ကွေ့ကောက်သော မြစ်အလယ် ဒုတိယတွဲ အပိုင်း ၃၂

 ကွေ့ကောက်သော မြစ်အလယ် ဒုတိယတွဲ အပိုင်း ၃၂

အခုတလော ရင်ထဲမှာ ကြီးမားလာတဲ့ လိုချင်တပ်မက္မှုတွေကြောင့် ကျနော်ဟာ အနေရခက်လာတာအမှန်ပါ။ အန်တီ ကြည်ပြာခင်ကို နေ့စဥ္ တွေ့နေရတိုင်း ကျနော့်စိတ်ထဲမှာ ပိုပြီး ခံစားမှုတွေ ကြီးလာရပါတယ်။ ကိုယ့်ကိုယ်ကို ထိန်းပြီး အန်တီအိမ်ကို မသွားရင်လည်း မနေနိုင်ပါဘူး။

                  အန်တီရဲ့ နေထိုင်ပြောဆိုပုံလေးတွေ၊ လှပကျော့ရှင်းပြီး တပ်မက္ဖွယ် ကောင်းတဲ့ ခန္ဓာကိုယ်အလှတွေ၊ ပြီးတော့ ချစ်ခင်မြတ်နိုးဖွယ် ကောင်းလွန်းပြီး ရှင်းသန့်တဲ့ မျက်နှာလှလှလေးက ကျနော့်ရဲ့ စိတ်နှလုံးကို ကြီးစိုးထားလွန်းပါတယ်။

                   ကျနော့် တပ်မက္ခြင်းက အန်တီရဲ့ ခန္ဓာကိုယ်ကို အဓိက မဟုတ်ပါဘူး။ အန်တီအပေါ် ငယ်စဥ္ကတည်းက ချစ်ခင်တွယ်တာမှုတွေကနေ အခြေခံလာခဲ့တာပါ။ အန်တီရဲ့ အပြုံးချိုချိုလေးနဲ့ အေးမြတဲ့ အကြည့်လေးတွေဟာ ကျနော့်ငယ်ဘဝရဲ့ စိတ်နှလုံးကို အေးချမ်းစေခဲ့ပါတယ်။

                   အိမ်မှာ အငယ်ဆုံးဖြစ်ပြီး တစ်ဦးတည်းသော သားယောက်ျားလေးဖြစ်တဲ့ ကျနော်ဟာ မားမားနဲ့ မမများရဲ့ အလိုလိုက် ချစ်ခင်ခြင်းကို ခံရတဲ့သူပါ။ မားမားနဲ့ မမများဟာ မိသားစုအချင်းချင်း ပွင့်ပွင့်လင်းလင်းနဲ့ ရင်းရင်းနှီးနှီး ဆက်ဆံတတ်ကြပါတယ်။ အနေအထိုင်၊ ဝတ်စားဆင်ယင်ပုံကအစ ခေတ်မှီလှပကြပါတယ်။

                    ဒါပေမယ့် ကျနော့်မျက်လုံးထဲမှာတော့ ခေတ်ရဲ့အမေ အန်တီကြည်ပြာရဲ့ ဝတ်စားဆင်ယင်ပုံနဲ့ အနေအထိုင်၊ အပြောအဆိုတွေက တစ်မူထူးခြားနေပါတယ်။ ပြီးတော့ အန်တီရဲ့ အိ​န္ဒြေကြီးမှုနဲ့ ယဥ္​ေကျးသိမ်မွေ့မှုတွေကို ငယ်စဥ္ကတည်းက ဖြူဖြူစင်စင်နဲ့ ချစ်ခင်စွဲလမ်းခဲ့ရပါတယ်။ ဒါကြောင့်ပဲ ငယ်စဥ္ကတည်းက ခေတ်နဲ့အပြိုင် ချွဲနွဲ့တတ်ခဲ့ပါတယ်။ အန်တီကလည်း ကျနော့်အပေါ် သားတစ်ယောက်လို ချစ်ခင်ခဲ့ပါတယ်။

                  ကျနော့် ငယ်ဘဝမှာ အန်တီဟာ စံပြ အမျိုးသမီးတစ်ဦး ဖြစ်ခဲ့ရပါတယ်။ ဒီလိုနဲ့ အရွယ်လေးရောက်လာတဲ့အခါ အန်တီအပေါ် ကျနော်ရဲ့ တွယ်တာမှုတွေဟာ အရောင်ပြောင်းလဲ လာခဲ့ပါတယ်။ ဒါကလည်း လူပျိုဖော်ဝင်စကတည်းက ခေတ်နဲ့အတူ ဆန့်ကျင့်ဘက် လိင်တွေအပေါ် စိတ်ဝင်စား၊ အာသာဖြေခဲ့တာတွေက စခဲ့တာပါ။

                   ခေတ်နဲ့ ကျနော် လူပျိုဖော် စဝင်ကြတာ အခြားလူငယ်တွေထက် စောတယ်လို့ ပြောလို့ရပါတယ်။ နှစ်ယောက်သားကလည်း ဆိုးတူ ကောင်းဘက်ဆိုတော့ အစစအရာရာ စိတ်တူကိုယ်တူ လုပ်ခဲ့ကြပါတယ်။ ဒီမှာတင် လူငယ်သဘာဝ ဆန်ကျင်ဘက် လိင်တွေကို မှန်းပြီး ဂွင်းတိုက်ခဲ့ကြတာလည်း ပါတာပေါ့။

                    ဒီနေရာမှာ ကျနော်တို့ နှစ်ဦးလုံးဟာ အတန်းဖော် မိန်းကလေးတွေကို မမှန်းခဲ့ကြပါဘူး။ ကျနော်တို့ကသာ လူပျိုဖော် ဝင်နေပေမယ့် အတန်းဖော်ကောင်မလေးတွေက ရှင်မီးဝတ်လို့ ကောင်းတုန်းပါ။ ရင်ပြား၊ တင်ပြားနဲ့ ကလေးစိတ်မကုန်ကြသေးပါဘူး။

ကျနော်တို့ကလည်း ကြည့်ခဲ့တဲ့ အပြာကားတွေထဲက မင်းသမီးတွေလို ရင်အုံထွားထွား၊ တင်ပါးလှလှတွေကို စိတ်ဝင်စားကြတာကိုး။ ဒီတော့လည်း ကိုယ်နဲ့ရွယ်တူတွေကို စိတ်မပါဘဲ အတန်းကြီးမမတွေကို စိတ်ကူးနဲ့မှန်းကာ ဂွင်းထုခဲ့ကြပါတယ်။ အတန်းကြီးမမတွေ ရိုးလာတော့ ဂျောလှလှ ဆရာမတွေက ကျနော်တို့ စိတ်ကူးအိပ်ရာထဲမှာ အလူးအလဲ အသုံးတော် ခံခဲ့ကြရပါတော့တယ်။

                   ဆရာမတွေကို စိတ်ကူးနဲ့ စားရတာ ရိုးအီလာတော့ အနီးအနား၊ ရပ်ကွက်ထဲက မမ ချောချောတွေ အလှည့်ရောက်လာပါတယ်။ ဒီမှာတင် ကျနော့်စိတ်ကူးတွေဟာ အန်တီနဲ့ ပတ်သတ်ပြီး စတင်ဖောက်ပြန်လာခဲ့တာပါ။ ဒါဟာ တမင်ကြံစည်တာ မဟုတ်ဘဲ ကျနော့်စိတ်ထဲမှာ ငယ်စဥ္ကတည်းက ကိန်းအောင်းနေတဲ့ စိတ်အခံ ထွက်ပေါ်လာခြင်း ဖြစ်ပါတယ်။

                    ခေတ်နဲ့ အတူ အပိုင်းထဲက မမချောချောတွေကို အလှည့်ကျ ပုံဖော်စိတ်ကူးယဥ္ကာ ပွဲတော်တည်ရင်းနဲ့ အန်တီကြည်ပြာရဲ့ လှပကျော့ရှင်းတဲ့ ပုံသဏ္ဍန်ကို မြင်ယောင်ကာ စိတ်တွေ ပိုထန်လာခဲ့ရပါတယ်။ အန်တီကို မြင်ယောင်ရုံနဲ့ စိတ်ကူးရတာ အရသာပိုရှိပြီး ခပ်မြန်မြန် ပြီးတတ်ပါတယ်။ ပြီးတော့ ဒီလိုပြီးရတာကလည်း ကျနော့်ဘဝမှာ အကောင်းဆုံးနဲ့ အရသာအရှိဆုံး ပြီး​မြောက်ကျေနပ်ရခြင်းပါ။

                   ဒီလို ပြီးမြောက်ရတဲ့အခါတိုင်း အနားမှာ မျက်စိမှိတ်ပြီး ဂွင်းထုနေတဲ့ ခေတ်ကိုကြည့်ကာ အပြစ်ရှိသလို ခံစားရပါတယ်။ အချစ်ဆုံး သူငယ်ချင်းရဲ့ အမေကို မှန်းပြီးလိုးကာ ပြီးခဲ့ရတာမို့ လိပ်ပြာမလုံဖြစ်ပြီး အားနာလှပါတယ်။ ခေတ်ကတော့ သူ့အမေကို ကျနော်က မှန်းပြီး ထုနေမှန်း မသိရှာဘူးပေါ့။

                   အဲဒီလို ခေတ်အပေါ် အပြစ်ရှိသလို ခံစားရတဲ့ စိတ်ကြောင့်ပဲ ကျနော့်အမတွေကို ခေတ်မှန်းပြီး ဂွင်းထုစေဖို့ လမ်းကြောင်းပြခဲ့မိပါတယ်။ တကယ်ဆိုရင် ကျနော် လမ်းကြောင်းမပြခင်ကတည်းက ခေတ်ကလည်း မကြီးနဲ့ မလတ်ကို မှန်းပြီး ထုနေမှန်း ရိပ်မိပါတယ်။ မကြီးတို့ကလည်း တောင့်တောင့်တင်းတင်းနဲ့ ပြစ်မှားချင်စရာကိုး။

                   ဒီလိုနဲ့ မကြီးတို့အပေါ် မှန်းခိုင်းရင်း ကျနော့်ရဲ့ ပုန်းကွယ်နေတဲ့ နောက်ထပ်ဆန္ဒတစ်ခုကိုလည်း သတိထားမိလာပါတယ်။ ဒါကတော့ ခေတ်က မကြီးနဲ့ မလတ်ကို လိုးနေတယ်လို့ စိတ်ကူးကြည့်လိုက်ရင် ကျနော့်ကာမစိတ်တွေ ပိုထန်လာတတ်ပါတယ်။ ဒါကြောင့်ပဲ ခေတ်ကို လွတ်လွတ်လပ်လပ် မှန်းခိုင်းပြီး ကျနော့်စိတ်ရဲ့ သာယာမှုကို ရှာတတ်လာပါတယ်။

                    ခေတ်က မကြီးတို့ရဲ့ ပင်တီကို နမ်းပြီး ဂွင်းထုနေတာ ကြည့်ပြီး ကျနော့်စိတ်တွေ ထိန်းမရအောင် ဖြစ်လာတတ်ပါတယ်။ ဒါကြောင့်ပဲ ခေတ်လီးကို ကိုင်ပြီး ဂွင်းထုပေးတဲ့ အဆင့်ထိ ရောက်ခဲ့ပါတယ်။ ကျနော်ကိုယ်တိုင်ကလည်း ကာမသာယာမှုကို နည်းအမျိုးမျိုးနဲ့ ခံစားကြည့်ချင်တဲ့ စိတ်တွေ ရှိတတ်လို့ပါ။

                    တစ်ခါတရံတော့ ခေတ်က မကြီးတို့ကို မှန်းပြီး ဂွင်းတိုက်နေချိန် ကျနော်က သူ့အမေကို စိတ်ကူးနဲ့ လိုးနေမိပါတယ်။ ဒီလိုစိတ်အခံတွေကြောင့်ပဲ ခေတ်ကို ပိုခင်တွယ်လာမိပါတယ်။ ပြီးတော့ ခေတ်နဲ့ မကြီးတို့ တကယ် လိုးနေတာကိုလည်း တွေ့ချင်မြင်ချင်စိတ်တွေ ရှိလာခဲ့ပါတယ်။


မမျှော်လင့်ဘဲ ကျနော့်ရဲ့ စိတ်ဆန္ဒတွေ မကြီးရဲ့ ဦးဆောင်မှုကြောင့် အကောင်အထည် ပေါ်လာခဲ့ပါတယ်။ အဲဒီနေ့ ခေတ်က မကြီးနဲ့ မလတ်ကို ပယ်ပယ်နယ်နယ် လိုးတာကြည့်ရင်း ကျေနပ်အားရခဲ့ပါတယ်။ ဒါပေမယ့် ကျနော်ကိုယ်တိုင် အမတွေကို လိုးတဲ့အထိ စိတ်ဆန္ဒမရှိတာကိုလည်း အသေအချာ သိခဲ့ရပါတယ်။

                   ကျနော်ကိုယ်တိုင်ကတော့ မကြီးနဲ့ မလတ်ရဲ့ လီးစုပ်ပေး၊ ဂွင်းထုပေးတာလောက်နဲ့ ကျေနပ်သာယာနေတတ်ပါတယ်။ ကျနော်ကလည်း အမတွေရဲ့ စောက်ပက်လျက်၊ စောက်ရည်သောက်ရတာကို ကြိုက်နှစ်သက်ပေမယ့် တကယ်လိုးဖို့ရာမှာတော့ စိတ်မပါ ဖြစ်ခဲ့ရပါတယ်။ ဒီလိုနဲ့ ကျနော့်ရဲ့ လိင်မှုကိစ္စမှာ ထူးဆန်းတဲ့ စိတ်နေစိတ်ထားကို သတိထားမိလာပါတယ်။

                   နောက်ပိုင်းအချိန်များမှာလည်း ခေတ်တစ်ယောက် စိတ်ဆန္ဒရှိရင် မကြီးနဲ့ မလတ်ကို အလှည့်ကျလာလိုးနေတတ်ပါတယ်။ ကျနော်ကိုယ်တိုင်ကလည်း ခေတ်ကို အမတွေနဲ့ ကြည်ကြည်ဖြူဖြူ ခွင့်ပြုခဲ့ပါတယ်။ ကျေနပ်သဘောကျလည်း ဖြစ်နေတတ်တာပါ။ ကျနော့် အချစ်ဆုံး သူငယ်ချင်းနဲ့ ချစ်ရတဲ့ အမတွေ ကာမစိတ်သတ်သတ်နဲ့ တွေ့ဆုံပတ်သတ်နေကြတာကို ကြည့်နေရင်း ပျော်ရွှင်နေမိခဲ့ပါတယ်။

                   ဒီနေရာမှာ ကျနော့် စိတ်ခံစားချက်နဲ့ အန်တီကြည်ပြာအပေါ် ဖြစ်ပေါ်နေတဲ့ ခံစားချက်တွေကို နည်းနည်း ရှင်းပြချင်ပါတယ်။ ကျနော်နဲ့ ခေတ်ဟာ လိင်မှုကိစ္စကို အရမ်းကို ရူးသွပ်ခုံမင်ပြီး လေ့လာ့ခဲ့ကြတာပါ။ သူငယ်ချင်းနှစ်ယောက် အတူတူ ဆန္ဒဖြေဖျောက် ဂွင်းတိုက်ရင်း ခပ်ချောချော၊ ခပ်တောင့်တောင့် အမျိုးသမီးဆိုရင် မပစ်မှားဖူးတာ မရှိသလောက်ပါပဲ။

                    အရွယ်လေး ရလာတော့ ကျနော်က ရည်းစားထားချင်လာပါတယ်။ ဒါကလည်း အန်တီကြည်ပြာအပေါ် တိတ်တခိုး စွဲလမ်းနေတဲ့ စိတ်တွေ ပျောက်ကွယ်သွားမလားဆိုတဲ့ အတွေးနဲ့ပါ။ ဒီလိုနဲ့ ယဥ္ယဥ္အေးဆိုတဲ့ အတန်းဖော်နဲ့ ချစ်ကြိုက်ခဲ့ကြပါတယ်။ သူမကလည်း ကျနော့်ကို တကယ်ချစ်ပါတယ်။

                    ချစ်သူဘာဝ လူငယ်တွေဆိုတော့လည်း ချိန်းတွေ့ကြတာပေါ့။ ဒါပေမယ့် တစ်ခါ ချိန်းတွေ့ဖို့ကလည်း မလွယ်ပါဘူး။ လွတ်လွတ်လပ်လပ် ချိန်းတွေ့နိုင်ဖို့က ပိုခက်ပါတယ်။ အခွင့်အခါရလို့ ချိန်းတွေ့မိရင်တော့ ကျနော့်ရဲ့ ဆန္ဒတွေကို လက်တွေ့အသုံးချဖို့ အခါခါ ကြိုးစားခဲ့ပါတယ်။

                    ဒါပေမယ့် ယဥ္ယဥ္အေးကို နမ်းတာ၊ ကိုင်တာပဲ အများဆုံး လုပ်လို့ရပါတယ်။ တစ်ခါတလေ အတင်းဇွတ်နှိုက် မှ သူ့စောက်ပက်ကို နှိုက်လို့ရတာပါ။ သူမကလည်း ရှက်နေ၊ ကြောက်နေတာနဲ့ ငြင်းနေခဲ့တာကြီးပါပဲ။ ဒါကြောင့်ပဲ ကျနော့်ရဲ့ချစ်သူဘဝဟာ သွေးအေးလာခဲ့ပါတယ်။


  ဒါပေမယ့် ကျနော်လည်း သူမအပေါ် သံယောဇဥ္ရှိပါတယ်။ သူမကလည်း အတူတူပါပဲ။ ဒါကြောင့် ကျနော်တို့ နှစ်ဦးဟာ သွေးအေးပေမယ့် ချစ်သူတွေအဖြစ် နှစ်ယောက်လုံးက သတ်မှတ်ထားမြဲပါပဲ။ တစ်ခါတရံ တွေ့နေတတ်တုန်းပါပဲ။ သူမကလည်း ကျနော် သွားမတွေ့ရင် အေးဆေးနေပြီး၊ ကျနော် သွားတွေ့ရင် လက်ခံတွေ့ဆုံနေမြဲပါ။

                   သူမအပေါ် ကျနော့်ခံစားချက်တွေ ရှိသင့်သလောက် မရှိရတာက ကျနော့်ဆန္ဒတွေကို သူမနဲ့​ဖြေဖျောက်ခွင့် မရလို့ မဟုတ်ပါဘူး။ ကျနော့်စိတ်ထဲမှာကို တစ်ခါတလေ သူမနဲ့ အန်တီကြည်ပြာကို နှိုင်းယှဥ္မိတာတွေကြောင့်လည်း ပါပါတယ်။ ပိန်ပိန်ပါးပါး ယဥ္ယဥ္အေးက အဖုအထစ် အဝန်းအဝိုင်းတွေနဲ့ အိန္ဒြေရှိရှိလှတဲ့ အန်တီနဲ့ ကျနော့်စိတ်ထဲမှာ ဘယ်ယှဥ္နိုင်ပါ့မလဲ။

                    အဲဒါတွေကြောင့်ပဲ သူမနဲ့ ချိန်းတွေ့ရတာဟာ ကျနော့်အမတွေရဲ့ ပင်တီကို ရှူပြီး ဂွင်းထုရတာလောက် ဖီးလ်မလာခဲ့ပါ။ ပြီးတော့ အန်တီကိုမှန်းပြီး ဂွင်းထုရတာက ယဥ္ယဥ္အေးနဲ့ ချိန်းတွေ့ပြီး နမ်းရှုပ်၊ ပွတ်နှိုက်ရတာထက် အရသာပိုရှိနေတတ်ပါတယ်။ ကျနော့်စိတ်ထဲမှာ အန်တီက အရာရာ စိုးမိုးနေခဲ့တာကို တဖြည်းဖြည်းနဲ့ လက်ခံလာခဲ့ရပါတယ်။

                    ဒါပေမယ့် အန်တီ့အပေါ် တစ်ယောက်တည်း ကြိတ်ပြီး ပြစ်မှားနေရပေမယ့် အပြင်လက်တွေ့မှာတော့ မရိုးမသား မလုပ်ရဲပါဘူး။ ဒါကလည်း အန်တီရဲ့ အနေအထိုင် တည်ကြည်မှုနဲ့ အပြောအဆို ယဥ္ကျေးသိမ်မွေ့မှုတွေကို တန်ဖိုးထားလို့ပါ။ ပြီးတော့ အချစ်ဆုံး သူငယ်ချင်းရဲ့ အမေကို စိတ်နဲ့ ပစ်မှားနေမိတာတောင် လွန်လှပါပြီ။

                    လက်တွေ့မှာတော့ အမူအရာနဲ့တောင် မပြစ်မှားမိစေဖို့ သတိထား ထိန်းသိမ်းရပါတယ်။ ဒီလိုထိန်းသိမ်းနေရင်းနဲ့ကို ကျနော့်စိတ်ထဲက ကာမသွေးဆိုးတွေ ပိုသောင်းကြမ်းလာခဲ့ရပါတယ်။ တစ်ခါကဆိုရင် ရေချိုးပြီးကာစ ထမိန်ရင်လျားနဲ့ အန်တီကို ကြည့်ကာ ကျနော့်စိတ်တွေ မထိန်းနိုင်ဘဲ ဖက်နမ်းဖူးပါတယ်။ ဖက်တာ၊ နမ်းတာကတော့ အန်တီအပေါ် ချွဲနွဲ့တတ်တဲ့သူမို့ မထူးဆန်းပါဘူး။ ထူးဆန်းတာက ထမိန်ရင်လျားနဲ့ အခြေအနေပါ။

                    ဒီလို ဖက်နမ်းရင်း အန်တီ့ရင်သားများကို ထမိန်ပေါ်ကနေ ပွတ်ထိမိရုံနဲ့ ကျနော့်ရင်ခုန်သံတွေ တဒိန်းဒိန်း ဆူညံနေရပါတယ်။ အန်တီရိပ်မိသွားမှာ စိုးလို့ ရှေ့မဆက်ဘဲ ထိန်းလိုက်ရပါတယ်။ ဒါဟာ အန်တီအပေါ် မရိုးသားတဲ့ စိတ်နဲ့ ပထမဆုံး ထိတွေ့ ဖက်နမ်းဖူးတာပါ။ ဒါကြောင့်လည်း ထိုအဖြစ်အပျက်နဲ့ ရင်ခုန်စိတ်လှုပ်ရှားရမှုကို ကျနော် တစ်သတ်လုံး မမေ့နိုင်ခဲ့ပါဘူး။

                   ဒီနောက်ပိုင်း အန်တီအပေါ် မရိုးမသား မဖြစ်ရအောင် ကြိုးစားနေခဲ့ပေမယ့် ကျနော့်စိတ်ကို လှုပ်ခါစေခဲ့တဲ့ အဖြစ်တွေ ရှိလာခဲ့ပါတယ်။ ဒါတွေကလည်းခေတ်နဲ့ အန်တီတို့ရဲ့ ဆက်ဆံရေးကို တွေ့မြင်လာရာကနေ တစ်ပိုင်းတစ်စ ခန့်မှန်းသိရှိလာခဲ့ရတဲ့ အကြောင်းအရာတွေကြောင့်လည်း ပါပါတယ်။

                    ခေတ်ဟာ သူ့အမေကို တော်တော်ချစ်တာပါ။ အမေတစ်ခု၊ သားတစ်ခုပဲလေ။ ခေတ်မှာ ငယ်ငယ်ကတည်းက အဖေမရှိတာကို သိရပေမယ့် အကြောင်းအရင်းကိုတော့ မသိခဲ့ရပါ။ အမေအပေါ် အရမ်းချစ်တဲ့ ခေတ်ဟာ နောက်ပိုင်းနှစ်များမှာ သူ့အမေကို စိမ်းကားလာခဲ့တာကို တွေ့မြင်လာရပါတယ်။ အစက သိပ်သတိမထားမိပေမယ့် နှစ်အိမ့်တစ်အိမ် နေလာတဲ့ သူငယ်ချင်းတွေမို့ တဖြည်းဖြည်း သတိပြုမိလာရတာပါ။

မှတ်မှတ်ရရ ၇ တန်းစာမေးပွဲ ဖြေခါနီး အချိန်တွေကနေ စခဲ့တာပါ။ အစတုန်းကတော့ သူ့အမေကို တစ်ခုခု စိတ်ကောက်နေတယ်ပဲ ထင်တာပေါ့။ စိတ်ကောက်ပြေသွားရင် အရင်လို ချစ်ချစ်ခင်ခင်နဲ့ ပြန်နေကြမယ် ထင်ခဲ့ပါတယ်။ ကျနော်ကိုယ်တိုင်လည်း ခေတ်နဲ့အတူ အန်တီနဲ့ ပျော်ပျော်ရွှင်ရွှင် ဆိုးနွဲ့ခဲ့တဲ့ နေ့ရက် များကို ပြန်တမ်းတနေမိတာပါ။

                   ဒါပေမယ့် ကျနော် ထင်သလို ဖြစ်မလာခဲ့ပါဘူး။ ခေတ်ဟာ တဖြည်းဖြည်းနဲ့ သူ့အမေနဲ့ ပိုဝေးကွာလာပါတယ်။ တစိမ်းဆန်ဆန် မေးထူးခေါ်ပြောပဲ ရှိပါတော့တယ်။ ဒီလိုဖြစ်လာခဲ့တာကို ကျနော်တော်တော် အံ့ဩခဲ့ရပါတယ်။ ငယ်စဥ္က ခေတ်ကို အကျိုးအကြောင်းမေးတော့လည်း ဘာမှ ပြန်မပြောခဲ့ပါ။

                  ဒါပေမယ့် အရွယ်ရောက်လာတဲ့ အခါမှာတော့ အချက်အလက်တွေကို ဆက်စပ်တွေးယူပြီး ခန့်မှန်းမိလာပါတယ်။ အမေတစ်ခု သားတစ်ခု ဘဝမှာ ခေတ်ဟာ သူ့အမေကို ဘယ်လောက် ချစ်ခင်ပြီး တန်ဖိုးထားသလဲဆိုတာ ကျနော်အသိဆုံးပါ။ ကျနော်တောင် အန်တီလို အမျိုးသမီးကို သိပ်ချစ်ခဲ့မိတာလေ။

                   အမေကို သိပ်ချစ်ပြီး အမေက သူ့ကို အရာရာ အလိုလိုက်ရဲ့သားနဲ့ ရင်းနှီးချစ်ခင်မှုတွေ ဝေးကွာခဲ့ရတာဟာ အကြောင်းအရင်း အများကြီး မရှိနိုင်ပါဘူး။ သူ့အမေအပေါ် တန်ဖိုးထား ချစ်ခင်ရတာတွေကို ပျက်ပြယ်သွားရတဲ့ အချက်က ဘာပါလဲ။ မိခင်တစ်ယောက်ကို အဆုံးရှုံးမခံနိုင်တဲ့ သားတစ်ယောက်ရဲ့ နာကျည်းမှုဟာ အန်တီရဲ့ လူမသိ၊ သူမသိ အကြောင်းအချက်တွေကြောင့်ဆိုတာ ကျနော် ရိပ်မိလာခဲ့ပါတယ်။

ဒါကလည်း ဦးသန့်စင်အပေါ် ခေတ် ဆက်ဆံလာခဲ့ပုံတွေကြောင့်လည်း ဆက်စပ်တွေးမိလာတာပါ။ ခေတ်က မခေါ်နိုင်၊ မပြောနိုင် ဖြစ်ရတာက အန်တီတစ်ယောက်တည်း အပေါ်မှာ မဟုတ်ပါဘူး။ ဦးသန့်စင်ကိုလည်း အတတ်နိုင်ဆုံး ရှောင်ဖယ်လာကာ ခပ်စိမ်းစိမ်း ဆက်ဆံလာခဲ့ပါတယ်။

                   နောက်ပိုင်းနှစ်များမှာ ထိုကဲသို့ ဆက်စပ်တွေးမိပြီး ကျနော့်ရင်ထဲမှာ နှမြောဝမ်းနည်းမှု ဖြစ်ခဲ့ရပါတယ်။ ဦးသန့်စင်အပေါ်ကိုလည်း မနာလိုဖြစ်ခဲ့ရပါတယ်။ ကျနော်တောင် ဒီလောက် ခံစားရရင် ခေတ်တစ်ယောက် ဘယ်လောက်တောင် ယူကျုံးမရဖြစ်ပြီး ဝမ်းနည်းနေမလဲလို့ ကိုယ်ချင်းစာမိပါတယ်။

                     မိမိရဲ့ တစ်ဦးတည်းသော ချစ်ခင်ရာ၊ တန်ဖိုးထားရာနဲ့ ယုံကြည်အားကိုးရာ အမေဖြစ်သူရဲ့ ခန္ဓာကိုယ်ကို တစိမ်းယောက်ျားတစ်ယောက်က စိတ်ကြိုက်ရယူ စားသုံးနေမှာလေ။ ထိုသူကလည်း လူပျိုလူလွတ် မဟုတ်ဘဲ အိမ်ထောင်သည် ကလေးတစ်ယောက် အဖေ။ ခေတ်အနေနဲ့ ပေါက်ကွဲပြီး ပွဲကြမ်းသင့်ပါတယ်။

                    အခုအချိန်ကျမှ ကျနော် ပြန်စဥ္းစားကြည့်ရာမှာ ခေတ်က ပေါက်ကွဲသောင်းကြမ်းတာမျိုး မလုပ်ခဲ့ဘဲ တစ်ယောက်တည်း စိတ်ထဲမှာကြိတ်ပြီး ခံစားခဲ့တာကို အံ့ဩမိပါတယ်။ ဦးသန့်စင်ကိုသာ အခေါ်အပြော သိပ်မလုပ်တော့ပေမယ့် အန်တီယမင်းနဲ့ ငုဝါလေးအပေါ်မှာတော့ ချစ်ချစ်ခင်ခင် နေနိုင်ခဲ့တာကိုလည်း အံ့အားသင့်မိပါတယ်။

                    ခေတ်က မနာတတ်တာ မဟုတ်ပါဘူး။ နာကျည်းလွန်းလို့သာ သိပ်ချစ်ရတဲ့ အမေကို ဘဝတလျောက်လုံး တစိမ်းဆန်ဆန် ဆက်ဆံခဲ့တာပါ။ ခေတ်ဘာလို့ သူ့ဒေါသတွေကို ထုတ်ဖော် မပေါက်ကွဲရသလဲဆိုတာ အခုနောက်ပိုင်းကျမှ ကျနော် စာနာ နားလည်သဘောပေါက်လာခဲ့ပါတယ်။

                  အရင်တုန်းကတော့ ခေတ်အပေါ် နားမလည်ခဲ့ပါ။ ကျနော်ကိုယ်တိုင် ဦးသန့်စင်ကို စုတ်ပြတ်သတ်သွားအောင် ဆော်ပစ်လိုက်ချင်ပါတယ်။ အန်တီကို အရမ်းနှမြောတာပါ။ အခုတော့ ကျနော် နားလည်လာခဲ့ပါပြီ။ တကယ်တော့ သူ့ဒေါသတွေကို ထုတ်မပြခဲ့တာက အန်တီကို သူအရမ်း ချစ်လွန်းခဲ့လို့ပါ။

                   ကိုယ်အရမ်းချစ်တဲ့ မိခင်ဖြစ်သူရဲ့ အရှက်ရစရာ ကိစ္စကို သားတစ်ယောက်အနေနဲ့ ထုတ်ဖော်ပြောပြဖို့ အရမ်းခက်ခဲတတ်ပါတယ်။ မိခင်ဖြစ်သူရဲ့ လိုချင်တောင့်တမှုကို သိရှိနားလည်နေသူအဖို့ဆိုရင် ပိုခက် မှာပါ။ သားတစ်ယောက်အနေနဲ့ မဖြည့်ဆည်းပေးနိုင်တဲ့ အရာတွေ ရှိနေတတ်တယ် မဟုတ်ပါလား။ တဖက္မှာ နာကျည်းခံပြင်းမှုတွေကို မိခင်အပေါ် ချစ်တဲ့စိတ်တစ်ခုနဲ့ မျိုသိပ်ကြိတ်မှိတ်ကာ နေခဲ့ရတဲ့ ခေတ်ကို ကျနော် သနားမိပါတယ်။


အန်တီကြည်ပြာရဲ့ တိတ်တခိုး ကိစ္စတွေကို ခန့်မှန်းမိလာတဲ့အခါမှာ ကျနော့်ရဲ့ ရင်ထဲမှာ သိုဝှက်ထားတဲ့ စိတ်တွေ ပိုဆိုးလာခဲ့ပါတယ်။ အရင်က သူငယ်ချင်းရဲ့ အမေမို့ မပြစ်မှားသင့်ဘူးဆိုပြီး ထိန်းချုပ်ခဲ့တဲ့ စိတ်ဆင်ရိုင်းကို ချွန်းအုပ်လို့ မရနိုင်တော့ပါဘူး။

                   ကျနော် စိတ်ကူးနဲ့ ရူးသွပ်စွဲလမ်းခဲ့တဲ့ အန်တီကို အိမ်ထောင်သည် ကလေးတစ်ယောက်အဖေက တက်လိုးနေပါလားဆိုတဲ့ အသိဝင်လာတိုင်း ကျနော့်ရမ္မက်စိတ်တွေ မိုးထိထန်ခဲ့ရပါတယ်။ ကျနော့် ရမ္မက်စိတ်တွေဟာ နှမြောခြင်း၊ သဝန်တိုခြင်း၊ ခံပြင်းခြင်းနဲ့ လက်လွှတ်ဆုံးရှုံးရခြင်းတို့ ပေါင်းစပ်လိုက်တဲ့အခါ မီးကို ဓာတ်ဆီလောင်းလိုက်သလို ဟုန်းခနဲ တောက်လောင်အုံကြွလာခဲ့ရပါတယ်။

                   ဒီလို အတွေးများ ဝင်လာပြီးတဲ့နောက်ပိုင်း အန်တီအပေါ် ဖြူစင်တဲ့ ချစ်ခြင်းကနေ ရမ္မက်ဆန်တဲ့ ချစ်ခြင်းဆီ ကူးပြောင်းခဲ့ပါတယ်။ ရှင်းရှင်းပြောရရင် အန်တီကို ပိုလိုးချင်လာခဲ့ပါတယ်။ အရင်က အပြင်မှာ အန်တီအပေါ် မရိုးမသား အကြည့်မျိုး မလုပ်ခဲ့ပေမယ့် အခုနောက်ပိုင်းတော့ မစောင့်ထိန်းနိုင်တော့ပါဘူး။

                   အန်တီရဲ့ခန္ဓာကိုယ်ကို ကြည့်ပြီး ထွေးပွေ့ဖက်ထားချင်မိတယ်။ အန်တီရဲ့ ကျက်သရေရှိပြီး ရှင်းသန့်တဲ့ မျက်နှာလှလှလေးကို အနမ်းပေးချင်လာပါတယ်။ ပြီးတော့ လေးကိုင်းသဏ္ဍန် နှုတ်ခမ်းဖူးဖူးလေးကို မက္မက္စက်စက် စုပ်ယူနမ်းရှိုက်ချင်မိပါတယ်။

ရွှေရင်မို့မို့၊ သေးကျဥ္သောခါးသိမ်သိမ်၊ လုံးဝန်းစွင့်ကားတဲ့ တင်ပါးလှလှလေးတွေကို ပွတ်သပ်ကိုင်တွယ် နမ်းရှိုက်ရင်း ပိုင်ဆိုင်ချင်လာပါတယ်။ ကျနော့်အတွက် အန်တီ့ တစ်ကိုယ်လုံးဟာ တန်ဖိုးမဖြတ်နိုင်တဲ့ ရတနာတစ်ပါးလိုပါပဲ။ အရာရာကို ထိတွေ့ပိုင်ဆိုင်ချင်တဲ့ စိတ်တွေ ထိန်းမရနိုင်တော့ပါဘူး။

                      ဒါပေမယ့် ကျနော်ရှေ့မှာ အိန္ဒြေသိက္ခာရှိပြီး၊ ကျနော့်ကို သားတစ်ယောက်လို သဘောထားတဲ့ အန်တီကို ကျနော့်စိတ်ရိုင်းတွေ ထုတ်ဖော် မပြသရဲခဲ့ပါဘူး။ ဒါကြောင့်ပဲ အန်တီခန္ဓာကိုယ်နောက်ပိုင်းကို ခိုးကြည့်ရင်းသာ စိတ်နဲ့ ပြစ်မှားနေရပါတယ်။ ဒီလို မသိအောင် ခိုးကြည့်မိတော့လည်း ကာမရောဂါ ပိုဆိုးရတာပေါ့။

                      ပြည့်ပြည့်ဖြိုးဖြိုး တင်းရင်းနေတဲ့ အန်တီဖင်တွေကို ခိုးကြည့်ကာ ကျနော့်လီးတောင်ရတာ အခါခါပါ။ ဒီဖင်လုံးတွေကို ဦးသန့်စင်ဆိုတဲ့ ခွေးကြီးက ဘယ်လောက်တောင် သမနေမလဲလို့ တွေးမိတဲ့အခါ မနာလိုစိတ်တွေ ပိုဖြစ်လာရပါတယ်။ အန်တီနဲ့ နှစ်ယောက်တည်း ရှိတဲ့အချိန်တွေဆိုရင် အတင်းပင် ဆွဲဖက်ကာ အချစ်ကြမ်းကြမ်းများ ထုတ်ပြချင်စိတ်တွေ ပေါက်လာရပါတယ်။

                      ဒါပေမယ့် တကယ့်လက်တွေ့မှာ ဘယ်လုပ်ရဲ့ပါ့မလဲ။ အန်တီနဲ့ မျက်နှာချင်းဆိုင်ရင်တောင် မရိုးသားတဲ့ အကြည့်နဲ့ မကြည့်ရဲပါဘူး။ ပြီးတော့ အန်တီနဲ့ ဦးသန့်စင်ကို မသင်္ကာဖြစ်ပေမယ့် နောက်ပိုင်းမှာ မရိုးသားတဲ့ အပြုအမူမျိုး မတွေ့ရပြန်ပါဘူး။ ခေတ်နဲ့ အန်တီ တစိမ်းဆန်ဆန်ဖြစ်သွားပြီး နှစ်နှစ်လောက် ကြာတဲ့အထိ သူတို့နှစ်ဦးကို နှစ်ကိုယ်တည်းတွေ့ရတာ မရှိခဲ့ပါဘူး။


ဒါကြောင့် ကျနော့်အတွေးတွေ မှားများနေသလားလို့တောင် ထင်မိရပါတယ်။ ကျနော့်ကိုယ် ကျနော်လည်း အပြစ်ရှိသလို ခံစားမိလာပါတယ်။ ဒါပေမယ့် ကျနော့်အထင် မမှားကြောင်းကို နောက်ပိုင်း သိလာခဲ့ရပါတယ်။ ဒါကတော့ ခေတ်တစ်ယောက် တက္ကသိုလ် သွားတက်ချိန်မှာပါ။

                      ခေတ်နဲ့ ကျနော်နဲ့က တက္ကသိုလ်ကွဲပြီး အနေဝေးသွားပါတယ်။ ခေတ်ကလည်း တော်တော်နဲ့ အိမ်ကို ပြန်မလာတော့ပါဘူး။ ဒီအချိန်မှာ သားကိုလွမ်းပြီး တစ်ယောက်တည်း အထီးကျန်နေတဲ့ အန်တီဆီ ကျနော် အမြဲသွားဖြစ်ပါတယ်။ စိတ်ယုတ်မာ၊ စိတ်ရိုင်းတွေနဲ့ သွားတာ မဟုတ်ရပါဘူး။

                     ခေတ်ကို လွမ်းပြီး စိတ်ဓာတ်ကျ မှိုင်တွေနေတဲ့ အန်တီကို သနားလို့ သွားဖြစ်တာပါ။ ပြီးတော့ ခေတ်မရှိတဲ့အချိန် အန်တီအိမ်မှာ လိုအပ်တာတွေ သွားဝိုင်းကူပေးဖို့လည်း ပါပါတယ်။ ပြီးတော့ ကျနော်ကိုယ်တိုင်လည်း ခေတ်ကို သတိရလို့ အလွမ်းပြေသွားရင်း အန်တီနဲ့ စကားပြောနေဖြစ်တာပါ။ ခေတ်နဲ့ ကျနော်နဲ့က သူငယ်တန်းကတည်းက မခွဲခဲ့ဘူးလေ။ အခုမှ ခွဲခွာရတာ မဟုတ်ပါလား။

                   ဒါကြောင့် အန်တီဆီ ကျနော် စသွားခဲ့တဲ့ အချိန်တွေတုန်းက တကယ်ဖြူစင်တဲ့ စိတ်နဲ့ပါ။ ပြီးတော့ အမြဲမှိုင်တွေပြီး ဝမ်းနည်းနေပုံပေါ်တဲ့ အန်တီမျက်နှာကို ကြည့်ပြီး တဏှာစိတ်တွေလည်း မပေါ်ခဲ့ရပါဘူး။ အဲဒီအစား အန်တီအပေါ် တိုးလို့ စာနာမိတာပဲ ရှိခဲ့တာပါ။ အန်တီကလည်း ကျနော် လာနေပေးလို့ စိတ်အနည်းငယ် သက်သာသလိုပါပဲ။


ဒီလိုနဲ့ ရက်ခြားလောက် သွားနေဖြစ်တဲ့ ကျနော်ဟာ တစ်နေ့မှာ အန်တီနဲ့ ဦးသန့်စင်တို့ရဲ့ မသင်္ကာစရာကို တွေ့လိုက်ရပါတယ်။ အဲဒီနေ့က ကျောင်းဖွင့်ရက်ဆိုပေမယ့် ကျနော် ကျောင်းမတတ်ဖြစ်ပါ။ ဒါနဲ့ အန်တီမှာထားတဲ့ ပစ္စည်းတစ်ခုကို ဝယ်ပြီး အန်တီအိမ်ဘက် သွားခဲ့ပါတယ်။ ခြံရှေ့ရောက်တာနဲ့ ဆင်ဝင်ရှေ့မှာ ဦးသန့်စင်ကား ရပ်ထားတာကို တွေ့လိုက်ရပါတယ်။

                    ရင်းနှီးပတ်သတ်နေကြသူတွေမို့ ပုံမှန်ဆိုရင် ဒီမြင်ကွင်းက သိပ်မထူးဆန်းပါဘူး။ ဒါပေမယ့် အန်တီနဲ့ ဦးသန့်စင်အပေါ် မသင်္ကာဖူးတာမို့ ဒီမြင်ကွင်းဟာ ကျနော့်စိတ်ကို ခြောက်ခြားတုန်လှုပ်စေပါတယ်။ ခြံရှေ့ရပ်နေရင်း လူမှာ ကတုန်ကရင် ဖြစ်လာပြီး ခြေ၊ လက်တွေ တုန်လာရပါတယ်။ ကျနော် ထင်ခဲ့ဖူးသလို တကယ်ဖြစ်နေသလားဆိုပြီး တွေးမိတဲ့အခါ စိတ်တွေ ဆောက်တည်ရာမရသလို ဖြစ်လာရပါတယ်။

                   ရင်ထဲမှာ ဝမ်းနည်းသလိုလို၊ နှမြောသလိုလို၊ ဒေါသထွက်သလိုလိုနဲ့ ယူကျုံးမရ ဖြစ်လာရပါတယ်။ ဒါတွေဟာ အန်တီအပေါ် ကျနော်ထားရှိခဲ့တဲ့ ချစ်ခင်မြတ်နိုးခြင်းတွေကြောင့် ဖြစ်မှာပါ။ အန်တီလို အမျိုးသမီးကြီးအပေါ် ကျနော့်ရင်ထဲမှာ သိုဝှက်သိမ်းဆည်းထားတဲ့ မြတ်နိုးတန်ဖိုးထားမှုတွေဟာ ထုထည်ခိုင်မာလွန်းနေပါပြီ။ ဒါတွေကို အခုမှ ကျနော် လက်တွေ့သိလိုက်ရတာပါပဲ။

ဒီလို ခံစားနာကျင်နေရလို့ ကျနော့်ကိုယ် ကျနော်လည်း အံ့ဩမိပါတယ်။ ဒီမြင်ကွင်းကိုလည်း ကျနော် မကြည့်ချင်တော့ပါဘူး။ ခြံထဲကိုလည်း မဝင်ချင်တော့သလို၊ သူတို့နှစ်ယောက် တွဲထွက်လာမှာကိုလည်း မမြင်ချင်ပါဘူး။ ဒါကြောင့်ပဲ ကျနော်အိမ်ပြန်လာကာ အခန်းအောင်းနေမိပါတယ်။ အန်တီအပေါ် နှမြောခြင်းတွေနဲ့ပဲ ကြိတ်ခံစားကာ အဲဒီအိမ်ဘက် ခြေဦးမလှည့်ဖြစ်အောင် ကြိုးစားခဲ့ပါတယ်။

                   အရင်က အန်တီတို့နှစ်ဦးကို မရိုးမသား မတွေ့ရတာက ကျနော်နဲ့ မကြုံကြိုက်သေးလို့ဆိုတာ သိလာရပါတယ်။ ကျနော်က အန်တီဆီ ကျောင်းက ပြန်လာမှ သွားတတ်တာလေ။ ဒီလူကြီးက မနက်ပိုင်းကတည်းက လာလိုးနေတာကိုး။ အဲတော့ ဘယ်တွေ့ရမလဲ။ အခုလို ကျောင်းမတတ်ဖြစ်လို့ မနက်ပိုင်း လာမိမှ ဒါမျိုးတွေ့ရတာပါ။

                   ဒါပေမယ့် နောက် ၃ ရက်အကြာမှာပဲ အန်တီအိမ် မသွားဖို့ ကျနော့် ကြိုးစားမှုတွေ အရာမထင်ခဲ့ပါဘူး။ မလာတာကြာနေပြီဖြစ်တဲ့ ကျနော့်ကို အန်တီက ဖုန်းဆက် သတင်းမေးပါတယ်။ အန်တီအသံကြားတော့ ကျနော် အမြန်သွားတွေ့ချင်လာပါတယ်။ ပြီးတော့ အန်တီ ဝယ်ခိုင်းထားတဲ့ ပစ္စည်းကို မပေးရသေးဘူးလေ။ အဲဒါကို ပေးရအုံးမယ်ဆိုပြီး ကိုယ့်ကိုယ်ကို အကြောင်းပြလိုက္မိပါတယ်။


ဒါနဲ့ပဲ လူငယ်တစ်ယောက်ရဲ့ ခံစားနာကျင်နေတဲ့စိတ်နဲ့ပဲ အန်တီဆီ ရောက်သွားခဲ့ရပါတော့တယ်။ အန်တီမျက်နှာလေး မြင်လိုက်ရတော့လည်း ခံစားနာကျင်နေရတာတွေ မေ့ပျောက်သွားရပါတော့တယ်။ အန်တီကတော့ ပြုံးပြုံးရွှင်ရွှင်နဲ့ စကားများပြောနေပါတော့တယ်။ ကျနော့်မှာသာ အနေရခက်နေရတာပါ။ အိန္ဒြေရှိပြီး ကြည်လင်လှပနေတဲ့ အန်တီမျက်နှာလေးကို ကြည့်ကာ အန်တီနဲ့ ဒီလူကြီး မတန်လိုက်တာလို့ စိတ်ထဲတွေးနေမိပါတော့တယ်။

                 ဒါပေမယ့် အန်တီနောက်ပိုင်း ဖင်အိုးတွေကို ခိုးကြည့်မိတော့ ကျနော့်လီးတောင်လာရပါတယ်။ လူမှာလည်း ရေငတ်သလိုလိုနဲ့ ရင်တုန်လာရပါတယ်။ ဒီဖင်အိုးတွေကို ဟိုတစ်နေ့က ဦးသန့်စင် အပြတ်နွှာသွားမှာပဲလို့ တွေးမိလာပါတယ်။ အန်တီ နို့တွေကို ဆွဲကိုင်ပြီး ဒီလူကြီး အသေလိုးမှာ သေချာပါတယ်။ ဒီလို အတွေးဝင်လေ အန်တီ့ကို ချစ်ချင်လေပါပဲ။

                  ဒါပေမယ့် အန်တီ့မျက်နှာလေး မြင်ရပြန်တော့ ကျနော့်စိတ်ရိုင်းတွေ ပျောက်ကွယ်ရပြန်ပါတယ်။ ပြီးတော့ အန်တီကို ကြည့်ပြီး ကျနော့်စိတ်ထဲ ဘဝင်မကျ ဖြစ်ခဲ့ရတာတွေ ရှိပါသေးတယ်။ တစ်ခါက ဦးသန့်စင်နဲ့ အန်တီ နှစ်ယောက်တည်း ရှိမယ့်အချိန်ကို ကျနော်စောင့်ကာ ကြည့်ခဲ့ပါသေးတယ်။ အန်တီ့အိမ်မှာ သူတို့နှစ်ယောက်တည်း တွေ့ရတာကလည်း လချီကြာအောင် စောင့်ခဲ့ရပါတယ်။

 ကျနော် စိတ်ရှည်ရှည်နဲ့ စောင့်ခဲ့ရကျိုး နပ်ခဲ့ပါတယ်။ တစ်နေ့ နေ့ခင်းပိုင်းမှာ အန်တီခြံထဲ ဦးသန့်စင်ကားကို တွေ့လိုက်ရပါတယ်။ ဒီတစ်ခါတော့ သေချာအောင် စုံစမ်းကြည့်ဖို့ ကျနော်ခြံထဲကျော်ကာ ခိုးဝင်ခဲ့ပါတယ်။ ပြီးတော့ တိတ်တိတ်လေး အိမ်ရှေ့ဘာဂျာတံခါးကနေ အိမ်ထဲကို ချောင်းကြည့်လိုက်ပါတယ်။

                    ဒါပေမယ့် အိမ်ထဲမှာ ဘယ်သူ့ရဲ့ အရိပ်အယောင်မှ မတွေ့ရပါဘူး။ တံခါးက သော့ခတ်ပိတ်ထားတာမို့ အိမ်ထဲကိုတော့ ဝင်လို့မရပါဘူး။ အသံတိတ်ဆိတ်နေပုံအရ အန်တီ့အိပ်ခန်းထဲမှာ နှစ်ယောက်သား လိုးနေကြတာနဲ့ တူပါတယ်။ ကျနော်လည်း ခြံအပြင်ပြန်ထွက်ကာ ဦးသန့်စင် ပြန်ထွက်အလာကို တစ်နေရာကနေ စောင့်ကြည့်နေလိုက်ပါတယ်။

                   
သိပ်မကြာခင်မှာပဲ ဦးသန့်စင်ကား ပြန်ထွက်သွားပါတယ်။ ဒီအချိန်ကျမှ ကျနော် အန်တီခြံဘက် ထွက်လာခဲ့ပါတယ်။ အန်တီက ခြံတံခါးကို ပိတ်နေရင်း ကျနော် လာတာကို တွေ့တော့ အံ့ဩပြီး မျက်နှာပျက်သွားပါတယ်။ ကျနော်က မနက်ပိုင်းမှ မလာဖူးတာလေ။ အန်တီမျက်နှာမှာ စိုးရိမ်ထိတ်လန့်သွားတာကို တွေ့ပြီး ကျနော်လည်း အခြေအနေတွေကို မသိချင်ယောင်ဆောင်လိုက်ဖို့ပဲ ဆုံးဖြတ်လိုက်ပါတယ်။

                    ဒါကြောင့် ခြံထဲ မဝင်တော့ပါဘဲ ဒီနားလာရင်း လမ်းကြုံတဲ့ပုံစံမျိုး ပြောလိုက်ပါတယ်။ ပြီးတော့ အန်တီ့ကို ပွဲရုံဘက် မသွားဘူးလား မေးလိုက်ပါတယ်။ အန်တီက ခဏနေ သွားတော့မှာလို့ ပြောပါတယ်။ တကယ်တော့ အန်တီဟာ ပွဲရုံသွားမယ့် အချိန်မျိုးမှာ ဦးသန့်စင်နဲ့ တွေ့တတ်ပုံပါ။ ဒီအချိန်က ဘယ်သူမှ ဒီအိမ်ကို မလာတတ်ဘူးလေ။ အန်တီပွဲရုံသွားရင် အိမ်မှာ လူမှ မရှိတာ။ ဒါကြောင့် ဒီအချိန်ကို အသုံးချပြီး လိုးပွဲမြန်မြန် ကျင်းပကြပုံပါ။

                    ကျနော်ကတော့ ခြံရှေ့မှာ ရပ်ရင်း ထွေရာလေးပါးပြောနေမိပါတယ်။ ဒါပေမယ့် အန်တီမျက်နှာလေးကို ကြည့်ရင်း စိတ်ထဲမှာတော့ နှာမြောသလိုလို၊ ဝမ်းနည်းသလိုလိုနဲ့ ခံစားရတာ မကောင်းပါဘူး။ အန်တီမျက်နှာလေးမှာ ချွေးလေးတွေ စို့နေပါတယ်။ နှစ်ကိုယ်တူ အိပ်ရာထက် ချစ်ပွဲနွှဲခဲ့တာပဲလေ။ ဒီလောက်တော့ ရှိမှာပေါ့။ တွန့်ကြေနေတဲ့ အဝတ်အစားနဲ့ နွမ်းနယ်နေပုံပေါက်တဲ့ အန်တီကိုကြည့်ကာ ကျနော့်ရင်ထဲမှာ တစ်ခုခု ဆုံးရှုံးနေရသလို ခံစားရပါတယ်။

ဒီလိုနဲ့ ခေတ်အကြောင်း စပ်မိလို့ စကားရပ်ပြောနေရင်း ကျနော့်စိတ်တွေ တည်ငြိမ်လာပါတယ်။ ဒီတော့မှ အန်တီမျက်နှာလေးကို ကြည့်ရတာ တစ်မျိုးဖြစ်နေသလိုပါပဲ။ နွမ်းနယ် ပင်ပန်းတဲ့ပုံ ပေါက်နေတာကတော့ ထားပါတော့။ အခုတော့ အန်တီ့မျက်ဝန်းမှာ ဝမ်းနည်း နာကျင်ပြီး၊ အားမတန် မာန်လျော့ရတဲ့ အရိပ်အယောင်မျိုး တွေ့မြင်နေရပါတယ်။

                      တကယ်ဆိုရင် ကာမပွဲ ကျင်းပခံစားပြီးချိန်များမှာ ပင်ပန်းနွမ်းနယ်ကြပေမယ့် ကျေနပ်အားရနေတဲ့ပုံမျိုး ဖြစ်နေတတ်ပါတယ်။ အန်တီမျက်နှာမှာ ကြည်နူးကျေနပ်တဲ့ပုံ မတွေ့ရပါဘူး။ ဝမ်းနည်းနာကျင်နေတဲ့ အရိပ်အယောင်များသာ တွေ့ရပါတယ်။ နှစ်ကိုယ်တူ လိုးပွဲကျင်းပတာလေ။ ဘာကြောင့် ဝမ်းနည်းနာကျင်ရမှာလဲ။ အခုနောက်ပိုင်း ဒါမျိုးမျက်နှာမျိုးကို အန်တီဆီမှာ ခဏ ခဏ တွေ့ရပါတယ်။ အန်တီက ဘာကို မပျော်ရွှင်ရတာလဲ။

                   ဒါဟာ ခေတ်ကို လွမ်းတဲ့စိတ် တစ်ခုတည်းကြောင့်တော့ မဟုတ်နိုင်ပါဘူး။ အန်တီ့မှာ ကျနော် မသိသေးတဲ့ အကြောင်းအရာတွေများ ရှိနေသလား။ အန်တီရဲ့ ထိုပုံစံမျိုးကို တွေ့မြင်ရရင် ကျနော့်စိတ်ထဲကပါ အလိုလို ဝမ်းနည်းလာတတ်ပါတယ်။

                   ဒီလိုနဲ့ ကျနော်ဟာ အန်တီနဲ့ ပတ်သတ်ရင် နှလုံးသားကို အခြေခံတဲ့ ဖြူစင်သော ချစ်ခြင်းမေတ္တာနဲ့ ရမ္မက်ကို အခြေခံတဲ့ ညစ်နွမ်းတဲ့ တပ်မက္ပိုင်ဆိုင်လိုမှုတွေ ပြိုင်တူခံစားနေရပါတယ်။ ကျနော့် စိတ်အာရုံကို ပိုမိုညစ်နွမ်းစေပြီး အန်တီနဲ့ အချစ်ပွဲ မြိုင်မြိုင်ဆိုင်ဆိုင် ကျင်းပချင်စိတ်တွေ ပိုတိုးလာစေတဲ့ အဖြစ်တွေလည်း အခုနောက်ပိုင်းမှာ ရှိခဲ့ပါတယ်။

                  ပြီးတော့ ကျနော့် ရင်ထဲမှာ သိုဝှက်ထားတဲ့ တစ်ချို့သော ခံစားချက်တွေက အန်တီ့အနား ပိုမိုတိုးကပ်စေဖို့ အကြောင်းတရားတွေလည်း ဖြစ်ခဲ့ပါတယ်။ ဒါပေမယ့် ကျနော့် နှလုံးသားကို ရမ္မက်က အနိုင်မယူနိုင်သေးခင် အချိန်အထိ အန်တီအပေါ် ဖြူစင်စွာ ချစ်ခင်တွယ်တာနေအုံးမှာပါ။ ဒါပေမယ့် အခုနောက်ပိုင်း အန်တီအိမ်ကို ညနေတိုင်းသွားရင်း အန်တီကို ကြည့်ကာ ကျနော့်စိတ်ရိုင်းတွေ တိုးသထက် တိုးလာရတာတော့ ဝန်ခံပါတယ်။

                  အန်တီ ခန္ဓာကိုယ် အလှကို ခိုးကြည့်ရင်း ညပိုင်း အိပ်မပျော်တဲ့ ညတွေ များလာခဲ့ပါပြီ။ ကျနော့် စိတ်ကူး အိပ်ရာထဲမှာ အန်တီနဲ့ ချစ်ပွဲတွေ အလီလီ ခင်းရင်း ရမ္မက်ရိုင်းတွေ တိုးပွားလာခဲ့ရပါပြီ။ ဒီရမ္မက်ရိုင်းတွေကပဲ ကျနော့်ဘဝမှာ အတပ်မက္ဆုံး အမျိုးသမီးရဲ့ အသွေးအသား ခန္ဓာကိုယ်ကို ရယူဖို့ သွေးထိုးပေးလာပါတော့တယ်။

အပိုင်း ၃၃ ဆက်ရန်