ကျမဘက်က ပတ်ဝန်းကျင်က ပြောစရာ ဖြစ်လာမှာကို တွေးပူနေလို့သာ ခြင်ချင်နေရတာပါ။ အခုဆိုရင် ကိုမရှိတော့လို့ ငယ်ငယ်ရွယ်ရွယ်နဲ့ တစ်ခုလပ်ဖြစ်နေတဲ့ ကျမကို အခြားယောကျာ်းတစ်ယောက်နဲ့ ရိုးရိုးသားသား အတူတွေ့တာကိုပင် ပြောစရာ ဖြစ်နေနိုင်တယ်လေ။ သားလေးရဲ့ တသတ်လုံးမှာ ကျမရဲ့ အရိပ်ဆိုးတွေ မဖုံးလွှမ်းစေချင်လို့ ကျမထိန်းသိမ်းနေရပါတယ်။ ကျမဟာ ကျမ အာသာဖြေလို့ ရမ္မက်တွေ အရမ်းထန်လာချိန်မှာ ယောကျာ်းတစ်ယောက်ရဲ့ လီးအစစ်ကို တမ်းတမိတာ အမှန်ပါ။ ကိုနဲ့ ကိုသန့်စင်တို့ရဲ့ လီးနှစ်ချောင်းနဲ့ အကြိမ်ကြိမ် အလိုးခံဖူးပြီး အကောင်းဆုံးအရသာတွေ ရဖူးတဲ့ အဖုတ်လေးဟာ လက်နဲ့အာသာဖြေတာကို ဘယ်တင်းတိမ်နိုင်ပါ့မလဲ။ ရှိတာနဲ့ မတင်းတိမ်နိုင်ဘဲ လိုအပ်တာထက် ပိုလိုချင်ခဲ့တဲ့သူရဲ့ ဒုက္ခတောကလည်း နက်ရှိုင်းလွန်းခဲ့တယ် မဟုတ်လား။
ဒီလိုနဲ့ ကို ထွက်သွားပြီး တစ်နှစ်မပြည့်ခင်မှာပဲ ကျမနဲ့ ကိုသန့်စင်တို့ ပြန်ငြိစွန်းခဲ့ပါတယ်။ ကျမပြောဖူးသလိုပါပဲ။ မစွမ်းရင်းကလဲရှိ၊ ကန်စွန်းခင်းကလည်း ငြိဆိုသလိုပါပဲ။ အဲဒီနေ့က ကုန်သည်တစ်ယောက်ရဲ့ ဆိုင်ဖွင့်ပွဲကို မဖြစ်မနေမို့ သွားခဲ့ရတာပါ။ ပထမ ယမင်းကိုပါ အပါခေါ်ပေမယ့် သူ့အမေဆေးခန်းပြရမှာမို့ မခေါ်မိတော့တာပါ။ ဒါဟာပဲ ကျမအနေနဲ့ ကာမမှော်ရုံတောကို နောက်တစ်ခါ သံသယာလည်ဖို့ ဖြစ်ခဲ့ရပါတယ်။
ညနေစောင်း အပြန်လမ်းမှာ မိုးမိလာတဲ့ ကျမရဲ့ အလှအပကိုမြင်ပြီး သူ့စိတ်တွေ မထိန်းနိုင်ဘူး ထင်ပါတယ်။ လမ်းဘေးမှာ ကားရပ်ပြီး ကျမကို ဘယ်လောက်လွမ်းကြောင်း၊ ကျမ ခံစားနေရတာတွေအတွက် သူထွေးပွေ့ နှစ်သိမ့်ပေးချင်ပေမယ့် မသင့်တော်လို့ အဝေးက အားပေးနေရတာကို ရင်နာရကြောင်းတွေ တတွတ်တွတ် ပြောနေပါတော့တယ်။ ပြီးတော့ အတူနေချင်တဲ့ စိတ်တွေ ဘယ်လောက်အားကြီးကြောင်းတွေ ဆက်တိုက်ပြောကာ ဖမ်းရမ်းနမ်းရှုတ်တော့တာပါပဲ။ ကျမက သူ့ကို စိတ်ထိန်းဖို့ ပြောနေရင်းပဲ ဆက္မှားဖို့ မသင့်တာကို သတိပေးနေမိပါတယ်။
ဒါပေမယ့် ကာမဘီးလူး အစီးခံထားရတဲ့ သူ့ရဲ့အပြုအမူတွေဟာ မလျော့ပါးရသလို ကျမရဲ့ ထိန်းချုပ်ဖုံးကွယ်ထားတဲ့ ကာမစိတ်ရိုင်းတွေကလည်း ထိန်းမနိုင်ဖြစ်ချင်လာပါပြီ။ မရတာ ကြာပြီဖြစ်တဲ့ အထိအတွေ့များကြောင့်ပဲ သူက ကျမကို ပွတ်သတ် စုပ်နမ်းလိုက်တိုင်း ကျမမှာ တဖျဥ္းဖျဥ္းနဲ့ ကြက်သီးများထကာ ငြင်းဆန်နိုင်မှု အားပျော့ခဲ့ရပါပြီ။ ဒါပေမယ့် ဘယ်လောက်ပဲ အထိအတွေ့က သာယာမှု ကောင်းပါစေ လမ်းဘေးမှာ ကားရပ်ပြီး အပျော်ရှာဖို့ကိုတော့ မလုပ်ရဲတော့ပါဘူး။ ဒါကြောင့်ပဲ သူစိတ်ဆန္ဒပြင်းနေရင်လည်း အတတ်နိုင်ဆုံးထိန်းပြီး အိမ်ကိုပဲ မြန်မြန် ပြန်မောင်းပေးဖို့ တောင်းဆိုရပါတယ်။ ဒီတခါ ကျမရဲ့ တောင်းဆိုမှုကိုတော့ သူလိုက်လျောပေးပြီး အိမ်ကိုပဲ ပြန်လာခဲ့ကြပါတယ်။ သူ့အနေနဲ့ ရမ္မက်ဆန္ဒတွေကို ကျမတားမြစ်မှုကြောင့် မနည်းထိန်းချုပ်ထားရပုံကို မျက်နှာမှာ အတိုင်းသား မြင်ရပါတယ်။
ကျမရဲ့ ရမ္မက်စိတ်က သူ့ရဲ့အထိအတွေ့တွေကို သာယာမိပေမယ့် အသိစိတ်ကတော့ တစ်ရှက်ကနေ နှစ်ရှက်ထပ်ဖြစ်ရမှာကို ကြောက်နေပါပြီ။ ဒီလိုနဲ့ အိမ်ပြန်ရောက်တဲ့ အထိ မိုးကရွာနေတုန်းပါပဲ။ ဒီနေ့ ညလာအိပ်ပေးမယ့် အမမြတို့လည်း မရောက်လာကြသေးပါဘူး။ အမမြတို့က ကျမသွားစရာရှိတာသိလို့ သားကိုသွားကြိုကာ သူ့အိမ်မှာ ခေါ်ထားမှာပါ။ ကျမရောက်ပြီး ဖုန်းဆက်တော့မှ ဒီအိမ်ကို ထွက်လာကြမှာလေ။ ဒါကြောင့်ပဲ အိမ်မှာ ဘယ်သူမှ မရှိတာမို့ သူ့ကို အိမ်ထဲ မဝင်ခိုင်းတော့ပဲ ပြန်ဖို့ ပြောရပါတော့တယ်။ သူသာ အိမ်ထဲအထိ လိုက်လာပြီး အတင်းဇွတ်တောင်းဆိုကာ ကျမရဲ့ ကာမစိတ်ကို နှိုးဆွလာရင် ကျမစိတ်ကို ထိန်းနိုင်မယ် မထင်လို့ပါ။ အရင်တည်းက အကြိမ်ကြိမ်လျောက်ဖူးပြီး လမ်းသင့်ပြီးသားခရီးကို လက်ဆွဲလို့ ခေါ်ယူသွားရင် လိုက်ပါမိမှာ သဘာဝပါပဲ။
ကျမလည်း သူ့ကို ပြန်ဖို့ပြောပြီး ကားတံခါးကို ဖွင့်ဆင်းလိုက်တာနဲ့ သူက ကျမရဲ့လက်ကို လှမ်းဆွဲပြီး သူ့ဘက်ကို ဆွဲယူလိုက်ပါတယ်။ အရှိန်နဲ့ ဆောင့်ဆွဲလိုက်တာမို့ ကျမမှာ ဟန်ချက်ပျက်ပြီး သူ့အပေါ် လဲပြိုကျရပါတယ်။ ကျမအသိလွတ်သွားတဲ့ ခဏမှာပဲ သူ့ရဲ့ဖက်နမ်းမှုနဲ့ အကိုင်အတွယ် အပွတ်အသတ်တွေကို ခံလိုက်ရပါတယ်။ အသိပြန်ဝင်လာချိန်မှာတော့ ကျမနှုတ်ခမ်းနဲ့ သူ့နှုတ်ခမ်းဟာ အပြန်အလှန်နမ်းနေမိတာကို သိလိုက်ရပါတယ်။ သူ့ရဲ့လက်တွေကလည်း ကျမကို သိုင်းဖက်ကာ ရင်သားတွေနဲ့ တင်သားတွေကို ကောင်းကောင်းကြီး ပွတ်သတ်ကိုင်တွယ်နေပါပြီ။ ကျမမှာလည်း တကိုယ်လုံး တရှိန်းရှိန်းနဲ့ ကာမအဖျားတက်နေရပါပြီ။ ဒါပေမယ့် ခြံတံခါးကြီးကလည်း ဖွင့်ထားရက္မို့လို့ တယောက်ယောက် ဝင်လာမှာကိုလည်း စိုးရိမ်လာပါတယ်။ ဒါကြောင့်ပဲ မရှိမဲ့ရှိမဲ့ အားလေးနဲ့ သူ့ကို တွန်းကာ ဒီနေ့တော့ ပြန်ပါတော့လို့ တောင်ဆိုရပါတယ်။
ကျမရဲ့ ငြင်းဆန်တောင်းဆိုမှုက အရာမထင်တော့ပါဘူး။ သူက ခဏလေးပါဆိုကာ သူ့ဆန္ဒတွေကို အဆုံးထိ ဖွင့်ထုတ်ဖို့ ပြင်နေခဲ့ပါတယ်။ အရင်က လင်ရှိရက်နဲ့တောင် သူလုပ်ချင်ရာကို အတတ်နိုင်ဆုံး ဖြည့်ဆည်းပြုစုပေးပြီး၊ ဖင်ပါ အချခံခဲ့တဲ့ မိန်းမတစ်ယောက်ရဲ့ ငြင်းဆန်မှုကို ဘယ်လင်ငယ်က အလေးထားပါ့မလဲ။ သူလိုချင်တဲ့ ကာမကို မရမချင်း ဇွတ်ယူတော့မှာပါ။ ဒါကြောင့်ပဲ အခြေအနေအရပ်ရပ်ကို တွေးကာ သူ့ဆန္ဒမြန်မြန်ပြည့်ပြီး ပြန်ဖြစ်ဖို့ ဆုံးဖြတ်လိုက်ပါတယ်။ ဒါနဲ့ပဲ သူနဲ့ လူချင်း အတင်းခွာကာ သူဆန္ဒရှိနေရင် ဇာချဲ့ မနေတော့ပဲ ခပ်မြန်မြန်လုပ်ကာ ပြန်ဖို့ ပြောရပါတော့တယ်။ ကျမစကားကြောင့် သူတွေဝေနေစဥ္မှာပဲ ကျမရဲ့ထမိန်ကို ခက်ခက်ခဲခဲ ဆွဲလှန်ပေးကာ ထိုင်ခုံကျောမှီကို မှီပြီး မျက်လုံးမှိတ်ထားလိုက်ပါတော့တယ်။ ကျမရဲ့ မတတ်တာလို့ လိုက်လျောလိုက်ရတဲ့ ပုံစံကို သူ စိတ်ထိခိုက်သွားတယ်နဲ့ တူပါတယ်။
ကျမစိတ်မပါဘဲ သူမလုပ်ချင်ကြောင်းနဲ့ သူက ကျမအပေါ် အလေးထားကြောင်း၊ အခုလို အချိန်မျိုးမှာ သူဆန္ဒရှိပေမယ့် ထိန်းထားပါ့မယ် ပြောလာပါတယ်။ ကျမလည်း သူပြောတာတွေကို နားလည်ပါတယ်။ ကျမတို့ နှစ်ယောက်ရဲ့ အဖြစ်တွေမှာ သူ့ဘက်က စမှားခဲ့တာ ဆိုပေမယ့်လည်း ကျမဘက်က အမှားက ပိုအပြစ်ကြီးပါတယ်။ သူက ကျမအပေါ် အစစအရာရာ ကောင်းပေးခဲ့၊ ကူညီပံ့ပိုးပေးခဲ့တာတွေလည်း အများကြီး ရှိခဲ့သလို အခုအထိလည်း ရှိနေတုန်းပါပဲ။ ပြီးတော့ ဒီတစ်ကြိမ် သူထိန်းနိုင်လည်း နောက်အကြိမ်တွေ မလုပ်ဘဲ နေမှာမဟုတ်ပါဘူး။ သူ့အကြောင်းကို သိနေပြီ ဖြစ်သလို အခုပြောနေရင်းနဲ့တောင် ကျမရဲ့ ထမိန်လှန်ပေးထားတဲ့ အဖုတ်လေးကို အတွင်းခံပေါ်က ပွတ်ပေးနေပါတယ်။ ဒါကြောင့်ပဲ နောက်လည်း ကြုံရမယ့်အတူတူ ကျမစိတ်လျော့လိုက်ပါတော့တယ်။ သူဆန္ဒရှိရင် မြန်မြန်လုပ်ပြီး ပြန်ဖို့ ပြောလိုက်ပါတယ်။
သူက ကျမခွင့်ပြုချက်ရတာနဲ့ ဘောင်းဘီပေါ်ကနေ အဖုတ်အကွဲကြောင်းကို တင်းတင်းလေး ဖိပြီး ပွတ်ကာ နှုတ်ခမ်းကို နမ်းဖို့ ကြိုးစားလာပါတယ်။ ကျမလည်း အနမ်းမခံတော့ဘဲ ပေမရှည်နေတော့ပဲ မြန်မြန်ပြီးအောင် လုပ်သွားပါ၊ သားကို ပြန်ခေါ်ရမှာမို့လို့ အချိန်မရှိတော့လို့ပါ ပြောရပါတယ်။ ဒီတော့မှ သူက ကျမရဲ့ အတွင်းခံဘောင်းဘီကို ချွတ်ပေးပြီး မခြောက်တခြောက် ဖြစ်နေတဲ့ အဖုတ်လေးကို တံတွေးဆွတ်ထားတဲ့ လက်နဲ့ ပွတ်ပေးပါတယ်။ ပြီးတော့ သူ့လီးကို ထုတ်ကာ တံတွေးစွတ်ပြီး ကျမအဖုတ်ကို တေ့ကာ ခပ်ဆက်ဆက်ဖိသွင်းလိုက်ပါတယ်။ အရင်က အကြိမ်များစွာ အလိုးခံဖူးတဲ့ လီးဖြစ်ပေမယ့် ၉ လကျော် လီးနဲ့ ကင်းကွာနေတဲ့ ကျမအဖုတ်လေးဟာ တင်းကြပ်ကြပ်နဲ့ စူးပြီးအောင့်သွားရပါတယ်။
ဒါပေမယ့် အံကိုကြိတ်က သူ့ခါးကို တွန်းကိုင်ထားရင်း ငြိမ်နေပေးလိုက်ပါတယ်။ ကျမအဖုတ်ထဲက အရည်တွေ စိမ့်မထွက်လာသေးတော့ ခံရတာ မသက်သာပါဘူး။ ကျမလည်း ဒီနေရာမျိုးမှာ စိတ်မချနိုင်လို့ ခြံတံခါးဝကို မပြတ်ကြည့်နေရလို့ စိတ်က ကာမသာယာဖို့ကို သိပ်မရောက်နိုင်ပါဘူး။ အလိုးခံရတဲ့ ပုံစံကလည်း နေရာကျဥ္းကျဥ္းမှာ ခါးကွေးကာ ပေါင်ကားခံနေရတာမို့ အဖုတ်လမ်းကြောင်းကို ပိုကျဥ္းစေသလို ဖြစ်စေပါတယ်။ သူကလည်း ကျမနာကျင်သွားတာတွေ့ပြီး ဆက္မလိုးသေးဘဲ အဆုံးထိဖိကပ်ကာ စိမ်ထားပါတယ်။ ဒါပေမယ့် သူ့ကို မြန်မြန်ပြီးစေချင်လို့ ကျမက ဆက်လိုးဖို့ ပြောလိုက်ရပါတယ်။ ကျမပြောလိုက်တာနဲ့ သူကလည်း ဆက်ကနဲဆွဲထုတ်ကာ ဆက်တိုက် လိုးနေပါတော့တယ်။
၉ လကျော် အောင့်အီးထားရတဲ့ ယောကျာ်းတစ်ယောက်ရဲ့ ရမ္မက်ထန်မှုကတော့ ကြောက်ခမန်းလိလိပါပဲ။ ကျမမျက်နှာကို စိုက်ကြည့်ကာ တဖန်းဖန်းနဲ့ လိုးဆောင့်နေသံတွေဟာ မိုးသံတွေကြောင့်သာ အပြင်ကို အသံသိပ်မထွက်ရတာပါ။ ကျမမှာ အောက်နှုတ်ခမ်းကို တင်းတင်းကိုက်ပြီး ယောကျာ်းတစ်ယောက်ရဲ့ ရှိသမျှအားနဲ့ ကြုံးလိုးသမျှကို သူ့ရင်ဘက်ကို တွန်းပြီး ခံပေးနေရတာပါ။ ဒီလိုဆက်တိုက်လိုးနေချိန်မှာ အဖုတ်ထဲက ကာမအရည်တွေ စိမ့်ထွက်လာလို့ ခံသာရတာပါ။ နောက်ထပ် ၅ မိနစ်လောက် ဆက်တိုက်လိုးနေရင်းနဲ့ပဲ သူ့တကိုယ်လုံး တုန်တက်လာကာ အဖုတ်ထဲက လီးကလည်း ပိုကြီးလာသလိုပါပဲ။
ကျမလည်း သူပြီးတော့မှာကို သိလို့ အပြင်မှာ ပြီးဖို့ အမြန်ပြောလိုက်ရပါတယ်။ ကျမပြောသံကြားမှ သူက သတိဝင်လာသလို ဖြစ်ကာ အဖုတ်ထဲက လီးကိုဆွဲထုတ်လိုက်ပါတယ်။ လီးက အပြင်ကို ရောက်တာနဲ့ လီးထိပ်ကနေ အရည်ပျစ်ပျစ်တွေ ပန်းထွက်ကုန်တာပါပဲ။ ကျမ သတိရပြီး အမြန်ပြောလိုက္မိလို့ တော်ပါသေးတယ်။ တားဆေးမသုံးတာ ကြာပြီမို့ အန္တရာယ် ဖြစ်သွားနိုင်တယ်လေ။ ထွက်လာတဲ့ လရည်တွေကလည်း မနည်းမနောပါ။ ဘယ်လောက်တောင် အောင်းထားပြီး စိတ်ထန်နေလည်း မသိပါဘူး။ ကျမဆီးခုံ၊ ဘိုက်သားတွေနဲ့ လှန်တင်ပေးထားတဲ့ ထမိန်တွေပေါ်မှာ လရည်တွေ မနည်းပါဘူး။ သူက ကျမကို ဖက်ပြီး ကာမစည်းစိမ်ခံချင်နေပေမယ့် ကျမက အမြန်ပြန်ဖို့ ပြောကာ တွန်းထွက်လာရပါတယ်။ သူက လရည်တွေ သုတ်ပေးဖို့ လုပ်တာတောင် ကိုယ့်ဟာကိုယ် ရေချိုးလိုက္မယ်၊ ပြန်ပါတော့ပြောပြီး ကားထဲက ထွက်လာခဲ့ပါတော့တယ်။
သူပြန်သွားမှ ရေချိုးခန်းထဲဝင်ပြီး ရေ အမြန်ချိုးရပါတော့တယ်။ အထဲမှာ ပြီးမှာစိုးရိမ်မိတာနဲ့ ကျမရဲ့ကာမစိတ်တွေ ဘယ်ပျောက်သွားမှန်းပင် မသိလိုက်ပါဘူး။ ဆန္ဒတွေ ပြည့်ဝတဲ့ အထိလည်း အချိန်ပေးပြီး မပျော်ပါးနိုင်ပါဘူး။ တားမရတဲ့ သူ့ဆန္ဒပြည့်အောင်သာ ခံပေးလိုက်ရတဲ့ သဘောပါ။ ရေချိုးရင်း ပြန်စဥ္းစားကာ စိတ်ပြန်ပါလာပေမယ့် အချိန်မရလို့ အာသာမဖြေတော့ပါဘူး။ မပြီးဆုံးခဲ့ရတဲ့ ဆန္ဒတွေကို ညပိုင်း သားလေးအိပ်ချိန်ကျမှ တဖက်ကို လှည့်ကာ ထမိန်ထဲလက်သွင်းပြီး ဖြစ်ခဲ့တာတွေကို ပြန်တွေးကာ အာသာဖြေလိုက်ရပါတော့တယ်။
ထိုနေ့က သူ့ကို ၅ မိနစ်စာလောက် အမြန်လိုးဖို့ ခွင့်ပေးလိုက်တာဟာ နောက်ထပ် လိုးကြဖို့ လမ်းဖွင့်ပေးလိုက်သလိုပါပဲ။ တစ်နေ့နေ့ တစ်ချိန်ချိန်မှာ သူရဲ့ ဇွတ်တရွတ် ဆန်မှုနဲ့ ကျမရဲ့ လိုအပ်မှုတွေကြောင့် ပြန်ဖြစ်ကြမှာ သိနေပြီးသားပါ။ လမ်းသင့်ပြီးသား အခြေအနေကို ပြန်စဖို့ ခက်နေပေမယ့် အစလေး ပေးမိတာနဲ့ နောက်ပိုင်း လမ်းကြောင်းပေါက်ကာ အကြိမ်ကြိမ် လျောက်လှမ်းမိတော့တာပါပဲ။ နောက်နှစ်ရက်လောက်အကြာမှာပဲ အိမ်ထဲမှာ စာရင်းလုပ်ရင်း ကျမကို တောင်းဆိုလို့ ထမိန်လှန် ဖင်ကုန်းပြီး အလိုးခံပေးလိုက်ရပါတယ်။ အဲဒီနေ့က ဖင်ကုန်းပေးထားတဲ့ ကျမကို နို့တွေဆွဲပြီး တဖန်းဖန်းဆောင့်လိုးသွားတာဟာ ၉ လကျော်ကြာ လီးကြောင့် မပြီးခဲ့ရတဲ့ ဆန္ဒတွေကို ပြည့်ဝသွားစေခဲ့ပါတယ်။
အလိုးမခံရတာ ကြာနေတော့လည်း ခံရတာ မသက်သာပါဘူး။ ကျမကလည်း ဒီလို ခံရတာကို ကြိုက်နေမိလို့ အိမ်ထောင်တောင် အပျက်ခံခဲ့ရတာလေ။ ဒီလိုနဲ့ပဲ တစ်ခုလပ် ကလေးအမေဖြစ်တဲ့ ကျမဟာ သူ့ရဲ့တောင်းဆိုမှုတွေကို ဖြည့်ဆည်းပြုစုပေးရင်း သူ့ရဲ့ တိတ်တိတ်ပုန်း မယားဘဝရောက်ရပါတော့တယ်။ လင်ငယ်နေတဲ့ ဘဝကနေ အခုတော့ တစ်ခုလပ်ဖြစ်ကာ သူ့ရဲ့ လိုအင်တွေကို ဖြည့်ဆည်းပြုစုပေးနေရတဲ့ တိတ်တိတ်ပုန်း မယားတစ်ယောက် ဖြစ်နေရသလို ကျမရဲ့ ရမ္မက်တွေကို သူနဲ့ဖြေဖျောက်နေရတဲ့ ကြိုက်ကုန်းဘဝ ဆိုရင်လည်း မမှားပါဘူး။ တဏှာစိတ် သာယာမှုနောက်လိုက်ကာ အိမ်ထောင်ရေးဖောက်ပြန်မိသူတွေရဲ့ နောက်ပိုင်း ရလဒ်တွေဟာ ကောင်းနိုင်စရာ ဘယ်ရှိတော့မလဲ။
အခုအချိန်မှာ ကျမအနေနဲ့ လင်သားမရှိတော့တာမို့ စောင့်ထိန်းစရာ သိပ်မလိုဘူးလို့ ထင်စရာပါ။ ဒါပေမယ့် ကျမမှာ သားရှိသေးသလို အသိုင်းအဝိုင်း ပတ်ဝန်းကျင်ဆိုတာကလည်း မေ့ထားလို့ မရပါဘူး။ အရင်ကတည်းကမှ အနေနီးစပ်နေတဲ့ သူနဲ့ကျမကို ဒီလိုအခြေအနေတွေသာ ရိပ်မိသွားကြရင် ကျမတို့ရဲ့ လူမဆန်တဲ့ ဇာတ်ကြောင်းတွေ အားလုံးသိသွားနိုင်ပါတယ်။ တနည်းအားဖြင့် ကို ရုတ်တရက် ပျောက်ကွယ်သွားရတာဟာ ကျမရဲ့ နောက္မီးလင်းခြင်းကြောင့်လို့ သတ်မှတ်ကုန်ကြမှာလေ။ ဒါကြောင့်ပဲ ကျမအနေနဲ့ ပိုမိုလွတ်လပ်ပြီး ပွင့်လင်းလာတဲ့ အခြေအနေတွေကို အကုန်အသုံးမချရဲပါဘူး။ ကျမဘက်က သိက္ခာကျတာကို ခံနိုင်တယ်ဆိုရင်တောင် ကျမမိုက်ပြစ်ကြောင့် အဖမဲ့နေရတဲ့ သားလေးကို ထပ်ပြီး တစ်ဘဝလုံး မခံစားရစေချင်ပါဘူး။
ဒါကြောင့်ပဲ လွတ်လပ်လာတဲ့ အခြေအနေတွေကို ကောင်းကောင်းကြီး အသုံးချချင်နေတဲ့ ကိုသန့်စင်ကို အတတ်နိုင်ဆုံးထိန်းကာ လူမသိသူမသိ တိတ်တိတ်ပုန်း ဇာတ်လမ်း ခင်းကြရပါတော့တယ်။ တပတ်မှာ အခြေအနေပေးရင် နှစ်ကြိမ်၊ သုံးကြိမ်လောက် ချစ်ပွဲဝင် ကြပါတယ်။ ကျမရဲ့ အိမ်ဂေဟာက သူ့ရဲ့ကာမနိဗ္ဗာန်ဘုံလေး ပြန်ဖြစ်သွားရပါတော့တယ်။ ဒီတော့လည်း အရင်တည်းက ကြမ်းကြမ်းတမ်းတမ်း အလိုး၊ အပြောများကို နှစ်သက်တဲ့ သူ့အတွက် ကျမက အပြောခံ၊ အလိုးခံပေးရတာပါပဲ။ ပြီးတော့ ထုံးစံအတိုင်း အပေါက်စုံ၊ ပုံစံစုံ အလိုးခံရတာပါပဲ။ ဖင်ကတော့ တစ်ခါလိုးပြီး ၉ လကျော်အထိ မလိုးဖြစ်ခဲ့ဘူးလေ။ အဖုတ်ကို လိုးရင်း တစ်လလောက်နေမှ ဖင်ကို ပြန်ဖွင့်ပါတော့တယ်။
အဲဒီတော့လည်း အလေ့အကျင့် ကင်းသွားရတဲ့ ဖင်ပေါက်လေးကို ဂျယ်တွေလူးပြီး ပြန်အချခံရတာဟာ သေမတတ် နာရတာပါပဲ။ အရင်တခါ ဖင်ခံပြီးတော့ နာနေတဲ့အချိန် ရင်ထဲက ဝမ်းနည်းပူဆွေးမှုက ပိုအားကြီးသွားလို့ နာတာကို သတိတောင် သိပ်မရတော့ပါဘူး။ ဒါပေမယ့် ဒီတစ်ခါ ဖင်ခံပြီးတော့ နောက်နေ့ ပွဲရုံကိုတောင် မသွားနိုင်ပါဘူး။ ဖင်က ထူပူပြီး စပ်နေသလို တင်ပါးချပြီးတော့တောင် ကြာရှည်ထိုင်လို့ မရလို့ပါ။ အိပ်တာတောင် နှစ်ရက်လောက် မှောက်လျက် အိပ်ရပါတယ်။ သူများတွေထက် ပိုခံရတာကတော့ သူက အဲဒီနေ့က ဖင်ကြီးပဲ နှစ်ချီတိတိ လိုးသွားသလို ဖင်ထဲ ငရုတ်ဆုံထောင်းသလို စိတ်ကြိုက်ထောင်းထည့် သွားလို့ပါ။ အဲဒီတော့ ကျမမှာ အိမ်သာတတ်ရင် စပ်ပြီး နာသလို ဖင်ရေဆေး၊ ရေချိုးရင်တောင် စပ်လွန်းလို့ ရေချိုးခန်းထဲမှာ ခုန်ဆွခုန်ဆွ ဖြစ်နေရပါတယ်။
ဒီလိုနဲ့ ကာမတောထဲမှာ နေရာစုံ၊ ပုံစံစုံနဲ့ အပေါက်စုံအောင် ခံကာ ကျမလည်း တော်တော် ကျွမ်းကျင်နေပြီ ပြောရပါမယ်။ ကျမအတွက် သူ့ကို ချစ်လား၊ မချစ်လား သတ်မှတ်ချက် လုံးဝ မရှိပါဘူး။ ကျမရဲ့ ကာမဆန္ဒပြည့်ဝဖို့ အတွက်ကတော့ သူဟာ စိတ်အချရဆုံးနဲ့ အလိုအပ်ဆုံး သူလို့ သတ်မှတ်ထားလိုက်ပါတယ်။ ကျမရဲ့ စီးပွားရေး လုပ်ငန်းတွေနဲ့ အိပ်ယာထက် ကိစ္စတွေမှာ သူဟာ မရှိမဖြစ်လို့ ယူဆထားပါတယ်။ ကျမလို တချိန်က ရိုးရိုးအေးအေး နေတတ်သူက ကာမစိတ်ခံစားမှုမှာ ဒီလိုသဘောထားလိုက်တာကို ကိုယ့်ဟာကိုယ်ပင် အံ့ဩမိပါတယ်။ တချိန်ကဆို ဘဝမှာ ကာမခံစားမှုထက် အချစ်၊ သံယောဇဥ်တွေသာ အရေးကြီးဆုံးလို့ ခံယူထားသူက အခုအခါ အချစ်အကြောင်း မစဥ္းစားဘဲ ကာမစိတ်ကိုပဲ အလေးထားမိတာကို အံ့ဩမိတာပါ။
ကျမဘဝက ဒီလို သဘောမထားလို့လည်း မရဘူးလေ။ ကျမမျှော်လင့်တဲ့ ပျော်ရွှင်တဲ့ အိမ်ထောင်ရေးဘဝနဲ့ မိသားစုဘဝလေးကို ကျမကိုယ်တိုင် ဖျက်စီးခဲ့တာလေ။ ကျမရဲ့ အချစ်နဲ့ တည်ဆောက်ထားတဲ့ နိဗ္ဗာန်ဘုံလေးဟာ တစစီပျောက်ကွယ်သွားရပြီလေ။ အဲဒီတော့ ကျမဘဝမှာ အချစ်ဆိုတာထက် စိတ်တွင်း အပျော်ကိုပဲ ဦးစားပေးစရာ ကျန်တော့တာပေါ့။ ဒါကြောင့်ပဲ သူနဲ့ ကာမမှုတွေ လုပ်တဲ့အခါမှာ ကို ရှိတုန်းကလို ရှက်ကြောက် တုန်လှုပ်မှုတွေ၊ စိုးရိမ်မှုတွေ မရှိတော့ဘဲ အစွမ်းကုန် အပြိုင်ကြဲကာ လိုချင်တဲ့ အရသာကို ပိုင်ပိုင်ရဖို့ကိုသာ အားထားပါတော့တယ်။ ကာမကိစ္စ မပေးတဲ့နေ့တွေမှာတော့ သူနဲ့တွေ့ချိန်များမှာ အရင်လို ရင်လှိုက်ဖို ခံစားရတာတွေ မရှိတော့ပါဘူး။ မိတ်ဆွေတစ်ဦးလိုပဲ ခံစားနေထိုင်နိုင်ခဲ့ပါတယ်။ ဒါဟာ သူနဲ့ပတ်သတ်လို့ ကျမရဲ့ ခံစားချက်သဘောထားပြောင်းလဲမှု ဖြစ်သလို၊ ကျမဖြတ်သန်းရမယ့် ဘဝလမ်းကြောင်းအပေါ် ခံယူချက် ပြောင်းလဲသွားရခြင်းလည်း ဖြစ်ပါတယ်။
ဒီကြားထဲမှာ သားလေးကလည်း ၅ နှစ်ပြည့်လို့ ကျောင်းထားရပြီလေ။ သားကို သူ့အဖေက ခေတ် လို့ နာမည်တစ်လုံးတည်း ပေးခဲ့ပေမယ့် ကျောင်းထားမယ်ဆိုတော့ သိပ်အစဥ္မပြေဘူး ပြောကြတာနဲ့ တက်ခေတ်မင်းလို့ ဘကြီးဦးနဲ့ တိုင်ပင်ပြီး ပေးခဲ့ပါတယ်။ ဒါပေမယ့် ကျောင်းမှာရော၊ အပေါင်းအသင်းတွေရော အားလုံးကတော့ ခေတ်လို့ပဲ ခေါ်ကြတာပါ။ တက်ခေတ်မင်းဆိုတဲ့ နာမည်က မှတ်ပုံတင်မှာပဲ ရှိပါတော့တယ်။ သားကျောင်းတက်နေတော့ ကျမရဲ့ အလုပ်တွေ ပိုအာရုံစိုက် လုပ်ဖြစ်သလို သူနဲ့လည်း ပိုလွတ်လပ်လာပါတယ်။ သူ့ကို အလိုးခံဖို့ ခွင့်ပြုတဲ့နေ့တွေမှာ ပွဲရုံက စောစောပြန်ပြီး၊ အချစ်တလင်း ဖွင့်ကြတာပါပဲ။ သားကို ကျောင်းသွားကြိုချိန်ရောက္မှ ကျမက သွားကြိုသလို၊ သူကလည်း ပွဲရုံနှစ်ရုံဆီပြန်ပြီး စာရင်းတွေ သွားချုပ်ပါတယ်။ အဲဒီတော့ ကျမရဲ့ ကာမအပျော်ကြူးတဲ့ပွဲက ရက်ခြားဆိုသလို ဖြစ်နေခဲ့တာပေါ့။
ဒါပေမယ့် ခိုးလုပ်တယ်ဆိုတာ ဘယ်တော့မှ မလုံခြုံပါဘူး။ အနည်းဆုံးတော့ ကိုယ့်စိတ်ကိုယ် လိပ်ပြာမလုံဘဲ ခြောက်လှန့်နေမိပါတယ်။ သူနဲ့ အပျော်ကြူးတဲ့ နှစ်ကြိမ်လောက် ဘကြီးဦးနဲ့ အမေမြ အိမ်ရောက်လာတာနဲ့ ကြုံပါတယ်။ ဘကြီးဦးတို့က ကိစ္စရှိလို့ လာတာပါ။ လာတဲ့အချိန်မှာလည်း ကျမတို့က ကိစ္စပြီးလို့ ဧည့်ခန်းမှာ ထိုင်နေကြပါပြီ။ ဒါပေမယ့် ဘယ်လိုမှ ရှောင်မရလို့ ကိုသန့်စင်က အလုပ်ကိစ္စ အရေးကြီးလို့ ရောက်လာသလို ဟန်ဆောင်ရတာပေါ့။ ဒါပေမယ့် တစ်ခုလပ် မိန်းမတစ်ယောက်တည်း အိမ်မှာရှိနေချိန် လူပျိုလူလွတ်တစ်ဦး ရောက်နေတတ်တာဟာ မရိုးသားဘူးဆိုတာ သိနိုင်ပါတယ်။ အရင်ထဲက ဝင်ထွက်နေသူမို့ ကိစ္စမရှိပေမယ့် အခုလို အခြေအနေမျိုးမှာ တစ်ကြိမ်၊ နှစ်ကြိမ်မက တွေ့လာရင် တစ်မျိုးထင်နိုင်စရာပါ။
အထူးသဖြင့် ဘကြီးလို၊ အကိုလို ဖြစ်နေပြီး အစစအရာရာ ကူညီစောင့်ရှောက်ပေးနေတဲ့ မိသားစုက အပြစ်မြင်မှာတော့ ကျမကြောက်ပါတယ်။ ကျမရဲ့ ဘဝထက် သားလေးကို ပိုဂရုစိုက်ရမယ်လေ။ ဒါကြောင့်ပဲ ကျမရဲ့ ရမ္မက်မီးတောက်ကို အတတ်နိုင်ဆုံး ထိန်းဖို့ ကြိုးစားရပါတော့တယ်။ ကိုသန့်စင်ကို အိမ်ထောင်ပြုဖို့ တိုက်တွန်းရပါတယ်။ သူအိမ်ထောင်ပြုပြီးရင်တော့ ကျမတို့ ကိုယ့်လမ်းကိုယ်လျောက်ဖို့လည်း နားချရပါတယ်။ သူအိမ်ထောင်ပြုပြီးမှ ကျမနဲ့ ဇာတ်လမ်းရှုပ်နေရင် နောက်ထပ် အိမ်ထောင်ရေးတစ်ခု ပြိုကွဲမှာကို ကျမ မလိုလားတော့ပါဘူး။ ဒါကြောင့်ပဲ သူ့ကို နားချကာ ယမင်းလေးနဲ့ စည်းရုံးရပါတယ်။ သူနဲ့ယမင်းကလည်း အခုနောက်ပိုင်း ပိုပြီး ခင်မင်လာကာ ကျမတို့သုံးဦး အတူသွားလာတာမျိုးတွေလည်း ရှိလာတတ်ပါပြီ။
ဒါပေမယ့် ကိုသန့်စင်က ယမင်းနဲ့ လက်ထပ်ဖို့ ငြင်းလာပါတယ်။ ယမင်းအပေါ် သံယောဇဥ္ ရှိပေမယ့် အခုအခြေအနေက တစ်မျိုးပြောင်းသွားပြီတဲ့။ သူက ကျမကိုပဲ လက်ထပ်ပြီး စောင့်ရှောက်ပါရစေတဲ့။ ပတ်ဝန်းကျင် တမျိုးမမြင်စေချင်ရင် သူစောင့်ပါ့မယ်။ အချိန်တစ်ခုရောက်အောင်၊ သုံးနှစ်ဖြစ်ဖြစ်၊ ငါးနှစ်ဖြစ်ဖြစ် ကျမကို စောင့်ပြီး လက်ထပ်ပါရစေလို့ ခွင့်တောင်းလာပါတယ်။ အမှန်ဆိုရင် ကျမနဲ့ လင်မယားအရာ အကြိမ်ကြိမ်မြောက်ခဲ့ပြီးသူ တစ်ယောက်က တစ်ခုလပ်ဖြစ်ပြီး လွတ်လပ်နေတဲ့ ကျမကို အချိန်စောင့်ကာ လက်ထပ်ခွင့်တောင်းတာကို လက်ခံဖို့ပဲ ရှိပါတယ်။ ဒါပေမယ့် သူဘယ်လောက် နှစ်ကြာပါစေ၊ စောင့်ပေးနေပါ့မယ်ဆိုတာကို လက္မခံနိုင်တဲ့ အကြောင်းအရင်း ကျမမှာ ရှိပါတယ်။
အဲဒါကတော့ ကျမရဲ့ သားလေးကြောင့်ပါပဲ။ ကျမကြောင့် အဖမဲ့ခဲ့ရတဲ့ သားလေးကို ပထွေးနဲ့ မနေစေချင်လို့ပါ။ ကျမတဏှာရူးလို့ အဖေပျောက်ဆုံးခဲ့ရတဲ့ သားလေးကို ကျမ တဏှာမက္ပြီး နောက်လင်ယူလို့ ပထွေးရသွားတာမျိုး မဖြစ်စေရတော့ပါဘူး။ ကိုသန့်စင်က တခြားတစ်ယောက်နဲ့ လက်ထပ်သွားရင် ကျမရဲ့ ကာမသာယာမှုတွေ၊ စိတ်ဆန္ဒတွေ ပျောက်ဆုံးမယ်ဆိုရင်လည်း ကျမ ခံနိုင်ပါတယ်။ ဒါဟာ ကျမ ခံသင့်တဲ့ အပြစ်ဒဏ်ပါပဲ။ အဖေမရှိတော့လို့ မေတ္တာတခြမ်း ငတ်ကာ သိမ်ငယ်နေမယ့် သားလေးကို ကျမနှလုံးသား အပြည့်အဝ ပေးပြီး မေတ္တာတရားတွေနဲ့ ပြည့်စုံစေချင်ပါတယ်။ နောက်လင်တစ်ယောက် ယူလိုက်လို့ ကျမရဲ့ နှလုံးသားကို ခွဲဝေပေးရမှာမျိုး အဖြစ်မခံနိုင်ပါ။ ကျမရဲ့ အချိန်တွေကို သားလေးအတွက်ပဲ ပေးဆပ်ကုန်ဆုံးချင်ပြီး နောက်လင်အတွက် အချိန်ဖဲ့ပေးရတာမျိုး၊ ဝေရာဝစ္စတွေလုပ်ပြီး ဖြည့်ဆည်းပြုစုပေးရတာမျိုး မဖြစ်စေချင်ပါဘူး။
နောက်ဆုံးကုန်ကုန် အရှင်းဆုံးနဲ့ အရိုင်းဆုံးပြောရရင် သားလေးအိပ်တဲ့ ကုတင်ပေါ်မှာ ပထွေးက လိုးတာကို မဖြစ်စေချင်သလို အရွယ်မရောက်သေးတဲ့ သားလေးကို အခန်းခွဲသိပ်ကာ အမေလုပ်သူက တခြားအခန်းမှာ ပထွေးအလိုးကို ပျော်ပျော်ကြီး ခံဖို့ကိုလည်း မလုပ်နိုင်ပါဘူး။ ကျမလို တဏှာထန်ပြီး သားအိပ်ချိန်၊ ကျောင်းသွားချိန်မှာ လင်ငယ်နဲ့ အပျော်ကြူးနေတတ်တဲ့ မိန်းမက ဒီစကားပြောတော့ မတန်ဘူး ထင်စရာပါ။ ဒါပေမယ့် ကျမတဏှာထပြီး လုပ်တိုင်းခံခဲ့တာတွေက လူမသိသူမသိ တိတ်တိတ်ပုန်းပါ။ လူသိရှင်ကြားနဲ့ သားလေးကိုယ်တိုင် သိမြင်ခံစားရမယ့် နောက်အိမ်ထောင်ပြုခြင်းကိုတော့ ကျမ ဘယ်တော့မှ မလုပ်တော့ပါဘူး။ ကျမရဲ့ သာယာမှုနဲ့ သားလေးရဲ့ ဘဝကို မလဲရဲပါဘူး။
ဒါဟာ မိသားစုအပေါ်နဲ့ သားအပေါ်မှာ မှားခဲ့ဖူးတဲ့ ဖောက်ပြန်ခဲ့တဲ့ မိခင်တစ်ယောက်ရဲ့ ပြန်လည်ပေးဆပ်သင့်တဲ့ အရာပါ။ သားလေးရဲ့ အမြင်နဲ့ ဘဝမှာ ကျမရဲ့ အရာရာကို သူတစ်ယောက်တည်း ပိုင်ဆိုင်တယ်ဆိုတဲ့ အသိမျိုးကို ကျမပေးချင်ပါတယ်။ သားလေးကို ကျမရဲ့ မေတ္တာတွေ အကုန်ပေးပြီး လုံခြုံအေးချမ်းစေချင်တယ်။ ဘယ်လောက်ပဲ အကျင့်ပျက်ပြား ဖောက်ပြန်တဲ့ မိန်းမတစ်ယောက် ဖြစ်ပါစေ၊ မိခင်တစ်ယောက်ရဲ့ မေတ္တာတရားကတော့ ကျမမှာ ရှိပါသေးတယ်ရှင်။
ဒါကြောင့်ပဲ ကိုသန့်စင်ကို အပြတ်ငြင်းကာ ကျမသဘောထားကို သေချာပြောပြရပါတယ်။ ကျမဘဝမှာ သူနဲ့မှ မဟုတ်ဘူး၊ နောက်ထပ် ဘယ်သူနဲ့မှ ထပ်ပြီး အိမ်ထောင်မပြုတော့ကြောင်း ရှင်းရှင်းလင်းလင်း ပြောပြရပါတယ်။ သူကတော့ ကျမဘဝနဲ့ သားလေးအတွက် မိသားစုမှာ လိုအပ်တာတွေ ပြောပြကာ ကျမကို သေချာပြန်စဥ္းစားပေးဖို့ အကြိမ်ကြိမ် ထပ်ပြောနေပါတယ်။ ဒါပေမယ့် သူထပ်ပြောတဲ့ အခါတိုင်း ကျမဘက်က ဆုံးဖြတ်ချက်ကို မပြောင်းနိုင်ကြောင်း ပြောကာ ငြင်းပယ်ခဲ့ပါတယ်။ နောက်ဆုံးတော့ သူလည်း ကျမမှ မရရင် အိမ်ထောင်မပြုဘဲ ဒီလိုပဲ နေသွားဖို့ ပြောလာပါတယ်။ ကျမက ဒီလိုတွေ ဆက်ဖြစ်နေရင်း လူသိကာ အရှက်ရကုန်မှာ စိုးလို့ သူ့ကို လက်ထပ်ခိုင်းတာလေ။ ပြီးတော့ သူ့ကို ဒီအတိုင်းကြီး ဘဝကို မဖြတ်သန်းစေချင်ပါဘူး။ သာယာတဲ့ မိသားစုဘဝလေးနဲ့ ကိုယ့်လမ်းကိုယ်လျောက်စေချင်တာလေ။
ဒါကြောင့်ပဲ သူ့ကို အတင်းနားချကာ အကြိမ်ကြိမ် တိုက်တွန်းမှ လက်ခံခဲ့ပါတယ်။ ဒါကြောင့် ကျမလည်း ယမင်းနဲ့သူ့ကို အောင်သွယ်ပေးရပါတော့တယ်။ တခါတလေ ယမင်းအပေါ်မှာ ကျမ မတရားသလို လုပ်မိနေသလား စဥ္းစားမိပြီး စိတ်မကောင်းပါဘူး။ ယမင်းကို ညီမလေး တစ်ယောက်လို ချစ်ပါတယ်။ ယမင်းလို လှလှပပ နုနုရွရွလေးက ပွဲရုံက လူကြမ်းကြီးတွေနဲ့ အနေနီးစပ်ပြီး ဖြစ်သွားမှာ စိုးရိမ်မိပါတယ်။ ကို ရှိတုန်းကလည်း ဒါကို စိုးရိမ်ကြောင်း ကျမကို ပြောဖူးတယ်။ ပြီးတော့ ယမင်းတို့ ဘဝလေးက မပြည့်စုံကာ ချို့တဲ့လွန်းပါတယ်။ ကျမက သုံးစေချင်လွန်းလို့ တန်ဖိုးကြီးတဲ့ အဝတ်အထည်တွေ၊ အသုံးအဆောင်တွေ ပေးရင်လည်း မဝတ်၊ မသုံးတာ များပါတယ်။ အပြစ်ကင်းတဲ့ ယမင်းမျက်နှာလေး မြင်တိုင်း သူဌေးတစ်ယောက်ယောက်နဲ့ အကြောင်းပါပြီး အေးချမ်းစေချင်တာ ကျမရဲ့ စိတ်ရင်းအမှန်ပါ။
ဒါကြောင့်ပဲ ယမင်းအပေါ် ကျမလုပ်ရပ်က မတရားဘူး ထင်ရပေမယ့် ကျမရဲ့ စိတ်ရင်းကတော့ သူ့ဘဝလေး ကောင်းစေချင်တာ အဓိကပါ။ ဒါဆို အခြား ရိုးသားအေးဆေးတဲ့ ချမ်းသာသူ တစ်ယောက်ယောက်နဲ့ ဆိုရင် ပိုမကောင်းဘူးလား ထင်စရာပါ။ ဒါပေမယ့် ကျမအနီးအနားမှာ ဒီလိုလူတွေ မရှိသလို၊ ရှိတဲ့ သူတွေထဲမှာတော့ ကိုသန့်စင်က အလိုက်ဖက်ဆုံးပဲလို့ ထင်မိပါတယ်။ ပြီးတော့ ကိုသန့်စင်က တခြားမိန်းမတွေနဲ့ အရှုပ်အရှင်း မကြားရပါဘူး။ ကျမနဲ့ပဲ လူကျင့်ဝတ်ဖောက်ဖျက်ကာ ဖြစ်ခဲ့ကြတာလေ။ အဲဒီတော့ ကိုသန့်စင်ရဲ့ စိတ်ရင်းကို ကျမ မှန်းရခက်ပါတယ်။ ယမင်းနဲ့ ဆိုရင်တော့ သူလည်း စိတ်တွေ ငြိမ်ကာ သားမှတ်မှတ် မယားမှတ်မှတ် တည်တည်တံ့တံ့ပေါင်းမှာပါ။ ကျမနဲ့ လွဲပြီး တခြားကိစ္စအရှုပ်အရှင်း မရှိသူမို့ လက်ထပ်ပြီးရင် ကျမနဲ့လည်း ဝေးကာ သာယာတဲ့ အိမ်ထောင်ရေး တည်ဆောက်နိုင်မယ် ထင်နေခဲ့ပါတယ်။
နောက်ဆုံးတော့ ကိုသန့်စင်ရဲ့ သဘောတူညီမှု ရတဲ့အခါ ဘကြီးဦးနဲ့ တိုင်ပင်ပြီး ယမင်း မိဘတွေကို တောင်းရမ်းဖို့ စီစဥ္ရပါတယ်။ လူကြီးတွေနဲ့ ယမင်းကိုယ်တိုင်ကရော သဘောတူလို့ မင်္ဂလာပွဲကို စီစဥ္ကြပါတယ်။ ကိုသန့်စင်မှာက အသက်အရွယ်ကြီးပြီး သိပ်မလှုပ်ရှားနိုင်တော့တဲ့ အမေအိုပဲ ရှိတော့တာမို့ ဘကြီးဦးတို့ လင်မယားကပဲ ဦးစီးပြီး အစစအရာရာ စီစဥ္ရပါတော့တယ်။ မင်္ဂလာပွဲ နီးလာလေ ကိုသန့်စင်ရဲ့ ကျမအပေါ် တောင်းဆိုမှုတွေ ပြင်းလာလေပါပဲ။ ကျမလည်း လက်ထပ်ပြီးရင် ကိုယ့်လမ်းကိုယ်လျောက်ဖို့ ဂတိတောင်းကာ မင်္ဂလာမဆောင်မီ သူ့လိုအပ်ချက်တွေကို အကောင်းဆုံး ဖြည့်ဆည်းပေးခဲ့ပါတယ်။ သူကလည်း နောက်လိုးရဖို့ မမြင်တော့လို့လား မသိပါဘူး။ လက်ထပ်ခါနီး တစ်လနီးပါးလုံး အချိန်မရ ရအောင်လုပ်ကာ နေ့စဥ္ လိုးပါတော့တယ်။
ကျမလည်း သူကျေနပ်အောင် ဖြည့်ဆည်းပေးရင်း ဝေးကွားရတော့မယ့် ကာမအရသာကို အကြိုက်ခံစားနေမိပါတယ်။ ဒီတစ်လလုံးကတော့ သူလိုးရင် အဖုတ်ရော၊ ဖင်ရော၊ အနည်းဆုံး နှစ်ချီပြီးအောင် လိုးတတ်ပါတယ်။ ကျမအကြိုက် အဖုတ်ထဲ တစ်ချီလိုးကာ ပြီးသွားရင် သူ့အကြိုက် ဖင်ကုန်းပေးပြီး ဖင်အလိုးခံပေးရပါတယ်။ ပြီးတော့ တစ်နေကုန်လည်း လူလစ်တာနဲ့ သူ့လီးကို ဆော့ကစားပေး၊ စုပ်ပေးနဲ့ လုပ်ပေးရပါတယ်။ သူကလည်း လူလစ်တာနဲ့ ကျမဖင်တွေကို ပွတ်သတ်ကိုင်တွယ်ကာ ထမိန်လှန်ပြီး အဖုတ်ကို နမ်းပေး၊ လျက်ပေးတတ်ပါတယ်။ နောက်ဆိုရင် ဒီနှုတ်ခမ်းနဲ့ လျှာတွေက ယမင်းကိုပဲ လျက်ပေးနမ်းပေးတော့မှာလေ။
ကျမလို ကလေးအမေတောင် သူ့အလိုးကြမ်းကြမ်းတွေကို မနည်းခံနေရတာမို့ ယမင်းလေးအတွက် တွေးမိပြီး ရင်လေးမိပါတယ်။ ဒါပေမယ့် ကာမမှုကိစ္စတွေဟာ အစပိုင်း အခံရခက်လည်း နောက်ပိုင်းတော့ အရသာရှိသွားတတ်တာမို့ အိပ်ယာထက် လင်မယားကိစ္စမှာတော့ ဒီလို ဖြည့်ဆည်းပေးနိုင်တဲ့ သူနဲ့ လက်ထပ်ရတာ ယမင်း ကံကောင်းတယ်လို့တောင် တွေးမိပါသေးတယ်။ ဒီလိုနဲ့ တစ်ယောက်နဲ့ တစ်ယောက် အပြန်အလှန် ပြုစုဖြည့်ဆည်းပေးရင်း မင်္ဂလာပွဲရက် နီးလာခဲ့ပါတယ်။ ကျမက မင်္ဂလာဆောင်ခါနီးမှာ သူ့ကို ကျမနဲ့ မလုပ်စေချင်ပါဘူး။ မင်္ဂလာဦးညကို တန်ဖိုးရှိရှိ ဖြတ်သန်းစေချင်လို့ပါ။ ဒါပေမယ့် သူကတော့ နီးလေ၊ ပိုထန်လေ ဖြစ်နေသလိုပါပဲ။ နောက္မစားရတော့မယ် အစာကို တစ်ထိုင်တည်း အဝအပြဲ စားချင်နေသလိုပါပဲ။
မင်္ဂလာပွဲ ကျင်းပဖို့ သုံးရက်အလိုလောက္မှာ ကျမရဲ့ ပွဲရုံကို ရောက်လာပြီး လာခေါ်ပါတယ်။ သူလာခေါ်တာ ကျမကို လိုးချင်လို့ဆိုတာ သိပေမယ့် မင်္ဂလာပွဲ နီးနေပြီမို့ ကျမမလုပ်စေချင်ပါဘူး။ ဒါပေမယ့် သူက ဒီတစ်ရက် နောက်ဆုံးပါ ပြောလို့ ကျမအလျော့ပေးကာ သူနဲ့ထွက်လိုက်လာခဲ့ပါတယ်။ ဒါပေမယ့် ဒီနေ့ ကျမအိမ်ကို ပြန်ပြီး သူနဲ့နေလို့မရပါဘူး။ ယမင်းမင်္ဂလာပွဲအတွက် လိုအပ်တာတွေ ပြင်ဆင်လုပ်ကိုင်ပေးဖို့ ကျမအိမ်မှာ ယမင်းတို့ ရောက်နေပါတယ်။ ပွဲကိုတော့ ကိုသန့်စင်အိမ်မှာ ကျင်းပမှာ ဖြစ်ပေမယ့် မိန်းကလေးဘက်က လိုအပ်တာတွေ လုပ်ကိုင်ပြင်ဆင်ဖို့နဲ့ ဧည့်သည်တွေ ညအိပ်ဖို့တော့ ဘကြီးဦးက ကျမရဲ့ အိမ်ကို သုံးပါတယ်။
ဒါကြောင့် ကျမအိမ်ကို သွားလို့ မဖြစ်တော့ သူက တည်းခိုခန်းတစ်ခုခု သွားချင်ပါတယ်။ ကျမလည်း မင်္ဂလာဆောင်ခါနီးမှ လူမိပြီး အရှက်ကွဲမှာကြောက်လို့ ငြင်းရပါတယ်။ နောက်ဆုံးတော့ သူ့အိမ်မှာ အမေတစ်ယောက်ပဲ ရှိတယ်၊ အမေကလည်း အပေါ်ထပ်မှာ နေကာ အိမ်အောက်ကို မဆင်းတာမို့ အေးဆေးတွေ့လို့ရတယ်ဆိုကာ သူ့အိမ်ကို မောင်းသွားပါတယ်။ ကျမလည်း ကျန်တဲ့နေရာ စဥ္းစားမရတာမို့ သူ့အိမ်ကို လိုက်ကြည့်ဖို့ပဲ ဆုံးဖြတ်လိုက်ပါတဟ်။ ကျမတို့ ရောက်ချိန်မှာ သူ့အမေ အိပ်နေပါတယ်။ ပြီးတော့ သူ့အမေက သွားဖို့လာဖို့တောင် လူတစ်ယောက်တွဲမှ ရတာမို့ အိမ်အောက်ဆင်းလာဖို့ မဖြစ်နိုင်ပါဘူး။ ဒါကြောင့်ပဲ အိမ်အောက်ထပ်က သူ့ရဲ့အိပ်ခန်းထဲ ကျမတို့ ဝင်လာခဲ့ပါတယ်။
သူ့အိပ်ခန်းထဲ ရောက်တာနဲ့ ညနေစောင်း ပြန်ခါနီးအထိ ကျမကိုယ်မှာ အဝတ်မကပ်နိုင်တော့ပါဘူး။ ရောက်တာနဲ့ ကျမကို အဝတ်အစား အကုန်ချွတ်ခိုင်းကာ မျက်စိအရသာခံပြီး အသာငမ်းငမ်း ကြည့်ပါတော့တယ်။ သူပြောတာကတော့ နောက်ဆိုရင် ကျမကို ဒါမျိုး မြင်ရဖို့ မလွယ်တော့တာမို့ ဒီနေ့ သူပြောတဲ့ အတိုင်းနေပေးကာ လိုက်လျောပေးပါလို့ တောင်းဆိုပါတော့တယ်။ အဲဒီတော့ ကျမမှာ အဝတ်မဲ့ ခန္ဓာကိုယ်နဲ့ သူ့ရှေ့မှာ မက္တပ်ရပ်ကာ အလှပြရသလို၊ သူရှေ့မှာ ဖင်ကုန်းပြရ၊ လမ်းလျောက်ပြရနဲ့ အလှပြပေးနေရပါတယ်။ သူကတော့ ကုတင်ပေါ်ထိုင်ပြီး မျက်စိအရသာခံ ကြည့်သလို လိုချင်တာတွေ တစ်ခုပြီးတစ်ခု တောင်းဆိုပါတော့တယ်။
ပြီးတော့ အဲဒီနေ့က သူ့တစ်ကိုယ်လုံးကို နေရာလပ်မရှိ နမ်းပေးလျက်ပေးရသလို သူ့လီးကိုလည်း အာညောင်းအောင် စုပ်ပေးရ၊ အလိုးခံရပါတယ်။ လိုးတာကတော့ အဲဒီနေ့က အပတ်စက်ဆုံးပါပဲ။ မရိုက်တာ ကြာပြီဖြစ်တဲ့ ဖင်တွေကို ရိုက်ပြီး လိုးသလို နို့တွေကို ဆုပ်ကိုင်ဆွဲစုပ်တာများဆိုရင် ပြန်လာတော့ ကျမရင်သားတွေက အထိတောင် မခံနိုင်တော့ပါဘူး။ အဖုတ်ကိုလည်း ရေရေလည်လည်နွှာသလို၊ ဖင်ကိုလည်း ဂျယ်မသုံးဘဲ တံတွေးစွတ်ကာ အစိမ်းလိုးခွဲတဲ့ နေ့ပါ။ ကျမမှာ မခံနိုင်ပေမယ့် နောက်ဆုံးပဲလေလို့ တွေးကာ သူလုပ်သမျှ အောင့်အီး ဖြည့်ဆည်းပေးခဲ့ရပါတယ်။ သူ့နှုတ်ကလည်း ကြမ်းတမ်းလိုက်ပုံများ အရင်အခါတွေ ကြမ်းကြမ်းတမ်းတမ်းပြောပြီး လိုးတယ်ဆိုတာ အသေးအဖွဲ ဖြစ်သွားစေပါတယ်။
သူ့အပြောတွေအောက္မှာ ကျမဟာ ဖာသည်သာသာပဲ ဖြစ်ရပါတော့တယ်။ သေချာစဥ္းစားမိတော့ ဖာသည်ကမှ ကျမထက် သာပါသေးတယ်။ ဖာသည်ကမှ ငွေပေးကာ အပျော်ရှာခံရတဲ့ အပျော်မယ် ဖြစ်ရတာပါ။ ကျမမှာတော့ ကို့ရဲ့ တဏှာလွန်ကျူးမှုကြောင့် ယောကျာ်းတစ်ယောက်ရဲ့ ရမ္မက်ဆန္ဒကို ဖြည့်ဆည်းပေးနေရတဲ့ ငွေမရတဲ့ အပျော်မယ်အဖြစ်ပါ။ တစ်နေကုန်လည်း လိုးလိုက်၊ နားလိုက်နဲ့ သူ့အကြိုက် နေပေးခဲ့ရပါတယ်။ နားတဲ့အချိန်မှာတောင် သူ့ပေါင်ကြားထဲ ဝင်လှဲကာ သူ့ပေါင်ပေါ် ခေါင်အုံးပြီး သူ့လီးကို နှာခေါင်းကပ်ပြီး နမ်းပေးကာ အမောဖြေရပါတော့တယ်။ မနက်စာကိုလည်း သူက အခန်းထဲယူပေးပေမယ့် ကျမ သိပ်မစားနိုင်ပါဘူး။ ကျမဘိုက်ထဲမှာလည်း သူ့လရေတွေ သောက္မြိုထားရတာ မနည်းဘူးလေ။
ညနေကျမှ နွမ်းနွမ်းလျလျ အိမ်ပြန်ရောက်ပါတော့တယ်။ အိမ်ရောက်တော့လည်း ယမင်းကိုတွေ့တော့ လိပ်ပြာမလုံတော့သလို၊ မျက်နှာချင်းဆိုင်ရမှာလည်း ကျမလုပ်ခဲ့တဲ့ လုပ်ရပ်တွေကြောင့် မျက်နှာပူကာ ရှက်နေမိပါတယ်။ ဒါကြောင့်ပဲ ပင်ပန်းနေတာကို အကြောင်းပြပြီး ရေအမြန်ချိုးလို့ အိပ်ခန်းထဲ ဝင်လှဲနေလိုက်ပါတော့တယ်။ ဒီလိုပုံနဲ့ ကျမရဲ့ အမိုက်ဇာတ်ဟာ သိမ်းနိုင်ပါ့မလား။ ကာမနွံဆိုတာ ရုန်းလေ နစ်လေပါပဲ။ ဒါပေမယ့် သူ့အိမ်ထောင်ပြုပြီးရင်တော့ စောင့်ထိန်းသင့်တဲ့ စည်းတွေကြောင့် သူရော ကျမရော ထိန်းနိုင်သွားမယ် ထင်ပါတယ်။
ဒီလိုနဲ့ မင်္ဂလာပွဲ အစရက္မှာ အားလုံး အလုပ်ရှုပ်ကြတာပါပဲ။ ပွဲကို ကိုသန့်စင်အိမ်မှာ ကျင်းပမှာမို့ ကျမတို့အားလုံး သူ့အိမ်မှာပဲ သွားပြီး ပြင်ဆင်လုပ်ကိုင် ပေးကြပါတယ်။ အပင်ပန်းဆုံးကတော့ ဘကြီးဦးတို့ပါပဲ။ သူပဲ အစစအရာရာ စီစဥ္ရတာပါ။ ကျမရော သားရော အဲဒီအိမ်မှာ ရောက်နေရတာပါ။ ကိုသန့်စင်ရဲ့ အိပ်ခန်းကို ဝင်ပြင်ပေးကြတော့ ကျမလည်း ဝင်ကြည့်ဖြစ်ပါတယ်။ အရင် တစ်ရက်ကျော်က ဒီအခန်းထဲမှာ ကျမ တစ်နေကုန် အလိုးခံခဲ့ရတာလေ။ တစ်နေကုန် အဝတ်မကပ်နိုင်ဘဲ သူ့အကြိုက် နေပေးခဲ့တာတွေကို ပြန်မြင်ယောင်ပြီး ရင်ဖိုသွားမိပါသေးတယ်။ နောက်ဆိုရင် ဒီအခန်းထဲမှာ ယမင်းလေးက သူ့အပြုအစု၊ အလိုးအဆောင့်များကို ခံရရှာတော့မှာကိုလည်း ကြိုမြင်ယောင်မိပါသေးတယ်။
နေ့ခင်းပိုင်းလောက္မှာတော့ ကျမအိမ်မှာ လိုတဲ့ပစ္စည်းတစ်ခု သွားယူဖို့ ရှိလာပါတယ်။ အိမ်မှာ ဘယ်သူမှ မရှိတာမို့ ကျမပဲ သွားယူရမှာပါ။ ကျမလည်း ဘကြီးဦးနဲ့ အတူသွားဖို့ ထွက်လာပေမယ့် ဘကြီးဦးကလည်း မရှိပါဘူး။ ဒါနဲ့ ကျမလည်း တစ်ယောက်တည်း ပြန်ယူဖို့ ဆိုက်တွဲဂိတ်ဆီ ထွက်လာချိန်မှာပဲ နောက်ကနေ ကိုသန့်စင် ကားနဲ့လိုက်လာပါတယ်။ ကျမလည်း သူ့က သတို့သားမို့ အိမ်မှာပဲနေကာ ဧည့်ခံပေးဖို့ ပြောကာ ပြန်လွှတ်ပါတယ်။ ဒါပေမယ့် ယမင်းက သူ့ကို ကျမနောက်ကို လိုက်ကာ လိုအပ်တဲ့ ပန်းအတုတွေ လိုက်ယူခိုင်းတာလို့ ဆိုပါတယ်။ ဒါနဲ့ ကျမလည်း သူနဲ့အတူ အိမ်ပြန်လာရင်း အခုထဲက မိန်းမစကား နားထောင်နေပါလား၊ နောက်လည်း ယမင်းအပေါ် တန်ဖိုးထားပြီး စကားနားထောင်ပါလို့ ပြောကာ စနောက် ရယ်မောမိကြပါသေးတယ်။
အိမ်ရောက်တာနဲ့ သူ့ကိုဧည့်ခန်းထဲမှာ ခဏထိုင်ခိုင်းပြီး စတိုခန်းထဲက ပန်းအလှတွေကို ဝင်ရှာရပါတယ်။ ဒီပန်းအတု အလှတွေက ကျမတို့ မင်္ဂလာပွဲမှာ အလှဆင်ဖို့အတွက် ကို ကိုယ်တိုင် ရန်ကုန်ကို တက်ဝယ်ထားတာလေ။ မင်္ဂလာပွဲ ပြီးကတည်းက သိမ်းထားဖြစ်တာပါ။ အခု ဒီပန်းတွေကို ထုတ်ကြည့်မိတော့ ကို့ကို သတိရလာမိပါတယ်။ ကို တစ်ယောက်တော့ ဘယ်များ ရောက်နေလဲ မသိပါဘူး။ နောက်တစ်ယောက်နဲ့ ပျော်နေနိုင်သလို သားလေးကို ပစ်ထားရက်လို့လည်း ရင်နာမိပါတယ်။ ဒီလို ကို့ကို သတိရပြီး အတွေးတွေ ပြန့်လွင့်နေချိန်မှာပဲ ကိုသန့်စင်က ကျမအနောက်ကနေ သိုင်းဖက်ပြီး ကျမ ဂုတ်သားတွေကို နမ်းလာပါတယ်။
"အို..... ကိုသန့်စင်၊ မလုပ်နဲ့လေ။
ကျမတို့ ရပ်ကြမှ ဖြစ်မယ်လို့ ဆုံးဖြတ်ထားပြီးသားလေ"
"အင်းပါ ကြည်ပြာရဲ့၊ ကိုယ် လက္မထပ်ခင်လေး တစ်ခါလောက် ချစ်ချင်လို့ပါ။
ဒီနေ့ ကြည်ပြာဝတ်ထားပုံလေးက ကိုယ့်စိတ်ကို မနေနိုင်အောင် ဖြစ်စေလို့ပါ"
ကျမဝတ်ထားတာက မြန်မာဆန်ဆန်ပါပဲ။ ဒီပွဲအတွက် ယမင်းကိုယ်တိုင် ချုပ်ပေးထားတာပါ။ သေချာတိုင်းပြီး ချုပ်ပေးထားတာမို့ ကျမခန္ဓာကိုယ် ကောက်ကြောင်းအလှတွေ ပေါ်လွင်စေတာတော့ အမှန်ပါ။ ဒါပေမယ့် သူကတော့ ကျမနဲ့ တွေ့တိုင်း စိတ်တွေ ထနေတာပါပဲ။ ရှေ့လျောက် သူနဲ့တော့ ခက်တော့မှာပါပဲ။
"ဘာတွေထူးနေလို့လဲ၊ မနက်ဖြန်ဆို ရှင်လက်ထပ်ရတော့မယ်လေ။
ဒီနေ့ မဖြစ်သင့်တော့ပါဘူး။
ဟိုနေ့ကလည်း နောက်ဆုံးနေ့ပါဆိုပြီး ရှင့်အကြိုက် ကျမလိုက်လျော ပေးထားတယ်လေ။
တော်ပြီနော်၊ ဒီနေ့မျိုးမှာ ကျမတို့ နှစ်ယောက်ထဲ ထွက်လာတာ သိပ်ကြာနေလို့ မကောင်းဘူးလေ"
"မရဘူးကွာ.... ကိုယ်မထိန်းနိုင်တော့ဘူး"
"မထိန်းနိုင်လည်း မနက်ဖြန်ကျမှ ရှင့်သတို့သမီးကို စိတ်ကြိုက်လုပ်တော့၊ အခုတော့ တော်ပြီ"
"ဟာကွာ၊ ခဏလေးပါဆို။
ကြည်ပြာပဲ ကိုယ်လက္မထပ်ခင်အထိ အတူနေပါ့မယ်ဆို"
ကျမလည်း သူ့ကို ပြောရင်း စိတ်အိုက်လာပါတယ်။ သူကလည်း ပြောနေရင်းနဲ့ကို ကျမရဲ့ လည်ပင်းဘေးသားတွေကို နမ်းရင်း ရင်သားတွေကို ပွတ်သတ်ပေးနေပါတယ်။ ပြီးတော့ ကျမ တင်ပါးတွေကိုလည်း သူ့လီးနဲ့ ဖိထောက်ကာ ဆွပေးနေပါတယ်။ သူ့ပုံစံက လိုချင်တာ မရရင် မပြီးမယ့်ပုံပါ။ သိပ်ကြာနေရင် မကောင်းပါဘူး။ ဒါကြောင့် ကျမလည်း ကိစ္စမြန်မြန်ပြတ်ဖို့သာ စိတ်ထဲထားပြီး သူဆန္ဒရှိရင် ခပ်မြန်မြန်လုပ်ဖို့သာ ပြောလိုက်ရပါတော့တယ်။
ကျမ ခွင့်ပြုလိုက်တာနဲ့ သူက ထမိန်ကို အပေါ်လှန်တင်ကာ ဘောင်းဘီကို ဆွဲချပေးပြီး ကုန်းလိုက်ဖို့ ပြောပါတယ်။ ကျမလည်း အကြိမ်ကြိမ် ကုန်းပေးနေကျမို့ သူ့အကြိုက် ခါးလေးကော့၊ ဖင်လေးမြှောက်ကာ နေပေးလိုက်ပါတယ်။ သူက လီးကို တံတွေးစွတ်ပြီး အဖုတ်ဝတေ့ကာ တစ်ချက်တည်း အဆုံးထိရောက်အောင် လိုးသွင်းလိုက်ပါတယ်။ ကျမစိတ်မပါသေးတဲ့ အချိန်မို့ အဖုတ်ထဲက ခြောက်နေကာ အဝင်ရခက္မယ်ဆိုတာ ကြိုသိနေပေမယ့် မတားတော့ပါဘူး။ သူကတော့ လီးထိုးထည့်ပြီးတာနဲ့ ကျမခါးကို ဆွဲပြီး ဆက်တိုက် လိုးပါတော့တယ်။ ကျမမှာ နာကျင်နေလျက်နဲ့ပဲ မြန်မြန်ပြီးစေဖို့ သူ့အကြိုက် ဖင်ကိုပစ်ကာ အလိုးခံပေးလိုက်ပါတော့တယ်။
သူလည်း ခပ်မြန်မြန်လိုးပြီး ကျမအဖုတ်ထဲမှာ ပြီးသွားခဲ့ပါတယ်။ ကျမလည်း သူကို ဒီလိုလုပ်နေရင် မနက်ဖြန် အားပျက်နေအုံးမယ်လို့ ပြောလိုက်ပါတယ်။ သူကတော့ မနက်ဖြန်အတွက် မပူနဲ့။ အားပျက်ရင် ကြည်ဥသောက်ပြီး ယမင်းကို အပီဆွဲမှာပေါ့လို့ ပြောပြီး ရယ်နေပါသေးတယ်။ ကျမလည်း ရေချိုးခန်းထဲဝင်ကာ သေချာဆေးကြောသလို သူလည်း လိုက်ဝင်လာလို့ သူ့လီးကိုပါ ဆေးကြောပေးလိုက်ပါတယ်။ ဒီလို သန့်ရှင်းပေးရတာ ဒီနေ့ နောက်ဆုံးပဲလေလို့ သဘောထားကာ သေချာ လုပ်ပေးလိုက်တာပါ။
ဒါပေမယ့် သူ့ရဲ့လိင်စိတ်ပြင်းပြမှုနဲ့ ကျမရဲ့ မငြင်းဆန်နိုင်တဲ့ ပတ်သတ်ခဲ့မှုတွေကြောင့် ရှေ့လျောက်တော့ အတော်သတိထားကာ နေမှရတော့မယ်လို့ တွေးနေမိပါတယ်။ မင်္ဂလာဆောင်အိမ် ပြန်ရောက်တော့လည်း ယမင်းကိုတွေ့ပြီး ကျမတို့ ဖြစ်ခဲ့တာတွေကို ပြန်တွေးမိကာ မျက်နှာပူရပါသေးတယ်။ ဒါပေမယ့် မျက်နှာပူရတာ များနေတော့ မူမပျက်အောင် ထိန်းနိုင်နေပါပြီ။
အပိုင်း ၂၁ ဆက်ရန်
Comments
Post a Comment