ငထွား စိတ်ကြိုက်
ရေးသားသူ – အမည်မသိ
ကြက်သမား ငထွား ဆိုသည့်အတိုင်း ကြက်ကို လက်ထဲက မချပါ ။ ငထွားမှာ အမြဲ ရွာရိုးကိုးပေါက် လျှောက်သွားနေပြီး ကြုံရာကျပန်း နေတတ်သော လူးဆိုးလေးဖြစ်သည် ။ ခန္ဒာကိုယ် တောင့်တောင့်တင်းတင်းရှိပြီး လက်နှစ်ဖက်လုံးနဲ့ ရင်ဘတ် ကျောပြင် တို့တွင် စွဲမက်စရာတက်တူးများ အပြည့်ထိုးထားသည်။ နှုတ်ခမ်းမွှေး ပါးသိုင်းမွှေး ထိုးထိုးထောင်ထောင်နဲ့ အလွန်ဆိုးပေပေနိုင်သူ ဖြစ်သည် ။ သို့သော်လည်း ပျိုမေတို့၏ အသည်းကို လှုပ်ကိုင်ရမ်းနိုင်သော အစွမ်းရှိသည် ။ မ ကျမ်းကျေတယ်ဟု ပြောရမလား၊ ခပ်ထန်ထန် ခပ်ကြမ်းကြမ်း ရုပ်စပေါက်ကို အကြမ်းစင်လေးဆိုပြီး တင်စားကြသည် ။
ငထွားမှာ မြဒင် ဆိုသည့် သူငယ်ချင်း ရှိသည် ။ မြဒင်က အိမ်ထောင်ကျပြီဆိုပေမဲ့ လက်ကြောမတင်း ။ ငထွားနဲ့ပေါင်းပြီး ကြက်တိုက် ဖဲရိုက်သည် ။ မြဒင်မှာ ယောက္ခမအိမ် တက်နေရပေမဲ့ ယောက္ခမက အဆင်ပြေတော့ အလုပ်လည်း မယ်မယ်ရရ မလုပ်ရပါ ။ ငထွားနဲ့ မြဒင်က စိတ်တူကိုယ်တူ ညီအစ်ကိုလိုပေါင်းသင်းကြသည် ။
တစ်နေ့ မြဒင်ရဲ့ယောက္ခမ အိမ်ရှေ့တွင် ငထွားက ကြက်ကို တသသလုပ်နေသည် ။ ထိုအချိန် မြဒင်ယောက်ဖ ညီညီ ရောက်လာပြီး ငထွားကို သေချာကြည့်နေမိသည် ။ ကြည့်နေရင်း ငထွားရဲ့ ပေါင်ကြားကို ကြည့်မိသွားသည် ။ ငထွားမှာ ပုဆိုးတိုတို ဝတ်ထားပြီး အောက်စလွတ်နေတော့ တစ်ထွာလောက်ရှိတဲ့ ပျော့အိအိ လီးတန်ကြီးနဲ့ တွဲလောင်းကျနေသော ဂွေးဥကြီးနှစ်လုံးကို ညီညီက အထင်းသား မြင်နေရသည် ။ ငထွားမှာ ကြက်ကိုပဲ အာရုံရောက်နေတော့ အောက်စ လွတ်လို့ လွတ်မှန်း သိပုံမရ ။
“အို…”
ညီညီ တခြားသူရဲ့ လီးကို အခုမှပဲ သေသေချာချာ မြင်ဖူးတော့သည် ။ သူ ဂွင်းတိုက်နေကြ သူ့လီးနဲ့ တခြားစီ ။ ငထွားရဲ့လီးကို ကြည့်ပြီး နည်းနည်း ရှက်သွားပေမဲ့ ထပ်ကြည့်ချင်စိတ် ဖြစ်လာတာကြောင့် အရဲစွန့်ကာ ခိုးခိုးကြည့်နေမိသည်။ ထို့နောက် ကြည့်နေရင်း အာခေါင်တွေ ခြောက်ကပ်လာသလို ရင်ထဲမှာလည်း ဖိုးသိုးဖပ်သပ်နဲ့ ရေဆာသလိုလို လေဟာသလိုလို ဖြစ်နေမိသည် ။
ငထွား အောက်ငုံ့ကြည့်မှ သူ့လီးပေါ်နေတာကိုသိပြီး ညီညီကို ပြုံးစစနဲ့ ရယ်ပြလိုက်တယ် ။ ညီညီ ရှက်သွားပြီး အိမ်ထဲ ပြေးဝင်သွားပြီး ငထွားမှာ ရယ်ကျဲကျဲနဲ့ ကျန်နေခဲ့သည် ။
ညီညီတို့အိမ်က နှစ်ထပ်အိမ် ဖြစ်သည် ။ အပေါ်ထပ်မှာ မြဒင်တို့ လင်မယားက တစ်ခန်း ၊ ညီညီက တစ်ခန်း၊ အိပ်ခန်းချင်းက ကပ်နေကြသည် ။ ညညဆို မြဒင်မှာ ညီညီ့အစ်မကို လိုးတိုင်း ညီညီမှာ ချောင်းကြည့်ရတာအမော ။ ချောင်းကြည့်တိုင်းလည်း ထန်ပြီး ဂွင်းထုရသည်။
ညီညီက မြဒင်ရဲ့ လီးတံကို သေချာမမြင်ဖူးပေမဲ့ ခုနက မြင်ခဲ့တဲ့ ကိုငထွားရဲ့ လီးနဲ့ အတူတူလောက်ပဲနေမလားဟု တွေးနေမိသည်။ သူ့အစ်မက မြဒင်လီးကို စုပ်ပေးတိုင်း သူ့မှာ ပါးစပ်တပြင်ပြင်နဲ့ လီးချောင်းကြီးကို စုပ်ဖူးချင်နေသည်။ လူပျိုဖော်ဝင်စ ထန်လွန်းတဲ့အရွယ်ဆိုတော့ အတုမြင် အတတ်သင် စမ်းသပ်ချင်နေတာပေါ့ ။ ညီညီ့စိတ်က မိန်းကလေးတွေကိုမြင်ရင် မထကြွပေမဲ့ ယောက်ျားတွေရဲ့ သန်မာထွားကြိုင်းတဲ့ ဘယ်အစိတ်ပိုင်းကိုပဲမြင်မြင် ထကြွလာပြီး ဖင်ထဲက ယားလာတော့တာပဲ။
“ဟျောင့်.. ငထွား .. မင်းဒီည ငါတို့အိမ်မှာ ထမင်းစားကွာ..။ အိမ်မှာ ကြက်သားဟင်း ချက်တယ်ဟ။ မစားခင်.. ကြက်လက်စာသားကြော်လေးနဲ့ .. တစ်ခွက်တစ်ဖလား .. မော့ကြဦးစို့လာ.. ပြန်မနေတော့နဲ့..”
ငထွား အကြိုက်ပေါ့။ ခါတိုင်းလည်း အိမ်ကို ကပ်တာမဟုတ်ဘူး၊ ကြုံရာအိပ် ကြုံရာစား..။ တခါတလေ ဆော်နဲ့ချိန်းတာကြာပြီး ဇရပ်မှာအိပ်လိုက်တာတွေရှိသလို၊ ဆော်ကိုလိုးရင်းနဲ့ မနက် အုန်းမောင်းခေါက်သွားတာတွေလည်း ရှိတယ် ။ မြဒင်က အိမ်အောက်ထပ်မှာ ယောက္ခမတွေရှိနေတော့ အပေါ်ထပ်က အိပ်ခန်းနှစ်ခန်းရှေ့မှာ ဖျာခင်းပြီး ငထွားနဲ့ သောက်စားနေကြတယ် ။
“ဟာ.. ငါ့ညီ.. လာ အမြည်းစားဦးလေ.. လာပါဟ”
ငထွားက ညီညီ့လက်ကိုဆွဲပြီး သူ့အနားကို ဆွဲချလိုက်တယ် ။ ညီညီလည်း ရောရောင်ပေါရောင်နဲ့ ထိုင်ချလိုက်သော်လည်း ငထွားက ညီညီ့လက်ကို တင်းတင်းဆုပ်ထားမြဲ။
“စားပါဟ.. အမြည်းလေး.. ဘာလေး.. မကြိုက်ဘူးလား”
“ကြိုက်.. ကြိုက်ပါတယ်..”
မြဒင်ကတော့ ငထွားအကြံကို မသိပါ ။ ညီညီက အမြည်းတစ်ဖတ် ကောက်စားပြီး ထမယ်လုပ်တော့ ငထွားက ဆောင့်ဆွဲပြီး
“နေပါဦးဟ၊ ဒီမှာ အစ်ကိုတို့နှစ်ယောက်ထဲ သောက်ရတာ မကောင်းဘူးဟ..”
ညီညီ ထိုင်နေလိုက်ရပြီး ခဏနေမှ အိပ်ချင်ပြီဆိုပြီး ထလာခဲ့သည် ။ ငထွားက ထမင်းစားပြီး မပြန်တော့ဘူး၊ မူးလို့ လှဲချင်ပြီဆိုလို့ ညီညီ့အခန်းထဲကို မြဒင်ကိုယ်တိုင် တွဲပို့လိုက်သည် ။ ငထွားက အကြံနဲ့လေ။ ညီညီ့စိတ်ထဲ ညနေကတည်းက ဘာတွေဖြစ်နေတယ်ဆိုတာ ငနဲသားက ရိပ်မိတာပေါ့။ ဒါ့ကြောင့်လည်း ခုနက အနားခေါ်ပြီး ဟိုစမ်းဒီစမ်းနဲ့ တီးခေါက်ကြည့်လိုက်တာပေါ့ ။
မြဒင်က ညီညီကလည်း အိပ်နေပြီ ၊ ငထွားကလည်း လူမှန်းမသိအောင် မူးပြီးမှောက်နေပြီဆိုပြီး သူ့မိန်းမကို ဘုတော့တာပေါ့။ အခန်းက ကပ်ရက်ဆိုတော့ အသံတွေက ကြားနေရတယ် ။ သူများတွေလိုးသံ ကြားတော့ ငထွားရော ညီညီပါ စိတ်တွေထကြွလာတယ် ။ ခါတိုင်းလိုဆို ချောင်းကြည့်ပြီး ညီညီဂွင်းထုမှာ အမှန်ပဲ။ အခုတော့ ကိုငထွားရှိနေတော့ မကြားချင်ယောင်ဆောင်ပြီး ငထွားကို ကျောပေးကာ အိပ်ချင်ယောင်ဆောင်နေလိုက်တယ် ။
ခွီးထဲမှပဲ.. ငနဲသားမြဒင်က မတအား ကြမ်းနေတာပဲ။ ငထွား.. စိတ်တွေတအားထန်လာပြီး ဖင်ပေးအိပ်နေတဲ့ ညီညီကို ခွကာ သိုင်းဖက်လိုက်တယ် ။ နောက်ကနေ မာမာတောင့်တောင့် သူ့လီးကြီးနဲ့ ထောက်ထားပြီး အပေါ်ပိုင်းကိုလည်း ဖက်ထားကာ လက်က ရင်ဘက်ပေါ် မထိတထိ ပွတ်သလိုလို ဘာလိုလို လုပ်နေတယ် ။ လူပျိုဖြန်းလေး ညီညီတစ်ယောက် မနူးမနှပ်နဲ့ ရင်တွေတလှပ်လှပ်ခုန်ကာ အသက်ရှူမမှားဖို့ပင် ထိန်းထားနေရတယ်..။ မာတင်းတင်းလီးကြီးက အငြိမ်မနေပဲ ဖင်ကြီးကို တေ့ထောက်ပြီး ထိုးပွတ်လာပြန်တယ်။ ညီညီ လှုပ်လည်းမလှုပ်ရဲသောကြောင့် ငြိမ်ငြိမ်နေနေရတယ် ။
ငထွားက ပိုကဲလာတယ်။ အနားကစောင်ကို နှစ်ယောက်လုံးအပေါ် လွှားကနဲ ခြုံချလိုက်ပြီး ညီညီရဲ့ နို့သီးခေါင်းရှိမဲ့ နေရာတစ်ဝိုက်ကို လက်ချောင်းလေးများနဲ့ ပွတ်သပ်ပေးတယ်။ ညီညီ အသံမထွက်မိအောင် ပါးစပ်ပိတ်ထားရပေမဲ့ စိတ်ထဲ တမျိုးကြီးဖြစ်လာပြီး ယားသလိုလို ကျင်သလိုလိုနဲ့ တစ်ခါမှ မခံစားဖူးတဲ့ ခံစားမှုဖီလင်အသစ်တွေကို ခံစားနေရတယ် ။
ငထွားက သူ့ပုဆိုးကို အောက်လျှောချပြီး ညီညီ့ပုဆိုးကို ခြေမနဲ့ညှပ်ကာ အပေါ်သို့ လှန်တင်လိုက်တော့ ပူနွေးနွေးလီးကြီးက ညီညီ့ဖင်အသားစိုင်ကြီးကို တိုက်ရိုက်လာထိတော့တယ် ။ နို့သီးခေါင်းကို ချေပေးလိုက်၊ နားရွက်လေးကို သူ့အာငွေ့နဲ့ မှုတ်လိုက် လုပ်ပေးနေတော့ အတွေ့အကြုံမရှိသေးတဲ့ ညီညီမှာ မညည်းပဲမနေနိုင်တော့ပဲ အသံခပ်အုပ်အုပ်ကလေးနဲ့ တဟင်းဟင်း ညည်းနေရတော့တယ်..။
အဲ့အချိန် ငထွားက ညီညီ့ကို ဆွဲလှည့်လိုက်တော့ မျက်နှာချင်းဆိုင် ဖြစ်သွားတယ် ။ ညီညီ့နှုတ်ခမ်းကို ပြွတ်ကနဲ ဆွဲစုပ်လိုက်ပြီး သူ့ရဲ့လျှာကြီးကို သွင်းလိုက်ထုတ်လိုက်လုပ်ပြီး ညီညီ့လက်ကို သူ့လီးပေါ်တင်ပေးလိုက်တယ် ။ ညီညီလည်း မခံစားဖူးတဲ့ ဖီလင်တွေကြောင့် တဟင်းဟင်းညည်းကာ ကော့ပြန်နေပြီး အရှည် ၇ လက်မလောက်ရှိတဲ့ ငထွားရဲ့လီးကြီးကို အထက်အောက် ဂွင်းထုပေးတယ်။ ငထွားက
“ညီ.. အစ်ကို့လီးကို စုပ်ပေးပါလား..။ ညတိုင်း.. မင်းအစ်မက ကိုမြဒင်ကို.. စုပ်ပေးသလိုမျိုးလေ”
ညီညီတစ်ယောက် ငါလည်း ကိုငထွားရဲ့ လီးကြီးကို စုပ်ရတော့မယ်ဆိုပြီး ထထိုင်လိုက်တယ် ။ ငထွားလည်း ခေါင်းအုံးနှစ်လုံးဆင့်မှီကာ ပေါင်ကိုဖြဲကားပေးလိုက်တယ် ။ ထူထူပိန်းပိန်း မဲမဲကောက်ကောက် လီးမွှေးများကြား ထိုးထွက်လာသော လီးတံကြီးမှာ ပျော့တွဲတွဲ ဂွေးဥကြီးနှစ်လုံးပေါ်မှာ အခန့်သား ထောင်မတ်နေတယ် ။
ညီညီလည်း ငထွားပေါင်ဂွကြားမှာ နေရာယူလိုက်ပြီး အကြောပြိုင်းပြိုင်းထနေတဲ့ လီးတန်ကြီးကို လက်ချောင်းလေးများနဲ့ ဆုပ်ကိုင်ကာ ဒစ်ကိုဖုံးအုပ်နေတဲ့ အရည်ပြားလေးကို ဖြဲချပြီး လီးကြီးကို အနီးကပ် စိုက်ကြည့်လိုက်တယ်..။ အနီးကပ်မြင်ရတော့မှ လီးကြီးကို ပိုပြီးစုပ်ချင်လာတာနဲ့ ဒစ်ထိပ်လေးကို ပါးစပ်နဲ့ စငုံလိုက်တယ်။
“အား.. ရှီး…..”
ငထွားမှာ တွန့်သွားပြီး ညည်းသံတိုးတိုးလေး ထွက်လာတယ်။ ညီညီလည်း.. ဒစ်တစ်ဝိုက်ကို လျှာနဲ့ ယက်သပ်ပြီး လီးချောင်းကြီးကို ငုံနိုင်သမျှ ငုံစုပ်ပေးတယ် ။ ငထွားမှာလည်း အတွေ့ထူးကြောင့် ရစ်မူးနေရပြီ။ ဒီလို အစုပ်မခံရတာ ကြာပြီ..။ ဆော်တွေကို စုပ်ပေးပါဦးဆို ရှက်တာလိုလို ဘာလိုလိုနဲ့ မူနေကြတာ..။ ညီညီနဲ့မှပဲ အရသာကို အပြည့်အဝ ခံစားရတော့တယ်..။
အပိုင်း ၂ ဆက်ရန်
Comments
Post a Comment