ကွေ့ကောက်သော မြစ်အလယ် ဒုတိယတွဲ အပိုင်း ၂၁
"စံ.... တော်တော့နော်၊ ကိုယ်မနေတတ်ဘူး။ အေးနေပြီလေ။
ရေအရင်ချိုးကြရအောင်နော်။ တော်ကြာ နောက်ကျနေအုံးမယ်။ အခုတောင် ညနေစောင်းနေပြီ"
"အွန်းပါ၊ ချစ်ကို ကြည့်ရတာ မဝလို့ပါ။ ချစ်ကလေ ကလေးတစ်ယောက်အမေလို့ ထင်စရာကို မရှိတာ။
အလွန်ဆုံး အသက် ၃၀ လောက်ပဲ ထင်ရတယ်"
"အပိုတွေ၊ အချင်းချင်း မြှောက်နေပြန်ပါပြီ။
ကိုယ်က စံကိုကြည့်ပြီး အားကျနေတာပါနော်။ စံလည်း အခုချိန်ထိ လှတုန်းပဲလေ။
ကိုယ်က စံလောက် မလှတော့ပါဘူးကွာ"
"အို..... ချစ်က စံထက် ပိုလှပါတယ်။ ပြီးတော့ ချစ်ရဲ့ အလှက အိန္ဒြေရှိပြီး မိန်းမချင်းတောင် ဆွဲဆောင်နိုင်တယ်လေ။
စံ အလှက ချစ်နဲ့ မတူဘူးလေ။ စံသာ ယောကျာ်းလေးဆိုရင် ချစ်လို မိန်းကလေးမျိုးကို လုံးဝ အလွတ်မပေးဘူး....."
"ခစ်.... ခစ်..... ပြောတတ်လိုက်တာ စံရယ်။ မွေးနေ့လက်ဆောင် ဘာယူချင်လဲ။
ကိုယ်ပေးပါ့မယ်။ အဲဒီလောက် မမြှောက်ပါနဲ့"
"စံအတွက် မွေးနေ့လက်ဆောင်က ကြည်ပြာဆိုတဲ့ ချစ်ပဲလေ။ ချစ်ရောက်လာတာ ကိုယ့်အတွက် အပျော်ရွှင်ရဆုံး မွေးနေ့လက်ဆောင်ပါပဲ"
"ဟွန့်..... ပြောတတ်ပါ့..... အို့.....ခစ် ခစ်..... ယားတယ် စံရဲ့။
ရေကောင်းကောင်း ချိုးရအောင်ကွာ.... ဟဲ့.....အာကွာ...."
စံက စကားကို ကောင်းကောင်း ပြောနေတာ မဟုတ်ဘဲ သူမရဲ့ ဖယောင်းသွယ် လက်ချောင်းလေးတွေနဲ့ ကျမရဲ့ ရင်သားတွေနဲ့ ဝမ်းဗိုက်သားလေးတွေကို ရွရွလေး ပွတ်သပ်နေပါသေးတယ်။ ဒီတော့လည်း ကျမမှာ အသဲတွေ အူတွေ ယားပြီး ခိုးခိုးခစ်ခစ်နဲ့ အသံလေးများထွက်ကာ ငြင်းဆန်နေရပါတယ်။ စံက ကျမကို စနောက်ချင်လို့ ဒီလိုလုပ်နေတာလားဆိုတာ မသိပေမယ့် ကျမအတွက်ကတော့ မနေနိုင်အောင်ကို အသဲတွေယားပြီး စိတ်လှုပ်ရှားစေပါတယ်။
ကျမရဲ့ ရုန်းဖယ်မှုတွေဟာ အရာမထင်ပါဘူး။ စံကတော့ ကျမနဲ့ ရင်ဘတ်ချင်းကပ်လို့ ခန္ဓာကိုယ်ကို ပွတ်သပ်နေတာပါပဲ။ စံရဲ့လက်တွေကို လိုက်ကိုင်ပြီး ရုန်းဖယ်မိတော့ ရင်းသားတွေကို လက်နဲ့ မကာကွယ်နိုင်တော့ဘူးလေ။ အဲဒီတော့ စံရင်သားနဲ့ ကျမရင်သားတွေ ပွတ်တိုက် မိတိုင်း ကျမရင်ထဲမှာ တရှိန်ရှိန်နဲ့ ဖြစ်စေပါတယ်။ အထူးသဖြင့် ရင်သားထိပ် နို့သီးခေါင်းလေးတွေ အချင်းချင်း ပွတ်တိုက် မိရင် ကျမမှာ ပါးစပ်ဟ၊ ခေါင်းမော့ပြီး တုန်တက်သွားရတဲ့ အထိပါပဲ။
ကျမမှာလည်း အသိစိတ် တဝက်၊ ခံစားချင်တဲ့ မသိစိတ် တဝက်နဲ့ လွန်ဆွဲနေရပြန်ပါပြီ။ ဒီလို ဒွိဟစိတ်တွေနဲ့ပဲ ရေချိုးခန်းနံရံကို တဖြည်းဖြည်းနဲ့ ကျောကပ်သွားရပါတယ်။ နောက်ဆုတ်စရာ မရှိတော့တဲ့ ကျမခန္ဓာကိုယ်ကို စံက ရင်ဘတ်ချင်းအပ်ကာ ကျမ နားရွက် ဘေးနားလေးတွေနဲ့ လည်ပင်းဘေးသားတွေကို ဖွဖွလေး နမ်းရှိုက်ပေးနေပြန်ပါတယ်။ ဒီတော့လည်း ကျမမှာ အသဲတွေ အေးပြီး ငြင်းဆန်နိုင်မှု ရုန်းအား မဲ့ရပြန်ပါတယ်။
ဒီတော့ စံက ဆက်တိုက် တိုက်စစ်ဆင်လာသလိုပါပဲ။ ကျမရဲ့ ရင်သား၊ ဝမ်းဗိုက်သားတွေကို ပွတ်သပ်ပေးနေတဲ့ လက်ချောင်းလေးတွေက တဖြည်းဖြည်း အောက်ဆင်းလာပါတော့တယ်။ အခုဆိုရင် ကျမရဲ့ ရေစိုပြီး ကပ်နေတဲ့ ဆီးခုံးမွှေးနုနုလေးတွေကို ပွတ်သပ်ကာ ကျမကို အသိမဲ့လောက်အောင် ပြုစားနေပါတော့တယ်။ သူမရဲ့ တိုက်စစ်ဆင်မှုအကြားမှာ ကျမရဲ့ စောင့်ထိန်းနိုင်မှု ခံတပ်ကတော့ စတင်ပြိုလဲနေရပါပြီ။
ကျမအနေနဲ့ ဒီလို ရင်ခုန်ယစ်မူးစရာ အရသာမျိုးကို တစ်ချိန်က ကိုသန့်စင်နဲ့ ရဖူးခဲ့ပါတယ်။ ဒါပေမယ့် အခုလို မိန်းကလေးချင်း ဖြစ်ပေါ်လာရတဲ့ ရင်သိမ့်တုန် ခံစားမှုမျိုးက ပိုပြီး နူးညံ့ကာ ရမ္မက်စိတ်ကို တစ်မျိုးတစ်ဖုံ ဆန်းသစ် ထကြွစေသလို ခံစားရပါတယ်။ ကျမရဲ့ အဖုတ်ထဲကလည်း တဆစ်ဆစ်နဲ့ ယားယံလာကာ အရည်လေးတွေ စိုလာပါပြီ။ မိန်းကလေးချင်း ဆန္ဒတွေ ဖြစ်ပေါ်ကာ အဖုတ်ယား၊ အရည်ထွက်ရခြင်းကို ကျမ ရှက်ရသလို၊ အံ့လည်း အံ့ဩမိပါတယ်။ ပြီးတော့ စိတ်တွေလှုပ်ရှားကာ ဒီအရသာလေးကိုလည်း မပျောက်ပျက်စေချင်ပါဘူး။
ကျမတို့ နှစ်ယောက်လုံး စကားမပြောမိကြဘဲ အထိအတွေ့မှာ သာယာနေမိတာပါ။ အခုဆိုရင် စံရဲ့လက်ချောင်းလေးတွေက ကျမရဲ့ အဖုတ်အကွဲကြောင်းလေးကို ထိကိုင်စမ်းသပ်လာပါပြီ။ အဲဒီနေရာကို စံ စထိလိုက်တာနဲ့ ကျမမှာ ဓာတ်လိုက်သလို ကျင်တက်သွားပြီး ခြေဖျားလေးများ ထောက်ကာ ဆက်ခနဲ ခါသွားရပါတယ်။ ကျမအဖုတ်လေးထဲကလည်း ဆစ်ခနဲ အရည်တွေ စိမ့်ထွက်လာပါပြီ။ ဒီနေရာက ရေပန်းအောက်ကနေ လွတ်နေပြီမို့ ကျမတို့ ကိုယ်ပေါ်ကို ရေမကျတော့ပါဘူး။ ဒါကြောင့် ကျမ အဖုတ်ဝန်းကျင်က စိုစွတ်နေတဲ့ အရည်တွေဟာ စောက်ရည်တွေမှန်း စံ သိသွားတော့မှာပါ။
ကျမလည်း ခံစားရတာကို နှစ်သက်နေမိပေမယ့် မိန်းမချင်း အရည်ထွက်၊ စောက်ဖုတ်ယားနေမိတာကို စံသိသွားမှာ ရှက်လှပါတယ်။ စံက ကျမကို စနောက်ချင်ရုံ သဘောနဲ့ လုပ်နေတာဆိုရင် အခုလို ကျမဘက်က ရမ္မက်ထန်ပြီး ယားနေမိတာဟာ အရှက်ကွဲစရာ ဖြစ်နေနိုင်ပါတယ်။ ဒါကြောင့်ပဲ အဖုတ်လေးကို စမ်းကိုင်နေတဲ့ စံရဲ့ လက်လေးကို ဆုပ်ကိုင်လိုက်ပါတယ်။ ကျမအပြုအမူကြောင့် စံက ကျမကို ကြည့်ပါတယ်။ ကျမက စံကို အသနားခံတဲ့ အကြည့်မျိုးနဲ့ ကြည့်ကာ ကျမပေါင်လေးတွေကို လိမ်ကျစ်ထားလိုက်ပါတော့တယ်။
"ချစ်၊ စံလုပ်ပေးတာ မကြိုက်လို့လားဟင်"
"မဟုတ်ပါဘူး စံရယ်၊ ကိုယ် ရှက်လွန်းလို့ပါ။ တော်ရအောင်နော်"
"ကြည်ပြာရယ်၊ စံနဲ့ ချစ်နဲ့က ရှက်ရမယ့် လူတွေလား။
အရင်ကတည်းက အကြောင်းသိ သူငယ်ချင်းတွေလေ။
ပြီးတော့ စံတို့က အပျိုလေးတွေလည်း မဟုတ်။ အိမ်ထောင်သည်တွေ ဖြစ်နေတာ ကြာလှပြီ။
စံအပေါ်ကို ဒီလောက် မရှက်ပါနဲ့ကွာ"
"အင်းပါ စံရယ်။ ဒါပေမယ့် ကိုယ်က ဒီလို တစ်ခါမှ မဖြစ်ဖူးဘူးလေ။
ပြီးတော့ ကိုယ့်စိတ်တွေ..............."
"ဘာလဲဟင်၊ �ဆက်ပြောလေ ချစ်.........."
"တော်ပြီကွာ၊ နောက္မှ ပြောပြမယ်ကွာ။
အခုအရမ်းအေးနေပြီ။ ရေမြန်မြန် ချိုးရအောင်နော်"
"အွန်း၊ ကောင်းပါပြီ အရှက်သည်းမလေးရေ။
ရေပဲ ချိုးကြတာပေါ့။ ဒါပေမယ့် ချစ်ကို စံကိုယ်တိုင် ဆပ်ပြာ တိုက်ပေးမှာနော်"
"ဟယ်..... ပေါက်ပေါက်ရှာရှာ၊ ကိုယ်က ကလေးမှ မဟုတ်တဲ့ဟာ။
စံ ကတော့လေ.... တကယ့်စံပါပဲ"
ဒီလို ကျမရဲ့ လောဆော်မှုကြောင့်ပဲ စံက ရေချိုးဖို့ သဘောတူကာ နှစ်ယောက်သား ရေပန်းအောက် ပြန်ဝင်လိုက်ကြပါတော့တယ်။ အခုချိန်မှာတော့ ကျမကိုယ်ပေါ်မှာ ဘာအဝတ်အစားမှ မရှိတော့ပါဘူး။ ဒီလို အဝတ်မဲ့ နေရလို့ စံကို ရှက်ရတာထက် ပိုပြီး လွတ်လပ်ပွင့်လင်းသွားသလို ခံစားလိုက်ရပါတယ်။ ရေချိုးတော့လည်း တစ်ယောက်အလှကို တစ်ယောက်က ချီးကျူးရင်း ပွတ်ထိဆော့ကစားကာ ပျော်မြူးလာကြပါတယ်။ အထူးသဖြင့် စံရဲ့ အတင်းအကျပ် ဆပ်ပြာတိုက်ပေးမှုကို ခံရတဲ့ ကျမရဲ့ ရုန်ကန်အော်ဟစ်မှုနဲ့ ရယ်မောသံလေးများ အကြားမှာ စိတ်တွေ လွတ်လပ်ပျော်ရွှင်လာတာ အမှန်ပါ။
စံက ကျမရင်သားတွေကို ဆပ်ပြာနဲ့ ပွတ်တိုက် ဆုပ်နယ်ပေးလာရင် အူယားလှပါတယ်။ ပြီးတော့ ကျမ အဖုတ်ကို ထိကိုင် ပွတ်သတ်ရင်တော့ ကျမမှာ ရင်တွေသိမ့်သိမ့်တုန်ကာ အသဲယားလွန်းလို့ ရှောင်ပြေးရတဲ့ အထိပါ။ နောက်ဆုံးတော့ ကျမ အဖုတ်လေးကို ဆပ်ပြာ ထပ်မတိုက်ပေးဖို့ တောင်းဆိုကာ စံ စိတ်တိုင်းကျ ရင်ဘတ်ချင်း ပွတ်သပ်ကာ ကျမ တင်ပါးတွေကို ဆုပ်နယ်ဖျစ်ညှစ်ကာကို ခံပေးလိုက်ရပါတယ်။ စံက ကျမတင်ပါးတွေကို ပွတ်သပ်ဆုတ်နယ်လိုက်တိုင်း ကျမမှာ တကိုယ်လုံး တရှိန်ရှိန် ဖြစ်လာပြီး အဖုတ်ထဲကလည်း တဆစ်ဆစ်နဲ့ အရည်တွေ ယိုဆင်းကျလာရပါတယ်။
ကျမမှာ စံပခုံးပေါ် ခေါင်းမှီရင်း စံပွတ်သပ်သမျှကို တကိုယ်လုံး ယားယံရုံမက ဖင်ကြောလေးများ ယားတဲ့အထိ ခံစားနေမိပါတယ်။ ဖင်ကြောယားတာကတော့ စံက ပွတ်သပ်ရင်း ကျမရဲ့ ဖင်ပေါက်လေးနဲ့ တောင်ပူစာ နှစ်ခုကြား ချိုင်းဝှမ်းနေရာလေးကို နယ်ကျူးကျော် ပွတ်သပ်ပေးနေတာကြောင့်ပါ။ ဒီလို အရသာရှိရှိ ခံစားနေရင်း ကျမကလည်း စံကို ပြန်ပြီး ပွတ်သပ်တုန့်ပြန်ပေးလိုက်ပါတယ်။ ကျမကို အသဲတွေယားပြီး မနေနိုင်အောင် လုပ်တဲ့ စံကို ကျမကလည်း အကောင်းဆုံး လက်တုန့်ပြန်ရင်း ရယ်သံ ခိုးခိုးခစ်ခစ်နဲ့ ပျော်မြူးနေကြပါတော့တယ်။
အခုဆိုရင် ရေစက် ရေမှုန်များအကြား အပြိုင်အဆိုင် လှနေကြတဲ့ အလှနတ်သမီးလေး နှစ်ယောက်ရဲ့ သဘာဝအလှအပများကို တွေ့မြင်ရသူအဖို့ တဏှာနတ်ဆိုး ဖမ်းစားပြီး ရူးသွပ်သွားစေနိုင်ပါတယ်။ ရေချိုးခန်းလေး အတွင်းမှာတော့ လွတ်လပ်ပွင့်လင်းသွားတဲ့ အမျိုးသမီး နှစ်ဦးရဲ့ အပျော်များကြောင့် ရယ်သံ ရွှင်ရွှင်များနဲ့ ဝေစည်နေပါတော့တယ်။
ကျမတို့ နှစ်ယောက် နောက်ပြောင်နေတာနဲ့ အချိန်တွေကြာနေလို့ အပျော်ကို လက်စသတ်ကာ ရေအမြန် ချိုးကြရပါတယ်။ ပြီးတာနဲ့ ရေချိုးခန်းထဲမှာ အသင့်ရှိတဲ့ တဘက်များနဲ့ ကိုယ်မှာပတ်ကာ ပြန်ထွက်လာပါတယ်။ ပြီးတော့ ကျမအတွက် ထားတဲ့အခန်းမှာ အဝတ်အစား အသစ်ထုတ်ဝတ်ရပါတယ်။ မူလက မွေးနေ့ပွဲ တက်ရမယ်ဆိုပြီး အဝတ်အစားအသစ်တွေ စီစဥ္ထားတာပါ။ ညနေပိုင်း ပွဲတက်မို့လို့ ပုံ သိပ်ရိုးရိုးကြီးမဟုတ်တဲ့ အင်္ကျီနဲ့ ထမိန်ကို ယမင်းကိုယ်တိုင် ချုပ်ပေးထားတာပါ။
ယမင်းက တခြားလူတွေကို မချုပ်ပေးပေမယ့် ငုဝါနဲ့ ကျမအတွက်ကို အခုချိန်ထိ သူကိုယ်တိုင် အပင်ပန်းခံကာ ချုပ်ပေးတတ်ပါတယ်။ ကျမရဲ့ အမို့အမောက်၊ အတိုင်းအထွာကို သိနေသူမို့ ယမင်းချုပ်ပေးတဲ့ ဝတ်စုံတွေဟာ ဝတ်လိုက်တိုင်း ကျမကို ကြွရွလှပလာစေပါတယ်။ အခုလည်း ညနေပိုင်း မွေးနေ့ပွဲအတွက် မြန်မာဝတ်စုံကိုပဲ ခေတ်ဆန်ပြီး လှပနေအောင် ရွှေဝါရောင် ဝမ်းဆက်လေး ချုပ်ပေးထားပါတယ်။ အထူးသဖြင့် ထမိန်စကပ်ကို ဒေါက်တွေနဲ့ အပိုအလိုမရှိ ချုပ်ပေးထားလို့ ကျမရဲ့ တင်ပါးဝိုင်းဝိုင်းတွေ ကြွရွပေါ်လွင်နေတော့မှာ အသေအချာပါပဲလေ။
ကျမလည်း အတွင်းခံ အနီရောင်ဆင်တူပေါ်မှာ ယမင်းချုပ်ပေးထားတဲ့ ဝတ်စုံလေးကို ထုတ်ဝတ်ရင်း ရေချိုးခန်းထဲက စံရဲ့ အပြုအမူတွေကို ပြန်တွေးကာ စိတ်လှုပ်ရှားမိပါတယ်။ စံ ကြည့်ရတာ ကာမစိတ် ထကြွနေသလိုပါပဲ။ ဒီညတော့ ကိုဝဏ္ဏလည်း လာမယ်ဆိုတော့ စံလိုအပ်နေတဲ့ လိင်စိတ်တွေ ပြည့်စုံမှာပါ။ ကျမဘက်ကို စံ လှည့်လာမယ် မထင်တော့ပါဘူး။ ကျမကိုယ်တိုင်ကတော့ မေ့ဖျောက်ထားတဲ့ ဒီစိတ်တွေကို စံက အစပြုဆွဲထုတ်ခဲ့လို့ အိပ်ရာဝင်ရင် တစ်ယောက်တည်း လိုအပ်တောင့်တနေမိတော့မယ် ထင်ပါတယ်။ ဘာတတ်နိုင်မှာလဲလေလို့ တွေးကာ သက်ပြင်းမောပဲ ချလိုက် မိပါတယ်။
ကျမ အဝတ်အစား လဲပြီးတော့ ဧည့်ခန်းဘက် ထွက်လာခဲ့ပါတယ်။ ဒါပေမယ့် ဧည့်ခန်းထဲမှာ တိတ်ဆိတ်နေတာပဲ။ ဘာမှ ပြင်ဆင်ထားတာလည်း မတွေ့ရပါဘူး။ စံလုပ်တာနဲ့ ကျမမှာ အဝတ်အစား အသစ်တွေဝတ်ပြီး ကြောင်တောင်တောင်နဲ့ ဖြစ်နေရပါပြီ။ ဒါနဲ့ စံ ဝင်သွားတဲ့ အိပ်ခန်းဘက်ကို လျောက်လာခဲ့ပါတယ်။ အထဲက အသံကြားလို့ ကျမက စံကို ခေါ်လိုက်ပါတယ်။ အထဲကို ဝင်ခဲ့ဖို့ ခေါ်တဲ့ စံအသံကြောင့် အခန်းတံခါးကို တွန်းဖွင့်ကာ ဝင်ခဲ့လိုက်ပါတယ်။
စံရဲ့အိပ်ခန်းက တော်တော်ကျယ်သလို အထဲမှာလည်း လင်းထိန်တောက်ပနေပါတယ်။ ပြီးတော့ အိပ်ရာကုတင်ကြီးကလည်း တော်တော်ကြီးသလို ခမ်းနားလှပါတယ်။ စံကတော့ ကိုယ်လုံးပေါ် မှန်ရှေ့မှာ အဝတ်အစား ဝတ်နေတာ မပြီးသေးပါဘူး။ ကျမလည်း စံရဲ့အိပ်ခန်း ကြီးကျယ်ခမ်းနားပုံကို လိုက်ကြည့်နေမိပါတယ်။ ဒီအချိန်မှာပဲ ပန်းကန်သံများ ထွက်ပေါ်လာလို့ အခန်းထောင့် တစ်နေရာကို လှမ်းကြည့်မိမှ လန့်သွားပါတယ်။
စားပွဲဝိုင်းတစ်ခုမှာ စားသောက်စရာတွေ ပြင်ဆင်နေတဲ့ ကိုဝဏ္ဏကို မမျှော်လင့်ဘဲ တွေ့လိုက်ရလို့ လန့်သွားတာပါ။ အခန်းထဲမှာ စံပဲ ရှိနေတာလို့ ထင်နေတာလေ။ ကိုဝဏ္ဏဘယ်အချိန်က ရောက်လာမှန်း ကျမ မသိခဲ့ပါဘူး။ ဒီအချိန်မှာပဲ ကိုဝဏ္ဏက ကျမကို ပြုံးပြရင်း........
"မကြည်ပြာ၊ မတွေ့တာ ကြာပြီနော်။ အခုထိ လှတုန်းပဲ"
"�ေဩာ်၊ ကိုဝဏ္ဏက တွေ့တွေ့ချင်း မြှောက်နေပြန်ပါပြီ။ ကိုဝဏ္ဏရောက်နေတာ ကျမ မသိဘူး။
စံ တစ်ယောက်တည်း ထင်နေတာ"
"�ေဩာ်၊ ဟုတ်တယ်။ ကျနော်လည်း ခုနကမှ ရောက်တာပါ။
စံရဲ့ ပွဲအတွက် စားစရာတွေ သွားစီစဥ္နေတာလေ။ အဲဒါကြောင့် မကြည်ပြာကို စံနဲ့အတူ လာမကြိုနိုင်တာ"
"ကဲပါ..... အဲဒီနှစ်ယောက် နောက္မှ နှုတ်ဆက်ကြပါ။
ဒီမှာ စံ အင်္ကျီနောက်ကျောကို ဇစ်တပ်ပေးပါအုံး။ ချစ်လာကွာ..... စံကို လာကူအုံး"
ကျမနဲ့ ကိုဝဏ္ဏ နှုတ်ဆက်နေချိန်မှာပဲ အဝတ်အစားဝတ်ရင်း ပြဿနာတက်နေတဲ့ စံရဲ့အသံကို ကြားလိုက်ရပါတယ်။ စံက အနက်ရောင် တောက်တောက် အပေါ်အောက်တွဲလျက် တင်ပါးဖုံးရုံ ဒရက်ကို ဝတ်ထားတာမို့ အနောက်က ဇစ်ကို လာတပ်ခိုင်းနေပါတယ်။ ကျမလည်း စံရှိရာဆီ သွားကာ ကူညီလိုက်ပါတယ်။ စံက ဒီဝတ်စုံလေးနဲ့ တောက်ပပြီး လှနေပါတယ်။ စံက သူ့ကိစ္စပြီးတော့ အနောက်ကို လှည့်လာကာ ကျမကို မျက်လုံးပြူးကြည့်ပြီး......
"ဝိုး...... ကြည်ပြာ.... ချစ်၊ အရမ်းလှနေပါလား။ ရွှေရောင် နတ်သမီးလေး ကျနေတာပဲကွာ။
ဟုတ်တယ်မလား မောင်၊ စံ....ချစ်ချစ် အရမ်းလှတယ်နော်"
"ဟာကွာ.... စံကလည်း...... ဒီလောက်လည်း မဟုတ်ပဲနဲ့"
"စံပြောတာ အမှန်ပဲ မကြည်ပြာရေ။ ဝင်လာတုန်းက အခန်းထဲမှာ ပိုပြီး လင်းထိန်သွားသလိုပဲ။
အလှဆုံး မင်းသမီးလေး နှစ်ယောက်က ဒီအခန်းထဲမှာ ရှိနေတာကိုး.... ဟဲ....ဟဲ...."
ကျမလည်း သူတို့ စုံတွဲအကြား အနေရခက်လှပါတယ်။ လိုက်လည်း လိုက်တဲ့ စုံတွဲလို့ပဲ စိတ်ထဲမှာ မှတ်လိုက်ပါတယ်။ ကျမ ရှက်နေချိန်မှာပဲ စံက ကျမခါးကို ဖက်ကာ ကိုဝဏ္ဏပြင်ဆင်နေတဲ့ စားပွဲဆီ ခေါ်လာပါတယ်။ စံက အိပ်ခန်းကျယ်ထဲမှာ ဆိုဖာဆက်တီခုံတွေနဲ့ တခမ်းတနား ထားထားတာပါ။ နှစ်ယောက်ထိုင် ဆိုဖာခုံကြီးကလည်း အကျယ်ကြီးပါပဲ။ ထိုင်ရုံတင်မကဘဲ အိပ်လို့တောင် ကောင်းကောင်းရပါတယ်။ စံတို့ကတော့ ပိုက်ဆံချမ်းသာတဲ့အတိုင်း စည်းစိမ်အပြည့်နဲ့ ဇိမ်ရှိရှိ နေတတ်တဲ့သူတွေပါ။
ပြင်ဆင်ထားတာတွေကတော့ သုံးယောက်စာနဲ့ မမျှအောင်ကို များလှပါတယ်။ ပြီးတော့ ဝိုင်ပုလင်းနဲ့ ဖန်ခွက်လှလှလေးတွေလည်း တွေ့ရပါတယ်။ စံကတော့ ကျမကို ဝိုင်တိုက်တော့မယ်နဲ့ တူပါတယ်။ ရီဝေဝေနဲ့ ဖြစ်ရမယ့် ဝိုင်ကို တစ်ခါသောက်ဖူးတာမို့ ကျမ လန့်နေမိပါတယ်။ စံက ကျမခါးကို ဖက်ပြီး ဆိုဖာခုံကျယ်ကြီးမှာ အတူဝင်ထိုင်ရင်း ပြင်ဆင်ပေးထားတာတွေကို ကြည့်နေပါတယ်။
"ကဲ...... ဘယ်လိုလဲ စံ၊ မောင် ပြင်ဆင်ထားတာ ဘာလိုသေးလဲ။
စိတ်ကျေနပ်ရဲ့လား"
"ကျေးဇူးပဲ မောင်ရယ်။ ဘာမှ မလိုပါဘူး။
ဒါနဲ့ မောင့်အတွက် သောက်စရာကရော"
"ရှိတယ်၊ မောင်က အပြင်း နည်းနည်းပဲ သောက် မှာလေ။
ဒီညအတွက် လိုအပ်သလောက်ပေါ့.......ဟီး.....
ဒါနဲ့ မောင် ဘာလုပ်ပေးရအုံးမလဲ"
"မလိုတော့ပါဘူး။ ဒါနဲ့ မောင်၊ အပြင်သွားရင် သွားအုံးလေ။
စံ... ချစ်နဲ့ အေးဆေး နေချင်သေးတယ်။ နှစ်ယောက်သား မတွေ့ရတာ ကြာတော့ စကားတွေလည်း အေးဆေးပြောချင်သေးတယ်ကွာ။
မောင် ညကျမှ ပြန်လာခဲ့ပါနော်"
"အင်းပါ၊ မောင် သိပါတယ်။ ဒါဆို မြို့ထဲက အသိတစ်ယောက်ဆီ သွားလိုက်အုံးမယ်။
စံတို့ အေးဆေးနေနော်။ မကြည်ပြာလည်း အေးအေးဆေးဆေး နေပါနော်။
သူငယ်ချင်းနှစ်ယောက် စကားတွေ ပြောရင်း စားသောက်ထားကြပေါ့"
"အို..... မဟုတ်တာ။ ဒါက စံရဲ့ပွဲလေ။ ကိုဝဏ္ဏလည်း ရှိသင့်တာပေါ့။ ပြီးတော့ အခုပဲ မိုးချုပ်နေပြီဟာ.....
ကိုယ်တို့နှစ်ယောက်က နောက်လည်း အေးဆေးစကားပြောလို့ ရတဲ့ဟာကိုကွာ။
ကိုဝဏ္ဏသွားရင် ကိုယ်တို့နှစ်ယောက်ထဲ။ စံရဲ့ပွဲက ပြည့်စုံနိုင်ပါ့မလား"
"ဒီညအတွက်ကတော့ စံအတွက် ချစ်ရှိရင် ပြည့်စုံတယ်။
ပြီးတော့ စံက ချစ်နဲ့ နှစ်ယောက်တည်း စကားတွေ အများကြီး တကယ်ပြောချင်သေးတာ။
မောင် ရှိနေရင် စံတို့နှစ်ယောက် လွတ်လပ်မှာ မဟုတ်ဘူးလေ။ မောင် နားလည်ပေးနော်။
�ေဩာ်... မောင်၊ စံပြောထားတဲ့ဟာ စီစဥ္ထားတယ် မဟုတ်လား"
"စံပြောတာ ဘာမှ မမေ့ပါဘူး။ စီစဥ္ထားပြီးသားပါ။
ဒါနဲ့....အနေမခက်ပါနဲ့ မကြည်ပြာ။ စံက မကြည်ပြာနဲ့ အခုလို တွေ့ရလို့ ပျော်နေတာလေ။
ကျနော် ညနက် မှ ပြန်လာခဲ့ပါ့မယ်။ အေးဆေးနေကြပါ။
စံ.....ဒါဆို မောင်သွားပြီနော်၊ စိတ်ချခဲ့မယ်"
ကိုဝဏ္ဏက ပြောပြောဆိုဆိုနဲ့ ထွက်သွားပါတယ်။ ထွက် မသွားခင် ကျမ တကိုယ်လုံးကို ပြုံးပြီး စူးစူးရဲရဲ ကြည့်သွားပါသေးတယ်။ ကျောင်းတက်ကတည်းက ကိုဝဏ္ဏက ကျမကို အဲဒီလို အကြည့်မျိုးနဲ့ ကြည့်တတ်တာကို သတိရမိပါသေးတယ်။ အဲလို သူကြည့်တိုင်း ကျမ အနေခက်ခဲ့ရတာလေ။ စံကတော့ သူ့စီစဥ္တဲ့အတိုင်း ဖြစ်ရလို့ ပျော်နေတာပါပဲ။ ကျမမှာသာ မွေးနေ့ပွဲဆိုပြီး နှစ်ယောက်တည်း ပွဲလုပ်ရမှာကို ကြောင်တောင်တောင် ဖြစ်နေပါတယ်။ စံရဲ့စိတ်ကူးစိတ်သန်းနဲ့ နေပုံထိုင်ပုံတွေကို ကျမ တစ်ခါတလေ နားလည်ရခက်ရတာဟာ ကျောင်းတက်တဲ့ အချိန်ကတည်းကပါပဲလေ။
ကျမတို့ နှစ်ယောက်လည်း ရှေးဟောင်းနှောင်းဖြစ်တွေ ပြောကြရင်း အစား စားကြပါတယ်။ ဒါပေမယ့် စံက တစ်ခါတည်း အဝမစားဘဲ တဖြည်းဖြည်း စားကြဖို့ ပြောပါတယ်။ ဒီလိုနဲ့ စကားတွေ ကောင်းနေချိန်မှာပဲ စံက အသင့်ရှိနေတဲ့ ဝိုင်ပုလင်းကို ဖောက်ကာ ဖန်ခွက်နှစ်ခွက်ထဲ ထည့်ပြီး ကျမကို တစ်ခွက် လှမ်းပေးပါတယ်။
"ရော့..... ချစ်၊ ဒါလေး သောက်လိုက်။ စံတို့ စကားပြောလို့ ပိုကောင်းအောင်လို့။
ဒါက ဝိုင်လေ။ အရက်လို မပြင်းပါဘူး။ ရီဝေဝေလေးနဲ့ အရမ်းနေလို့ ကောင်းတယ်"
"စံရယ်၊ ဒါတော့ ကိုယ် မသောက်ချင်ဘူးကွာ။ ပြီးတော့ ဒီအရသာကို ကိုယ်သိတယ်။
ကိုယ်တော့ ဒါကို ထပ်မသောက်ချင်တော့ဘူးကွာ....... နော်...... စံ"
"ကြည်ပြာ...... ချစ်ရယ်၊ စံ ဒီနေ့ ချစ်နဲ့ ဘာလို့ နှစ်ယောက်တည်း နေချင်လဲ သိလား.....
ချစ်ကို ပျော်စေချင်လို့.......
ဟိုနေ့က စျေးထဲမှာ ချစ်ကိုတွေ့တော့ စံတကယ် စိတ်မကောင်းဘူး။
ချစ် မျက်နှာလေး အဲလို ညိှုးနွမ်းနေတာ စံ မခံစားနိုင်ဘူးကွာ။
အဲဒါကြောင့် ချစ် စိတ်ပြေလက်ပျောက်ဖြစ်ပြီး စံအပေါ် လွတ်လွတ်လပ်လပ် ပြောလို့ရအောင် မောင့်ကို အပြင်ပထုတ်လိုက်တာ။
စိတ်ညစ်စရာတွေ မေ့ပြီး စံနဲ့ ဒီတစ်နေ့တော့ ပျော်ပျော်နေပါနော်။
ချစ် ပြုံးပျော်နေတဲ့ မျက်နှာလေး စံ မြင်ချင်လို့ပါ။ ဒါကြောင့်ပဲ ဝိုင်သောက်ရအောင် စံ စီစဥ္တာလေ။
ဒါလေးကို သောက်ပြီး ချစ်ခံစားနေရတာတွေကို တစ်နေ့ဖြစ်ဖြစ် မေ့ထားလိုက်ရအောင်နော်။
ပြီးတော့ စံကို ရင်ဖွင့်စရာ ရှိရင် ပွင့်ပွင့်လင်းလင်း ပြောပြပါ။ ဒါဆို ချစ်စိတ်ထဲမှာ ပေါ့ပါးသွားမယ်လေ။
နော်....... ဒါလေးကို သောက်ပြီး ရင်ဖွင့်ကြရအောင်နော်....."
ကျမမှာ စံ စကားကြားပြီး ဝိုင်ခွက်ကို လှမ်းယူကာ လက်ထဲမှာ ကိုင်ထားမိပါတယ်။ စံပြောတာ မှန်ပါတယ်။ ကျမရင်ထဲမှာ ကြေကွဲဝမ်းနည်းနေရတာတွေက နှစ်မနည်းတော့ဘူးလေ။ သားရဲ့ စိမ်းကားမှုကို ခံရပြီးကတည်းက ကျမမှာ အထီးကျန်ပြီး ဘယ်သူ့ကိုမှ ရင်ဖွင့်မပြနိုင်ခဲ့တာလေ။ နောင်တတရားတွေ၊ ကြေကွဲ ဝမ်းနည်းရတာတွေဟာ နှစ်များစွာ ကျမရင်ထဲမှာ သိမ်းဆည်းထားခဲ့ရတာပါ။ ဒီနေ့ စံနဲ့ ပြန်တွေ့ပြီးကတည်းက ကျမရဲ့ ဝမ်းနည်းနာကျင်ရမှုတွေကနေ တဒင်္ဂမေ့ပျောက်သွားသလို ဖြစ်နေရပါတယ်။ ဒီအတွက် စံကို ကျေးဇူးတင်မိပါတယ်။
ပြီးတော့ ကျမရဲ့ အမှားတွေနဲ့ ရင်ထဲက နာကျင်ကြေကွဲရမှုတွေကို တစ်ဦးဦးဆီ ရင်ဖွင့်ပြရမယ်ဆိုရင် စံက အသင့်တော်ဆုံးလို့ ထင်ပါတယ်။ အရမ်းချစ်ပြီး ကျမကို နားလည်နိုင်မယ့် သူငယ်ချင်း ဖြစ်သလို၊ စံဟာ ကျမအနီးအနား ပတ်ဝန်းကျင်က သူတစ်ဦးလည်း မဟုတ်ဘူးလေ။ အိမ်ထောင်သည်ချင်းမို့ ကျမ ခံစားနေရတာတွေကို ဖွင့်ဟတိုင်ပင်လို့ ရနိုင်ပါတယ်။ ပြီးတော့ အစကတည်းက စံကို ကျမ ဒီအကြောင်းတွေ ပြောပြကာ အမှားကို အချိန်မှီ ပြုပြင်နိုင်ဖို့ သတိပေးချင်ခဲ့တာလေ။ အခြေအနေအကြောင်းကြောင်းနဲ့ စကားမစပ်မိလို့ ပြောပြခွင့် မသာခဲ့တာပါ။
စံကို ကျမခံစားခဲ့ရတာတွေကို ရင်ဖွင့်ဖို့ ဆုံးဖြတ်လိုက်ပါတယ်။ ဒါကြောင့် လက်ထဲမှာ ကိုင်ထားတဲ့ ဝိုင်ခွက်ကို နည်းနည်းစီ အရသာ ခံမနေတော့ဘဲ တစ်ကြိုက်တည်း မော့သောက်ချလိုက်ပါတယ်။ ကျမ ရင်ထဲက ဝေဒနာတွေ ပြန်လည်ထွက်ပေါ်လာလို့ ပြင်းရှရှ ဝိုင်အရသာဟာ ဘာမှန်းတောင် မသိလိုက်ရပါဘူး။ စံကတောင် တစ်ခါတည်း မော့သောက်လိုက်လို့ လှမ်းတားပေမယ့် မမှီတော့ပါဘူး။ စံယူပေးတဲ့ သစ်သီးစိတ်ကို ကိုက် မြုံရင်း ကျမ အဖြစ်အပျက်တွေကို အစဖေါ် ပြောပြဖို့ ပြင်လိုက်ပါတော့တယ်။
"စံ ပြောတာ မှန်ပါတယ်။ ကိုယ့် ရင်ထဲမှာ လောင်မြိှုက်နေတဲ့ မီးက ကြာနေပါပြီ။
ဒီမီးက တစ်နေ့ထက်တစ်နေ့ ကိုယ့်ကို ဝါးမျိုနေသလို ခံစားနေရတယ်ကွာ။
တကယ်ဆိုရင် ကိုယ့်အမှားတွေချည်းပါပဲ။ ကိုယ့်မိုက်ပြစ်ကြောင့် ချစ်တဲ့ ကိုရော၊ သားလေးရောက ကိုယ့်ကို မုန်းသွားခဲ့တာလေ"
"ပြောပြပါ ကြည်ပြာရယ်။ စံကိုလေ ချစ် ရင်ထဲရှိတာတွေ အကုန်ရင်ဖွင့်ပစ်လိုက်ပါနော်"
"တကယ်တော့ ကိုယ့်အိမ်ထောင်ရေး ပြိုကွဲရတာက ကိုယ့်ကြောင့်ပါ။
ကိုယ်လေ..... ကိုယ်...... ဖောက်ပြန်ခဲ့မိတာ......
ကိုယ်နဲ့ ဖောက်ပြန်မိတဲ့ သူက.......... ဟို....."
"ကြည်ပြာ့ကို ကျောင်းလိုက်ပို့ပို့နေတဲ့ အကိုဆိုတာမို့လား။ စံ သိပါတယ်"
"ဟင်......... စံ သိနေတယ်။
အင်းလေ၊ စံက လူကဲခတ်တော်တဲ့သူပဲ။ စံ ရိပ်မိနေမယ်လို့ ကိုယ်ထင် ပြီးသားပါ"
"ဟုတ်တယ် ကြည်ပြာရဲ့။ အစကတော့ အဲဒီလူရဲ့ ကြည်ပြာ့အပေါ် ကြည့်တဲ့ အကြည့်တွေကြောင့် ကိုယ် မသင်္ကာဖြစ်ပြီး ရိပ်မိနေတာပါ။ ဒီလူ... ချစ်အပေါ် မရိုးသားဘူးပေါ့။
ဒါပေမယ့် ကြည်ပြာ အနေရခက် မှာစိုးလို့ စံက မမေးတာလေ။
နောက်ပိုင်းတော့ စံက ရိပ်မိတဲ့ အဆင့်မဟုတ်တော့ဘူး။ ကြည်ပြာတို့ ဖြစ်နေကြတယ်ဆိုတာ စံ မျက်စိနဲ့ တပ်အပ်မြင်ခဲ့ရတာလေ"
"ဘယ်လို...... စံ မျက်စိနဲ့ တပ်အပ်မြင်တာ။ ဟုတ်လား။
ဘယ်လို ဖြစ်နိုင်မှာလဲ။ ရှက်လိုက်တာ စံရယ်"
ကျမမှာ စံ စကားကြောင့် မျက်နှာဘယ်နား ထားရမှန်း မသိအောင်ပင် ရှက်ပြီး ပူထူသွားပါတယ်။ စံက အကင်းပါးသူမို့ ကျမတို့ ကိစ္စကို ရိပ်မိနေနိုင်တာ ဖြစ်နိုင်ပေမယ့် အခုလို မျက္မြင်တွေ့ဖူးတယ်ဆိုတာတော့ ကျမ တကယ်ကို မထင်ထားတာပါ။ ဒါကြောင့် ရှက်ပြီး မျက်နှာအောက်ငုံ့နေမိတဲ့ ကျမကို စံက အနားတိုးလာပြီး ဖက်လိုက်ကာ.......
"ရှက် မနေပါနဲ့ ချစ်ရယ်။ တကယ်ဆိုရင် စံနဲ့ ချစ်နဲ့က ရှက်စရာ လူတွေမှ မဟုတ်တဲ့ဟာ။
ပြီးတော့ စံတို့က အတူတူပဲလေ။ အဲဒီတော့ မရှက်ဘဲ ချစ် ဖြစ်ခဲ့တာတွေကို စံကို အကုန်ပြောပြနော်။
ဒါမှ ချစ်ရင်ထဲက နာကျင်ကြေကွဲရတာတွေ သက်သာမှာပေါ့။
စံကို အကုန်ပြောပြပါနော်။ စံ သိချင်တယ်"
"ဒါတော့ ဒါပေါ့ စံရယ်။ ဒါပေမယ့် ကိုယ့်ရဲ့ အရှက်ရစရာ ကိစ္စကို အရင်ကတည်းက စံ သိနေတယ်ဆိုတော့ ကိုယ်ရှက်သွားမိတာပေါ့။
စံက ဘယ်လို မြင်သွားတာလဲဟင်။ ဘယ်တုန်းကလဲ "
"အင်း..... စံ အသေအချာ သိတဲ့နေ့က..... ချစ်မှတ်မိအုံးမလား။
ကျောင်းနောက်ဆုံးရက္မှာ စံတို့ တကိုယ်လုံး ရွှဲအောင် ရေလောင်းခံရတဲ့ နေ့လေ"
"အင်း မှတ်မိတယ်လေ။ အဲဒီနေ့က..........
အဲဒီနေ့က စံက ကိုဝဏ္ဏနဲ့ အဝတ်အစားသွားလဲပြီးတော့ ကိုယ်တို့ ပြန်မတွေ့ဖြစ်ကြဘူးလေ"
"ဟုတ်တယ်၊ အဲဒီနေ့က စံတို့ ဆရာမ အခန်းမှာ အဝတ်အစား သွားမလဲ ဖြစ်ဘူးကွ။
ကိုဝဏ္ဏကြောင့်လေ။ သူက စံ ရေစိုကိုယ်လုံးကို ကြည့်ပြီး မနေနိုင် ဖြစ်နေတာလေ။
စံ �တစ်ယောက်တည်းကြောင့်တော့ မဟုတ်နိုင်ပါဘူး။ ချစ်ကလည်း အဲဒီနေ့က ရေစိုပြီး လုံးတစ်လှပ နေတာလေ။
အဲဒါတွေ ကြည့်ပြီး သူ စိတ်ထနေတာ နေမှာပေါ့....ဟင်း....ဟင်း....."
"ဟယ်...... မဟုတ်တာ စံရယ်၊ ကိုယ့်ရည်းစားကို အဲလို ထင်စရာလား"
ကျမမှာ စံ စကားကြားပြီး အသဲအသန် ငြင်းလိုက်ရပါတယ်။ အဲဒီနေ့က ကိုဝဏ္ဏရဲ့ ကျမအပေါ် ကြည့်ပုံတွေကို ပြန်မြင်ယောင် မိပါသေးတယ်။ နောက်ဆုံး စံနဲ့ ထွက်သွားတော့တောင် ကျမ နောက်ပိုင်းကို စူးစူးရဲရဲ လည်ပြန်လှည့်ကြည့်သေးတာလေ။ သူ့ရည်းစားက ကျမကို ပြစ်မှားနေတာကို စံက �ဘွင်းဘွင်းကြီး ထုတ်ပြောလာတော့ ကျမ မျက်နှာပူရပါတယ်။
အဲဒီနေ့က ယောကျာ်းတွေက ကျမတို့ရဲ့ ရေစိုကိုယ်လုံးကို တွေ့ပြီး မနေနိုင် ဖြစ်ကြရတာ အမှန်ပါ။ ကိုသန့်စင်ကလည်း ကျမကို တွေ့ကာ မနေနိုင်ဖြစ်ပြီး ကျောင်းထဲမှာတင် အတင်းတောင်းဆိုခဲ့တဲ့ နေ့လေ။ စံကတော့ ကျမ အကြောက်အကန် ငြင်းဆန်တာကို ရယ်ပြီး ဝိုင်တစ်ခွက် ထပ်တိုက်လို့ ကျမ ရှက်ကိုးရှက်ကန်းနဲ့ မော့သောက်ချလိုက်ပါတယ်။ စံကတော့ သူပြောချင်ရာတွေ ဆက်ပြောနေတော့တာပါပဲ။
"အမလေး.... ချစ်ရယ်၊ ယောကျာ်းတွေက အတူတူပါပဲ။
ဝဏ္ဏလည်း နှာဘူးပဲလေ။ စံက တွဲနေတာကြာပြီ၊ သိတာပေါ့။
ဒါကလည်း အပြစ်တော့ မဆိုသာပါဘူး။ စံကတော့ နားလည်ပေးတယ်လေ။
ချစ်ရဲ့ ခန္ဓာကိုယ် ကောက်ကြောင်းနဲ့ ဖင်ဝိုင်းဝိုင်းလေးတွေကလည်း ပြစ်မှားချင်စရာကိုး.... ဟီး....."
"အံမယ်၊ သူ့ရည်းစား နှာဘူးထတာနဲ့၊ ကိုယ့်အပြစ် ဖြစ်ရသေးတယ်။
တော်တော်လိုက်တဲ့ အတွဲနော်။
ဒါနဲ့ အဲနေ့က စံက ဘယ်လိုသိတာလဲ။ စံတို့ အဝတ်သွားလဲမယ်ဆိုပြီး ပြန်မလာဘူးလေ"
"ဒီလို ချစ်ရဲ့။ မောင်က စံတို့ကို ကြည့်ပြီး စိတ်တွေ ထန်နေတာလေ။
ဒါနဲ့ ဆရာမအခန်းကို သွားပြီး အဝတ်လဲဖို့ကို သူက လက် မခံဘူး။
သူက စံနဲ့ နေချင်သေးတယ်ဆိုပြီး အတင်းတောင်းဆိုလို့ စံတို့ တွေ့နေကျ အဆောင်က အခန်းလွတ်ကို ပြေးကြတယ်လေ။
ချစ်တစ်ခါက လိုက်စောင့်ပေးတဲ့ အခန်းလေ။ ဒါပေမယ့် အဲဒီနေ့က အခန်းတွေအကုန် အတွဲတွေနဲ့ ပြည့်နေရော။
သူကလည်း ဆန္ဒအရမ်းပြင်းနေတော့ စံလည်း သူ့ကို Toilet အခန်းထဲပဲ ခေါ်သွားလိုက်တယ်။
အဲမှာတော့ ရင်တထိတ်ထိတ်နဲ့ သူ့အကြိုက် လိုက်လျောရတာပေါ့။
ပြီးသွားတော့ အဝတ်အစားလဲပြီး သူ့ကို အရင်မထွက်ခိုင်းသေးဘဲ စံက အရင်ထွက်ပြီး လူရိပ်လူခြေကြည့်ရတာပေါ့။
အဲဒီမှာ ချစ်နဲ့ အဲဒီလူနဲ့ အဆောင်ပေါ် တက်သွားတာ တွေ့လိုက်တယ်လေ။
ဒီအဆောင်က အတွဲတွေ လွတ်လွတ်လပ်လပ် နေတတ်တဲ့ အဆောင်လေ။ ဒီအဆောင်ပေါ်ကို ချစ်တို့ တက်သွားတယ်ဆိုတော့ ကိုယ်လည်း စိတ်ဝင်စားသွားတာပေါ့။
ဒါနဲ့ မောင့်ကို Toilet ထဲက ပြန်ခေါ်ထုတ်ပြီး ကားပေါ်က အရင်စောင့်နေခိုင်းလိုက်တယ်။
စံက လုပ်စရာရှိသေးလို့ဆိုပြီး အကြောင်းပြရတာပေါ့။ သူထွက်သွားမှ စံလည်း အဆောင်ပေါ် ပြန်တက်ပြီး ချစ်တို့ကို ချောင်းရတာလေ..... ဟီး"
"ဟင်..... ဒါဆို စံ တွေ့သွားတာပေါ့။ ဘာတွေ တွေ့သွားလဲ စံရယ်၊ ရှက်လိုက်တာ...."
"တွေ့တာကတော့...... ဟီး...... မရှက်နဲ့လေကွာ.... ချစ်ကလည်း.....
စံက အကုန် မတွေ့ပါဘူး။ ဟီး..... ကိုကို့ကို ဒူးထောက် ပလွေပေး ဖျော်ဖြေနေတဲ့ ကောင်မလေးတစ်ယောက်တော့ တွေ့မိတာပေါ့"
"အာကွာ......."
ကျမရဲ့ အရှက် မဲ့နေတဲ့ အခြေအနေတွေကို စံက တွေ့သွားတာ သိရတော့ ကျမလည်း ရှက်ကာ ဖက်ထားတဲ့ စံလက်ထဲက အတင်း ရုန်းထွက္မိပါတယ်။ ဒါပေမယ့် စံက အလွတ်မပေးဘဲ အတင်းပြန်ဖက်ထားကာ........
"မရှက်နဲ့ ချစ်ရယ်။ ဒါက အတူနေတဲ့သူတွေ ထုံးစံပဲဟာ။
စံဆိုရင် မောင့်လီးကို အခုထိ စုပ်လို့ မဝသေးဘူး။ စံကတော့ တွေ့တာနဲ့ စုပ်တာပဲ။
ဒါက ရှက်စရာမှ မဟုတ်တာ"
"ရှက်စရာ မဟုတ်ပေမယ့် စံက တွေ့သွားတာလေ။ ကိုယ် ရှက်တာပေါ့။ ဘာလို့ လိုက်ချောင်းလဲ.... ဟွန့်...."
"အံမယ်..... ဒါဆို ချစ်ကရော စံနဲ့ မောင် လုပ်နေကြတာ တွေ့ဖူးတာပဲလေ။ စံကတော့ မရှက်ပါဘူး"
"ဟင်......"
"ဟုတ်တယ်၊ ချစ် လိုက်စောင့်ပေးတဲ့ နေ့က ချစ်ချောင်းကြည့်နေတာ စံ သိသားပဲ။
တကယ်ဆိုရင် အဲဒီနေ့က ချစ်ချောင်းကြည့်နေမှန်း သိလို့ စံ အပြတ်ဟော့နေတာ။
ချစ်ကို ချောင်းကြည့်စေချင်လို့ကို တမင် စောင့်ခိုင်းပြီး တံခါးမပိတ်တာ၊ သိပြီလား"
"ဟယ်..... ကိုယ်ချောင်းကြည့်တာ စံ သိနေခဲ့တာပေါ့။ ကိုယ်တော့ အရှက်ကွဲပြီးရင်း ကွဲတာပါပဲကွာ"
စံ အပြောကြောင့် အဲဒီနေ့က ကိုဝဏ္ဏနဲ့ စံတို့ရဲ့ အချစ်ပွဲ ကြမ်းကြမ်းကို ပြန်မြင်ယောင်ကာ ကျမစိတ်တွေ ထကြွလာရပါတယ်။ ပြီးတော့ အဲဒီနေ့မှာ စံရဲ့ တဏှာထန်ပုံကို တွေ့ကာ ကိုသန့်စင်ကို ကားပေါ်မှာပင် ကျမ အပေါ်ကနေ ပထမဆုံး တက်ဆောင့်ပေးကာ အကောင်းကြီး ကောင်းခဲ့ရတာလေ။ ကျမမှာ ဒီအကြောင်းတွေ ပြန်တွေးမိပြီး ခန္ဓာကိုယ်က ထူးဆန်းလာသလို ခံစားလာရပါတယ်။ တကိုယ်လုံးမှာ တရှိန်ရှိန်နဲ့ ဖြစ်လာတာကို ထူးဆန်းနေမိပါတယ်။ ဒီအကြောင်းတွေ ပြန်မြင်ယောင်ရုံနဲ့ ဒီလို ဖြစ်စရာလား။
ကျမ သောက်ထားတဲ့ ဝိုင်နှစ်ခွက်ကြောင့်များလား။ ဒါမှ မဟုတ် ကျမရဲ့ မပြည့်ဝတာကြာပြီဖြစ်တဲ့ စိတ်ဆန္ဒကြောင့်လား။ ကျမမှာ စံအပြောကြောင့် ရှက်စိတ်၊ အံ့ဩစိတ်များနဲ့အတူ ရီဝေဝေနဲ့ အမျိုးအမည်မသိတဲ့ ခံစားမှုများပါ ဖြစ်ပေါ်လာရပါတယ်။ ဒီအချိန်မှာ စံက စကားစခဏရပ်ပြီး ဝိုင်နှစ်ခွက် ထပ်ငှဲ့ကာ ကျမဆီ တစ်ခွက် ကမ်းပေးပါတယ်။ ကျမလည်း ဒီတစ်ခွက်တော့ တဖြည်းဖြည်းချင်း အရသာခံကာ သောက်လိုက်ပါတော့တယ်။ စံလည်း သောက်နေရင်းနဲ့ ကျမကို ဖက်ကာ.....
"စံပြောချင်တာ ဒါပဲလေ။ စံနဲ့ ချစ်နဲ့က အတွင်းသိ၊ အဆင်းသိတွေပဲ။
ဘာမှ ရှက် မနေဘဲ ချစ် ဖြစ်ပျက်ခဲ့တာတွေကို စံကို ပြောပြပါနော်"
"အင်းပါ စံရယ်၊ ကိုယ်ပြောပြပါ့မယ်။ တကယ်တော့ ဒီအကြောင်းတွေ ပြောရတာ ကိုယ့်ပေါင် ကိုယ်လှန်ထောင်း သလိုပါပဲ။
ကိုယ်မှားခဲ့တဲ့ ပြင်မရတဲ့ အမှားတွေပါ။ ကိုယ်လည်း စံကို ရင်ဖွင့်ပြချင်ပါတယ်။
အစကနေ စပြောပြမယ်နော်။ ကိုယ့်ကို အရှက် မရှိဘဲ အိမ်ထောင်ရေး ဖောက်ပြန်တဲ့ မိန်းမအဖြစ် သတ်မှတ်နိုင်ပါတယ်။
ဖြစ်ခဲ့တာတွေရဲ့ အစက ကိုသန့်စင်ပေါ့........
ကျမနဲ့ ကိုသန့်စင် စဖြစ်ခဲ့တဲ့ အခြေအနေတွေကနေ စပြီး စံကို ပြောပြခဲ့ပါတယ်။ ကိုသန့်စင် ကျမကို အတင်းကြံတာကနေ မကြုံဖူးတဲ့ အထိအတွေ့ အရသာဆန်းများကြောင့် စိတ်ပါသွားခဲ့ပုံ၊ ကို့အပေါ် ရှက်ရွံ့အားနာစိတ်ကြောင့် ကိုသန့်စင်နဲ့ ထပ်မဖြစ်ဖို့ ရှောင်ရှားခဲ့ပုံ၊ သူ့ဘက်ကနေ နည်းလမ်းအသွယ်သွယ် စည်းရုံးသိမ်းသွင်းမှုကို ခံရပြီး ကျမကိုယ်တိုင် ကာမပင်လယ်ထဲ မျောပါသွားကာ ရုန်းမထွက်နိုင်ပုံ၊ ကိုသန့်စင်နဲ့ ကျမတို့ရဲ့ လူမသိ သူမသိ အချစ်စခန်း ဖွင့်ခဲ့မိပုံတွေ၊ ကိုသန့်စင် အလိုကျ ဖြည့်ဆည်းပြုစုပေးရင်း သာယာသွားမိခဲ့ပုံ၊ နောက်တော့ ကို သိသွားပြီး အိမ်က ထွက်သွားပုံ၊ ဒီနောက်ပိုင်းမှာလည်း ကိုသန့်စင်နဲ့ ဆက်ပြီး နှစ်ပါးသွားနေမိရာကနေ နောက်ဆုံး သားလေးသိသွားပြီး ကျမအပေါ် နာကျည်းစိမ်းကားသွားပုံတွေကို အတိုချုံးပြီး ပြောပြလိုက်ပါတယ်။
ဒါပေမယ့် ဒီနောက်ပိုင်းမှာ ကိုသန့်စင်က သားကိစ္စနဲ့ အကျပ်ကိုင်ပြီး ကျမနဲ့ ဆက်ဖြစ်နေတဲ့ အကြောင်းကိုတော့ မပြောပြတော့ပါဘူး။ ဒါကလည်း ကလေးသုံးယောက်အမေနဲ့ ဖြစ်ခဲ့ဖူးတဲ့ သားအကြောင်းကို ဘယ်သူ့ကိုမှ မသိစေချင်လို့ပါ။ ကျမရဲ့ အရှက်ရစရာ ကိစ္စတွေကို ဖွင့်ဟပြောရဲပေမယ့် သားလေး အရှက်တကွဲဖြစ်နိုင်မယ့် ကိစ္စကိုတော့ မိခင်တစ်ယောက်အနေနဲ့ ဘယ်နည်းနဲ့မှ ဖွင့်မပြောနိုင်လို့ပါ။ စံက ကျမရဲ့ ရှည်လျားတဲ့ ဇာတ်ကြောင်းကို ဂရုတစိုက် နားထောင်ပေးရင် ခဏနားချိန်မျိုးမှာ ဝိုင်ကို အမောပြေဆိုပြီး တိုက်တတ်ပါတယ်။ ကျမလည်း ရင်နာစရာ အဖြစ်အပျက်တွေကို ပြန်ပြောင်းပြောပြရင်း စံ တိုက်တဲ့ ဝိုင် ဘယ်နှစ်ခွက် မှန်းတောင် မသိတော့ပါဘူး။ ရီဝေဝေနဲ့ အဖြစ်စုံ ပြောပြနေမိပါတော့တယ်။
ဒီနေရာမှာ စံကတော့ ကြည်ပြာခင်ရဲ့ စကားများကို နားထောင်နေရင်း အံ့ဩနေမိပါတယ်။ ကြည်ပြာနဲ့ သန့်စင်တို့ ဖြစ်နေကြမှန်း သူသိနေပေမယ့် ဒီလို ရင်နာစရာ အဖြစ်အပျက်တွေ အများကြီး ကြုံခဲ့ရမယ်လို့တော့ မထင်ခဲ့တာကြောင့်ပါ။ စံမှာ ကြည်ပြာပြောတာတွေ ကြားပြီး ကြည်ပြာ့အပေါ် စာနာသနားနေမိပါတယ်။ တကယ်ဆိုရင် စံဟာ ကြည်ပြာနဲ့ အခုလို လွတ်လပ်ပွင့်လင်းစွာ ရင်ဖွင့်နိုင်ဖို့ ဒီနေ့ပွဲကို အထူးစီစဥ္လိုက်တာပါ။ ဒါကလည်း သူမမှာ ကြည်ပြာနဲ့ ပတ်သတ်ပြီး မျိုသိပ်ထားခဲ့ရတဲ့ စိတ်ဆန္ဒတစ်ခု ရှိနေတာကြောင့်ပဲ ဖြစ်ပါတယ်။
သိင်္ဂီစံဆိုတဲ့ မိန်းကလေးဟာ ရန်ကုန်မြို့က အမျိုးသမီးသီးသန့် ကျောင်းမှာ နေခဲ့ရတဲ့ ငွေချမ်းသာတဲ့ အသိုင်းအဝိုင်းတစ်ခုကပါ။ စံတို့ နေခဲ့တဲ့ ကျောင်းမှာ အပျိုဖော်ဝင်သ မိန်းကလေးချင်း နီးစပ်ရာ အချစ်တော်ထားကြတာ ဖြစ်ရိုးဖြစ်စဥ္ပါပဲ။ စံက မိန်းကလေးချင်း ချစ်ကြိုက်တတ်တာ မဟုတ်ပေမယ့် အပျိုဖော်ဝင်စ ကာမစိတ် ဖြစ်ပေါ် ထကြွမှုကို မိန်းကလေးချင်း ဖြေဖျောက်ရတာကို နှစ်သက်ခဲ့ပါတယ်။ ရုပ်ရည်ချောမောပြီး ဆွဲဆောင်မှု အားကောင်းတဲ့ ခန္ဓာကိုယ် အချိုးအစားကြောင့် စံရဲ့ ကာမစွဲလမ်းရူးသွပ်မှုကို ဖြည့်ဆည်းပြုစုပေးမယ့် အချစ်တော်တွေ များစွာရှိခဲ့ပါတယ်။
ဒီလိုနဲ့ ကာမမှုကို ခုံမင်စွဲလမ်းသွားတဲ့ စံဟာ အရွယ်နည်းနည်းရလာတော့ မိန်းကလေးချင်း အချစ်ပလူးရတာကို မတင်းတိမ်တော့ပါဘူး။ ဒါကြောင့်ပဲ အပြင်မှာ ရည်းစားထားကာ ဖိုမ ကာမမှုအရသာကို လက်တွေ့ကျကျ သင်ယူခဲ့ပါတော့တယ်။ ဒီနောက္မှာတော့ စံဟာ ရည်းစားတွေ ပြောင်းထားရင်း သူမရဲ့ လိုအင်ဆန္ဒတွေကို ရှာဖွေဖြေသိမ့်ကာ ကာမရေယဥ္ကျောထဲ မျောပါနေခဲ့မိပါတယ်။ ဒီအခြေအနေတွေကို ရိပ်မိသိရှိသွားတဲ့ မိဘများက သူတို့သဘောတူတဲ့ သူနဲ့ စီစဥ္ခဲ့ပါတယ်။ စံကိုယ်တိုင်ကလည်း ထိုလူရဲ့ တည်ကြည်မှုနဲ့ လူကြီးလူကောင်း ဆန်မှုတွေကို နှစ်သက်သဘောကျပြီး လက်ခံခဲ့သလို ချစ်သူတွေအဖြစ် တွဲခဲ့ကြပါတယ်။
ဒါပေမယ့် အဲဒီအချိန်မှာ ဝဏ္ဏဆိုတဲ့ လူတစ်ဦးနဲ့လည်း နီးစပ်နေကာ ချစ်သူတွေ ဖြစ်နေကြပါပြီ။ စံက ဝဏ္ဏကို ချစ်တာထက် ဝဏ္ဏရဲ့ အိပ်ရာပေါ်က စွမ်းဆောင်နိုင်မှုတွေကို ပိုပြီးစွဲလမ်း နှစ်သက်တာပါ။ ဒါကြောင့်လည်း ဝဏ္ဏကို ကာမမှု ကိစ္စအတွက်ပဲ ချစ်ခင်တာ ဖြစ်ကြောင်း ပွင့်ပွင့်လင်းလင်းပြောကာ တွဲခဲ့ကြတာပါ။ ဒီအချိန်မှာပဲ စံ ဒုတိယနှစ် တက္ကသိုလ်တက်ဖို့ ဖြစ်လာခဲ့ပါတယ်။ စံ မိဘတွေက ရန်ကုန်မှာ တက္ကသိုလ်ဆက်ထားရင် စံတစ်ယောက် အရင်လို ရည်းစားတွေနဲ့ ရှုပ်ပြီး သူတို့ စီစဥ္ထားတဲ့ အတိုင်း မဖြစ်ဘဲ နာမည်ပျက်၊ အရှက်ရမှာကို စိုးရိမ်လာပါတယ်။ ဒါကြောင့်ပဲ စံကို နယ်ဘက်က အမျိုးတွေဆီ ပို့ကာ နယ်မှာပဲ တက္ကသိုလ် တက်စေခဲ့တာပါ။ အဲဒီနယ်ဘက္မှာ စံလက်ထပ်မယ့် ချစ်သူကလည်း နေပါတယ်။ အဲဒီတော့ မိဘတွေက စိတ်ချတာပေါ့။
ဒီမှာတင် စံနဲ့ ကြည်ပြာခင်တို့တွေ့ကြတာပါ။ တက္ကသိုလ်မှာ အချောဆုံးနှစ်ယောက်ဖြစ်တဲ့ နှစ်ယောက်သား တွဲမိသွားပြီး အချစ်ဆုံး သူငယ်ချင်းတွေ ဖြစ်ခဲ့ကြပါတယ်။ စံမှာ ကြည်ပြာနဲ့ တွေ့တော့မှ သူမရင်ထဲမှာ ပုန်းကွယ်နေတဲ့ စိတ်တစ်ခု ပြန်လည်ဖြစ်ပေါ်လာပါတယ်။ ဒါကတော့ အိန္ဒြေရှိပြီး ယဥ္ကျေးသိမ်မွေ့တဲ့ ကြည်ပြာပုံဟန်လေးတွေကို ချစ်ခင်လာတာပါ။ မိန်းကလေး အချစ်တော်တွေ များစွာထားခဲ့ပြီး အသဲအသန် ပလူးခဲ့ဖူးပေမယ့် မိန်းကလေးချင်း ချစ်ကြိုက်တဲ့စိတ် မရှိဘူးလို့ သူမ ထင်ထားတာပါ။ ကာမ ကျေနပ်ရုံသတ်သတ်ပဲလို့ ယုံကြည်ခဲ့တာပါ။
ဒါကြောင့်ပဲ နောက်ပိုင်း ယောကျာ်းလေးတွေရဲ့ အရသာကို ရရှိသွားတဲ့အခါ မိန်းကလေးချင်း လုံးဝစိတ်မပါခဲ့တော့ပါ။ ယောကျာ်းလေးတွေသာ ထည်လဲတွဲပြီး အလိုးခံရင်း ကျေနပ်နေတတ်သူပါ။ ဒါပေမယ့် ကြည်ပြာနဲ့ တွေ့တော့ စံရဲ့စိတ်တွေ ထူးဆန်းလာပါတယ်။ ကြည်ပြာ့နဲ့ တီတီတာတာပြောရင်း အချိန်တွေ ကုန်ဆုံးချင်လာတယ်။ ပြီးတော့ ကြည်ပြာရဲ့ ရှိုက်ကြီးဖိုငယ် အသွယ်သွယ်ကို ထိကိုင် ပွတ်သပ် စမ်းသပ်ချင်လာပါတယ်။ နောက်ဆုံး ကြည်ပြာနဲ့အတူ အိပ်ရာထက္မှာ ပွတ်သပ်ဆုပ်နယ်ကာ အချစ်ပွဲ နွှဲချင်လာပါတယ်။ ဒါပေမယ့် ကြည်ပြာက အိမ်ထောင်သည် ဖြစ်သလို အိန္ဒြေကြီးသူ ဖြစ်နေတာမို့ သူမစိတ်တွေ ထိန်းနေရတာပါ။
ဒါကြောင့်ပဲ မိန်းကလေးချင်း စနောက်တဲ့ သဘောမျိုးနဲ့ ပွတ်ကိုင်ဆုပ်နယ်တာမျိုးတွေပဲ မထိတထိလုပ်ကာ နေတတ်ပါတယ်။ ဒါပေမယ့် ကြည်ပြာ့ရှေ့မှာ ဝဏ္ဏနဲ့ လိင်ဆက်ဆံ ပြချင်လို့ ကြံစည်ခဲ့ဖူးတယ်။ ဒါပေမယ့် အဲဒီနေ့က ကြည်ပြာက အရှက်ကြီးကာ သူမကို စကားကောင်းကောင်းပင် မပြောတော့ဘဲ အိမ်ကို အစောကြီး ပြန်သွားခဲ့ပါတယ်။ အဲဒီနောက်ပိုင်းတော့ စံလည်း ကြည်ပြာမကြိုက္မှာစိုးလို့ ထိုအပြုအမူမျိုးကို ထပ်မလုပ်တော့ဘဲ ချစ်ချစ်ခင်ခင်ပဲ နေခဲ့ကြပါတယ်။ ပြီးတော့ ဝဏ္ဏက ကြည်ပြာရဲ့ ဖင်ဝိုင်းဝိုင်းလေးတွေ ကြည့်ကာ အရသာခံတာကိုလည်း သူမအနေနဲ့ ကြည်ကြည်ဖြူဖြူ ခွင့်ပြုခဲ့ပါတယ်။
တစ်နေ့မှာတော့ ကြည်ပြာရဲ့ လူသိမခံနိုင်တဲ့ ဇာတ်လမ်းကို မျက်ဝါးထင်ထင် တွေ့လိုက်ရပြီး တော်တော် အံ့အားသင့်သွားပါတယ်။ ကြည်ပြာလို့ အိန္ဒြေကြီး၊ အရှက်အကြောက်ကြီးတဲ့ မိန်းကလေးက ကိုယ့်လင်မဟုတ်တဲ့ ယောကျာ်းတစ်ယောက်ကို ကျောင်းဆောင်အပေါ် ကော်ရစ်တာထောင့်မှာ ထိုင်ပြီး လီးစုပ်ပေးနေတာလေ။ သူမ အံ့ဩသွားရပါတယ်။ ကြည်ပြာလည်း ပုထုဇဥ္လူသားတစ်ဦးပဲမို့ ကာမမှုကို လိုချင်တပ်မက္စိတ် ကြီးပါလားလို့ပဲ လက်ခံလိုက်ရပါတယ်။ ဒီမှာတင် ကြည်ပြာနဲ့ အချစ်ပွဲ အတူတူ နွှဲချင်စိတ်တွေ ပြန်ဖြစ်လာရပေမယ့် အခြေအနေမပေးလို့ မဖြစ်ခဲ့ရပါဘူး။
နောက်ပိုင်း သူမလည်း အိမ်ထောင်ကျပြီး ရန်ကုန်ကို ပြောင်းသွားရတော့ ကြည်ပြာနဲ့ အဆက်အသွယ် ပျက်သလောက် ဖြစ်သွားရပါတယ်။ ဒီလိုနဲ့ မမျှော်လင့်ဘဲ ကြည်ပြာနဲ့ ပြန်တွေ့ရတဲ့အခါ နုပျိုလှပနေစဲ ဖြစ်တဲ့ ကြည်ပြာ့ကို အရင်လို ချစ်ခင်တွယ်တာစိတ် ပြန်ပေါ်မိပါတယ်။ ကြည်ပြာရဲ့ အိမ်ထောင်ရေးအကြောင်းနဲ့ မှိုင်တွေနေတဲ့ မျက်နှာလေးကို တွေ့ရတဲ့အခါ စိတ်မကောင်း ဖြစ်မိပါတယ်။ ဒါကြောင့်ပဲ ကြည်ပြာရဲ့စိတ်ကို သက်သာရာရစေပြီး၊ သူမ လိုချင်နေတဲ့ ဆန္ဒပြည့်ဝစေဖို့အတွက် ဒီနေ့ပွဲကို စီစဥ္ခဲ့ခြင်းပါ။
တစ်နေ့မှာတော့ ကြည်ပြာရဲ့ လူသိမခံနိုင်တဲ့ ဇာတ်လမ်းကို မျက်ဝါးထင်ထင် တွေ့လိုက်ရပြီး တော်တော် အံ့အားသင့်သွားပါတယ်။ ကြည်ပြာလို့ အိန္ဒြေကြီး၊ အရှက်အကြောက်ကြီးတဲ့ မိန်းကလေးက ကိုယ့်လင်မဟုတ်တဲ့ ယောကျာ်းတစ်ယောက်ကို ကျောင်းဆောင်အပေါ် ကော်ရစ်တာထောင့်မှာ ထိုင်ပြီး လီးစုပ်ပေးနေတာလေ။ သူမ အံ့ဩသွားရပါတယ်။ ကြည်ပြာလည်း ပုထုဇဥ္လူသားတစ်ဦးပဲမို့ ကာမမှုကို လိုချင်တပ်မက္စိတ် ကြီးပါလားလို့ပဲ လက်ခံလိုက်ရပါတယ်။ ဒီမှာတင် ကြည်ပြာနဲ့ အချစ်ပွဲ အတူတူ နွှဲချင်စိတ်တွေ ပြန်ဖြစ်လာရပေမယ့် အခြေအနေမပေးလို့ မဖြစ်ခဲ့ရပါဘူး။
နောက်ပိုင်း သူမလည်း အိမ်ထောင်ကျပြီး ရန်ကုန်ကို ပြောင်းသွားရတော့ ကြည်ပြာနဲ့ အဆက်အသွယ် ပျက်သလောက် ဖြစ်သွားရပါတယ်။ ဒီလိုနဲ့ မမျှော်လင့်ဘဲ ကြည်ပြာနဲ့ ပြန်တွေ့ရတဲ့အခါ နုပျိုလှပနေစဲ ဖြစ်တဲ့ ကြည်ပြာ့ကို အရင်လို ချစ်ခင်တွယ်တာစိတ် ပြန်ပေါ်မိပါတယ်။ ကြည်ပြာရဲ့ အိမ်ထောင်ရေးအကြောင်းနဲ့ မှိုင်တွေနေတဲ့ မျက်နှာလေးကို တွေ့ရတဲ့အခါ စိတ်မကောင်း ဖြစ်မိပါတယ်။ ဒါကြောင့်ပဲ ကြည်ပြာရဲ့စိတ်ကို သက်သာရာရစေပြီး၊ သူမ လိုချင်နေတဲ့ ဆန္ဒပြည့်ဝစေဖို့အတွက် ဒီနေ့ပွဲကို စီစဥ္ခဲ့ခြင်းပါ။
ပြီးတော့ စံဟာ တသတ်လုံး ကာမမှုကို စိတ်ကြိုက်ခံစားလာခဲ့သူမို့ ကာမနည်းလမ်း အသွယ်သွယ် ခံစားမှု အစုံစုံကိုလည်း ကြိုက်နှစ်သက်သူပါ။ ကြည်ပြာနဲ့ မိန်းကလေးချင်း ပွတ်သပ်စုပ်နမ်းကာ ပလူးချင်သလို ယောကျာ်းတစ်ယောက်နဲ့ အတူတူ မျှဝေခံစားပြီး အချစ်ပွဲ မြိုင်မြိုင်ကြီး ကျင်းပချင်ပါသေးတယ်။သူမ သံယောဇဥ္ ရှိပြီး ချစ်ခင်ရတဲ့ ဝဏ္ဏနဲ့ ကြည်ပြာတို့ အတူနေတာကိုလည်း တွေ့မြင်ချင်တဲ့ ဆန္ဒရှိပါတယ်။ စံနဲ့ ဝဏ္ဏဟာ ကာမကိစ္စတွေမှာ အနှောင်အဖွဲ့ မထားဘဲ လွတ်လပ်ပွင့်လင်းပြီး အဆုံးစွန် လုပ်ချင်တဲ့စိတ် ရှိကြတာချင်း တူပါတယ်။ ဝဏ္ဏကိုယ်တိုင်ကလည်း ကြည်ပြာ့အပေါ် စိတ်ဝင်စားပြီး ဆန္ဒရှိတယ်ဆိုတာ သူမအသိပါ။
ဒါကြောင့်ပဲ သုံးဦးသား အေးအေးဆေးဆေး တွေ့နိုင်မယ့် အခြေအနေကို ဖန်တီးခဲ့တာပါ။ ဒါပေမယ့် အရှက်ကြီးတတ်တဲ့ ကြည်ပြာနဲ့ သူမလိုချင်တဲ့ ပုံစံမျိုး ဖြစ်ဖို့ မလွယ်တာကို သိပါတယ်။ သူမက ကြည်ပြာကို အရှက်အကြောက်တွေ အားလုံးမေ့ပြီး ကာမပွဲကို မြိုင်မြိုင်ကြီး နွှဲစေချင်တာပါ။ ဒါဆိုရင် ကြည်ပြာခံစားနေရတာတွေလည်း သက်သာသွားနိုင်သလို၊ လိုအပ်နေတဲ့ စိတ်ဆန္ဒတွေလည်း ပြည့်ဝသွားလိမ့်မယ်လို့ ထင်နေပါတယ်။ ဒါကြောင့်ပဲ ဝဏ္ဏနဲ့တိုင်ပင်ပြီး အစီအစဥ္တစ်ခုကို ထပ်လုပ်ထားလိုက်ပါတယ်။
ဒါကတော့ စံကိုယ်တိုင် တစ်ခါက စမ်းသုံးဖူးတဲ့ ကာမစိတ်ကြွဆေးပါ။ ဒီနေ့အတွက် သူမအဖို့ မလိုပေမယ့် ကြည်ပြာရဲ့ ရမ္မက်စိတ်တွေ နိုးကြွလာပြီး လိုရာကို ဆွဲခေါ်နိုင်စေဖို့ အသုံးပြုရန် ဆုံးဖြတ်လိုက်ပါတယ်။ အခုသုံးမယ့် ဆေးက ဘေးသိပ်မဖြစ်စေဘဲ ကာမစိတ်ကို တငြိမ့်ငြိမ့်နဲ့ ဆွဲခေါ်သွားနိုင်တယ်ဆိုတာ သူမ သုံးဖူးလို့ သိပါတယ်။ အသိလွတ်လောက်အောင်တော့ မဖြစ်ပါဘူး။ ကြည်ပြာဟာ အတွေ့အကြုံ မရှိသူမို့ ပမာဏနည်းနည်းပဲ သုံးကာ ကျန်တာတော့ သူမဖာသာ ဆွဲခေါ်သိမ်းသွင်းသွားမှာပါ။ ဒါကြောင့်ပဲ ကြည်ပြာသောက္မယ့် ဝိုင်ခွက်ထဲကို ဆေးရည်နည်းနည်း ကြိုထည့်ထားဖို့ စံက ဝဏ္ဏကို ခိုင်းထားတာပါ။ ဝဏ္ဏကတော့ သူတိတ်တခိုး စိတ်မှာ ပစ်မှားနေမိတဲ့ ဆော်အတောင့်ချောချောကြီးကို စံ ခွင့်ပြုချက်နဲ့ အပီကြိတ်ရမယ်ဆိုလို့ ဝမ်းသာနေပါတော့တယ်။
ပထမဆုံး ကြည်ပြာသောက်တဲ့ ခွက်ထဲမှာတင် ထည့်ထားတာမို့ အချိန်တွေ ကြာလာတာနဲ့အမျှ ကြည်ပြာ့စိတ်တွေ ယိုင်နဲ့လာနေပြီဆိုတာ စံ ခန့်မှန်းမိပါတယ်။ စံက ကြည်ပြာ့ဘဝကို ဖျက်စီးချင်တဲ့ ဆန္ဒကြောင့် မဟုတ်ဘဲ ရခဲလှတဲ့ ကာမပျော်ရွှင်မှု အရသာဆန်းကို စိတ်တူကိုယ်တူ ခံစားစေချင်တာပါ။ သူမ နာကျင်ခံစားရတာတွေ သက်သာစေချင်တဲ့ ဆန္ဒလည်း ရှိနေတာကြောင့် ကြည်ပြာ့စိတ်အတိုင်းပဲ တဖြည်းဖြည်းနဲ့ ဆွဲခေါ်သွားကာ တစ်ဦးနဲ့တစ်ဦး ပွင့်လင်းတဲ့ ဆက်ဆံရေး ဖြစ်သွားစေချင်ပါတယ်။ အခုချိန်မျိုးမှာ ဆေးစွမ်း၊ ဝိုင်အစွမ်းကြောင့် ရီဝေဝေ ဖြစ်လာကြပြီမို့ စိတ်အမှောင်ဘက်ခြမ်းက ဆန္ဒတွေ ထွက်ပေါ်လာစေရန် တဏှာထန်ထန် စကားလုံးများ သုံးဖို့ လိုအပ်နေပြီဆိုတာ စံ ကောင်းကောင်း သိပါတယ်။ ဒါကြောင့်ပဲ.....
"ချစ်..... ဒါဆို ကိုသန့်စင်ဆိုတဲ့ လူနဲ့ အပြတ်ကဲခဲ့ ကြမှာပေါ့နော်....."
"စံရယ်...... ဘယ်လို ပြောရမလဲ၊ ကဲမိတာပေါ့။ အဲလို မိုးမမြင် လေမမြင် ကဲမိလို့ပဲ ဒုက္ခတွေ တစ်ခုပြီး တစ်ခု ရောက်ရတာပေါ့"
"ချစ်ရယ်၊ ဖြစ်ပြီးသွားတဲ့ ဒုက္ခတွေကို ပြန်မစဥ္းစားနဲ့ကွာ။ ဖြစ်ပြီးမှ ခံစားနေရတော့လည်း ချစ်ပဲ ပူလောင်နေရတာပေါ့။
အခုချိန်မှာ အဲဒါတွေ မေ့ထားလိုက်နော်"
"အင်းပါ စံရယ်။ စံကတော့ ဒီလောက်နှစ်တွေ အကြာကြီး နှစ်ခွင်ရိုက်နေနိုင်တယ်နော်။
စံ အမျိုးသားက မရိပ်မိဘူးလား"
"ဟီး.... ဒီလိုပဲ ကြည်ရှောင်ရတာပေါ့။ သူမှ စံလိုအပ်ချက်တွေ မဖြည့်နိုင်တာလေ။
စံကတော့ အရမ်း ယားလာရင် မရဘူး။ မောင့်လီး တုတ်တုတ်ကြီးနဲ့ ကြမ်းကြမ်းလေး အလိုးခံချင်တာပဲ..... ဟီး"
"ဟယ်..... စံရယ်၊ ပြောလိုက်တာလည်း တစ်တစ်ခွခွ။ ဒီအချိန်ထိ တော်တော် ရွနေပါလား"
"ရွတယ်ဟေ့။ အရွယ်လေး ရှိတုန်း ဒီအရသာကို ခံစားရတာလေ။ နောက်ဆို ပုတီးပဲ စိတ်ရမယ့် အရွယ် ဖြစ်သွားတော့မှာ။
ချစ်ရော..... ကိုသန့်စင်နဲ့ လိုးတုန်းက အရသာကို ကြိုက်တယ်မို့လား။ သူကရော ချစ်ရဲ့ အဖုတ်ဖောင်းဖောင်းလေးကို အသေလိုးမှာပဲနော်"
"ဟမ်..... အာကွာ...."
"ပြောပြပါ ချစ်ရယ်၊ စံတောင် မရှက် မရွံ့ပြောပြတဲ့ဟာ။ ချစ်လည်း မရှက်နဲ့လေ"
"လုပ်တာပေါ့ကွာ။ အဲလို လုပ်လို့လည်း နှစ်တွေအများကြီး သူ့နဲ့ ဆက်ဖြစ်ကြတာပေါ့။
သူ့ကို မကြိုက်ပေမယ့်၊ သူလုပ်တာကိုတော့ ကြိုက်ခဲ့မိတာ အမှန်ပဲကွာ.....
သူက ကိုယ့်ကို ကာမနည်းလမ်း အသစ်တွေကို စုံအောင် ပြသွားတဲ့သူလေ။
နည်းတွေကတော့ မေးမနေနဲ့။ မလုပ်ဖူးတာ မရှိသလောက်ပဲ။ အပြာကားတွေထဲက အတိုင်းထက်တောင် ဆိုးသေးတယ်။
အဲတုန်းက ကိုယ်ဘက်ကလည်း ကျေကျေနပ်နပ်ကို အလုပ်ခံပြီး ဖြည့်ဆည်းပေးခဲ့မိတာလေ.....
တော်ပြီကွာ..... ပြန်ပြောရင်း စိတ်တွေ တစ်မျိုး ဖြစ်လာပြီ။ ဒီကြားထဲ စံ လက်က ငြိမ်ငြိမ်မနေတော့ တကိုယ်လုံး မနေမတတ်တော့ဘူး။
မောလာပြီ စံရယ်......"
ဟုတ်ပါတယ်။ ကျမစိတ်ထဲ လှိုက်ဖို ရင်ခုန်လာတာမို့ မောဟိုက်လာသလိုပါပဲ။ စံကို ကိုသန့်စင်နဲ့ ဖြစ်ခဲ့တာတွေ ပြန်ပြောပြရင်း ကျမ မျက်လုံးထဲ သူနဲ့ လိုးခဲ့ ခံခဲ့ရတာတွေ ပြန်မြင်ယောင်နေမိပါတယ်။ ဒီတော့လည်း စိတ်ထဲမှာ တစ်ခုခု လိုအပ်နေသလို ဖြစ်လာပါတယ်။ ဒီကြားထဲ စံက စကားပြောရင်း ကျမခန္ဓာကိုယ်ကို တင်းတင်း ဖက်ထားရုံမျှမကဘဲ လက်နဲ့ပါ ပွတ်သပ်ပေးနေတော့ ဖျဥ္းခနဲ ဖြန်းခနဲနဲ့ ဖြစ်နေရပါတယ်။ ဒီလိုခံစားချက်တွေ ဘယ်က ဘယ်လို စဖြစ်လာမှန်း မသိပေမယ့် ကျမရဲ့ ကာမစိတ်တွေ ထကြွနေပြီဆိုတာတော့ သေချာနေပါပြီ။
အပိုင်း ၂၂ ဆက်ရန်
"စံ.... တော်တော့နော်၊ ကိုယ်မနေတတ်ဘူး။ အေးနေပြီလေ။
ရေအရင်ချိုးကြရအောင်နော်။ တော်ကြာ နောက်ကျနေအုံးမယ်။ အခုတောင် ညနေစောင်းနေပြီ"
"အွန်းပါ၊ ချစ်ကို ကြည့်ရတာ မဝလို့ပါ။ ချစ်ကလေ ကလေးတစ်ယောက်အမေလို့ ထင်စရာကို မရှိတာ။
အလွန်ဆုံး အသက် ၃၀ လောက်ပဲ ထင်ရတယ်"
"အပိုတွေ၊ အချင်းချင်း မြှောက်နေပြန်ပါပြီ။
ကိုယ်က စံကိုကြည့်ပြီး အားကျနေတာပါနော်။ စံလည်း အခုချိန်ထိ လှတုန်းပဲလေ။
ကိုယ်က စံလောက် မလှတော့ပါဘူးကွာ"
"အို..... ချစ်က စံထက် ပိုလှပါတယ်။ ပြီးတော့ ချစ်ရဲ့ အလှက အိန္ဒြေရှိပြီး မိန်းမချင်းတောင် ဆွဲဆောင်နိုင်တယ်လေ။
စံ အလှက ချစ်နဲ့ မတူဘူးလေ။ စံသာ ယောကျာ်းလေးဆိုရင် ချစ်လို မိန်းကလေးမျိုးကို လုံးဝ အလွတ်မပေးဘူး....."
"ခစ်.... ခစ်..... ပြောတတ်လိုက်တာ စံရယ်။ မွေးနေ့လက်ဆောင် ဘာယူချင်လဲ။
ကိုယ်ပေးပါ့မယ်။ အဲဒီလောက် မမြှောက်ပါနဲ့"
"စံအတွက် မွေးနေ့လက်ဆောင်က ကြည်ပြာဆိုတဲ့ ချစ်ပဲလေ။ ချစ်ရောက်လာတာ ကိုယ့်အတွက် အပျော်ရွှင်ရဆုံး မွေးနေ့လက်ဆောင်ပါပဲ"
"ဟွန့်..... ပြောတတ်ပါ့..... အို့.....ခစ် ခစ်..... ယားတယ် စံရဲ့။
ရေကောင်းကောင်း ချိုးရအောင်ကွာ.... ဟဲ့.....အာကွာ...."
စံက စကားကို ကောင်းကောင်း ပြောနေတာ မဟုတ်ဘဲ သူမရဲ့ ဖယောင်းသွယ် လက်ချောင်းလေးတွေနဲ့ ကျမရဲ့ ရင်သားတွေနဲ့ ဝမ်းဗိုက်သားလေးတွေကို ရွရွလေး ပွတ်သပ်နေပါသေးတယ်။ ဒီတော့လည်း ကျမမှာ အသဲတွေ အူတွေ ယားပြီး ခိုးခိုးခစ်ခစ်နဲ့ အသံလေးများထွက်ကာ ငြင်းဆန်နေရပါတယ်။ စံက ကျမကို စနောက်ချင်လို့ ဒီလိုလုပ်နေတာလားဆိုတာ မသိပေမယ့် ကျမအတွက်ကတော့ မနေနိုင်အောင်ကို အသဲတွေယားပြီး စိတ်လှုပ်ရှားစေပါတယ်။
ကျမရဲ့ ရုန်းဖယ်မှုတွေဟာ အရာမထင်ပါဘူး။ စံကတော့ ကျမနဲ့ ရင်ဘတ်ချင်းကပ်လို့ ခန္ဓာကိုယ်ကို ပွတ်သပ်နေတာပါပဲ။ စံရဲ့လက်တွေကို လိုက်ကိုင်ပြီး ရုန်းဖယ်မိတော့ ရင်းသားတွေကို လက်နဲ့ မကာကွယ်နိုင်တော့ဘူးလေ။ အဲဒီတော့ စံရင်သားနဲ့ ကျမရင်သားတွေ ပွတ်တိုက် မိတိုင်း ကျမရင်ထဲမှာ တရှိန်ရှိန်နဲ့ ဖြစ်စေပါတယ်။ အထူးသဖြင့် ရင်သားထိပ် နို့သီးခေါင်းလေးတွေ အချင်းချင်း ပွတ်တိုက် မိရင် ကျမမှာ ပါးစပ်ဟ၊ ခေါင်းမော့ပြီး တုန်တက်သွားရတဲ့ အထိပါပဲ။
ကျမမှာလည်း အသိစိတ် တဝက်၊ ခံစားချင်တဲ့ မသိစိတ် တဝက်နဲ့ လွန်ဆွဲနေရပြန်ပါပြီ။ ဒီလို ဒွိဟစိတ်တွေနဲ့ပဲ ရေချိုးခန်းနံရံကို တဖြည်းဖြည်းနဲ့ ကျောကပ်သွားရပါတယ်။ နောက်ဆုတ်စရာ မရှိတော့တဲ့ ကျမခန္ဓာကိုယ်ကို စံက ရင်ဘတ်ချင်းအပ်ကာ ကျမ နားရွက် ဘေးနားလေးတွေနဲ့ လည်ပင်းဘေးသားတွေကို ဖွဖွလေး နမ်းရှိုက်ပေးနေပြန်ပါတယ်။ ဒီတော့လည်း ကျမမှာ အသဲတွေ အေးပြီး ငြင်းဆန်နိုင်မှု ရုန်းအား မဲ့ရပြန်ပါတယ်။
ဒီတော့ စံက ဆက်တိုက် တိုက်စစ်ဆင်လာသလိုပါပဲ။ ကျမရဲ့ ရင်သား၊ ဝမ်းဗိုက်သားတွေကို ပွတ်သပ်ပေးနေတဲ့ လက်ချောင်းလေးတွေက တဖြည်းဖြည်း အောက်ဆင်းလာပါတော့တယ်။ အခုဆိုရင် ကျမရဲ့ ရေစိုပြီး ကပ်နေတဲ့ ဆီးခုံးမွှေးနုနုလေးတွေကို ပွတ်သပ်ကာ ကျမကို အသိမဲ့လောက်အောင် ပြုစားနေပါတော့တယ်။ သူမရဲ့ တိုက်စစ်ဆင်မှုအကြားမှာ ကျမရဲ့ စောင့်ထိန်းနိုင်မှု ခံတပ်ကတော့ စတင်ပြိုလဲနေရပါပြီ။
ကျမအနေနဲ့ ဒီလို ရင်ခုန်ယစ်မူးစရာ အရသာမျိုးကို တစ်ချိန်က ကိုသန့်စင်နဲ့ ရဖူးခဲ့ပါတယ်။ ဒါပေမယ့် အခုလို မိန်းကလေးချင်း ဖြစ်ပေါ်လာရတဲ့ ရင်သိမ့်တုန် ခံစားမှုမျိုးက ပိုပြီး နူးညံ့ကာ ရမ္မက်စိတ်ကို တစ်မျိုးတစ်ဖုံ ဆန်းသစ် ထကြွစေသလို ခံစားရပါတယ်။ ကျမရဲ့ အဖုတ်ထဲကလည်း တဆစ်ဆစ်နဲ့ ယားယံလာကာ အရည်လေးတွေ စိုလာပါပြီ။ မိန်းကလေးချင်း ဆန္ဒတွေ ဖြစ်ပေါ်ကာ အဖုတ်ယား၊ အရည်ထွက်ရခြင်းကို ကျမ ရှက်ရသလို၊ အံ့လည်း အံ့ဩမိပါတယ်။ ပြီးတော့ စိတ်တွေလှုပ်ရှားကာ ဒီအရသာလေးကိုလည်း မပျောက်ပျက်စေချင်ပါဘူး။
ကျမတို့ နှစ်ယောက်လုံး စကားမပြောမိကြဘဲ အထိအတွေ့မှာ သာယာနေမိတာပါ။ အခုဆိုရင် စံရဲ့လက်ချောင်းလေးတွေက ကျမရဲ့ အဖုတ်အကွဲကြောင်းလေးကို ထိကိုင်စမ်းသပ်လာပါပြီ။ အဲဒီနေရာကို စံ စထိလိုက်တာနဲ့ ကျမမှာ ဓာတ်လိုက်သလို ကျင်တက်သွားပြီး ခြေဖျားလေးများ ထောက်ကာ ဆက်ခနဲ ခါသွားရပါတယ်။ ကျမအဖုတ်လေးထဲကလည်း ဆစ်ခနဲ အရည်တွေ စိမ့်ထွက်လာပါပြီ။ ဒီနေရာက ရေပန်းအောက်ကနေ လွတ်နေပြီမို့ ကျမတို့ ကိုယ်ပေါ်ကို ရေမကျတော့ပါဘူး။ ဒါကြောင့် ကျမ အဖုတ်ဝန်းကျင်က စိုစွတ်နေတဲ့ အရည်တွေဟာ စောက်ရည်တွေမှန်း စံ သိသွားတော့မှာပါ။
ကျမလည်း ခံစားရတာကို နှစ်သက်နေမိပေမယ့် မိန်းမချင်း အရည်ထွက်၊ စောက်ဖုတ်ယားနေမိတာကို စံသိသွားမှာ ရှက်လှပါတယ်။ စံက ကျမကို စနောက်ချင်ရုံ သဘောနဲ့ လုပ်နေတာဆိုရင် အခုလို ကျမဘက်က ရမ္မက်ထန်ပြီး ယားနေမိတာဟာ အရှက်ကွဲစရာ ဖြစ်နေနိုင်ပါတယ်။ ဒါကြောင့်ပဲ အဖုတ်လေးကို စမ်းကိုင်နေတဲ့ စံရဲ့ လက်လေးကို ဆုပ်ကိုင်လိုက်ပါတယ်။ ကျမအပြုအမူကြောင့် စံက ကျမကို ကြည့်ပါတယ်။ ကျမက စံကို အသနားခံတဲ့ အကြည့်မျိုးနဲ့ ကြည့်ကာ ကျမပေါင်လေးတွေကို လိမ်ကျစ်ထားလိုက်ပါတော့တယ်။
"ချစ်၊ စံလုပ်ပေးတာ မကြိုက်လို့လားဟင်"
"မဟုတ်ပါဘူး စံရယ်၊ ကိုယ် ရှက်လွန်းလို့ပါ။ တော်ရအောင်နော်"
"ကြည်ပြာရယ်၊ စံနဲ့ ချစ်နဲ့က ရှက်ရမယ့် လူတွေလား။
အရင်ကတည်းက အကြောင်းသိ သူငယ်ချင်းတွေလေ။
ပြီးတော့ စံတို့က အပျိုလေးတွေလည်း မဟုတ်။ အိမ်ထောင်သည်တွေ ဖြစ်နေတာ ကြာလှပြီ။
စံအပေါ်ကို ဒီလောက် မရှက်ပါနဲ့ကွာ"
"အင်းပါ စံရယ်။ ဒါပေမယ့် ကိုယ်က ဒီလို တစ်ခါမှ မဖြစ်ဖူးဘူးလေ။
ပြီးတော့ ကိုယ့်စိတ်တွေ..............."
"ဘာလဲဟင်၊ �ဆက်ပြောလေ ချစ်.........."
"တော်ပြီကွာ၊ နောက္မှ ပြောပြမယ်ကွာ။
အခုအရမ်းအေးနေပြီ။ ရေမြန်မြန် ချိုးရအောင်နော်"
"အွန်း၊ ကောင်းပါပြီ အရှက်သည်းမလေးရေ။
ရေပဲ ချိုးကြတာပေါ့။ ဒါပေမယ့် ချစ်ကို စံကိုယ်တိုင် ဆပ်ပြာ တိုက်ပေးမှာနော်"
"ဟယ်..... ပေါက်ပေါက်ရှာရှာ၊ ကိုယ်က ကလေးမှ မဟုတ်တဲ့ဟာ။
စံ ကတော့လေ.... တကယ့်စံပါပဲ"
ဒီလို ကျမရဲ့ လောဆော်မှုကြောင့်ပဲ စံက ရေချိုးဖို့ သဘောတူကာ နှစ်ယောက်သား ရေပန်းအောက် ပြန်ဝင်လိုက်ကြပါတော့တယ်။ အခုချိန်မှာတော့ ကျမကိုယ်ပေါ်မှာ ဘာအဝတ်အစားမှ မရှိတော့ပါဘူး။ ဒီလို အဝတ်မဲ့ နေရလို့ စံကို ရှက်ရတာထက် ပိုပြီး လွတ်လပ်ပွင့်လင်းသွားသလို ခံစားလိုက်ရပါတယ်။ ရေချိုးတော့လည်း တစ်ယောက်အလှကို တစ်ယောက်က ချီးကျူးရင်း ပွတ်ထိဆော့ကစားကာ ပျော်မြူးလာကြပါတယ်။ အထူးသဖြင့် စံရဲ့ အတင်းအကျပ် ဆပ်ပြာတိုက်ပေးမှုကို ခံရတဲ့ ကျမရဲ့ ရုန်ကန်အော်ဟစ်မှုနဲ့ ရယ်မောသံလေးများ အကြားမှာ စိတ်တွေ လွတ်လပ်ပျော်ရွှင်လာတာ အမှန်ပါ။
စံက ကျမရင်သားတွေကို ဆပ်ပြာနဲ့ ပွတ်တိုက် ဆုပ်နယ်ပေးလာရင် အူယားလှပါတယ်။ ပြီးတော့ ကျမ အဖုတ်ကို ထိကိုင် ပွတ်သတ်ရင်တော့ ကျမမှာ ရင်တွေသိမ့်သိမ့်တုန်ကာ အသဲယားလွန်းလို့ ရှောင်ပြေးရတဲ့ အထိပါ။ နောက်ဆုံးတော့ ကျမ အဖုတ်လေးကို ဆပ်ပြာ ထပ်မတိုက်ပေးဖို့ တောင်းဆိုကာ စံ စိတ်တိုင်းကျ ရင်ဘတ်ချင်း ပွတ်သပ်ကာ ကျမ တင်ပါးတွေကို ဆုပ်နယ်ဖျစ်ညှစ်ကာကို ခံပေးလိုက်ရပါတယ်။ စံက ကျမတင်ပါးတွေကို ပွတ်သပ်ဆုတ်နယ်လိုက်တိုင်း ကျမမှာ တကိုယ်လုံး တရှိန်ရှိန် ဖြစ်လာပြီး အဖုတ်ထဲကလည်း တဆစ်ဆစ်နဲ့ အရည်တွေ ယိုဆင်းကျလာရပါတယ်။
ကျမမှာ စံပခုံးပေါ် ခေါင်းမှီရင်း စံပွတ်သပ်သမျှကို တကိုယ်လုံး ယားယံရုံမက ဖင်ကြောလေးများ ယားတဲ့အထိ ခံစားနေမိပါတယ်။ ဖင်ကြောယားတာကတော့ စံက ပွတ်သပ်ရင်း ကျမရဲ့ ဖင်ပေါက်လေးနဲ့ တောင်ပူစာ နှစ်ခုကြား ချိုင်းဝှမ်းနေရာလေးကို နယ်ကျူးကျော် ပွတ်သပ်ပေးနေတာကြောင့်ပါ။ ဒီလို အရသာရှိရှိ ခံစားနေရင်း ကျမကလည်း စံကို ပြန်ပြီး ပွတ်သပ်တုန့်ပြန်ပေးလိုက်ပါတယ်။ ကျမကို အသဲတွေယားပြီး မနေနိုင်အောင် လုပ်တဲ့ စံကို ကျမကလည်း အကောင်းဆုံး လက်တုန့်ပြန်ရင်း ရယ်သံ ခိုးခိုးခစ်ခစ်နဲ့ ပျော်မြူးနေကြပါတော့တယ်။
အခုဆိုရင် ရေစက် ရေမှုန်များအကြား အပြိုင်အဆိုင် လှနေကြတဲ့ အလှနတ်သမီးလေး နှစ်ယောက်ရဲ့ သဘာဝအလှအပများကို တွေ့မြင်ရသူအဖို့ တဏှာနတ်ဆိုး ဖမ်းစားပြီး ရူးသွပ်သွားစေနိုင်ပါတယ်။ ရေချိုးခန်းလေး အတွင်းမှာတော့ လွတ်လပ်ပွင့်လင်းသွားတဲ့ အမျိုးသမီး နှစ်ဦးရဲ့ အပျော်များကြောင့် ရယ်သံ ရွှင်ရွှင်များနဲ့ ဝေစည်နေပါတော့တယ်။
ကျမတို့ နှစ်ယောက် နောက်ပြောင်နေတာနဲ့ အချိန်တွေကြာနေလို့ အပျော်ကို လက်စသတ်ကာ ရေအမြန် ချိုးကြရပါတယ်။ ပြီးတာနဲ့ ရေချိုးခန်းထဲမှာ အသင့်ရှိတဲ့ တဘက်များနဲ့ ကိုယ်မှာပတ်ကာ ပြန်ထွက်လာပါတယ်။ ပြီးတော့ ကျမအတွက် ထားတဲ့အခန်းမှာ အဝတ်အစား အသစ်ထုတ်ဝတ်ရပါတယ်။ မူလက မွေးနေ့ပွဲ တက်ရမယ်ဆိုပြီး အဝတ်အစားအသစ်တွေ စီစဥ္ထားတာပါ။ ညနေပိုင်း ပွဲတက်မို့လို့ ပုံ သိပ်ရိုးရိုးကြီးမဟုတ်တဲ့ အင်္ကျီနဲ့ ထမိန်ကို ယမင်းကိုယ်တိုင် ချုပ်ပေးထားတာပါ။
ယမင်းက တခြားလူတွေကို မချုပ်ပေးပေမယ့် ငုဝါနဲ့ ကျမအတွက်ကို အခုချိန်ထိ သူကိုယ်တိုင် အပင်ပန်းခံကာ ချုပ်ပေးတတ်ပါတယ်။ ကျမရဲ့ အမို့အမောက်၊ အတိုင်းအထွာကို သိနေသူမို့ ယမင်းချုပ်ပေးတဲ့ ဝတ်စုံတွေဟာ ဝတ်လိုက်တိုင်း ကျမကို ကြွရွလှပလာစေပါတယ်။ အခုလည်း ညနေပိုင်း မွေးနေ့ပွဲအတွက် မြန်မာဝတ်စုံကိုပဲ ခေတ်ဆန်ပြီး လှပနေအောင် ရွှေဝါရောင် ဝမ်းဆက်လေး ချုပ်ပေးထားပါတယ်။ အထူးသဖြင့် ထမိန်စကပ်ကို ဒေါက်တွေနဲ့ အပိုအလိုမရှိ ချုပ်ပေးထားလို့ ကျမရဲ့ တင်ပါးဝိုင်းဝိုင်းတွေ ကြွရွပေါ်လွင်နေတော့မှာ အသေအချာပါပဲလေ။
ကျမလည်း အတွင်းခံ အနီရောင်ဆင်တူပေါ်မှာ ယမင်းချုပ်ပေးထားတဲ့ ဝတ်စုံလေးကို ထုတ်ဝတ်ရင်း ရေချိုးခန်းထဲက စံရဲ့ အပြုအမူတွေကို ပြန်တွေးကာ စိတ်လှုပ်ရှားမိပါတယ်။ စံ ကြည့်ရတာ ကာမစိတ် ထကြွနေသလိုပါပဲ။ ဒီညတော့ ကိုဝဏ္ဏလည်း လာမယ်ဆိုတော့ စံလိုအပ်နေတဲ့ လိင်စိတ်တွေ ပြည့်စုံမှာပါ။ ကျမဘက်ကို စံ လှည့်လာမယ် မထင်တော့ပါဘူး။ ကျမကိုယ်တိုင်ကတော့ မေ့ဖျောက်ထားတဲ့ ဒီစိတ်တွေကို စံက အစပြုဆွဲထုတ်ခဲ့လို့ အိပ်ရာဝင်ရင် တစ်ယောက်တည်း လိုအပ်တောင့်တနေမိတော့မယ် ထင်ပါတယ်။ ဘာတတ်နိုင်မှာလဲလေလို့ တွေးကာ သက်ပြင်းမောပဲ ချလိုက် မိပါတယ်။
ကျမ အဝတ်အစား လဲပြီးတော့ ဧည့်ခန်းဘက် ထွက်လာခဲ့ပါတယ်။ ဒါပေမယ့် ဧည့်ခန်းထဲမှာ တိတ်ဆိတ်နေတာပဲ။ ဘာမှ ပြင်ဆင်ထားတာလည်း မတွေ့ရပါဘူး။ စံလုပ်တာနဲ့ ကျမမှာ အဝတ်အစား အသစ်တွေဝတ်ပြီး ကြောင်တောင်တောင်နဲ့ ဖြစ်နေရပါပြီ။ ဒါနဲ့ စံ ဝင်သွားတဲ့ အိပ်ခန်းဘက်ကို လျောက်လာခဲ့ပါတယ်။ အထဲက အသံကြားလို့ ကျမက စံကို ခေါ်လိုက်ပါတယ်။ အထဲကို ဝင်ခဲ့ဖို့ ခေါ်တဲ့ စံအသံကြောင့် အခန်းတံခါးကို တွန်းဖွင့်ကာ ဝင်ခဲ့လိုက်ပါတယ်။
စံရဲ့အိပ်ခန်းက တော်တော်ကျယ်သလို အထဲမှာလည်း လင်းထိန်တောက်ပနေပါတယ်။ ပြီးတော့ အိပ်ရာကုတင်ကြီးကလည်း တော်တော်ကြီးသလို ခမ်းနားလှပါတယ်။ စံကတော့ ကိုယ်လုံးပေါ် မှန်ရှေ့မှာ အဝတ်အစား ဝတ်နေတာ မပြီးသေးပါဘူး။ ကျမလည်း စံရဲ့အိပ်ခန်း ကြီးကျယ်ခမ်းနားပုံကို လိုက်ကြည့်နေမိပါတယ်။ ဒီအချိန်မှာပဲ ပန်းကန်သံများ ထွက်ပေါ်လာလို့ အခန်းထောင့် တစ်နေရာကို လှမ်းကြည့်မိမှ လန့်သွားပါတယ်။
စားပွဲဝိုင်းတစ်ခုမှာ စားသောက်စရာတွေ ပြင်ဆင်နေတဲ့ ကိုဝဏ္ဏကို မမျှော်လင့်ဘဲ တွေ့လိုက်ရလို့ လန့်သွားတာပါ။ အခန်းထဲမှာ စံပဲ ရှိနေတာလို့ ထင်နေတာလေ။ ကိုဝဏ္ဏဘယ်အချိန်က ရောက်လာမှန်း ကျမ မသိခဲ့ပါဘူး။ ဒီအချိန်မှာပဲ ကိုဝဏ္ဏက ကျမကို ပြုံးပြရင်း........
"မကြည်ပြာ၊ မတွေ့တာ ကြာပြီနော်။ အခုထိ လှတုန်းပဲ"
"�ေဩာ်၊ ကိုဝဏ္ဏက တွေ့တွေ့ချင်း မြှောက်နေပြန်ပါပြီ။ ကိုဝဏ္ဏရောက်နေတာ ကျမ မသိဘူး။
စံ တစ်ယောက်တည်း ထင်နေတာ"
"�ေဩာ်၊ ဟုတ်တယ်။ ကျနော်လည်း ခုနကမှ ရောက်တာပါ။
စံရဲ့ ပွဲအတွက် စားစရာတွေ သွားစီစဥ္နေတာလေ။ အဲဒါကြောင့် မကြည်ပြာကို စံနဲ့အတူ လာမကြိုနိုင်တာ"
"ကဲပါ..... အဲဒီနှစ်ယောက် နောက္မှ နှုတ်ဆက်ကြပါ။
ဒီမှာ စံ အင်္ကျီနောက်ကျောကို ဇစ်တပ်ပေးပါအုံး။ ချစ်လာကွာ..... စံကို လာကူအုံး"
ကျမနဲ့ ကိုဝဏ္ဏ နှုတ်ဆက်နေချိန်မှာပဲ အဝတ်အစားဝတ်ရင်း ပြဿနာတက်နေတဲ့ စံရဲ့အသံကို ကြားလိုက်ရပါတယ်။ စံက အနက်ရောင် တောက်တောက် အပေါ်အောက်တွဲလျက် တင်ပါးဖုံးရုံ ဒရက်ကို ဝတ်ထားတာမို့ အနောက်က ဇစ်ကို လာတပ်ခိုင်းနေပါတယ်။ ကျမလည်း စံရှိရာဆီ သွားကာ ကူညီလိုက်ပါတယ်။ စံက ဒီဝတ်စုံလေးနဲ့ တောက်ပပြီး လှနေပါတယ်။ စံက သူ့ကိစ္စပြီးတော့ အနောက်ကို လှည့်လာကာ ကျမကို မျက်လုံးပြူးကြည့်ပြီး......
"ဝိုး...... ကြည်ပြာ.... ချစ်၊ အရမ်းလှနေပါလား။ ရွှေရောင် နတ်သမီးလေး ကျနေတာပဲကွာ။
ဟုတ်တယ်မလား မောင်၊ စံ....ချစ်ချစ် အရမ်းလှတယ်နော်"
"ဟာကွာ.... စံကလည်း...... ဒီလောက်လည်း မဟုတ်ပဲနဲ့"
"စံပြောတာ အမှန်ပဲ မကြည်ပြာရေ။ ဝင်လာတုန်းက အခန်းထဲမှာ ပိုပြီး လင်းထိန်သွားသလိုပဲ။
အလှဆုံး မင်းသမီးလေး နှစ်ယောက်က ဒီအခန်းထဲမှာ ရှိနေတာကိုး.... ဟဲ....ဟဲ...."
ကျမလည်း သူတို့ စုံတွဲအကြား အနေရခက်လှပါတယ်။ လိုက်လည်း လိုက်တဲ့ စုံတွဲလို့ပဲ စိတ်ထဲမှာ မှတ်လိုက်ပါတယ်။ ကျမ ရှက်နေချိန်မှာပဲ စံက ကျမခါးကို ဖက်ကာ ကိုဝဏ္ဏပြင်ဆင်နေတဲ့ စားပွဲဆီ ခေါ်လာပါတယ်။ စံက အိပ်ခန်းကျယ်ထဲမှာ ဆိုဖာဆက်တီခုံတွေနဲ့ တခမ်းတနား ထားထားတာပါ။ နှစ်ယောက်ထိုင် ဆိုဖာခုံကြီးကလည်း အကျယ်ကြီးပါပဲ။ ထိုင်ရုံတင်မကဘဲ အိပ်လို့တောင် ကောင်းကောင်းရပါတယ်။ စံတို့ကတော့ ပိုက်ဆံချမ်းသာတဲ့အတိုင်း စည်းစိမ်အပြည့်နဲ့ ဇိမ်ရှိရှိ နေတတ်တဲ့သူတွေပါ။
ပြင်ဆင်ထားတာတွေကတော့ သုံးယောက်စာနဲ့ မမျှအောင်ကို များလှပါတယ်။ ပြီးတော့ ဝိုင်ပုလင်းနဲ့ ဖန်ခွက်လှလှလေးတွေလည်း တွေ့ရပါတယ်။ စံကတော့ ကျမကို ဝိုင်တိုက်တော့မယ်နဲ့ တူပါတယ်။ ရီဝေဝေနဲ့ ဖြစ်ရမယ့် ဝိုင်ကို တစ်ခါသောက်ဖူးတာမို့ ကျမ လန့်နေမိပါတယ်။ စံက ကျမခါးကို ဖက်ပြီး ဆိုဖာခုံကျယ်ကြီးမှာ အတူဝင်ထိုင်ရင်း ပြင်ဆင်ပေးထားတာတွေကို ကြည့်နေပါတယ်။
"ကဲ...... ဘယ်လိုလဲ စံ၊ မောင် ပြင်ဆင်ထားတာ ဘာလိုသေးလဲ။
စိတ်ကျေနပ်ရဲ့လား"
"ကျေးဇူးပဲ မောင်ရယ်။ ဘာမှ မလိုပါဘူး။
ဒါနဲ့ မောင့်အတွက် သောက်စရာကရော"
"ရှိတယ်၊ မောင်က အပြင်း နည်းနည်းပဲ သောက် မှာလေ။
ဒီညအတွက် လိုအပ်သလောက်ပေါ့.......ဟီး.....
ဒါနဲ့ မောင် ဘာလုပ်ပေးရအုံးမလဲ"
"မလိုတော့ပါဘူး။ ဒါနဲ့ မောင်၊ အပြင်သွားရင် သွားအုံးလေ။
စံ... ချစ်နဲ့ အေးဆေး နေချင်သေးတယ်။ နှစ်ယောက်သား မတွေ့ရတာ ကြာတော့ စကားတွေလည်း အေးဆေးပြောချင်သေးတယ်ကွာ။
မောင် ညကျမှ ပြန်လာခဲ့ပါနော်"
"အင်းပါ၊ မောင် သိပါတယ်။ ဒါဆို မြို့ထဲက အသိတစ်ယောက်ဆီ သွားလိုက်အုံးမယ်။
စံတို့ အေးဆေးနေနော်။ မကြည်ပြာလည်း အေးအေးဆေးဆေး နေပါနော်။
သူငယ်ချင်းနှစ်ယောက် စကားတွေ ပြောရင်း စားသောက်ထားကြပေါ့"
"အို..... မဟုတ်တာ။ ဒါက စံရဲ့ပွဲလေ။ ကိုဝဏ္ဏလည်း ရှိသင့်တာပေါ့။ ပြီးတော့ အခုပဲ မိုးချုပ်နေပြီဟာ.....
ကိုယ်တို့နှစ်ယောက်က နောက်လည်း အေးဆေးစကားပြောလို့ ရတဲ့ဟာကိုကွာ။
ကိုဝဏ္ဏသွားရင် ကိုယ်တို့နှစ်ယောက်ထဲ။ စံရဲ့ပွဲက ပြည့်စုံနိုင်ပါ့မလား"
"ဒီညအတွက်ကတော့ စံအတွက် ချစ်ရှိရင် ပြည့်စုံတယ်။
ပြီးတော့ စံက ချစ်နဲ့ နှစ်ယောက်တည်း စကားတွေ အများကြီး တကယ်ပြောချင်သေးတာ။
မောင် ရှိနေရင် စံတို့နှစ်ယောက် လွတ်လပ်မှာ မဟုတ်ဘူးလေ။ မောင် နားလည်ပေးနော်။
�ေဩာ်... မောင်၊ စံပြောထားတဲ့ဟာ စီစဥ္ထားတယ် မဟုတ်လား"
"စံပြောတာ ဘာမှ မမေ့ပါဘူး။ စီစဥ္ထားပြီးသားပါ။
ဒါနဲ့....အနေမခက်ပါနဲ့ မကြည်ပြာ။ စံက မကြည်ပြာနဲ့ အခုလို တွေ့ရလို့ ပျော်နေတာလေ။
ကျနော် ညနက် မှ ပြန်လာခဲ့ပါ့မယ်။ အေးဆေးနေကြပါ။
စံ.....ဒါဆို မောင်သွားပြီနော်၊ စိတ်ချခဲ့မယ်"
ကိုဝဏ္ဏက ပြောပြောဆိုဆိုနဲ့ ထွက်သွားပါတယ်။ ထွက် မသွားခင် ကျမ တကိုယ်လုံးကို ပြုံးပြီး စူးစူးရဲရဲ ကြည့်သွားပါသေးတယ်။ ကျောင်းတက်ကတည်းက ကိုဝဏ္ဏက ကျမကို အဲဒီလို အကြည့်မျိုးနဲ့ ကြည့်တတ်တာကို သတိရမိပါသေးတယ်။ အဲလို သူကြည့်တိုင်း ကျမ အနေခက်ခဲ့ရတာလေ။ စံကတော့ သူ့စီစဥ္တဲ့အတိုင်း ဖြစ်ရလို့ ပျော်နေတာပါပဲ။ ကျမမှာသာ မွေးနေ့ပွဲဆိုပြီး နှစ်ယောက်တည်း ပွဲလုပ်ရမှာကို ကြောင်တောင်တောင် ဖြစ်နေပါတယ်။ စံရဲ့စိတ်ကူးစိတ်သန်းနဲ့ နေပုံထိုင်ပုံတွေကို ကျမ တစ်ခါတလေ နားလည်ရခက်ရတာဟာ ကျောင်းတက်တဲ့ အချိန်ကတည်းကပါပဲလေ။
ကျမတို့ နှစ်ယောက်လည်း ရှေးဟောင်းနှောင်းဖြစ်တွေ ပြောကြရင်း အစား စားကြပါတယ်။ ဒါပေမယ့် စံက တစ်ခါတည်း အဝမစားဘဲ တဖြည်းဖြည်း စားကြဖို့ ပြောပါတယ်။ ဒီလိုနဲ့ စကားတွေ ကောင်းနေချိန်မှာပဲ စံက အသင့်ရှိနေတဲ့ ဝိုင်ပုလင်းကို ဖောက်ကာ ဖန်ခွက်နှစ်ခွက်ထဲ ထည့်ပြီး ကျမကို တစ်ခွက် လှမ်းပေးပါတယ်။
"ရော့..... ချစ်၊ ဒါလေး သောက်လိုက်။ စံတို့ စကားပြောလို့ ပိုကောင်းအောင်လို့။
ဒါက ဝိုင်လေ။ အရက်လို မပြင်းပါဘူး။ ရီဝေဝေလေးနဲ့ အရမ်းနေလို့ ကောင်းတယ်"
"စံရယ်၊ ဒါတော့ ကိုယ် မသောက်ချင်ဘူးကွာ။ ပြီးတော့ ဒီအရသာကို ကိုယ်သိတယ်။
ကိုယ်တော့ ဒါကို ထပ်မသောက်ချင်တော့ဘူးကွာ....... နော်...... စံ"
"ကြည်ပြာ...... ချစ်ရယ်၊ စံ ဒီနေ့ ချစ်နဲ့ ဘာလို့ နှစ်ယောက်တည်း နေချင်လဲ သိလား.....
ချစ်ကို ပျော်စေချင်လို့.......
ဟိုနေ့က စျေးထဲမှာ ချစ်ကိုတွေ့တော့ စံတကယ် စိတ်မကောင်းဘူး။
ချစ် မျက်နှာလေး အဲလို ညိှုးနွမ်းနေတာ စံ မခံစားနိုင်ဘူးကွာ။
အဲဒါကြောင့် ချစ် စိတ်ပြေလက်ပျောက်ဖြစ်ပြီး စံအပေါ် လွတ်လွတ်လပ်လပ် ပြောလို့ရအောင် မောင့်ကို အပြင်ပထုတ်လိုက်တာ။
စိတ်ညစ်စရာတွေ မေ့ပြီး စံနဲ့ ဒီတစ်နေ့တော့ ပျော်ပျော်နေပါနော်။
ချစ် ပြုံးပျော်နေတဲ့ မျက်နှာလေး စံ မြင်ချင်လို့ပါ။ ဒါကြောင့်ပဲ ဝိုင်သောက်ရအောင် စံ စီစဥ္တာလေ။
ဒါလေးကို သောက်ပြီး ချစ်ခံစားနေရတာတွေကို တစ်နေ့ဖြစ်ဖြစ် မေ့ထားလိုက်ရအောင်နော်။
ပြီးတော့ စံကို ရင်ဖွင့်စရာ ရှိရင် ပွင့်ပွင့်လင်းလင်း ပြောပြပါ။ ဒါဆို ချစ်စိတ်ထဲမှာ ပေါ့ပါးသွားမယ်လေ။
နော်....... ဒါလေးကို သောက်ပြီး ရင်ဖွင့်ကြရအောင်နော်....."
ကျမမှာ စံ စကားကြားပြီး ဝိုင်ခွက်ကို လှမ်းယူကာ လက်ထဲမှာ ကိုင်ထားမိပါတယ်။ စံပြောတာ မှန်ပါတယ်။ ကျမရင်ထဲမှာ ကြေကွဲဝမ်းနည်းနေရတာတွေက နှစ်မနည်းတော့ဘူးလေ။ သားရဲ့ စိမ်းကားမှုကို ခံရပြီးကတည်းက ကျမမှာ အထီးကျန်ပြီး ဘယ်သူ့ကိုမှ ရင်ဖွင့်မပြနိုင်ခဲ့တာလေ။ နောင်တတရားတွေ၊ ကြေကွဲ ဝမ်းနည်းရတာတွေဟာ နှစ်များစွာ ကျမရင်ထဲမှာ သိမ်းဆည်းထားခဲ့ရတာပါ။ ဒီနေ့ စံနဲ့ ပြန်တွေ့ပြီးကတည်းက ကျမရဲ့ ဝမ်းနည်းနာကျင်ရမှုတွေကနေ တဒင်္ဂမေ့ပျောက်သွားသလို ဖြစ်နေရပါတယ်။ ဒီအတွက် စံကို ကျေးဇူးတင်မိပါတယ်။
ပြီးတော့ ကျမရဲ့ အမှားတွေနဲ့ ရင်ထဲက နာကျင်ကြေကွဲရမှုတွေကို တစ်ဦးဦးဆီ ရင်ဖွင့်ပြရမယ်ဆိုရင် စံက အသင့်တော်ဆုံးလို့ ထင်ပါတယ်။ အရမ်းချစ်ပြီး ကျမကို နားလည်နိုင်မယ့် သူငယ်ချင်း ဖြစ်သလို၊ စံဟာ ကျမအနီးအနား ပတ်ဝန်းကျင်က သူတစ်ဦးလည်း မဟုတ်ဘူးလေ။ အိမ်ထောင်သည်ချင်းမို့ ကျမ ခံစားနေရတာတွေကို ဖွင့်ဟတိုင်ပင်လို့ ရနိုင်ပါတယ်။ ပြီးတော့ အစကတည်းက စံကို ကျမ ဒီအကြောင်းတွေ ပြောပြကာ အမှားကို အချိန်မှီ ပြုပြင်နိုင်ဖို့ သတိပေးချင်ခဲ့တာလေ။ အခြေအနေအကြောင်းကြောင်းနဲ့ စကားမစပ်မိလို့ ပြောပြခွင့် မသာခဲ့တာပါ။
စံကို ကျမခံစားခဲ့ရတာတွေကို ရင်ဖွင့်ဖို့ ဆုံးဖြတ်လိုက်ပါတယ်။ ဒါကြောင့် လက်ထဲမှာ ကိုင်ထားတဲ့ ဝိုင်ခွက်ကို နည်းနည်းစီ အရသာ ခံမနေတော့ဘဲ တစ်ကြိုက်တည်း မော့သောက်ချလိုက်ပါတယ်။ ကျမ ရင်ထဲက ဝေဒနာတွေ ပြန်လည်ထွက်ပေါ်လာလို့ ပြင်းရှရှ ဝိုင်အရသာဟာ ဘာမှန်းတောင် မသိလိုက်ရပါဘူး။ စံကတောင် တစ်ခါတည်း မော့သောက်လိုက်လို့ လှမ်းတားပေမယ့် မမှီတော့ပါဘူး။ စံယူပေးတဲ့ သစ်သီးစိတ်ကို ကိုက် မြုံရင်း ကျမ အဖြစ်အပျက်တွေကို အစဖေါ် ပြောပြဖို့ ပြင်လိုက်ပါတော့တယ်။
"စံ ပြောတာ မှန်ပါတယ်။ ကိုယ့် ရင်ထဲမှာ လောင်မြိှုက်နေတဲ့ မီးက ကြာနေပါပြီ။
ဒီမီးက တစ်နေ့ထက်တစ်နေ့ ကိုယ့်ကို ဝါးမျိုနေသလို ခံစားနေရတယ်ကွာ။
တကယ်ဆိုရင် ကိုယ့်အမှားတွေချည်းပါပဲ။ ကိုယ့်မိုက်ပြစ်ကြောင့် ချစ်တဲ့ ကိုရော၊ သားလေးရောက ကိုယ့်ကို မုန်းသွားခဲ့တာလေ"
"ပြောပြပါ ကြည်ပြာရယ်။ စံကိုလေ ချစ် ရင်ထဲရှိတာတွေ အကုန်ရင်ဖွင့်ပစ်လိုက်ပါနော်"
"တကယ်တော့ ကိုယ့်အိမ်ထောင်ရေး ပြိုကွဲရတာက ကိုယ့်ကြောင့်ပါ။
ကိုယ်လေ..... ကိုယ်...... ဖောက်ပြန်ခဲ့မိတာ......
ကိုယ်နဲ့ ဖောက်ပြန်မိတဲ့ သူက.......... ဟို....."
"ကြည်ပြာ့ကို ကျောင်းလိုက်ပို့ပို့နေတဲ့ အကိုဆိုတာမို့လား။ စံ သိပါတယ်"
"ဟင်......... စံ သိနေတယ်။
အင်းလေ၊ စံက လူကဲခတ်တော်တဲ့သူပဲ။ စံ ရိပ်မိနေမယ်လို့ ကိုယ်ထင် ပြီးသားပါ"
"ဟုတ်တယ် ကြည်ပြာရဲ့။ အစကတော့ အဲဒီလူရဲ့ ကြည်ပြာ့အပေါ် ကြည့်တဲ့ အကြည့်တွေကြောင့် ကိုယ် မသင်္ကာဖြစ်ပြီး ရိပ်မိနေတာပါ။ ဒီလူ... ချစ်အပေါ် မရိုးသားဘူးပေါ့။
ဒါပေမယ့် ကြည်ပြာ အနေရခက် မှာစိုးလို့ စံက မမေးတာလေ။
နောက်ပိုင်းတော့ စံက ရိပ်မိတဲ့ အဆင့်မဟုတ်တော့ဘူး။ ကြည်ပြာတို့ ဖြစ်နေကြတယ်ဆိုတာ စံ မျက်စိနဲ့ တပ်အပ်မြင်ခဲ့ရတာလေ"
"ဘယ်လို...... စံ မျက်စိနဲ့ တပ်အပ်မြင်တာ။ ဟုတ်လား။
ဘယ်လို ဖြစ်နိုင်မှာလဲ။ ရှက်လိုက်တာ စံရယ်"
ကျမမှာ စံ စကားကြောင့် မျက်နှာဘယ်နား ထားရမှန်း မသိအောင်ပင် ရှက်ပြီး ပူထူသွားပါတယ်။ စံက အကင်းပါးသူမို့ ကျမတို့ ကိစ္စကို ရိပ်မိနေနိုင်တာ ဖြစ်နိုင်ပေမယ့် အခုလို မျက္မြင်တွေ့ဖူးတယ်ဆိုတာတော့ ကျမ တကယ်ကို မထင်ထားတာပါ။ ဒါကြောင့် ရှက်ပြီး မျက်နှာအောက်ငုံ့နေမိတဲ့ ကျမကို စံက အနားတိုးလာပြီး ဖက်လိုက်ကာ.......
"ရှက် မနေပါနဲ့ ချစ်ရယ်။ တကယ်ဆိုရင် စံနဲ့ ချစ်နဲ့က ရှက်စရာ လူတွေမှ မဟုတ်တဲ့ဟာ။
ပြီးတော့ စံတို့က အတူတူပဲလေ။ အဲဒီတော့ မရှက်ဘဲ ချစ် ဖြစ်ခဲ့တာတွေကို စံကို အကုန်ပြောပြနော်။
ဒါမှ ချစ်ရင်ထဲက နာကျင်ကြေကွဲရတာတွေ သက်သာမှာပေါ့။
စံကို အကုန်ပြောပြပါနော်။ စံ သိချင်တယ်"
"ဒါတော့ ဒါပေါ့ စံရယ်။ ဒါပေမယ့် ကိုယ့်ရဲ့ အရှက်ရစရာ ကိစ္စကို အရင်ကတည်းက စံ သိနေတယ်ဆိုတော့ ကိုယ်ရှက်သွားမိတာပေါ့။
စံက ဘယ်လို မြင်သွားတာလဲဟင်။ ဘယ်တုန်းကလဲ "
"အင်း..... စံ အသေအချာ သိတဲ့နေ့က..... ချစ်မှတ်မိအုံးမလား။
ကျောင်းနောက်ဆုံးရက္မှာ စံတို့ တကိုယ်လုံး ရွှဲအောင် ရေလောင်းခံရတဲ့ နေ့လေ"
"အင်း မှတ်မိတယ်လေ။ အဲဒီနေ့က..........
အဲဒီနေ့က စံက ကိုဝဏ္ဏနဲ့ အဝတ်အစားသွားလဲပြီးတော့ ကိုယ်တို့ ပြန်မတွေ့ဖြစ်ကြဘူးလေ"
"ဟုတ်တယ်၊ အဲဒီနေ့က စံတို့ ဆရာမ အခန်းမှာ အဝတ်အစား သွားမလဲ ဖြစ်ဘူးကွ။
ကိုဝဏ္ဏကြောင့်လေ။ သူက စံ ရေစိုကိုယ်လုံးကို ကြည့်ပြီး မနေနိုင် ဖြစ်နေတာလေ။
စံ �တစ်ယောက်တည်းကြောင့်တော့ မဟုတ်နိုင်ပါဘူး။ ချစ်ကလည်း အဲဒီနေ့က ရေစိုပြီး လုံးတစ်လှပ နေတာလေ။
အဲဒါတွေ ကြည့်ပြီး သူ စိတ်ထနေတာ နေမှာပေါ့....ဟင်း....ဟင်း....."
"ဟယ်...... မဟုတ်တာ စံရယ်၊ ကိုယ့်ရည်းစားကို အဲလို ထင်စရာလား"
ကျမမှာ စံ စကားကြားပြီး အသဲအသန် ငြင်းလိုက်ရပါတယ်။ အဲဒီနေ့က ကိုဝဏ္ဏရဲ့ ကျမအပေါ် ကြည့်ပုံတွေကို ပြန်မြင်ယောင် မိပါသေးတယ်။ နောက်ဆုံး စံနဲ့ ထွက်သွားတော့တောင် ကျမ နောက်ပိုင်းကို စူးစူးရဲရဲ လည်ပြန်လှည့်ကြည့်သေးတာလေ။ သူ့ရည်းစားက ကျမကို ပြစ်မှားနေတာကို စံက �ဘွင်းဘွင်းကြီး ထုတ်ပြောလာတော့ ကျမ မျက်နှာပူရပါတယ်။
အဲဒီနေ့က ယောကျာ်းတွေက ကျမတို့ရဲ့ ရေစိုကိုယ်လုံးကို တွေ့ပြီး မနေနိုင် ဖြစ်ကြရတာ အမှန်ပါ။ ကိုသန့်စင်ကလည်း ကျမကို တွေ့ကာ မနေနိုင်ဖြစ်ပြီး ကျောင်းထဲမှာတင် အတင်းတောင်းဆိုခဲ့တဲ့ နေ့လေ။ စံကတော့ ကျမ အကြောက်အကန် ငြင်းဆန်တာကို ရယ်ပြီး ဝိုင်တစ်ခွက် ထပ်တိုက်လို့ ကျမ ရှက်ကိုးရှက်ကန်းနဲ့ မော့သောက်ချလိုက်ပါတယ်။ စံကတော့ သူပြောချင်ရာတွေ ဆက်ပြောနေတော့တာပါပဲ။
"အမလေး.... ချစ်ရယ်၊ ယောကျာ်းတွေက အတူတူပါပဲ။
ဝဏ္ဏလည်း နှာဘူးပဲလေ။ စံက တွဲနေတာကြာပြီ၊ သိတာပေါ့။
ဒါကလည်း အပြစ်တော့ မဆိုသာပါဘူး။ စံကတော့ နားလည်ပေးတယ်လေ။
ချစ်ရဲ့ ခန္ဓာကိုယ် ကောက်ကြောင်းနဲ့ ဖင်ဝိုင်းဝိုင်းလေးတွေကလည်း ပြစ်မှားချင်စရာကိုး.... ဟီး....."
"အံမယ်၊ သူ့ရည်းစား နှာဘူးထတာနဲ့၊ ကိုယ့်အပြစ် ဖြစ်ရသေးတယ်။
တော်တော်လိုက်တဲ့ အတွဲနော်။
ဒါနဲ့ အဲနေ့က စံက ဘယ်လိုသိတာလဲ။ စံတို့ အဝတ်သွားလဲမယ်ဆိုပြီး ပြန်မလာဘူးလေ"
"ဒီလို ချစ်ရဲ့။ မောင်က စံတို့ကို ကြည့်ပြီး စိတ်တွေ ထန်နေတာလေ။
ဒါနဲ့ ဆရာမအခန်းကို သွားပြီး အဝတ်လဲဖို့ကို သူက လက် မခံဘူး။
သူက စံနဲ့ နေချင်သေးတယ်ဆိုပြီး အတင်းတောင်းဆိုလို့ စံတို့ တွေ့နေကျ အဆောင်က အခန်းလွတ်ကို ပြေးကြတယ်လေ။
ချစ်တစ်ခါက လိုက်စောင့်ပေးတဲ့ အခန်းလေ။ ဒါပေမယ့် အဲဒီနေ့က အခန်းတွေအကုန် အတွဲတွေနဲ့ ပြည့်နေရော။
သူကလည်း ဆန္ဒအရမ်းပြင်းနေတော့ စံလည်း သူ့ကို Toilet အခန်းထဲပဲ ခေါ်သွားလိုက်တယ်။
အဲမှာတော့ ရင်တထိတ်ထိတ်နဲ့ သူ့အကြိုက် လိုက်လျောရတာပေါ့။
ပြီးသွားတော့ အဝတ်အစားလဲပြီး သူ့ကို အရင်မထွက်ခိုင်းသေးဘဲ စံက အရင်ထွက်ပြီး လူရိပ်လူခြေကြည့်ရတာပေါ့။
အဲဒီမှာ ချစ်နဲ့ အဲဒီလူနဲ့ အဆောင်ပေါ် တက်သွားတာ တွေ့လိုက်တယ်လေ။
ဒီအဆောင်က အတွဲတွေ လွတ်လွတ်လပ်လပ် နေတတ်တဲ့ အဆောင်လေ။ ဒီအဆောင်ပေါ်ကို ချစ်တို့ တက်သွားတယ်ဆိုတော့ ကိုယ်လည်း စိတ်ဝင်စားသွားတာပေါ့။
ဒါနဲ့ မောင့်ကို Toilet ထဲက ပြန်ခေါ်ထုတ်ပြီး ကားပေါ်က အရင်စောင့်နေခိုင်းလိုက်တယ်။
စံက လုပ်စရာရှိသေးလို့ဆိုပြီး အကြောင်းပြရတာပေါ့။ သူထွက်သွားမှ စံလည်း အဆောင်ပေါ် ပြန်တက်ပြီး ချစ်တို့ကို ချောင်းရတာလေ..... ဟီး"
"ဟင်..... ဒါဆို စံ တွေ့သွားတာပေါ့။ ဘာတွေ တွေ့သွားလဲ စံရယ်၊ ရှက်လိုက်တာ...."
"တွေ့တာကတော့...... ဟီး...... မရှက်နဲ့လေကွာ.... ချစ်ကလည်း.....
စံက အကုန် မတွေ့ပါဘူး။ ဟီး..... ကိုကို့ကို ဒူးထောက် ပလွေပေး ဖျော်ဖြေနေတဲ့ ကောင်မလေးတစ်ယောက်တော့ တွေ့မိတာပေါ့"
"အာကွာ......."
ကျမရဲ့ အရှက် မဲ့နေတဲ့ အခြေအနေတွေကို စံက တွေ့သွားတာ သိရတော့ ကျမလည်း ရှက်ကာ ဖက်ထားတဲ့ စံလက်ထဲက အတင်း ရုန်းထွက္မိပါတယ်။ ဒါပေမယ့် စံက အလွတ်မပေးဘဲ အတင်းပြန်ဖက်ထားကာ........
"မရှက်နဲ့ ချစ်ရယ်။ ဒါက အတူနေတဲ့သူတွေ ထုံးစံပဲဟာ။
စံဆိုရင် မောင့်လီးကို အခုထိ စုပ်လို့ မဝသေးဘူး။ စံကတော့ တွေ့တာနဲ့ စုပ်တာပဲ။
ဒါက ရှက်စရာမှ မဟုတ်တာ"
"ရှက်စရာ မဟုတ်ပေမယ့် စံက တွေ့သွားတာလေ။ ကိုယ် ရှက်တာပေါ့။ ဘာလို့ လိုက်ချောင်းလဲ.... ဟွန့်...."
"အံမယ်..... ဒါဆို ချစ်ကရော စံနဲ့ မောင် လုပ်နေကြတာ တွေ့ဖူးတာပဲလေ။ စံကတော့ မရှက်ပါဘူး"
"ဟင်......"
"ဟုတ်တယ်၊ ချစ် လိုက်စောင့်ပေးတဲ့ နေ့က ချစ်ချောင်းကြည့်နေတာ စံ သိသားပဲ။
တကယ်ဆိုရင် အဲဒီနေ့က ချစ်ချောင်းကြည့်နေမှန်း သိလို့ စံ အပြတ်ဟော့နေတာ။
ချစ်ကို ချောင်းကြည့်စေချင်လို့ကို တမင် စောင့်ခိုင်းပြီး တံခါးမပိတ်တာ၊ သိပြီလား"
"ဟယ်..... ကိုယ်ချောင်းကြည့်တာ စံ သိနေခဲ့တာပေါ့။ ကိုယ်တော့ အရှက်ကွဲပြီးရင်း ကွဲတာပါပဲကွာ"
စံ အပြောကြောင့် အဲဒီနေ့က ကိုဝဏ္ဏနဲ့ စံတို့ရဲ့ အချစ်ပွဲ ကြမ်းကြမ်းကို ပြန်မြင်ယောင်ကာ ကျမစိတ်တွေ ထကြွလာရပါတယ်။ ပြီးတော့ အဲဒီနေ့မှာ စံရဲ့ တဏှာထန်ပုံကို တွေ့ကာ ကိုသန့်စင်ကို ကားပေါ်မှာပင် ကျမ အပေါ်ကနေ ပထမဆုံး တက်ဆောင့်ပေးကာ အကောင်းကြီး ကောင်းခဲ့ရတာလေ။ ကျမမှာ ဒီအကြောင်းတွေ ပြန်တွေးမိပြီး ခန္ဓာကိုယ်က ထူးဆန်းလာသလို ခံစားလာရပါတယ်။ တကိုယ်လုံးမှာ တရှိန်ရှိန်နဲ့ ဖြစ်လာတာကို ထူးဆန်းနေမိပါတယ်။ ဒီအကြောင်းတွေ ပြန်မြင်ယောင်ရုံနဲ့ ဒီလို ဖြစ်စရာလား။
ကျမ သောက်ထားတဲ့ ဝိုင်နှစ်ခွက်ကြောင့်များလား။ ဒါမှ မဟုတ် ကျမရဲ့ မပြည့်ဝတာကြာပြီဖြစ်တဲ့ စိတ်ဆန္ဒကြောင့်လား။ ကျမမှာ စံအပြောကြောင့် ရှက်စိတ်၊ အံ့ဩစိတ်များနဲ့အတူ ရီဝေဝေနဲ့ အမျိုးအမည်မသိတဲ့ ခံစားမှုများပါ ဖြစ်ပေါ်လာရပါတယ်။ ဒီအချိန်မှာ စံက စကားစခဏရပ်ပြီး ဝိုင်နှစ်ခွက် ထပ်ငှဲ့ကာ ကျမဆီ တစ်ခွက် ကမ်းပေးပါတယ်။ ကျမလည်း ဒီတစ်ခွက်တော့ တဖြည်းဖြည်းချင်း အရသာခံကာ သောက်လိုက်ပါတော့တယ်။ စံလည်း သောက်နေရင်းနဲ့ ကျမကို ဖက်ကာ.....
"စံပြောချင်တာ ဒါပဲလေ။ စံနဲ့ ချစ်နဲ့က အတွင်းသိ၊ အဆင်းသိတွေပဲ။
ဘာမှ ရှက် မနေဘဲ ချစ် ဖြစ်ပျက်ခဲ့တာတွေကို စံကို ပြောပြပါနော်"
"အင်းပါ စံရယ်၊ ကိုယ်ပြောပြပါ့မယ်။ တကယ်တော့ ဒီအကြောင်းတွေ ပြောရတာ ကိုယ့်ပေါင် ကိုယ်လှန်ထောင်း သလိုပါပဲ။
ကိုယ်မှားခဲ့တဲ့ ပြင်မရတဲ့ အမှားတွေပါ။ ကိုယ်လည်း စံကို ရင်ဖွင့်ပြချင်ပါတယ်။
အစကနေ စပြောပြမယ်နော်။ ကိုယ့်ကို အရှက် မရှိဘဲ အိမ်ထောင်ရေး ဖောက်ပြန်တဲ့ မိန်းမအဖြစ် သတ်မှတ်နိုင်ပါတယ်။
ဖြစ်ခဲ့တာတွေရဲ့ အစက ကိုသန့်စင်ပေါ့........
ကျမနဲ့ ကိုသန့်စင် စဖြစ်ခဲ့တဲ့ အခြေအနေတွေကနေ စပြီး စံကို ပြောပြခဲ့ပါတယ်။ ကိုသန့်စင် ကျမကို အတင်းကြံတာကနေ မကြုံဖူးတဲ့ အထိအတွေ့ အရသာဆန်းများကြောင့် စိတ်ပါသွားခဲ့ပုံ၊ ကို့အပေါ် ရှက်ရွံ့အားနာစိတ်ကြောင့် ကိုသန့်စင်နဲ့ ထပ်မဖြစ်ဖို့ ရှောင်ရှားခဲ့ပုံ၊ သူ့ဘက်ကနေ နည်းလမ်းအသွယ်သွယ် စည်းရုံးသိမ်းသွင်းမှုကို ခံရပြီး ကျမကိုယ်တိုင် ကာမပင်လယ်ထဲ မျောပါသွားကာ ရုန်းမထွက်နိုင်ပုံ၊ ကိုသန့်စင်နဲ့ ကျမတို့ရဲ့ လူမသိ သူမသိ အချစ်စခန်း ဖွင့်ခဲ့မိပုံတွေ၊ ကိုသန့်စင် အလိုကျ ဖြည့်ဆည်းပြုစုပေးရင်း သာယာသွားမိခဲ့ပုံ၊ နောက်တော့ ကို သိသွားပြီး အိမ်က ထွက်သွားပုံ၊ ဒီနောက်ပိုင်းမှာလည်း ကိုသန့်စင်နဲ့ ဆက်ပြီး နှစ်ပါးသွားနေမိရာကနေ နောက်ဆုံး သားလေးသိသွားပြီး ကျမအပေါ် နာကျည်းစိမ်းကားသွားပုံတွေကို အတိုချုံးပြီး ပြောပြလိုက်ပါတယ်။
ဒါပေမယ့် ဒီနောက်ပိုင်းမှာ ကိုသန့်စင်က သားကိစ္စနဲ့ အကျပ်ကိုင်ပြီး ကျမနဲ့ ဆက်ဖြစ်နေတဲ့ အကြောင်းကိုတော့ မပြောပြတော့ပါဘူး။ ဒါကလည်း ကလေးသုံးယောက်အမေနဲ့ ဖြစ်ခဲ့ဖူးတဲ့ သားအကြောင်းကို ဘယ်သူ့ကိုမှ မသိစေချင်လို့ပါ။ ကျမရဲ့ အရှက်ရစရာ ကိစ္စတွေကို ဖွင့်ဟပြောရဲပေမယ့် သားလေး အရှက်တကွဲဖြစ်နိုင်မယ့် ကိစ္စကိုတော့ မိခင်တစ်ယောက်အနေနဲ့ ဘယ်နည်းနဲ့မှ ဖွင့်မပြောနိုင်လို့ပါ။ စံက ကျမရဲ့ ရှည်လျားတဲ့ ဇာတ်ကြောင်းကို ဂရုတစိုက် နားထောင်ပေးရင် ခဏနားချိန်မျိုးမှာ ဝိုင်ကို အမောပြေဆိုပြီး တိုက်တတ်ပါတယ်။ ကျမလည်း ရင်နာစရာ အဖြစ်အပျက်တွေကို ပြန်ပြောင်းပြောပြရင်း စံ တိုက်တဲ့ ဝိုင် ဘယ်နှစ်ခွက် မှန်းတောင် မသိတော့ပါဘူး။ ရီဝေဝေနဲ့ အဖြစ်စုံ ပြောပြနေမိပါတော့တယ်။
ဒီနေရာမှာ စံကတော့ ကြည်ပြာခင်ရဲ့ စကားများကို နားထောင်နေရင်း အံ့ဩနေမိပါတယ်။ ကြည်ပြာနဲ့ သန့်စင်တို့ ဖြစ်နေကြမှန်း သူသိနေပေမယ့် ဒီလို ရင်နာစရာ အဖြစ်အပျက်တွေ အများကြီး ကြုံခဲ့ရမယ်လို့တော့ မထင်ခဲ့တာကြောင့်ပါ။ စံမှာ ကြည်ပြာပြောတာတွေ ကြားပြီး ကြည်ပြာ့အပေါ် စာနာသနားနေမိပါတယ်။ တကယ်ဆိုရင် စံဟာ ကြည်ပြာနဲ့ အခုလို လွတ်လပ်ပွင့်လင်းစွာ ရင်ဖွင့်နိုင်ဖို့ ဒီနေ့ပွဲကို အထူးစီစဥ္လိုက်တာပါ။ ဒါကလည်း သူမမှာ ကြည်ပြာနဲ့ ပတ်သတ်ပြီး မျိုသိပ်ထားခဲ့ရတဲ့ စိတ်ဆန္ဒတစ်ခု ရှိနေတာကြောင့်ပဲ ဖြစ်ပါတယ်။
သိင်္ဂီစံဆိုတဲ့ မိန်းကလေးဟာ ရန်ကုန်မြို့က အမျိုးသမီးသီးသန့် ကျောင်းမှာ နေခဲ့ရတဲ့ ငွေချမ်းသာတဲ့ အသိုင်းအဝိုင်းတစ်ခုကပါ။ စံတို့ နေခဲ့တဲ့ ကျောင်းမှာ အပျိုဖော်ဝင်သ မိန်းကလေးချင်း နီးစပ်ရာ အချစ်တော်ထားကြတာ ဖြစ်ရိုးဖြစ်စဥ္ပါပဲ။ စံက မိန်းကလေးချင်း ချစ်ကြိုက်တတ်တာ မဟုတ်ပေမယ့် အပျိုဖော်ဝင်စ ကာမစိတ် ဖြစ်ပေါ် ထကြွမှုကို မိန်းကလေးချင်း ဖြေဖျောက်ရတာကို နှစ်သက်ခဲ့ပါတယ်။ ရုပ်ရည်ချောမောပြီး ဆွဲဆောင်မှု အားကောင်းတဲ့ ခန္ဓာကိုယ် အချိုးအစားကြောင့် စံရဲ့ ကာမစွဲလမ်းရူးသွပ်မှုကို ဖြည့်ဆည်းပြုစုပေးမယ့် အချစ်တော်တွေ များစွာရှိခဲ့ပါတယ်။
ဒီလိုနဲ့ ကာမမှုကို ခုံမင်စွဲလမ်းသွားတဲ့ စံဟာ အရွယ်နည်းနည်းရလာတော့ မိန်းကလေးချင်း အချစ်ပလူးရတာကို မတင်းတိမ်တော့ပါဘူး။ ဒါကြောင့်ပဲ အပြင်မှာ ရည်းစားထားကာ ဖိုမ ကာမမှုအရသာကို လက်တွေ့ကျကျ သင်ယူခဲ့ပါတော့တယ်။ ဒီနောက္မှာတော့ စံဟာ ရည်းစားတွေ ပြောင်းထားရင်း သူမရဲ့ လိုအင်ဆန္ဒတွေကို ရှာဖွေဖြေသိမ့်ကာ ကာမရေယဥ္ကျောထဲ မျောပါနေခဲ့မိပါတယ်။ ဒီအခြေအနေတွေကို ရိပ်မိသိရှိသွားတဲ့ မိဘများက သူတို့သဘောတူတဲ့ သူနဲ့ စီစဥ္ခဲ့ပါတယ်။ စံကိုယ်တိုင်ကလည်း ထိုလူရဲ့ တည်ကြည်မှုနဲ့ လူကြီးလူကောင်း ဆန်မှုတွေကို နှစ်သက်သဘောကျပြီး လက်ခံခဲ့သလို ချစ်သူတွေအဖြစ် တွဲခဲ့ကြပါတယ်။
ဒါပေမယ့် အဲဒီအချိန်မှာ ဝဏ္ဏဆိုတဲ့ လူတစ်ဦးနဲ့လည်း နီးစပ်နေကာ ချစ်သူတွေ ဖြစ်နေကြပါပြီ။ စံက ဝဏ္ဏကို ချစ်တာထက် ဝဏ္ဏရဲ့ အိပ်ရာပေါ်က စွမ်းဆောင်နိုင်မှုတွေကို ပိုပြီးစွဲလမ်း နှစ်သက်တာပါ။ ဒါကြောင့်လည်း ဝဏ္ဏကို ကာမမှု ကိစ္စအတွက်ပဲ ချစ်ခင်တာ ဖြစ်ကြောင်း ပွင့်ပွင့်လင်းလင်းပြောကာ တွဲခဲ့ကြတာပါ။ ဒီအချိန်မှာပဲ စံ ဒုတိယနှစ် တက္ကသိုလ်တက်ဖို့ ဖြစ်လာခဲ့ပါတယ်။ စံ မိဘတွေက ရန်ကုန်မှာ တက္ကသိုလ်ဆက်ထားရင် စံတစ်ယောက် အရင်လို ရည်းစားတွေနဲ့ ရှုပ်ပြီး သူတို့ စီစဥ္ထားတဲ့ အတိုင်း မဖြစ်ဘဲ နာမည်ပျက်၊ အရှက်ရမှာကို စိုးရိမ်လာပါတယ်။ ဒါကြောင့်ပဲ စံကို နယ်ဘက်က အမျိုးတွေဆီ ပို့ကာ နယ်မှာပဲ တက္ကသိုလ် တက်စေခဲ့တာပါ။ အဲဒီနယ်ဘက္မှာ စံလက်ထပ်မယ့် ချစ်သူကလည်း နေပါတယ်။ အဲဒီတော့ မိဘတွေက စိတ်ချတာပေါ့။
ဒီမှာတင် စံနဲ့ ကြည်ပြာခင်တို့တွေ့ကြတာပါ။ တက္ကသိုလ်မှာ အချောဆုံးနှစ်ယောက်ဖြစ်တဲ့ နှစ်ယောက်သား တွဲမိသွားပြီး အချစ်ဆုံး သူငယ်ချင်းတွေ ဖြစ်ခဲ့ကြပါတယ်။ စံမှာ ကြည်ပြာနဲ့ တွေ့တော့မှ သူမရင်ထဲမှာ ပုန်းကွယ်နေတဲ့ စိတ်တစ်ခု ပြန်လည်ဖြစ်ပေါ်လာပါတယ်။ ဒါကတော့ အိန္ဒြေရှိပြီး ယဥ္ကျေးသိမ်မွေ့တဲ့ ကြည်ပြာပုံဟန်လေးတွေကို ချစ်ခင်လာတာပါ။ မိန်းကလေး အချစ်တော်တွေ များစွာထားခဲ့ပြီး အသဲအသန် ပလူးခဲ့ဖူးပေမယ့် မိန်းကလေးချင်း ချစ်ကြိုက်တဲ့စိတ် မရှိဘူးလို့ သူမ ထင်ထားတာပါ။ ကာမ ကျေနပ်ရုံသတ်သတ်ပဲလို့ ယုံကြည်ခဲ့တာပါ။
ဒါကြောင့်ပဲ နောက်ပိုင်း ယောကျာ်းလေးတွေရဲ့ အရသာကို ရရှိသွားတဲ့အခါ မိန်းကလေးချင်း လုံးဝစိတ်မပါခဲ့တော့ပါ။ ယောကျာ်းလေးတွေသာ ထည်လဲတွဲပြီး အလိုးခံရင်း ကျေနပ်နေတတ်သူပါ။ ဒါပေမယ့် ကြည်ပြာနဲ့ တွေ့တော့ စံရဲ့စိတ်တွေ ထူးဆန်းလာပါတယ်။ ကြည်ပြာ့နဲ့ တီတီတာတာပြောရင်း အချိန်တွေ ကုန်ဆုံးချင်လာတယ်။ ပြီးတော့ ကြည်ပြာရဲ့ ရှိုက်ကြီးဖိုငယ် အသွယ်သွယ်ကို ထိကိုင် ပွတ်သပ် စမ်းသပ်ချင်လာပါတယ်။ နောက်ဆုံး ကြည်ပြာနဲ့အတူ အိပ်ရာထက္မှာ ပွတ်သပ်ဆုပ်နယ်ကာ အချစ်ပွဲ နွှဲချင်လာပါတယ်။ ဒါပေမယ့် ကြည်ပြာက အိမ်ထောင်သည် ဖြစ်သလို အိန္ဒြေကြီးသူ ဖြစ်နေတာမို့ သူမစိတ်တွေ ထိန်းနေရတာပါ။
ဒါကြောင့်ပဲ မိန်းကလေးချင်း စနောက်တဲ့ သဘောမျိုးနဲ့ ပွတ်ကိုင်ဆုပ်နယ်တာမျိုးတွေပဲ မထိတထိလုပ်ကာ နေတတ်ပါတယ်။ ဒါပေမယ့် ကြည်ပြာ့ရှေ့မှာ ဝဏ္ဏနဲ့ လိင်ဆက်ဆံ ပြချင်လို့ ကြံစည်ခဲ့ဖူးတယ်။ ဒါပေမယ့် အဲဒီနေ့က ကြည်ပြာက အရှက်ကြီးကာ သူမကို စကားကောင်းကောင်းပင် မပြောတော့ဘဲ အိမ်ကို အစောကြီး ပြန်သွားခဲ့ပါတယ်။ အဲဒီနောက်ပိုင်းတော့ စံလည်း ကြည်ပြာမကြိုက္မှာစိုးလို့ ထိုအပြုအမူမျိုးကို ထပ်မလုပ်တော့ဘဲ ချစ်ချစ်ခင်ခင်ပဲ နေခဲ့ကြပါတယ်။ ပြီးတော့ ဝဏ္ဏက ကြည်ပြာရဲ့ ဖင်ဝိုင်းဝိုင်းလေးတွေ ကြည့်ကာ အရသာခံတာကိုလည်း သူမအနေနဲ့ ကြည်ကြည်ဖြူဖြူ ခွင့်ပြုခဲ့ပါတယ်။
တစ်နေ့မှာတော့ ကြည်ပြာရဲ့ လူသိမခံနိုင်တဲ့ ဇာတ်လမ်းကို မျက်ဝါးထင်ထင် တွေ့လိုက်ရပြီး တော်တော် အံ့အားသင့်သွားပါတယ်။ ကြည်ပြာလို့ အိန္ဒြေကြီး၊ အရှက်အကြောက်ကြီးတဲ့ မိန်းကလေးက ကိုယ့်လင်မဟုတ်တဲ့ ယောကျာ်းတစ်ယောက်ကို ကျောင်းဆောင်အပေါ် ကော်ရစ်တာထောင့်မှာ ထိုင်ပြီး လီးစုပ်ပေးနေတာလေ။ သူမ အံ့ဩသွားရပါတယ်။ ကြည်ပြာလည်း ပုထုဇဥ္လူသားတစ်ဦးပဲမို့ ကာမမှုကို လိုချင်တပ်မက္စိတ် ကြီးပါလားလို့ပဲ လက်ခံလိုက်ရပါတယ်။ ဒီမှာတင် ကြည်ပြာနဲ့ အချစ်ပွဲ အတူတူ နွှဲချင်စိတ်တွေ ပြန်ဖြစ်လာရပေမယ့် အခြေအနေမပေးလို့ မဖြစ်ခဲ့ရပါဘူး။
နောက်ပိုင်း သူမလည်း အိမ်ထောင်ကျပြီး ရန်ကုန်ကို ပြောင်းသွားရတော့ ကြည်ပြာနဲ့ အဆက်အသွယ် ပျက်သလောက် ဖြစ်သွားရပါတယ်။ ဒီလိုနဲ့ မမျှော်လင့်ဘဲ ကြည်ပြာနဲ့ ပြန်တွေ့ရတဲ့အခါ နုပျိုလှပနေစဲ ဖြစ်တဲ့ ကြည်ပြာ့ကို အရင်လို ချစ်ခင်တွယ်တာစိတ် ပြန်ပေါ်မိပါတယ်။ ကြည်ပြာရဲ့ အိမ်ထောင်ရေးအကြောင်းနဲ့ မှိုင်တွေနေတဲ့ မျက်နှာလေးကို တွေ့ရတဲ့အခါ စိတ်မကောင်း ဖြစ်မိပါတယ်။ ဒါကြောင့်ပဲ ကြည်ပြာရဲ့စိတ်ကို သက်သာရာရစေပြီး၊ သူမ လိုချင်နေတဲ့ ဆန္ဒပြည့်ဝစေဖို့အတွက် ဒီနေ့ပွဲကို စီစဥ္ခဲ့ခြင်းပါ။
တစ်နေ့မှာတော့ ကြည်ပြာရဲ့ လူသိမခံနိုင်တဲ့ ဇာတ်လမ်းကို မျက်ဝါးထင်ထင် တွေ့လိုက်ရပြီး တော်တော် အံ့အားသင့်သွားပါတယ်။ ကြည်ပြာလို့ အိန္ဒြေကြီး၊ အရှက်အကြောက်ကြီးတဲ့ မိန်းကလေးက ကိုယ့်လင်မဟုတ်တဲ့ ယောကျာ်းတစ်ယောက်ကို ကျောင်းဆောင်အပေါ် ကော်ရစ်တာထောင့်မှာ ထိုင်ပြီး လီးစုပ်ပေးနေတာလေ။ သူမ အံ့ဩသွားရပါတယ်။ ကြည်ပြာလည်း ပုထုဇဥ္လူသားတစ်ဦးပဲမို့ ကာမမှုကို လိုချင်တပ်မက္စိတ် ကြီးပါလားလို့ပဲ လက်ခံလိုက်ရပါတယ်။ ဒီမှာတင် ကြည်ပြာနဲ့ အချစ်ပွဲ အတူတူ နွှဲချင်စိတ်တွေ ပြန်ဖြစ်လာရပေမယ့် အခြေအနေမပေးလို့ မဖြစ်ခဲ့ရပါဘူး။
နောက်ပိုင်း သူမလည်း အိမ်ထောင်ကျပြီး ရန်ကုန်ကို ပြောင်းသွားရတော့ ကြည်ပြာနဲ့ အဆက်အသွယ် ပျက်သလောက် ဖြစ်သွားရပါတယ်။ ဒီလိုနဲ့ မမျှော်လင့်ဘဲ ကြည်ပြာနဲ့ ပြန်တွေ့ရတဲ့အခါ နုပျိုလှပနေစဲ ဖြစ်တဲ့ ကြည်ပြာ့ကို အရင်လို ချစ်ခင်တွယ်တာစိတ် ပြန်ပေါ်မိပါတယ်။ ကြည်ပြာရဲ့ အိမ်ထောင်ရေးအကြောင်းနဲ့ မှိုင်တွေနေတဲ့ မျက်နှာလေးကို တွေ့ရတဲ့အခါ စိတ်မကောင်း ဖြစ်မိပါတယ်။ ဒါကြောင့်ပဲ ကြည်ပြာရဲ့စိတ်ကို သက်သာရာရစေပြီး၊ သူမ လိုချင်နေတဲ့ ဆန္ဒပြည့်ဝစေဖို့အတွက် ဒီနေ့ပွဲကို စီစဥ္ခဲ့ခြင်းပါ။
ပြီးတော့ စံဟာ တသတ်လုံး ကာမမှုကို စိတ်ကြိုက်ခံစားလာခဲ့သူမို့ ကာမနည်းလမ်း အသွယ်သွယ် ခံစားမှု အစုံစုံကိုလည်း ကြိုက်နှစ်သက်သူပါ။ ကြည်ပြာနဲ့ မိန်းကလေးချင်း ပွတ်သပ်စုပ်နမ်းကာ ပလူးချင်သလို ယောကျာ်းတစ်ယောက်နဲ့ အတူတူ မျှဝေခံစားပြီး အချစ်ပွဲ မြိုင်မြိုင်ကြီး ကျင်းပချင်ပါသေးတယ်။သူမ သံယောဇဥ္ ရှိပြီး ချစ်ခင်ရတဲ့ ဝဏ္ဏနဲ့ ကြည်ပြာတို့ အတူနေတာကိုလည်း တွေ့မြင်ချင်တဲ့ ဆန္ဒရှိပါတယ်။ စံနဲ့ ဝဏ္ဏဟာ ကာမကိစ္စတွေမှာ အနှောင်အဖွဲ့ မထားဘဲ လွတ်လပ်ပွင့်လင်းပြီး အဆုံးစွန် လုပ်ချင်တဲ့စိတ် ရှိကြတာချင်း တူပါတယ်။ ဝဏ္ဏကိုယ်တိုင်ကလည်း ကြည်ပြာ့အပေါ် စိတ်ဝင်စားပြီး ဆန္ဒရှိတယ်ဆိုတာ သူမအသိပါ။
ဒါကြောင့်ပဲ သုံးဦးသား အေးအေးဆေးဆေး တွေ့နိုင်မယ့် အခြေအနေကို ဖန်တီးခဲ့တာပါ။ ဒါပေမယ့် အရှက်ကြီးတတ်တဲ့ ကြည်ပြာနဲ့ သူမလိုချင်တဲ့ ပုံစံမျိုး ဖြစ်ဖို့ မလွယ်တာကို သိပါတယ်။ သူမက ကြည်ပြာကို အရှက်အကြောက်တွေ အားလုံးမေ့ပြီး ကာမပွဲကို မြိုင်မြိုင်ကြီး နွှဲစေချင်တာပါ။ ဒါဆိုရင် ကြည်ပြာခံစားနေရတာတွေလည်း သက်သာသွားနိုင်သလို၊ လိုအပ်နေတဲ့ စိတ်ဆန္ဒတွေလည်း ပြည့်ဝသွားလိမ့်မယ်လို့ ထင်နေပါတယ်။ ဒါကြောင့်ပဲ ဝဏ္ဏနဲ့တိုင်ပင်ပြီး အစီအစဥ္တစ်ခုကို ထပ်လုပ်ထားလိုက်ပါတယ်။
ဒါကတော့ စံကိုယ်တိုင် တစ်ခါက စမ်းသုံးဖူးတဲ့ ကာမစိတ်ကြွဆေးပါ။ ဒီနေ့အတွက် သူမအဖို့ မလိုပေမယ့် ကြည်ပြာရဲ့ ရမ္မက်စိတ်တွေ နိုးကြွလာပြီး လိုရာကို ဆွဲခေါ်နိုင်စေဖို့ အသုံးပြုရန် ဆုံးဖြတ်လိုက်ပါတယ်။ အခုသုံးမယ့် ဆေးက ဘေးသိပ်မဖြစ်စေဘဲ ကာမစိတ်ကို တငြိမ့်ငြိမ့်နဲ့ ဆွဲခေါ်သွားနိုင်တယ်ဆိုတာ သူမ သုံးဖူးလို့ သိပါတယ်။ အသိလွတ်လောက်အောင်တော့ မဖြစ်ပါဘူး။ ကြည်ပြာဟာ အတွေ့အကြုံ မရှိသူမို့ ပမာဏနည်းနည်းပဲ သုံးကာ ကျန်တာတော့ သူမဖာသာ ဆွဲခေါ်သိမ်းသွင်းသွားမှာပါ။ ဒါကြောင့်ပဲ ကြည်ပြာသောက္မယ့် ဝိုင်ခွက်ထဲကို ဆေးရည်နည်းနည်း ကြိုထည့်ထားဖို့ စံက ဝဏ္ဏကို ခိုင်းထားတာပါ။ ဝဏ္ဏကတော့ သူတိတ်တခိုး စိတ်မှာ ပစ်မှားနေမိတဲ့ ဆော်အတောင့်ချောချောကြီးကို စံ ခွင့်ပြုချက်နဲ့ အပီကြိတ်ရမယ်ဆိုလို့ ဝမ်းသာနေပါတော့တယ်။
ပထမဆုံး ကြည်ပြာသောက်တဲ့ ခွက်ထဲမှာတင် ထည့်ထားတာမို့ အချိန်တွေ ကြာလာတာနဲ့အမျှ ကြည်ပြာ့စိတ်တွေ ယိုင်နဲ့လာနေပြီဆိုတာ စံ ခန့်မှန်းမိပါတယ်။ စံက ကြည်ပြာ့ဘဝကို ဖျက်စီးချင်တဲ့ ဆန္ဒကြောင့် မဟုတ်ဘဲ ရခဲလှတဲ့ ကာမပျော်ရွှင်မှု အရသာဆန်းကို စိတ်တူကိုယ်တူ ခံစားစေချင်တာပါ။ သူမ နာကျင်ခံစားရတာတွေ သက်သာစေချင်တဲ့ ဆန္ဒလည်း ရှိနေတာကြောင့် ကြည်ပြာ့စိတ်အတိုင်းပဲ တဖြည်းဖြည်းနဲ့ ဆွဲခေါ်သွားကာ တစ်ဦးနဲ့တစ်ဦး ပွင့်လင်းတဲ့ ဆက်ဆံရေး ဖြစ်သွားစေချင်ပါတယ်။ အခုချိန်မျိုးမှာ ဆေးစွမ်း၊ ဝိုင်အစွမ်းကြောင့် ရီဝေဝေ ဖြစ်လာကြပြီမို့ စိတ်အမှောင်ဘက်ခြမ်းက ဆန္ဒတွေ ထွက်ပေါ်လာစေရန် တဏှာထန်ထန် စကားလုံးများ သုံးဖို့ လိုအပ်နေပြီဆိုတာ စံ ကောင်းကောင်း သိပါတယ်။ ဒါကြောင့်ပဲ.....
"ချစ်..... ဒါဆို ကိုသန့်စင်ဆိုတဲ့ လူနဲ့ အပြတ်ကဲခဲ့ ကြမှာပေါ့နော်....."
"စံရယ်...... ဘယ်လို ပြောရမလဲ၊ ကဲမိတာပေါ့။ အဲလို မိုးမမြင် လေမမြင် ကဲမိလို့ပဲ ဒုက္ခတွေ တစ်ခုပြီး တစ်ခု ရောက်ရတာပေါ့"
"ချစ်ရယ်၊ ဖြစ်ပြီးသွားတဲ့ ဒုက္ခတွေကို ပြန်မစဥ္းစားနဲ့ကွာ။ ဖြစ်ပြီးမှ ခံစားနေရတော့လည်း ချစ်ပဲ ပူလောင်နေရတာပေါ့။
အခုချိန်မှာ အဲဒါတွေ မေ့ထားလိုက်နော်"
"အင်းပါ စံရယ်။ စံကတော့ ဒီလောက်နှစ်တွေ အကြာကြီး နှစ်ခွင်ရိုက်နေနိုင်တယ်နော်။
စံ အမျိုးသားက မရိပ်မိဘူးလား"
"ဟီး.... ဒီလိုပဲ ကြည်ရှောင်ရတာပေါ့။ သူမှ စံလိုအပ်ချက်တွေ မဖြည့်နိုင်တာလေ။
စံကတော့ အရမ်း ယားလာရင် မရဘူး။ မောင့်လီး တုတ်တုတ်ကြီးနဲ့ ကြမ်းကြမ်းလေး အလိုးခံချင်တာပဲ..... ဟီး"
"ဟယ်..... စံရယ်၊ ပြောလိုက်တာလည်း တစ်တစ်ခွခွ။ ဒီအချိန်ထိ တော်တော် ရွနေပါလား"
"ရွတယ်ဟေ့။ အရွယ်လေး ရှိတုန်း ဒီအရသာကို ခံစားရတာလေ။ နောက်ဆို ပုတီးပဲ စိတ်ရမယ့် အရွယ် ဖြစ်သွားတော့မှာ။
ချစ်ရော..... ကိုသန့်စင်နဲ့ လိုးတုန်းက အရသာကို ကြိုက်တယ်မို့လား။ သူကရော ချစ်ရဲ့ အဖုတ်ဖောင်းဖောင်းလေးကို အသေလိုးမှာပဲနော်"
"ဟမ်..... အာကွာ...."
"ပြောပြပါ ချစ်ရယ်၊ စံတောင် မရှက် မရွံ့ပြောပြတဲ့ဟာ။ ချစ်လည်း မရှက်နဲ့လေ"
"လုပ်တာပေါ့ကွာ။ အဲလို လုပ်လို့လည်း နှစ်တွေအများကြီး သူ့နဲ့ ဆက်ဖြစ်ကြတာပေါ့။
သူ့ကို မကြိုက်ပေမယ့်၊ သူလုပ်တာကိုတော့ ကြိုက်ခဲ့မိတာ အမှန်ပဲကွာ.....
သူက ကိုယ့်ကို ကာမနည်းလမ်း အသစ်တွေကို စုံအောင် ပြသွားတဲ့သူလေ။
နည်းတွေကတော့ မေးမနေနဲ့။ မလုပ်ဖူးတာ မရှိသလောက်ပဲ။ အပြာကားတွေထဲက အတိုင်းထက်တောင် ဆိုးသေးတယ်။
အဲတုန်းက ကိုယ်ဘက်ကလည်း ကျေကျေနပ်နပ်ကို အလုပ်ခံပြီး ဖြည့်ဆည်းပေးခဲ့မိတာလေ.....
တော်ပြီကွာ..... ပြန်ပြောရင်း စိတ်တွေ တစ်မျိုး ဖြစ်လာပြီ။ ဒီကြားထဲ စံ လက်က ငြိမ်ငြိမ်မနေတော့ တကိုယ်လုံး မနေမတတ်တော့ဘူး။
မောလာပြီ စံရယ်......"
ဟုတ်ပါတယ်။ ကျမစိတ်ထဲ လှိုက်ဖို ရင်ခုန်လာတာမို့ မောဟိုက်လာသလိုပါပဲ။ စံကို ကိုသန့်စင်နဲ့ ဖြစ်ခဲ့တာတွေ ပြန်ပြောပြရင်း ကျမ မျက်လုံးထဲ သူနဲ့ လိုးခဲ့ ခံခဲ့ရတာတွေ ပြန်မြင်ယောင်နေမိပါတယ်။ ဒီတော့လည်း စိတ်ထဲမှာ တစ်ခုခု လိုအပ်နေသလို ဖြစ်လာပါတယ်။ ဒီကြားထဲ စံက စကားပြောရင်း ကျမခန္ဓာကိုယ်ကို တင်းတင်း ဖက်ထားရုံမျှမကဘဲ လက်နဲ့ပါ ပွတ်သပ်ပေးနေတော့ ဖျဥ္းခနဲ ဖြန်းခနဲနဲ့ ဖြစ်နေရပါတယ်။ ဒီလိုခံစားချက်တွေ ဘယ်က ဘယ်လို စဖြစ်လာမှန်း မသိပေမယ့် ကျမရဲ့ ကာမစိတ်တွေ ထကြွနေပြီဆိုတာတော့ သေချာနေပါပြီ။
အပိုင်း ၂၂ ဆက်ရန်
Comments
Post a Comment