ကွေ့ကောက်သော မြစ်အလယ် အပိုင်း ၂၂

ကွေ့ကောက်သော မြစ်အလယ် အပိုင်း ၂၂

နောက်နေ့ မနက္မိုးလင်းတဲ့အထိ ဒီအတိုင်း အိပ်ပျော်နေခဲ့ပါတယ်။ မိုးလင်းတော့ တကိုယ်လုံး ကျိုးကျေနေသလို နာကျင်ကိုက်ခဲနေလို့ မထနိုင်ပါဘူး။ တသတ်လုံး အလုပ်ကြမ်း မလုပ်ဖူးတဲ့ ယမင်းအဖို့တော့ ဒီဒဏ်တွေက ကြမ်းတမ်းရက်စက်လွန်းသလို သူ့ကိုလည်း လန့်သွားတဲ့ အထိပါပဲ။ ဒါပေမယ့် လင်ယောကျာ်းက လိုးတာကို မိန်းမဖြစ်သူက အပြစ်တင်လို့မှ မရတာလေ။ ခံပေးရမှာပေါ့။ သူထပ်လိုးတိုင်းလည်း အချိန်နည်းနည်းကြာတာနဲ့ ယမင်းကပါ စိတ်ပါပြီး နာနေတဲ့ကြားက အစွမ်းကုန် ခံပေးမိတာကိုလည်း အံ့ဩမိပါတယ်။ ဒါကြောင့်လည်း ဒဏ်တွေ ပိုခံရတာပေါ့။

မထနိုင်ပေမယ့်လည်း မယားတစ်ယောက်ရဲ့ ဝတ္တရားအရ အားတင်း ထရတာပါပဲ။ ထတော့မှ နာတာ ပိုသိတာပါတယ်။ အောက်ပိုင်းတစ်ခုလုံး ထူပူနေတာ အထိမခံနိုင်ပါဘူး။ အဖုတ်လေးဆိုရင် ယောင်ကိုင်းနေတာပါပဲ။ လမ်းလျောက်တော့လည်း နာလွန်းလို့ ပေါင်ကွလျောက်နေရသလို အထိုင်အထတောင် အောက်ပိုင်းက နာလွန်းပါတယ်။ ယောကျာ်းတစ်ယောက်ရဲ့ ပစ္စည်းနဲ့ ထိုးသွင်းတဲ့ဒဏ်က ဒီလောက် ပြင်းထန်တာကို မယုံနိုင်စရာပါ။ သူ့မှာ ရှိသမျှအားနဲ့ ဆောင့်လုပ်လို့ ခံရတာနေမှာပါ။ မနေ့ညက ခံပေးနိုင်ခဲ့တာကိုပဲ ကိုယ့်ကိုကိုယ် အံ့အားသင့်မိပါတယ်။ ဒီလိုနာနာကျင်ကျင်နဲ့ပဲ သူနဲ့ သူ့အမေအတွက် မနက်စား ပြင်ပြီး နှိုးကာ ကျွေးရပါတော့တယ်။

မနက်စာ စားပြီးတော့ ယမင်းကို သူ့ရင်ခွင်ထဲထားကာ စကားပြောမိကြတယ်။ ဒီနေ့သူက အလုပ်ကို မဖြစ်မနေ သွားရမယ်တဲ့။ မနက်ပိုင်းပဲနေပြီး ပြန်လာကာ နောက်နှစ်ရက်တော့ မသွားဘဲ နားမယ်လို့ ဆိုပါတယ်။ ဒီလိုနဲ့ ပြောကြရင်း မနေ့ညက ကြမ်းခဲ့တာတွေဆီ ရောက်သွားပါတယ်။ ယမင်းက အရမ်းနာနေပြီး သူ့ကို လန့်နေတာကို ပြောပြမိပါတယ်။ သူက အစမို့ပါ၊ နောက်ဆို မနာတော့ဘူးပြောလာပါတယ်။ အနာသက်သာအောင် အဖုတ်လေးကို နမ်းပေးအုံးမယ်တဲ့။ ယမင်းလည်း အထိမခံနိုင် ဖြစ်လွန်းတာရယ် သူအလုပ်သွားရမှာရယ်ကြောင့် အတင်းငြင်းမှ မလုပ်တော့တာပါ။ အဲဒီနေရာကို နမ်းတာ လျက်တာတွေကို ခံရတာရှက်လို့ နောက်ထပ် မလုပ်စေချင်တာကို ပြောတာလည်း မရပါဘူး။

ပြီးတော့ သူကို ကိုကြီးသန့်စင်လို့ ခေါ်နေတာကို ကိုကြီးလို့ ပြောင်းခေါ်ဖို့ တောင်းဆိုပါတယ်။ ဒီစကားကြားတော့ ယမင်းရင်ထဲမှာ တုန်လှုပ်သွားပါတယ်။ ယမင်းအတွက် ကိုကြီးဆိုလိုက်တာနဲ့ ကိုကြီးမျိုးဝင်းကိုပဲ မြင်ယောင်မိပါတယ်။ ကိုကြီး ဆိုတဲ့အခေါ်အဝေါ်က ယမင်းအတွက် အဓိပ္ပါယ်တွေ အများကြီး ရှိပါတယ်။ ခင်မင်ခြင်း၊ တွယ်တာခြင်း၊ ကြင်နာခြင်း၊ အားကိုးခြင်း၊ ယုံကြည်ခြင်းနဲ့ တိတ်တခိုး မြတ်နိုးချစ်ခင်ရခြင်းတွေ ပါဝင်နေပါတယ်။ ဒါကြောင့်ပဲ ဒီလိုကြီးတော့ မေခါ်ချင်ကြောင်း တဖက်လှည့်နဲ့ ပြောရပါတယ်။ နောက်ဆုံးတော့ အကိုလို့ ခေါ်မယ်လို့ ပြောတော့မှ သူကလည်း ကျေနပ်လက်ခံသွားပါတော့တယ်။

ဒီလိုနဲ့ သူပွဲရုံထွက်သွားပြီး ခဏကြာတော့ မမကြည်ပြာ ရောက်လာပါတယ်။ ယမင်းဖြစ်နေတဲ့ ပုံစံကြောင့် မမကို တွေ့ရတာ ရှက်ပါတယ်။ မမကို ထွက်ကြိုတာတောင် ပေါင်ကွပြီး လမ်းဖြည်းဖြည်း လျောက်နေရတာလေ။ မမက ဒါကို တွေ့ပြီး ညက ညီမလေး တော်တော်ခံလိုက်ရတာလားလို့ စနေပါသေးတယ်။ ယမင်းလည်း မမက ကိုယ့်အမလို ဖြစ်နေလို့ သိပ်မရှက်တော့ပါဘူး။ မမနဲ့ ဘကြီးဦးနဲ့က ဒီလူကြီးနဲ့ ပေးစားတာကိုးလို့ စိတ်ဆိုးသလို နှုတ်ခမ်းဆူပြီးပြောတော့ မမက ရယ်နေပါတယ်။ မမလာတာက ယမင်းကို အကိုက်အခဲပျောက်ဆေး လာတိုက်တာဆိုလို့ အံ့ဩရပါသေးတယ်။ နောက္မှ မမနဲ့သူ ဖုန်းပြောပြီးတော့ ယမင်း နေမကောင်းဘူးဆိုလို့ ရောက်လာတာလို့ ဆိုပါတယ်။

မင်္ဂလာဆောင်ပြီး နေမကောင်းတာက ဒီကိစ္စပဲဆိုပြီး ဆေးပါ ဝင်ဝယ်လာတာတဲ့။ မမက ဒီလို နားလည်သိတတ်ပြီး ကောင်းလွန်းတော့ ယမင်းလည်း နာနေတာတွေကို မရှက်ဘဲ ပြောပြရတာပေါ့။ အစကတည်းက မမနဲ့ ယမင်းက မိန်းမကိစ္စတွေမှာ တိုင်ပင်နေကြလေ။ ယမင်းအတွက် မိန်းကလေးချင်း အားကိုးယုံကြည်စရာ၊ တိုင်ပင်စရာက မမတစ်ယောက်ပဲ ရှိတာလေ။ ညက သူ သုံးခါလုပ်သွားကြောင်းပြောတော့ မမက ရယ်နေပါတယ်။ ဒါကတော့ ယောကျာ်းတွေ ရကာစမှာ ဒီလိုပဲလို့ ပြောပါတယ်။ ဒီရက်ပိုင်းတော့ ဒီလောက်နဲ့ မပြီးသေးဘူးတဲ့။ ယမင်းတော့ မလွယ်ဘူးပြောကာ ယမင်းရဲ့ ယောင်နေတဲ့ အဖုတ်လေးကို ပြခိုင်းပါတယ်။ ယမင်းလည်း ပြရမှာ ရှက်ပေမယ့် မမက မိန်းကလေးချင်း ဘာရှက်စရာရှိလဲဆိုမှ ကန်တော့ပြီး ထမိန်လှန်ကာ ပြရပါတယ်။ အဖုတ်လေးက ယောင်ကာ နာလွန်းလို့ ပင်တီတောင် မဝတ်ထားရပါဘူး။

မမက ကြည့်တော့ ယမင်းအဖုတ်လေး နည်းနည်းကွဲကာ ယောင်နေတာမို့ သောက်ရမယ့် ဆေးတွေနဲ့ လိုအပ်တာတွေ လုပ်ပေးပါတယ်။ သူ့လီးကြီးနဲ့ မဆန့်မပြဲ အတင်းနင်းကန်ပြီး တစ်ညလုံး ဆောင့်လိုးထားတဲ့ဟာကို မကွဲဘဲနေပါ့မလား။ ယောကျာ်းယူမိလို့ အဖုတ်ကွဲရတာကို မမက လာလုပ်ပေးရလို့ အားနာမိပါတယ်။ ဒီလိုနဲ့ ဟိုသည် ပြောကြရင်း ယမင်းလည်း မရှက်တော့ဘဲ သိချင်တာတွေ မေးမိပါတယ်။ ယမင်းရဲ့ပစ္စည်းကို သူက ပါးစပ်နဲ့လုပ်တာ ငရဲကြီးမလားလို့ ကြောက်ပြီးမေးရတာပါ။ လင်မယားကိစ္စကို မေးရတာရှက်ပေမယ့် ကိုယ့်အဖုတ်လေးကိုတောင် လှန်ကြည့်ပြီး ဆေးထည့်ပေးတဲ့ မမကို မရှက်နိုင်တော့ပါဘူး။ မေးစရာကလည်း ယမင်းမှာ မမပဲရှိတယ်လေ။

မမက ပထမ အံ့ဩနေသလိုဖြစ်ပြီးမှ ရယ်မောကာ ဒါမျိုးက လင်မယားတွေ အတော်များများ လုပ်ကြတယ်လို့ ဆိုပါတယ်။ လုပ်ပေးရင်တော့ ငရဲကြီးမှာ မစိုးရိမ်ဖို့နဲ့ ယမင်းကရော ပြန်မလုပ်ပေးဘူးလား မေးပါတယ်။ ယမင်းကလည်း ရှက်ရှက်နဲ့ သူခိုင်းလို့ ပြန်လုပ်ပေးရတာပေါ့လို့ပဲ ပြောလိုက်ပါတယ်။ နောက်လည်း လိုအပ်တာရှိရင် ပြောပြဖို့ မမကပြောပါတယ်။ ဒီလိုနဲ့ ယမင်းတို့ ညီအမနှစ်ယောက် ခဏကြာအောင် ထိုင်စကားပြောပြီးတော့ မမက ပွဲရုံသွားရအုံးမယ်ဆိုပြီး နှုတ်ဆက်ပြန်သွားပါတယ်။

မမပြန်သွားတော့မှ ကိုကြီးကို ပိုသတိရလာမိပါတယ်။ ဒီလောက်လှပြီး စိတ်စေတနာ ပြည့်ဝတဲ့ မမကို ကိုကြီးက ဘာလို့ ပစ်သွားပါလိမ့်။ မမဆိုရင် ယမင်း နာနေမှာကို သိလို့ တကူးတက ဆေးတွေလာတိုက်၊ ထည့်ပေးနဲ့ လုပ်ပေးရှာတယ်။ တော်ပါသေးတယ်။ မမက အိမ်ထောင်သည်မို့ အတွေ့အကြုံရှိပြီး လာလုပ်ပေးလို့သာ အခုယမင်း နေရတာ ပိုသက်သာလာတာပါ။ ကိုကြီးနဲ့ မမ လက်ထပ်တုန်းကလည်း ဒီလိုတွေ မမ ခံခဲ့ရတယ်နဲ့ တူပါတယ်။ ကိုကြီးနဲ့ မမလည်း အပြန်အလှန် ဖြည့်ဆည်းပြုစုပေးရင်း ကာမအရသာ ခံစားခဲ့ကြမှာပေါ့နော်။ ေဩာ်... လျောက်စဥ္းစားနေရင်းနဲ့ မဟုတ်တဲ့ဟာတွေဘက် ရောက်သွားရပြန်ပါပြီ။

နေ့ခင်း ထမင်းစားချိန်မတိုင်မီမှာ ကိုကြီးသန့်စင် (အကို) ပြန်ရောက်လာပါတယ်။ ရောက်ရောက်ချင်း နှုတ်ဆက်အနမ်းပေးပြီး ယမင်း နာတာတွေ သက်သာရဲ့လားလို့ ဂရုစိုက်ပြနေသေးတယ်။ ညကကျတော့ သူပဲ အတင်းမညှာမတာ လုပ်ခဲ့ပြီးတော့။ ယမင်းလည်း မမလာပြီး ဆေးတိုက်သွားလို့ နည်းနည်း သက်သာလာပြီ ပြောရပါတယ်။ ယမင်းကို ဖတ်ပြီး ဟိုပွတ်ဒီပွတ် လုပ်နေတာနဲ့ ထမင်းစားဖို့ မနည်းပြောကာ ကျွေးရပါတယ်။ ထမင်းစားပြီးတော့လည်း ဧည့်ခန်းမှာ အတူထိုင်ကာ ယမင်းကို ပွတ်သတ်နှိုးဆွနေပါတယ်။ ညက တစ်ညလုံး လုပ်ထားတာတောင် အခု ထပ်လိုချင်နေပါသေးတယ်။ ယမင်းလည်း အထိမခံနိုင်လွန်းလို့ ငြင်းတော့မှ သူ့က တော်တော် ယောင်နေလားဆိုပြီး ကြည်ဖို့ လုပ်နေပြန်ပါပြီ။

အရှက်ကုန်အောင် ဆက်ဆံပြီးတဲ့ ကိုယ့်လင်ယောကျာ်း ဖြစ်ပေမယ့် အခုလိုကြီး ကိုယ့်ဟာကို ပြဖို့ကတော့ ရှက်လွန်းလို့ ငြင်းလည်း မရပါဘူး။ ညတည်းက အကုန်မြင်ဖူးပြီးသားကို ရှက်စရာလားဆိုပြီး ထိုင်ခုံအောက် ဆင်းပြီး ဒူးထောက်ထိုင်ကာ ယမင်းထမိန်ကို လှန်နေပါတယ်။ ယမင်းလည်း နေ့ခင်းဘက်ကြီး ဧည့်ခန်းမှာမို့ မကြည့်ပါနဲ့၊ အောက္မှာ ဆင်းထိုင်ကာ ငရဲမပေးပါနဲ့ ဆိုတာလည်း မရပါဘူး။ နောက်ပိုင်းယမင်း လင်မယားဘဝ တလျောက်လုံးမှာလည်း လိင်ကိစ္စမှာ သူလိုချင်ပြီဆိုရင် အရှက်အကြောက္မရှိဘဲ ဇွတ်လုပ်တတ်တာ သူ့အကျင့်ပါ။ အခုလည်း ဘယ်လိုမှ တားမရဖြစ်နေလို့ ကြည့်ချင်တယ်ဆိုလည်း ဧည့်ခန်းကနေ အိပ်ခန်းထဲ သွားရအောင် ပြောတာကိုလည်း လက္မခံပါဘူး။

ဒီလို သူနဲ့ယမင်း ငြင်းဆန် တွန်းဆွဲနေရင်းပဲ ယမင်းထမိန်က ပေါင်လယ်လောက် ရောက်အောင် အလှန်ခံလိုက်ရပါပြီ။ ပြီးတော့ ဆက်လှန်မရအောင် ဖိထားတဲ့ ယမင်းလက်ကို သူ့အားနဲ့ ဆွဲဖယ်ပြီး အဖုတ်လေးပေါ်အောင် လှန်ထည့်လိုက်ပါတယ်။ မနက်က နာလွန်းလို့ ပင်တီမဝတ်ထားမိတာမို့ သူ့ရှေ့မှာ အဖုတ်ဟောင်းလောင်းနဲ့ ဖြစ်နေရတာပေါ့။ သူက ယမင်းကို ရှက်ရင်မျက်စိမှိတ်ထား၊ ယောင်နေတာကို အနာသက်သာအောင် လုပ်ပေးမလို့ ပြောနေပြန်ပါတယ်။ ဒီလူနဲ့ လက်ထပ်ထားမှတော့ သူ့သဘောကို လိုက်လျောရတော့မှာပေါ့ရှင်။ ဒါပေမယ့် နည်းနည်းကွဲပြီး ဆေးထည့်ထားရတာမို့ လက်နဲ့မကိုင်ဖို့ပဲပြောကာ သူနေခိုင်းတဲ့အတိုင်း နေလိုက်ရပါတယ်။

သူက ယောင်နေတဲ့ အဖုတ်လေးကို လေနဲ့လိုက္မှုတ်နေသလို အာငွေ့ပေးနေပါသေးတယ်။ ကြံကြံဖန်ဖန်နဲ့ မရွံမရှာလုပ်တတ်တဲ့ သူ့ကို အံ့ဩမိပါတယ်။ သူ့က လက်နဲ့ကိုင်ရင် နာမှာကို ကြောက်နေပေမယ့်လည်း အခုလို အာငွေ့လေး အပေးခံရတော့ ယားကျိကျိနဲ့ အနေရခက်လာပါတယ်။ ဒီလိုနဲ့သူက လျှာနဲ့ထုတ်ပြီး ဖွဖွလေး လိုက်လျက်ပေးတော့ သူ့ခေါင်းကို ကိုင်ပြီး ဖယ်ပေမယ့် မရပါဘူး။ ယမင်းရဲ့ ယောင်နေတဲ့ ဆီးခုံလေးတင်မကဘဲ အဖုတ်နှုတ်ခမ်းသားများနဲ့ အကွဲကြောင်းတလျောက်ကိုပါ လျက်ပေးလာပါတယ်။ ယမင်းမှာလည်း ခန္ဓာကိုယ်က တဖျဥ္းဖျဥ္းနဲ့ ဖြစ်လာကာ အဖုတ်အတွင်းထဲကလည်း ယားတက်လာပါတယ်။

အဖုတ်အကွဲကြောင်းကို လျှာထိပ်လေးနဲ့ ထိုးလျက်လိုက်တာနဲ့ အဖုတ်ဝလေးက ပွင့်အာလာပါတယ်။ ညက သူ မညှာမတာ လိုးထားလို့ အဖုတ်ဝလေးက အပျိုတုန်းကလို စိစိလေး ဘယ်ဟုတ်တော့မလဲ။ သူက အစပျိုးလိုက်တာနဲ့ သဘာဝအရ တုန့်ပြန်ကာ ပွင့်အာလာသလို အရည်လေးများပါ စိုစွတ်လာပါတယ်။ ဒီလို စိုစွတ်နေတဲ့ အဖုတ်ဝလေးထဲကို လျှာလေးထည့်ပြီး လျက်ပေးတဲ့အခါမှာတော့ တကိုယ်လုံး တွန့်လိမ်သွားတာ မထိန်းနိုင်လောက်အောင်ပါပဲ။ သူ့ကို အားနာပြီး မလုပ်ဖို့ တားတာလည်း မရပါဘူး။ ယောင်ပြီး နာနေတဲ့ အဖုတ်လေးကလည်း လျှာလေးနဲ့ လျက်ပေးတော့ အရည်တွေစိမ့်ထွက်လာကာ ပိုဖောင်းလာသလိုပါပဲ။

နာတာက သက်သက်၊ အရသာ ရှိတာက သက်သက်လို့ ပြောရမလိုပါပဲ။ ယမင်းရဲ့ ကာမစိတ် ထန်လာတာနဲ့အမျှ အစိလေးကလည်း တင်းပြီး ထောင်နေပါတယ်။ ဒီအစိလေးကို လျှာနဲ့ ဝိုက်ပြီး လျက်ပေးလိုက်ရင် ယမင်းမှာ ကော့ပြန်ပြီး အသိလွတ်သွားမတတ်ပါပဲ။ သူကတော့ လူပျိုဖြစ်ပြီး မိန်းကလေးတစ်ယောက်ကို ဘယ်လိုကိုင်တွယ်ရမလဲဆိုတာ ကောင်းကောင်း သိနေတဲ့သူပါ။ သူက အဖုတ်အတွင်းသားလေးတွေနဲ့ အစိလေးကို အပြန်အလှန် လျက်စုပ်ပေးနေရင်းနဲ့ ယမင်းကို ဟိုးအပေါ်ဆုံးရောက်အောင် ဆွဲခေါ်သွားနေပါပြီ။ ဒီလို အပြုအစုအောက္မှာပဲ ယမင်းရဲ့ ကာမတမံကြီး ကျိုးပေါက်ကာ အရည်တွေ ဆက်တိုက်စီးထွက်ရင်း အထွဋ်အထိပ်ရောက်သွားခဲ့ရပါတယ်။

ဧည့်ခန်းကထိုင်ခုံပေါ်မှာ ထမိန်လှန်ပေါင်ကားကာ ထိုင်ပေးနေရင်း ယောကျာ်းဖြစ်သူက အောက်ကထိုင်လို့ အဖုတ်လျက်ပေးတာကို ခြေဖျားများ ကုတ်ကွေးကာ အကြောဆွဲရင်း အရသာရှိရှိ ပြီးခဲ့ရပြန်ပါပြီ။ ယမင်းပြီးသွားတော့ သူက ဘေးမှာလာထိုင်ပြီး ဖက်ပေးထားပါတယ်။ ယမင်းလည်း သူ့ရင်ခွင်ထဲမှာနေကာ အမောဖြေရပါတယ်။ ခဏကြာတော့ ယမင်းလက်ကို သူ့လီးကို ကိုင်ခိုင်းပြီး သူစိတ်ထနေတာကို ပြောပြပါတယ်။ ယမင်းကလည်း နာနေသေးလို့ သူလုပ်မှာကို မခံနိုင်သေးတာ ပြောရတာပေါ့။ ဒီတော့ သူက ယမင်းကို ညကလို ပါးစပ်နဲ့ စုပ်ပေးဖို့ ပြောရင်း နှုတ်ခမ်းကို စုပ်နမ်းလာပါတယ်။ သူ့နှုတ်ခမ်းမှာ ယမင်းရဲ့ အရည်တွေ ပေနေတာကို တွေ့ရသလို အနံ့လည်းရလို့ အားနာမိပါတယ်။

ဒါကြောင့်ပဲ သူ့ကို ပြန်လုပ်ပေးဖို့ သဘောတူရင်း သူခိုင်းတဲ့အတိုင်းအောက္မှာဆင်းထိုင်ကာ သူ့လုံချည်ကို လှန်တင်လိုက်ပါတယ်။ အတွင်းခံဘောင်းဘီအောက်က ဖုဖောင်းနေတာကို ကြည့်ပြီး ရင်ဖိုရပါတယ်။ ဘောင်းဘီကို အောက်ဆွဲချလိုက်တာနဲ့ စပရိန်လို ကန်ထွက်လာတဲ့ သူ့လီးကြီးက တင်းပြောင်ပြီး အကြောပြိုင်းပြိုင်းထနေတာပါ။ ထိပ်မှာလည်း အရည်ကြည်တွေ စိမ့်ထွက်နေပြီး စိုစွတ်နေပါတယ်။ ဒါကြီးကို ကျမပါးစပ်နဲ့ စုပ်ပေးရတော့မှာပါလားဆိုတဲ့ အသိက ရင်ထဲတစ်မျိုးဖြစ်သွားပါတယ်။ ညက စုပ်ပေးခဲ့ပေမယ့် အခုလို ရှင်းရှင်းလင်းလင်း မြင်ရတာမျိုးမဟုတ်ပါ။ အခုလို မြင်ရတော့ ရင်ဖိုသလိုလို၊ ခြောက်ခြားသလိုလို ဖြစ်စေပါတယ်။

သူက မစုပ်ပေးခင် နေရာအနှံ့ နမ်းခိုင်းနေပါတယ်။ သူ့တုန်းကလည်း အရင်ဆုံး အကုန်လျောက်နမ်းတာလေ။ ဒါကြောင့် ယမင်းလည်း သူ့လီးကို နှာခေါင်းကပ်ကာ နမ်းကြည့်လိုက်ပါတယ်။ နှာခေါင်းထဲကို ချွေးနံ့နဲ့အတူ အောက်သိုးသိုးအနံ့ကို ရလိုက်ပါတယ်။ ညကတော့ ရေဆေးပြီးမှ စုပ်ပေးရတာမို့ အနံ့အသက် သိပ်မရသလိုပါပဲ။ အခုက အလုပ်က ပြန်လာတာမို့ ညစ်ပတ်နေသလိုပါပဲ။ ပျို့ချင်သလို ဖြစ်သွားလို့ ခဏနားပြီးမှ သူခိုင်းသလို လျောက်နမ်းပေးနေမိပါတယ်။ သူ့လီးတံတလျောက်၊ ဂွေးအုတွေနဲ့ ပေါင်တွင်းသားက အနံ့ပြင်းပြင်းတွေကို နမ်းရင်နဲ့ အနံ့ယဥ္လာသလို ဖြစ်လာပါတယ်။

နမ်းနေရင်းနဲ့ အနေခက်တာမျိုး သိပ်မရှိတော့ဘဲ စိတ်ပါလက်ပါ လုပ်ပေးနေမိပါတယ်။ ဒီလိုနဲ့ သူက ထိပ်လေးကနေ စလျက်ပြီး စုပ်ခိုင်းတော့မှ သူ့လီးထိပ်ကို ပါးစပ်နဲ့ငုံလိုက်ပြီး လျှာနဲ့ လျက်ပေးလိုက်ပါတယ်။ ဒီအခါမှာတော့ လီးထိပ်က အရည်တွေက ယမင်းလျှာထဲကနေ ပါးစပ်ထဲ ရောက်လာပါတယ်။ အနံ့နဲ့ အရသာကို ယမင်းအနေနဲ့ သိပ်မခွဲတတ်ပေမယ့် ပျစ်ချွဲချွဲ သူ့အရည်များကြောင့် စိတ်ကို မနည်းထိန်းပြီး လုပ်ပေးနေရပါတယ်။ ပါးစပ်ထဲမှာ အရည်တွေနဲ့ ယမင်းရဲ့တံတွေးတွေ များလာတော့ ပြတင်းပေါက်ကို ထပြီး ထွေးထုတ်မိတယ်။ သူက ထထွေးနေရင် အရှိန်ပျက်လို့ မြိုချပါလား ပြောပါတယ်။ ယမင်းလည်း မနှစ်မြို့ပေမယ့် သူတောင် ကိုယ့်အဖုတ်ထဲက အရည်တွေကို မြိုချသေးတာလေလို့ စိတ်ထဲမှတ်ကာ အတင်းမြိုချရင်း စုပ်ပေးနေမိပါတော့တယ်။

စုပ်ပေးရင်း လျှာကိုကစားပေးရသလို၊ လက်နဲ့ပါ ထုပေးနေပါတယ်။ ဘယ်လိုလုပ်ရမယ်ဆိုတာ ညကတည်းက သူသင်ပြထားလို့ ကြိုးစားပြုစုပေးရင်းနဲ့ပဲ သူပြီးခါနီးလာပါတယ်။ ဒီလိုနဲ့ ယမင်းသတိမထားမိခင်မှာပဲ သူက ယမင်းရဲ့ခေါင်းကို ကိုင်ကာ ဖိထားရင်း သူ့လရည်တွေ ယမင်းပါးစပ်ထဲကို အရှိန်နဲ့ ပန်းထည့်လိုက်ပါတယ်။ ရုတ်တရတ် စူးကနဲ ဖြစ်သွားကာ မွှန်ထူသွားပြီး ခေါင်းကို ရုန်းပေမယ့် သူက မလွှတ်ပေးပါဘူး။ သူပန်းထုတ်လိုက်တာက အရှိန်ပြင်းလွန်းလို့ အာခေါင်ထဲထိ တိုက်ရိုက်ဝင်သွားကာ ပျို့အန်လာပါတယ်။ ညှီစို့စို စိမ်းစွေစွေ အနံ့နဲ့ အရသာဆိုးကို မခံနိုင်လွန်းလို့ သူပန်းထည့်ပြီးတာနဲ့ ခေါင်းကိုအတင်းရုန်းပြီး ရေချိုခန်းထဲ ပြေးကာ ထွေးထုတ်ရပါတော့တယ်။

ဖြူပျစ်ပျစ်အရည်တွေက မနည်းမနောပါ။ အသောက်အောင့်ပြီး ငုံထားခဲ့ရလို့ မောနေပါတယ်။ တစ်ခါတည်း ပလုတ်ကျင်းရပါတယ်။ ဒါတောင် စိမ်းဆွေဆွေအနံ့က မပျောက်သေးတော့ ပျို့ပြီး အန်လာပါတယ်။ စပန်းထည့်တုန်းက အာခေါက်ကနေ ဘိုက်ထဲ ဝင်သွားတာတွေ ရှိသေးတယ်။ ယမင်း ပျို့ပြီး အန်နေတော့ သူက လာနှိပ်ပေးပြီး စိတ်မထိန်းနိုင်လို့ပါဆိုကာ ပြန်တောင်းပန်ပါတယ်။ ခဏကြာတော့မှ နေရတာ သက်သာလာပေမယ့် ညှီစို့စို့နဲ့ စိမ်းစွေစွေ အနံ့အရသာက နှာခေါင်းထဲမှာနဲ့ လျှာပေါ်မှာ စွဲနေသလိုပါပဲ။ သွားတိုက်ဖို့ စိတ်ကူးချိန်မှာ သူက ဧည့်ခန်းထဲ တွဲခေါ်သွားလို့ ပြန်ပါလာရပါတယ်။

ယမင်းက ငယ်ငယ်ကတည်းက တချို့အနံ့အသက်တွေကို မခံနိုင်ပါဘူး။ ပျို့ကာ အန်တက်ပြီး အစားအသောက်ပါ ပျက်တတ်ပါတယ်။ ဒါတွေကို သူ့ကို ပြောပြပြီး နောက်အဲလို မလုပ်ဖို့ တောင်းပန်ရပါတယ်။ သူကလည်း သက်ပြင်းချပြီး ယမင်းလက္မခံနိုင်ရင် သူထိန်းပါ့မယ်လို့ ဆိုပါတယ်။ နောင်တလျောက်လုံးမှာလည်း သူဘက်က အတတ်နိုင်ဆုံး ဒါမျိုးပါးစပ်ထဲပြီးတာ မလုပ်ပေမယ့် တခါတလေတော့ စိတ်လွတ်ပြီး ပန်းထည့်မိတာမျိုး ရှိပါတယ်။ စပန်းထည့်တာနဲ့ ပါးစပ်ထဲက သူ့လီးကို ဆွဲထုတ်ရတာပေါ့။ ကျမအနေနဲ့ အတတ်နိုင်ဆုံး သီးခံပြီး ဖြည့်ဆည်းပေးခဲ့ရပေမယ့် ဒါမျိုးလုပ်တာတော့ တကယ်မကြိုက်ပါဘူး။ နောက်ပိုင်းမှာ စုပ်ပေး၊ လျက်ပေး၊ မျက်နှာပေါ် အပန်းခံရတာများလာတော့ အနံ့ကိုတော့ ခံနိုင်ရည် ရှိလာပါတယ်။

အဲဒီနေ့က နေ့ခင်းပိုင်းမှာတော့ စုပ်ပေးယုံပဲ လုပ်ပေးခဲ့ပါတယ်။ ဒါပေမယ့် ညအိပ်ချိန်မှာတော့ သူတောင်းဆိုတာနဲ့ အလိုးခံပေးရတာပေါ့။ နာနေပေမယ့်လည်း ကိုယ့်ယောကျာ်း ဆန္ဒကို ကြိတ်မှိတ် ဖြည့်ဆည်းပေးရင်းနဲ့ပဲ ယမင်းရဲ့ကာမစိတ်တွေ ထန်လာရပါတယ်။ နောက်နှစ်ရက်လုံးကတော့ ယမင်းအတွက် လီးနဲ့ပြတ်တဲ့အချိန် မရှိသလောက်ပါပဲ။ နောက်နှစ်ရက္လုံး သူက အနားယူပြီး သူ့မိန်းမ အသစ်စက်စက်လေးကို ကောင်းကောင်း စားသုံးပါတော့တယ်။ မနက်အိပ်ယာနိုးကတည်းက လာနမ်းပြီးတော့ သူ့ပစ္စည်းကို အနမ်းပေးကာ စုပ်ပေးရပါတယ်။ စုပ်ခိုင်းတိုင်း အပြီးထိ စုပ်ပေးရတာမဟုတ်ဘဲ သက်သက် ဇိမ်ခံတဲ့သဘောပါ။

တစ်နေကုန်လည်း သူစိတ်ပါတိုင်း လိုးတာပါပဲ။ သူ့အမေက အိမ်အောက်ထပ် မဆင်းနိုင်ဘူးဆိုတော့ သူ့စိတ်ကြိုက်ပါပဲ။ ထမင်းဟင်း ချက်နေတုန်းလည်း နောက်က လာဖက်ပြီး ကုန်းခိုင်းကာ အဖုတ်ကို လျက်ပေးတတ်သလို လက်ထောက်ကုန်းခိုင်းပြီးတော့လည်း လိုးတတ်ပါတယ်။ ဧည့်ခန်းထိုင်ခုံပေါ်မှာ ထိုင်နေတဲ့ သူ့အပေါ်ကနေ တက်ဆောင့်ပေးရပါတယ်။ ရေချိုးရင်လည်း အတူတူချိုးခိုင်းပြီး ကာမပွဲ နွှဲတတ်ပါတယ်။ ဒီနှစ်ရက္မှာ ယမင်း ဘယ်နှစ်ကြိမ် ပြီးမှန်း မမှတ်မိသလို သူဘယ်နှစ်ခါ လိုးခဲ့လဲဆိုတာလည်း မသိတော့ပါဘူး။ အိပ်ခန်းအပြင်ဘက္မှာ လိုးတာများတာမို့ ယမင်းမှာ ရင်တဖိုဖိုနဲ့ လိပ်ပြာမလုံပါဘူး။ ဒါပေမယ့် ဘာပြောနိုင်မှာလဲ။ ချွတ်ဆိုချွတ်၊ ကုန်းဆိုကုန်းနဲ့ ကားဆို ကားရတာပါပဲ။

ဒီလောက်လိုးနေတာကို အားမပျက်တာကတော့ သူ့မှာဆေးစွမ်းကောင်း ရှိလို့ပါ။ ဘယ်ကရမှန်း မသိတဲ့ဆေးကို သူ့ဟာသူ သောက်သလို ယမင်းအားပျက်သွားတော့ ယမင်းကိုလည်း တစ်ခွက်တိုက်ပါတယ်။ အဖုတ်လေးကလည်း နာတာကနေ ကြာတော့ ထူပူပြီး နေသားကျလာပါတယ်။ ဒီလောက်သောင်းကြမ်းတဲ့ သူ့ရဲ့လိင်စိတ်ကို အံ့ဩသလို လန့်လည်း လန့်ပါတယ်။ ယမင်းမှာ သူ့ပွဲရုံကနေ ဖုန်းခေါ်ပါစေပဲ ဆုတောင်းနေရပါတယ်။ ပွဲရုံက အရေးကြီးလို့ လှမ်းခေါ်ရင်တော့ သူ ခဏသွားတတ်ပါတယ်။ သူသွားရင် ယမင်းကို ခေါ်ပေမယ့် ပေါင်တကွကွနဲ့ လူတွေရှေ့မှာ ရုပ်ပျက္မှာ စိုးလို့ မလိုက်ရဲပါဘူး။

မင်္ဂလာဆောင်ပြီး သုံးရက်အတွင်းမှာပဲ ကာမမှုနဲ့ ပတ်သတ်လို့ အကုန်နီးပါး ရင်းနှီးကျွမ်းဝင်သွားအောင် သူလုပ်ခဲ့ပါတယ်။ ယမင်းမှာ သူပြောတဲ့အတိုင်း လိုက်လုပ်ပေး၊ ဖြည့်ဆည်းပေးရင်းနဲ့ပဲ အချိန်တွေ ကုန်ဆုံးခဲ့ရပါတယ်။ ယမင်းဘဝက ဘာမှ မသိနားမလည်တဲ့ ကြိုးဆွဲ ရုပ်သေးရုပ်လေးလိုပါပဲ။ ကာမမှော်ရုံဇာတ်ခုံကြီးပေါ်မှာ သူကြိုးဆွဲတဲ့အတိုင်း ကာမကကွက်ဆန်းများကို လိုက်ပါကပြ အသုံးတော် ခံနေရတဲ့ ယမင်းရုပ်လေးပေါ့ရှင်။ ဒါပေမယ့် ဒီပုံစံအတိုင်းသာ အမြဲသွားရင်တော့ ယမင်းရဲ့ တင်းတင်းရင်းရင်း ခန္ဓာကိုယ်လေးက ဘက်လဘိုင်လိုက်သွားတော့မယ်လို့တောင် ထင်ရပါတယ်။ ဒါကြောင့်ပဲ နောက်ပိုင်းကျရင်တော့ သူ့ရဲ့စိတ်ကို အတတ်နိုင်ဆုံး ထိန်းနိုင်အောင် ကြိုးစားကြည့်ဖို့ တွေးမိပါတယ်။ သူကတော့ ယောကျာ်းသားမို့ ကိစ္စမရှိပေမယ့် ခံရတဲ့ မိန်းမသားမှာတော့ တခါတလေ မသက်သာတာမျိုးတွေ ကြုံလာရတတ်ပါတယ်။

အဲဒီနှစ်ရက်ကတော့ သူ့ပွဲရုံကို သွားရတဲ့ နာရီပိုင်း အချိန်လေးနဲ့ သူ့အမေရဲ့ ဝေရာဝစ္စတွေအတွက် ပြင်ဆင်လုပ်ကိုင်ပေးချိန်လေးဟာ ယမင်းအနားရတဲ့ အချိန်လေးတွေပါပဲ။သူကတော့ နောက်နေ့တွေ ပွဲရုံသွားရင် ယမင်းကို လိုက်ခဲ့ရမယ်တဲ့။ သူ့ပွဲရုံမှာ ပျင်းနေရင် မမပွဲရုံက ယမင်းအမိအဖတွေဆီမှာ သွားနေတဲ့။ ညနေကျမှ သူလာကြိုမယ်တဲ့။ ပြီးတော့ ကျန်းမာရေးမကောင်းကြတဲ့ သူ့အမေနဲ့ ယမင်းအမေအတွက် ပြုစုပေးရအောင် ရွာဘက်က သူ့အမျိုးမကင်းတဲ့ အိမ်အကူတွေကို ခေါ်ပေးမယ် ပြောပါတယ်။ ကျန်းမာရေးမကောင်းဘဲ ယမင်းကိုပဲ အားကိုးနေရတဲ့ အမေ့အတွက် ဒီလို တွေးတောပြီး စီစဥ္ပေးတာကို ကျေးဇူးတင်ရပါတယ်။

သူ့ရဲ့ ကြမ်းတမ်းပြီး အကြိမ်များစွာ လိုလားတောင့်တနေတတ်တဲ့ လိင်စိတ်လွန်ကဲသော အပြုအမူတွေက လွဲပြီးတော့ ကျန်တဲ့အချိန်မှာတော့ ကြင်ကြင်နာနာနဲ့ လင့်ဝတ္တရားကျေပွန်တာကို တွေ့ရပါတယ်။ မြန်မာမိန်းကလေးတစ်ယောက်အနေနဲ့ကတော့ ကိုယ့်အိမ်ထောင်ဖက်ရဲ့ ဆိုးကွက်၊ ကောင်းကွက်တွေကို ချိန်ညှိကာ နားလည်မှုနဲ့ သီးခံခွင့်လွှတ်ပြီး ဘဝတစ်သတ်တာ အတူလျောက်လှမ်းရမှာပါပဲလေ။

ကမ်းနှစ်ဖက် ရှိလို့သာ မြစ်ဆိုတာ ဖြစ်ပေါ်လာတာပါ။ ဒါပေမယ့် ကိုယ့်ရဲ့ဖြစ်တည်မှုကို တန်ဖိုးမထားဘဲ ကမ်းပါးကို ဖြိုခွဲ၊ တိုက်စားတဲ့ မြစ်တစ်ခုဟာ ဘယ်လိုရပ်တည်နိုင်ပါ့မလဲ။ ကမ်းပျောက်တဲ့ မြစ်ဟူသည် ဦးတည်ရာမဲ့ စီးဆင်းရပြီး မြစ်တစ်ခုရဲ့ တန်ဖိုးနဲ့ ရပ်တည်မှုတွေ ပျောက်ဆုံးရတော့မှာ အမှန်ပါ။ မိမိရဲ့ကမ်းနှစ်ဖက်ကို တစ်စစီ ဖဲ့ချွေရင်း ပျက်စီးခဲ့ရတဲ့ မြစ်တစ်ခုရဲ့ ဇာတ်လမ်းကတော့........

ကိုသန့်စင် လက်ထပ်ကတည်းက ကျမလည်း ရှေ့ဆက်ရမယ့် ခရီးကို စဥ္းစားဆုံးဖြတ်ရပါတယ်။ သူနဲ့ ရှေ့ဆက် ပတ်သတ်စရာတွေ အများကြီး ရှိနေပေမယ့်လည်း ကာမကိစ္စနဲ့တော့ ကင်းရှင်းချင်ပါတယ်။ ဒါပေမယ့် သူ့ရဲ့ဇွတ်တရွတ်နိုင်မှုနဲ့ ကျမရဲ့ စိတ်ပိုင်းဆိုင်ရာ အားနည်းမှုတွေကြောင့် နောက်ထပ်အိမ်ထောင်တစ်ခု ပြိုကွဲရမှာမျိုး မဖြစ်စေချင်တော့ပါဘူး။ မင်္ဂလာဆောင် အစနေ့မှာတောင် ကျမကို မရမက တောင်းဆိုပြီး လုပ်သွားခဲ့သေးတယ်လေ။ ဒါကြောင့်ပဲ အလုပ်ကိစ္စ ကင်းရှင်းရင် သူနဲ့ ပတ်သတ်ရတာလည်း နည်းသွားမယ်လို့ ထင်ပါတယ်။ အမှန်ပြောရရင် ကျမရဲ့ မပြတ်သားတဲ့ စိတ်ကို ပိုကြောက်နေမိလို့ပါ။

ဒါကြောင့်ပဲ သူနဲ့ စပ်တူလုပ်နေတဲ့ ပွဲရုံကို စာရင်းတွေရှင်းပြီး သူ့ကိုပေးလိုက်ဖို့ ဆုံးဖြတ်ထားပါတယ်။ ဒါဆို သူနဲ့ ယမင်းတို့ ဘဝလေးလည်း ပိုအစဥ္ပြေသွားမယ်လေ။ ယမင်းအကြောင်း စဥ္းစားမိတော့ ရိုးသားအေးဆေးပြီး ဘာမှ နားမလည်ရှာတဲ့ ယမင်းလေးကို သနားလာမိပါတယ်။ လိင်ကိစ္စမှာ ကြမ်းကြမ်းတမ်းတမ်း ဆက်ဆံတတ်တဲ့ ကိုသန့်စင်ကြောင့် အရိုးခံလေးမှာ တစ်ညတည်းနဲ့ မသက္မသာ ဖြစ်ရရှာတယ်လေ။ နောက်နေ့ ကိုသန့်စင်က ဖုန်းဆက်ပြီး ယမင်း နေမကောင်းဘူးပြောတော့ သူ့ကြောင့်ပဲဆိုတာ ကျမ အတတ်သိတာပေါ့။ ဒါကြောင့်ပဲ လိုအပ်တဲ့ ဆေးတွေဝယ်ပြီး ကျမ သွားခဲ့ရပါတယ်။

ကျမ နေမကောင်းတိုင်း လာပြုစုတတ်တဲ့ ယမင်းလေးကို ကျမက လင်ပေးစားမိလို့ နာကျင်ကိုက်ခဲနေမှာတွေကို သွားပြန်လုပ်ပေးရမှာပေါ့။ ထင်တဲ့အတိုင်းပါပဲ။ ယမင်း အဖုတ်လေးကို ကြည့်မိတော့ ယောင်ပြီး ရဲနေကာ အဖုတ်ဝလေးပင် နည်းနည်းကွဲသွားပါတယ်။ ကျမလည်း ဆေးထည့် ဆေးတိုက်ပေးပြီး ကျမတုန်းကလည်း ကိုသန်စင်နဲ့ ယောင်ကိုင်းနေအောင် ခံခဲ့ရတာကို သတိပြန်ရလာမိပါတယ်။ ကျမလို ကလေးတစ်ယောက် အမေကိုတောင် ပေါင်ကွပြီး ကျိန်းနေအောင် သူဆော်ခဲ့တာလေ။ ယမင်းလို အပျိုနုနုထွတ်ထွတ်လေးဆိုရင် ဘယ်လောက်တောင် ကြိတ်မှိတ်ခံရမလဲလို့ ကိုယ်ချင်းစာမိပါတယ်။

ဒါနဲ့ သူပွဲရုံကို ကိစ္စရှိလို့ ခဏလာတော့ ကျမ ကြိတ်ကာ သတိပေးရပါတယ်။ ယမင်း တော်တော် နာနေတာမို့ ရှင်စိတ်ရှိတိုင်း လုပ်မနေနဲ့လို့ ပြောရပါတယ်။ သူကတော့ ရယ်ကြဲကြဲနဲ့ပါပဲ။ ဒီလိုပဲ ကျင့်ပေးရင် ရသွားမှာပါတဲ့။ ကျမတုန်းကလည်း ဒီလိုပဲ မဟုတ်လားလို့ စကားနဲ့ ခလုတ်တိုက်ပြီး ပြောနေပြန်ပါတယ်။ ဒါကြောင့်ပဲ ဘာတွေလာပြောနေတာလဲ၊ ဒီအချိန်မျိုးမှာ မပြောသင့်တော့ဘူးလို့ဆိုကာ သူ့စကားကို ပိတ်လိုက်ရပါတယ်။ သူ ပြန်သွားမှ ကျမသေချာ စဥ္းစားမိတယ်။ သူနဲ့ ကျမ ပတ်သတ်ခဲ့မှု ကြီးမားမှုကြောင့် စကားပြောရင်း အမှောင်ဘက် ရောက်သွားတတ်တာ မထူးဆန်းပါဘူး။ ဒါပေမယ့် ဒီအမှောင်ကို ဆက်ပြီး မလှမ်းမိဖို့တော့ ကျမဘယ်လောက် တောင့်ခံနိုင်ပါ့မလဲ။

သူပွဲရုံအလုပ်ကို ပုံမှန်ပြန်ဆင်းချိန်မှာ ယမင်းကိုပါ အပါခေါ်လာပါတယ်။ ကျမပွဲရုံကို ယမင်းကို လာပို့ပြီးမှ သူ့ပွဲရုံကို သွားပါတယ်။ အဲဒီတော့ ယမင်းလည်း သူ့မိဘတွေကို တွေ့ရသလို ကျမလည်း အဖော်ရပါတယ်။ ကျမ ပြန်လို့ ယမင်းကို အိမ်ခေါ်သွားရင် ညနေစောင်းမှ သူက စာရင်းလာအပ်ရင်း ယမင်းကို ပြန်လာခေါ်ပါတယ်။ ကျမ ပြန်လို့ ယမင်းက သူ့မိဘအိမ်မှာ နေခဲ့ရင်လည်း သူက ယမင်းကို သွားခေါ်ပြီးမှ ကျမအိမ်ကို လာကာ စာရင်းရှင်းတတ်ပါတယ်။ အဲဒီတော့ ဒီနောက်ပိုင်းမှာ သူနဲ့ ကျမ နှစ်ယောက်တည်း တွေ့ရတာမျိုး မရှိသလောက် ဖြစ်သွားပါတယ်။ တခါတလေ ယမင်းမပါတဲ့ အခါမျိုးမှာလည်း ကျောင်းက ပြန်လာတဲ့ သားလေးအနားမှာ ရှိနေတတ်လို့ ကျမတို့အခြေအနေဟာ ပုံမှန် မိတ်ဆွေတွေလို ပြန်ဖြစ်လာပါတယ်။

ဒါပေမယ့် သူ့ကို ကျမ မယုံရဲပါဘူး။ အရင်ကလည်း သူလိုချင်တဲ့အခါ မရရအောင် ကြိုးစားကာ ကျမနဲ့ နှစ်ယောက်တည်း တွေ့ဖို့ ဇွတ်ကြိုးစားခဲ့တာလေ။ အဲဒီတုန်းက အခြေအနေတွေကလည်း ပိုပေးသလို ဖြစ်ခဲ့ပေမယ့် သူ့ဖန်တီးခဲ့တာက ပိုများပါတယ်။ အခု သူ့ဘက်က ငြိမ်နေတာက မယားအသစ်စက်စက်လေးကို အချိန်ပေးနေလို့ ဖြစ်မှာပါ။ ဒါကြောင့်ပဲ ကျမဘက်က ပွဲရုံကိစ္စကို အပြီး စာရင်းရှင်းဖို့ ကြိုးစားရပါတယ်။ သူရော ယမင်းရော နှစ်ယောက်လုံးရှေ့မှာ ကျမသဘောထားကို ပြောပြရပါတယ်။ သူလုပ်နေတဲ့ ပွဲရုံကို လက်ဖွဲ့တဲ့ အနေနဲ့ သူ့ကို အပိုင်ယူဖို့ပြောကာ ရင်းနှီးငွေကိုလည်း နောင်အစဥ္ပြေမှ ပြန်ပေးဖို့ ပြောရပါတယ်။ ဒါဆိုရင် ကျမလည်း ပွဲရုံတစ်ခုတည်းကို စိတ်နှစ်ပြီး လုပ်နိုင်လိမ့်မယ်လို့ ပြောပြရပါတယ်။
ဒါပေမယ့် သူရော၊ ယမင်းရောက လက္မခံပါဘူး။ ပွဲရုံကို စထောင်တုန်းက ကိုနဲ့သူနဲ့ တစ်ယောက်တစ်ဝက်ဆိုပေမယ့် ငွေလုံးငွေရင်း အများအပြားကို ကိုက စိုက်ထားတာတဲ့။ အဲဒီအချိန်တုန်းက သူဘက္မှာ ငွေသိပ်မပြည့်စုံသေးလို့ ကိုက အများဆုံးစိုက်ကာ သူ့ကို လုပ်ငန်းသဘောသင်ပေးကာ ဦးစီးခိုင်းတာတဲ့။ ဒါကြောင့် သူ့ပွဲရုံကလည်း ကို့ ပွဲရုံလိုပဲ ဖြစ်နေကာ သူက လုပ်အားပဲ စိုက်ရတာပါ။ ကိုက နောက္မှရှင်းမယ်၊ တစ်ယောက်တစ်ဝက် အကျိုးတူဆိုပြီး ပြောထားတာမို့ သူ့အပိုင်အဖြစ် ကျမပေးတာကို လက္မခံနိုင်ဘူး ပြောပါတယ်။ ကို ပြန်လာမှ စာရင်းရှင်းပြီး သူ့ကိုပေးမှ ယူပါရစေလို့ ပြောပါတယ်။ ယမင်းကလည်း သူ့ကိုကြီးလုပ်ထားခဲ့တဲ့ အသိုက်အဝန်းပျက္မှာစိုးလို့ မယူပါရစေနဲ့လို့ ပြောရှာပါတယ်။

ဒါတွေ ကျမ မသိပါဘူး။ ကိုက သူ့သူငယ်ချင်းအပေါ် တော်တော်ယုံကြည်ပြီး ကောင်းခဲ့တာပဲ။ မိန်းမဖြစ်တဲ့ ကျမကိုတောင် သူငယ်ချင်းအပေါ် စိတ်ကွက္မှာ စိုးရိမ်ပြီး အကြောင်းစုံ မပြောပြခဲ့တာ နေပါမယ်။ ေဩာ်.... ကိုရယ်၊ ရှင်ယုံတဲ့ သူငယ်ချင်းနဲ့ ရှင်ချစ်တဲ့ မိန်းမက ရှင့်ကွယ်ရာမှာ အမိုက်ဇာတ်တွေခင်းပြီး ရှင့်ကို စော်ကားမိရပါလား။ ဒါပေမယ့် ပျက်စီးသွားတဲ့ အရာတွေဟာ ဘယ်လိုလုပ် ပုံမှန်အခြေအနေ ပြန်ဖြစ်နိုင်ပါတော့မလဲ။ ပြီးခဲ့တာတွေအတွက် ကျမ အတတ်နိုင်ဆုံး မေ့ဖျောက်ဖို့ ကြိုးစားရတော့မှာပေါ့လေ။

ဒီလိုနဲ့ပဲ ပွဲရုံကို ပေးဖို့ကိစ္စ မလုပ်ဖြစ်တော့ပါဘူး။ ဒါပေမယ့် ကျမပွဲရုံက မနိုင်မနင်း ဖြစ်နေတာတွေကို လျော့တဲ့အနေနဲ့ သူ့ပွဲရုံကို တချို့လွှဲဖို့ပဲ စီစဥ္ရပါတယ်။ ကုန်သည်ပွဲစား တချို့နဲ့ ကုန်စည်တချို့ကို သူ့ပွဲရုံကို လွှဲကာ အရောင်းအဝယ် လုပ်ခိုင်းပါတယ်။ အထူးသဖြင့် နယ်ထွက်ရမယ့် ကုန်စည်မျိုးတွေကို သူ့ဆီလွှဲကာ သူ့ကိုပဲ သွားခိုင်းရပါတယ်။ သူနယ်ကို ညအိပ်သွားရတဲ့ နေ့တွေမှာတော့ ယမင်းက ကျမနဲ့ လာအိပ်တာပေါ့။ ပြီးတော့ ပွဲရုံစာရင်းတွေကိုလည်း တစ်ပတ်မှ တစ်ရက်ပဲ ရှင်းခိုင်းပါတော့တယ်။ စာရင်းရှင်းတဲ့ တစ်ရက်ကတော့ အလုပ်ရှုပ်တာပေါ့။ ဒါပေမယ့် ယမင်းကပါ ဝိုင်းကူပေးတော့ အစဥ္ပြေလာပါတယ်။

ဒီလိုနဲ့ ကျမဘဝထဲမှာ သားတစ်ယောက်ထဲနဲ့ ပြည့်စုံနေခဲ့ပါပြီ။ အရင်ကအမှားတွေကို ပေးဆပ်တဲ့ အနေနဲ့ သားအပေါ် ပိုပြီး အချစ်ပိုခဲ့သလို အဖေလိုရော၊ အမေလိုပါ မေတ္တာတွေ ပေးခဲ့နိုင်ပါတယ်။ ကိုတစ်ယောက်ကတော့ ရက်တွေ၊ လတွေကနေ နှစ်တွေပြောင်းလည်း အရိပ်အရောင်တောင် ပေါ်မလာတော့ပါဘူး။ တခါတလေ သားလေးအတွက် တွေးမိပြီး ကို့အပေါ် စိတ်နာလာပါတယ်။ ကျမလို မိန်းမမျိုးကို ပေါင်းဖို့ မသတီတာကို နားလည်လက်ခံပါတယ်။ ဒါပေမယ့် သားလေးအပေါ်တော့ ဒီလိုမလုပ်သင့်ဘူးလို့ ကျမထင်ပါတယ်။ ဒါပေမယ့် ကို သိပ်ချစ်တဲ့ သားအတွက် ဒီလိုတော့ နေမှာ မဟုတ်ပါဘူး။ ကို့ ဘက္မှာ တစ်ခုခု အကြောင်းရှိနေလို့ပဲ နေမှာပါလို့ ကျမ မှတ်ယူထားလိုက်ပါတော့တယ်။

ဘာပဲ ဖြစ်နေပါစေ၊ ကို ထွက်သွားပြီးတဲ့ အချိန်ကတည်းကဆိုရင် အခုအချိန်ဟာ ကျမအတွက် စိတ်အအေးချမ်းရဆုံးနဲ့ အပျော်ရဆုံး အချိန်တွေပါ။ ကိုသန့်စင်နဲ့ ကင်းကင်းရှင်းရှင်း ဖြစ်သွားရလို့ စိတ်အေးသွားရသလို၊ သားလေးနဲ့ ပျော်ပျော်ရွှင်ရွှင်နေရလို့ ကျေနပ်စရာ အချိန်ကောင်းလေးကို ပိုင်ဆိုင်ခဲ့ရပါတယ်။ ဒါပေမယ့် လူပဲလေ။ တခါတလေ ရမ္မက်ထန်မိတဲ့ အခါများမှာလည်း ကိုယ့်ဟာကိုယ် ဖြေဖျောက်ကာ နေခဲ့ပါတယ်။ အစွမ်းကုန် ထန်ခဲ့ပြီး ဖြည့်ဆည်းခဲ့ဖူးသူမို့ မပြည့်စုံတဲ့ လိုအပ်မှုတွေအတွက်နဲ့တော့ အပူမီးကို ထပ်မမွှေးလိုတော့ပါဘူး။

ဒါပေမယ့် ကျမရဲ့ ဒီအေးချမ်းမှုတွေဟာ တစ်နှစ်တောင် မခံခဲ့ပါဘူး။ ဒါကတော့ ယမင်းကိုယ်ဝန်ရှိလာခဲ့လို့ ဖြစ်ပါတယ်။ ကိုသန့်စင်က ကလေးမယူချင်သေးပေမယ့် ယမင်းက ခေတ်လို သားလေးတစ်ယောက်လောက် လိုချင်တယ်ဆိုပြီး ယူခဲ့တာပါ။ ဒီတော့လည်း တဖောင်းဖောင်း ချနေတတ်တဲ့ ကိုသန့်စင်ကြောင့် ကိုယ်ဝန်စောစော ရခဲ့ပါတယ်။ ယမင်း ကိုယ်ဝန်ရှိနေပေမယ့် ကျမတို့ရဲ့ အေးချမ်းမှုက တည်ငြိမ်နေခဲ့ပါသေးတယ်။ ကျမလည်း ယမင်းအတွက် လိုအပ်တာတွေ ကြိုတင်ပြင်ဆင်ပေးပြီး ဂရုစိုက်ပေးခဲ့ပါတယ်။ ကိုသန့်စင်ကလည်း ယမင်းအပေါ် ပိုပြီး ဂရုစိုက်ပေးပြီး ကြင်နာပေးခဲ့ပါတယ်။

ဒါပေမယ့် ကိုသန့်စင်ရဲ့ တည်ငြိမ်မှုကတော့ ယမင်း ကိုယ်ဝန်ရင့်လာချိန်မှာ ဖောက်လာပါတယ်။ ကိုယ်ဝန်ကြီးနဲ့မို့ ပွဲရုံနဲ့ ကျမအိမ်ကို ယမင်း လိုက္မလာနိုင်တဲ့ အချိန်များမှာ သူက ကျမအနားကို ပိုကပ်လာတတ်ပါတယ်။ စကားပြောရင်လည်း မထိခလုတ်၊ ထိခလုတ် ဖြစ်လာပါတယ်။ ကျမလည်း မိန်းမက ကိုယ်ဝန်ကြီးနဲ့ကို ဖောက်ပြန်ချင်တဲ့ သူ့စိတ်ကို သိလို့ အံ့ဩရသလို၊ ကြိုးစားရှောင်တိမ်းရပါတော့တယ်။ ဒီတော့ အရင်တုန်းကလို ကိုသန့်စင်ရဲ့ အမူအကျင့်တွေ ပြန်ပေါ်လာပါတယ်။ ကျန်တဲ့အချိန်မှာ ကျမအပေါ် ပုံမှန်ဆက်ဆံတတ်ပေမယ့် နှစ်ယောက်တည်း ရှိတဲ့အချိန်မျိုးမှာ ဇွတ်တရွတ်ဆန်ချင်လာပါတယ်။ ကျမက သူနဲ့ ဖြစ်ချင်တိုင်း ဖြစ်ပြီးခဲ့သူမို့ အလေးမထားတာလည်း ပါပါမယ်။ ကျမ ရှောင်တိမ်းနေပေမယ့်လည်း ဖြစ်ရမယ့် အချိန်မှာတော့ မရှောင်လွှဲနိုင်ခဲ့တော့ပါဘူး။

ဘကြီးဦးတို့က သူတို့ရွာမှာ နှစ်စဥ္ အလှူလုပ်နေကျပါ။ အရင်နှစ်တွေက ကျမတို့ သားအမိပါ လိုက်သွားတတ်ပေမယ့် ဒီနှစ်တော့ အလုပ်ရှိလို့ ကျမ မလိုက်ဖြစ်တော့ပါ။ ဒါပေမယ့် သားက လိုက်ချင်တယ်ဆိုတော့ ဘကြီးဦးတို့က ခေါ်သွားမယ်လို့ ဆိုပါတယ်။ ဘကြီးဦးတို့ကို ကားဂိတ်ဆီကို ကိုသန့်စင်က ကားနဲ့ လိုက်ပို့ပါတယ်။ ကျမကလည်း သားလည်း လိုက်သွားမှာမို့ လိုက်ပို့ရတာပေါ့။ ယမင်းကတော့ ကျမအိမ်မှာ ကျန်နေခဲ့တယ်။ ဘကြီးဦးတို့မရှိတော့ ယမင်းက ကျမအိမ်မှာ တစ်ည လာအိပ်ပေးတယ်လေ။ ဒီလိုနဲ့ သားတို့ကို နှုတ်ဆက်ပို့ပေးခဲ့ပြီး သူနဲ့ကျမ နှစ်ယောက်ထဲ ပြန်လာခဲ့ပါတယ်။

လမ်းမှာ ကားရပ်လိုက်ကတည်းက ကျမ ရင်ထိတ်သွားပါတယ်။ ဒီကိစ္စမျိုးမှာ စည်းမစောင့်တတ်ဘဲ ဇွတ်တရွတ် လုပ်တတ်တဲ့ သူ့အကျင့်ကို ကျမကောင်းကောင်း သိနေပြီလေ။ ဒါကြောင့်ပဲ ကျမက ကားဘာလို့ရပ်တာလဲလို့ ခပ်တည်တည် မေးလိုက်ပါတော့တယ်။ ဒီမှာတင် သူလိုအပ်နေတာတွေ၊ ယမင်းကိုယ်ဝန်ရှိနေလို့ သူ့စိတ်ကို ထိန်းထားရပုံတွေ၊ ကျမကို လွမ်းဆွတ်ပုံတွေ၊ ကျမနဲ့နေရတာဟာ သူ့အတွက် စိတ်ချမ်းသာရပုံတွေကို လျှာအရိုးမရှိတိုင်း ပြောနေပါတော့တယ်။ ကျမကလည်း မဖြစ်သင့်တာတွေ၊ ယမင်းမျက်နှာကို ထောက်သင့်တာတွေကို ပြောရင်း ငြင်းနေမိပါတယ်။

ဒါပေမယ့် သူက အပြောနဲ့တင်မကဘဲ ကျမအနားကို အတင်းတိုးကပ်ကာ ဆွဲဖက်လာလို့ ကားခေါင်းခန်းမှာ ရုန်းရင်းဆန်ခတ် ဖြစ်ကြရပါတယ်။ ကျမ ဘယ်လို ငြင်းငြင်း သူ့ဘက်က ဘယ်လိုမှ နောက်ဆုတ်မသွားဘဲ ရှေ့ပဲတိုးလာပါတယ်။ လမ်းဘေးမှာ ကားရပ်ပြီး ရုန်းရင်ဆန်ခတ် ဖြစ်နေတာကို တစ်ယောက်ယောက် တွေ့သွားမှာ စိုးရိမ်လှပါတယ်။ တစ်ယောက်ယောက်တွေ့သွားရင် သူ့အိမ်ထောင်ရေး ထိခိုက်ပြိုကွဲနိုင်တာကို ထည့်မတွက်ဘဲ သူလုပ်ချင်တာကိုပဲ ဇွတ်လုပ်နေပါတယ်။ ကျမလည်း ဒေါသထွက်ထွက်နဲ့ သူ့ကို ရုန်းကန်ကာ ကုတ်ဆွဲ ထုရိုက္မိပါတယ်။ ဒါကြောင့်ပဲ သူက ကျမကို မလှုပ်နိုင်အောင် ကားထိုင်ခုံပေါ်မှာ ဖိချုပ်ထားပြီး ကျမရဲ့ ထမိန်ကို ဆွဲဖြည်ပြီး ပေါင်ကြားကို လက်သွင်းပြီး နှိုက်နေပါပြီ။

သူ့ရဲ့ ဒီအပြုအမူဟာ ဘွဲ့ယူတဲ့နေ့က ကျမကို အတင်းလုပ်ခဲ့တာကို ပြန်သတိရလာစေပါတယ်။ သူလိုချင်ရင် ရှေ့နောက် မကြည့်ဘဲ အတင်း လုပ်ယူတတ်တာကို ကျမ ကြုံဖူးပြီးပြီလေ။ ဒါကြောင့်ပဲ ကျမစိတ်ကို လျော့လိုက်ပါတယ်။ လူမြင်ကွင်းမှာ အရှက်ရတာမျိုး ကျမ မလိုချင်ပါဘူး။ လူမြင်လို့ ဖြစ်စေ၊ ကျမအော်ဟစ်လို့ တစ်ယောက်ယောက်ကြားပြီး ရောက်လာလို့ ရှိရင်ဖြစ်စေ၊ သူပြဿနာတက်တာထက် ကျမအရှက်ပိုရမှာပါ။ သူကသာ ကျမနဲ့ အရင်က ဖြစ်ခဲ့တာတွေ၊ ကိုမျိုးဝင်း ထွက်သွားခဲ့ရတာတွေ လျောက်ပြောခဲ့ရင် ယမင်းနဲ့ ဘကြီးဦးတို့က ကျမကို ဘယ်လိုမြင်ကြမလဲ။ ကျမ ပတ်ဝန်းကျင်မှာ ဘယ်လို မျက်နှာ ပြရမလဲ။ ဒါတွေကို ကြောက်ပြီး ကိုယ့်အပေါ် အတင်းကျင့်ဖို့ ကြိုးစားနေတာကို ကျမက အော်ဟစ်အကူအညီ မတောင်းရဲတဲ့ ဘဝပါ။

ကျမရဲ့ အကြိမ်ကြိမ်အခါခါ မှားခဲ့တဲ့ အကျိုးဆက်တွေကို အခုခံနေရတာပါ။ ကျမစိတ်တွေလည်း ရှုပ်ထွေးကုန်ပါတယ်။ ဒါကြောင့်ပဲ ခေါင်းထဲ အမြန်စဥ္းစားပြီး ဆုံးဖြတ်ချက်တစ်ခု ချလိုက်ပါတယ်။ သူ့ကို အချိုသတ်ကာ ယမင်း ကိုယ်ဝန်ရင့်နေချိန်မှာ သူဆန္ဒရှိရင် ကျမဖြည့်ဆည်းပေးပါ့မယ်၊ ဒါပေမယ့် ဒီလိုနေရာမျိုးမှာ အကြမ်းမဖက်ဖို့ တောင်းပန်ရပါတယ်။ သူက ကျမ ဒီလိုပြောမှ ကိုယ်ရှိန်သတ်ပြီး ဒီလိုဆိုရင် သူနဲ့ တစ်နေရာရာ လိုက်ခဲ့ဖို့ တောင်းဆိုပါတယ်။ ကျမလည်း အိမ်မှာ ယမင်းတစ်ယောက်တည်း ကျန်နေခဲ့တာမို့ ဒီနေ့တော့ မလုပ်ပါတော့နဲ့၊ နောက်နေ့ကျမှ လုပ်ပေးပါ့မယ်လို့ တောင်းဆိုရပါတယ်။ ကျမအပြောကို သူလက်ခံပြီးတော့ သူ့စိတ်တွေ အရမ်းထန်နေလို့ လက်နဲ့ ထုပေးဖို့ ထပ်တောင်းဆိုလာပါတယ်။

ကျမစိတ်တွေရှုပ်ပြီး လုပ်သင့်၊ မလုပ်သင့် တွေဝေနေချိန်မှာပဲ သူက ကျမကို ပြန်ဖက်လာပြီး ကျမလက်ကိုဆွဲကာ သူ့လီးဆီ ပို့ပေးနေပါပြီ။ ကျမလည်း သူဖက်တာကို ရုန်းပြီး သူ့မျက်နှာကို မကြည့်ဘဲ ပုဆိုးပေါ်ကနေ ပွတ်သတ်ပေးလိုက်ပါတယ်။ သူက လုံချည်ကို ဖြည်ချပြီး ဘောင်းဘီကို အောက်ဆွဲချကာ ထုခိုင်းပါတယ်။ ကားရဲ့ ရှေ့မှန်တွေက အကြည်မို့ တစ်ယောက်ယောက်သာ ရောက်လာရင် အတွင်းက ကျမတို့ကို အတိုင်းသား မြင်နိုင်ပါတယ်။ ဒါတွေကို အကြောက်အလန့် မရှိဘဲ သူလုပ်နေတာကို စိတ်ဆိုးမိပါတယ်။ ကျမအနေနဲ့ ဒီတစ်ခါ သူ့ကို ဂွင်းထုပြီး အာသာဖြေပေးလိုက်ရင် နောက်ထပ် ဆက်ပတ်သတ်ဖို့ လမ်းဖွင့်ပေးလိုက်သလို ဖြစ်သွားမှာ သိပါတယ်။

ဘာကိုမှ ဂရုမစိုက်တတ်ဘဲ အခြေအနေနဲ့ အချိန်အခါကို ကောင်းကောင်းအသုံးချတတ်သလို ဇွတ်လုပ်တတ်တဲ့ သူ့လို လူမျိုးနဲ့ နောက္မီးလင်းခဲ့တဲ့ ကျမအဖို့ ရှေ့လျောက် ရုန်းထွက်ဖို့ ဆိုတာ မလွယ်တော့ပါဘူး။ အခုလက်ရှိကတော့ သူမြန်မြန်ပြီးစေဖို့သာ စိတ်ထဲထားပြီး ကျမ လုပ်ပေးလိုက်ပါတယ်။ ဒီလိုနဲ့ သူပြီးအောင် ထုပေးပြီးတော့ လက္မှာပေနေတဲ့ အညစ်အကြေးများကို သုတ်ကာ ကျမတဖက်လှည့်ပြီး နေလိုက်ပါတော့တယ်။ အိမ်အပြန် လမ်းတလျောက် သူ့ကို စကားမပြောမိတော့ပါဘူး။ ကျမဘဝရဲ့ ရှေ့လျောက် ကြုံတွေ့လာနိုင်တာတွေကို တွေးပြီး ရင်လေးလာမိပါတယ်။ အမှန်ဆိုရင် ဒီအချိန်မှာ ကျမက သားအတွက် ငဲ့ရတာက လွဲပြီး ကျန်တာတွေ လွတ်ကင်းနေသူပါ။

ကျမက အရင်လို အိမ်ထောင်ရေး ဖောက်ပြန်တဲ့ အခြေအနေမဟုတ်တော့ဘဲ အိမ်ထောင်ပျက် တစ်ခုလပ်တစ်ယောက် ဖြစ်နေပါပြီ။ နောက်ယောကျာ်း ထပ်ယူပြီး ကာမကိစ္စပျော်ပျော်ကြီး ခံစားနိုင်ပါတယ်။ ဒါပေမယ့် အိမ်ထောင်သည် ယောကျာ်းတစ်ယောက်နဲ့ မှားမိရင်တော့ ကျမဘဝက တိတ်တိတ်ပုန်း မယားငယ် ဘဝရောက်ရတော့မှာ သိပါတယ်။ ပြီးတော့ အဲဒါက လူ့အသိုင်းအဝိုင်းက လက္မခံတဲ့ လူမှုရေး ဖောက်ပြန်မှုပါ။ အထူးသဖြင့် ယမင်းအပေါ်မှာ ကျမ ဒီလို မလုပ်ချင်ပါဘူး။ သူနဲ့ လွတ်ကင်းချင်တယ်ဆိုရင်တော့ သူနဲ့ ဖြစ်ခဲ့တာတွေနဲ့ အခုသူဆက်ပြီး ကြိုးစားလာတာတွေကို အရှက်ကွဲခံကာ အားလုံးကို ပြောပြဖို့နဲ့ နောက်တစ်ခုက ကျမ နောက်အိမ်ထောင် ထပ်ပြုဖို့ပဲ ရှိပါတယ်။ ဒီလိုမှ မဟုတ်ရင် သူနဲ့ ကင်းဖို့ မလွယ်တော့ပါဘူး။

ဒါပေမယ့် နောက်အိမ်ထောင်ပြုဖို့တော့ ကျမ မတွေးတော့ပါဘူး။ အားလုံးကို ရင်ဆိုင်ဖြေရှင်းဖို့ကလည်း ကျမတို့ ပတ်သတ်မိတာက ကိုမရှိတဲ့ အချိန်မှ စတာမဟုတ်ဘူးလေ။ ကို ရှိနေချိန်ကတည်းက တစ်နှစ်ကျော် နှစ်နှစ်နီးပါး သူနဲ့ ဖောက်ပြန်ခဲ့တာလေ။ သူနဲ့ ပတ်သတ်မိတာကို ကျမရင်ဆိုင် ဖြေရှင်းရဲပေမယ့်၊ ကျမဖောက်ပြန်မှုကြောင့် ကို ထွက်သွားရတာကိုတော့ လူတွေသိမှာ ကျမကြောက်နေမိပါတယ်။ အထူးသဖြင့် သားလေးအရွယ်ရောက်လာရင် ကျမအပေါ် စိတ်နာကာ ခက်ထန်မုန်းတီးသွားမှာမျိုး မလိုချင်လို့ပါ။ လူ့ကျင့်ဝတ်ကို ချိုးဖောက်ပြီး လူမဆန်တာကို လုပ်ထားမိသူက ပိုပြီး ကြောက်လန့်တတ်ကြပါတယ်။ အဲဒီအမှားကို လူသိမှာ ကြောက်လန့်ပြီး ထပ်ပြီး အမှားတွေ ကျူးလွန်တတ်တာ သဘာဝပါပဲ။

ဒါကြောင့်ပဲ ရွေးချယ်စရာတွေကို မိမိရဲ့ အပြစ်တွေကြောင့် မဆုံးဖြတ်ရဲခဲ့ဘဲ ရေစုန်မျောကာ ဘဝနဲ့ရင်းပြီး ပေးဆပ်ဖို့ ဖြစ်လာရပါတယ်။ ကျမလမ်းတလျောက် စဥ္းစားလာတာတွေဟာ အိမ်ရှေ့မှာ ထွက်ကြိုတဲ့ ယမင်းမျက်နှာ မြင်တော့မှ သတိဝင်လာပါတယ်။ ကျမရဲ့ ပျက်ယွင်းနေတဲ့ မျက်နှာကို အတတ်နိုင်ဆုံး ထိန်းပြီး နေခဲ့ပါတယ်။ ခက်တာက ကိုသန့်စင်ပါ။ သူက ချက်ချင်းမပြန်သေးဘဲ အိမ်ထဲလိုက်ဝင်လာကာ ထိုင်ပြီး စကားပြောနေပါသေးတယ်။ အင်းပေါ့လေ။ သူ့မိန်းမက ဒီမှာအိပ်မှာဆိုတော့ သူမပြန်သေးဘဲ စကားပြောနေတာက အဓိပ္ပါယ်ရှိပါတယ်။ ကျမကသာ အနေရခက်သလို စိတ်တွေ ရှုပ်ထွေးနေလို့ TV ဖွင့်ကာ ကြည့်နေမိပါတယ်။

သူကတော့ ဘာမှ မဖြစ်တဲ့အတိုင်း စကားတွေ ရယ်မောပြောနေသလို ကျမကိုလည်း လာပြောနေပါတယ်။ ကျမက ပြန်မပြောရင် ကိုယ်ဝန်သည် ယမင်းလေး ရိမ်မိကာ သင်္ကာမကင်း ဖြစ်လာမှာစိုးလို့ အလိုက်အထိုက် ပြန်ပြောရပါတယ်။ သူက လုပ်ချင်ရာတွေ လုပ်ထားပြီး ရယ်မောစကားပြောနိုင်တာကို အံ့ဩမိပါတယ်။ သေချာစဥ္းစားကြည့်ရင်တော့ ဒီအိမ်ထဲက မိန်းမနှစ်ယောက်လုံးက သူ့မိန်းမတွေပဲလေ။ ဘယ်သူက အကြီး၊ အငယ်ဆိုတာ ခွဲဖို့ မလွယ်ပေမယ့် နှစ်ယောက်လုံးက သူ့အလိုးကို ပက်ပက်စက်စက် ခံထားရသူတွေလေ။ အဲဒီတော့ သူက အနေမခက်ဘဲ ရယ်မော စကားပြောနိုင်တာပေါ့။ ဒီလိုနဲ့ သူပြန်သွားတဲ့အခါ ယမင်းနဲ့ ထိုင်စကားပြောရင်း သူ့ယောကျာ်းနဲ့ ကျမဖြစ်ခဲ့တာတွေကို ဝန်ခံကာ ဖြေရှင်းဖို့ စဥ္းစားမိပါသေးတယ်။ ဒါပေမယ့် ကျမ မလုပ်ရဲခဲ့ပါဘူး။

ဒီလိုနဲ့ နောက်သုံးရက်အကြာအထိ သူနဲ့ မတွေ့ဖြစ်ပါဘူး။ ကျမက အလုပ်ကနေ စောစောပြန်လာတတ်သလို သားကို သွားကြိုပြီး ဘကြီးဦးဆိုင်မှာပဲ အနေများခဲ့ပါတယ်။ ညအိပ်ချိန်မှ အမမြတို့နဲ့ အတူတူပြန်လာတယ်လေ။ သုံးရက္မြောက်နေ့မှာတော့ မနက်ပိုင်းမှာတင် သူက ကျမပွဲရုံ ရုံးခန်းကို ရောက်ချလာပါတယ်။ ရောက်လာပြီးတော့ လူရှင်းတာနဲ့ ကျမအနားကပ်ကာ သူ့လိုအပ်ချက်ကို တောင်းဆိုလာပါတယ်။ အပြင်မှာ တာလီမှတ်၊ စာရင်းသွင်းနေတဲ့ သူ့ယောက္ခမ ရှိနေတာကိုတောင် အလေးမထားတော့ပါဘူး။ ဒါနဲ့ကျမလည်း သူ့ကို ပြန်ဖို့ပြောကာ မောင်းထုတ်ရပါတယ်။ ကျမရဲ့ တားဆီးမှုတွေဟာ သူ့အတွက် ဘယ်တော့မှ အရာမရောက်ပါဘူး။ ဆက်ပြောနေရင် အော်ကြီးဟစ်ကျယ် ဖြစ်ဖို့ပဲ ရှိပါတော့တယ်။

ဒီလိုနဲ့ ထမင်းစားချိန်ရောက်ရင် အိမ်ပြန်ဖို့ သူလာခေါ်မယ် ပြောကာ ပြန်သွားပါတော့တယ်။ ကျမမှာ ကားမရှိပါဘူး။ ကို့ကားကိုလည်း ဂိုထောင်ထဲမှာ ဒီအတိုင်းထားထားတာပါ။ ကျမကတော့ ပွဲရုံကနေ အိမ်ကို ဆိုက်ကား ဒါမှမဟုတ်ရင် ကြုံသလို ပြန်တတ်ပါတယ်။ အရင်က ယမင်းနဲ့ ကျမတို့ အတူတူပြန်ရင် ဒီလိုကြီးပါပဲ။ သူကလည်း ကြုံရင် သူ့ကားနဲ့ လိုက်ပို့တတ်ပါတယ်။ ဒါကြောင့်ပဲ သူက ဒီလိုပြောကာ ကျမစကားကို မစောင့်ဘဲ ပြန်ထွက်သွားပါတယ်။ ကျမ ဘာလုပ်ရမှာလဲ။ သူလာခေါ်တာကို မစောင့်ဘဲ အရင်ပြန်ကာ သူ့ကို ရှောင်ရင်လည်း တစ်ခါပဲ ရမှာပေါ့။ ဒီလူ့ကို ကြာရှည်ရှောင်လို့ မရသလိုသူ့ဘက်က ဒီထက့် ပိုဆိုးလာနိုင်တာကို မြင်နေမိပါတယ်။ ဒါနဲ့ပဲ ကျမစိတ်ထဲမှာ ပိုင်းဖြတ်မှု တစ်ခုလုပ်ပြီး သူနဲ့ အိမ်ပြန်ဖို့ ဆုံးဖြတ်လိုက်ပါတယ်။

အဲဒီနေ့က သူလာကြိုတာနဲ့ ကျမ အိမ်ကို ပြန်လာခဲ့ပါတယ်။ အိမ်ရောက်တာနဲ့ သူ့ကို ဧည့်ခန်းမှာ ထိုင်ခိုင်းကာ ကျမနဲ့ ဘယ်လောက်ကြာကြာ ဆက်ပြီး ပတ်သတ်ဖို့ ဆုံးဖြတ်ထားသလဲလို့ မေးရပါတယ်။ သူက စကားကို ဝေ့လည်ကြောင်ပတ်ပြောနေလို့ ကျမကပဲ ယမင်း ကလေးမွေးပြီးတဲ့ အထိပဲလို့ ပြောရပါတော့တယ်။ ဒါပေမယ့် ဒီကရှေ့လျောက်တော့ လူမသိအောင် ဂရုစိုက်ပေးဖို့နဲ့ အတင်းဇွတ်တရွတ် တောင်းဆိုတာမျိုးတွေ ထပ်မလုပ်ဖို့ ပြောရပါတယ်။ သူကတော့ ဒါကို လက်ခံခဲ့ပါတယ်။ ဒီလိုနဲ့ပဲ အဲဒီနေ့က ကျမကို သူ လိုးတာကို ခွင့်ပြုပေးခဲ့ပါတယ်။ ယမင်းကလေး မမွေးခင် နှစ်လအတွင်းမှာ ၅ ကြိမ်လောက် နေခဲ့ကြပါတယ်။

သူ့ရဲ့အကျင့်အတိုင်းပဲ တစ်ကြိမ်ထက်တစ်ကြိမ် ပိုပို ကြမ်းလာပြီး အရင်အခြေအနေမျိုး ပြန်ရောက်ခဲ့ပါတယ်။ ဒါပေမယ့် ကျမ ခွင့်ပြုတဲ့ အချိန်အထိစောင့်ပြီး၊ ကြားထဲမှာ အတင်းဇွတ်တရွတ်ဆန်တာမျိုးတော့ မရှိခဲ့တော့ပါဘူး။ ကျမလည်း တစ်နှစ်နီးပါး ကင်းကွာနေတဲ့ လီးအစစ်ရဲ့ ကာမအရသာကို ပြန်ပတ်သတ်မိတဲ့ ပထမတစ်ခါတည်းနဲ့ အပြည့်အဝ ရခဲ့ပါတယ်။ တဏှာထန်တဲ့ ကျမအတွက်ကတော့ မလုပ်ရဲလို့ မလုပ်ဖြစ်ပေမယ့် လုပ်ကြဖို့ ဆုံးဖြတ်ပြီးချိန်ကစကာ ကာမအရသာကို နှစ်နှစ်ခြိုက်ခြိုက် ခံစားတတ်ပါတယ်။ ဒီလိုနဲ့ လူမသိအောင် သူ့ရဲ့မယားငယ်ဘဝကို ခံယူမိရင်း ကာမဆန္ဒတွေ အပြန်အလှန် ဖြည့်ဆည်းမိပါတယ်။

ဒီလိုနဲ့ ယမင်းက သမီးလေး မွေးပါတယ်။ ခေတ်လို သားလေးလိုချင်တဲ့ ယမင်းအဖို့တော့ ဆန္ဒမပြည့်ခဲ့ဘူးပေါ့။ ကိုသန့်စင်ကတော့ သမီးလေးမို့ တော်တော်ပျော်နေပါတော့တယ်။ ဒါပေမယ့် ကလေးမွေးပြီး တစ်ပတ်ကျော်အကြာမှာပဲ ကျမဆီကို တောင်းဆိုလာပြန်ပါတယ်။ ကျမလည်း ကလေးမွေးပြီးတဲ့ အထိပဲလို့ သူ့ကို ပြောထားပေမယ့် အကြောင်းအမျိုးမျိုးပြကာ တောင်းဆိုရင်း ကျမတို့ ဆက္မှား ဖြစ်ခဲ့ပါတယ်။ နောက်ပိုင်းတော့ တစ်တက်စားလည်း ကြက်သွန်၊ နှစ်တက်စားလည်း ကြက်သွန်ဆိုတဲ့ လူဖျင်းလူမိုက်တွေရဲ့ အကြောင်းပြချက်ကို လက်ကိုင်ထားပြီး ကာမဝဲဂယက်ထဲ ရုန်းမထွက်ဘဲ ပျော်နေမိပါတော့တယ်။

ဒီလိုနဲ့ ယမင်း ကလေးမွေးပြီး သုံးလလောက်အကြာမှာ ကျမဆီ ယမင်း အဝင်အထွက်နည်းလာပါတယ်။ ပြီးတော့ ကျမနဲ့ စကားပြောရင်လည်း တစ်မျိုးဖြစ်လာတာ တွေ့ရပါတယ်။ ကျမတို့အကြောင်းကို ယမင်း ရိပ်မိသွားလို့များလားဆိုပြီး ကိုသန့်စင်ကို ပြောရပါတယ်။ ဒါပေမယ့် ကလေးကြောင့် ညဘက္မအိပ်ရလို့ ယမင်း ဒီလိုဖြစ်နေတာပါလို့ သူက ပြောပါတယ်။ နောက်တစ်လလောက်အကြာမှာတော့ ယမင်းက ကျမနဲ့ ပုံမှန်ပြန်ဖြစ်လာပါတယ်။ အရင်လို အမနဲ့ ညီမလေး ပုံစံမျိုး ချစ်ချစ်ခင်ခင် ဖြစ်လာမှ ကျမ စိတ်အေးရပါတော့တယ်။ ယမင်းရဲ့ သမီးလေးနာမည်ကိုတောင် ကျမကို ပေးခိုင်းပါတယ်။ ကျမက ဘကြီးဦးနဲ့ တိုင်ပင်ကာ ဗေဒင်ဆရာကို တွက်ခိုင်းပြီး ငုဝါလို့ ပေးလိုက်ကြပါတယ်။

သားလေး ခေတ်အတွက်ကတော့ တကယ့် ညီမလေးတစ်ဦး ရသလိုပါပဲ။ တစ်ဦးတည်းသော သားဖြစ်ရတဲ့ သားလေးကတော့ သူ့ညီမလေး ငုဝါကို တော်တော်ချစ်ပါတယ်။ သားကလည်း ၆ နှစ်ကျော် ၇ နှစ်ထဲရောက်ပြီဆိုတော့ ငုဝါကို သူပဲထိန်းတာပါ။ ယမင်းတို့သားအမိ အိမ်မလာတဲ့ ရက္မျိုးမှာ ဖုန်းဆက်လှမ်းခေါ်တတ်သလို၊ ဘကြီးဦးကိုလည်း အဲဒီအိမ်ဆီ သားက လိုက်ပို့ခိုင်းတတ်ပါတယ်။ ငုဝါလေးကလည်း လသားအရွယ်ကတည်းက သူ့အကိုက မြှူရင် ပျော်နေတတ်ပါတယ်။ ငိုရင်တောင် ခေတ်ကို တွေ့တာနဲ့ အငိုချက်ချင်းရပ်ကာ ရယ်တတ်ပါတယ်။ သူတို့မောင်နှမ ချစ်ခြင်းကို ကြည့်ပြီး ကျမနဲ့ ယမင်းလည်း ပျော်ရပါတယ်။ ယမင်းကတော့ 'မမရေ၊ ခေတ်နဲ့ငုဝါတို့၊ ဒီလောက်ချစ်ကြတာ၊ ကြီးလာရင် ပေးစားရအောင်နော်' လို့ ပြောတတ်ပါတယ်။

ကျမနဲ့ ကိုသန့်စင်ရဲ့ တိတ်တိတ်ပုန်းဇာတ်လမ်းကတော့ ဆက်ဖြစ်နေတုန်းပါပဲ။ ခိုးလုပ်တာ အရသာတွေ့နေတတ်သူက လုံခြုံတယ်ထင်နေသမျှ ဆက္မိုက်နေမိတာပါပဲ။ ဒါပေမယ့် စိတ်တွင်း မလုံခြုံသလို မကောင်းမှုဟာ ဆိတ်ကွယ်ရာ မရှိဆိုတာကိုလည်း သတိမထားမိခဲ့ကြပါဘူး။ မထူးဇာတ်ခင်းကာ ရေစုန်မျောနေမိရင်း စုန်းစုန်းနစ်မြှူပ်တတ်တာကိုလည်း သတိမထားမိကြပါဘူး။ မဟုတ်တာ လုပ်နေသူမို့ လူမသိအောင်တော့ အတတ်နိုင်ဆုံး ကြိုးစားကြတာပေါ့။ ဒါပေမယ့် အချိန်တွေ ကြာလာတာနဲ့အမျှ ကာမသွေးဆိုးတွေကတော့ တော်တော် ထိန်းလာနိုင်ပါတယ်။ သူဘက်က အရင်လို တွေ့တာနဲ့ ဒီကိစ္စကြီးပဲ အားသန်တာမျိုး မရှိတော့ပါဘူး။ ဒါကတော့ မယားနှစ်ယောက်ကို ပုံမှန်လိုးနေနိုင်တော့ ကာမမှုကို ကျေနပ်အားရနေတာ ဖြစ်မှာပါ။

ကျမနဲ့သူနဲ့ကတော့ နှစ်ယောက်လုံး စိတ်ဆန္ဒပြင်းလာမှ တစ်လ တစ်ခါ၊ နှစ်ခါ လောက်ပဲ နေဖြစ်ကြပါတယ်။ အများအားဖြင့် သားလေး ကျောင်းသွားတဲ့ အချိန်မျိုးမှာ ဖြစ်ကြတာပါ။ ဒီကြားထဲမှာ သူ့အမေဆုံးသွားတော့ ယမင်းက သူ့အိမ်မှာပဲ အနေများလာပါတယ်။ စာရင်းလာရှင်းရင်တော့ ငုဝါလေး ပါလာတတ်ပါတယ်။ တခါတလေ သူစာရင်း လာရှင်းတဲ့ရက္မှာ ယမင်း ပါမလာရင် သားက ငုဝါလေးကို ထိန်းရင်း ဘကြီးဦးဆိုင်ဖက် ခေါ်သွားတတ်ပါတယ်။ သားတို့ မုန့်ဝယ်စားဖို့ သူက မုန့်ဖိုးတွေပေးတတ်တာကိုး။

အဲဒီလို သားနဲ့ ငုဝါလေး အပြင်ထွက်သွားတာကို ပြတင်းပေါက်ကနေ လှမ်းကြည့်နေတဲ့ ကျမကို သူက ထမိန်လှန်ကာ ဖင်တွေကို နမ်းပေးတတ်ပါတယ်။ သားတို့ ပြန်မရောက္မချင်း ဧည့်ခန်းမှာ ဖင်ကုန်းခိုင်းပြီး ကျမကို လိုးပါတော့တယ်။ အချိန်ရရင် ရသလို ဖင်ပါချတတ်ပါတယ်။ တော်ယုံနဲ့မပြီးလို့ ကုန်းရတာ ညောင်းလာရင် ကျမက သူ့ကို ထိုင်ခိုင်းကာ အပေါ်က တက်ဆောင့်ပေးရင်း ကာမပွဲ နွှဲခဲ့မိတာ အခါခါပါ။ သူနဲ့ ကျမ ကာမပွဲကြမ်းတွေ ဖြစ်လာရတာက ယမင်းနဲ့သူရဲ့ ဆက်ဆံရေး အေးဆေးလာမှုနဲ့လည်း ဆိုင်ပါမယ်။ ယမင်းက ကလေးမွေးပြီးနောက်ပိုင်း သူ့ရဲ့ကြမ်းတမ်းမှုတွေနဲ့ အကြိမ်ကြိမ်အခါခါ တောင်းဆိုမှုတွေကို ငြင်းဆန်လာတယ်တဲ့။

ယမင်းလည်း လင်ယောကျာ်းကို ပြုစုပေးတတ်ပေမယ့် သူ့လို ကာမအားကြီးသူရဲ့ လိုအင်တွေကို အကုန်လိုက် မဖြည့်ပေးနိုင်တာလည်း သဘာဝကျပါတယ်။ ပြီးတော့ အိမ်ထောင်ရေးမှာ အချိန်ကြာလာတာရယ်၊ အကြောင်းအမျိုးမျိုးရယ်ကြောင့် လိင်ကိစ္စအေးဆေးသွားတတ်တာကို ကျမကိုယ်တိုင် ကြုံဖူးခဲ့တယ်လေ။ ဒါကြောင့်ပဲ သူနဲ့ကျမ ဇာတ်လမ်း ဖြစ်ခဲ့ရတာ မဟုတ်လား။ သူကလည်း ယမင်းနဲ့ သိပ်မနေဖြစ်တော့တဲ့ ပုံစံမျိုး ပြောပေမယ့် ကျမကတော့ သူ့ကို မယုံပါဘူး။ ဒါကြောင့်ပဲ သူတောင်းတိုင်း ခွင့်မပြုကာ ကျမလည်း လိုအပ်နေချိန်၊ အခြေအနေကလည်း စိတ်ချရတာ သေချာမှ ခွင့်ပြုတတ်ပါတယ်။ ဒီလိုနဲ့ နှစ်တွေပြောင်းကာ အချိန်ကြာလာတာနဲ့အမျှ လူမသိတဲ့ ကာမပွဲ အလီလီ အပြိုင်ကြဲရင်း သူ့ရဲ့တိတ်တိတ်ပုန်း မယားငယ်ဘဝကို ရောက်ရှိနေခဲ့ပါတော့တယ်။

ပြီးတော့ ကျမတို့ ဖောက်ပြန်မိကြတာက ချစ်ခြင်းတွေ၊ ငွေကြေးတွေကြောင့် မဟုတ်ဘဲ ကာမကိစ္စ သပ်သပ်ပဲမို့ နှစ်တွေကြာလာတာနဲ့အမျှ တစ်လ တစ်ကြိမ်၊ နှစ်ကြိမ် တွေ့ချိန်တိုင်းမှာ ကာမမှုကို အစွမ်းကုန် ထုတ်သုံးတတ်လာပါတယ်။ အခြေအနေပေးလို့ လိုးကြ၊ ခံကြတဲ့ အချိန်တိုင်းမှာ သူဟာ ကျမရဲ့ ယောကျာ်းတစ်ဦး ဖြစ်သလို ကျမကလည်း သူ့မယားတစ်ဦးလို အပြန်အလှန် သဘောထားပြီး ဖြည့်စည်း ပြုစုပေးကြရင်း ကာမစည်းစိမ်ကို အပြည့်အဝ ခံစားမိကြပါတယ်။ ပုံစံစုံ၊ အပေါက်စုံအောင် လုပ်ဖူးကြသလို သူ့အကြိုက် အကြမ်းအရမ်းများနဲ့ ကျမအကြိုက် အနုအယွ အနိုးအဆွများကိုလည်း တစ်လှည့်စီ အရသာ ခံတတ်နေပါပြီ။

တစ်ခါတလေ အချိန်မရလို့ ကျမအဖုတ်လေးကိုသာ လျက်ခိုင်း၊ နမ်းခိုင်းပြီး အာသာဖြေ ကျေနပ်ဖူးပါတယ်။ စပြီးဖောက်ပြန်ခဲ့တဲ့ အချိန်တွေတုန်းက သူက အဖုတ်လေးကို လျက်ပေး၊ နမ်းပေးရင် ရှက်ရွံ့အားနာတတ်ပေမယ့် အခုတော့ ကျမပေါင်ကြားမှာ ယောကျာ်းသားတစ်ဦးက ဝင်ပြီး အဖုတ်လေးကို လျက်ပေးတာကို တစိမ့်စိမ့် ခံစားရင်း အရသာယူ ကြည်နူးကျေနပ် နေတတ်ပါပြီ။

ဒီလိုပါပဲ။ ကျမက သူ့ပေါင်ကြားထဲ ဝင်ထိုင်ပြီး လီးစုပ်ပေးရရင်လည်း အကောင်းဆုံးဖြစ်အောင် ပြုစုပေးတတ်သလို သူက ကျမပါးစပ်ကို လိုးရင်လည်း အရင်ကလို အနေရခက်ပြီး မနှစ်မြို့တာမျိုး မရှိတော့ပါဘူး။ ကျေကျေနပ်နပ် ဖြည့်ဆည်းပေးတတ်သလို သူပြောနေကြဖြစ်တဲ့ ကျမနဲ့နေရတာ သူ့အလို အပြည့်ဆုံးဆိုတဲ့ စကားကြားတိုင်း ပိုပြီးကောင်းအောင် ပြုစုပေးတတ်ပါတယ်။ သူ့ရဲ့ ဒီစကားမျိုးတွေကို အယုံအကြည်မရှိပေမယ့် ကာမမှု ခံစားနေကြတဲ့ အချိန်မျိုးမှာ ဒီလိုအပြောခံရရင် ကျေနပ်စိတ် ဖြစ်ပေါ်လာကာ ပိုပြီး ပြုစုပေးတတ်တာတော့ အမြဲပါပဲ။

နှစ်တွေကြာလာတာနဲ့အမျှ သားလေးလည်း ဆယ်ကျော်သက်အရွယ် ဖြစ်လာပါပြီ။ သားလေး အရွယ်ရောက်လာတာကို ကြည့်ရင်းနဲ့ ကျမရဲ့ လူသိမခံနိုင်တဲ့ ဆိုးရွားမှုတွေကို ရပ်တန့်ဖို့ စဥ္းစားလာရပါတယ်။ ဒါပေမယ့် ဒါမျိုးတွေကို ဖြတ်ပါ့မယ်၊ မလုပ်တော့ပါဘူး၊ နားသင့်ပြီလို့ အကြိမ်ကြိမ် စဥ္းစားခဲ့ပေမယ့် တခါတော့ ရပါသေးတယ်၊ လူမသိနိုင်ပါဘူး ဆိုတဲ့ မကောင်းမှုကို မွေ့လျော်နေတတ်တဲ့ စိတ်အခံကြောင့်ပဲ လွန်ကျူးနေမိတုန်းပါပဲ။ သာမာန်အချိန်ဆိုရင် အသိတရားရနေခဲ့ပေမယ့် သူ့ရဲ့ အနိုးအဆွတွေနဲ့ ကျမရဲ့ ကာမဆိတ်တက်ချိန်များကြုံလာရတိုင်းမှာ အသိလွတ်ကာ ကာမဝဲဂယက်ထဲ ပြန်လည်သတ်ဆင်းမိနေခဲ့ပါတယ်။ အချိန်တန်ရင်တော့ ရပ်ရမှာပေါ့ဆိုတဲ့ မရေရာတဲ့ ဆုံးဖြတ်ချက်တွေ ပေးရင်းနဲ့ပဲ အချိန်တွေ ကြာလာခဲ့ရပါတော့တယ်။

ဒီလိုနဲ့ တစ်နေ့မှာ ကိုသန့်စင်က ပြောလာပါတယ်။ ရှေ့လာမယ့် သောကြာနေ့မှာ ကျမတို့နှစ်ဦး ပတ်သတ်တာ ၁၀ နှစ်တောင် ပြည့်ပြီတဲ့။ သူပြောတော့မှ ဒီလောက်နှစ်တွေ ကြာလာတာကို ကျမသတိထားမိပါတော့တယ်။ ကျမအနေနဲ့ ရက်တွေ၊ လတွေ မမှတ်မိတော့ပေမယ့်လည်း သူကတော့ မှတ်ထားတာ နေမှာပေါ့။ သူက အဲဒီနေ့ကို အေးအေးဆေးဆေး တွေ့ချင်တယ်တဲ့။ သူအေးအေးဆေးဆေး တွေ့ချင်တာက အဲဒီရက္မှာ ကျမနဲ့ အပြင်မှာ စားသောက်ရင်း အချိန်ဖြုန်းချင်တာပါ။ ကျမအနေနဲ့ အပြင်မှာ နှစ်ယောက်တည်း အချိန်ကြာကြာ တွေ့ကြမယ်ဆိုရင် မသင့်တော်ကြောင်း ပြောပေမယ့် သူက အမှတ်တရနေ့လေးမှာ ထူးထူးခြားခြား ြဖစ်အောင် စားပွဲလေး ကျင်းပချင်လို့ပါတဲ့။

ကျမကလည်း တစ်နေကုန်တော့ မနေဘဲ မနက်ပိုင်း သားလေးကျောင်းသွားချိန်မှာ သူနဲ့ အပြင်ထွက်ကာ မနက်စာ စားဖို့ သဘောတူလိုက်ပါတယ်။ ပြီးတော့ ထူးထူးခြားခြား ဘာပွဲမှ မလုပ်ဘဲ မနက်စာ စားဖို့ပဲ လုပ်ဖို့ ပြောထားရပါတယ်။ ပြီးရင်တော့ အိမ်ကိုပဲ ပြန်လိုက်ပို့ဖို့ သူ့ကို တောင်းဆို ရပါတယ်။ သားက ၇ တန်းရောက်ပြီမို့ သိတတ်၊ ခံစားတတ်၊ စဥ္းစားတတ်တဲ့ အရွယ်ရောက်နေပြီလေ။ ဒါကြောင့် သားကျောင်းက ပြန်လာချိန်မှာ ကျမက အိမ်မှာ မရှိဘဲ သူနဲ့ အပြင်ထွက်လည်တာကို မမြင်မသိစေချင်လို့ပါ။ ဒီလို သဘောတူညီခဲ့ကြပြီးတော့ ချိန်းထားတဲ့ သောကြာနေ့ကို ရောက်လာခဲ့ပါတယ်။ မနက်ပိုင်း သား ကျောင်းသွားဖို့ လုပ်စရာရှိတာ လုပ်ပေးပြီး ကျမရေမိုးချိုးထားလိုက်ပါတယ်။

ကျမ ရေချိုးပြီး ထမိန်ရင်လျားနဲ့ အပြင်ထွက်လာတော့ မောင်အောင်အောင်တောင် သားကို လာခေါ်နေပါပြီ။ အောင်အောင်က သားရဲ့ အချစ်ဆုံး သူငယ်ချင်းလေ။ သူတို့မိသားစုက တရုတ်အစစ်မဟုတ်ပေမယ့် တရုတ်သွေးပါကြတယ်။ မောင်နှမတွေ အကုန်လုံး အသားလေးတွေ ဖြူပြီး ချစ်စရာလေးတွေပါ။ သားကိုလည်း သူတို့မိသားစုဝင်လို သဘောထားကြသလို အောင်အောင့်ကိုလည်း ကျမက ကိုယ့်သားလို သဘောထားပါတယ်။ ဒီကလေးကလည်း သားလိုပဲ ကျမကို ကပ်ချွဲတတ်သလို မြှောက်ပင့်ပြောပြီး သူစားချင်ရာကို ချက်ကျွေးခိုင်းတတ်ပါတယ်။ သားကလည်း သူတို့အိမ်ရောက်ရင် ဒီလိုပါပဲ။ အောင်အောင့် အမတွေရော၊ အမေရောက သူတို့အိမ်ကို သားရောက်တာနဲ့ တစ်ခုခု လုပ်ကျွေးဖို့ ပြင်ရပါတော့တယ်။

အခုလည်း အောင်အောင်က ရေချိုးခန်းထဲက ထွက်လာတဲ့ ကျမကို မျက်လုံးအဝိုင်းသားနဲ့ ကြည့်နေပါတယ်။ ကျမလည်း ဒီကလေး ဘာတွေ အံ့ဩနေပါလိမ့်လို့ တွေးရင်း......

"သား.... မင်းသူငယ်ချင်းနဲ့ တွေ့ရဲ့လား။
ဘာတွေ မျက်လုံးပြူး၊ မျက်ဆန်ပြူးနဲ့ အန်တီ့ကို ကြည့်နေတာလဲ"

"ခေတ်က အခန်းထဲမှာ လွယ်အိတ်ယူနေတယ် အန်တီ။
ဟီးးး ဘာမှ မဟုတ်ပါဘူး။ အန်တီ ရေချိုးပြီးတော့ ထွက်လာတာ အရမ်းကြည့်ကောင်းလို့၊ ကိုယ့်အန်တီမှ ဟုတ်ရဲ့လားလို့ သေချာကြည့်ယူနေရတာ...ဟီး"

"အံမယ်၊ ကြားသားမိုးကြိုး.....
သားက ဒီအိမ်ကို အရင်က မလာဖူးတာ ကျနေတာပဲ။ ဒီနေ့မှ ထူးထူးခြားခြားပါလား....
အဟင်းဟင်း... ပြောပါအုံး။
ဒီလို မြှောက်နေပြီဆိုတော့ ဘာပူစာအုံးမလို့လဲ။
မနေ့ကညက၊ သားကတော့ အစမ်းစာမေးပွဲပြီးရင် သူငယ်ချင်းတွေနဲ့ လျောက်လည်ဖို့ ကပ်ချွဲပြီး ခွင့်တောင်းသွားတယ်။
ဘာလဲ၊ သားအိမ်ကိုလည်း အန်တီက လိုက်ပြောပေးရအုံးမှာလား။
ဒီကလေးတွေ တော်တော် ချွဲတတ်တယ်"

"ဟီး.... သားက မချွဲပါဘူး။
လျောက်လည်ဖို့တော့ စာမေးပွဲဖြေရင်းနဲ့ အိမ်ကို ပြောပြမှာပါ။
သားပြောလို့ မရရင်တော့ အန်တီပဲ အရင်လို လိုက်ပြောပေးရမယ်နော်..... နော် အန်တီ"

ရွှတ်

"ဟဲ့..... ေဩာ်....."

အောင်အောင်က ပြောရင်းနဲ့ ကျမအနားကို ပြေးကပ်ကာ သိုင်းဖက်ရင်း ကျမပါးကို နမ်းလိုက်ပါတယ်။ ဒီအပြုအမူက ငယ်ငယ်လေးတည်းက သားနဲ့ သူ့ရဲ့အကျင့်ပါ။ လိုချင်တာကို စတောင်းရင် အတင်းဖက်ကာ မွှေးမွှေးပေးတတ်သလို၊ သူတို့လိုချင်တာကို ရသွားရင်လည်း ချစ်တယ်၊ ချစ်တယ် တစာစာအော်ကာ အကြိမ်ကြိမ် ဖက်နမ်းတတ်ကြပါတယ်။ အဲဒီလို ကလေးအကျင့်တွေက ဆယ်ကျော်သက်အရွယ် ရောက်လာတဲ့အထိ ပါနေတုန်းပါပဲ။ ဒါပေမယ့် ဒီတစ်ခါ နမ်းတာကတော့ ကျမက ရေချိုးပြီးကာစ ထမိန်ရင်လျားနဲ့မို့ နည်းနည်းတော့ အို့တို့အန်းတန့် ဖြစ်သွားရပါတယ်။

ဒါပေမယ့် ဒီအပြုအမူတွေက ငယ်ငယ်တည်းက ပြုနေကျမို့ သူ့ဖက်ထားတာကို အတင်းမရုန်းဘဲ သူတောင်းဆိုတာကို လုပ်ပေးဖို့ ဂတိပေးလိုက်ပါတော့တယ်။

"ကဲ..... တော်ပြီ၊ အန်တီ့ကို လွှတ်ပါအုံး။
အခုမှ ရေချိုးပြီးကာစကို ချွေးတွေ ပြန်ထွက်လာရအုံးမယ်။
ပြောပေးမယ်၊ ပြောပေးမယ်။ ဟုတ်ပြီလား။
ရအောင်ပြောပေးမယ်"

"ဟေး.... ဒါမှ သားအန်တီကွ။
မရသေးဘူး၊ အားရအောင် မွှေးမွှေးပေးအုံးမယ်"

"ဟဲ့...... အို..............
သားရေ.... မင်းသူငယ်ချင်းကို ပြောအုံး။
ဒီမှာ အမေ့ကို အတင်းဖက်ပြီး အာဘွားပေးနေတယ်........အို"

ဒီကလေးက ပြောပြောဆိုဆို ကျမကို အတင်းဖက်ပြီး ဆက်တိုက်နမ်းပါတော့တယ်။ ပြီးတော့ အောင်အောင့် လက်တွေက ကျမကို အနောက်ကျကျ ဘေးဘက်ကနေ သိုင်းဖက်ထားတာမို့ ကျမရဲ့ ရင်လျားထားတဲ့ ထမိန်အပေါ်နားကို ထိနေပါတယ်။ ရေလဲထမိန် အနွမ်းအပါးလေးရဲ့အောက္မှာရှိတဲ့ ကျမရင်သားတွေကို ဖိပြီး ချုပ်ထားသလို ဖြစ်စေပါတယ်။ အတင်းဖက်နမ်းနေတာမို့ လှုပ်ရှားရင်း ကျမရင်သားတွေကို သူ့လက်ဝါးနဲ့ ဖိပွတ်ကိုင်တွယ်သလို ဖြစ်သွားပါတယ်။ ဒါပေမယ့် ဒီကလေးက တမင်ရည်ရွယ်ပြီး လုပ်တာ မဟုတ်နိုင်ပါ။ အရင်က အကြိမ်ကြိမ် ဖက်နမ်းနေကျပေမယ့် အင်္ကျီနဲ့ ဘော်လီခံနေလို့ ကျမစိတ်ထဲ ဘယ်လိုမှ မနေပါ။

အခုဟာကတော့ ရေချိုးပြီးကာစမို့ ထမိန်ပါးလေးပဲ ခံနေလို့ ကျမသတိထားမိတာ နေမှာပါ။ ဒါပေမယ့် ဒီကလေးက တမင်ရည်ရွယ် လုပ်တာ မဟုတ်မှန်းသိနေလို့ ကျမစိတ်ထဲမှာ ဘာမှ မဖြစ်ပါဘူး။ ဒါပေမယ့် လူပျို မဖြစ်တဖြစ် အရွယ်တွေမို့ မသင့်တော်လို့ သားကို လှမ်းခေါ်ပြီး စစ်ကူတောင်းရပါတော့တယ်။ အရင်ကလည်း အောင်အောင်က အတင်းဖက်နမ်းနေရင် သားက သူ့ကို အတင်းဖယ်ကာ လုနမ်းတတ်ပါတယ်။ အခုလည်း ကျမခေါ်သံကြောင့် သားက ထွက်လာပြီး.......

"ဟေ့ကောင်.... အဲဒါ ငါ့အမေနော်။
ငါ နမ်းဖို့လည်း ချန်ပါအုံး.....
မင်းကြီးပဲ ချွဲမနေနဲ့......"

"အံမယ်.... ကိုယ့်အန်တီမို့ ကိုယ်နမ်းတာ ဘာဖြစ်လဲ။
မင်းလည်း ငါ့အမားကို နမ်းတာပဲလေ၊
ဟိုနေ့ကဆို အမားက အပြင်သွားဖို့ ရှိတာကို သူကြိုက်တဲ့ လက်ဖက်သုတ်လုပ်ပေးပြီးမှ သွားပါဆိုပြီး အတင်းဖက်နမ်းတာလေ။
ငါ့အမားမှာ အပြင်သွားဖို့ပြင်ထားတဲ့ သနပ်ခါးတွေ ပျက်ကုန်တယ်လေ။ မဟုတ်လို့လား"

"ဟီး.... အဲဒီလက်ဖက်သုတ်က မင်းရော မစားတာ ကျနေတာပဲ။
တော်ပြီ။ ကျောင်းသွားတော့မယ်။
ဒီနေ့ စာမေးပွဲအတွက် ခုံတွေ စီရအုံးမလား မသိဘူး။
မြန်မြန်သွားရအောင်ဟ"

"ေဩာ်...... ဒီကလေးနှစ်ယောက်ကတော့ တော်တော်ဆိုးကြတာပဲ။
ကလေးသေးသေးလေးတွေကျနေတာပဲ။
နွဲ့ဆိုး ဆိုးချင်နေကြသေးတယ်။
တော်ပြီ၊ သွားကြတော့။
ကျောင်းကို ကောင်းကောင်းလည်း သွားကြအုံးနော်"

သူတို့ သူငယ်ချင်းနှစ်ဦးလည်း အပြန်အလှန်ပြောကာ သားက သူ့သူငယ်ချင်းကို အတင်းဆွဲပြီး ကျောင်းသွားဖို့ လုပ်ကြပါတယ်။ မသွားခင် သားက ပြုနေကျအတိုင်း ကျမကို နှုတ်ဆက်တဲ့အနေနဲ့ မွှေးမွှေးပေးသွား ပါသေးတယ်။ ကျမလည်း လွတ်လပ်ပွင့်လင်းတဲ့ သူတို့အရွယ်လေးတွေကို ကြည့်ကာ ကြည်နူးနေမိပါတယ်။ ဒီအရွယ် အမေဖြစ်သူကတော့ တိတ်တိတ်ပုန်း လင်နဲ့ တွေ့ဖို့ စောစောစီးစီး ရေချိုးပြီးကာ အလှပြင်ဖို့ လုပ်ရပါအုံးမယ်။ ၁၀ နှစ်ပြည့် အမှတ်တရနေ့မှာ အလှဆုံးပြင်ပြီး တိတ်တိတ်ပုန်းလင်နဲ့ အပြင်ထွက် စားသောက်ကာ သူ့အကြိုက် အလိုးခံပေးဖို့ ရှိပါသေးတယ်။

အပိုင်း ၂၃ ဆက်ရန်

Search This Blog

ကွေ့ကောက်သော မြစ်အလယ် အပိုင်း ၂၂

Comments

Post a Comment