ကွေ့ကောက်သောမြစ်အလယ် ဒုတိယအတွဲ အပိုင်း ၉
အခုလည်း အဲဒီလို ဖင်သရမ်းတဲ့ ဒေါ်ခင်မေစန်းဆိုတဲ့ မိန်းမကြီးကို ထိုပုံစံအတိုင်း မညှာမတာ ဆောင့်လိုးဖို့ စိတ်ကူးလိုက်ပါတယ်။ ဒါကြောင့်ပဲ ပေါင်ကြားမှာ နေရာအကျအန ပြန်ယူပြီး သူ့လီးကိုကိုင်ကာ သူမရဲ့ စောက်စိလေးကို ထိုးပြီး ကလိပေးလိုက်ပါတယ်။ ဒီတော့လည်း ခေါင်းအုံးပေါ် ဖင်ကြီးတင်ကာ အဖုတ်ကို အထက်ပင့်ပေးထားရတဲ့ သူမမှာ တဆစ်ဆစ်ယားယံလာပြီး ဖင်အငြိမ်မနေနိုင်တော့ပါဘူး။ သူမတကိုယ်လုံးလည်း ရွစိထိုးလာပါတယ်။ ဒီအချိန်မှာပဲ ခေတ်က သူ့လီးကို စောက်ဖုတ်ဝတော့ထားပြီး သူမရဲ့ မျက်နှာကို မီးဝင်းဝင်းတောက်နေတဲ့ မျက်လုံးများနဲ့ ကြည့်ရင်း တကိုယ်လုံး ရှိသမျှအားနဲ့ ပစ်ဆောင့် လိုးသွင်းလိုက်ပါတော့တယ်။
ဗြစ်....ဒုက်....,,အ....အင်းဟင်းဟင်း
ဘွတ်...ဒုက်....အ....ဘွတ်....အာ့
ဘွတ်....အင့်ဟာ....ဖေါင်း....ဖေါင်း....အု....
ခေတ်ရဲ့တရှိန်ထိုး လိုးဆောင့်ချက်ကို ဒေါ်ခင်မေစန်းခမျာ လည်ပင်းကြောများထောင်ကာ ခြေလက်တွေ ဆန့်တန်းသွားတဲ့ အထိ ခံလိုက်ရပါတယ်။ ခေတ်က လက်နဲ့ ခပ်ကြမ်းကြမ်း ထိုးနှိုက်လို့ ပြီးထားတာ မကြာသေးချိန်မှာ အခုလို သားအိမ်ထိအောင် အဆောင့်ခံလိုက်ရတော့ ဖျပ်ဖျပ်လူးအောင် ဖြစ်သွားရရှာပါတယ်။ ဒါပေမယ့် ခေတ်ကတော့ ရမ္မက်တွေပြင်းထန်တဲ့ မျက်လုံးများနဲ့အတူ အံကိုတင်းတင်းကြိတ်ပြီး ဆက်တိုက်ကို ဆောင့်လိုးလာပါပြီ။ ဒီတော့လည်း ပြီးထားလို့ ကျင်ပြီး ကျိန်းနေတဲ့ စောက်ဖုတ်လေးက လိုးချက်တိုင်းမှာ ဓာတ်လိုက်သလို ဆက်ဆက်ခါနေရပါတယ်။
ဖေါင်း...ဖေါင်း...ဗြွတ်....အင့်.....ဖေါင်း.....အာ့
အင့်ဟာ....ဘွတ်....အ....ဖေါင်း...ဖေါင်း...ဖေါင်း....အု....
ခေတ်က ကာမဇောတွေ ထန်နေပြီး အပေါ်ကနေ မြေစိုက်အနေအထားနဲ့ နင်းကန်ဆောင့်နေပါတော့တယ်။ အန်တီခင်က သူဘယ်လို လိုးလိုး လိုလိုလားလားနဲ့ ခံပေးနေတဲ့သူဆိုတော့လည်း ညှာတာစိတ်တွေ မဝင်တော့ပါဘူး။ အချက် ၄၀ လောက် ဆက်တိုက်ဆောင့်ထည့်နေတော့ အန်တီခင်မှာလည်း ကာမအဆိပ်တွေ ပြန်တက်လာကာ ပြန်လည်တုံ့ပြန်ပြီး ကာမခရီးကို အတူလိုက်ပါလို့ နွှဲနေပါပြီ။ အားနဲ့ ဆောင့်လိုးနေတော့ ခေါင်းအုံးပေါ်တင်ထားတဲ့ ဖင်က အောက်ကို လျောကျလာပေမယ့် အလိုးအဆောင့်တွေကတော့ ပျက္မသွားကြပါဘူး။ အန်တီခင်ကလည်း ခေတ်လိုးနေတာ အရှိန်ပျက္မှာစိုးလို့ ခြေထောက်နှစ်ချောင်းကို တံတောက်ကွေးကနေ လက်နဲ့ဆွဲပြီး အဖုတ်ကို ပင့်ပေးကာ အလိုးခံနေပါတယ်။
ဒေါ်ခင်မေစန်းက ခြေထောက်ကိုဆွဲပြီး ဖင်ကိုပင့်ကာ ရမ္မက်ထန်တဲ့ အကြည့်တွေနဲ့ အလိုးခံနေတဲ့ပုံကို ကြည့်ပြီး ခေတ်ရဲ့စိတ်တွေ ခက်ထန်မာကျောလာပြန်ပါတယ်။ မိန်းမတစ်ယောက်ရဲ့ ရမ္မက်ထန်တဲ့ မျက်လုံးမျိုးနဲ့ အပြုအမူမျိုးတွေ့ရင် သူ့ရင်ထဲက ဒဏ်ရာဟောင်းကို ပြန်ဆွသလို ဖြစ်နေတတ်ပါတယ်။ အခုလည်း အန်တီခင်ရဲ့ ရမ္မက်ထန်ပြီး သူလိုးသမျှကို အပြိုင်လိုက်ပါနေတာကို ကြည့်ပြီး သူ့ရဲ့ရမ္မက်တွေဟာ နာကျည်းဒေါသအဖြစ် ပြောင်းလဲပြီး တောက်လောင်လာစေပါတယ်။ ဒီလို နာကျည်းဒေါသတွေကပဲ သူ့ရဲ့ နူးညံ့တဲ့နှလုံးသားကို ခက်ထန်လာစေတာပါ။ ဒါကြောင့်ပဲ.......
"ငါလိုးမကြီး၊ ကဲဟာ.....အလိုးခံရတာ ကြိုက်တယ် မဟုတ်လား"
"ကြိုက်တယ်၊ လိုးပေး၊ အာ့.....ဆောင့်ပေး"
ဘွတ်...ဒုက်....အ....ဘွတ်....အာ့
ဘွတ်....အင့်ဟာ....ဖေါင်း....ဖေါင်း....အု....
"လိုးမှာ.....အဖုတ်ပြဲအောင် လိုးမှာ။
ဒီလောက် စောက်ဖုတ်သောင်းကြမ်းပြီး သားသူငယ်ချင်းနဲ့မှ လင်ငယ်နေချင်တဲ့ ကောင်မ၊ ကောင်းကောင်းလိုးပြမယ်....
ငါလိုးမ......အင့်ဟာ....... အရှက္မရှိတဲ့ မိန်းမ......"
"ဟုတ်တယ်၊ ကျမက အရှက္မရှိတော့တာပါ။
ရှင်လေး လီးကို တမ်းတမ်းစွဲ ဖြစ်နေပြီ။
ရှင်လေးကို ချစ်တယ်။ မိန်းမကို နမ်းပါအုံး...."
"ဟာ..... ဖာသည်မ....အနမ်းခံချင်သေးတယ်.... ဟုတ်လား....ကဲ..... ဖြန်း"
နှစ်ယောက်လုံးရဲ့ ကာမစိတ်တွေဟာ အဆုံးစွန်ထိ ပေါက်ထွက်ကုန်တော့မတတ် ပြင်းထန်နေပါပြီ။ အလိုးအဆောင့်နဲ့ အခံ၊ အပေးတွေ ကြမ်းကုန်သလို အပြောအဆိုတွေကလည်း ကြမ်းကုန်ပါပြီ။ တစ်ယောက်က တဏှာရမ္မက်ကြောင့် ပူလောင်သောင်းကြမ်းနေသလို တစ်ယောက်ကလည်း မိန်းမတွေအပေါ် နာကျည်းနေခဲ့တဲ့ စိတ်အခံနဲ့ ပူလောင်သောင်းကြမ်းနေပါပြီ။ ဒီပူလောင်မှုတွေကပဲ ရမ္မက္မီးတောက်တွေအဖြစ် ကူးပြောင်းကာ အလျှံတညီးညီး လောင်မြိုက်လာစေခြင်း ဖြစ်ပါတယ်။ ဒေါ်ခင်မေစန်းမှာ သူမကို အကောင်းဆုံး အရသာတွေ ပေးစွမ်းနေတဲ့ ခေတ်အပေါ် ချစ်ခြင်းတွေ ယိုဖိတ်ပြီး နမ်းရှိုက်ချင်တဲ့ စိတ်တွေ ပေါ်လာခဲ့ပါတယ်။ ဒါကြောင့်ပဲ ခေတ်ရဲ့လည်ပင်းကို လှမ်းဆွဲပြီး နှုတ်ခမ်းခြင်း နမ်းဖို့ ကြိုးစားလာခဲ့ပါတယ်။
ဒါပေမယ့် ခေတ်ရဲ့ မီးဝင်းဝင်းတောက်နေတဲ့ မျက်လုံးများနဲ့ အကြည့်ခံရပြီးတော့ ပါးရိုက်လိုက်တာကို ခံလိုက်ရပါတယ်။ ခေတ်မှာတော့ သူမရဲ့ တဏှာထန်ပြီး အရူးအမူးဖြစ်နေပုံတွေ မြင်ရလေ ရင်ထဲက ပုန်းကွယ်နေတဲ့ နာကျည်းဒေါသတွေ ပိုထွက်လာလေပါပဲ။ ဒါကြောင့်ပဲ စိတ်ရဲ့စေရာအတိုင်း အန်တီခင်ရဲ့ ပါးကို ရိုက်လိုက္မိခြင်း ဖြစ်ပါတယ်။ ဒါပေမယ့် အရိုက်ခံရတဲ့ အန်တီခင်ကတော့ နာတဲ့ပုံ မပြတဲ့အပြင် အလိုပြည့်သလိုဖြစ်ကာ မျက်လုံးများ ပိုပြီး အရောင်တောက်လာပါတယ်။ ပြီးတော့ ခေတ်ကို ပြုံးပြုံးကြီး ကြည့်လို့ နောက်ထပ် ရိုက်ချက်တွေကို ကြိုလင့်နေပါသေးတယ်။ ဒါကြောင့်လည်း ခေတ်က လကက်တဖက်နဲ့ သူမရဲ့လည်ပင်းကို ချုပ်ကိုင်ပြီး ပါးတွေကို ထပ်ရိုက်သလို လှုပ်ခါရမ်းနေတဲ့ နို့အုံနှစ်ဖက်ကိုလည်း လက်ရာများ ထင်လာအောင်ရိုက်ရင်း သူရဲ့ကာမခရီးအဆုံးကို လှမ်းတက်နေပါပြီ။
ဗြစ်...ဘွတ်.....ဗြွတ်...အု့...ဖြန်း....ငါလိုးမ ဖာသည်မ....ဖြန်း... ဖေါင်း.... အာ့...ဖြန်း...ဘွတ်...အွတ်
"ငါလိုးမကြီး၊ ဒီလောက်လိုးနေတာကိုတောင် အပြုံးမပျက်ဘူး...ကဲဟာ..... ဖြန်း...ဖြန်း...
တော်တော်ထန်တဲ့ ကောင်မကြီး။
နို့အုံကြီးတွေကလည်း ရမ်းခါနေတာပဲ။ ဒါနဲ့ ယောကျာ်းတွေကို မြူစွယ်နေတာ မဟုတ်လား။
ကဲဟာ....ဖြန်း...ဖြန်း....
ခင်ဗျားက ကျုပ်ရဲ့ဘာလဲ....သေချာပြောစမ်း"
ဖြန်း...အ..... ဖေါင်း...ဖေါင်း....အွတ်....ဘွတ်....
ဖေါင်း....ဘွတ်....အင့်.....ဗြွတ်....ဘွတ်....အာ့
"ကျမက ရှင်လေးရဲ့ မိန်းမပါ။ ရှင်လေး အလိုကျ....."
"ဘာ မိန်းမလဲ၊ ဖာသည်မ၊ ငါလိုးမဟ။
စောက်ရှက် မရှိတဲ့ကောင်မ။ နောက်ငါလိုးရင် ခံမှာလား။ သေချာပြောစမ်း..... အင့်ဟာ"
"ဟုတ်တယ်။ ကျမက ရှင့်အလိုးခံနေရတဲ့ ဖာသည်မပါ။
ရှင့် စိတ်ကြိုက် အလိုးခံရတဲ့ စောက်ပက်ပြဲနေတဲ့ ဖာသည်အစစ်ပါ။
နောက်လည်း သမီးတွေ မသိအောင် ရှင့်အလိုးကို ခံပါ့မယ်........
ဒီမိန်းမက သမီးတွေ ရှိနေတာတောင် အရှက် မရှိဘဲ ရှင့်အလိုးကို ခံနေရတဲ့ ဖာသည်ကြိုက်ကုန်းပါ။
အား.....ယောကျာ်း....လိုး....လိုး.....မိန်းမ ကောင်းနေပြီ......အ....အာ့.....ဆောင့်.....ဆောင့်......အု...
အား......"
"ဖာသည်မကြီး၊ ငါလည်း ကောင်းနေပြီ။
ခင်ဗျား စောက်ဖုတ်ထဲ လရည်အပြည့် ထည့်ပေးမယ်။
ကဲဟာ..... ခင်ဗျား လင်ငယ်ရဲ့ လရည်တွေယူ....
အင့်ဟာ.....အ.....အင့်......အာ့....."
နှစ်ဦးစလုံးမှာ ကာမစိတ်စေရာအတိုင်း စကားကြမ်းကြမ်းတွေ လှိုင်လှိုင်သုံးပြီး အထွဋ်အထိပ်ရောက်ကာ ကာမစည်းစိမ်ကို အပြည့်အဝ ခံယူနေကြပါတယ်။ ဒေါ်ခင်မေစန်းမှာ အပျိုအရွယ် သမီးတွေရဲ့ မျက်နှာမှ မထောက်ဘဲ သားရဲ့သူငယ်ချင်းလေးရဲ့ ပက်ပက်စက်စက် အလိုးအပြောများ ခံရတာကို စိတ်ထဲအတွေးဝင်သွားတာနဲ့ ရှက်ရွံ့စိတ်နဲ့အတူ ရမ္မက်တွေ ထန်လာရပြီး အထွဋ်အထိပ်ကို ရောက်သွားရပါတယ်။ ပြီးသွားတော့လည်း စိတ်ထဲ ထိန်းချုပ်မှု လုံးဝမရှိတော့ဘဲ အသိစိတ်လွတ်ကာ အကြောများဆက်ဆက်ခါကာ ဆွဲကန်တွန့်လိမ်လို့ ပြီးနေရတာပါ။ သူမရဲ့ ခြေထောက်နှစ်ချောင်းကို မိုးပေါ်ဆန့်တန်းပြီး ခေတ်ရဲ့ခါးကို လွတ်ထွက္မှာ စိုးတဲ့အလား ဆွဲညှပ်ထားရင်း တဆက်ဆက်တုန်ခါနေပါတယ်။ စောက်ဖုတ်ထဲက လီးကိုလည်း အတွင်းသားတွေနဲ့ ဆွဲညှစ်လှုပ်ရှားကာ ကာမလမ်းဆုံးကို ရောက်ရှိသွားတာပါ။
ခေတ်မှာလည်း သူ့အမေထက်ပင် အသက်ကြီးပေမယ့် လှပနုပျိုနေစဲ ဖြစ်တဲ့ သူငယ်ချင်းရဲ့အမေကို စိတ်ရှိသလို လိုးနေရပါလားဆိုတဲ့ အသိက ခံစားလို့ ကောင်းလွန်းနေပါတယ်။ သူဘယ်လိုလိုးလိုး၊ ဘယ်လို ဆဲဆဲ၊ ဘယ်လို ကြမ်းကြမ်းတမ်းတမ်း ရိုက်ရိုက်၊ အပြုံးမပျက်ဘဲ အလိုးခံပေးနေရှာတဲ့ သူမရဲ့ မျက်နှာကို ကြည့်ပြီး ကာမပြီးဆုံးခြင်းကို ရောက်ရှိသွားရတာပါ။ အန်တီခင်က ပြီးလို့ အကြောများ တုန့်ဆွဲပြီး ဆက်ဆက်ခါနေတာက စောက်ဖုတ်ထဲက သူ့လီးကို အရသာ အရှိဆုံးဖြစ်စေပါတယ်။ ဒါကြောင့်ပဲ ပြီးသွားလို့ တဆက်ဆက်ခါနေတဲ့ အန်တီခင်ရဲ့ ပုခုန်းနှစ်ဖက်ကို လှမ်းဆွဲပြီး တဖေါင်းဖေါင်း မြည်အောင် လိုးသွင်းကာ လရည်တွေကို အဖုတ်ထဲ အပြည့်ပန်းထည့်ရင်း ပြီးခဲ့ရတာပါ။ ဒီတော့လည်း သူ့ရဲ့များပြားလှတဲ့ သုတ်ရည်တွေကို လီးဆာပြီး ရမ္မက်ထန်နေတဲ့ မိန်းမကြီးရဲ့ စောက်ဖုတ်ထဲ အပြည့်ပန်းထည့်နေရပါလားဆိုတဲ့ အသိက သူ့ရဲ့ပြီးဆုံးခြင်းကို စည်းစိမ်အပြည့် ရှိလွန်းနေပါတယ်။
နှစ်ဦးလုံးက ကာမလမ်းဆုံးကို အတူတူ ရောက်သွားကြတာမို့ ကျေနပ်ကြည်နူးမှုတွေနဲ့အတူ အနားယူကာ အမောအပန်းဖြေနေကြပါတယ်။ ခေတ်က ဒေါ်ခင်မေစန်းရဲ့ အပေါ်မှာ မှောက်ရင်း အသက်ကို မျှင်းရှုကာ ကာမအဆီယစ်နေပါတယ်။ ဒေါ်ခင်မေစန်းမှာလည်း ဒီနေ့အဖို့ အကြိမ်ကြိမ် အထွဋ်အထိပ်ရောက်ရသလို သူမလိုချင်တဲ့ ကြမ်းတမ်းတဲ့ ကာမနဲ့ အဆုံးစွန် ပွင့်ထွက်ခြင်းကို ရရှိခဲ့တာမို့ ခြေကုန်လက်ပန်းကျသွားရပြီး မလှုပ်နိုင်တော့သလောက်ပါ။ သူမမှာ အသိစိတ်အပြည့်အဝ မဝင်နိုင်သေးဘဲ ကာမယစ်မူးမှုကို ခံစားနေရတုန်းပါပဲ။ ဒါကြောင့်ပဲ သူမအပေါ်မှာ ဖိထားကာ ရင်သားတွေကြား မှေးစက်နေတဲ့ ခေတ်ကို မထခိုင်းဘဲ ဖက်ကာ ချွေးသိပ်နေမိပါတယ်။ သူမကို အဆုံးစွန်သော လွတ်လပ်ခြင်းနဲ့ အပြည့်စုံဆုံး ကာမအရသာတွေ ပေးခဲ့တဲ့ ခေတ်လေး အမောဖြေနေတာကို ရင်ခွင်မှာ ထွေးပိုက်ရင်း ကြည်နူးနေမိပါတယ်။
ကာမမှုဟူသည်မှာလည်း မူးယစ်ဆေးလိုပါပဲ။ စွဲလန်းစေတတ်သလို၊ အသိစိတ်တွေ လွတ်ကာ မသိစိတ်ရဲ့ စေညွှန်ရာအတိုင်း လိုက်ပါကပြမိတတ်ပါတယ်။ အလွန်အကျွန် သုံးစွဲပျော်ဝင်မိရင်လည်း ဆင်ခြင်ထိန်းသိမ်းနိုင်မှုမဲ့ကာ အရှက်ကုန် သိက္ခာမဲ့ပြီး ဘဝပျက်တဲ့အထိ ဒုက္ခပင်လယ် ဝေတတ်ပါတယ်။ ဝေးတဲ့အချိန်မှာ နောင်တရတတ်ပေမယ့် တွေ့တဲ့အချိန်မှာ မရှောင်နိုင်ဘဲ မထူးဇာတ်ခင်းတတ်ကြတာလည်း အတူတူပါပဲ။ အခုလည်း ကာမယစ်မူးကာ အပျော်ကျူးမိခဲ့ကြတဲ့ ခေတ်နဲ့ ဒေါ်ခင်မေစန်းမှာ ရမ္မက်အရှိန်တွေ တဖြည်းဖြည်းကျလာတဲ့အခါ ကိုယ်စီအတွေးများနဲ့ ငြိမ်သက်နေမိကြပါတယ်။
ခေတ်မှာ အန်တီခင်ရဲ့ ရင်ခွင်ပေါ် မှောက်အိပ်ရင်း သူမရဲ့ ထွေးပွေ့နှစ်သိမ့်မှုကို ခံယူရင်းနဲ့ ဒီနေ့အဖို့ သူလုပ်ခဲ့တာတွေကို ပြန်စဥ္းစားမိကာ စိတ်မကောင်း ဖြစ်နေမိပါတယ်။ အန်တီခင်နဲ့ လိုးခဲ့တာကိုတော့ မှားမှန်းသိနေပေမယ့် သူကိုယ်တိုင် ကျေကျေနပ်နပ် လွန်ကျူးနေမိတာမို့ အထူးတလည် စိတ်မကောင်းတော့ မဖြစ်တော့ပါဘူး။ သူစိတ်ထဲမကောင်းတာက ဒီနေ့ အန်တီခင်အပေါ် ကြမ်းကြမ်းတမ်းတမ်း ဆဲဆိုပြီး၊ ပါးရိုက်၊ နို့ရိုက် လုပ်ခဲ့မိတာကိုပါ။ တကယ်ဆိုရင် အန်တီခင်ဟာ သူငယ်ငယ်ကတည်းက သူ့အမေလို ချစ်ခင်တွယ်တာရသူပါ။ အခုလို ငါလိုးမ၊ ဖာသည်မ ဆိုတဲ့ အပြောမျိုးတွေ သူပြောခဲ့မိတာကို အံ့ဩနေမိပါတယ်။ သူ့တစ်သက်လုံး ဒီလိုအပြောမျိုးကို ရွယ်တူချင်းကိုတောင် မပြောဖူးခဲ့တာမို့ အန်တီခင်အပေါ် ပြောခဲ့မိတာကို အံ့ဩကာ စိတ်မကောင်း ဖြစ်နေရတာပါ။
တကယ်ဆိုရင် အန်တီခင်ကိုယ်တိုင်က လမ်းကြောင်းပေးပြီး ပြောခိုင်းတာဆိုပေမယ့် ဒီနေ့ သူပြောခဲ့၊ ဆိုခဲ့တာတွေက သူ့စိတ်ထဲက ပေါ်လာတဲ့အတိုင်း အလိုလို ပြောခဲ့ ကြမ်းခဲ့မိတာပါ။ ဒီလို အပြောတွေကြောင့် သူ့ရဲ့ကာမစိတ်တွေ ပိုထက်သန်လာတာ မှန်ပေမယ့် လိင်စိတ်ကြွချင်ယုံ သက်သက်နဲ့ ပြောခဲ့တာ မဟုတ်ပါဘူး။ သူ့ရင်ထဲက အလိုလို ဖြစ်ပေါ်လာတဲ့ နာကျည်းခံပြင်းမှုတွေက သူ့ကို ဒီလို ရိုင်းစိုင်းတဲ့ သူတစ်ဦး ဖြစ်သွားစေတာကို သူသိပါတယ်။ ဒီနာကျည်းမှုတွေက သူ့အမေနဲ့ ပတ်သတ်တယ်ဆိုတာ သူလက္မခံချင်လည်း လက်ခံရမှာပါပဲ။ သူ့တစ်သက်လုံး အမေ့ကို သိပ်ချစ်ပြီး အားကိုးယုံကြည်ခဲ့ရတာလေ။
သူ့အမေက ဦးသန့်စင်နဲ့ လူမဆန်တဲ့ ပတ်သတ်မှုတွေကို သိခဲ့ရပြီးတဲ့နောက်ပိုင်းမှာ အားကိုးယုံကြည်မှုတွေ ပျက်သုဥ္းခဲ့ရပေမယ့် ချစ်ခြင်းမေတ္တာတွေကတော့ ကျန်နေတုန်းပါပဲ။ ဒါကြောင့်ပဲ ရင်ထဲက နာကျည်းခံပြင်းမှုတွေကို ပေါက်ကွဲထွက်လို့ မရဘဲ သူ့ရင်ထဲမှာ နှစ်နဲ့ချီကာ သိမ်းထားမိတာလေ။ ဒါတွေကို အစက သတိမပြုမိပေမယ့် အခုလို အန်တီခင်အပေါ် ပွင့်ထွက်ကုန်တော့မှ သူ့ရင်ထဲက အစိုင်အခဲကို သတိပြုမိလာကာ လန့်လာမိပါတယ်။ သူ့ရဲ့ ပွင့်ထွက္မရတဲ့ နာကျည်းခံပြင်းမှုတွေဟာ အချိန်တွေ ကြာလာတာနဲ့အမျှ ထုထည်ပိုကြီးလာပြီး နာကျည်းဒေါသတွေအထိ ဖြစ်နေပါပြီ။ တစ်နေ့နေ့ တစ်ချိန်ချိန်မှာ သူ့ရဲ့ ဒီလို နာကျည်းမှုတွေကြောင့် ခံစားနာကျင်ရမှာတွေကို မကြုံချင်တော့ပါဘူး။
ဒီလိုတွေ တွေးမိပြီး အန်တီခင်အပေါ် အားနာမိပါတယ်။ တကယ်ဆိုရင် အန်တီခင်က ဝေးကွာနေတဲ့ ကာမအရသာကို လိုချင်လွန်းလို့ သူမသားအရွယ် လူငယ်လေးနဲ့ ဖြစ်ခဲ့ရတာပါ။ အန်တီခင်ရဲ့ ပြင်းထန်တဲ့ လိင်စိတ်ခံစားမှုနဲ့ တဏှာရမ္မက်ကြီးမှုတွေက သူ့အတွက်ကတော့ အပြစ်တစ်ခုလို့ ဆိုမရပါဘူး။ သူ့ရဲ့ ရင်ထဲက ဒေါသတွေကိုသာ အန်တီခင်က ဘုမသိ ဘမသိ ခံခဲ့ရတာပါ။ ဒါကြောင့်ပဲ နောက်ဆိုရင် အန်တီခင်အပေါ် ဒီလိုမျိုး မဆက်ဆံမိအောင် ကြိုးစားဖို့ ဆုံးဖြတ်လိုက်ပါတယ်။ ဒီလိုတွေ စဥ္းစားကာ အန်တီခင်အတွက် စိတ်မကောင်း ဖြစ်နေခဲ့ပြီးမှ အပေါ်ကနေ သူဖိပြီး မှောက်အိပ်နေမိတာကို သတိရပါတော့တယ်။ ဒါကြောင့်ပဲ သူ့ကို လက်နဲ့ရော၊ ခြေထောက်နဲ့ပါ သိုင်းဖက်ထားတာကနေ ကုန်းထကာ ..........
"အန်တီခင်၊ Sorry နော်၊ ကျနော်လည်း ဖီးလ်အရမ်းကောင်းသွားတာနဲ့ အန်တီခင်အပေါ် ဖိပြီး မှေးနေမိတာ"
"ရပါတယ် ခေတ်ရယ်။ သားလည်း အားတွေ အကုန်သုံးလိုက်တော့ ပင်ပန်းသွားမှာပေါ့။
အားတွေကလည်း သန်လိုက်တာ။ အန်တီခင်တောင် မလှုပ်နိုင်တော့ဘူး"
"ကျနော် ထပ်တောင်းပန်ပါတယ်။ ကျနော်လည်း နောက်တွေ့ဖို့ မလွယ်တော့တာမို့ စိတ်တွေ အရမ်းထန်ပြီး ကြမ်းမိတာ။
ပြီးတော့ အန်တီခင်ကို တောင်းပန်ရအုံးမယ်။
ကျနော် လုပ်နေရင်း....ဆဲမိတာ၊ ရိုက္မိတာကို တောင်းပန်ပါတယ်နော်။
ကျနော်မလုပ်သင့်မှန်း သိပေမယ့် စိတ်တွေအရမ်းထန်သွားတယ်။
ကျနော် အရမ်းရိုင်းသွားတယ်"
"ခေတ်လေး၊ အဲလို စိတ်ထဲမထားနဲ့လေ။
အန်တီလည်း စိတ်ထဲ ဘာမှမထားပါဘူး။
လိုးကြ ခံကြတဲ့ အချိန်မှာ ဖြစ်တာလေ။
ကျန်တဲ့အချိန်မှာ သားဘယ်လောက်လိမ္မာလည်းဆိုတာ အန်တီသိတာပေါ့။
ထားလိုက်ပါ၊ ဒါတွေစိတ်ထဲမထားနဲ့နော်"
"ဟုတ်ကဲ့ပါ။ ဒါပေမယ့် နောက်ဆို ဒီလောက်ထိ မကြမ်းဖို့တော့ ဆုံးဖြတ်ထားတယ်။
ဒါပေမယ့် အခုလည်း တမင်ရိုင်းတာ မဟုတ်ပါဘူး။ သူ့အလိုလို ဖြစ်သွားတာလေ။
နောက်လည်း ထိန်းပေမယ့် အခုလို စိတ်တွေ လွတ်ထွက်သွားရင် ခွင့်လွှတ်ပါနော်"
"အင်းပါ၊ လင်လေးရဲ့။ ရှင်လေး စိတ်ရှိသလို ဆက်ဆံပါ။
အများရှေ့မှာ အနေအထိုင် ဆင်ခြင်ပြီး မူမပျက်ဖို့ပဲ အဓိကပါ။
လာပါအုံး။ သမီးတွေ ပြန်မလာခင်လေး ဒီမိန်းမကို နမ်းပါအုံး။
ပြီးရင် သန့်ရှင်းရေး လုပ်ပြီးရင် ပြန်တော့နော်"
ဟုတ်.......ပျွတ်.....ရွှတ်.....ပျွတ်
အန်တီခင်က ခေတ်ရဲ့ကိုယ်ကို သူ့အပေါ် ပြန်ဆွဲချပြီး နှုတ်ခမ်းခြင်း နမ်းကာ လျှာကို စုပ်ပေးနေပါတယ်။ ခေတ်ကလည်း အပြန်အလှန် နမ်းကာ တစ်ဦးကို တစ်ဦး ပွတ်သတ်ပေးကာ ကြည်နူးနေမိကြပါတယ်။ မကြာခင်အချိန်တုန်းက အပြိုင်အဆိုင်ကြဲပြီး ကြမ်းကြမ်းတမ်းတမ်း လိုးဆော်နေကြတဲ့ပုံနဲ့ တခြားစီပါ။ အခုလို တစ်ဦးကို တစ်ဦး နားလည်မှုများနဲ့အတူ နွေးထွေးသော မေတ္တာများနဲ့ နူးညံ့တဲ့ အထိအတွေ့အကိုင်အတွယ်များကလည်း တစ်မျိုးရင်ခုန်စိတ်လှုပ်ရှားစေပါတယ်။ လူသားနှစ်ဦးရဲ့ ကာမကိစ္စများဟာ အနုအကြမ်း ဇာတ်ကွက်အစုံအလင်နဲ့မှ ကြည့်ရှု့ခံစားလို့ကောင်းတဲ့ ဇာတ်လမ်းတစ်ပုဒ် ဖြစ်မှာ သေချာပါတယ်။
ဒီလို အပြန်အလှန် ကြည်နူးကြပြီးမှ ရေချိုးခန်းထဲသွားကာ သန့်ရှင်းရေး လုပ်ကြပါတယ်။ အပြန်အလှန် တယုတယ သန့်ရှင်းပေးဖြစ်ကြပြီး ရင်ခုန်စိတ်လှုပ်ရှားကာ စိတ်တွေ ပြန်ထကြရပါသေးတယ်။ အထူးသဖြင့် အန်တီခင်က ခေတ်ရဲ့လီးကို ကိုင်ကာ နမ်းပေးပြီးတော့ သန့်ရှင်းပေးတဲ့အခါ သူ့စိတ်တွေ ပြန်ထန်လာပြီး လီးပြန်တောင်လာရတာ မထူးဆန်းပါဘူး။ ဒီနေ့အဖို့ သူက တစ်ချီကောင်းကောင်းပဲ ပြီးခဲ့ရတာလေ။ အန်တီခင်ကတော့ အကြိမ်ကြိမ်ပြီးခဲ့သလို သူမလိုချင်နေတဲ့ အကြမ်းအရမ်းမျိုးစုံနဲ့ ကာမရသကိုပါ ခံစားခဲ့ရတာမို့ ရမ္မက်စိတ်တွေ နည်းသလောက် ဖြစ်နေပါပြီ။ စိတ်ရှိရင်တောင် ခေတ်က ကြမ်းတမ်းခဲ့လို့ ကိုယ်ခန္ဓာက မလှုပ်ချင်လောက်အောင်ဖြစ်နေရပါပြီ။ ဒါပေမယ့် အောင်လေးတို့ ပြန်လာမယ့်အချိန် နီးနေပြီမို့ ဒီလောက်နဲ့ပဲ ရပ်ကြရပါတော့တယ်။ ဒါကြောင့်ပဲ အန်တီခင်ကို အနမ်းနဲ့ နှုတ်ဆက်ပြီး သူ့အိမ်ဘက် ပြန်လာခဲ့ပါတယ်။
ခေတ် ပြန်သွားတာကြည့်နေပြီး ဒေါ်ခင်မေစန်းမှာ အတွေးများနဲ့အတူ သက်ပြင်းတစ်ချက်ချမိလိုက်ပါတယ်။ သူမရင်ထဲမှာ အမျိုးအမည် ခွဲခြားမရတဲ့ ခံစားချက်တစ်မျိုး ဖြစ်ပေါ်နေပါတယ်။ ဒီနေ့မှာ ခေတ်ဟာ သူမလိုချင်တဲ့ ကြမ်းတမ်းပြီး ရမ္မက်ထန်တဲ့ အပြုအမူမျိုးတွေ လုပ်သွားခဲ့ပါတယ်။ ဒါကြောင့်လည်း သူမအနေနဲ့ အမျှာ်လင့် အတောင့်တဆုံး စိတ်ဆန္ဒတွေ ပြည့်ဝခဲ့ရပြီး ပျော်ရွှင်ကျေနပ်ခဲ့ရပါတယ်။ ဒါပေမယ့် သူမတို့ မိုးမမြင် လေမမြင် ဆက်ဆံပျော်ပါးပြီးတဲ့အခါမှာ သူမစိတ်ထဲ စိုးရိမ်မှုတစ်မျိုး ဝင်လာပါတယ်။ ခေတ်စိတ်တွေထန်ပြီး ကြမ်းကြမ်း လိုးဆောင့်တာ၊ သူမကို ပက်ပက်စက်စက် ပြောဆိုတာနဲ့ ပါးတွေ၊ နို့တွေ၊ ဖင်တွေကို ရိုက်တာတွေက သူမကိုယ်တိုင်က လိုလိုလားလား တောင်းဆိုခဲ့သလို ခွင့်ပြုခဲ့တာပါ။ ဆက်ဆံနေကြတဲ့ အချိန်မှာတော့ ဒီအပြုအမူတွေကြောင့်တော့ သူမစိတ်ထဲ ဘာမှ မရှိခဲ့ပါဘူး။
ဒါပေမယ့် ဆက်ဆံပြီးကြလို့ အနားယူကြတဲ့ အချိန်မှာတော့ သူမစိတ်ထဲ တစ်မျိုးကြီး ဖြစ်လာပါတယ်။ ဒါကတော့ စိတ်ထန်နေတဲ့အချိန်မှာ ခေတ်ရဲ့မျက်လုံးတွေကြောင့်ပါ။ ခေတ်ရဲ့မျက်လုံးတွေက မီးဝင်းဝင်းတောက္မတတ်ပါပဲ။ သူမ ရမ္မက်ထန်ချိန် မစဥ္းစားနိုင်ခဲ့ပေမယ့် အခုချိန်မှာ သေချာ စဥ္းစားကြည့်တော့ ခေတ်ဟာ တစ်ခုခုကို အလိုမကျမှုဖြစ်ပြီး ဒေါသဖြစ်နေတဲ့ မျက်ဝန်းတွေပါ။ ပြီးတော့ နာကျည်းခံပြင်းမှု အရိပ်အရောင်တွေ တွေ့နေရပြီး အမုန်းတွေ ပေါက်ကွဲနေတဲ့ အတိုင်းပါပဲ။ ဒါဟာ ရမ္မက်ထန်ချိန်မှာ တွေ့ရတတ်တဲ့ မျက်ဝန်းတွေနဲ့ မတူပါဘူး။ သူမကိုယ်တိုင်က ယောကျာ်းနဲ့ရော၊ ကိုထွေးနဲ့ပါ ကြမ်းကြမ်းတမ်းတမ်း ဆက်ဆံဖူးသလို၊ ပက်စက်တဲ့ အပြောနဲ့ အပြုအမူများကို အကြိမ်ကြိမ် တွေ့မြင်ခံစားဖူးလို့ နှိုင်းယှဥ္စဥ္းစားမိတာပါ။
ကိုထွေးတို့ရဲ့ ရမ္မက်ထန်ပြီး ဆန္ဒပြင်းထန်နေတဲ့ မျက်လုံးတွေမှာ နာကျည်းဒေါသ အရိပ်အယောင်တွေ မပါပါဘူး။ ဒါဆိုရင် ခေတ်က ဘာတွေကို နာကျည်းပြီး ခံပြင်းနေရတာလဲ။ ချစ်စရာကောင်းပြီး လိမ္မာယဥ္ကျေးတဲ့ ခေတ်လေးရဲ့ ရင်ထဲမှာ ပုန်းကွယ်နေတဲ့ ခံပြင်းမှု ဒေါသတွေက ဘာတွေလဲ။ ဒီကလေးလေးမှာ ဒါမျိုး ခံစားချက်တွေ တွေ့မြင်ရမယ်လို့ သူမ မတွေးခဲ့ဖူးပါဘူး။ သူ့သူငယ်ချင်းအတွက် တွေးမိပြီး သူမရဲ့ဖောက်ပြန်မှုကိုများ ဒေါသထွက်တာလား။ ဒါပေမယ့် ကာမကိစ္စပြီးဆုံးသွားတဲ့အခါ ခေတ်က သူမအပေါ် ကြင်ကြင်နာနာ ပြန်ဆက်ဆံကာ သူ့ရဲ့ကြမ်းတမ်းမှုတွေအတွက် ပြန်တောင်းပန်သေးတယ်လေ။ ခေတ်ရဲ့စိတ်ထဲက နာကျည်းမှုတွေကို ကာမစိတ်တွေ ထန်နေချိန်မှာပဲ တွေ့ရတာပါ။ ခေတ်ဘဝတစ်လျောက်လုံးမှာ ပျော်ရွှင်အေးချမ်းပြီး အပူအပင်ကင်းနေတာကိုပဲ သူမ တွေ့ဖူးပါတယ်။
ဒေါ်ခင်မေစန်းဟာ ခေတ်အကြောင်း စဥ္းစားပေမယ့် အဖြေမရပါဘူး။ သူ စိတ်ထန်နေချိန်မို့ ဖြစ်မှာပါလို့ ဖြည့်တွေးပေမယ့်လည်း ခေတ်ရဲ့ မီးဝင်းဝင်းတောက်ကာ မာကျောခက်ထန်နေတဲ့ မျက်နှာကို မေ့မရပါဘူး။ သူမတောင် တွေ့စက လန့်သွားရသေးတယ်လေ။ လူတိုင်းမှာ ပုန်းကွယ်နေတဲ့ အခံစိတ်တွေ ရှိတတ်မှန်း သူမသိနေလို့ အခုလို ရှည်ရှည်ဝေးဝေး စဥ္းစားမိတာပါ။ နောက်ဆုံး ဖြစ်နိုင်တာ တစ်ခုကတော့ သူတို့ခိုးကြည့်နေတဲ့ အပြာကားတွေကြောင့်လည်း ဖြစ်နိုင်ပါတယ်။ ဒီခေတ်ကလေးတွေ အရွယ်မတိုင်ခင်မှာ လိင်ကိစ္စနီးစပ်ပြီး လွဲမှားစွာ အတုယူတတ်ကြတာကို သူမသိပါတယ်။ ခေတ်လည်း ကြမ်းတမ်းတဲ့ ဇာတ်လမ်းတွေကြောင့်ပဲ လိင်ပိုင်းဆိုင်ရာ ပညာတွေတတ်ပြီး စိတ်တွေ ကြမ်းနေတာ ဖြစ်မယ်လို့ တွေးလိုက်ပါတယ်။
တကယ်ဆိုရင် ခေတ်ရဲ့ ကြမ်းတမ်းတဲ့ လိင်ဆက်ဆံမှုဟာ သူမအကြိုက်ပါပဲ။ ဒါပေမယ့် သာမာန်အချိန်တွေမှာ ကိုယ့်တူ ကိုယ့်သားလို သဘောထားပြီး စဥ္းစားကြည့်တော့ ခေတ်ရဲ့ရှေ့ရေးအတွက် တွေးပူမိပါတယ်။ ခေတ်က တစ်ဘဝလုံးမှာ သူမတစ်ယောက်နဲ့ပဲ ပြီးမှာ မဟုတ်ဘူးလေ။ နောက်ဆို ချစ်သူရည်းစားတွေ ရှိလာမှာပါ။ အဲဒီအချိန်ကျရင် ဒီလို ကြမ်းတမ်းမှုတွေက သူ့အတွက် ပြဿနာ ဖြစ်လာနိုင်ပါတယ်။ သူ့လို ကလေးသုံးယောက်အမေတောင် ခေတ်ရဲ့ကြမ်းတမ်းမှုကို အတော်ခံလိုက်ရတာလေ။ ခေတ်ကသာ ဒီလိုကြမ်းတမ်းမှုတွေကို အရမ်းစွဲလမ်းသွားရင် မကောင်းပါဘူး။ အပျိုလေးတွေဆိုရင် ဘယ်လိုမှ ခံနိုင်မှာမဟုတ်ဘဲ သူတို့ဆက်ဆံရေးမှာ ပြဿနာတက်လာနိုင်ပါတယ်။
သူမကိုယ်တိုင်တောင် ကလေးတွေ ရပြီးမှ လင်ယောကျာ်းရဲ့ ကြမ်းတမ်းတဲ့ ဆက်ဆံမှုကို စခံရတဲ့အချိန်က ဘယ်လိုမှ သီးမခံနိုင်ခဲ့ပါဘူး။ ကိုယ့်လင်ယောကျာ်းပဲလေ ဆိုတဲ့အသိနဲ့ ကြိတ်မှိတ်ခံနေရင်းမှ နောက်ပိုင်း အကျင့်ရလာပြီး စွဲလမ်းလာတာပါ။ ခေတ်က လူငယ်လေးမို့ ဒီလိုကြမ်းတမ်းမှုမျိုးကို စွဲလမ်းသွားပြီး အမြဲ အသုံးချမှာ စိုးရိမ်ပါတယ်။ ပြီးတော့ ဒီကြမ်းတမ်းမှုတွေက အတွေ့အမြင်ကြောင့် မဟုတ်ဘဲ၊ နာကျည်းခံပြင်းမှုတွေကနေ အခြေခံလာတာဆိုရင် အဆိုးတွေ ဖြစ်လာနိုင်ပါတယ်။ နုငယ်ပြီး စိတ်ထားဖြူစင်တဲ့ လူငယ်တစ်ယောက်ကို သူမရဲ့ အလိုရမ္မက်တွေကြောင့် အရောင်ဆိုးပေးလိုက်သလို ဖြစ်သွားရတာကို စိတ်မကောင်း ဖြစ်မိပါတယ်။ ဒီကရှေ့လျောက်မှာတော့ ခေတ်ကို နားလည်အောင် ရှင်းပြကာ သူမစိတ်ကိုလည်း အတတ်နိုင်ဆုံး ထိန်းသိမ်းပြီး ဆက်ဆံကြဖို့ ဆုံးဖြတ်လိုက်ပါတယ်။ ဒါပေမယ့် ခေတ်ရဲ့ကြမ်းတမ်းမှုတွေကို နှစ်သက်နေမိတဲ့ သူမသဘောထားကြောင့်လည်း ခက်နေပါသေးတယ်။
ခေတ်တစ်ယောက်ကတော့ အိမ်အပြန်လမ်းမှာ စိတ်တွေပေါ့ပါးကာ ပျော်ရွှင်နေသလို ခံစားနေရပါတယ်။ ဒီခံစားမှုဟာ သူ့ရဲ့ကာမစိတ် အလိုဆန္ဒတွေ ပြည့်ဝသွားလို့ ဆိုတာထက် သာပါတယ်။ အရင်နှစ်ခါကလည်း အန်တီခင်နဲ့ လိုးပြီးလို့ အိမ်ပြန်ရတိုင်း ကြုံခဲ့ရတဲ့ အတွေ့အကြုံတွေကြောင့် ရင်ခုန်စိတ်လှုပ်ရှားကာ ပျော်ရွှင်နေတတ်ပါတယ်။ ဒါပေမယ့် ဒီနေ့ကတော့ ပိုပြီးတော့ ထူးနေတယ်လို့ ထင်ပါတယ်။ သူ့ရဲ့ ရင်ထဲမှာ သိမ်းဆည်းထားရတဲ့ ဝန်ထုတ်ဝန်ပိုးတစ်ခုကို ဖွင့်ချလိုက်ရလို့ ပေါ့ပါးလွတ်လပ်သွားသလိုမျိုးပါ။ ဒီနေ့ အန်တီခင်အပေါ် သူ့ရဲ့ဆက်ဆံပုံတွေဟာ သူမတောင်းဆိုတာဆိုတာထက် သူစိတ်ထဲ ပေါ်လာတဲ့အတိုင်း ပေါက်ကွဲခဲ့တာလို့ဆိုရင် ပိုမှန်ပါမယ်။
တစ်နည်းအားဖြင့် နှစ်နှစ်ကျော်လုံးလုံး ဘယ်သူ့ကိုမှ ဖွင့်မပြရဲခဲ့တဲ့ သူ့ရင်ထဲက ခံစားချက်တွေကို ဖွင့်ထုတ်လိုက္မိတာပါပဲ။ တခြားသူတွေ သိမှာစိုးရိမ်ပြီး သိမ်းဆည်းထားမိတဲ့ အရာတွေက သူ့အသက်အရွယ်နဲ့စာရင် ထုထည်ကြီးလွန်းနေပါတယ်။ မိခင်ကို သိပ်ချစ်တဲ့ သားတစ်ယောက်ရဲ့ ရင်ထဲ နာကျင်ကြေကွဲရမှုတွေဟာ နာကျည်းမုန်းတီးမှုတွေအဖြစ် ပြောင်းလဲခဲ့ရပြီလေ။ ဒါပေမယ့် မမျှော်လင့်ဘဲ သူ့ရဲ့နာကျည်းမှုတွေ ပွင့်ထွက်ခဲ့ပြီးနောက္မှာ သူ့ရင်ထဲက အစိုင်အခဲတွေ အထိုက်အလျောက် ပြေလျော့သွားတာ အမှန်ပါ။ အချိန်တွေ အများကြီး ရင်ထဲမှာ ရှိနေခဲ့တဲ့ နာကျည်းခံပြင်းမှု ထုထည်ကြီးကို လျော့ပါးစေခဲ့တဲ့အတွက် သူ့ရဲ့ အိမ်အပြန်လမ်းဟာ အရင်နေ့တွေကထက် ပေါ့ပါးလွတ်လပ်နေပါတော့တယ်။
သူ အိမ်ထဲကို ဝင်တော့ ဒေါ်ကြည်ပြာခင်က သူ့အတွက် လိုအပ်တဲ့ ပစ္စည်းတွေကို ထုတ်ပိုးပေးနေပါတယ်။ ပစ္စည်းတွေထုတ်ပိုးနေတဲ့ သူ့အမေရဲ့ မျက်နှာ ညိုးနွမ်းနေတာကို တွေ့ပြီး သူ့စိတ်ထဲ မကောင်းပါဘူး။ လွန်ခဲ့တဲ့ရက်တွေကတည်းက သူ ဘော်ဒါဆောင်မှာ လိုအပ်နိုင်တာတွေကို သေချာစဥ္းစားပြီး ကိုယ်တိုင် သွားဝယ်ခဲ့တာ အခါခါပါ။ သတိရလိုက် သွားဝယ်လိုက်နဲ့ ပစ္စည်းတွေက မနည်းပါဘူး။ အမေမြတို့က အမြဲသွားနေတာ မဟုတ်ဘဲ တစ်ပတ်ကို ပိတ်ရက်နှစ်ရက္မှာ ပြန်လာမှာမို့ လိုအပ်တာတွေအတွက် စိတ်သိပ်မပူဖို့ ပြောပြီးတားလည်း မရပါဘူး။ သူမအလိုအရဆိုရင် ခေတ်ကို ညအိပ် မပို့ချင်ပါဘူး။ ဘကြီးဦးနဲ့ အမေမြတို့ ဝိုင်းနားချလို့သာ ခွင့်ပြုခဲ့ရတာပါ။
ညဆိုရင်လည်း တော်ယုံနဲ့ မအိပ်ဘဲ ကြိတ်ငိုနေတတ်ပါတယ်။ ခေတ်လည်း သူ့အမေရဲ့ အိပ်ခန်းတံခါးမှာ နားကပ်ထောင်ကြည့်တော့ သူ့အမေ ငိုနေတာကို သဲ့သဲ့ကြားရပြီးတော့ ဝမ်းနည်း စိတ်မကောင်း ဖြစ်ရပါတယ်။ သူ့အမေကို ကြည့်လိုက်တိုင်း စိတ်မကောင်းဖြစ်လွန်းလို့ ဘော်ဒါဆောင်ကို မသွားတော့ဖို့ တခါတလေ စဥ္းစားမိပါတယ်။ ထိုအတွေးဝင်လာတိုင်း လွန်ခဲ့တဲ့ နှစ်နှစ်ကျော်က မြင်ခဲ့ရတဲ့ မြင်ကွင်းတွေ ပြန်မြင်ယောင်ပြီး သူ့ဆုံးဖြတ်ချက်ကို မပြင်ဖြစ်ခဲ့ပါဘူး။ တကယ်တော့ ဘော်ဒါဆောင် သွားနေတာက စာသင်ချင်တာထက် အိမ်နဲ့ဝေးတဲ့နေရာမှာ နေချင်လို့ပါ။ နွေးထွေးလုံခြုံပြီး ချစ်ခင်ကြင်နာမှုတွေ ပြည့်နေမှ အိမ်ဆိုတာ အဓိပ္ပါယ်ရှိတာပါ။ သူ့အတွက်ကတော့ အိမ်ဆိုတာ နာကျည်းစရာ၊ ခံပြင်းစရာနဲ့ ကြေကွဲဝမ်းနည်းမှုတွေ ပြည့်နေတဲ့ နေရာပါ။
တစ်ချိန်က သားအမိနှစ်ယောက်ရဲ့ ချစ်ခင်ကြင်နာမှုတွေနဲ့ ဝေဆာနေခဲ့တဲ့ အိမ်လေးဟာ ခြောက်သွေ့တိတ်ဆိတ်နေခဲ့ရတာ ကြာခဲ့ပြီလေ။ အိမ်ထောင်ဦးစီး အဖေဖြစ်သူ မရှိတဲ့နောက္မှာ အမေက သူ့အတွက် အရာရာဖြစ်ပါတယ်။ ဒါပေမယ့် အခုချိန်မှာတော့ နှစ်ဦးလုံးမှာ ရင်တွင်းဒဏ်ရာတွေနဲ့ တဖြည်းဖြည်း ဝေးကွာနေခဲ့ရပါပြီ။ အမေ့အပေါ် နားလည်ပေးပြီး အရင်လို ပြန်နေဖို့ စဥ္းစားမိတိုင်း မိသားစု ပြိုကွဲခဲ့ရတဲ့ အဖြစ်အပျက်တွေရဲ့ အစပြုရာကို ပြန်မြင်ယောင်ကာ အတွေးတွေ ပျက်ပြယ်ခဲ့ရပါတယ်။ ဒဏ်ရာတွေကို မကုစားနိုင်ခဲ့တော့ တဖြည်းဖြည်း အက်ကြောင်းထပြီး ပြိုကွဲဖို့ အစပြုလာရတာ မဆန်းပါဘူး။ ဒါကြောင့်ပဲ ဒီအိမ်ကနေ တဖြည်းဖြည်းနဲ့ ထွက်ခွာနိုင်ဖို့ သူဆုံးဖြတ် ကြိုးစားခဲ့တာပါ။
ဘော်ဒါဆောင်ကို သူသွားနေဖို့ ဆုံးဖြတ်ခဲ့တာကို သဘောမကျတဲ့ သူတွေလည်း ရှိကြပါသေးတယ်။ သူတို့ကတော့ အန်တီယမင်းနဲ့ ညီမလေးငုဝါတို့ပါပဲ။ အန်တီယမင်းကတော့ သူ့အမေတစ်ယောက်ထဲ အိမ်မှာကျန်ခဲ့မှာမို့ သဘောမတူချင်ပါ။ သူ့ကိုလည်း အိမ်ကဝေးရာမှာ စိတ်မချဖြစ်နေပါတယ်။ ဒါပေမယ့် သူ့ဆုံးဖြတ်ချက်ကို မပြင်မှန်း သိတော့မှ တစ်ပတ် ၂ ရက်တော့ ကျိန်းသေပေါက် ပြန်လာဖို့ အထပ်ထပ်မှာပါတယ်။ အဆိုးဆုံးကတော့ ငုဝါပါပဲ။ သူ ဘော်ဒါဆောင်မှာ သွားနေမှာကို လုံးဝပြောမရပါဘူး။ သူ့ကိုကို ကို နေ့တိုင်း မတွေ့ရတော့ဘူးဆိုပြီး ငိုယိုကာ သောင်းကျန်းပါတော့တယ်။ နောက်ဆုံး ခေတ်ကိုယ်တိုင်က ချော့မော့ပြောမှ လက်ခံပါတယ်။
ဒါတောင် အိမ်ပြန်လာတာနဲ့ သူမကို လာခေါ်ပါ့မယ်လို့ ဂတိပေးမှ ကျေနပ်ပါတော့တယ်။ ငုဝါလေးတောင် နောက်နှစ်ဆို ၅ တန်းတက်ပြီလေ။ ခေတ်က ငုဝါအဖေကို မျက်နှာချင်းတောင် မဆိုင်ချင်ပေမယ့် အန်တီယမင်းနဲ့ ငုဝါအပေါ်မှာတော့ ချစ်ခင်နေမြဲပါပဲ။ ငုဝါကိုလည်း ကျောင်းပိတ်ရက်တိုင်း သွားခေါ်ကာ ထိန်းပေးနေတတ်တုန်းပါ။ တစ်နေ့တစ်ခါတော့ သွားတွေ့တတ်ပါတယ်။ ကျောင်းဖွင့်ရက်ဆိုရင်တော့ ကျောင်းပို့တာက ဦးသန့်စင် အများဆုံး လုပ်တတ်ပေမယ့် ကျောင်းကြိုတာတော့ သူက သွားကြိုရတာများပါတယ်။ ငုဝါလေးနဲ့ အတူကစားပေးတတ်သလို အပြင်ကို ခေါ်ပြီးတော့လည်း မုန့်ထွက်စားတတ်ပါတယ်။ ပြီးတော့ ငုဝါလေး ကျောင်းစာလုပ်ရင်လည်း စာပြပေးတတ်ပါတယ်။
အများအားဖြင့်တော့ ဦးသန့်စင်မရှိတဲ့ နေ့ခင်းဘက် အချိန်တွေမှာ ငုဝါအိမ်ကို သွားတတ်ပါတယ်။ ဒါပေမယ့် တခါတလေတော့ မတွေ့ချင်တဲ့ မျက်နှာကို တွေ့ရတာပါပဲ။ အဲဒီကျရင်လည်း အန်တီယမင်းနဲ့ ညီမလေးတို့ ရှိနေလို့ မေးထူးခေါ်ပြောလောက်တော့ လုပ်ပါတယ်။ စကားဟပ်ဟပ်ပက်ပက် ပြောခြင်းမျိုးတော့ မရှိတော့ပါဘူး။ အများအားဖြင့်တော့ ခေတ်က ဦးသန့်စင်ကို မျက်နှာချင်း မဆိုင်ဘဲ ရှောင်ထွက်သွားတတ်တာ နှစ်နှစ်ကျော် ရှိပါပြီ။ သူ့အနေနဲ့ ဖြစ်ခဲ့တဲ့ အခြေအနေတွေကို နားလည်ပေးနိုင်တယ် ဆိုရင်တောင် ဦးသန့်စင်အပေါ် ဒီတစ်သက် လုံးဝ ခွင့်မလွှတ်နိုင်လောက်အောင် မုန်းတီးနေမိတုန်းပါပဲ။
ဘော်ဒါဆောင်မှာ နေဖို့အတွက် လိုအပ်တာတွေကို အမေက အားလုံးစီစဥ္ပေးနေလို့ သူဘာမှ လုပ်စရာ မရှိပါဘူး။ သူမမေ့မလျော့ လုပ်စရာရှိတာကတော့ အမှတ်တရတွေကို သူနဲ့အတူ ယူသွားဖို့ပါ။ ဒါကတော့ အမေ့ရဲ့ ဓာတ်ပုံနဲ့ အဖေနဲ့ အမေတို့ မင်္ဂလာဆောင်တုန်းက ဓာတ်ပုံတွေပါ။ အမေ့ ဓာတ်ပုံတွေက အများကြီးရှိပေမယ့် အဖေ့ဓာတ်ပုံကတော့ အများကြီး မရှိပါဘူး။ မင်္ဂလာဆောင်တုန်းက အဖေရိုက်ထားတဲ့ အဖြူအမဲနဲ့ မှုန်ဝါးဝါးပုံတွေပဲ ရှိတာပါ။ ပြီးတော့ သူ့အဖေက အဲဒီခေတ်တုန်းက ခေတ်စားတဲ့ လမ်းသရဲဆံပင်ပုံစံမျိုး ဆံပင်ဂုတ်ဝဲနဲ့ပါ။
ဆံပင်က မျက်နှာပေါ်မှာ ဝဲနေလို့ မျက်နှာကို မနည်းကြည့်ရပါတယ်။ အောင်လေးကို အဖေ့ပုံ ပြတော့တောင် သူက မင်းအဖေကလည်း မင်္ဂလာဆောင်မှာ ဆံပင်ဘုတ်သိုက်နဲ့ တော်တော်ဂေါ်နေတာပဲလို့ ပြောပါတယ်။ သူတို့ခေတ်ရဲ့ ဒီဇိုင်းပဲ နေမှာပေါ့။ ခက်တာက သူ့အဖို့ အဖေ့ရဲ့ မျက်နှာကိုတောင် သေချာမမြင်ရတာပါ။ ဓာတ်ပုံက အဖြူအမဲခေတ်ဖြစ်သလို၊ နှစ်ကြာလို့ မှုန်ဝါးဝါးဖြစ်နေပြီး ဆံပင်ရှည်နဲ့ သူ့အဖေကို ဒီအချိန်မှာ လမ်းမှာတွေ့ရင်တောင် မမှတ်မိနိုင်ပါဘူး။ သူ့မှတ်ဥာဏ်ထဲမှာလည်း အဖေ့ပုံက မှုန်ဝါးဝါးပါပဲ။ သူ့အတွက် အဖေ့ရဲ့ အမှတ်တရတွေကတော့ အများကြီး မရှိပါဘူး။
အဖေ့ဓာတ်ပုံ ဝါးတားတားတွေရယ်၊ ဂိုထောင်ထဲမှာ ရပ်ထားတဲ့ အဖေ့ကားရယ်၊ သူငယ်ငယ်ကတည်းက ဆော့နေတတ်တာလို့ သူ့အမေအမြဲပြောတဲ့ ကမ္ဘာလုံးပုံ သော့ချိတ် အကျိုးလေးပါ။ ဒီသော့ချိတ်ကွင်းလေးက သူငယ်ငယ်က ယူဆော့လို့ ပျက်သွားတာကို အဖေက ကြိုးနဲ့ပြန်စည်းထားတာလို့ ပြောပါတယ်။ အမေက ဒီသော့ချိတ်လေးအကြောင်းပြောပြရင် အမြဲ မျက်ရည်ကျတတ်ပါတယ်။ ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် သူ့အတွက်ကတော့ အဖေ့ရဲ့ အမှတ်တရ အနည်းငယ်ထဲက ကားကလွဲရင် ကျန်တာတွေကို သူသွားနေရာ ယူသွားရမှာပါပဲ။
ဒီလိုနဲ့ နောက်တစ်နေ့မှာပဲ ခေတ်နဲ့ အောင်အောင်တို့ ၁၀ တန်းဘော်ဒါဆောင်နေဖို့ ထွက်ခွာခဲ့ကြပါတယ်။ ခေတ်ရဲ့အမေ ဒေါ်ကြည်ပြာကတော့ သူမသားနဲ့ ခွဲရမှာကို တွေးကာ တစ်ညလုံး အိပ်မရဘဲ ကြိတ်ငိုနေတာပါ။ နောက်နေ့မနက္မှာ နွမ်းလျလျပုံစံနဲ့ သူ့သားကို ဖက်ထားကာ ကျောင်းပိတ်ရက္မှာ အိမ်ပြန်လာဖို့ အထပ်ထပ်မှာနေပါတော့တယ်။ ပြီးတော့ လူအများကြားမှာ လိမ်လိမ်မာမာနေဖို့ မှာကြားနေပါတယ်။
အများအမြင်မှာ အကဲပိုတယ် ထင်ရပေမယ့် သူမအတွက်ကတော့ ကြီးမားလှတဲ့ စွန့်စားမှုကြီးတစ်ခုလိုပါပဲ။ သူမရင်ထဲမှာလည်း အတွေးများစွာ၊ စိုးရိမ်မှုများစွာနဲ့ ပူပန်နေမိပါတယ်။ သူမသားလေးနဲ့ ညအိပ်ခွဲခွာရတာမျိုးက ဒါပထမဆုံးလို့ ပြောလို့ရပါတယ်။ ခေတ်ငယ်ငယ်က ဘကြီးဦးတို့ ရွာကို အလှူသွားလုပ်တာ လိုက်သွားလို့ တစ်ညပဲ ခွဲဖူးတာပါ။ ဒါကြောင့်မို့လည်း အကဲပိုသလို ဖြစ်နေရတာပါ။ ပြီးတော့ သူမမှာလည်း သားနဲ့ပတ်သတ်ပြီး စိုးရိမ်ပူပန်မှု အကြီးကြီးတစ်ခု ရှိနေပါသေးတယ်။
ခေတ်အနေနဲ့ကလည်း အိမ်ရဲ့အဝေးမှာ နေချင်လို့ ထွက်ဖို့ကြိုးစားခဲ့ပေမယ့် တကယ်ခွဲရမယ်ဆိုတော့ စိတ်မကောင်း ဖြစ်မိပါတယ်။ ဒါပေမယ့် တစ်နေ့နေ့ကျရင် ဒီအိမ်နဲ့ ဝေးဝေးနေနိုင်ဖို့ အခုကတည်းက ကြိုးစားပြီး စိတ်ပြင်ဆင်ရမယ်လို့ မှတ်ယူကာ အားတင်းထားရတာပါ။ လူငယ်တစ်ယောက်အနေနဲ့ သူ့ကို ချစ်တဲ့သူတွေရဲ့ အဝေးမှာ နေဖို့ ဘယ်လွယ်ပါ့မလဲ။ ဒါပေမယ့် သူ့အတွက် ရင်နာစရာတွေနဲ့ ဝေးရာဆီကို ပြေးထွက်နိုင်ဖို့အတွက် စိတ်ကို အကောင်းဆုံး ပြင်ဆင်အားတင်းပြီး ထွက်ခွာသွားရတာ ဖြစ်ပါတော့တယ်။
အပိုင်း ၁၀ ဆက်ရန်
Comments
Post a Comment