ကွေ့ကောက်သော မြစ်အလယ် ဒုတိယတွဲ အပိုင်း ၃၆
"ဟင်....."
ရုတ်တရတ် မထင်မှတ်ထားချိန် သိုင်းဖက်ခံလိုက်ရလို့ ဆက်ခနဲ တုန်ခါသွားပြီး ဟင်ခနဲ ဖြစ်သွားတဲ့ အန်တီကို လွတ်ထွက် မသွားအောင် ပိုတင်းတင်း ဖက်ထားလိုက်ပါတယ်။ ပြီးတော့ အန်တီကျောပြင် ဖွေးဖွေးကို ပါးအပ်ထားလိုက်ပါတော့တယ်။
ယမင်း တစ်ယောက် ရေသုတ်နေစဥ္ အနောက်ကနေ ရုတ်တရတ် အဖတ်ခံလိုက်ရတော့ သွေးပျက် မတတ် လန့်သွားရပါတယ်။ လူမှာလည်း ဆက်ခနဲ တုန်ခါသွားပြီး ကျောက်ရုပ်တစ်ရုပ်လို့ ကြောင်ကာ တောင့်တောင့်ကြီး ရပ်နေမိပါတယ်။
အိမ်မှာ သူမ တစ်ယောက်တည်း ရှိတယ်ဆိုတဲ့ အသိကြောင့် ပိုမို ထိတ်လန့်မိတာပါ။ တဒင်္ဂဆိုတဲ့ ခဏလေးမှာပဲ အနောက်က ဖက်ထားသူက သူမကို ပိုပြီး တင်းကျပ်အောင် ဖက်ထားခံလိုက်ရပါတယ်။ အခုတော့ သူမဟာ အနောက်က ဖက်ထားသူရဲ့ ရင်ခွင်ထဲမှာ ရောက်နေရပါပြီ။
လက်ရှိအခြေအနေကြောင့် ဘယ်သူရယ်၊ ဘယ်ဝါရယ်လို့လည်း မစဥ္းစားနိုင်ပါဘူး။ လူမှာလည်း ထူပူသွားတာပါ။ အသိ ခပ်ပါးပါး ဝင်ချိန်မှာပဲ အန္တရာယ်ကို စိုးရိမ်ကြောက်လန့်စိတ်ကြောင့် အတင်းရုန်းကာ တိုးထွက်ဖို့ ကြိုးစားလိုက်ပါတယ်။ အနောက်က ဖက်ထားသူက ရုန်းမရအောင် တိုးလို့ဖက်ရင်း.......
"အန်တီ"
"ဟင်"
အန်တီလို့ ခေါ်သံကြားမှ သူမစိတ်ထဲ စိုးရိမ်ထိတ်လန့်နေတာတွေ ပျောက်ရပါတော့တယ်။ ဒီအသံက ခေတ်ဆိုတာ သေချာပါတယ်။ ဒီကလေး ဘယ်အချိန်ကတည်းက ရောက်နေမှန်း မသိပါဘူး။ သူမကို လန့်အောင် စနေပြန်ပါပြီ။ အရင်ကလည်း ခေတ်လေးကတော့ သူမအပေါ် ဒီလို စနောက် ချွဲနွဲ့နေကျလေ။
ခေတ်မှန်း သိသွားမှ သူမလည်း အလန့်တကြား ရုန်းနေတာကို ရပ်လိုက်ပါတယ်။ ပြီးတော့မှ ခေတ်ကို ........
"ခေတ်၊ သားရယ် ......... အန်တီ လန့်လိုက်တာ။
ရုတ်တရတ်ဆိုတော့ အန်တီ အရမ်းလန့်သွားတာ။
ဘယ်အချိန်ကတည်းက စဖို့ ပုန်းနေတာလဲ"
ခေတ်မှာ ဒေါ်ယမင်းရဲ့ အေးဆေးတည်ငြိမ်တဲ့ အသံကြားမှ လက်ရှိဖြစ်ပျက်နေတာကို တွေးမိပါတော့တယ်။ သူ့စိတ်ခံစားချက်အတိုင်း ကိုယ့်ကိုယ်ကို သတိမထားမိခင်မှာပဲ အန်တီ့ကို ပြေးကာ ဖက်ထားမိတာလေ။
ယမင်းရဲ့ စကားသံကို သူ့အသိစိတ်ကို ပစ္စုပ္ပန်ဆီ ပြန်လည်ခေါ်ဆောင်နိုင်ခဲ့ပါတယ်။ ပြီးတော့ သူလန့်သွားတယ်။ ဒီအပြုအမူမျိုးက အန်တီယမင်းအပေါ် စနောက်ချွဲရင်း ပြုလုပ်တတ်တာ အမှန်ပါ။ ဒါပေမယ့် အရင်အချိန်တွေက တူသားတစ်ယောက်လို စိတ်သဘောထား ဖြူဖြူစင်စင်နဲ့လေ။
အခုကတော့ သူ့ရဲ့ မရိုးသားတဲ့ စိတ်ကို သူအသိဆုံးပါပဲ။ ဒါကြောင့်ပဲ လန့်ကာ စကားပြန်မပြောမိပါဘူး။ အန်တီက သူ့ဘက် မျက်နှာချင်းဆိုင်ရအောင် ကိုယ်ကို လှည့်ဖို့ ကြိုးစားတာကိုလည်း သူခွင့်မပြုရဲပါဘူး။
မျက်နှာချင်း ဆိုင်မိရင် သူ့ရဲ့ပျက်ယွင်းနေတဲ့ စိတ်အခြေအနေကို အန်တီ ရိပ်မိသွားမှာ ကြောက်နေမိတယ်။ ဒါကြောင့်ပဲ အန်တီကျောပြင်ကို ပိုတိုးကပ်ကာ သိုင်းဖက်ထားလိုက်ပါတယ်။
ယမင်းမှာလည်း ခေတ်ဘက်ကို လှည့်ဖို့ ကြိုးစားတာ မရသလို၊ စကားပြန်မပြောတာကြောင့်လည်း အံ့ဩနေပါတယ်။ ဒါကြောင့်ပဲ ........
"ခေတ်..... ဘာဖြစ်နေတာလဲ။ အန်တီ မေးတာလည်း ပြန်မပြော.....
သား...... ဘယ်အချိန်က ရောက်နေတာလဲ။
အန်တီ ရေချိုးနေတော့ သားရောက်နေတာ မသိလိုက်ဘူး။ မမက လွှတ်လိုက်တာလား"
"ဟို..... ဟို....."
"ဟဲ့.... ဒီကလေး ဘာဖြစ်နေတာလဲ။
တ ဟိုဟိုနဲ့....."
"ဟို.... အမေက လွှတ်လိုက်တာ။
အန်တီ နေမကောင်းဘူးဆိုပြီး ဆေးခန်း လိုက်ပို့ရအောင်တဲ့။
အန်တီက ရေတောင်ချိုးနေတာပဲ"
"အွန်း...... ဟုတ်တယ်၊ အန်တီ မနက်က ခေါင်းမူးနေတာနဲ့ သမီးတို့နဲ့တောင် မလိုက်သွားဖြစ်ဘူး။
အိပ်ရာထဲ လှဲနေရင်း သက်သာလာတာနဲ့ ရေထချိုးလိုက်တာ။
ရေချိုးလိုက်ရင် ပိုလန်းသွားမလားလို့။
အန်တီကြောင့် ခေတ် ကျောင်းပိတ်ရက်ကို အလုပ်များသွားပြီပေါ့။
မမကလည်း သတ်သတ် အစိုးရိမ်ပိုပါတယ်"
"ဟာ..... ရပါတယ်။ ကျနော်က အန်တီတို့အတွက်ဆို လာပေးရမှာပေါ့။
အမေက သူကိုယ်တိုင် လာမလို့။ ဒီနေ့ ပွဲရုံမှာ ချိန်းထားတာ ရှိလို့ မလာနိုင်တာ"
ခေတ်မှာ အန်တီရဲ့ ပုံမှန်အတိုင်း ပြောဆိုဆက်ဆံမှုကြောင့် အလိုက်အထိုက် လိုက်ပြောရင်း သူ့စိတ်တွေ အနည်းငယ် တည်ငြိမ်လာပါတယ်။ ဒါပေမယ့် သိုင်းဖက်ထားတာကို မလွှတ်ပေးသေးဘဲ ဆက်ပြီး ဖက်ထားတုန်းပါပဲ။
ဒါကလည်း မျက်နှာချင်းဆိုင်လိုက်ရင် သူ့စိတ်တွေ လှုပ်ရှားဖောက်ပြန်နေတာကို မတွေ့စေချင်လို့ပါ။ သူ့မျက်နှာက မူပျက်နေမှာလေ။ ပြီးတော့ နူးညံအိထွေးတဲ့ အန်တီကျောပြင်နဲ့ တင်ပါးအိထွေးထွေးကို သူ့ရင်ဘက်နဲ့ ကပ်ထားရတဲ့ အရသာကို မဆုံးရှုံးချင်သေးပါဘူး။
အန်တီယမင်းရဲ့ နူးညံ့အိထွေးတဲ့ ခန္ဓာကိုယ်လေးကို ရင်ခွင်ထဲ ထွေးပိုက်ထားရတဲ့ ခံစားမှုဟာ သူ့ရင်ထဲ တသိမ့်သိမ့်နဲ့ ခံစားလို့ ကောင်းလွန်းနေပါတယ်။ အချိန်ခဏလေးပဲဖြစ်ဖြစ် ဒီအတိုင်းဆက်နေချင်ပါသေးတယ်။
သူ့အနေနဲ့ အဝတ်မဲ့ ခန္ဓာကိုယ်နဲ့ အမျိုးသမီးသုံးဦးကို ထွေးပွေ့ဖက်ဖူးပါတယ်။ အဲဒီအမျိုးသမီးသုံးဦးကို သိုင်းဖက်ထွေးပွေ့တုန်းက ကာမစိတ်ဆန္ဒတွေသာ အားကြီးကြီးနဲ့ ဖြစ်ပေါ် ခံစားခဲ့ရတာပါ။ ဒါကလည်း တပ်မက္မှုကို အခြေခံတဲ့ ထိတွေ့ပိုက်ထွေးမှုတွေကြောင့် ဖြစ်မှာပါ။ နူးညံ့တဲ့ ရင်ခုန်မှုကို အခြေခံခြင်း မရှိခဲ့ဘူးလေ။
အန်တီယမင်းအပေါ်မှာတော့ သူ့ခံစားချက်တွေဟာ လှိုင်းစီးနေရသလို နိမ့်ချည် မြင့်ချည်နဲ့ တသိမ့်သိမ့် ခံစားနေရပါတယ်။ သူ့ရင်ထဲမှာ အေးမြခြင်း၊ နွေးထွေးခြင်း၊ ကြည်နူးရင်ခုန်ခြင်းတွေအပြင်၊ တပ်မက္ပိုင်ဆိုင်လိုခြင်း၊ စိတ်လှုပ်ရှား ပြင်းထန်ခြင်းတွေပါ တပေါင်းတည်း ခံစားနေရပါတယ်။
ဒီခံစားချက်တွေဟာ သန့်ရှင်းတဲ့ ရင်ခုန်ခြင်းသတ်သတ် မဟုတ်တာတော့ သူသိနေပါတယ်။ သူ့ရင်ထဲက ဖြစ်ပေါ်လာတဲ့ တပ်မက္စိတ်ကို သူအသိပါ။ ဒီစိတ်ရိုင်းတွေကြောင့်လည်း သူ့အတွက် ခက်နေပါတယ်။
အဒေါ်ရင်းတစ်ယောက်လို ချစ်ခင်တွယ်တာရသူ ဖြစ်ပေမယ့် တစ်ဖက် မှာလည်း ဆန့်ကျင်ဘက်လိင်ရဲ့ အထိအတွေ့ ဆွဲဆောင်မှုကလည်း အားကြီးလွန်း နေပြန်ပါတယ်။ မနေ့ကတည်းက သူ့ရင်ထဲ ကိန်းအောင်းနေတဲ့ ရမ္မက်ဆန္ဒတွေကလည်း ထပ်မံပြီး မီးမွှေးနေပြန်ပါတော့တယ်။
ဒါကြောင့်ပဲ ငြိမ်သက်သွားတဲ့ အန်တီကို သူ့ရင်ခွင်ထဲက လွတ်ထွက်သွားမှာ စိုးရိမ်တဲ့အလား ပိုတိုးဖက်လိုက်ပါတယ်။ ပြီးတော့ အန်တီလည်တိုင်ဖွေးဖွေးလေးကို ကြည့်ရင်း နမ်းချင်စိတ်တွေ ပေါ်လာရပါတယ်။
ဒါကြောင့်ပဲ နှာခေါင်းနဲ့ကပ်ပြီး အသာဖွဖွလေး ခိုးနမ်းလိုက်ပါတယ်။ သူက ခိုးနမ်းလိုက်ပေမယ့် အန်တီကိုယ်လုံးလေးမှာ ဆတ်ခနဲ တုန်ခါသွားရင်း ကြက်သီးလေးများ ထသွားတာ တွေ့လိုက်ရပါတယ်။ နှုတ်ကလည်း "အို" လို့ အသံထွက်လာပါတော့တယ်။
ယမင်းအနေနဲ့ မထင်မှတ်ထားတဲ့ အထိအတွေ့ကြောင့် တစ်ကိုယ်လုံး အံ့ဩကာ တုန်ရီသွားရပါတယ်။ ခေတ်ရဲ့ အပြုအမူက သူမအတွက် မထူးဆန်းပါဘူး။ အခုလည်း သူမကို စနောက်ပြီး တစ်ခုခု ချွဲဖို့လို့ပဲ ထင်နေမိတာပါ။
သူမအနေနဲ့ ခေတ်နဲ့ ရင်းရင်းနှီးနှီး၊ ချစ်ချစ်ခင်ခင်နေရတိုင်း ကြည်နူးချမ်းမြေ့ရပါတယ်။ အခုအခြေအနေကတော့ သူမ ရေချိုးပြီးခါစ ထမိန်ရင်လျားနဲ့မို့ အနေရခက်သလို ဖြစ်နေရတာပါ။ ပုခုန်းပေါ် လွှမ်းထားတဲ့ တဘတ် တစ်စကလည်း အောက်ကို ကျနေတာလေ။
အဲဒီတော့ သူမရဲ့ ကိုယ်အထက်ပိုင်းဟာ အတားအဆီး အခုအခံမရှိဘဲ ခေတ်ရင်ခွင်ထဲ ရောက်နေရတာပေါ့။ ဒီလိုအသိ ဝင်လာလို့လည်း ခေတ်ရင်ခွင်ထဲက ထွက်ဖို့ ကြိုးစားရတာပါ။ ဒါပေမယ့် ခေတ်က အထွက် မခံဘဲ တိုးလို့ ဖက်တာပဲ ခံလိုက်ရပါတယ်။
ရုန်းမရမယ့် အတူတူ သူမလည်း ငြိမ်နေလိုက်ပါတယ်။ ခေတ်ဘက်က ချွဲနွဲ့ပူစာစရာ တစ်ခုခုရှိလို့ ထင်လိုက် မိပါတယ်။ ဒါပေမယ့် ခေတ်ဆီက ဘာစကားသံမှ ထွက် မလာဘဲ ငြိမ်ကာ တိုးလို့ပဲ ဖက်ထားပါတော့တယ်။
ခေတ်အလိုအတိုင်း ငြိမ်နေရင်းမှ သူမရင်ထဲမှာလည်း ခံစားချက် တစ်မျိုးဖြစ်ပေါ်လာပါတယ်။ နွေးထွေးလှိုက်လှဲတဲ့ ရင်ခုန်ခြင်းတစ်မျိုးဟာ နှလုံးအိမ်ကနေ တစ်ကိုယ်လုံးကို ပျံ့နှံ့နေခဲ့ပါတယ်။ ဒီလို ကြည်နူးသာယာခြင်း စိတ်အခံကြောင့်ပဲ ခေတ်ဖက်ထားတာကို မရုန်းတော့ပဲ ငြိမ်နေမိခြင်းပါ။
ဒါပေမယ့် သူမလည်ပင်းကို ခေတ်က ဖွဖွလေး နမ်းလိုက်တဲ့အချိန်မှာတော့ သူမတစ်ကိုယ်လုံး ကြက်သီးမွှေးညှင်းများ ထသွားရပါတယ်။ လူမှာလည်း ဖျဥ္းခနဲဖြစ်သွားတယ်။ ခေတ်ရဲ့ ထွက်လေညှင်းညှင်းဟာ သူမ အသဲတွေ၊ အူတွေ ယားလာပြီး ရင်ခုန်သံ ဗြောင်းဆန်သွားစေပါတော့တယ်။
ဒါကြောင့်ပဲ ခေတ်ရင်ခွင်အတွင်းမှ လူးလွန့်လှုပ်ရှားလိုက်ရာမှ သူမမျက်လုံးပြူးရတဲ့ အဖြစ်အပျက်တစ်ခုကို တွေ့ကြုံခံစားလိုက်ရပါတော့တယ်။ အဲဒါကတော့ ခေတ်ရဲ့ယောက်ျားအင်္ဂါ မာတောင့်တောင့်ကြီးပါပဲ။
ထိုအရာကြီးက သူမဖင်ဆုံဝိုင်းဝိုင်းတွေအပေါ်ကနေ အားနဲ့ဖိထားတာကို ခံနေရတာကို သတိပြုမိသွားတာပါ။ ဘယ်အချိန်ကတည်းက အဖိခံ၊ အထောက်ခံနေရမှန်း မသိပါဘူး။ ခုနကတော့ ရင်ခုန်စိတ်လှုပ်ရှားပြီး ကြည်နူးနေမိတာနဲ့ သတိမထားမိတာ နေမှာပါ။
အခုမှ လူးလွန့်လှုပ်ရှားလိုက်တော့ ခပ်နွေးနွေးမာမာ အချောင်းကြီးက သူမတင်ပါးနေရာ အနှံ့ကို ထိုးပွတ်တိုးတိုက်တာ သတိပြုမိပါတော့တယ်။ ဒီတော့ မျက်လုံးတွေပြူးပြီး ရင်တဒိန်းဒိန်း ခုန်ရတော့တာပေါ့။ လူမှာလည်း မောဟိုက်လာပါတယ်။
ခေတ်ကလည်း ပိုပြီး အားစိုက်ဖိကပ်လိုက်တော့ အချောင်းကြီးဟာ သူမဖင်သား အိအိတွေထဲ နစ်မြှုပ်လို့ နေပါတော့တယ်။ ထိုအထိအတွေ့ဟာ သူမတစ်ကိုယ်လုံးကို ဓာတ်လိုက်သလို ဖြိုးခနဲ ဖျဥ္းခနဲ ဖြစ်ရစေပါတယ်။
ခေတ်ကလည်း အန်တီဖင်တွေကို သူ့လီးနဲ့ ဖိထောက်ထားတာကို အခုမှ ခံစားမိပြီး ဖော်မပြတတ်အောင် အရသာတွေ့နေပါတော့တယ်။ အစကတော့ အန်တီကို ရင်ခွင်ထဲ ထွေးပွေ့ထားရတာကို ကျေနပ်သဘောကျနေမိတော့ ကျန်တာကို အာရုံသိပ်မရှိခဲ့ပါဘူး။
အခု အန်တီ လွတ်ထွက်သွားမှာကို စိုးရိမ်ပြီး ပိုတင်းတင်းကျပ်ကျပ် ဆွဲဖက် မိမှ သူ့လီးရဲ့ အထိအတွေ့ နူးညံ့မှုကို သတိပြုမိတာပါ။ သူ့လီးက အန်တီရဲ့ ဖင်ဝိုင်းဝိုင်းတွေအပေါ် မတော်တဆ တိုးတိုက်ပွတ်မိနေတာမို့ အရသာရှိလွန်းလှပါတယ်။ ဒါကြောင့်ပဲ ပိုအားစိုက်လို့ ဖိကပ်ကာ ဇိမ်ယူနေမိရင်း ကာမစိတ် အမှောင်ခြမ်းကို တစ တစနဲ့ တိုးဝင်သွားပါတော့တယ်။
အခု အနေရပိုခက်ပြီး အသိမဲ့မတတ် ပိုဖြစ်နေရတာက ဒေါ်ယမင်းပါ။ အခုဆိုရင် ခေတ်ရဲ့လီးက တဖြည်းဖြည်းနဲ့ သူမဖင် အကွဲကြောင်းထဲ နစ်မြှုပ်ဝင်နေပါပြီ။ ရေလဲ ထမိန်အပါးလေးက ခေတ်လီးရဲ့ ပူနွေးတုန်ခါမှုကို အတိုင်းသား ခံစားရရှိနေပါတယ်။
ဒီတော့လည်း ယောက်ျားတစ်ယောက်ရဲ့ အဖိုဓာတ် အရင်းတည်ရာ လိင်အင်္ဂါမှတဆင့် သူမဖင်ကြားကနေ တစ်ကိုယ်လုံးကို စီးဝင်ပျံ့နှံ့စေပါတော့တယ်။ ခေတ် လီးရဲ့ သွေးခုန်တုန်ခါမှုတိုင်းဟာ သူမဖင်ကြားကနေ အသဲတွေထဲအထိ ဖျဥ်းခနဲ ရှိန်းခနဲနဲ့ ဖြစ်ရပါတယ်။
အသဲတွေလည်း ယားလှပါတယ်။ ခြေထောက်တွေလည်း မတ်မတ်မရပ်နိုင်လောက်အောင် ဖြစ်နေရပါပြီ။ ဒီတော့ နောက်က သိုင်းဖက်ထားတဲ့ ခေတ်ရင်ခွင်အတွင်း အားယူမှီထားရတဲ့ အထိပါပဲ။ သူမမျက်လုံးများလည်း မှေးစင်းကျနေရပါပြီ။ ရင်မှာ တုန်ရီမောပြီး အားအင်မဲ့မတတ် ဖြစ်နေပါပြီ။
သူမ အသိစိတ်ဟာ ခန္ဓာကိုယ်က အထိအတွေ့ ဖမ်းစားမှုအောက်ကို တဖြည်းဖြည်း ကျရောက်သက်ဆင်းနေခဲ့ပါပြီ။ ခေတ်ရင်ခွင်ထဲ အားယူမှီတွယ်မိတော့ သူမကို ခပ်တင်းတင်း သိုင်းဖက်ထားတဲ့ လက်တွေက ရင်သားတွေအပေါ် ရောက်ရှိလာခဲ့ပါတယ်။
ခေတ်လက်ဝါးတွေက သူမရင်သားတွေအပေါ် အုပ်ကိုင် ဖိကပ်မိတော့ သူမနှုတ်က အခနဲ အသံထွက်သွားရပါတယ်။ တစ်ကိုယ်လုံး ပွင့်ထွက်တော့မတတ် အထိအတွေ့တွေက စိုးမိုးအနိုင်ယူလွန်းနေပါပြီ။ ဒါတောင် ရင်လျားထားတဲ့ ထမိန်ခံနေသေးလို့ အသားချင်းတိုက်ရိုက် ထိတွေ့တာ မဟုတ်သေးပါဘူး။
ခေတ်က တမင်လုပ်တာ၊ မလုပ်တာ သူမ မစဥ္းစားနိုင်ပါဘူး။ လူးလွန့်လှုပ်ရှားရင်း ဖြစ်ပေါ်လာတဲ့ အထိအတွေ့တွေကတော့ ထိမိပိုင်နိုင်လွန်းတာ အမှန်ပါ။ အောက်က ဖင်ကြားကို လီးနဲ့ အထောက်ခံ၊ အဖိ အပွတ်ခံနေရပြီး၊ ရင်သားတွေအပေါ် ဖိကပ်ကိုင်တွယ်ခံနေရတဲ့ သူမအဖြစ်ကတော့ စိတ်ကူးမဲ့ ကာမဘုံထဲ ရောက်ရှိသွားဖို့ အသင့်ဖြစ်နေခဲ့ပါပြီ။
တကယ့်ကို စိတ်ကူးမဲ့ကာမဘုံပါပဲ။ တူသားလို ချစ်ခင်ရတဲ့ ခေတ်နဲ့ အခုလို အထိအတွေ့တွေအကြား ရင်ခုန်စိတ်လှုပ်ရှားရမယ်လို့ အိမ်မက္ပင် မမက္ဖူးပါ။ ခေတ်အပေါ် ချစ်ခင်တွယ်တာမှု၊ သနားစာနာမှု၊ ကြင်နာမှုတွေမှာ အရောင်မဆိုးဘဲ ဖြူစင်ခဲ့ပါတယ်။
အခုတော့ အထိအတွေ့တွေအောက် မှာ သူမစိတ်ထဲ တဖျဥ္းဖျဥ္းနဲ့ ဖြစ်နေရပြီလေ။ ဒီလို အရသာတွေနဲ့ ခံစားမှုတွေ သူမမှာ မဖြစ်ပေါ်ခဲ့တာလည်း ကြာပါပြီ။ ကိုသန့်စင်ရဲ့ သစ္စာမဲ့မှုကို သိရှိပြီးချိန်ကတည်းက သူမရင်တွင်း ခံစားချက်တွေဟာ အသက် မဲ့နေခဲ့ရပါတယ်။
ဖိုမ အိပ်ရာထက် ကိစ္စကို ဝတ္တရားတစ်ခုလိုသာ ပေးဆပ်ဖြည့်ဆည်းပေးရင်း အချိန်တွေ ကုန်ခဲ့ရတာ မနည်းတော့ဘူးလေ။ တစ်ခါတလေတော့ မင်္ဂလာဦး အချိန်တွေတုန်းကလို ယောက်ျားတစ်ဦးရဲ့ အထိအတွေ့၊ ရင်ခုန်စိတ်လှုပ်ရှား၊ ကြည်နူးသာယာခြင်းတွေကို ပြန်လည်း တမ်းတမိတာမျိုး ရှိခဲ့ပါတယ်။
ဒါပေမယ့် နာကျည်းစရာ အိမ်ထောင်ရေး အခြေအနေတွေကြောင့် ထိုအရသာတွေကို ကိုသန့်စင်ဆီက မတောင့်တရဲတော့ပါဘူး။ ဒီလို နှစ်များစွာ ဝေးကွာနေတဲ့ ရင်ခုန်စိတ်လှုပ်ရှားမှုမျိုးကို တောင့်တနေတဲ့ စိတ်အခံကြောင့်ပဲ အခုလို မမျှော်လင့်တဲ့ အခြေအနေမှာ အသိမဲ့မတတ် ဖြစ်သွားရတယ်နဲ့ တူပါတယ်။
ဒါပေမယ့် အခုလို သူမတစ်ကိုယ်တည်း ဖြစ်ပေါ် ခံစားနေရတာကိုလည်း ရှက် မိပါတယ်။ ခေတ်လို ကိုယ့်သားအရွယ်လေးရဲ့ အထိအတွေ့ကို သာယာမိတာ မသင့်တော်ပါဘူး။ တကယ်ဆိုရင် ခေတ်က လူငယ်လေးမို့ မဆင်မခြင် ထိတွေ့ပွတ်တိုက် မိရင်လည်း သူမက ကလေးအမေ အဒေါ်အရွယ်မို့ ဆင်ခြင်ထိန်းသိမ်းရမယ်လေ။
အခုတော့ သူမကိုယ်တိုင်က သာယာကြည်နူးနေမိတာကို ကိုယ့်ကိုယ်ကို ရွံမိပါတယ်။ တစ်ဖက် မှာလည်း လိုးလားတောင့်တမှုက ကြီးစိုးနေတယ်။ ဒွိဟခံစားချက်တွေအကြား ဆင်ခြင်ထိန်းသိမ်းနိုင်မှု အသိတရား ခပ်ပါးပါးနဲ့ပဲ မိမိရဲ့ သာယာပျော်ဝင်နေတဲ့စိတ်ကို အချိန်မှီ ရပ်တန့်ဖို့ ဆုံးဖြတ်လိုက်ပါတယ်။ ဒါကြောင့်ပဲ ကိုယ်ကို ခပ်မတ်မတ်ဖြစ်အောင် အားယူထိန်းရပ်ရင်း .......
"ခေတ်.... ကလေးကျနေတာပဲကွာ.....
အန်တီ အသက်ရှူကျပ်ပြီး မောလာပြီကွ။
အဲလို မဖက်တော့နဲ့နော်။ အန်တီကို လွှတ်ပါအုံး"
"ဟာ..... အန်တီကလည်း..... ကျနော်က အခုမှ ဒီလို ဖက်တာ မဟုတ်ဘူးလေ....
ဒါပေမယ့် အန်တီ့ကို ဒီလို မဖက်ရတာ ကြာနေပြီနော်။
အခု အန်တီ့ကို ဒီလို ဖက်ထားချင်သေးလို့ပါ"
"ဟွန့်..... ခေတ်လေး၊ အရင်က ဖက်တာ၊ ဆိုးတာနွဲ့တာက ကိစ္စမရှိဘူး။
အခုက မတူတော့ဘူးလေ"
"ဟင်.... ဘာမတူတော့တာလဲ"
"ခေတ်က လူပျို ဖြစ်နေပြီလေ။ ဒီလိုနေတာ မသင့်တော်ဘူးလေ။
အန်တီတို့က တူအရီးတွေလို ဖြစ်ပေမယ့် သူများတွေ မြင်ရင် ပြောစရာ ဖြစ်မှာပေါ့"
"ဟာဗျာ..... ဘယ်သူမြင်မြင်၊ ကိုယ့်အန်တီ ကိုယ်ဖက်တာပဲ။
ပြီးတော့ အခု အိမ်ထဲမှာ အန်တီနဲ့ ကျနော် နှစ်ယောက်တည်းလေ။
ဘယ်သူမှ မမြင်ပါဘူး"
အိမ်ထဲမှာ နှစ်ယောက်တည်းဆိုတဲ့ ခေတ်ရဲ့စကားဟာ နှစ်ယောက်လုံးကို တစ်မျိုးစီ စိတ်လှုပ်ရှားသွားစေခဲ့ပါတယ်။ ခေတ်ကတော့ စကားအနိုင်ရဖို့ အမှတ်မထင် ပြောလိုက်တာပါပဲ။ ဒါပေမယ့် နှစ်ယောက်လုံးရဲ့ အတွေးစိတ်ထဲမှာ သူတို့နှစ်ယောက်က လွဲပြီး လူသူကင်းမဲ့နေပါလား ဆိုတဲ့ အတွေးကို ဖြစ်သွားစေခဲ့ပါတယ်။
ဒါကြောင့်ပဲ ခေတ်က ပြောပြီးပြီးချင်း အန်တီကို ဖက်ထားရင်း သူ့လီးကို ဖင်အမြှောင်းကြား ပွတ်ဆွဲလိုက် မိပါတယ်။ ဒီတော့ ယမင်းမှာလည်း ခေတ်ရင်ခွင်ထဲ ပြန်မှီခိုသွားရတာပေါ့။ အိမ်ထဲမှာ နှစ်ယောက်တည်းဆိုတဲ့ ခေတ်ရဲ့စကားဟာ သူမကို ပိုစိတ်လှုပ်ရှားစေသလို၊ တစ်ဖက် မှာလည်း အစိုးရိမ်ပိုသွားရပါတယ်။
ဆိတ်ငြိမ်လုံခြုံခြင်းဟာ ကာမအမှောင်ခြမ်းထဲ တိုးဝင်ဖို့ အကြီးမားဆုံး အထောက်အပံ့ပဲ မဟုတ်ပါလား။ သူမလို အတွေ့အကြုံရှိတဲ့သူတောင် ဒီလိုစိတ်ရိုင်းတွေ ဖြစ်ပေါ် ခံစားနေရရင် ခေတ်လို လူပျိုနုနုထွတ်ထွတ်လေးက ထိန်းသိမ်းနိုင်ပါ့မလား။
သူမ အမြင်မှာ ခေတ်ဟာ မိန်းမအတွေ့အကြုံမရှိတဲ့ လူပျိုလေးတစ်ယောက်ပါပဲ။ ဒါကြောင့်မို့ ခေတ်နဲ့ သူမ ဒီလို ဆက် မနေသင့်ဘူးလို့ ထင်ပါတယ်။ ခေတ်နေရာမှာ တခြားအရွယ်တူ ယောက်ျားတစ်ယောက်နဲ့သာဆိုရင် အခုလို အထိအတွေ့၊ အခြေအနေနဲ့ ဘယ်အထိ ဖြစ်သွားမလဲ မတွေးရဲပါဘူး။
တကယ်ဆိုရင်လည်း တစိမ်းယောက်ျားတစ်ယောက်နဲ့ အခုလို အခြေအနေမျိုးအထိ သူမ အရောက် မခံနိုင်ပါ။ အစကတည်းက ဆင်ခြင်ထိန်းသိမ်း ရှောင်ရှားမိမှာပါပဲ။ ဒါကတော့ မြန်မာအမျိုးသမီးတစ်ယောက်ရဲ့ စောင့်ထိန်းရမှု ကျင့်ဝတ်နဲ့ စိတ်အခြေအနေတွေကြောင့်ပေါ့။
ခေတ်နဲ့ကတော့ စိတ်ရိုးရိုးသာ ထားခဲ့မိလို့ အခုလို အထိအတွေ့တွေအထိ ဖြစ်ပေါ်ခဲ့ရတာ မဟုတ်ပါလား။ အခြေအနေနောက်ကို သူမစိတ်က ပါသွားတာကိုး။ ဘယ်လောက်ပဲ စိတ်တွေယိုင်နဲ့ပါစေ၊ မဖြစ်သင့်ဘူးဆိုတဲ့ အတွေးတစ်စကြောင့်ပဲ .......
"တော်ပြီ ခေတ်ရာ၊ အန်တီ အေးနေပြီ။
လွှတ်တော့နော်၊ အန်တီ သိပ်နေမကောင်းဘူးလေ။
အဝတ်အစားဝတ်ပြီး သနပ်ခါးလိမ်းလိုက်အုံးမယ်။
ဧည့်ခန်းက စောင့်နေနော်။ ပြီးမှ ခေတ်ကြိုက်တဲ့ လက်ဖက်သုတ်ကျွေးမယ်နော်"
"ဟင်..... ဟုတ်.... ဟုတ်ကဲ့"
သူမဘက်က နှစ်သိမ့်ဖြောင်းဖျစကားနဲ့ ရုန်းထွက်အားကြောင့် ခေတ်က မလွှတ်ချင် လွှတ်ချင်နဲ့ သွားခွင့်ပေးလိုက်ပါတယ်။ ဒီတော့မှပဲ သူမလည်း အောက်ကျနေတဲ့ တဘတ်ကို ကိုယ်ပေါ် ပြန်လွှမ်းခြုံရင်း အိပ်ခန်းဆီ ခပ်သုတ်သုတ် ထွက်သွားပါတော့တယ်။
ခွဲခွာသွားကြပေမယ့် နှစ်ဦးလုံးရဲ့ ရင်ထဲမှာ တစ်ခုခု ဆုံးရှုံးသွားရသလို ကိုယ်စီ ခံစားနေရပါတယ်။ ယမင်းထွက်ခွာသွားချိန်မှာ �ခေတ်မှာတော့ ခပ်ထွေထွေနဲ့ မတ်တတ်ရပ်ကျန်နေခဲ့ရပါတယ်။ ခဏကြာတော့မှ ဧည့်ခန်းဘက် လျောက်လာပြီး ဆိုဖာမှာ ထိုင်လိုက်ပါတယ်။
ထိုင်နေတဲ့ ခေတ်မှာ အတွေးများနဲ့ ရှုပ်ရှပ်ခတ်နေပါတယ်။ ရင်ထဲမှာလည်း တဒုန်းဒုန်းနဲ့ နှလုံးခုန်သံတွေ မြန်နေတယ်။ အန်တီယမင်းဆီကနေ ခေတ္တခဏသာ ရလိုက်တဲ့ ရင်ခုန်ကြည်နူးမှုမျိုးကို ပြန်လိုချင်နေမိပါတယ်။
သူနဲ့ ပတ်သတ်ဖူးတဲ့ အမျိုးသမီး သုံးယောက်လုံးမှာ ထိုစိတ်ခံစားချက် မျိုး မရရှိခဲ့ဖူးပါဘူး။ အန်တီ့ကို ရင်ခွင်ထဲ ထည့်ပြီး ဖက်ထားရတဲ့ အရသာက အခုထိ ရင်ထဲမှာ တသိမ့်သိမ့်နဲ့ စွဲကျန်နေတုန်းပါပဲ။ ဒီလို နူးညံ့ရင်ခုန်စိတ်လှုပ်ရှားရတဲ့ ခံစားချက်ကို သူလက် မလွှတ်နိုင်တော့ပါဘူး။
ပြီးတော့ တစ်သက်လုံး ကိုယ့်အဒေါ်တစ်ယောက်လို ချစ်ခင်တွယ်တာခဲ့ရတဲ့ အန်တီ့ရဲ့ ခန္ဓာကိုယ်ကိုလည်း တပ်မက္ပိုင်ဆိုင်ချင်နေပါပြီ။ ဒီ ဆန္ဒဆိုးတွေ ဘယ်လိုပေါ်လာရသလဲ မသိပါဘူး။ မနေ့ကတည်းက ထကြွနေတဲ့ ရမ္မက်ဆန္ဒတွေက အခုလို စိတ်မျိုး ဖြစ်ပေါ်စေဖို့ အထောက်အကူကောင်းတွေ ဖြစ်မှာပါ။
မနေ့က ဦးသန့်စင်နဲ့ အမေတို့ရဲ့ လိုးပွဲကို ပြန်မြင်ယောင်ရုံနဲ့ သူ့လိင်စိတ်တွေ ဟုန်းခနဲ တောက်လောင်လာရပါတော့တယ်။ အခုလက်ရှိသူ့အခြေအနေကိုလည်း သိပါတယ်။ သူဘယ်လိုမှ မနေနိုင်တော့ပါ။ ရမ္မက်စိတ်တွေ အရမ်းထန်နေပြီ။ သူ့လီးကလည်း သူ့စိတ်နဲ့အညီ ထိုးထိုးထောင်ထောင်နဲ့ ဖြစ်နေပါပြီ။
ထိန်းသိမ်းစောင့်စည်းနိုင်မှု အသိတရားမဲ့သွားရင် ရမ္မက်စိတ်ရိုင်းများ ဦးဆောင်ရာအတိုင်း လိုက်ပါတတ်ကြတယ် မဟုတ်ပါလား။ အခုလည်း သူဟာ အမြင်၊ အထိအတွေ့ အာရုံများရဲ့ ဖမ်းစားမှုကို မတားဆီးတော့ပဲ စိတ်စေရာအတိုင်း ပြုလုပ်ဖို့သာ ရူးရူးမိုက်္မိုက် ဆုံးဖြတ်လိုက်ပါပြီ။
ခေတ်ဟာ လွန်ဆွဲသော အတွေးများကို နောက် မှာ ချန်ရစ်ပြီး ထိုင်ရာမှ ထလိုက်ပါတယ်။ ပြီးတော့ အန်တီယမင်းရဲ့ အိပ်ခန်းရှိရာသို့ မနှေးမမြန် လျောက်သွားလိုက်ပါတော့တယ်။
ယမင်းအနေနဲ့လည်း အိပ်ခန်းထဲကို ခပ်သုတ်သုတ်ဝင်လာခဲ့ပေမယ့် စိတ်လှုပ်ရှားနေတာတွေနဲ့ ရင်လှိုက်ခုန်မောပန်းနေတာတွေ မပျောက်သေးပါဘူး။ အိပ်ခန်းထဲရောက်တဲ့အထိ ရင်ထဲမှာ တရှိန်ရှိန်နဲ့ ဖြစ်နေတုန်းပါ။
ဒီလို လှုပ်ရှားနေတဲ့ စိတ်ကြောင့်ပဲ အခန်းတံခါးကိုတောင် ပြန်မပိတ်မိဘဲ အိပ်ရာထက် ထိုင်နေမိပါတယ်။ ထိုင်နေရင်း သူမစိတ်မှာ ဖြစ်နေတာတွေကို ပြန်စဥ္းစားနေမိပါတယ်။ စိတ်လှုပ်ရှားမှု ကြီးစိုးလွန်းတာကြောင့် သနပ်ခါးလည်း မလူးနိုင်သေးပါဘူး။
အခုထိ ရင်ခုန်စိတ်လှုပ်ရှားတာတွေ မပျောက်သေးတဲ့အတွက် ရှက်လည်း ရှက် မိသလို၊ ဒေါသလည်း ထွက် မိပါတယ်။ အချိန်မှီ ထွက်လာနိုင်ခဲ့တာပဲ တော်ပါသေးတယ်။ မဟုတ်ရင် အထိအတွေ့အောက် မှာ ဘယ်လောက်တောင် မျောပါသွားမလဲ မသိနိုင်ပါဘူး။
ရုန်းထွက်နိုင်ခဲ့ပေမယ့်လည်း သူမစိတ်ထဲ အလိုမကျသလို ခံစားနေရပြန်ပါသေးတယ်။ ဒီရေလို တရိပ်ရိပ်တိုးလာတဲ့ ရင်သိမ့်တုန် ခံစားချက် များကို ထပ်မံ လိုချင်နေပါသေးတယ်။ ဒါပေမယ့် ဘယ်လို ဖြစ်နိုင်မှာလဲ။ ဖြစ်ရော ဖြစ်သင့်ပါ့မလား။
ခေတ်နဲ့ ခဏကြာအောင် ထိတွေ့ထွေးပိုက်ခံလိုက်ရတာကို စဥ္းစားမိတော့ သူမရင်တွေ အခုန်မြန်လာရပြန်ပါတယ်။ ခေတ်ရဲ့ ယောက်ျားအင်္ဂါ နွေးနွေး၊ ထွားထွားကြီးရဲ့ အထိအတွေ့ကို အာရုံထဲက မေ့ဖျောက် မရနိုင်သေးပါဘူး။
ခေတ်လည်း သူမနဲ့ ခန္ဓာကိုယ်ချင်း အထိအတွေ့ကို စိတ်လှုပ်ရှားနေတာ သေချာပါတယ်။ ဒါကြောင့်ပဲ သူ့ဟာကြီး ထွားပြီး မာနေရတာပေါ့။ ပြီးတော့ တဒိတ်ဒိတ် တုန်နေသေးတာလေ။ ခေတ်လေးလည်း အထိအတွေ့ကို မလွန်ဆန်နိုင်ဘဲ သူမအပေါ် တပ်မက္မှု ဖြစ်သွားတာ သေချာနေပါပြီ။
ခေတ်က အတွေ့အကြုံ မရှိတဲ့ လူပျိုပေါက် မို့ ထားပါတော့။ သူမကတော့ အိမ်ထောင်သည် ကလေးတစ်ယောက်အမေ ဖြစ်နေပြီး ကိုယ့်တူ ကိုယ့်သားလိုနေတဲ့ လူပျိုပေါက်လေးအပေါ် စိတ်တွေ ထိန်းမရအောင် ဖြစ်သွားရတာ ခက်လှပါတယ်။
အခု အဲဒီအကြောင်း ပြန်စဥ္းစားရုံနဲ့ ရင်တွေ တဒိတ်ဒိတ်ခုန်ကာ ရေငတ်သလိုကြီး ဖြစ်လာပါတယ်။ လူမှာလည်း ခြေမကိုင်မိ၊ လက် မကိုင်မိ။ ကတုန်ကရင်ကြီးဖြစ်ကာ အနေရခက်လှပါတယ်။ ဘာဆက်လုပ်ရမှန်းလည်း တွေးမရပါဘူး။
ဒါကြောင့်ပဲ ရှုပ်ရှက်ခတ်တဲ့ အတွေးများနဲ့ အိပ်ရာပေါ်မှာ ဆက်ထိုင်နေမိပါတယ်။ စိတ်နဲ့လူနဲ့ မကပ်ပါဘူး။ ဝေးကွာနေတာ ကြာပြီဖြစ်တဲ့ ခံစားချက်တွေဟာ သူမရဲ့ လက်ရှိဘဝကို မေ့ပျောက်စေအောင် စွမ်းဆောင်ထားခဲ့ပါတယ်။
ရင်သိမ့်တုန်ဖွယ် အထိအတွေ့၊ ခံစားမှုများရဲ့ ဖမ်းစားမှု၊ ငုပ်လျှိုးနေတဲ့ ရမ္မက်ဆန္ဒများရဲ့ ထကြွသောင်းကြမ်းမှု၊ ဆိတ်ငြိမ်ရာ အရပ်ရဲ့ သွေးထိုးလှုံ့ဆော်မှု၊ အစရှိသည်တို့က ကာမဝဲဂယပ်ထဲ နစ်မြှုပ်ကျဆင်းစေဖို့ အကြောင်းအရင်းများ မဟုတ်ပါလား။
ထိုအချိန်မှာပဲ အခန်းဝက လူရိပ်မြင်လိုက်လို့ သူမ လှမ်းကြည့်လိုက်ပါတယ်။ ခေတ်က သူမအခန်းထဲကို လှမ်းဝင်လာတာ တွေ့လိုက်ရပါတယ်။ ကာမစိတ်များ ထက်သန်နေတဲ့ ခေတ်ရဲ့ မျက်နှာကို တွေ့လိုက်ရတော့ သူမ ဆွံ့အသွားသလို ခံစားလိုက်ရပါတယ်။
သူမ အခန်းထဲကို ခေတ် ဘာအတွက် ဝင်လာတာလဲဆိုတာ သိပါတယ်။ ခက်တာက သူမကိုယ်တိုင်က ငြင်းဆန်ခြင်း၊ လက်ခံခြင်း၊ ဘာအရာကိုမှ မစဥ္းစားနိုင်လောက်အောင် တွေဝေနေမိတာပါ။ ခေတ်ရဲ့ လှမ်းဝင်လာတဲ့ ခြေလှမ်းတိုင်းဟာ သူမရင်ကို အဆတိုးလို့ တုန်ခါလှိုက် မောလာစေပါတော့တယ်။
ခေတ်ကတော့ သူ့စိတ်ရိုင်းများရဲ့ စေညွှန်ရာအတိုင်း ယမင်းအခန်းထဲကို လျောက်လှမ်းဝင်ရောက်လာပါပြီ။ သူဝင်လာတာကို မျက်လုံးအကြောင်သားနဲ့ ကြည့်နေတဲ့ အန်တီကိုတွေ့တော့ သူ့စိတ်တွေ ပိုရဲတင်းလာခဲ့ပါတယ်။
အခုအချိန်အထိ ထမိန်ရင်လျားနဲ့ပဲ ရှိသေးတဲ့ အန်တီရဲ့ ဝင်းမွတ်တဲ့ ခန္ဓာကိုယ်ဟာ သူ့ကာမစိတ်ကို အဆုံးစွန်ထိ ရောက်ရှိသွားစေပါတယ်။ ပခုံးသား ဝင်းမွတ်မွတ်လေးများအောက်က အန်တီရဲ့ ပကတိခန္ဓာကိုယ် အလှအပကို တွေ့မြင်ကိုင်တွယ်ချင်ပါပြီ။ ထွေးပွေ့ယုယရင်း နက်ရှိုင်းတဲ့ ကာမပင်လယ်ထဲ အတူဖြတ်သန်းဖို့ အားသန်နေပါတယ်။
ဒါကြောင့်ပဲ ကုတင်နား အမြန်လျောက်သွားရင်း ထိုင်နေတဲ့ အန်တီအပေါ်မိုးကာ ရပ်လိုက်ပါတယ်။ ပြီးတော့ ဝင်းအိနုထွေးလှတဲ့ အန်တီပခုံးနှစ်ဖက်ကို လှမ်းကိုင်လိုက်တယ်။ �သူလုပ်သမျှကို ကြောင်ကာ မော့ကြည့်နေတဲ့ အန်တီမျက်နှာအနား တိုးကပ်ရင်း နှုတ်ခမ်းနှစ်လွှာအပေါ် ဖွဖွလေး နမ်းရှိုက်လိုက်ပါတော့တယ်။
"အို့ ........"
ရုတ်တရတ် အနမ်းခံလိုက်ရတဲ့ ယမင်းမှာ အာမေဋိတ်သံ ခပ်တိုးတိုးသာ ထွက်နိုင်ခဲ့ပါတယ်။ အခုလို အနမ်းခံလိုက်ရမှ လက်ရှိအခြေအနေကို ယမင်း ပြန်သတိရသွားပါတယ်။ မဖြစ်သင့်ဘူး၊ မဖြစ်ရဘူးဆိုတဲ့ အသိကြောင့် ငြင်းဆန်ရုန်းဖယ်ဖို့ စဥ္းစားမိလိုက်ပါတယ်။
ဒါပေမယ့် ခေတ်ပေးတဲ့ နူးညံ့ချိုမြိန်တဲ့ အနမ်းကြောင့် မငြင်းဆန်နိုင်သေးဘဲ တဒင်္ဂ မျောပါသွားပြန်ပါတယ်။ ခေတ်အနမ်းက မကြမ်းတမ်းဘဲ၊ သာသာဖွဖွလေးနဲ့ ခံစားလို့ ကောင်းလွန်းနေပြန်ပါတယ်။ ခေတ်က နှုတ်ခမ်းနှစ်လွှာကို ပြန်လွှတ်မပေးဘဲ ခပ်ကြာကြာလေး ဖိကပ်နမ်းရှိုက်နေတာလေ။
အဲဒီတော့ အသဲအူပြတ်မတတ် တသိမ့်သိမ့်နဲ့ ဖြစ်ရတာပေါ့။ ခေတ်က နမ်းနေတာကို ခွာသွားပြီး သူမမျက်နှာကို ရွှမ်းရွှမ်းစားစား စိုက်ကြည့်နေတာကို ခံလိုက်ရမှ ရှက်သွားရပါတယ်။ တကယ်ဆိုရင် သူမဘက်က ငြင်းဆန်ဖို့ ကြိုးစားခဲ့တာလေ။
ဒါပေမယ့် အနမ်းအပေါ် သာယာသွားပြီး အသာငြိမ်ကာ ခံပေးလိုက်တာ မဟုတ်လား။ ဒါဟာ သူမဘက်က ရင်ခုန်စိတ်လှုပ်ရှားနေတာကို ပြသမိလိုက်တာလေ။ ဒီအနမ်းတစ်ချက်က ခေတ်အပြုအမူအပေါ် သူမနှစ်လိုကြောင်း ဖော်ပြခဲ့မိတာကို တွေးမိပြီး အရှက်သဲသွားရတာပါ။
ဒါကြောင့်ပဲ သူမကို ရွှမ်းရွှမ်းစားစား ငုံ့ကြည့်နေတဲ့ ခေတ်အကြည့်တွေကို ရင်မဆိုင်ရဲတော့ပါဘူး။ ခေါင်းကို အမြန်ငုံ့လိုက်ပါတယ်။ ပြီးတော့ တုန်ရီလှိုက် မောနေတဲ့ အသံနဲ့.......
"ခေတ်..... အန်တီ့ကို ....... ဘာလို့ အဲလို...... လုပ်တာလဲကွာ......
အန်.... အန်တီတို့..... ဒီလို မဖြစ်သင့်ဘူးလေ"
"အန်တီရယ်..... ကျနော့်ကို ခွင့်လွှတ်နော်....
ကျနော် စိတ်မထိန်းနိုင်ဘူး.... ချစ်တယ်ဗျာ..... "
"အို့..... ခေတ်.... မလုပ်နဲ့လေ.... စိတ်ထိန်း..... အို့...... "
ပျွတ်..... ရွှတ်...... ပျွတ်.... အို့..... ပျွတ်.... အိုကွာ...... ပျွတ်..... ပျွတ်.... အဟင့်..... ခေတ်ရယ်
ခေတ်မှာ ပြောပြောဆိုဆိုနဲ့ အန်တီယမင်း ပခုံးနှစ်ဖက်ကို တွန်းပြီး အိပ်ရာပေါ်ကို လဲကျစေလိုက်ပါတယ်။ ပြီးတော့ သူမအပေါ်ကို မိုးပြီး ပြင်းပြလှိုက်ထန်သော အနမ်းများပေးလာခဲ့ပါတယ်။ အခုအခါမှာ သူမခန္ဓာကိုယ်လေးဟာ ခေတ်ရဲ့ရင်ခွင်အောက် မှာ ကျရောက်နေခဲ့ပါပြီ။
လက်ကျန် အရှက်နဲ့ အသိစိတ်တို့ကြောင့် ငြင်းဆန်နေပေမယ့်လည်း ရမ္မက်တွေ လောင်မြိှုက်နေတဲ့ ခေတ်ရဲ့ အပြုအမူတွေကို ရပ်တန့်နိုင်အောင် မစွမ်းဆောင်နိုင်တော့ပါဘူး။ သူမရဲ့ ငြင်းဆန်ရုန်းဖယ်မှုတွေကလည်း အားမပါတော့တာ သိပါတယ်။
ဒါကလည်း ခေတ်က နှုတ်ခမ်းကို အဆက် မပြတ် နမ်းရှိုက်နေသလို လက်တွေကလည်း အငြိမ်မနေဘူးလေ။ သူမရဲ့ ပခုံးသားဖွေးအိအိလေးတွေကို ထွေးပွေ့ရင်း ရင်သားများအပေါ်ကို လှုပ်ရှား ပွတ်သပ်နေပါသေးတယ်။ ဒီတော့လည်း သူမမှာ ရင်တဖိုဖိုနဲ့ ဖြစ်ရတာပေါ့။
ဒါကြောင့်ပဲ အသက် မပါတဲ့ ငြင်းဆန်မှုတွေ ပြုနေရင်းနဲ့ပဲ ခေတ်ရှေ့ဆောင်ရာနောက်ကို သူမကိုယ်ကို သူမ သတိမထားမိခင်မှာပဲ ကောက်ကောက်ပါအောင် လိုက်ပါနေမိပါပြီ။ ခေတ်ရဲ့ အနမ်းတွေကလည်း အသဲအူတွေ ပြတ်မတတ် ခံစားရစေပါတယ်။ လူမှာလည်း အသက်ရှူမဝကာ မောပန်းနေပါပြီ။
ပျွတ်....ပျွတ်.... ရွှတ်
"အဟင့်.... ခေတ်ရယ်၊ ဘာတွေ.... ဟင့်.... လုပ်နေတာလဲ....
အိုကွာ..... အန်တီ ရှက်တယ်.... တော်ပြီ.....
ဆက် မလုပ်ပါနဲ့.... အာကွာ.... ပြောလို့မရ.... ဟင့်"
ခေတ်ကတော့ သူလုပ်စရာရှိတာ ဆက်တိုက်လုပ်နေခဲ့ပါပြီ။ သူ့အနေနဲ့ မိန်းမအတွေ့အကြုံ ကောင်းကောင်းရှိထားခဲ့ပြီးပြီလေ။ ဒါကြောင့်ပဲ အမျိုးသမီးတစ်ယောက်ရဲ့ ရင်ခုန်စိတ်လှုပ်ရှားစေမယ့် အရာတွေကို အကောင်းဆုံး ကိုင်တွယ်ရင်း သူသွားချင်တဲ့ ခရီးကို အရောက် ချီတက်နေပါပြီ။
ဒါကြောင့်ပဲ အန်တီအပေါ် တင်းတင်းဖိကပ်ထားရင်း အနမ်းများ ဆက်တိုက်ပေးနေခဲ့ပါတယ်။ ပြီးတော့ ကိုယ်လုံးလေးကို ပွတ်သပ်ရင်း တားဆီးနေတဲ့ကြားက ရင်းလျားထားတဲ့ ထမိန်ကို ဖြည်ချလိုက်ပါတယ်။
အခုအခါမှာတော့ အန်တီရဲ့ နူးညံအိထွေးလှတဲ့ ရင်သားလုံးလုံးများအပေါ် သူလက်တွေ ကျရောက်နေခဲ့ပါပြီ။ အသာအယာ ပွတ်သပ်ပေးရင်း ရင်အုံကြွကြွကို ဖွဖွလေး ဖိကပ်ဆုပ်ကိုင်နေပါတော့တယ်။
ယမင်းမှာတော့ အခုမှ အပျိုပေါက်လေးတစ်ယောက်လို ပြန်လည်ခံစားနေရပါတယ်။ အနမ်းများ အဆက် မပြတ်ကျရောက်တာကို ခံယူနေရင်းမှပဲ ရင်လျားထားတဲ့ ထမိန်ဟာ ပြေလျော့သွားရပါတယ်။ အခုတော့ ခေတ်က သူမရဲ့ အကာအကွယ်မဲ့ ရင်သားတွေကို စိတ်ကြိုက်ကိုင်တွယ်နေပြီလေ။
ဒါပေမယ့် ခေတ်က ကိုသန့်စင်လို ခပ်ကြမ်းကြမ်း ကိုင်တွယ်နမ်းရှုပ်တာမျိုး မဟုတ်ပါဘူး။ ဖွဖွလေး နူးညံ့ငြင်သာစွာ ကိုင်တွယ်ပွတ်သပ်ပေးနေတာလေ။ အဲဒီတော့ သူမရင်ထဲမှာ တသိမ့်သိမ့်နဲ့ လှိုင်းစီးနေရသလိုပါပဲ။ လူပျိုပေါက်လေးရဲ့ အပြုအစုအောက် မှာ ကျရှုံးရတဲ့ သူမအဖြစ်ကိုလည်း အံ့ဩမိပါတယ်။
ငြင်းဆန်ရုန်းဖယ်ဖို့ အသိဝင်လာတိုင်း အထိအတွေ့ အရသာနောက် ပြန်ပါသွားပြီး အသိလွတ်ရပြန်ပါတယ်။ ဒီလို လွန်ဆွဲနေရင်းပဲ ခေတ် အနမ်းများ လည်ပင်းသားတွေအပေါ် ပြောင်းရွေ့ကျရောက်လာချိန်မှာတော့ လုံးဝအသိလွတ်သလောက် ဖြစ်သွားရပါတယ်။
ပြီးတော့ ခေတ်က သူမကိုယ်လုံးပေါ် မှောက်ဖိထားတာမို့ ခန္ဓာကိုယ်ချင်း အထိအတွေ့ဟာ သူမရင်ထဲ ဖျဥ္းခနဲ ဖြန်းခနဲနဲ့ ဆောက်တည်ရာ မဲ့စေပါတယ်။ လူပျိုပေါက်တစ်ယောက်ရဲ့ တန်ဆာ ပူနွေးနွေးကြီးက သူမခန္ဓာကိုယ်အောက်ပိုင်းကို ထိုးမိ ပွတ်မိနေတာလေ။ အဲဒီတော့လည်း လှိုက်ဖိုရင်မောရတာ မထူးဆန်းပါဘူး။
ခေတ်မှာလည်း စိတ်တွေ ထိန်းမရအောင် ထန်နေပါပြီ။ ဒါကြောင့်ပဲ အန်တီယမင်းရဲ့ လည်တိုင်လေးကို နမ်းရင်း ရင်သားတွေနဲ့ တစ်ကိုယ်လုံးကို ပွတ်သပ်နေပါတယ်။ သူ့ရဲ့ လီးကလည်း ပေါက်ကွဲမတတ် မာတောင်နေပါပြီ။ အန်တီရဲ့ ဗိုက်သားအိအိလေးများအပေါ် လီးနဲ့ပွတ်မိကတည်းက အရသာအရမ်းရှိနေတာပါ။
အပွတ်အသပ် အနမ်းအရှိုက် များကို တဖြည်းဖြည်းနဲ့ အောက်ဆင်းလာခဲ့တာပါ။ အခုဆိုရင် ခေတ်ရဲ့လီးမာတောင်တောင်ကြီးဟာ အန်တီရဲ့ အဖုတ်အအပေါ်ကို ထိမိ ထိုးမိနေပါပြီ။ ဒီတော့လည်း နှစ်ယောက်သားမှာ မီးပွင့်မတတ် ခံစားချက် များနဲ့အတူ အထိအတွေ့အပေါ် သာယာနေမိကြပါတယ်။
ခေတ်က အောက်ပိုင်းကို လီးနဲ့ထိုးပွတ် အရသာခံနေသလို အထက်ပိုင်းကိုလည်း ဆက်တိုက် တိုက်စစ်ဆင်နေခဲ့ပါတယ်။ ဒါကြောင့်ပဲ အန်တီရဲ့ နို့အုံတွေကို ဖျစ်ညှစ်ဆုပ်ကိုင်ရင်း နို့အုံဘေးသားတွေကို လျှာနဲ့သိမ်းကာ လျက်ပေးလိုက်ပါတယ်။
အန်တီခမျာမှာတော့
သူ့ရဲ့ အပြုအစု၊ အကိုင်အတွယ်အောက် မှာ အို့ခနဲ၊ ဟင့်ခနဲနဲ့ ညည်းသံစီစီများပေးကာ အငြိမ်မနေနိုင်တော့ပါဘူး။ သူက နို့သီးခေါင်းထိပ်လေးကို လျှာနဲ့သိမ်းကာ လျက်ရင်း စုပ်ယူလိုက်ချိန်မှာတော့ အန်တီမှာ ခါးကော့ ရင်ကိုကြွပြီး အင့်ခနဲ ညည်းညူလိုက်ရပါတယ်။
ရှလွတ်.... ပျွတ်.... အင့်..... ပျွတ်.... အာ့.....
"ခေတ်..... ဟင့်..... အို့..... ခေတ်ရယ်...."
ရှလွတ်..... ရွှတ်..... ပျွတ်.... ပျွတ်.... အာ့....
ခေတ်ကတော့ သူစိတ်စေညွှန်ရာအတိုင်း ဆက်တိုက်ကို လုပ်နေပါတော့တယ်။ လိင်ကိစ္စနဲ့ ပတ်သတ်ရင် မိန်းမတစ်ယောက်ရဲ့ အကြိုက်ကို သိသလို အကြိမ်ကြိမ် ရယူခံစားဖူးသူမို့ သူ့အနေနဲ့ စိုးရွံ့ကြောက်လန့်စိတ်တွေ မရှိတော့ပါဘူး။ အစတုန်းကသာ လုပ်သင့်၊ မလုပ်သင့် တွေဝေနေခဲ့ပေမယ့် အခုချိန်မှာတော့ သူလိုချင်တာကို ရဖို့ပဲ စိတ်ရှိပါတော့တယ်။
ဒါကြောင့်ပဲ ယမင်းရဲ့ နို့တွေကို တစ်လုံးဆီပြောင်းကာ စို့လျက်ပေးရင်း၊ လက်နဲ့လည်း ဖျစ်ညှစ်ပွတ်သပ်ပေးနေခဲ့ပါတယ်။ သူ့လက်တွေက တဖြည်းဖြည်းနဲ့ အောက်ဆင်းလာပြီး သူမရဲ့ခန္ဓာကိုယ်အနှံ့အပေါ် နေရာယူစိုမိုးလာခဲ့ပါပြီ။
ယမင်းအဖို့တော့ တိမ်တွေပေါ် လွင့်မျောနေတဲ့အတိုင်းပါပဲ။ ခံစားချက်က နိမ့်လိုက်၊ မြင့်လိုက်နဲ့ အနားမရပါဘူး။ ခေတ်ရဲ့နှုတ်ခမ်းနဲ့ လက်ချောင်းတွေက ပေးတဲ့ အထိအတွေ့အပေါ်မှာပဲ အသဲတအေးအေး ရင်တဖိုဖိုနဲ့ လိုက်ပါခံစားရင်း အသိမဲ့ ကာမဘုံကြီးထဲ မျောလွင့်နေပါတော့တယ်။
ခေတ်ရဲ့ လီးမာမာ နွေးနွေးကြီးကလည်း သူမရဲ့ ရမ္မက်ဆန္ဒတွေကို တိုးကာ ထကြွလာစေပါတယ်။ အဖုတ်လေးထဲက ဆစ်ခနဲ၊ ကျဥ္ခနဲနဲ့ လှိုက်ကာယားယံလာစေပါတယ်။ အထူးသဖြင့် ခေတ်လီးကြီးနဲ့ သူမအဖုတ်ဝန်းကျင်ကို ထိုးပွတ်ဖိမိရင် မျက်လုံးထဲ မီးပွင့်သွားသလို ခံစားနေရပါတယ်။
ခေတ်ရဲ့လီးကြီးကလည်း ထမိန်အသားခံနေတာတောင် တဒုတ်ဒုတ်ခုန်နေတာကို အဖုတ်လေးက အတိုင်းသား ခံစားသိရှိနေရပါတယ်။ ဒီလို ခံစားချက်တွေကြောင့်ပဲ လူမှာ အငြိမ်မနေနိုင်တော့ပါဘူး။ ရင်ကိုကြွလိုက်၊ ကိုယ်ကိုလှုပ်လိုက်နဲ့ ခေတ်ပေးသမျှ အရသာအပေါ် ပျော်ဝင်ခံစားနေမိတာပါ။ ကာမညည်းသံလေးများလည်း လှိုင်လှိုင်ထွက်ပေါ်နေခဲ့ပါပြီ။
ကာမဒီရေများ လှိုင်လှိုင်တိုးလို့ မျောလွင့်နေချိန်မှာပဲ သူမပေါင်သားတွေ အေးခနဲ ခံစားလိုက်ရပါတယ်။ ခေတ်က သူမထမိန်အောက်စကို အပေါ်ကို တဖြည်းဖြည်း ဆွဲတင်နေတာကို သတိမထားလိုက် မိပါဘူး။ အခုအချိန်မှာတော့ သူမဆီးခုံအထိ ပေါ်နေပါပြီ။
ရေချိုးပြီးကာစ အဝတ်အစားပြန်မဝတ်ဖြစ်သေးတာမို့ အတွင်းခံတွေလည်း ဘာမှ မဝတ်ရသေးဘူးလေ။ အခုတော့ ခေတ်လေးရှေ့မှာ မိမွေးတိုင်းနီးပါး ဖြစ်ရမှာကို တွေးမိလေ ရှက်လေပါပဲ။ ရင်လည်း ပိုခုန်မိပါတယ်။
ဒါကြောင့်ပဲ ခေတ်ရဲ့ကိုယ်ကို တွန်းဖယ်ဖို့ ကြိုးစားပေမယ့် အရာမထင်ပါဘူး။ ခေတ်က သူမတွန်းဖယ်မှာကို ကြိုသိနေတဲ့ အတိုင်းပါပဲ။ သူမပေါင်ပေါ်ကို ခွကာ အပေါ်က မိုးပြီး နို့တွေကို စို့နေပါတယ်။ သူ့လီးမာမာကြီးကလည်း အခုအခံ မရှိတော့တဲ့ အဖုတ်လေးအပေါ် လွတ်လွတ်ကျွတ်ကျွတ်ကြီး ဖိထောက်ကာ ပွတ်နေပါတော့တယ်။
အပိုင်း ၃၇ ဆက်ရန်
Comments
Post a Comment