တစ်နေ့တော့ အောင်အောင်က သူ့အခန်းထဲကို ပင်တီနှစ်ထည် ယူလာတာတွေ့တော့ ခေတ်မှာ လန့်သွားပါတယ်။ ဒါက မကြီးတို့ဟာတွေဆိုတာ တွေးမိတော့ ပိုလန့်တာပေါ့။ မတော်လို့ မကြီးတို့သိသွားရင် သူတို့ ပြဿနာ တက်လာနိုင်တယ်လေ။ အောင်အောင်ကတော့ အေးအေးဆေးဆေးပါပဲ။ ပင်တီနှစ်ထည်ကို လက္မှာ ဝှေ့ယမ်းပြီး ခေတ်ကို ရယ်ပြနေပါတယ်။
"ဟေ့ကောင်၊ မကြီးတို့ဟာတွေ မဟုတ်လား။
သိသွားရင် စောက်ရှက်တွေ အကြီးကြီး ကွဲမှာနော်။
ပြန်ထားလိုက်စမ်းပါဟ"
"ဟ ဟ... ဘာမှ မပူနဲ့။ မလတ်က သူငယ်ချင်းတွေနဲ့ အပြင်သွားတယ်။
မကြီးကလည်း သူ့ဘဲက ဖုန်းဆက်ခေါ်တယ်နဲ့တူတယ်။
ငါ့ကို အိမ်စောင့်ခိုင်းပြီး သူ့ဘဲကို သွားကျွေးနေလောက်ပြီ။
မားမားကလည်း ဖဲဝိုင်းသွားတယ်။
မင်းကို ငါ့အမတွေအပေါ် ပိုဖီးလ်လာအောင်လို့ ယူလာပေးတာဟ။
အဝတ်လျှော်သမား မလာရင် သူတို့ အောက်ခံတွေက ခြင်းထဲမှာ ဒီအတိုင်း ထားထားတာပဲလေ။
မပူနဲ့။ ဘယ်သူမှ မသိဘူး"
"အဲဒါက နေပါအုံး။ မင်းက အဲဒါတွေနဲ့ ဘာလုပ်မလို့လဲ"
"မအစမ်းပါနဲ့ ခေတ်ရာ။
မင်းက ငါ့အမတွေကို စိတ်ကူးနဲ့ မှန်းလိုးနေတာ ကြာပြီလေ။
အခု ငါ့အမတွေရဲ့ အငွေ့အသက်ကို ခံပြီး မှန်းလို့ရအောင် ယူလာပေးတာ။
ဘာလဲ ၊ မင်းက ရှုရမှာ ရွံလို့လား။
မင်းပဲ စိတ်ကူးနဲ့ပြောတုန်းက ဆော်တွေကို ဘာဂျာပေးမှာဆို။
ဒီပင်တီတွေက ငါ့အမတွေ စောက်ဖုတ်နဲ့ ကပ်နေတာလေ။
လုပ်စမ်းပါ၊ စမ်းကြည့်စမ်းပါ"
"ရွံတာက မရွံပါဘူး။
ဒါပေမယ့် အရင်က မင်းအမတွေကို စိတ်ကူးနဲ့မှန်းနေတာလေ။
အခုက သူတို့ရဲ့ လက်တွေ့ပစ္စည်းပါ ပါနေတော့ ကောင်းပါ့မလားလို့....ဟီး"
"အပိုတွေ ပြောမနေနဲ့၊ မကြီးလား၊ မငယ်လားပြော။
ဘယ်ဟာယူမှာလဲ"
"ဟင်... ဘာကွာလို့လဲ"
"မကြီးက အနီရောင်လေး။ သူကျောင်းမှာ တစ်နေကုန် ဝတ်ထားတာ။
အနံ့ကို သင်းနေတာပဲ။
မငယ်က အသားရောင်။ မငယ်က ခဏပဲ ဝတ်ထားတာ။
သိပ်အနံ့မရှိဘူး။ မလတ်က ဆိုဒ်နည်းနည်းသေးလို့ ငါမှတ်မိနေတာ"
"ဒါဆို မကြီးကို အရင်ပေးကွာ။ ပြီးမှ မလတ်ပေါ့။
နေပါအုံး နှစ်ခုလုံးပေးရင် ရနေတာကို။ မင်းကပါ ကိုယ့်အမဟာကို ရှုချင်လို့လား"
"ဟီး.... အမှန်ပြောရရင် ငါက အရင်တည်းက ခိုးရှုနေကျကွ။
မင်းကို မရှက်ရမယ့်သူတွေမို့ ပြောပြရတာ။
ငါက သူတို့ဘောင်းဘီတွေကို ငါ့အမဟာတွေလို့ သဘောမထားဘူး။
မိန်းကလေးတွေရဲ့ အဖုတ်နံ့ပါလားဆိုတဲ့ အသိနဲ့ ခိုးရှုတာပါ။
အဲဒါ ငါ့ရဲ့ ဖီးလ်ပဲ။ ရော့ မကြီးဟာ အနံ့ကို သင်းနေတာပဲ။ ယူပြီး ဇိမ်ခံလိုက်"
အောင်အောင်ပြောတာကို ခေတ်က မအံ့ဩတော့ပါဘူး။ သူ့သူငယ်ချင်းရဲ့ လိင်ကိစ္စမှာ ထူးထူးဆန်းဆန်းစိတ်ကို သိနေလို့ပါ။ မကြီးရဲ့ အနီရောင် ပင်တီလေးကို လှမ်းယူလိုက်ရင်း လက်တွေပါ တုန်နေပါတယ်။ ဒီဘောင်းဘီဟာ သူ့တစ်သက္မှာ မိန်းကလေးတစ်ယောက်ရဲ့ အတွင်းခံဘောင်းဘီကို ပထမဆုံး အနီးကပ် ကိုင်တွယ် ကြည့်ရှု့ရခြင်းလေ။ အဲဒီတော့ ပျော်သလိုလို၊ စိတ်လှုပ်ရှားနေသလိုလိုနဲ့ ရင်တွေခုန်နေပါတယ်။ ဘောင်းဘီလေးကို ကိုင်ကြည့်ရင်း မကြီးမနေ့က ကျောင်းက ပြန်လာတဲ့ ပုံကို မျက်လုံးထဲ မြင်ယောင်လာပါတယ်။
အပေါ်ဘက္မို့လားမသိပါ။ မကြီးရဲ့ ကိုယ်နံ့၊ ချွေးနံ့ သင်းသင်းလေးကိုပဲ ရပါတယ်။ ဒါနဲ့ အဖုတ်နဲ့ ကပ်နေနိုင်မယ့် ဂွကြားနေရာကို နမ်းကြည့်လိုက်ရာမှာတော့ မွှန်တက်သွားပါတယ်။ မိန်းမတစ်ယောက်ရဲ့ အတွင်းအကျဆုံးနဲ့ အနံအသက် အခိုအောင်းဆုံးနေရာကို ပထမဆုံး စနမ်းဖူးတာမို့ မခံနိုင်သလောက်ပါပဲ။ တစ်ချိန်တည်းမှာပဲ စိတ်တွေလှုပ်ရှားနေကာ ထပ်နမ်းကြည့်ချင်စိတ် ဖြစ်နေတာ အံ့ဩစရာပါ။
ရလိုက်တဲ့ အနံ့တွေက အဖုတ်နဲ့ အောက်သိုးသိုးတင်မကဘဲ သေးနံပြင်းပြင်းကိုပါ ရလိုက်တာပါ။ တစ်နေကုန် ကျောင်းတက်ရင်း ဝတ်ထားတာဆိုတော့ ဆီးအနည်းငယ် စိမ့်ထွက်ကျထားလို့ ဖြစ်မှာပါ။ ခေတ်က အောင်အောင့်ကို ကြည့်လိုက်တော့ အလွန်မွှေးတဲ့ ပန်းတစ်ပွင့်ကို နမ်းရှိုက်ရသလို အားရပါးရ နမ်းရှုနေယုံတင်မကဘဲ မျက်နှာပေါ်ကိုတောင် အုပ်ထားပါသေးတယ်။ လက်ကလည်း မငြိမ်မနေပါဘူး။ အမရဲ့ အတွင်းခံဘောင်းဘီကို ရှုပြီး ဂွင်းထုနေတာ တဖျက်ဖျက်ပါပဲ။
အောင်အောင့်ရဲ့ ဖီးလ်အပြည့်နဲ့ လုပ်နေပုံကို ကြည့်ကာ ခေတ်လည်း မကြီးဘောင်းဘီကို နှာခေါင်းနားတေ့ပြီး ထပ်ရှုဖို့ ပြင်လိုက်ပါတယ်။ ဒီတစ်ခါတော့ ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် အားရအောင်ရှုကြည့်မယ်လို့ စိတ်ဆုံးဖြတ်ကာ ပင်တီရဲရဲလေးကို နှာခေါင်းအပြည့်ကပ်ပြီး ခပ်ပြင်းပြင်း ရှုသွင်း လိုက်ပါတော့တယ်။ ရှိုက်နမ်းလိုက်လို့ ဝင်လာတဲ့ အနံ့စူးစူးတွေကို အစပိုင်း အခံရခက်ပေမယ့် ဒါက မကြီးရဲ့ အဖုတ်နံပဲဆိုတဲ့ အသိနဲ့ပင် ခေတ်ရဲ့လီးမှာ အကြောများ အပြိုင်းပြိုင်းထပြီး တောင်လာစေပါတယ်။
မိန်းမတစ်ယာက်ရဲ့ အောက်ပိုင်း အနံ့အသက္များဟာ သာမာန်အချိန်ဆိုရင် ညစ်ပေပြီး ရွံဖို့ကောင်းတယ် ထင်ရပေမယ့် လိင်စိတ်တကယ်နိုးကြွလာတဲ့အချိန်မှာ နမ်းချင်၊ ရှိုက်ချင်စိတ် ဖြစ်လာရတာ ထူးခြားလှပါတယ်။ အခုတော့ ခေတ်တစ်ယောက္မှာ သူငယ်ချင်းရဲ့ အမရဲ့ စောက်ဖုတ်နံ့နဲ့ သေးနံကို ရှုနေရပါလားဆိုတဲ့ အသိကပဲ စိတ်တွေထန်လာစေကာ လီးကို အဆက္မပြတ် ထုနေဖြစ်ပါပြီ။ တစ်ဆက်တည်း ပင်တီဂွကြားမှာ ခြောက်ပြီး ခပ်မာမာ ဖြစ်နေတဲ့ နေရာလေးကို လျှာဖျားလေးထုတ်ပြီး လျက်ပေးမိပါတယ်။ အောက်သိုးသိုးနဲ့ ငံပြပြအရသာကိုပဲ စွဲမက္စရာအဖြစ် သတ်မှတ်ကာ အရသာခံနေမိပါတော့တယ်။
ခေတ်ရဲ့ မျက်လုံးထဲမှာတော့ မကြီးရဲ့ ဖင်ဝိုင်းဝိုင်း တောင့်တောင့်ကြီးကို ပုံဖော်မြင်ယောင်ပြီး စိတ်ကူးထဲ ပက်ပက်စက်စက်လိုးနေမိပါတယ်။ ဒီလိုနဲ့ သူငယ်ချင်းနှစ်ဦးမှာ အမတွေရဲ့ အတွင်းခံကို နမ်းရှိုက် ပွတ်သတ် လျက်ပေးကာ အာရုံခံစားရင်း လီးရည်များ ပန်းထွက်ကာ အကောင်းကြီး ကောင်းသွားရပါတယ်။ အထူးသဖြင့် ခေတ်အနေနဲ့ကတော့ ဘဝမှာ ပထမဆုံး မိန်းကလေး အငွေ့အသက်ကို ခံယူရင်း ပြီးဆုံးရတာမို့ အခါတိုင်းထက်ပိုပြီး အရသာရှိရှိ ကောင်းသွားရခြင်း ဖြစ်ပါတယ်။ ကာမအရှိန်ကျမှ သူငယ်ချင်းဖြစ်သူ အောင်အောင်ကို သတိရကာ အားနားပြီး လှမ်းကြည့်မိပါတယ်။
အောင်အောင်ကတော့ သူ့အမလတ်ရဲ့ အတွင်းခံနဲ့ ကိုယ်ပေါ်မှာ ပေနေတဲ့ လရည်တွေကိုလိုက်သုတ်နေပါတယ်။ ပြီးတော့ ပင်တီလေးနဲ့ သူ့လီးကို သေချာသုတ်ပြီး သန့်ရှင်းနေကာ ခေတ်ကိုလည်း သူ့လိုလုပ်ဖို့ ပြောပါတယ်။ ဒါပေမယ့် ခေတ်က ပင်တီမှာ သုတ်ရည်တွေပေသွားရင် မကြီးတို့ သိမှာစိုးလို့ မလုပ်ရဲပါဘူး။ ဒါပေမယ့် အောင်အောင်က ကိုယ့်လီးကို မိန်းမတစ်ယောက်ရဲ့ ပင်တီနဲ့သုတ်ပြီး သန့်ရှင်းရတာ အရမ်းအရသာရှိကြောင်း ပြောပြကာ ခေတ်ကိုလည်း လုပ်ကြည့်ဖို့ တိုက်တွန်းပါတယ်။ ခေတ်လည်း သူပြောသလို လုပ်ကြည့်လိုက်တော့ မိန်းကလေး တစ်ယောက်ရဲ့ အတွင်းခံပင်တီသား နုနုလေးနဲ့ လီးကို ပတ်ပြီး ပွတ်သတ်ရတဲ့ ဖီးလ်ကို စွဲလမ်းနှစ်သက်သွားမိပါတယ်။
ဒီလို ပွတ်သတ်မိယုံနဲ့ စိတ်တွေပြန်ကြွလာကာ လီးမှာ ပြန်တောင်လာရပါတယ်။ အဲဒီနေ့ကတော့ ခေတ်က မလတ်ရဲ့ ပင်တီနဲ့ ဆက္မထုဖြစ်တော့ပါဘူး။ သွေးသားတက်ကြွစ လူငယ်မို့ ချက်ခြင်း နှစ်ချီဆက် အာသာဖြေရန် အခက်အခဲ မရှိပေမယ့် အောင်အောင်က မလတ်ပင်တီနဲ့ သူ့လရည်တွေ သုတ်ပြီးထားတာမို့ ထပ်မထုဖြစ်ရတာပါ။ ဘာလိုပဲဖြစ်ပါစေ သူငယ်ချင်းနှစ်ယောက်ကတော့ အတွေ့အကြုံ အသစ်အဆန်းများနဲ့ အရသာအသစ်များကို ရှာကြံကာ နေ့ခြားဆိုသလို အတူတူ အာသာဖြေရင်း ကျေနပ်နေမိကြပါတော့တယ်။ ဒီနောက်ပိုင်းမှာတော့ ခေတ်တစ်ယောက်ဟာ အောင်အောင်အိမ်ရောက်ရင် မကြီးနဲ့ မလတ်တို့ရဲ့ ဖင်လှလှလေးများကို ခိုးပြီး ကြည့်နေတတ်ပါတယ်။
ပြီးတော့ အာသာဖြေချိန်တိုင်းမှာလည်း ဒီဖင်လှလှနဲ့ အဖုတ်လေးကို အနီးကပ် ကာကွယ်ထားတဲ့ ပင်တီလေးတွေနဲ့ ထုနေရပါလားဆိုတဲ့ အသိဟာ အထွဋ်အထိပ်ကို ကောင်းကောင်း ရောက်စေပါတယ်။ မကြီးနဲ့ မလတ်တို့ရဲ့ အတွင်းခံတွေကလည်း မနမ်းဖူး၊ မထုဖူးတာ မရှိတော့ပါဘူး။ ခေတ်က သူ့အမ ဖင်အိုးတွေကို ခိုးကြည့်တတ်မှန်း အောင်အောင်က သိပေမယ့် မတားဆီးသလို သူကပင် အားပေးအားမြှောက်ပြုကာ အာသာဖြေချိန်တိုင်း သူ့အမတွေကို ခေတ်က ဘယ်လိုလိုးချင်ကြောင်း ပြောစေကာ အတူတူ ဖီးလ်ခံစားနေကျပါ။ ဒီလိုနဲ့ သူတို့ရဲ့ လူငယ်ဘဝမှာ ပညာရေးကို မလစ်ဟင်းရသလို လိင်မှုကိစ္စကိုလည်း ကြိုးစားသင်ယူနေမိပါတော့တယ်။
အောင်အောင်က ၉ တန်းလောက္မှာ အတန်းထဲက ကောင်မလေးတစ်ယောက်နဲ့ ရည်းစားဖြစ်ကြပါတယ်။ ဒါပေမယ့် အရှက်အကြောက်ကြီးပြီး မိဘအုပ်ထိန်းမှု မလွတ်တဲ့ အရွယ်နဲ့ ထိုခေတ်ကာလမို့ အပြင်မှာ နှစ်ယောက်တည်း ချိန်းတွေ့ဖို့ဆိုတာ မလွယ်ပါဘူး။ ပြီးတော့ ချိန်းတွေ့ရင်လည်း လူသူကင်းရှင်းတဲ့နေရာမှာ လွတ်လွတ်လပ်လပ်တွေ့ရဖို့ မရှိခဲ့ပါဘူး။ အောင်အောင်ကတော့ ကောင်မလေးကို ဖက်ယုံ နမ်းယုံပဲ ရပါတယ်။ အပေါ်ပိုင်း ရင်သားလေးကို အင်္ကျီပေါ်က ကိုင်ဖို့ကိုပင် ကောင်မလေးက ခွင့်မပြုပါဘူး။ အောင်အောင်က ခေတ်ကို ပြောပြတာက သူ့ရည်းစားကို မှန်းပြီး ထုရတာထက် ခေတ်က သူ့အမတွေကို လိုးတယ်လို့ မှန်းပြီး ထုရတာက ပိုဖီးလ် ရှိကြောင်း ပြောပြပါတယ်။
ပြီးတော့ သူ့ရည်းစား ပါးကို နမ်းရတာထက် သူ့အမတွေ ပင်တီကို နမ်းရတာ၊ လျက်ရတာက ပိုအရသာရှိကာ ကြိုက်ပါတယ်တဲ့။ ဒါပေမယ့် သူ့အမတွေကို လိုးချင်လို့လားလို့ ခေတ်ကမေးရင်တော့ အဲဒီလို စိတ်မရှိကြောင်း ပြန်ပြောပါတယ်။ သူ့အမတွေကို လိုးတယ်လို့ စိတ်မှန်းလိုက်တာနဲ့ သူ့ကာမစိတ်တွေ ကျလာကာ လီးမှာ ထောင်နေရာကနေ ပြန်ကျသွားတာကို ခေတ်က တွေ့ဖူးပါတယ်။ ဒါကြောင့်ပဲ ခေတ်အနေနဲ့ အောင်အောင်ရဲ့ စိတ်သဘောကို သိပေမယ့် နားလည်ရခက်တာတော့ အမှန်ပါ။
အောင်အောင်တစ်ယောက်ကတော့ ရည်းစားထားပြီး စိတ်အလို မပြည့် ဖြစ်နေရတာပါ။ ပြီးတော့ ခေတ်ကိုလည်း ရည်းစားမထားဖို့ပင် ပြောနေပါသေးတယ်။ ခေတ်ကလည်း ရည်းစားထားဖို့ စိတ်ကူးမရှိပါဘူး။ ရည်းစားထားဖို့ ကြံတိုင်း သူ့အမေရဲ့ အိမ်ထောင်ရေး ဖောက်ပြန်ပုံတွေကို ပြန်မြင်ယောင်ကာ မသိစိတ်ထဲမှာ မိန်းမတွေကို ချစ်ခင်ဖို့ ကြောက်လန့်နေတဲ့ စိတ်အခံ ဖြစ်ပေါ်နေပါတော့တယ်။
ဒီလိုနဲ့ ၉ တန်းဖြေပြီး နွေရာသီ ကျောင်းပိတ်ရက္မှာ သူငယ်ချင်းနှစ်ယောက် ပိုလွတ်လတ်သလို တတွဲတွဲ ဖြစ်နေကြပါတော့တယ်။ ခေတ်ကတော့ အိမ်မှာ သိပ်မနေတာ များပါတယ်။ အိမ်သော့၊ ခြံသော့ အပိုယူထားကာ သူ့အမေ ပွဲရုံက မပြန်လာခင် အိမ်က ထွက်တတ်သလို ပြန်ချင်တဲ့ အချိန်မှ ပြန်တာများပါတယ်။ နွေဘက် ကျောင်းပိတ်ပေမယ့် ၁၀ တန်းအတွက် ကျူရှင်တွေ တက်နေရတာမို့ အပြင်မှာ နေဖို့ ပိုအခွင့်အရေး များနေပါတယ်။ ပြီးတော့ အိမ်ပြန်ရင် သူ့အမေနဲ့ မျက်နှာချင်းဆိုင်တွေ့ပါက အရင်လို စကားတွေပြောချင်ပေမယ့် ပြောမထွက်တဲ့ နာကျည်းစိတ်ကြောင့်ပဲ အိမ်မှာနေဖို့ စိတ်မရှိရတာပါ။
ခေတ်အနေနဲ့ သူ့အမေကို ကြည့်ရတာတော့ ဦးသန့်စင်နဲ့ သိပ်မပတ်သတ်တော့ သလိုပါပဲ။ ပြီးခဲ့တဲ့ ၂ နှစ်အတွင်း အရင်တစ်ခါတွေ့သလိုမျိုး ထပ်မတွေ့ရတော့ပါဘူး။ ဦးသန့်စင် အိမ်ကို လာရင်လည်း အန်တီယမင်းနဲ့ ညီမလေး အမြဲပါလာပါတယ်။ ဒါပေမယ့် ၁၀ နှစ်ကြာအောင် သူမသိအောင် လိုးနေ ဆော်နေကြတာမို့ အခုလည်း သူမသိအောင် ဖြစ်ရင် ဖြစ်နေနိုင်တယ်လို့ပဲ သဘောထားလိုက်ပါတယ်။ သူတို့ဘာဖြစ်နေနေပါ။ ဘာမှ မသိရှာသေးတဲ့ ငုဝါလေးကတော့ ခေတ်အပေါ်မှာ အကိုတစ်ယောက်လို ခင်မင်တွယ်တာနေတုန်းပါပဲ။ ရောက်တာနဲ့ ခေတ်ရဲ့အခန်းထဲမှာပဲ နေသလို ခေတ်က အပြင်ကို ထွက်သွားရင်လည်း လိုက်ပါတတ်ပါတယ်။
သူ့အနေနဲ့ အမေ့ကို သိပ်ပြီး စိတ်ထဲမထားချင်တော့ပါဘူး။ အမေလည်း ကြိုက်သလိုနေ၊ သူလည်း ကြိုက်သလို နေမယ်လို့ စိတ်ထားမိတာ အခါခါပါ။ ဒါပေမယ့် ပစ်ပစ်ခါခါ နေဖို့ကြတော့လည်း သူ့စိတ်သူ မနိုင်ပါဘူး။ မိခင်တစ်ယောက်တည်းအပေါ် ချစ်ခင်ခဲ့ရတဲ့ သားတစ်ယောက်ရဲ့ ချစ်ခြင်းတွေကတော့ ထုထည်ခိုင်မာနေတုန်းပါပဲ။ နာကျည်းစိတ်ကြောင့် မမြင်ချင်ယောင်ဆောင်ကာ တဖတ်လှည့်ပြီးနေရပေမယ့် ဘယ်တော့မှ မပြတ်နိုင်တဲ့ ချစ်ခြင်းမေတ္တာကြိုးကတော့ နှောင်တွယ်ရစ်ပတ်ထားတုန်းပါပဲ။ သူ့အမေကတော့ သူ့ဘက်က ဖော်ဖော်ရွေရွေ မရှိတော့ပေမယ့် မိခင်တစ်ယောက်ရဲ့ ဝတ္တရားနဲ့ မေတ္တာတရားကတော့ အမြဲရှိနေကာ လိုအပ်တာကို ဖြည့်ဆည်းပေးတတ်တာကို ခေတ် သိနေပါတယ်။
ဒါကြောင့်ပဲ ခေတ်က ၁၀ တန်းနှစ်ကို ကျောင်းအိပ်၊ ကျောင်းစား ဘော်ဒါဆောင်နေကာ တက်ချင်ပါတယ်။ ဒေါ်ကြည်ပြာအနေနဲ့ သားလေးကို အမှတ်ကောင်းကောင်းနဲ့ အောင်စေချင်လို့ ဘော်ဒါထားဖို့ကို သဘောတူချင်ပေမယ့် သားအမိနှစ်ယောက်တည်း နေရတာမို့ လွှတ်ဖို့လည်း ခက်နေပါတယ်။ ပြီးတော့ သူ့ဘဝမှာ တစ်ဦးတည်းသော ချစ်ခင်တွယ်တာရသူမို့ ခွဲပြီးတော့လည်း မထားရက်ပါဘူး။ အိမ်မှာပဲ ဘယ်လောက်ကုန်ကုန် ဝိုင်းခေါ်သင်တာကိုပဲ ဖြစ်စေချင်တာပါ။
ဒါပေမယ့် ခေတ် ကလည်း အိမ်မှာမနေချင်ဘဲ ဘော်ဒါပဲ တက်ချင်နေတာမို့ အောင်အောင်နဲ့အတူ ထားဖို့ သဘောတူလိုက်ရပါတယ်။ ဘကြီးဦးနဲ့ အမမြကလည်း ခေတ် စိတ်ချမ်းသာအောင် ထားပေးလိုက်ဖို့ တိုက်တွန်းခဲ့သလို ညပိုင်း အိမ်မှာ အကူအိပ်ပေးဖို့ အမမြက လာနေပေးမယ် ဆိုပါတယ်။ နောက်ဆုံးတော့ ဘော်ဒါဆောင်မှာ အမြဲနေတာမဟုတ်ဘဲ စနေ၊ တနင်္ဂနွေနှစ်ရက် အိမ်ပြန်အိပ်ဖို့ ရအောင်ပြောကာ သဘောတူလိုက်ခြင်း ဖြစ်ပါတယ်။ ဒီလိုနဲ့ပဲ သူငယ်ချင်းနှစ်ယောက္မှာ ၁၀ တန်း ဘော်ဒါဆောင် မနေခင် နွေကျောင်းပိတ်ရက်ကို ပျော်ပျော်ကြီး ဖြတ်သန်းနေကြပါတော့တယ်။
ဒီလိုနဲ့ တစ်နေ့မှာ အောင်အောင့်အိမ်မှာ လူမရှိတုန်း သူငယ်ချင်းနှစ်ယောက် အမတွေရဲ့ ပင်တီတစ်ထည်စီ ယူကာ အခန်းထဲဝင်ကာ ဂွင်းထုဖို့ လုပ်ကြပါတယ်။ ဒီနေ့မှာ ခေတ်က မလတ်ရဲ့ အတွင်းခံဘောင်းဘီလေးကို နမ်းရှိုက်ရင်း အာသာဖြေဖို့ လုပ်နေပါတယ်။ မလတ်ဘောင်းဘီလေးတွေက မကြီးလို အနံ့သိပ်မပြင်းတတ်ပါဘူး။ ဒါကတော့ မကြီးက ကျောင်းတက်ရင်း တစ်နေကုန် ဝတ်ထားရတာမို့ နေပါမယ်။ မလတ်ကတော့ ခဏတဖြုတ်ပဲ ဝတ်တတ်ပုံပါပဲ။ ဒါကြောင့် ခေတ်က မလတ် ပင်တီနဲ့ အာသာဖြေတိုင်း အနံ့သင်းသင်းလေးသာ အမြဲရတတ်ပါတယ်။ ဘာလိုပဲဖြစ်ဖြစ် နှစ်ယောက်လုံးရဲ့ စောက်ဖုတ် အနံ့တွေကတော့ တစ်မျိုးစီ စွဲဆောင်မှုရှိကာ စိတ်ထန်စေတာကြီးပါပဲ။
ဒီလိုနဲ့ ခေတ်တစ်ယောက် ဂွင်းမထုသေးဘဲ မလတ်ရဲ့ ပင်တီကို နေရာအနှံ့ နမ်းကြည့်နေတုန်းမှာပဲ သူ့လီးကို လက်တစ်ဖက်က လာကိုင်ပြီး ပွတ်သတ်ပေးနေတာကို ခံလိုက်ရပါတယ်။ ခေတ်လည်း လန့်သွားပြီး ဘယ်သူလဲ ကြည့်လိုက်တော့ အောင်အောင်က ပြုံးဖြီးဖြီးနဲ့ ခေတ်ရဲ့လီးကို ကိုင်ကာ ဆော့ပေးနေခြင်း ဖြစ်ပါတယ်။ ခေတ်လည်း အံ့ဩပြီးတော့.....
"ဟာ........ အောင်လေး...... ဘာလုပ်တာလဲဟ"
"ဟီး.... ဘာမှမဟုတ်ဘူး။ မင်း မလတ်ရဲ့ဘောင်းဘီကို နမ်းပြီး မှန်းနေတာကို မြင်ပြီး မင်းလီးကို ကိုင်ကြည့်ချင်လို့"
"ဟ.... ဟေ့ကောင်၊ မလုပ်ပါနဲ့ဟ။
မင်း ဟိုဟာလည်း မဟုတ်ပါဘူး။
ဘာစိတ်တွေ ဖြစ်နေတာလဲ။ ငါ့ကို လန့်အောင် မလုပ်ပါနဲ့ဟ...."
"ဟ...ဟ မင်းက ငါ့ကို အခြောက်လို့ ထင်နေတာလား။
ငါ အခြောက်စိတ် မပေါက်တာ မင်းအသိပါပဲ။
ဒါပေမယ့် ငါ့အချစ်ဆုံး သူငယ်ချင်းက ငါ့အမတွေကို မှန်းပြီး လိုးနေတာကို မြင်နေရတော့ ငါ့စိတ်ထဲ တစ်မျိုးဖြစ်နေတာကြာပြီ။
ငါက လိင်ကိစ္စနဲ့ ပတ်သတ်ရင် ခံစားမှု အမျိုးမျိုးကို ကြိုက်တယ်ဆိုတာ မင်းသိပါတယ်။
အခုလည်း ငါ့အမတွေကို လိုးမယ့် မင်းလီးကို ကိုင်ကြည့်ချင်စိတ် ဖြစ်သွားလို့ပါ။
မင်းက ငါ့အခင်ဆုံးသူငယ်ချင်းမို့ ငါလုပ်ကြည့်တာပါ။
ဟေ့ကောင် တစ်မျိုးတော့ ထင်မသွားနဲ့နော်"
ငယ်ပေါင်းတွေမို့ အောင်အောင်အကြောင်း ခေတ်ကောင်းကောင်း သိပါတယ်။ အောင်အောင့်မှာ အခြောက်စိတ် မရှိမှန်းလည်း သိတယ်။ ငယ်ငယ်ကတည်းက သူက လိင်စိတ်အထန်ဆုံးလေ။ ပြီးတော့ ရည်းစားလည်း ရှိတယ်။ ရည်းစားကို ဟိုကိုင်ဒီနှိုက် မလုပ်ရလို့ စိတ်အလိုမကျ ဖြစ်နေရတဲ့သူလေ။ ပြီးတော့ ကာမမှုကို အသစ်အဆန်း အမြဲရှာဖွေနေပြီး စိတ်ဝင်စားတတ်တဲ့ အောင်အောင့်အကြောင်းကို ခေတ်က ကောင်းကောင်းသိပါတယ်။
ပြီးတော့ သူတို့နှစ်ယောက်က အရင်ကတည်းက တစ်ယောက်လီး တယောက် မမြင်ဖူး၊ မကိုင်ဖူးကြတာမှ မဟုတ်ပါ။ အရင်တည်းက မြင်ဖူးသလို၊ လူငယ်ဘာဝ ကိုင်ပြီး ကြည့်ဖူးကြပါတယ်။ စသလို နောက်သလိုနဲ့ ကိုင်တွယ်ဖျစ်ညှစ်ဖူးကြတာ အခါခါပါ။ တစ်ယောက်နဲ့ တစ်ယောက် အရှည်အတို၊ အကြီးအသေး တိုင်းနေကျလေ။ ဒါပေမယ့် အခုဟာက အာသာဖြေဖို့ ဂွင်းထုတဲ့အချိန်မှာမှ လာကိုင်ပြီး ပွတ်သတ်ဆော့ကစားနေလို့ စိတ်ထဲတစ်မျိုး ဖြစ်သွားရတာပါ။ သူငယ်ချင်းရဲ့ စိတ်သဘောကို သိနေလို့ လန့်ရတာတော့ မရှိတော့ပါဘူး။
အောင်အောင်ကလည်း လိင်စိတ်မှာ ထူးခြားပါတယ်။ သူ့အမတွေကို သူလိုးတယ်လို့ ဘယ်လိုမှ မှန်းလို့မရပါဘူး။ ဒါပေမယ့် အမတွေရဲ့ ဘယာတွေ ပင်တီတွေကို နမ်းရှိုက်ပြီး အာသာဖြေရတာ ကြိုက်နေပြန်ရော။ ပြီးတော့ သူချစ်တဲ့အမတွေကို သူ့သူငယ်ချင်း ခေတ်က လိုးတယ်လို့ စိတ်မှန်းလိုက်တာနဲ့ လိင်စိတ်ကြွလာတတ်ပါတယ်။ အခုလည်း သူ့အမတွေကို မှန်းနေတဲ့ သူငယ်ချင်းရဲ့ လီးကို ဆော့ကစားပေးချင်တဲ့ စိတ်ဖြစ်ပေါ်လာလို့ ကိုင်ကြည့်တာပါ။ ဒီအချိန် ခေတ်ရဲ့ လီးကို ကိုင်ကြည့်ရတာက အရင်ပုံမှန်ချိန်တွေမှာ ကိုင်ဖူးတာထက် ပိုပြီး စိတ်တွေကြွလာတာလည်း သူ့ဟာသူ သတိထားမိပါတယ်။
"မင်းကလည်း စိတ်အမျိုးမျိုးပဲ။ မရိုးနိုင်ဘူး။
မင်းမှာ အခြောက်စိတ် မရှိတာ ငါသိပါတယ်။
ဒါပေမယ့် ဒီအချိန်ကြီး လာကိုင်တော့ လန့်သွားတာပေါ့ဟ"
"ဟီး.... မလန့်နဲ့ဟေ့ကောင်။ ငယ်ငယ်ကတည်းက တစ်ယောက်ဟာ တစ်ယောက် ကိုင်ပြီး ကစားဖူးနေကျဟာ။
အခုလည်း အဲလိုပဲ သဘောထားလိုက်"
"ဟ.... တူမလားဟ။ အဲဒါက ကလေးဘဝဟာ။
အခုက မင်းအမ ဘောင်းဘီကို နမ်းပြီး ထုမလို့ဟာကို"
"အေးလေ။ အဲဒါကြောင့် ငါ ထုပေးချင်တာပေါ့။
ငြိမ်ငြိမ်နေကွာ။ မင်းဟာမင်း မျက်စိမှိတ်ပြီး မလတ်ကိုမှန်းနေ။
ငါ မင်းလီးကို ထုပေးရင်း ငါ့ဟာငါလည်း ထုမလို့။
နော်.... အချစ်ဆုံး သူငယ်ချင်း ယောက်ဖလေး... ဟီး"
"ေဩာ်..... တော်တော် ဟုတ်တဲ့ကောင်၊ ကိုယ့်အမကို လိုးမယ့် ယောက်ဖရဲ့ လီးကို ထုပေးချင်တယ်ပေါ့။
လုပ်လေ။ လက်ညောင်းတောင် သက်သာသေးတယ်။
မလတ်ပင်တီလေးကို နမ်းပြီး အရသာ ကောင်းကောင်း ခံလိုက်အုံးမယ်.... ဟဲ...ဟဲ "
ခေတ်ရဲ့ ခွင့်ပြုချက် ရတာနဲ့ အောင်အောင်က ခေတ်ရဲ့လီးကို ပြန်ကိုင်ကာ ပွတ်သတ်ဆော့ကစားပေးရင်း ထုပေးနေပါတယ်။ ပြီးတော့ ထုံးစံအတိုင်း မလတ်ကို ဘယ်လို လိုးတယ်ဆိုတာ စိတ်မှန်းနဲ့ ပြောခိုင်းနေလို့ ခေတ်က စိတ်ထဲရှိတဲ့အတိုင်း ပြောပြနေရပါတယ်။ ခေတ်မှာလည်း မကြုံဖူးတဲ့ အရသာတစ်မျိုး ရကာ ပိုပြီး ဖီးလ်လာသလို အောင်အောင်မှာလည်း ခေတ် စိတ်မှန်းနဲ့ ပြောတာတွေကို ကြားကာ စိတ်တွေကြွလာလို့ သူ့လီးသူလည်း ပွတ်သတ်ကစားရင်း အာသာဖြေနေမိပါတယ်။ ခေတ်ကလည်း မလတ်ပင်တီလေးကို ကိုယ်တိုင် နမ်းပေးလျက်ပေးသလို၊ အောင်အောင့်ကိုလည်း နမ်းခိုင်း၊ လျက်ခိုင်းကာ သူငယ်ချင်းနှစ်ယောက် ကာမအမှောင်ခြမ်းကို တိုးဝင်ပြီး သာယာသွားခဲ့ကြပါတယ်။
အသစ်အဆန်းအပေါ် သာယာသွားတဲ့ သူတို့နှစ်ယောက်ဟာ ဒါမျိုးကို အမြဲမဟုတ်သော်လည်း မကြာမကြာ အတူတူ စိတ်ကူးယဥ္ပြီး ဖြေဖျောက်ခဲ့ကြပါတယ်။ ၁၀ တန်းဘော်ဒါဆောင် သွားမနေခင်အထိ အောင်အောင်က ခေတ်ရဲ့လီးကို ထုပေးပြီး အတူတူ အာသာဖြေကြတာ သုံးလေးကြိမ်လောက် ရှိခဲ့ပါတယ်။ ဒီလို အောင်အောင်က လုပ်ပေးပေမယ့် မိန်းမလျာစိတ် ဝင်တာမျိုး မဟုတ်တာ ခေတ်က သိပါတယ်။ တခြားမိန်းကလေးတွေကို စိတ်ကူးယဥ္ရင် အောင်အောင်က သူ့ဟာသူပဲ အာသာဖြေတာပါ။ မကြီးနဲ့ မလတ်ကို မှန်းမှကာ ခေတ်ရဲ့လီးကို ကိုင်ပြီး ထုပေးချင်တဲ့ စိတ် ဖြစ်ပေါ်လာရတာပါ။
ဒီလိုနဲ့ သူငယ်ချင်းနှစ်ယောက် ပေါက်ပေါက်ရှာရှာတွေ လျောက်လုပ်ရင်း သုံးကြိမ်မြောက် အောင်အောင်က ခေတ်ကို ဂွင်းထုပေးနေချိန်မှာ သူတို့အဖြစ်ကို တွေ့သွားသူ တစ်ဦးရှိလာခဲ့ပါတယ်။ အဲဒီသူကတော့ ဖဲဝိုင်းကနေ ရှုံးပြီး စိတ်ပျက်ပျက်နဲ့ ပြန်လာတဲ့ ဒေါ်ခင်မေစန်းပါပဲ။ ဒေါ်ခင်မေစန်းမှာ ဒီနေ့ ဖဲလာဘ်မထတာနဲ့ ဝိုင်းပြီးအောင် မထိုင်တော့ဘဲ စိတ်ပျက်ပျက်နဲ့ ပြန်လာမိတာပါ။ ပြီးတော့ စောပြန်လာတာကလည်း တခြားအကြောင်းလည်း ရှိပါတယ်။ ဒီလို စိတ်ပျက်ပျက်နဲ့ ပြန်လာမိလို့လည်း အိမ်ထဲကို တိတ်တဆိတ်ပဲ ဝင်လာမိတယ်။ သူမရဲ့ ဖဲရှုံးမှုက ဘဝပျက်လောက်အောင် မရှိဖူးပါဘူး။ အပျော်ပါပဲ။ ဒါပေမယ့် ဒီနေ့က ဖဲချပ်ကို ထိတိုင်းရှုံး ဖြစ်နေလို့ စိတ်မပျော်ရတာပါ။
စိတ်နဲ့လူနဲ့ မကပ်ဘဲ အိမ်ထဲဝင်လာချိန်မှာပဲ သူ့သားရဲ့ အခန်းတံခါး ဟနေတာ တွေ့ရပါတယ်။ အထဲမှာလည်း သူငယ်ချင်းနှစ်ယောက် တိုးတိုး တိုးတိုးနဲ့ စကားပြောနေသံ ကြားနေရပါတယ်။ ဒီကောင်လေးနှစ်ယောက် မဟုတ်တာ လုပ်နေကြပြီမှန်း ဒေါ်ခင်မေစန်း ခန့်မှန်းမိပါတယ်။ သူမလည်း ငယ်ရာက ကြီးလာတာမို့ ဒီအရွယ် လူငယ်တွေရဲ့ စိတ်ကစားပြီး လိင်စိတ်ပြင်းထန် ထကြွတတ်တာကို သိနားလည်းပါတယ်။ အရင်ကလည်း တစ်ခါ၊ နှစ်ခါ မက သူ့သားရဲ့ အာသာဖြေ ဂွင်းထုနေတာကို တွေ့ဖူးပါတယ်။ အသေအချာ မတွေ့ရပေမယ့် အမြန်ဖုံးဖိလိုက်တဲ့ သားရဲ့ အပြုအမူကို ကြည့်ကာ ဒါလုပ်နေတယ်ဆိုတာ ခန့်မှန်းမိတာပေါ့။
အဲဒီတော့လည်း သူ့မ သားလေး မရှက်ရအောင် မသိချင်ယောင်ပဲ ဆောင်နေလိုက်ရဖူးပါတယ်။ တခါကဆို ခေတ်ရော အောင်အောင်ရော အာသာဖြေနေတာကို မမြင်ရပေမယ့် အခန်းအပြင်ကနေ ကြားဖူးပါတယ်။ နေ့ခင်းဘက်ဆို အိမ်မှာ သူတို့ကြီးပဲ ရှိတတ်တာမို့ လွတ်လွတ်လပ်လပ် နေကြမှန်းသိပါတယ်။ ဒါပေမယ့် တခါတလေ သူမ ပြန်လာတဲ့အချိန် ဒီလိုတွေ တွေ့ရတာတော့ မကောင်းဘူးပေါ့။ သူမထက် သမီးနှစ်ယောက်သာ တွေ့ရင် မကောင်းဘူးလေ။ ဒါကြောင့်ပဲ အောင်အောင့်ကို အခန်းထဲမှာ နေရင် တံခါးပိတ်ထားဖို့ မသိမသာ ပြောပြပေမယ့်လည်း အောင်အောင်က အမြဲ နမော်နမဲ့နိုင်လွန်းပါတယ်။
အခုလည်း သူငယ်ချင်းနှစ်ယောက်ရဲ့ စကားသံတွေကြားပြီး အခန်းတံခါး တော်တော်ဟနေတာတွေ့တော့ သားကို စိတ်ဆိုးမိပါတယ်။ သူမ သတိထားမိချိန်မှာ အခန်းပေါက်ဝနားတောင် ရောက်နေပါပြီ။ ဒါနဲ့ သူမရောက်နေကြောင်း သိအောင် အသံပေးဖို့ စဥ္းစားလိုက်ချိန်မှာပဲ အခန်းထဲကို ကြည့်လိုက္မိပြီး အသံမပေးဖြစ်တော့ပါဘူး။ ကလေးနှစ်ယောက်က အမျိုးသမီး အောက်ခံဘောင်းဘီ တထည်စီကို မျက်နှာမှာ ကပ်ပြီး ဂွင်းထုနေကြတာလေ။ ဒီပင်တီတွေက သမီးနှစ်ယောက်ရဲ့ ဟာတွေဆိုတာ ဒေါ်ခင်မေစန်း သိပါတယ်။ ကလေးတွေက အမတွေရဲ့ ပင်တီကို မရွံမရှာ နမ်းရှိုက်ပြီး မျက်နှာအုပ်ထားကာ အာသာဖြေနေကြတာကို တအံ့တဩ ဖြစ်မိပါတယ်။
ယောကျာ်းလေးတွေ စောက်ဖုတ်လျက်၊ ဘာဂျာဆွဲတာကို သူမ သိပါတယ်။ ဒါပေမယ့် ဒါက အမတွေရဲ့ အတွင်းခံဘောင်းဘီတွေလေ။ ရွံဖို့ မကောင်းဘူးလားလို့ သူမထင်မိပါတယ်။ ပြီးတော့ ခေတ်က ထားပါတော့။ အောင်အောင်ကပါ အမတွေပင်တီကို နမ်းနေတာကို တွေ့ပြီး ဒေါ်ခင်မေစန်းတစ်ယောက် ပါးစပ်အဟောင်းသား ဖြစ်သွားရတာပါ။ နောက္မှ သူတို့မှာ ရည်းစားသနာမရှိလို့ နီးစပ်တဲ့ အမတွေပင်တီကနေ စောက်ဖုတ်နံ့ရှုကြည့်တာ နေမှာပါလို့ ဖြေတွေး တွေးလိုက်ရပါတယ်။ ဒါပေမယ့် သန့်သန့်ပြန့်ပြန့် နေတတ်ပြီး ခပ်ချောချော နေတတ်တဲ့ ဒီကလေးနှစ်ဦးရဲ့ အပြုအမူကို အံ့ဩနေမိတုန်းပါပဲ။
ဒါနဲ့ အသံမပေးတော့ပဲ ကိုယ့်အခန်းထဲပဲ ဝင်သွားတော့မယ် ဆုံးဖြတ်ကာ လှည့်ထွက်ခါနီးမှ ကလေးတွေရဲ့ ပစ္စည်းကို အကြည့်ရောက်သွားပါတယ်။ မြင်လိုက်ရတဲ့ ဒေါ်ခင်မေစန်းအဖို့ ထပ်ပြီး မျက်လုံး ပြူးစရာပါ။ သူမက ကလေးတွေလို့ စိတ်ထဲမှတ်ထားမိပေမယ့် သူတို့ပစ္စည်းကတော့ လူကြီးတွေနဲ့ နင်လား ငါလားပါပဲ။ အကြောများ ပြိုင်းပြိုင်း ထနေပြီး တံတွေးများနဲ့ ဝင်းဝင်းပြောင်နေပုံက တွေ့မြင်ရသူ သူမအဖို့ တံတွေးမြိုချမိသွားပါတယ်။ သူ့သားနဲ့ ခေတ်မှာ ဒါမျိုး စံချိန်မှီတွေ ရှိတယ်ဆိုတာ မယုံနိုင်စရာပါ။ အရင်က အောင်အောင် ဂွင်းထုတာကို ပက်ပင်းမိမလို ဖြစ်ခဲ့ဖူးပေမယ့် ဒါမျိုး ရှင်းရှင်းလင်းလင်း တွေ့ရခြင်း မရှိခဲ့ပါ။ အခုတော့ မျက္မြင်တွေ့ပြီး လှည့်မထွက်သွားမိတော့ဘဲ သူမကို မမြင်အောင် တံခါးအကွယ်ဘက်တိုးပြီး ချောင်းကြည့်နေမိပါတော့တယ်။
နှစ်ယောက်လုံးရဲ့လီးတွေကတော့ ၉ တန်းကျောင်းသားအရွယ်နဲ့ မလိုက်အောင် ကြီးလွန်းပါတယ်။ အထူးသဖြင့် ခေတ်ရဲ့ တင်းပြောင်ပြီး ဖွံ့ထွားလှတဲ့ လီးထိပ်ခေါင်း ပြောင်ပြောင်ကြီးက ဒေါ်ခင်မေစန်းရဲ့ ကာမမီးကို တောက်လောင်အောင် အစပျိုးပေးလာနိုင်ပါတယ်။ ဒီလိုနဲ့ သူတို့ လှုပ်ရှားပုံတွေ သေချာကြည့်မိတော့မှ ထပ်မံမျက်လုံးပြူးရပြန်ပါတယ်။ သူမက လီးတွေကိုပဲ ကြည့်နေမိတော့ လှုပ်ရှားနေတဲ့ လက်တွေဆီ အာရုံမရောက်ခဲ့ပါ။ အခုမှ ခေတ်ရဲ့လီးကို အောင်အောင်က ဘေးကနေ ဂွင်းတိုက်ပေးနေတာ တွေ့လိုက်ရပါတယ်။ စကြည့်ခါစက ဘေးတစောင်းဖြစ်နေလို့ မမြင်တာလည်း ပါပါမယ်။
ဒီလို မြင်ကွင်းကို တွေ့လိုက်ရတော့ ထနေတဲ့ ကာမစိတ်တွေတောင် ပျောက်သွားပါတယ်။ သူမရဲ့ ရှားရှားပါးပါ သားယောကျာ်းလေးက သူ့သူငယ်ချင်းကို ဂွင်းထုပေးနေတာ တွေ့တော့ ဘယ်အမေက စိတ်မပူဘဲ ရှိပါ့မလဲ။ ဒါပေမယ့် အော်ဟစ်တားဆီးဖို့ကလည်း ခက်ပါတယ်။ ပြီးတော့ ဒီကိစ္စမျိုးက အော်ဟစ်ဆူပူရင် ပိုဆိုးသွားတတ်တာ သိနေပါတယ်။ သူမအနေနဲ့ သူ့သားကို ဘယ်လိုတားဆီးရမလဲ မတွေးတတ်အောင်ပါပဲ။ သူမသားလေးက အမနှစ်ယောက်နဲ့ပဲ နေရတော့ မိန်းမလျာစိတ်ပဲ ဝင်သွားတာလား။ ဒါပေမယ့် အောင်အောင်ရဲ့တသတ်လုံး အပြုအမူတွေမှာ မိန်းမလျာပုံစံ မတွေ့ဖူးပါဘူ။ ယောကျာ်းပီပီ ဆိုးတတ်လွန်းလို့တောင် စိုးရိမ်နေခဲ့ရတာလေ။
ဘာပဲပြောပြော လူတစ်ယောက်ရဲ့ အငုံစိတ်ကို မှန်းလို့မရတာ သူမသိပါတယ်။ ဒါကြောင့်ပဲ သူမသားလေးကို တဖြည်းဖြည်း လမ်းကြောင်းပြ ပဲ့ပြင်ပေးဖို့ လိုအပ်တာကို သဘောပေါက်လာပါတယ်။ ဒါနဲ့ပဲ ဆက္မကြည့်တော့ဘဲ အိမ်အပြင်ဘက် ပြန်ထွက်လာခဲ့ပါတယ်။ အပြင်ရောက်ပြီး စိုးရိမ်စိတ်နည်းနည်း ငြိမ်သွားတော့ ဒေါ်ခင်မေစန်းရဲ့ မျက်လုံးထဲမှာ ခေတ်ရဲ့ ပစ္စည်းကြီးကို ပြန်မြင်ယောင်လာပါတယ်။ ဒါကြီးနဲ့ ငါ့သားရဲ့ ဖင်ကို လိုးနေပြီလားဆိုတဲ့ အသိက ကြောင့်ကြပူပန်စိတ်နဲ့အတူ မဆီမဆိုင် ရမ္မက်စိတ်တွေက ထန်လာရပါတယ်။ ဒါကြောင့်လည်း တဆစ်ဆစ်ဖြစ်လာတဲ့ အဖုတ်ထဲက ခံစားချက်ကြောင့် လမ်းဆက္မလျောက်နိုင်တော့ဘဲ အအေးဆိုင်တစ်ဆိုင်ဝင်ကာ ထိုင်နေလိုက်ရပါတော့တယ်။
အအေးသောက်ပြီးတော့ အနည်းငယ် စိတ်ငြိမ်လာတော့မှ မတွေးသင့်တာတွေ တွေးပြီး စိတ်ရိုင်းတွေ ဝင်လာမိတဲ့ ကိုယ့်အဖြစ်ကိုကိုယ် ရှက်နေမိရပြန်ပါတယ်။ တကယ်ဆိုရင် ခေတ်ကလည်း သူမရဲ့ သားတစ်ဦးလိုပါပဲ။ ခေတ်က လိုချင်တာရှိရင် မိမိအပေါ် သားတစ်ဦးလို အမြဲချွဲနွဲ့ပူစာတတ်သူပါ။ ဒီလိုကလေးစိတ်ပဲရှိတဲ့သူအပေါ် မိမိက ကာမစိတ်ဖြစ်ပေါ်သွားရတာ ရှက်ဖို့ ကောင်းလွန်းပါတယ်။ ကလေးဆိုပေမယ့် သူ့ဟာကြီးက လူကြီးထက်သာတယ်ဆိုပြီး အတွေးပေါ်လာပြန်ပါတယ်။ ကိုယ့်ကိုကိုယ် သတိထားနေရင်းမှ အတွေးဆိုးတွေ ထပ်ဝင်လာလို့ ဒေါ်ခင်မေစန်းမှာ ခေါင်းကို အတင်းခါကာ မေ့ပစ်ဖို့ ကြိုးစားလိုက်ရပါတယ်။
နောက်ဆုံးတော့ ခေတ်အပေါ် စိတ်မိုက်စိတ်ရိုင်းတွေကို ဖျောက်ပြီး သားလေးရဲ့ အပြုအမူကို ဘယ်လိုဖြေရှင်းရမလဲဆိုပြီးတော့တာ အာရုံထဲ သွင်းလိုက်ပါတော့တယ်။ ဒါက သူမအတွက် ပိုအရေးကြီးတယ်လေ။ သမီးနှစ်ယောက် မွေးပြီးမှ ရှားရှားပါးပါး သားလေးတစ်ယောက်ထဲ ရထားတာ။ မိန်းမလျာတော့ မဖြစ်စေချင်ပါဘူး။ ဒါပေမယ့် တွေ့လိုက်ရတာကခည်း ရင်ပူစရာ။ ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် သားသူငယ်ချင်း ခေတ်ကိုပဲ မေးကြည့်ကာ ထိန်းသင့်တာ ထိန်းခိုင်းဖို့ ဆုံးဖြတ်လိုက်ပါတယ်။ ဒီလိုဆုံးဖြတ်ပြီး စိတ်အေးသွားပေမယ့် ခဏပါပဲ။ ညအိပ်ယာဝင်တော့ မဆီမဆိုင် ခေတ်ရဲ့ ပစ္စည်းထွားထွားကြီးကို မျက်လုံးထဲ မြင်ယောင်လာကာ အိပ်မပျော် ဖြစ်ရပြန်ပါတယ်။ ဒါနဲ့နောက်ဆုံးတော့ သူမဟာသူမ လက်နဲ့ အာသာဖြေပြီးတော့ကာ အိပ်ပျော်အောင် ကြိုးစားလိုက်ရပါတော့တယ်
Comments
Post a Comment