမေ့ပေါင်ကြားနေရာယူကာ လီးကိုကိုင်ပြီး အဖုတ်နှုတ်ခမ်းနဲ့ အစေ့နေရာကို ပွတ်နေပါတယ်။ ပြီးတော့ အမေ့ကိုတစ်ချက်ကြည့်ကာ ပြုံးလိုက်ပါတယ်။ အမေကတော့ ခိုင်းတဲ့အတိုင်း ဂဒေါက်ကွေးမှ ခြေနှစ်ဖက်ကိုဆွဲကာ ဖင်ကြီးကိုပင့်လို့ အလိုးခံဖို့စောင့်နေပါပြီ။ အဲနောက် ဦးသန့်စင်မှ အဖုတ်ထဲလီးတဆုံး အားဖြင့် ပစ်ဆောင့် လိုးသွင်းလိုက်ပါတယ်။

ဗြွတ်....ဒုက်

"အား...အမလေး ကိုသန့်စင်ရယ် ရက်စက်လိုက်တာ"

အပိုင်း ၂ ဆက်ရန်

Search This Blog

ကွေ့ကောက်သော မြစ်အလယ်

Comments

Post a Comment